İçeriğe atla

Cantu tenore

Sardunyacacantu a tenòre (Sardinian ; Italian), Sardinya adasına (İtalya'nın ikinci büyük adası), özellikle Barbagia bölgesine özgü bir polifonik halk şarkı tarzıdır, ancak diğer bazı Sardunya alt bölgeleri bu tür geleneğin örneklerini taşır.

2005 yılında UNESCO Sardunyacacantu a tenore ilan etti. somut olmayan kültürel mirasa örnek olmaktır.[1]

Etimoloji

Sardunyacatenore kelimesi ses kaydının basit bir tanımı olarak " tenor " kelimesiyle karıştırılmamalıdır; halk şarkılarının gerçek tarzına atıfta bulunur ve Sardunyacataja gibi adanın farklı yerlerinde farklı isimlerle anılan diğer benzer tarzlardan ayrılır. Gallura ve Sardunyacaconcordu Logudoro'da Sassu 1978 .

Sardunya adasının Barbag bölgesinde iki farklı polifonik şarkı söyleme tarzı vardır: Sardu: normal seslerle söylenen kutsal bir müzik türü olan cuncordu ve Sardunya: tenor, genellikle armonilerin kullanımıyla karakterize edilen dünyevi bir müzik biçimi.

Nuoro'dan şarkıcılar ( SardunyacaNùgoro ) 1903'te.

teknik

İtalya'daki çok sesli halk müziği haritası

SardunyacaCantu a tenore is traditionally practised by groups of four male singers standing in a close circle.[1] Each singer has a distinct role, here listed in descending pitch order—form a chorus (another meaning of Sardunyacatenore):

Sardunyacabassu Sardunyaca'oche tarafından söylenen aynı notayı söyler ve Sardunyacacontra Sardunyacabassu üzerinde beşte biri . Sardunyaca'Oche ve Sardunyacamesu 'oche düzenli bir sesle şarkı söylerken, Sardunyacacontra ve Sardunyacabassu gırtlağı etkileyen bir teknikle şarkı söyleyin. Sardunyaca'oche Sardunya dilinde epik, tarihi, hiciv, aşk ve hatta protesto türünde olabilen şiirsel bir metin söylüyor. Koro anlamsız hecelerden oluşur (örneğin bim-bam-boo ).

Popüler geleneğe göre, Sardunyacamesu 'oche rüzgarın sesini taklit ederken, Sardunyacacontra koyun melemesini ve Sardunyacabassu taklit eder bir inek böğürüyor.

Solo ses monodik bir vokal dizisi başlatır ve ardından onlara katılmalarını işaret ederken diğerleri de ona katılır.

Efekt, diğer şarkıcıların birleştiği noktaların değişmesi ve dolayısıyla armonilerin versiyondan versiyona değişmesi dışında bir şekilde bir tura benzer. Yürütme, Sardunya tenorunun bulunduğu her kasaba arasında ayrıntılı olarak farklılık gösterir. O kadar çok konuşulur ki köy hemen tanır.

gelenek

Tenores di Bitti

Her ne kadar günümüzde Sardunyacacuncordu ve Sardunyacacantu a tenore sadece erkekler tarafından oynanır, Sardunya'nın anaerkil geleneğini izleyen kadın gruplarının da performans gösterdiği bir dönemin hatıraları kalır. Bazı antropologlara göre Sardunyacacantu a tenore Nurajik zamanlarda icra edildi.[]

Sardunyacaa tenore icra eden en iyi bilinen gruplardan bazıları SardunyacaTenores di Bitti, Tenore de Orosei, Tenore di Oniferi ve SardunyacaTenores di Neoneli .

  1. ^ a b "Canto a tenore, Sardinian pastoral songs". UNESCO. 10 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2017. 

Kaynakça

Dinleme

Dış bağlantılar

Sardinian Pastoral Songs (Unesco)

Şablon:UNESCO Oral and Intangible music

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Barok müzik</span> Avrupada 1580-1760 arasında biçimi ve müzik dilini etklemiş sanat anlayışı

Barok müzik, Batı Avrupa kökenli yaklaşık 1600 ile 1750 yılları arasında Batı klasik müziği'nin bir dönemi veya tarzıdır. Bu dönemi Rönesans müzik dönemi izledi, ardından Klasik dönem takip etti ve galant stili Barok ve Klasik dönemler arasındaki geçişi sağladı. Barok dönemi üç ana aşamaya ayrılmıştır: erken, orta ve geç. Zamanla örtüşecek şekilde bu üç dönem, geleneksel olarak 1580'den 1650'ye, 1630'dan 1700'e ve 1680'den 1750'ye dek olan süreçleri kapsar. Barok müzik, "klasik müzik" kanonu'nun önemli bir bölümünü oluşturur ve şu anda yaygın olarak çalışılmakta, çalınmakta ve dinlenmektedir.

Âşık halk edebiyatı, halk diliyle ve hece vezniyle meydana getirilen, saz eşliğinde söylenen şiirlerden oluşan geleneksel Türk edebiyatı dalıdır. âşıkların oluşturduğu eserlerin bütününe verilen isimdir.Halk edebiyatı içerisinde yer alır. Anonim ürünlerin dışında kalan şiirlerin oluşturduğu edebi ürünler toplamıdır. Kimi âşıkların başından geçen ve yaygınlaşıp ünlenen hikâyeler de âşık edebiyatı içinde incelenir.

Müzik, geçmiş ve şimdiki bilinen her kültür ve dinde zaman ve mekânlar arasında büyük çeşitlilik gösterir. En izole edilmiş kabile grupları da dâhil olmak üzere dünyadaki tüm insanlar bir müzik türüne sahip olduklarından, müziğin, insanların dünyaya yayılmasından önce atalardan oluşan topluluklarda mevcut olduğu sonucuna varılabilir. Sonuç olarak, ilk müzik Afrika'da icat edilmiş ve daha sonra çeşitli çalgılar yapmak için çeşitli materyaller kullanarak insan hayatının temel bir bileşeni hâline gelmiş olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Müzik</span> sanatın ses kullanılan şekli

Müzik, insanın doğaya eklediği uyumlu seslerdir. Ses, bir doğa olayıdır. Müzik, bu doğal ve etkin olaydan bilinçli bir çalışma ve emek ile bir sanat yapıtı yaratmak, sesi bilimsel ve estetik bir temele oturtmaktır. Bütün müzik türleri için ana öğeler ritim, tonalite, dinamik ve ses rengi olarak belirtilir. Bu önemli elemanlardan anlaşılacağı gibi müzik yalnız insanın içinden yansıyan duygularla değil, bilgi ve anlayışla yaratılabilir. Müziğin bilgisine bakış, bir sanat olayını anlamamızı da sağlar. Ritim, tonalite, dinamik ve ses renginden hiçbiri, müzikte tek başına yer almaz ancak birlikte müziksel bir bütünlük yaratırlar. Değişik müzik türlerinde farklı oranlarda ağırlık taşıyabilirler. Müzik teorisi, müzik sanatını gerçekleştiren belirli kavram ve sistemlerin bir araya gelmesinden oluşur.

Muammer Sun, Türk besteci ve eğitimcidir.

<span class="mw-page-title-main">Flamenko</span> İspanyada bir dans ve müzik türü

Flamenko, akademik olmayan Avrupa müzik formlarından biri, Endülüs Halk Müziği ve bu müzik eşliğinde yapılan dansın adıdır.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan müziği</span>

Azerbaycan müziği, Kafkas, Orta Asya ve İran ağırlıklı etkileri görülür. Tar, kemençe, ut, bağlama, balaban, zurna, kaval, nağara, garmon, tütek, tef ve davul kullanılan başlıca müzik aletleridir.

Quilapayún Şili halk müziği yapan bir gruptur. 1960'ların ortasında Şili'de kurulan grup, Şili Yeni şarkı hareketinde etkili olmuş ve uzun süre bu hareketle birlikte anılmıştır. Salvador Allende'nin başında olduğu Halk Birliği hükûmeti döneminde yaşanan popüler müzik devriminin öncülerindendir. 1973 yılında yaşanan askeri darbe sonucu Fransa'ya sürgün gitmeye zorlanmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Sema (tasavvuf)</span>

Sema veya Sama,, sufinin musiki nağmelerini dinlerken sesi ve anlamı işitmesi, vecde gelip hareket etmesi ve kendinden geçip dönmesi anlamında bir tasavvuf terimidir.

"The Power of Madonna", Amerikan televizyon dizisi Glee'nin on beşinci bölümüdür. 20 Nisan 2010'da Fox Broadcasting Company kanalında yayınlandı. Sue Sylvester, Madonna şarkılarının okul interkom sisteminde çalınmasını talep edince glee kulübü yöneticisi Will Schuester, glee ekibine Madonna şarkıları temalı bir ödev vererek kulübün kadın üyelerini güçlendirmeyi umut eder. "The Power of Madonna" bölümü, şovun yaratıcısı Ryan Murphy tarafından hem yazıldı hem yönetildi, ayrıca Madonna'nın sekiz şarkısına cover yapılarak ona karşı müzikal bir saygı olarak servis edildi. Şarkıcı, müzik kataloğunun tüm telif haklarını Glee'ya verdi. Bu bölümde icra edilen şarkıların stüdyo kayıtlarından oluşan bir albüm olan Glee: The Music, The Power of Madonna, 20 Nisan 2010'da piyasaya sürüldü.

Kay - Altay halk edebiyatında göğüs ve gırtlaktan çıkarılan seslerle okunan destan.

Fujara, tabor boru sınıfından büyük bir üflemeli çalgıdır. Orta Slovakya'da, kontrbas yelpazesinde benzersiz bir tasarıma sahip sofistike bir halk çoban armoni flütü olarak ortaya çıktı.

<span class="mw-page-title-main">Rustavi Topluluğu</span>

Rustavi Topluluğu veya Gürcistan Devleti Akademik Topluluğu, yedi kuşak öncesine uzanan seçkin bir Gürcü müzik soyundan olan şarkıcı ve folklorcu Anzor Erkomaishvili tarafından 1968 yılında oluşturulan bir Gürcü halk müziği topluluğudur. Rustavi, kuruluşundan bu yana dünyanın 50'den fazla ülkesini başarıyla gezdi.

<span class="mw-page-title-main">Milva</span> İtalyan şarkıcı ve aktris

Milva olarak bilinen Maria Ilva Biolcati, İtalyan şarkıcı, oyuncu ve televizyon sunucusuydu. Saçının özgün renginden dolayı La Rossa ve La Pantera di Goro olarak da bilinir. La Pantera di Goro; İtalyan basınının 1960'ların en popüler üç İtalyan şarkıcısına lakap takarken hayvanların isimlerini ve şarkıcıların doğum tarihlerini birleştirmesinden kaynaklanıyordu. Bu rengin onun solcu oluşunu nitelendirdiği çok kez iddia edildi.

<span class="mw-page-title-main">İzo-polifoni</span>

Iso-Polyphony, Arnavut halk müziğinin geleneksel bir parçasıdır ve bu nedenle UNESCO'nun somut olmayan kültürel miras listesine dahil edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Klapa Şarkıları</span>

Klapa müziğinin ortaya çıkışı Hırvatistan'ın Dalmaçya kentinden çıkmış olan geleneksel bir akapella söyleme biçimidir. Klapa kelimesi "bir arkadaş grubu" olarak tercüme edilir ve ve köklerini kıyı kilisesi şarkılarına kadar izler. Motifler genel olarak aşkı, şarabı,vatanı ve denizi simgeler. Müziğin ana unsurları armoni ve melodidir, ritim genellikle arka planda tutulur. Ritimin öne çıktığı çok az durum vardır. 2012 yılında klapa, UNESCO İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası listesine dahil edilmiştir.

Ojkanje, Hırvatistan'da Dalmaçya hinterlandı, Velebit, Lika, Kordun ve Karlovac bölgeleri için karakteristik olan çok sesli halk şarkıları geleneğidir. Harvard Müzik Sözlüğü'nde açıklandığı gibi: "Ojkanje, oj veya hoj hecelerinde sesin keskin ve uzun süre titremesiyle özel bir şarkı söyleme tarzıdır."[2] Uzmanlara göre, ojkanje, eski Dalmaçya bölgesinden Slav öncesi İlirya şarkılarının bir kalıntısıdır.[3]

<span class="mw-page-title-main">Korsika Müziği</span>

Fransa dışında, Korsika adası belki de müzikal açıdan en çok polifonik koro geleneğiyle bilinir. Bu türün yeniden doğuşu, 1970'lerde Korsika milliyetçiliğinin yükselişiyle bağlantılıydı. Korsika marşı " Dio vi Salvi Regina " dır.

<span class="mw-page-title-main">Seto leelo</span>

Seto leelo, Setos'un çok sesli halk şarkıları tarzıdır.

Boğazdan şarkı söylemek, dünya çapında farklı kültürlerde bulunan çeşitli ses uygulamalarını ifade eder. Bu vokal uygulamaları genellikle, şarkı söylemede kullanılan ve genellikle göğüs (modal) ve baş ses kayıtlarıyla temsil edilen en yaygın ses türleriyle çelişen belirli bir gırtlak sesi türüyle ilişkilendirilir. Boğazdan şarkı söylemek genellikle aynı anda birden fazla ses perdesi hissini üretmek olarak tanımlanır; bu, şarkıcı tek bir ses üretirken dinleyicinin iki veya daha fazla farklı müzik notasını algıladığı anlamına gelir.