Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo, Arjantinli öykü, deneme yazarı, şair ve çevirmen. En önemli eserleri arasında 1940'larda yayınlamış Ficciones ve rüya, labirent, indeterminizm, sonsuzluk, ayna ve mitolojik motifleri ihtiva eden Alef yer alır. Eserleri, felsefe literatürünü ve fantezi türünü etkilemiştir, 20. yüzyıl Latin Amerika literatüründe Büyülü gerçekçilik akımını önemli ölçüde etkilemiştir. Büyülü gerçekçilik akımının önde gelen isimlerindendir ve gerçeküstücülük konusunda yazdığı denemeleri ile ünlüdür.
Samuel Barclay Beckett, İrlandalı yazar, oyun yazarı, eleştirmen ve şair. 20. yüzyıl deneysel edebiyatının önde gelen yazarlarından biridir. James Joyce'un takipçisi olduğu için "son modernistlerden", daha sonraki pek çok yazarı etkilemiş olduğu için de "ilk postmodernistlerden" biri olarak değerlendirilir. Beckett ayrıca, Martin Esslin'in "Absürt Tiyatro" olarak adlandırdığı akımın en önemli yazarı sayılmaktadır. Eserlerinin çoğunu Fransızca ya da İngilizce yazıp, diğer dile kendisi çevirmiştir. En bilinen eseri Godot'yu Beklerken'dir.
Emil Mihai Cioran, Rumen filozof, deneme yazarı ve tanınmış 20. yy. retorik sentezcisidir. Eserlerinin bir bölümünü Fransızca bir bölümünü ise Rumence kaleme almıştır. Tanrı ile olan hesaplaşması, nihilizm tartışmaları, tarihe ve ütopyaya yönelttiği bakış açıları, ölüm ve intihar gibi birçok konuyu dikkate değer düşünceleri ile birlikte ele almıştır.
Klasik Batı Müziği, kökeni Antik Yunan müzik kültürüne dayandırılan, daha sonra Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşüyle başlayan Orta Çağ ve Gotik dönemde çok sesliliğin gelişimiyle beraber daha da biçimlenmiş, kilise ve saray baskısı altında Rönesans'ın erken yüzyılında vokal polifoni çerçevesi içinde gelişmiş, Yüksek Rönesans ile beraber çalgı müziğinin de yükselişiyle içeriği bugünün klasik müzik olarak adlandırılan biçimleri ve teknikleriyle gelişimini sürdürmüş bir kurumsal müziğin, kilise baskısına direnen halk müziğinin dans ve şarkı biçimleriyle karşılıklı etkileşimi sonucu gelişimini sürdürmüş olan, uluslararası olarak kabul görmüş müzik türüdür. En önemli özelliği, çok sesli ya da çok ezgili (polifonik) ve çok ritmli (poliritmik) olmasıdır.
Kamu malı, münhasır fikrî mülkiyet haklarının geçerli olmadığı tüm yaratıcı çalışmalardan oluşur. Bu haklar sona ermiş, kaybedilmiş, açıkça feragat edilmiş ya da uygulanamaz hâldedir.
Peter Paul Rubens, Hollanda Altın Çağı sırasında yaşamış, Güney Hollanda'daki Brabant Dükalığı'ndan bir Flaman sanatçı ve diplomattı. Flaman Barok geleneğinin en etkili sanatçısı olarak kabul edilir. Rubens'in çok yüklü kompozisyonları klasik ve Hristiyan tarihinin bilgili yönlerine gönderme yapar. Eşsiz ve son derece popüler Barok tarzı, Karşı Reform'da teşvik edilen anlık, dramatik sanatsal stili izleyen hareketi, rengi ve duygusallığı vurguladı. Rubens mitolojik ve sembolik konuların sunaklarını, portrelerini, manzaralarını ve tarihi resimlerini yapan bir ressamdı. Aynı zamanda Flaman duvar halısı (goblen) atölyeleri için üretken bir taslak resim tasarımcısıydı ve Anvers'teki yayıncılar için ön parçaları yaptı.
Publius Vegetius Renatus, Vegetius, Geç Roma İmparatorluğu'nun bir yazarıydı) olarak bilinen yazar, Geç Roma İmparatorluğu döneminin bir yazarıydı. Hayatı veya makamı hakkında günümüze ulaşan iki eserinde yer alanların ötesinde hiçbir şey bilinmemektedir: Epitoma rei militaris ve daha az bilinen Digesta Artis Mulomedicinae, bir veteriner hekimliği rehberi. Epitoma rei militaris adlı eserinin girişinde kendisini bir Hristiyan olarak tanımlar.
Jean-Philippe Rameau, Fransız besteci ve müzik teorisyenidir.
Zosimus Bizans İmparatoru I. Anastasius döneminde Konstantinopolis'te yaşamış Yunan tarihçidir. Fotios'a göre bir comes idi ve imparatorluk hazinesinin "avukatı" olarak görev yapıyordu. Zosimus, I. Konstantin'in geleneksel çok tanrılı dini reddetmesini kınamasıyla da bilinir.
Salminius Hermias Sozomenus, aynı zamanda Sozomen olarak da bilinir, Hristiyan Kilisesi tarihçisiydi.
Aldous Pius Manutius İtalyan hümanist, bilim insanı, eğitimci ve Aldine Press'in kurucusuydu. Manutius hayatının ilerleyen dönemlerini nadir metinler yayınlamaya ve yaymaya adadı. Yunan el yazmalarına olan ilgisi ve korunması, onu ürettiği baskılara adanmış çağının yenilikçi bir yayıncısı olarak işaret ediyor. Enchiridia'sı, küçük taşınabilir kitapları, kişisel okumada devrim yarattı ve modern ciltsiz kitabın öncülüdür.
Mutus Liber veya Sessiz Kitap (Latin), 1677'de La Rochelle'de yayınlanan Hermetik felsefi türde bir eserdir. Tıpkı Michael Maier'in yazdığı Atalanta Fugiens gibi, Erken Modern edebiyatta simya üzerine yazılmış başlıca kitaplar arasında yer almaktadır. Defalarca yeniden basılması bunu kanıtlar niteliktedir..
Atalanta Fugiens veya Atalanta Fleeing, Michael Maier tarafından hazırlanan, Oppenheim'da Johann Theodor de Bry tarafından 1617'de yayımlanan simya temalı bir amblem kitabıdır. Matthias Merian'ın çizimleriyle 50 söylemden oluşuyor ve her birine bir nükteli mısra, nesir ve müzikal bir füg eşlik ediyor. Bu nedenle erken bir multimedya örneği olarak kabul edilebilir.
Michael Maier bir Alman doktor ve Habsburglu II. Rudolf'un danışmanıydı. Bilgili bir simyacı, epigramcı ve amatör besteciydi.
Musaeum Hermeticum, ilk olarak 1625'te Lucas Jennis tarafından Frankfurt'ta Almanca olarak yayınlanan simya metinlerinin bir özetidir. 1678 Latin baskısı için ek materyal eklendi ve 1749'da yeniden basıldı. Amacı, toplu bir biçimde nispeten kısa ve daha az şekilde eski simya yazılarının bir koleksiyonunu sağlamaktı. Theatrum Chemicum veya Jean-Jacques Manget'nin Bibliotheca Chemica Curiosa'sı gibi büyük Hermetik bilgi depolarına bir ek olarak düşünülebilir. Geçmişe daha az bağlı ve daha eski ve geleneksel simya ustalarının eserlerinden daha az etkilenmiş olarak Simya'da farklı bir okulu temsil ediyor gibiydi.
Cantilenae Intelectuales de Phoenice Redivivo veya Intellectual Cantilenae olarak bilinmektedir. Bu eser Michael Maier tarafından 1622 yılında yayınlanan bir simya kitabıdır. Maier'in hayatı boyunca yayınlanan son metniydi. Kitap için Norveç Prensi Frederick'e ithaf ettiği tarih 22 Ağustos 1662, Rostock'ta.
Septimana Philosophica veya The Philosophical Week, Michael Maier tarafından yazılmış bir simya kitabıdır. Kitap, 1620'de Frankfurt'ta Lucas Jennis tarafından yayınlandı ve Hartmann Palthenius tarafından basıldı. Kapak sayfasının gravürü Balthasar Schwan tarafından yapıldı. Kitabın tam adı şöyledir: Septimana Philosophica: Qua Aenigmata Aureola de omni Naturae genere a Solomone Israeltarum Sapientissimo Rege, et Arabiae Regina Saba, nec non Hyramo, Tyri Principe, sibi invicem in modum Colloquii proponuntur et enodatur.
Tripus Aureus veya The Golden Tripod, Michael Maier'in 1618'de Lucas Jennis tarafından yayınlanan bir simya kitabıdır. İçerisinde üç simya metni içerir: Basil Valentine'in "twelve keys ", Thomas Norton'un Ordinal of Alchemy (1477) ve The Testament of Cremer.
Simyanın, hem simya metinlerinde hem de ana akım eğlencede görülen, sanatla uzun süredir devam eden bir ilişkisi vardır. Edebi simya, Shakespeare'den modern fantezi yazarlarına kadar İngiliz edebiyat tarihi boyunca görülmektedir. Burada karakterler veya olay örgüsü, simyasal bir magnum opus'u takip eder. On dördüncü yüzyılda Chaucer, Terry Pratchett'inkiler gibi son zamanlardaki fantezi eserlerinde hala görülebilen bir simya hiciv akımı başlattı.
Scholasticus (avukat) olarak adlandırılan Cassianus Bassus, tarımsal konular üzerine yazıları olan bir grup Yunan ve Latin yazardan oluşan Latince: geoponici'lerden biriydi. Altıncı yüzyılın sonunda ya da yedinci yüzyılın başında yaşamıştır.
