Kadir, bir yıldızın veya Dünya'dan gözlemlenen diğer astronomik cisimlerin parlaklığının bir ölçüsüdür. Bir cismin görünür büyüklüğü, onun içsel parlaklığına, Dünya'dan uzaklığına ve gözlemcinin görüş hattı boyunca yıldızlararası tozun neden olduğu cismin ışığının sönmesine bağlıdır.
Ötegezegen veya Güneş dışı gezegen, Güneş'in baskın kütleçekim etkisinin dışında başka bir yıldızın veya kahverengi cücenin kütleçekim etkisi içinde olan gezegensel bir gök cismidir. Bir ötegezegenin ilk muhtemel kanıtı 1917 yılında kaydedilmiş, fakat o zamanlar bu şekilde kabul edilmemişti. Tespitin ilk teyidi 1992 yılında gerçekleşmiştir. 1988'de tespit edilen farklı bir gezegen ise 2003 yılında doğrulandı. 20 Ağustos 2024 itibarıyla, 4.963 gezegen sisteminde varlığı doğrulanmış 7.255 ötegezegen bulunmaktadır ve bu gezegen sistemlerinden 1.015 kadarı birden fazla gezegene sahiptir. James Webb Uzay Teleskobu'nun (JWST) daha fazla ötegezegen keşfetmesi ve bunların bileşimleri, çevresel koşulları ve yaşam potansiyelleri gibi özellikleri hakkında daha fazla fikir vermesi beklenmektedir.
Bu liste, Güneş Sistemi'nden en fazla 5 parsek uzaklıkta olan yıldızları ve kahverengi cüceleri kapsamaktadır. Bu mesafe içerisinde Güneş Sistemi de dâhil olmak üzere 56 yıldız sisteminin varlığı bilinmektedir. Bu sistemlerde bilinen toplam 60 hidrojen-füzyon yıldız ve 13 Kahverengi cüce bulunmaktadır. Bu nesneler görece olarak Dünya'ya yakın olmasına rağmen, sadece dokuz tanesinin görünen büyüklüğü 6,5'ten daha azdır ve bu da bu nesnelerin, sadece %12'sinin çıplak gözle görülebileceği anlamına gelmektedir. Güneş'in dışında sadece üç tane yıldız; Alfa Centauri, Sirius ve Procyon, birinci kadir yıldızlarıdır. Tüm bu nesneler, yerel kabarcık içindeki Samanyolu Gökadası'nın Orion–Kuğu Kolu bölgesinde yer alır.
Sıcak Neptün, Uranüs ve Neptün'e benzer bir kütleye sahip, fakat onlardan farklı olarak yıldızına 1 AU'dan daha yakın bir yörüngede dolanan bir tür dev gezegendir. 2007 yılında keşfedilen doğrulanmış ilk sıcak Neptün, yaklaşık 33 ışık yılı uzaklıktaki bir ötegezegen olan Gliese 436 b'dir. Son gözlemler, Samanyolu'nda daha önce düşünülenden daha fazla potansiyel sıcak Neptün popülasyonu olabileceğini göstermiştir. Sıcak Neptünler asıl doğal yerinde veya doğal yeri dışında oluşmuş olabilir.
TrES-2b, bir güneş dışı gezegen olup güneş sistemimizden 750 ışık yılı uzakta bulunmaktadır. Etrafında döndüğü yıldızın adı GSC 03549-02811'dir. Bu gezegen 21 Ağustos 2006'da Kepler Uzay Aracı tarafından tespit edilmiştir. Gezegenin yarıçap ve kütlesi onun bir gaz devi olduğunu göstermektedir. Ayrıca etrafında döndüğü yıldıza çok yakın olduğu için bu onu Sıcak Jüpiter sınıfına koymaktadır.
TRAPPIST-1, Güneş Sistemi'nden yaklaşık olarak 40 ışık yılı uzaklıkta, Kova takımyıldızı'nda gözlemlenebilen M8 tayf sınıfındaki bir ultra soğuk kırmızı cüce yıldızdır. Jüpiter'in kütlesinin 94 katı olmasına rağmen Jüpiter gezegeninden biraz daha büyük bir yarıçapa sahiptir. Yörüngesinde, Kepler-90 hariç diğer tüm gezegen sistemlerinden daha fazla, yedi ılıman karasal gezegen tespit edilmiştir. Mayıs 2017'de yayınlanan bir araştırma, gezegenlerin bir ön gezegen diski aracılığıyla mevcut yörüngelerine nasıl göç ettikleri düşünüldüğünde, sistemin kararlılığının şaşırtıcı olmadığını öne sürmekte.
Kepler-37b, Çalgı takımyıldızında bulunan bir güneş dışı gezegendir. Gezegen, 2013 yılında keşfedilmiş olup ana dizi yıldızının etrafında keşfedilen en küçük gezegendir. Güneş Sistemi'nden yaklaşık 215,3 ışık yılı uzaklıkta Kepler-37'nin yörüngesinde yer almaktadır.
Kepler-45 b, Kepler uzay aracı tarafından 2011 yılında keşfedilen, M-tipi bir yıldızın etrafında dönen gaz devi ötegezegendir. Radyal hız ölçümleri, uyarlanabilir optik görüntüleme ve spektroskopi testleri ile artık bir gezegen olduğu doğrulanmıştır.
WISE 1828+2650, Dünya'dan yaklaşık 32,5 ışık yılı uzaklıkta Lyra takımyıldızında yer alan >Y2, spektral sınıfına ait muhtemelen bir ikili kahverengi cüce veya haydut gezegendir.Y spektral sınıfının "arketipsel üyesidir"
NGTS-3Ab, G-tipi bir yıldızın yörüngesinde olan gaz devi bir ötegezegendir. Kütlesi 2,38 jüpiter kütlesi kadardır ve yıldızı etrafındaki yörüngesini 1,7 günde tamamlar. Yıldızından uzaklığı 0,023 AU'dur. Keşfi 2018 yılında duyuruldu. Bu Jüpiter benzeri gezegen, aralarında Max Günther, Didier Queloz, Edward Gillen, Laetitia Delrez ve Francois Bouchy'nin de bulunduğu 39 astronom tarafından keşfedildi.
Dev Neptün veya süper-Neptün, Neptün gezegeninden daha büyük bir kütleye sahip gezegendir. Bu gezegenler genellikle Dünya'nın yaklaşık 5-7 katı büyüklüğünde ve 20-80 M⊕ tahmini kütleye sahip olarak tanımlanır, bunun ötesinde genellikle gaz devleri olarak adlandırılırlar. Bu kütle aralığına giren bir gezegen aynı zamanda alt-Satürn olarak da adlandırılabilir.
Bu liste, potansiyel olarak yaşanabilir ötegezegenlerin bir listesini sunmaktadır. Liste büyük ölçüde Yaşanabilir Ötegezegenler Kataloğu tarafından yapılan yaşanabilirlik tahminlerine ve NASA Ötegezegen Arşivi'nden alınan verilere dayanmaktadır. HEC, Arecibo'daki Porto Riko Üniversitesi Planetary Habitability Laboratory tarafından sürdürülmektedir. Ayrıca, süper yaşanabilir gezegenlerin spekülatif bir listesi de geliştirilmektedir.
Güneş Sistemi dışında bir yıldızın yörüngesinde dönen bilinen 5.640 ötegezegen veya gezegen vardır; bunların yalnızca küçük bir kısmı Güneş Sistemi'nin yakınında bulunmaktadır. 10 parsek içerisinde, NASA Ötegezegen Arşivi tarafından onaylandığı üzere listelenmiş 104 ötegezegen bulunmaktadır. 10 parsek içerisindeki bilinen 500'den fazla yıldız ve kahverengi cüceden yaklaşık 60 tanesinin gezegen sistemlerine sahip olduğu doğrulanmıştır; Bu aralıktaki 51 yıldız çıplak gözle görülebilmektedir, bunlardan sekizi gezegen sistemine sahiptir.
Kepler-1649c, Kepler uzay teleskobu tarafından keşfedilen gezegen sisteminin en dış gezegeni olan kırmızı cüce yıldız Kepler-1649'un yaşanabilir bölgesi içinde yörüngede dönen, Dünya büyüklüğünde, muhtemelen kayalık bir ötegezegendir. Kuğu takımyıldızında olup yaklaşık 301 ışık yılı (92 pc) Dünya'dan uzaktadır.
Aşağıdaki liste, bilinen ötegezegenlerdeki aşırı özellliklerin bir listesidir. Burada listelenen özellikler, değerleri güvenilir bir şekilde bilinen özelliklerdir. Ötegezegenler hakkındaki yapılan çalışmaların bilimde dinamik bir şekilde gelişen alanlardan biri olduğu unutulmamalıdır ve bu yüzden bu değerler, yeni keşifler yapılınca değişebilir.
En yakın karasal ötegezegen adaylarının bu listesi, Güneş Sisteminden 50 ışıkyılı kadar uzaklıkta bulunan ve artan mesafeye göre sıralanmış olası karasal ("kayalık") ötegezegenleri içerir.
NASA Exoplanet Archive, Güneş dışı gezegenlerin (ötegezegenler) ve ev sahibi yıldızların aranmasını ve karakterizasyonunu destekleyen verileri toplayan ve halka sunan çevrimiçi bir astronomik ötegezegen kataloğu ve veri hizmetidir. Kızılötesi İşlem ve Analiz Merkezi'nin bir parçasıdır ve Pasadena'daki Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü (Caltech) kampüsünde yer alır. Arşiv NASA tarafından finanse edilmektedir ve NASA'nın Ötegezegen Keşif Programı'nın bir parçası olarak NASA Exoplanet Science Institute tarafından Aralık 2011'in başlarında başlatılmıştır. Haziran 2019'da arşivin doğrulanmış ötegezegen koleksiyonunun sayısı 4.000'i aştı.
Bu, şu ana kadar keşfedilen ve özellikle 2500 K sıcaklığından daha yüksek en sıcak ötegezegenlerin bir listesidir. Kıyaslamak için, Güneş Sistemi'ndeki en sıcak gezegen Venüs'tür. Sıcaklığı: 737 K.
Extrasolar Planets Encyclopaedia, Şubat 1995'te Jean Schneider tarafından Fransa, Paris'teki Meudon Gözlemevi'nde kurulmuş bir astronomi internet sitesidir. Bu internet sitesi, bilinen ve aday tüm ötegezegenlerin bir veritabanını tutar ve her gezegen için ayrı ayrı sayfalar ve tam listeli etkileşimli bir katalog tablosu sunar. Ana katalog, doğrulanmış tüm ötegezegenlerin veritabanlarının yanı sıra doğrulanmamış gezegen tespitlerinin bir veritabanını da içerir. Veritabanları, hakemli yayınlardan ve konferanslardan elde edilen yeni verilerle sık sık güncellenmektedir.
Trans-Atlantik Ötegezegen Araştırması, Lowell Gözlemevi, Palomar Gözlemevi ve Teide Gözlemevi'nde bulunan üç adet 4 inç (10 cm) teleskop kullanılarak ötegezegenleri tespit etmeyi amaçlayan bir projeydi. Bu araştırma, parlak yıldızların etrafında dönen gezegenleri geçiş yöntemiyle aramak için özel olarak tasarlanmış, küçük ve görece ucuz bir teleskop ağı kullanılarak yapılmıştır. Bu ağda, CCD kameralara ve otomatik arama algoritmalarına sahip 4 inçlik Schmidt teleskopları bulunmaktaydı. Araştırma, Harvard-Smithsonian Astrofizik Merkezi'nden David Charbonneau, ABD Ulusal Atmosfer Araştırmaları Merkezi'nden Timothy Brown ve Lowell Gözlemevi'nden Edward Dunham tarafından oluşturulmuştur.
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam
unWISE ile görüntülenmiş COCONUTS-2 sistemi
COCONUTS-2b gezegeninin Gemini-Güney rasathanesi tarafından çekilmiş fotoğrafı
Keşfedenler tarafından COCONUTS-2b gezegenini gösteren Allwise görüntüsü
. ISSN 0004-637X.