İçeriğe atla

C/2020 F3 (NEOWISE)

C/2020 F3 (NEOWISE)
C/2020 F3 (NEOWISE) - 14 Temmuz 2020'de Almanya'dan fotoğraflandı.
Keşif
Keşfeden(ler)
NEOWISE
Keşif tarihi27 Mart 2020[1]
Yörünge özellikleri
Dönem 2458953.5 (14 Nisan 2020)
Gözlem sayısı372
Yörünge tipiUzun dönemli
Günöte538 AU (geliş)
710 AU (gidiş)
Günberi0,29478 AU
Yarı büyük eksen270 AU (geliş)
355 AU (gidiş)
Dışmerkezlik0,99921
Yörünge süresi~4400 yıl (geliş)[2]
~6700 yıl (gidiş)
Yörünge eğikliği128,93°
61,01°
Enberi açısı37,28°
Son günberi3 Temmuz 2020
TJupiter−0,408
Yer MOID0,36 AU (54 milyon km; 140 LD)
Jüpiter MOID0,81 AU (121 milyon km)
Fiziksel özellikler
Boyutlar~5 km[1]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam
NEOWISE, Ayvalık Adaları Tabiat Parkı üzerinde süzülüyor.

C/2020 F3 (NEOWISE) veya NEOWISE kuyruklu yıldızı, 27 Mart 2020'de Geniş-Alan kızılötesi araştırma kaşifi (WISE) uzay teleskobunun NEOWISE görevi sırasında gök bilimciler tarafından keşfedilen ve yakın-parabolik yörüngeye sahip uzun dönemli bir kuyruklu yıldızdır.

Temmuz 2020'de çıplak gözle görülebilecek kadar parlaktı ve karanlık bir gökyüzü altında net olarak gözlemlendi.[3] 1997'deki Hale-Bopp kuyruklu yıldızı'ndan bu yana kuzey yarımküredeki en parlak kuyruklu yıldızlardan birisi oldu. 3 Temmuz 2020'de günberi noktasına ulaşan kuyruklu yıldız Güneş'ten uzaklaştıkça 23 Temmuz 2020'de Dünya'ya en yakın konumda olacak. NEOWISE kuyruklu yıldızı, 24 Temmuz 2020 itibarıyla 4 kadir büyüklüğe sahiptir.[4]

Kuzey yarımküredeki gözlemciler için sabahları kuzey doğu ufkunun hemen üzerinde, Capella'nın altında, akşamları ise kuzey-batı ufkunda görünür. Yaklaşık 45. kuzey enleminde çemberseldir ve bu yüzden sadece sabahları ve akşamları gözlemlenebilir. Akşam vakitlerindeki görünümü daha iyidir. 17 Temmuz 2020'de, Büyük Kepçe asterizminin altında Büyükayı takımyıldızına giriş yaptı. (Büyükayı dik olsaydı, 15 Temmuz itibarıyla Büyük Kepçe'nin sağında olurdu.)[5]

Türkiye'nin pek çok yerinde halkın ilgisi altında gözlemlendi ve haberlere konu oldu.[6][7]

Keşif ve gözlem

Keşif görüntüsü. Kuyruklu yıldız 27 Mart 2020 tarihinde NEOWISE tarafından elde edilen üç kızılötesi görüntünün bu bileşiminde üç bulanık kırmızı nokta olarak görünüyor.

C/2020 F3 kuyruklu yıldızı 27 Mart 2020 tarihinde yeniden etkinleştirilen WISE uzay teleskobunu kullanan bir ekip tarafından NEOWISE (Yakın Dünya Nesnesi Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Kaşifi) projesinin bir parçası olarak Pupa takımyıldızı yönünde keşfedildi.[1] 31 Mart'ta kuyruklu yıldız olarak sınıflandırıldı ve 1 Nisan'da NEOWISE olarak adlandırıldı.[8] Sistematik olarak C/2020 F3 olarak adlandırılır ve 2020 Mart ayının ikinci yarısında keşfedilen üçüncü periyodik olmayan bir kuyruklu yıldız olduğuna işaret eder.

NEOWISE kuyruklu yıldızı, Güneş'e en yakın yaklaşımını (günberi) 3 Temmuz 2020'de 0,29 AU (43 milyon km; 27 milyon mil) uzaklıkta yaptı. Bu geçiş kuyruklu yıldızın yörünge dönemini yaklaşık 4400 yıldan 6700 yıla çıkarır.[2] Dünya'ya en yakın yaklaşımı, 23 Temmuz 2020 UT 01:14'te, Büyükayı takımyıldızında bulunurken 0,69 AU (103 milyon km; 64 milyon mil) mesafede gerçekleşecek.[9]

11 Haziran - 9 Temmuz 2020 tarihleri arasında Dünya'dan bakıldığında Güneş'ten 20 dereceden daha azdı. 10 Haziran 2020'de Güneş'in parıltısında kaybolurken, Güneş'ten 0,7 AU (100 milyon km; 65 milyon mil) ve Dünya'dan 1,6 AU (240 milyon km; 150 milyon mil) uzaklıktayken görünen büyüklüğü 7 kadirdi.[4] 22 Haziran 2020'de SOHO uzay aracının LASCO C3 cihazının görüş alanına girdiğinde, Güneş'ten 0,4 AU (60 milyon km; 37 milyon mil) ve Dünya'dan 1,4 AU (210 milyon km; 130 milyon mil) uzaklıkta yaklaşık 3 kadir büyüklüğe ulaşmıştı.[4]

Temmuz ayı başlarında NEOWISE Kuyruklu Yıldızı, önceki kuyruklu yıldızların (C/2020 F8 (SWAN) ve C/2019 Y4 (ATLAS)) eriştiği parlaklığı aştı ve 1 kadir büyüklüğe kadar ulaştı.[10][11] Temmuz ayında, ikinci bir kuyruk gelişti. Mavi renkli olan ilk kuyruk gaz ve iyonlar gibi uçucu maddelerden oluşur. Kuyrukta ayrıca yüksek miktarda sodyumun neden olduğu kırmızı bir ayrışma görülür. İkinci kuyruk altın rengidir ve Hale-Bopp kuyruklu yıldızı'nın kuyruğu gibi tozdan oluşmuştur. Bu bileşim C/2011 L4 kuyruklu yıldızına (PANSTARRS) benzer. C/2020 F3 (NEOWISE), C/2011 L4'ten (PANSTARRS) daha parlak olsa da Hale–Bopp'un 1997'de olduğu kadar parlak değildi. İngiliz Astronomi Derneği'ne göre kuyruklu yıldız, Haziran başında yaklaşık 8 kadir büyüklükten Temmuz başında −2 kadir büyüklüğe ulaştı.[12] Bu bilgiye göre Hale–Bopp'dan daha parlaktı. Bununla birlikte, Güneş'e çok yakın olduğu için 0 veya +1 kadir büyüklüğe kadar ulaştığı bildirildi ve sadece birkaç gün boyunca bu büyüklükte kaldı. Günberiden sonra kuyruklu yıldız solgunlaşmaya başladı ve büyüklüğü 2 kadire düştü.

13 Temmuz 2020'de, sodyumdan oluşan kuyruk Planetary Science Institute Input/Output tesisi tarafından onaylandı.[13] Sodyum kuyrukları sadece Hale–Bopp ve C/2012 S1 (ISON) gibi çok parlak kuyruklu yıldızlarda gözlenmiştir.

Joseph Masiero, kızılötesi imzadan kuyruklu yıldız çekirdeğinin çapını yaklaşık 5 km (3 mil) olarak hesapladı.[1] Çekirdek; Hyakutake kuyruklu yıldızı, Encke kuyruklu yıldızı, 7P/Pons-Winnecke, 8P/Tuttle, 14P/Wolf ve 19P/Borrelly gibi birçok kısa dönemli kuyruklu yıldıza benzer büyüklüktedir.[14] 5 Temmuz itibarıyla NASA'nın Parker Güneş Sondası, gök bilimcilerin çekirdek çapını yaklaşık 5 km (3 mil) olarak tahmin ettikleri kuyruklu yıldızın bir görüntüsünü elde etti.[15]

Galeri

Kronolojik sırayla:

  • Uluslararası Uzay İstasyonu tarafından 5 Temmuz 2020'de yörüngesinden çekilen görüntülerin video sunumu, NEOWISE'nin Dünya karşısından doğuşunu gösteriyor.
  • 7 Temmuz 2020 - Golden Gate Köprüsü, Kaliforniya, Amerika Birleşik Devletleri.
    7 Temmuz 2020 - Golden Gate Köprüsü, Kaliforniya, Amerika Birleşik Devletleri.
  • C/2020 F3 (NEOWISE) 7 Temmuz 2020 - Orta İsviçre, Sursee yakınlarında.
    C/2020 F3 (NEOWISE) 7 Temmuz 2020 - Orta İsviçre, Sursee yakınlarında.
  • 8 Temmuz 2020 - Zuzici, Istria, Hırvatistan.
    8 Temmuz 2020 - Zuzici, Istria, Hırvatistan.

Kaynakça

  1. ^ a b c d Mace, Mikayla (8 Temmuz 2020). "Comet NEOWISE Sizzles as It Slides by the Sun, Providing a Treat for Observers". Infrared Processing and Analysis Center. 13 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2020. 
  2. ^ a b JPL Horizons barycentric solution for epoch 1950 (before entering planetary region)
    Goto JPL Horizons 8 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    Ephemeris Type: Orbital Elements
    Center: @0 (Solar System Barycenter)
    Time Span: 1950-01-01 to 2050-01-01 and Step Size: 100 years
    1950-Jan-01 is "PR = 1.63 × 106/365.25 days" = 4462 years
    (For long-period comets on multi-thousand year orbits, asymmetric outgassing will affect the highly sensitive orbital period and eccentricity.)
  3. ^ "How to see Comet NEOWISE". EarthSky. 11 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2020. 
  4. ^ a b c "Comet Observation database (COBS)". 26 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2020.  "C/2020 F3 (NEOWISE) plot" 16 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. ^ "A Bright New Visitor: How to Spot Comet NEOWISE". Sky & Telescope. 9 Temmuz 2020. 14 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2020. 
  6. ^ "NEOWİSE AYVALIK SEMALARINDA GÖRÜNTÜLENDİ | Gazete Ayvalık". Gazete Ayvalık. 12 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2024. 
  7. ^ "GÖKYÜZÜNE AYVALIK'TAN BAKTILAR | Gazete Ayvalık". Gazete Ayvalık. 12 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2024. 
  8. ^ "COMET C/2020 F3 (NEOWISE)". Minor Planet Electronic Circulars. Cilt 2020-G05. 1 Nisan 2020. 15 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2020. 
  9. ^ JPL Horizons closest approach to Earth
    Goto JPL Horizons 8 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    Ephemeris Type: Observer
    Observer Location: 500 (Geocentric)
    (Closest approach occurs when deldot flips from negative to positive)
  10. ^ "Comet F3 NEOWISE May Perform in Temmuz". Universe Today. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020. 
  11. ^ "ATel #13853: Morphology and Photometry of Comet C/2020 F3 (NEOWISE) from SOHO". Astronomer's Telegram. 2 Temmuz 2020. 5 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2020. 
  12. ^ Nick James (6 Temmuz 2020), "Visual observations page", Comet Section, British Astronomical Association, 16 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Temmuz 2020 
  13. ^ "NEOWISE: Rare Image of a Comet's Sodium Tail". Planetary Science Institute. 13 Temmuz 2020. 14 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2020. 
  14. ^ "JPL Small-Body Database Search Engine: numbered comets and diameter > 4 (km) and diameter < 6 (km)". JPL Solar System Dynamics. 15 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2020. 
  15. ^ Miloslav Druckmuller; Robert Nemiroff; Jerry Bonnell (11 Temmuz 2020), The Tails of Comet NEOWISE, NASA, 17 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Temmuz 2020 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta C/2020 F3 (NEOWISE) ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kuyruklu yıldız</span> Güneş’in yakınından geçerken ısınarak gaz açığa çıkarmaya başlayan, buzlu, küçük Güneş Sistemi cisimleri

Kuyruklu yıldız ya da kirlikartopu, Güneş’in yakınından geçerken ısınarak gaz açığa çıkarmaya başlayan, buzlu, küçük Güneş Sistemi cisimleridir. Bu gaz çıkışı, görünür bir atmosfer veya koma ve bazen de bir kuyruk oluşturur. Bu fenomenler, kuyruklu yıldızın çekirdeğine etki eden güneş radyasyonu ve güneş rüzgarı etkilerinden kaynaklanır. Kuyruklu yıldız çekirdek’lerinin büyüklüğü, birkaç yüz metreden ile onlarca kilometreye kadar değişir ve gevşek buz, kozmik toz ve küçük kayalık parçacıklardan oluşur. Kuyruk bir astronomik birim ötesine uzanabilirken, koma Dünya'nın çapının 15 katına kadar çıkabilir. Yeterince parlaksa, teleskop yardımı olmadan Dünya'dan kuyruklu yıldız görülebilir ve gökyüzünde 30°'lik bir alt açı yayı olabilir. Kuyruklu yıldızlar eski çağlardan beri birçok kültür ve din tarafından gözlemlenmiş ve kaydedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Halley kuyruklu yıldızı</span> Güneşin yörüngesinde hareket eden, devir süresi 75-76 yıl olan bir kuyruklu yıldız

Halley kuyruklu yıldızı, resmî adıyla 1P/Halley veya bu kuyruklu yıldızlar üzerine çalışmalar yapan Edmond Halley'e ithafen Comet Halley, Güneş'in yörüngesinde hareket eden ve her 75–76 yılda bir görünen kuyruklu yıldızdır. Halley, çıplak gözle görülebilen bir kuyruklu yıldızdır. Ek olarak, yörüngesini insan ömrü içerisinde tamamlayan çıplak gözle görülen tek kuyruklu yıldızdır. Halley kuyruklu yıldızı, Güneş Sistemi içerisine en son 1986 yılında girmiştir. Hesaplara göre 2061 yılında tekrar görülecektir.

<span class="mw-page-title-main">C/2013 R1</span>

C/2013 R1 (Lovejoy), 7 Eylül 2013 tarihinde Terry Lovejoy tarafından 0,2-metre Schmidt–Cassegrain teleskop kullanılarak keşfedilen uzun-dönemli bir kuyruklu yıldızdır.

<span class="mw-page-title-main">Thomas Bopp</span> Amerikalı gökbilimci (1949 – 2018)

Thomas J. Bopp, Amerikalı astronom, bilim insanı ve kaşif. En çok, 1995 yılında, neredeyse aynı anda Alan Hale (astronom) ile birlikte Hale-Bopp kuyruklu yıldızının keşfedicisi olarak bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">C/2006 P1</span> kuyruklu yıldız

2007'nin Büyük Kuyruklu Yıldızı' olarak da bilinen McNaught Kuyruklu Yıldızı ve C/2006 P1 adlandırması verilen, İngiliz-Avustralyalı gök bilimci Robert H. McNaught tarafından Uppsala Güney Schmidt Teleskobu kullanılarak 7 Ağustos 2006'da keşfedilen periyodik olmayan kuyruklu yıldız’dır 40 yılı aşkın süredir en parlak kuyruklu yıldızdı ve Ocak ve Şubat 2007'de Güney Yarımküre'deki gözlemciler için çıplak gözle kolayca görülebildi.

<span class="mw-page-title-main">Encke Kuyruklu Yıldızı</span>

Encke Kuyruklu Yıldızı veya Encke'nin Kuyruklu Yıldızı, Güneş'in yörüngesini her 3.3 yılda bir tamamlayan bir periyodik kuyruklu yıldız'dır. Encke ilk olarak Pierre Méchain tarafından 17 Ocak 1786'da kaydedildi, ancak yörüngesinin Johann Franz Encke tarafından hesaplandığı 1819 yılına kadar periyodik bir kuyruklu yıldız olarak tanınmadı. Halley Kuyruklu Yıldızı gibi adını keşfedicisinden ziyade yörüngesinin hesaplayıcısından alıyor olması olağandışıdır. Kuyruklu yıldızlar büyük bir koma ve onları çok daha görünür hale getirebilen günberi‘leri sırasında kuyruk oluşturmalarına rağmen çoğu kuyruklu yıldız gibi çekirdeği aldığı ışığın yalnızca %4.6'sını yansıtan çok az albedo'su vardır. Encke Kuyruklu Yıldızı'nın çekirdek çapı 4.8 km'dir.

<span class="mw-page-title-main">Kohoutek Kuyruklu Yıldızı</span>

Comet Kohoutek, resmi olarak belirlenmiş C/1973 E1, 1973 XII ve 1973f, ilk kez 7 Mart 1973'te Çek astronom Luboš Kohoutek tarafından görüldü. Aynı yıl 28 Aralık'ta günberi'ye ulaştı.

<span class="mw-page-title-main">81P/Wild</span>

Wild 2 olarak da bilinen 81P/Wild Kuyruklu Yıldızı, 6 Ocak 1978'de, Zimmerwald, İsviçre'de 40 cm'lik Schmidt teleskopu kullanarak keşfeden, adını İsviçreli gök bilimci Paul Wild'dan alan bir kuyruklu yıldızdır.

<span class="mw-page-title-main">C/1980 E1</span>

C/1980 E1, Edward LG Bowell tarafından 11 Şubat 1980'de keşfedilen ve Mart 1982'de Güneş'e en yakın (günberi) bir periyodik olmayan kuyruklu yıldız'dır. Jüpiter'e yaklaşması nedeniyle Güneş Sistemi'ni hiperbolik yörünge üzerinde terk eder. Keşfinden bu yana sadece 1I/ʻOumuamua ve 2I/Borisov böyle daha hızlı bir yörünge ile tanımlandı.

322P/SOHO Kuyruklu yıldızı, ayrıca P/1999 R1, P/2003 R5, P/2007 R5 ve P/2011 R4 SOHO uzay aracı'nın otomatik teleskopları kullanılarak keşfedilen ilk periyodik kuyruklu yıldız'dır ve 321P/SOHO'dan sonra ikinci olarak numaralandırılmış bir isim verilir. JPL Horizons bundan sonra 322P'nin 2019-Ağustos-31 12:25 UT'de enberi'ye geleceğini tahmin etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">21P/Giacobini-Zinner</span> kuyruklu yıldız

Kuyruklu yıldız Giacobini–Zinner Güneş Sistemindeki bir periyodik kuyruklu yıldız'dır. 20 Aralık 1900'de Kova takımyıldızında gözlemleyen Michel Giacobini tarafından keşfedildi. İki yörünge sonra Ernst Zinner tarafından 23 Ekim 1913'te Beta Scuti yakınlarında değişen yıldızları gözlemlerken bulundu.

<span class="mw-page-title-main">Karşıkuyruk</span>

,

<span class="mw-page-title-main">1811 Büyük Kuyruklu Yıldızı</span>

Resmi olarak C/1811 F1 olarak adlandırılan 1811 Büyük Kuyruklu Yıldızı, yaklaşık 260 gün boyunca çıplak gözle görülebilen bir kuyruklu yıldızdır ve 1997'de Hale-Bopp kuyruklu yıldızı'nın ortaya çıkmasına kadar kaydedilen en uzun görüş süresine sahiptir. Ekim 1811'de, en parlak ve Dünya'dan 1.2 AU iken, koma sayesinde kolayca görülebilir hale geldi ve 0'lık bir görünür kadir parlaklığı sergiledi.

<span class="mw-page-title-main">C/2001 Q4 (NEAT)</span>

C/2001 Q4 (NEAT), derince güneye doğru iç Güneş Sistemi içine getiren olağan dışı, neredeyse dik geriye giden yörünge'si olan bir kuyruklu yıldız'dır. Başlangıçta, zamanının çoğunu güney gök kutbunun yakınında geçirerek uzaktaki evinden ortaya çıktı. Bu kuyruklu yıldız, 24 Ağustos 2001'de Dünyaya Yakın Asteroid Takibi programı (NEAT) tarafından keşfedildi.

<span class="mw-page-title-main">C/2017 T2 (PANSTARRS)</span>

C/2017 T2 (PANSTARRS), 2 Ekim 2017'de Güneş‘e 92 AU (13,8 milyar km) uzaklıkta iken keşfedilen bir Oort bulutu kuyruklu yıldız'ıdır. Dünya'ya en yakın yaklaşımı 28 Aralık 2019'da 152 AU (22.700 milyon km) uzaklıktaydı. günberi'ye 4 Mayıs 2020'de Güneş'ten 1.6 AU'da parçalanmaya karşı güvenliyken geldi.

Gözlemsel astronomide, bir Güneş Sistemi cisminin gözlem yayı, cismin yolunu izlemek için kullanılan en erken ve en son gözlemleri arasındaki süredir. Genellikle gün veya yıl olarak verilir. Terim çoğunlukla asteroitlerin ve kuyruklu yıldızların keşfi ve takibinde kullanılır. Yay uzunluğu, bir yörüngenin doğruluğu üzerinde en büyük etkiye sahiptir. Ara gözlemlerin sayısı ve aralığı daha az etkiye sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Alan Hale (astronom)</span> Amerikalı gökbilimci

Alan Hale Hale-Bopp kuyruklu yıldızı'nı amatör astronom Thomas Bopp ile birlikte keşfeden Amerikalı bir profesyonel astronomdur.

<span class="mw-page-title-main">C/2022 E3 (ZTF)</span>

C/2022 E3 (ZTF), 2 Mart 2022'de Zwicky Transient Facility (ZTF) tarafından keşfedilen Oort bulutundan uzun dönemli bir kuyruklu yıldızdır. Güneş ışığının iki atomlu karbon ve siyanojen üzerindeki etkisinden dolayı kuyruklu yıldızın çekirdeğinin çevresinde parlak yeşil bir ışıltı vardır. Kuyruklu yıldızın sistematik tanımı, periyodik bir kuyruklu yıldız olmadığını belirtmek için C ile başlar ve "2022 E3", Mart 2022'nin ilk yarısında keşfedilen üçüncü kuyruklu yıldız olduğu anlamına gelir.

<span class="mw-page-title-main">C/2023 P1 (Nishimura)</span>

C/2023 P1 (Nishimura), Hideo Nishimura tarafından 12 Ağustos 2023 tarihinde keşfedilen uzun dönemli bir kuyruklu yıldızdır. Yedi aylık bir gözlem yayı ile kuyruklu yıldızın yörünge süresi 433 yıl olarak tahmin edilmektedir. 0,996'lık bir dışmerkezlik, kuyruklu yıldıza Güneş'ten ortalama uzaklığı olan yarı büyük ekseni yaklaşık 57 AU olarak sağlar ve bu, Eris'in ortalama uzaklığı olan 68 AU ile karşılaştırılabilir. Kuyruklu yıldız, Güneş Sistemi'ni terk etmeyecek ve en uzak noktasına (günöte) 2227 yılında ulaşacaktır.

<span class="mw-page-title-main">1744 Büyük Kuyruklu Yıldızı</span>

1744 Büyük Kuyruklu Yıldızı, 1743 ve 1744 yılları boyunca gözlemlenen görkemli bir kuyruklu yıldızdı. İlk olarak 1743'ün Kasım ayı sonlarında Jan de Munck, Aralık ayının ikinci haftasında Dirk Klinkenberg ve dört gün sonra da Jean-Philippe de Chéseaux tarafından bağımsız olarak keşfedilmiştir. 1744 yılında birkaç ay boyunca çıplak gözle görülebilir hale geldi ve gökyüzünde dramatik, alışılmadık etkiler sergiledi. 0,5 olan mutlak büyüklüğü yazılı tarihteki altıncı en yüksek değerdi. Görünür büyüklüğü -7 kadir gibi yüksek bir değere ulaşmış olabilir ve bu da onun Büyük kuyruklu yıldız olarak sınıflandırılmasını sağlamıştır. Bu kuyruklu yıldız, özellikle günberi noktasına ulaştıktan sonra oluşan altı kuyruklu "yelpazesi" ile dikkat çekmişti.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.