İçeriğe atla

C. Doris Hellman

C. Doris Hellman
Doğum28 Ağustos 1910(1910-08-28)
New York
Ölüm28 Mart 1973 (62 yaşında)
New York
MilliyetAmerikalı
Ödüller
  • Royal Astronomical Society Üyesi
  • International Academy of the History of Science Üyesi
  • American Association for the Advancement of Science Üyesi
Kariyeri
DalıBilim tarihi
Çalıştığı kurumlar
Doktora
danışmanı
Frederick Barry

Clarisse Doris Hellman Pepper (28 Ağustos 1910 - 28 Mart 1973), "Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk profesyonel bilim tarihçilerinden biri" olarak gösterilen Amerikalı bir bilim tarihçisiydi.[1] 16. ve 17. yüzyıl astronomisinde uzmanlaştı,[2] 1577 Büyük Kuyruklu Yıldızı hakkında bir kitap yazdı ve Johannes Kepler'in biyografisi olan başka bir kitabın çevirisini yaptı.[3][4] Pratt Enstitüsü'nde ve daha sonra New York Şehir Üniversitesi, Queens Koleji'nde profesör oldu ve çeşitli seçkin akademik toplulukların üyeliği ile tanındı.

Hayatının erken dönemi ve eğitimi

Hellman 28 Ağustos 1910'da New York'ta doğdu. Babası Alfred Myer Hellman bir kadın doğum uzmanı ve nadir kitap koleksiyoncusu idi; annesi Clarisse (evlilik öncesi soyadı Bloom) daha sonra Sydenham Hastanesi yönetim kurulunun tek kadın üyesi olarak görev yaptı.[5] Hellman 1926'da Horace Mann Okulu'ndan mezun oldu ve 1930'da Vassar Koleji'nden matematik ve astronomi alanında lisans derecesi (Phi Beta Kappa'ya seçilerek) kazandı. Daha sonra Radcliffe Koleji'nde Vassar Koleji Üyesi oldu ve yüksek lisans yaptı. 1931'de Radcliffe'te bilim tarihi diploması aldı.[1][5][6] Biyografi yazarı Joseph Dauben'e göre bu, "ülkenin bilim tarihindeki en erken ileri derecelerinden biriydi".[1] Radcliffe'te Harvard bilim tarihçisi George Sarton onun akıl hocalarından biri oldu.[2]

Columbia Üniversitesi'nde doktora öğrencisi oldu; evlenmek ve iki kızını büyütmek için çalışmalarını kesintiye uğrattı, doktorasını 1943'te tamamladı. 1577'deki Büyük Kuyrukluyıldız ile ilgilendi ve 1577 Kuyruklu Yıldızı: Astronomi Tarihindeki Yeri başlıklı tezini kaleme aldı.[1][5][6] Tezinin giriş bölümünde, doktora araştırmasını denetlediği için Columbia Üniversitesi'nden profesörü Frederick Barry'ye ve teşvikleri, önerileri ve eleştirileri için Sarton ve Lynn Thorndike'ye teşekkür etti. Tezi aynı zamanda Columbia Üniversitesi Yayınevi tarafından 1944'te bir kitap olarak yayınlandı ve 1971'de New York AMS Yayınevi tarafından yeniden basıldı.[1][5][6][7]

Daha sonraki yaşamı ve kariyeri

1949'da Hellman, Bilim Tarihi Topluluğu konseyinde on yıllık bir dönem başlattı. 1951'de Pratt Enstitüsü'nün Sosyal Bilimler Bölümü'ne atandı ve 1950'lerin başında Bilim Tarihi Topluluğu'nun New York Bölümü'nü kurma çabasına öncülük etti.[1][5]

1959'da, Johannes Kepler'in orijinal olarak Max Caspar [de] tarafından Almanca yazılmış bir biyografisinin çevirisi olan ikinci kitabını yayınladı. Bu kitap Dover Yayınları tarafından 1993 yılında yeniden basıldı. [5][8] Ayrıca 1959'da İspanya'daki Bilim Tarihi Uluslararası Bilim Tarihi ve Felsefesi Birliği Kongresinde Amerika Birleşik Devletleri'ni temsil etti ve 1962'de Cornell Üniversitesi'nde sonraki kongrenin sekreterliğini yaptı.[1][5][6] 1959-1960 yıllarındaki araştırmaları, Ulusal Bilim Vakfı kıdemli doktora sonrası bursu tarafından desteklendi. [1][3][6] Pratt Enstitüsü'nde çalışmaya devam ederken, 1964'te New York Üniversitesi'nde yardımcı profesör olarak çalışmaya başladı. 1966'da New York City Üniversitesi Queens College'a taşındı ve aynı zamanda CUNY Graduate Center'da öğretmenlik yaptı. [1][5]

Uzun süre mücadele ettiği bir hastalıktan sonra 28 Mart 1973'te New York'ta öldü. [3][4] Kocası Morton Pepper (bir avukat ve Yahudi Körler Birliği'nin başkanı) karısının ölümünden sonra yeniden evlendi ve 1988'e kadar yaşadı. [9] Kızları Alice ve Carol Pepper, ikisi de akademisyen olan iki erkek kardeşle evlendi, Robert L. ve Paul R. Cooper. [5]

Kitapları

1577 Kuyruklu Yıldızı

Hellman'ın kitabı The Comet of 1577: Its Place in the History of Astronomy, zamanın yazarları tarafından 1577 Büyük Kuyruklu Yıldızı'nda dair yapılan hesaplamaları topladı ve katalogladı. Ayrıca Lynn Thorndike ve George Sarton'un 1577'den önce kuyrukluyıldızlar hakkında bilinenleri özetleyen çalışmalarına dayanan iki giriş bölümü içermekteydi. [10] Astronomi tarihinin önceki çalışmaları büyük ölçüde sadece astronomik gözlemlerin hikâyesini anlattı ve Hellman, "hatipler, şairler, genel kültür kişilikleri ve astrologlar" da dahil olmak üzere birçok kişinin yazılarını da içerecek şekilde bu gelenekten ayrıldı. Kitabın kuyrukluyıldızın astronomik gözlemleri hakkındaki bölümü, paralaks ölçümüne ve kuyrukluyıldızın Ay'a göre konumunu belirlemedeki kullanımına göre, Ay'dan daha yakın olduğuna inanan gök bilimciler hakkında bir bölüm, gözlemlenebilir bir paralaks bulamayanlarla ilgili başka bir bölüm, daha uzak olduğunu (aralarında Tycho Brahe de bulunuyordu) ve soruyu düşünmeyenler hakkında üçüncü bir bölümü bulunmaktaydı. [11]

Brahe'nin kendisi, zamanın daha ortodoks dünya merkezli modeli lehine, Nicolaus Copernicus tarafından ortaya atılan güneş merkezli güneş sistemi modelini reddetse de,[10] Brahe'nin gözlemleri dünya merkezli model hakkında ciddi şüphe uyandırdı ve gezegenleri destekleyen katı ama şeffaf kürelere güvenerek, kuyrukluyıldızın uzaydan engelsiz geçtiğini gösterdi. Kitabın sonuç kısmında kısaca özetlediği ve bilim tarihçilerinin büyük ölçüde Hellman'ın çalışmasına dayalı olarak fark etmeye başladıkları gibi, kuyruklu yıldızın bu gözlemleri 17. yüzyılın başlarındaki Kopernik Devrimi'nin başarısında kilit bir rol oynadı. Dünya merkezli modelin yerini güneş merkezli model aldı. [12]

Brahe'nin ve kuyruklu yıldızın bilim tarihindeki yeri hakkındaki bu değişen görüş, kitabın incelemelerine yansıdı. İlk basımı sırasında görüşlerini yazan tarihçi Pearl Kibre, Orta Çağ düşüncesinin sürekliliğinin bir yansıması olarak gördüğünü, yakında gelecek olan bir kopuş olarak görmediğini belirtti. [10] Bir başka çağdaş yorumcu, astronom Nicholas T. Bobrovnikoff, kitabın ayrıntılarında tartışacak çok şey bulurken, hem gök bilimci olmayanları dahil etmesi hem de paralaksa odaklanmasıyla şaşkınlığını ifade etti ve kuyrukluyıldızın kuyruğunun yönüne ve kuyrukluyıldızların bileşimi hakkında ne anlama geldiğine daha fazla dikkat etmenin daha iyi olacağını yazdı. [11] Buna karşılık, kitabın 1970'lerde yeniden yayınlanmasında, bilim tarihçisi William H. Donahue, hellman'a kuyrukluyıldızın kozmolojideki değişimdeki rolünün tanınmasından bahseder, astronomik olmayan kaynakları "takdire şayan ve güçlü" olarak adlandırır ve teorik tartışmalara daha az odaklanarak ve zamanın eserlerini iyice kataloglamaya odaklanarak, "Hellman'ın kitabı zamanötesi bir hale geldi. Astronomi tarihi üzerine ilk sırada yer aldı" diyerek görüşlerini ifade eder. [12] 1995'te, Rice Üniversitesi'nden Lynette S. Autrey Tarih Profesörü Albert van Helden kitabını "1577 kuyruklu yıldızının standart davranışı" olarak adlandırdı. [13]

Kepler

Alman tarihçi Max Caspar 50 yılını Johannes Kepler'in eserlerini toplayıp düzenleyerek geçirdi. [14] Kepler'in biyografisi olan Kepler, ilk olarak 1948'de Almanca olarak yayınlandı ve 1950 ve 1958'de yeniden basıldı [15] ancak Hellman'ın çevirisine kadar İngilizcede buna benzer bir şey yoktu. [16] Science'ta yayımlanan bir makaleye göre, eleştirmen William D. Stahlman, Caspar'ın kesin biyografi kitabını ve Hellman'ın çevirisini mükemmel, pürüzsüz ve uzun zamandır beklenen olarak adlandırdı. [15] Hellman, Caspar'ın orijinal metnini çevirmenin yanı sıra, orijinalinden büyük ölçüde eksik olan tarihi ve biyografik bilgileri içeren dipnotları da ekledi ve bazı hataları düzeltti. [15] [17] Kepler tarafından Latince yazılmış ve Caspar tarafından alıntılanan bazı metinler tercüme edilmemiş olarak kaldı. [17] 1993 Dover baskısında kitaba Owen Gingerich ve Alain Segonds'un katkılarıyla yeni bir giriş ve kaynakça eklendi. Yorumcu Albert Van Helden, kitabı Kepler'in biyografisi olarak standart ve tartışmasız olarak ve Hellman'ın çevirisini "güzel" olarak nitelendirdi". [18]

Tanınma

Pek çok akademik birlik, Hellman'ı daha yüksek bir onursal üyeliğe üye olarak (veya açık üyeliğe sahip birliklere) seçerek onurlandırdı: 1960 yılında Kraliyet Astronomi Topluluğu Üyesi oldu. [2] Uluslararası Akademi'ye seçildi. 1963'te Bilim Tarihi'nden mezun oldu ve 1969'da tam üye oldu. [1][6] Aynı zamanda Amerikan Bilim İlerleme Derneği Üyesidir. [19]

Hellman'ın notları Columbia Üniversitesi Kütüphanelerinde saklanmaktadır. [20]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i j Dauben, Joseph W., "Clarisse Doris Hellman", The Encyclopedia of Jewish Women, Jewish Women's Archive, 26 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 25 Ağustos 2019 
  2. ^ a b c Ronan, C. A. (1974), "Clarissa Doris Hellman", Quarterly Journal of the Royal Astronomical Society, cilt 15, s. 358, Bibcode:1974QJRAS..15..358R 
  3. ^ a b c "C. Doris Hellman, history teacher", The New York Times, 29 Mart 1973, 26 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 23 Ekim 2020 
  4. ^ a b "C. Doris Hellman (1910–1973)", Journal for the History of Astronomy, 4 (2), s. 136, Haziran 1973, Bibcode:1973JHA.....4..136., doi:10.1177/002182867300400209 
  5. ^ a b c d e f g h i O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "C. Doris Hellman", MacTutor Matematik Tarihi arşivi 
  6. ^ a b c d e f Rosen, Edward (Aralık 1975), "Éloge: C. Doris Hellman, August 28, 1910 – March 28, 1973", Isis, 66 (4), ss. 561-562, doi:10.1086/351513, JSTOR 228927 
  7. ^ O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Reviews of The Comet of 1577", MacTutor Matematik Tarihi arşivi :
  8. ^ O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Reviews of Kepler", MacTutor Matematik Tarihi arşivi :
  9. ^ "Morton Pepper, Lawyer In Manhattan, 81, Dies", The New York Times, 6 Nisan 1988, 26 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 23 Ekim 2020 
  10. ^ a b c Kibre (1945).
  11. ^ a b Bobrovnikoff (1946).
  12. ^ a b Donahue (1973).
  13. ^ Van Helden, Al (1995), "Comets", The Galileo Project, Rice University, 26 Nisan 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 23 Ekim 2020 
  14. ^ Lyttleton (1959).
  15. ^ a b c Stahlman (1960).
  16. ^ Holton (1960).
  17. ^ a b Rosen (1960).
  18. ^ Van Helden (1996).
  19. ^ Clarisse Doris Hellman, Jewish Women's Archive, 26 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 25 Ağustos 2019 
  20. ^ Clarisse Doris Hellman Papers, Columbia University Libraries, 7 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 26 Ağustos 2019 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Astronomi</span> kökenleri, evrimleri, fiziksel ve kimyasal özellikleri ile gök cisimlerini açıklamaya çalışmak üzere gözleyen bilim dalı

Astronomi, gök bilimi ya da gökbilim gök cisimlerinin kökenlerini, evrimlerini, fiziksel ve kimyasal özelliklerini açıklamaya çalışan doğa bilimi dalıdır. Astronominin sınırlı ve özel bir alanı olan gök mekaniği ile karıştırılmaması gerekir. Astronomi daha açık bir deyişle, yörüngesel cisimleri ve Dünya atmosferinin dışında gerçekleşen, yıldızlar, gezegenler, kuyrukluyıldızlar, kutup ışıkları, gökadalar ve kozmik mikrodalga arkaalan ışınımı gibi gözlemlenebilir tüm olay ve olguları inceleyen bilim dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Galileo Galilei</span> İtalyan fizikçi ve astronom (1564–1642)

Galileo Galilei, İtalyan astronom, fizikçi, mühendis, filozof ve matematikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Takiyüddin</span> Astronomi ve Matematik ağırlıklı Türk multidisipliner pozitif bilimci (1526 - 1585)

Takiyüddin bin Maruf-i (Osmanlıca: تقي الدين محمد بن معروف الشامي السعدي ; İngilizce: Taqi al-Din), Osmanlı Türkü hezârfen, gökbilimci, mühendis, matematikçi ve mekanik bilimci.

<span class="mw-page-title-main">Encyclopædia Iranica</span>

Encyclopædia Iranica, Columbia Üniversitesi'nin İran kültür ve tarihi hakkında, 1973 yılında İngilizce bastığı ansiklopedidir.

<span class="mw-page-title-main">Edmond Halley</span> İngiliz fizikçi, gökbilimci ve matematikçi (1656-1742)

Edmond Halley, İngiliz gökbilimci, jeofizikçi, matematikçi, meteorolog, fizikçi ve mucit.

<span class="mw-page-title-main">Johannes Kepler</span> Alman gökbilimci, matematikçi ve astronom

Johannes Kepler ; Alman gök bilimci, matematikçi ve astronomdur. 17. yüzyılın bilimsel devriminde, "Astronoma Nova", "Harmonik Mundi" ve "Kopernik Astronomi Özeti" adlı çalışmalarına bağlı olarak şahsen ortaya çıkardığı Kepler'in gezegensel hareket yasaları ile tanınır. Bu çalışmaları Isaac Newton’un evrensel yer çekimi kuvveti teorisine dayanak sağlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tycho Brahe</span>

Tycho Brahe, asıl adıyla Tyge Ottesen Brahe, Danimarkalı aristokrat ve gökbilimci. Çıplak gözle gözlem yapmasına rağmen doğruluk oranı yüksek olan, kapsamlı astronomi gözlemleriyle tanınır. Astroloji ve simya ile de ilgilenmiştir. Teleskobun icadından önceki son büyük astronomdur.

<span class="mw-page-title-main">Dîneverî</span> Kürt bilim insanı

Ebu Hanife Dinaverî veya sadece Dinaverî, 9. yüzyıl'da yaşamış, astronomi, botanik, metalürji, coğrafya, matematik, tarih ve Kürdoloji gibi pek çok alanlarda çalışmalarda bulunmuş Fars bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">Kepler'in gezegensel hareket yasaları</span>

Kepler'in gezegensel hareket yasaları, Güneş Sisteminde bulunan gezegenlerin hareketlerini açıklayan üç matematiksel yasadır. Alman matematikçi ve astronom Johannes Kepler (1572-1630) tarafından keşfedilmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Jeremiah Horrocks</span> İngiliz astronom (1618-1641)

Jeremiah Horrocks, bazen Jeremiah Horrox adıyla verilen İngiliz astronom. Ay'ın Dünya'nın etrafında eliptik bir yörüngede döndüğünü gösteren ilk kişidir; ve 1639 yılında Venüs'ün güneşin önünden geçişini önceden gören tek kişidir. Arkadaşı William Crabtree ile birlikte bu olayı gözlemleyen ve kaydeden ilk kişiler olmuşlardır.

Yakub bin Tarık 8. yüzyılda Bağdat'ta yaşamış İranlı (Pers) astronom ve matematikçi.

Orta Çağ İslam dünyasında fizik, İslam'ın Altın Çağı, Antik Yunan yeniliklerine ek olarak doğa bilimlerinde birçok gelişmeler görüldü. Bu zaman aralığında İslam Teolojisi bilgiye ulaşmaya çalışan düşünürleri cesaretlendirirken, bilim etkisinin ya da gücünün dini inanç adına herhangi bir çelişkinin ya da sakıncanın olmadığı yargısına sahipti. Bu dönemde sayabileceğimiz düşünürler arasında Farabi, Kindî, İbn-i Sina, İbn-i Heysem ve İbn Bacce yer alır. Bu düşünürlerin önemli çalışmaları Orta Çağ Döneminin bilimsel kaynaklarıydı ve Lingua franca olarak kabul edilen Arapça esas alınarak yazılmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Göksel küreler</span>

Göksel küreler, Eflâtun, Eudoxus, Aristo, Batlamyus, Kopernik ve diğerleri tarafından geliştirilen kozmolojik modellerin temel unsurlarıydı. Bu kozmolojik modellerde, sabit yıldızların ve gezegenlerin görünen hareketleri, sanki kürelere yerleştirilmiş mücevherler gibi, eterik, şeffaf bir beşinci elementten (esîr) yapılmış dönen kürelere gömülü olarak düşünülmüştür. Sabit yıldızların birbirlerine göre konumlarını değiştirmediğine inanıldığından, bunların tek yıldızlı bir kürenin yüzeyinde olması gerektiği ileri sürülmüştür.

Pearl Kibre, Amerikalı tarihçidir. 1950'de Orta Çağ bilimi ve üniversite çalışmaları nedeniyle Guggenheim Bursu kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Sophia Brahe</span>

Sophia veya Sophie Brahe veya evlendikten sonra Sophie Thott Lange, astronomi, kimya ve tıp bilgisine sahip Danimarkalı asil bir kadın ve tıpçı. Astronomik gözlemler yapmak için kardeşi Tycho Brahe ile birlikte çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Edward Kasner</span> Amerikalı matematikçi (1878 – 1955)

Edward Kasner, Columbia Üniversitesi Matematik Bölümü'ne Matematik Öğretmeni olarak atanan tanınmış bir Amerikalı matematikçiydi. Kasner, Columbia Üniversitesi'nde bilimlerde fakülte pozisyonuna atanan ilk Yahudi idi. Daha sonra üniversitede 1906'da yardımcı profesör ve 1910'da profesör oldu. Diferansiyel geometri onun ana çalışma alanıydı. "Googol" terimini sunmanın yanı sıra, Kasner metriği ve Kasner poligonu ile de tanınır.

Carl Benjamin Boyer, özellikle matematik tarihi üzerine çalışmalar yapan Amerikalı bir bilim tarihçisiydi. Romancı David Foster Wallace ona "matematik tarihinin Gibbon"u adını verdi. "Çağdaş bilim tarihi ile aleni bağları korumak" için zamanının birkaç matematik tarihçisinden biri olduğu yazılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Elisa Quintana</span>

Elisa Victoria Quintana, NASA Goddard Uzay Uçuş Merkezi'nde astronomi ve gezegen bilimi alanında çalışan bir bilim insanıdır. Ötegezegenlerin nasıl oluştuğuna ve tespit edilmelerine dair çalışmalar yapmaktadır. Dünya büyüklüğünde ve Güneş dışında başka bir yıldızın yaşanabilir bölgesinde olduğu keşfedilen ilk gezegen olan Kepler-186f, Elisa Quintana tarafından tespit edilmiştir.

<i>Astronomia nova</i> Kepler tarafından yazılan kitap

Astronomia nova Astronom Johannes Kepler'in Mars'ın hareketleriyle ilgili on yıl süren araştırmalarının sonuçlarını içeren ve 1609'da yayınlanan kitabıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kopernik Devrimi</span>

Kopernik Devrimi, Dünya'yı kozmosun ve evrenin merkezinde durağan olarak tanımlayan Batlamyus gök modelinden, Güneş'in Güneş Sisteminin merkezinde olduğu Güneş merkezli modele doğru yapılan bir paradigma değişimini ifade eder. Bu devrim iki aşamadan meydana gelmektedir. Bunlardan ilki doğası gereği son derece matematikseldir ve Dünya'nın Güneş'in etrafında dönüşünün gözlemlenmesidir. İkinci aşama ise 1610 yılında Galileo'nun bir broşürünün yayınlanmasıyla başlar. Nicolaus Copernicus'un "De devrimibus orbium coelestium"unun yayınlanmasıyla başlayan "devrime" katkılar, bundan yaklaşık bir asır sonra Isaac Newton'un çalışmalarına kadar devam etmiştir.