İçeriğe atla

Câmiu't-Tevârîh

Reşîdüddîn Hemedanî'nin Cami’üt-Tevarih'inden bir minyatür, (yak. 1335), 605 yılında Muhammed'in Hacerü'l-Esved'i Kabe'ye yerleştirme hikâyesini tasvir eder.

Câmiu't-Tevârîh (Arapça: جامع التواريخ; ǧāmiu't-tawārīḫ), Mahmud Gazan'dan, Moğollar ve onların hanedanlığını, sonraları Âdem'den Reşîdüddîn Hemedanî’nin yaşadığı döneme kadar olan tüm tarihi kayıtları içeren bir kitaptır.

Yazarı ve Yazım Süreci

Camiü't-Tevârîh'in yazarı olarak bilinen Reșîdüddîn Fazlullah Hemedanî (1247 – 1318) Yahudi asıllı hekim, yazar, tarihçi ve İlhanlıların Farslı bir veziridir. Ancak Reșîdüddîn Fazlullah Hemedanî bu yazmanın doğrudan yazarı değil, yazım sürecini yöneten kişidir. İlhanlı hükümdarı Gazan Han, Reșîdüddîn Fazlullah Hemedanî'ye Tebriz yakınlarında Rab-ı Reşidi adlı bir mahalle kurdurmasını emreder. Kayıtlarda mahalle içinde yirmi dört kervansaray, bin beş yüz dükkân ve otuz bin konutun yanında hamam, darphane, boya ve kâğıt atölyeleri gibi bilim ve sanat faaliyetleri için gerekli ihtiyaçları karşılayacak birimlerin de yapıldığı bilinmektedir.[1]

Rab-ı Reşidi'nin kurulmasından sonra Gazan Han'ın emri ile hazırlanan Câmiu't-Tevârîh tarafsız ve modern anlamda ilk dünya tarihi eseri olarak kabul edilmektedir.[2][2] Eser ilk olarak Moğol tarihi olarak düşünülsede sonradan esere dünya tarihi ve coğrafya kitabı da ilave edilmiştir. Câmiu't-Tevârîh'in yazımına Gazan Han'ın ölümünden sonra yerine gelen Sultan Olcaytu'da destek olmuştur. Câmiu't-Tevârîh'in tarafsız bir eser olmasındaki en önemli etken iki Çinli, bir Budist rahip, bir moğol ve bir Hristiyan papazdan oluşan bir komite tarafından hazırlanmasıdır.[3]

İçerik

Mahmud Gazan Han'ın İslam'a dönüşü, Cami’üt-Tevarih

Cami’üt-Tevarih, dört farklı ana bölümden oluşur:

Birinci bölüm

Ta'rikh-i Gazani, en kapsamlı birinci bölüm,

İkinci bölüm

Kitabın ikinci cildinde yer alan "Tarih-i Oğuzân ve Türkân" adlı bölümüne dayanılarak Zeki Velidi Togan tarafından "Oğuz Destanı" adıyla yayımlanmıştır. Reșìdeʿd-dìn Fazlullāh, bu eserinde Uygurca Oğuz Kağan'dan istifade etmemiştir. Reșìdeʿd-dìn kendisine yazılı olarak verilen Tarih-i Oğuzan'ı değiştirmemiş, yalnızca Kur’an'dan ayetler, bazı tarihi kayıtlar, İran edebiyatından ve Şehnâme'den şiirlerle süslemiştir. Kendisince bilinen bazı isimlere ekler yapmaktan hoşlanmıştır. Destanın eski zamanlara ait kısımlarında Orta Asya'nın Çin ile münasebetleri derin bir bilgiye dayandırılmıştır. Bu bir kitaptan alınmamış, halkın hatırında yaşayan rivayetlerden çıkarılmış olabilir. İnal Yabgu zamanından önceki hanlara ait kısmının ravilerin hafızasından ziyade, rivayetlere dayandığını gösteren izler vardır. Oğuz Kağan'nın seferleri arasında en dikkat çekeni Ön Asya (İran, Mezopotamya) seferidir.

Peygamberler tarihininde olduğu ikinci bölümde Muhammed'in hayatından minyatürlenmiş olan on sahne bulunmaktadır. Edinburgh Üniversitesi Kütüphanesi (Or. Ms. 20) ve Khalili Koleksiyonu'ndaki (MSS. 727) nüshalarda bulunan bu tasvirler; Miraç, Hacer'ül Esved'in Kabe'deki yerine yerleştirilmesi, Muhammed'in Bedir Savaşından önce ailesi ile görüşmesi, Muhammed'in Rahip Bahira ile karşılaşması, Muhammed'in Kaynuka kabilesine karşı Hamza ve Müslümanlara önderlik etmesi, Muhammed ve Ebubekir'in Medine'ye hicreti, Muhammed'e Peygamberliğin Tebliğ Edilişi, Beni Nadir Kabilesi Kuşatması ve Muhammed'in Doğumudur. Resimli bir ikonografik geleneğin gelişmediği İslam sanatında Muhammed'e Peygamberliğin Tebliğ Edilişi, Beni Nadir Kabilesi Kuşatması ve Muhammed'in Doğumu konulu sahnelerde Bizans resim sanatının etkilerinin görülmesi oldukça dikkat çekicidir. Resim-metin ilişkisi dışında resimlenen bu sahnelerde eserin yazımında yer alan komitede ki Hristiyan papazların etkisi olduğu düşünülmektedir.[4]

Üçüncü bölüm

Shu'ab-i panjganah (MS 2937) ismindeki Arap, Yahudi, Moğol, Frenk ve Çinlilerin soyağacı içerikli el yazması kitabı İstanbul'da Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesinde bulunmakta ve şimdiye kadar hiç yayınlanmamıştır.

Dördüncü bölüm

Suwar al-akalim, bir coğrafi incelemedir. O bilinen el yazması günümüze kadar ulaşamamıştır.

Cami’üt-Tevarih'e eşzamanlı el yazmaları

Arapça el yazmaları

İki bölüme ayrılmış, birisi Edinburgh Üniversitesi'nde (151 sayfa) ve ikincisi Profesör Nasser Davud Halili derlemelerinde (59 sayfa) bulunan eşzamanda yazılmış iki farklı baskı Arapça el yazmaları bulunur.

Edinburgh'daki bölüm, 41.5 × 34.2 santimetre ölçüsünde, sayfa başına 35 satırı kapsar ve Nesih (Arapça: نسخ, nasakha, naskh) el yazısı ile yazılıdır.

Farsça el yazmaları

İki adet Farsça kopyaları İstanbul'da Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesinde saklanmaktadır.

  • Ms. H 1653, 1314 tarihli Büyük Timur İmparatorluğu Sultan Şahruh daha geç dönemin toplamalarını kapsar.
  • Ms. H 1654, 1317 tarihli, 118 resimli, 21 sayfalık Çin imparatorları betimlemesini içerir. Herhalde Reșìdeʿd-dìn Fazlullāh için kopyelenmiş olacaktır.

Notlar

  1. ^ Özgüdenli, Osman Gazi (2003). "Bir İlhânlı Şehir Modeli: Rab-ı Reşîdî'de Meslekler, Görevliler ve Ücretler". ss. 105-126. 
  2. ^ a b Ramazan Şeşen (1993). "Câmiu't-Tevârîh". TDV İslam Ansiklopedisi 7. ss. 132-134. 
  3. ^ Güner İnal (1976). Türk Minyatür Sanatı (Başlangıcından Osmanlılara Kadar). 
  4. ^ Mustafa Çetinaslan, Ali Can Özçelik (2021). "Câmiu't-Tevârîh Yazmalarındaki Hz. Muhammed Konulu Minyatürlerin Bizans Resim Sanatındaki Kökenleri". Selçuklu Medeniyeti Araştırmaları Dergisi 6. ss. 21-43. 

Kaynakça

  • S. Blair, A compendium of chronicles : Rashid al-Din’s illustrated history of the world, 1995, 2006 ISBN 1-874780-65-X (İngilizce)
  • S. Blair and J. Bloom, The Art and Architecture of Islam 1250 – 1800, Yale University Press, 1994 ISBN 0-300-05888-8 (İngilizce)
  • O. Grabar, Mostly Miniatures: An Introduction to Persian Painting, Princeton University Press, 2000 ISBN 0-691-04941-6 (İngilizce)
  • B. Gray, Persian painting, Macmillan Publishers, 1978 ISBN 0-333-22374-8 (İngilizce)
  • B. Gray, The 'World history' of Rashid al-Din: A study of the Royal Asiatic Society manuscript, Faber, 1978 ISBN 0-571-10918-7 (İngilizce)
  • D. T. Rice, Basil Gray (ed.), The illustrations to the “World History” of Rashid al-Din, Edinburgh University Press, 1976 ISBN 0-85224-271-9 (İngilizce)
  • A.Z.V. Togan, The composition of the history of the Mongols by Rashid al-din, Central Asiatic Journal, 1962, pp 60 – 72. (İngilizce)
  • O. G. Özgüdenli, "Bir İlhanlı Şehir Modeli: Rab‘-i Reşîdî'de Meslekler, Görevliler ve Ücretler", Osmanlı Öncesi ile Osmanlı ve Cumhuriyet Dönemlerinde Esnaf ve Ekonomi Semineri, İstanbul, 2003, 105-126.
  • R. Şeşen, “Câmiu’t-Tevârîh”. TDV İslam Ansiklopedisi 7, İstanbul, 1993, 132-134.
  • G. İnal, Türk Minyatür Sanatı (Başlangıcından Osmanlılara Kadar), Ankara, 1976.
  • M. Çetinaslan & A. C. Özçelik, "Câmiu’t-Tevârîh Yazmalarındaki Hz. Muhammed Konulu Minyatürlerin Bizans Resim Sanatındaki Kökenleri", Selçuklu Medeniyeti Araştırmaları Dergisi 6, 2021, 21-43.

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Moğollar</span> Doğu Asyada yaşayan etnik halk ya da etnik grup

Moğollar, Doğu ve Orta Asya kavimlerindendir. Asıl yurtları olan Moğolistan'ın ve Moğolistan devleti ile sınır paylaşan, fakat Çin'e bağlı olan İç Moğolistan bölgesinin yerli halkıdırlar.

III. Alâeddin Keykubad, Anadolu Selçuklu Sultanı ve II. İzzeddin Keykavus'un torunudur.

<span class="mw-page-title-main">İlhanlılar</span> İran merkezli Moğol devleti (1256–1335)

İlhanlılar veya İlhanlı Devleti, Cengiz Han'ın torunu Hülagû Han tarafından, merkezi Tebriz olmak üzere Orta Doğu'da kurulan Moğol devletidir.

<span class="mw-page-title-main">Ahmed Teküder</span> Hükümdar

Ahmed Teküder, 1282 - 1284 arasında hüküm sürmüştür.) İlhanlı hükümdarı, Hülagü'nün oğlu ve Abaka Han'ın kardeşiydi. Nikolas Teküdar Han adıyla Nesturi Hristiyan olarak dünyaya gelen Teküdar sonradan İslam dinini benimseyip adını Ahmet Teküder olarak değiştirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Karabağ</span> günümüzde Azerbaycanın güneybatısında bulunan, Küçük Kafkas Dağlarının yüksek kesimlerinden alçak kesimlerine uzanan, Kura ve Aras Irmakları arasında yer alan tarihî ve coğrafi bölge

Karabağ, günümüzde Azerbaycan'ın güneybatısında bulunan, Küçük Kafkas Dağları'nın yüksek kesimlerinden alçak kesimlerine uzanan, Kura ve Aras Irmakları arasında yer alan tarihî ve coğrafi bölge.

<span class="mw-page-title-main">Olcaytu</span> İlhanlı hükümdarı

Olcaytu, İlhanlı hükümdarı. Şiîlik ilk kez onun döneminde İran'ın resmi mezhebi ilan edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Gazan</span> 1295-1304 yılları arasında Moğol İlhanlının hükümdarı

Gazan Han veya Tatarların Hanı Kazaan, d. 11 Aralık 1271 – 25 Mayıs 1304), 1295-1304 yıllarında Moğol İmparatorluğunun İran'daki İlhanlı bölümünün 7. hükümdarıydı. Batı tarihçileri ona bazen Casanus veya Cassanus da derler.

Reşîdüddîn Fazlullah-ı Hemedânî,, Yahudi kökenli Pers hekim, yazar, tarihçi ve İlhanlılar'ın bir veziridir.

Berke Han, 1257-1266 yılları arasında hüküm sürmüş Altın Orda Devleti hanı.

<span class="mw-page-title-main">III. Vahtang</span>

III. Vahtang, Bagratlı Hanedanına mensup Gürcü Kralı. Moğol İmparatorluğu işgalinde 1302 – 1308 yılları arasında hüküm sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">I. Muhammed (Memlûk sultanı)</span> Memlûk Sultanı

I. Muhammed ya da Muhammed bin Kalavun, Mısır ve Suriye'de üç dönem saltanat sürmüş olan Türk asıllı Bahri hanedanından dokuzuncu Memluklu sultanı.

<span class="mw-page-title-main">Bâtınîlik</span> İslam dininin kutsal kitabı olan Kuranın bâtıni tevillere dayanan ezoterik yorumu

Bâtınîlik ya da Bâtınîyye ; İslamda Kur'an ayetlerinin görünür anlamlarının dışında, daha derinde gerçek anlamları bulunduğu inancı, ayetleri buna göre yorumlayan akıma Bâtınîlik, bu düşünceyi benimseyen kişiye de Bâtınî denir. Şiîlikte bu anlamları ancak Tanrı ile ilişki kurabilen ve Ali'nin soyundan gelen masum On İki İmam'ın bilebileceğine inanılır.

<span class="mw-page-title-main">Vadi'l-Haznedar Muharebesi</span> Moğolların 1299da Memlüklere karşı kazandığı zafer

Vâdi'l-Haznedâr Muharebesi ya da Üçüncü Humus Muharebesi, Batı Suriye'de, Humus kentinin hemen kuzeydoğusundaki Vadi'l-Haznedar'da, Mısır kökenli Memlük Sultanlığı ve Moğol İmparatorluğu'nun, İran merkezli İlhanlı İmparatorluğu kolu ve bu kola yardım eden Kilikya Ermeni Krallığı ile Gürcü Krallığı arasında, 22-23 Aralık 1299 süresince yapılan ve Suriye Moğol Akınları içerisinde Moğol zaferiyle sonuçlanan tek savaştır. Bu savaş sonrasında, daha önceki 4 savaşı kaybeden Moğollar kendilerine güven kazanarak, güneye ilerlemiş ve 1303'te, yine Memlüklerle Şakhab Muharebesi'ni yapmışlardır. Ancak orada da yenilgiye uğrayan Moğol İmparatorluğu, Suriye akınlarına son vererek Suriye'yi terk etmişlerdir.

İlhanlılar devrinde Alevîler Moğolların en güçlü devirlerinde Kara-Kurum saraylarında itibar sahibi olan Budist ve Hristiyan din adamlarıyla karşı karşıya gelen İslâmiyet mensupları çok büyük tehlikelere maruz kalmışlardı. İlhanlılar’ın henüz kudret sahibi olmadıkları devirlerde Cengiz’in kurduğu büyük imparatorluk henüz parçalanmamıştı. Onun yerine geçen “Oktay Han” ise Cengiz’in koyduğu yasaları taviz vermeden uygulamaktaydı. Bilhâssa Kayuk Han devrinde Moğol âdetlerinden kaynaklanan yasaların hâkimiyeti altında yaşayan Müslümanlar büyük işkencelere maruz kalarak ezilmekteydiler. Argon Han devrinde ise Müslümanlar çok şiddetli bir mezâlime maruz kaldılar.

<span class="mw-page-title-main">Bağdat Kuşatması (1258)</span> Hülâgû Han komutasındaki Moğol ordusunun Abbâsîlerin başkenti Bağdatı kuşatması ve yağmalaması

Bağdat Kuşatması, Büyük Moğol Hanı Mengü Han'ın emriyle Hülagû Han'ın komutası altında birleşen Moğol ordularının, Abbâsî Halifeliğinin başkenti Bağdat'ı almak için yaptıkları başarılı kuşatmadır. Bu kuşatma sonunda başkent Moğollar tarafında ele geçirilerek istila edilmiş, yağmalanmış ve tahrip edilmiştir. Moğol askerleri 7 gün boyunca şehirde bulunanları öldürmüştür. 200 bin ila 1 milyon arasında Bağdatlı'nın öldürüldüğü tahmin edilmektedir. Abbâsî Halifeliği de bu saldırı sonrası yok edilmiştir. Son Abbasi halifesi Müstasım, kanının dökülmesinin uğursuzluk getireceğine inanılarak oğullarıyla beraber bir halıya sarılmış ve ölene kadar atlar tarafından çiğnenmiştir. Şehrin yakılıp yıkılmasından ve halifenin öldürülmesinden dolayı Bağdat, İslam dünyasındaki kültür merkezi özelliğini kaybetmiştir.

İnalcık, 13. yüzyılın başlarında Harezmşahlar Devleti'ndeki Otrar'ın valisidir. Esas olarak Cengiz Han'ın Harezmiye'yi başarılı ve yıkıcı bir şekilde işgal etmesini kışkırtmaya neden olmasıyla tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Argun Han</span>

Argun Han diğer adıyla Argon Moğol İmparatorluğu İlhanlılar'ın 1284 ile 1291 yılları arasındaki hükümdarı. Abaka Han'ın oğluydu ve babası gibi o da bir Budistti. Kutsal Topraklardaki Müslümanlara karşı Franco-Moğol ittifakı kurma amacıyla Avrupa'ya birkaç elçilik göndermesiyle tanınıyordu. Ayrıca Argun büyük amcası Kubilay Han'dan yeni bir gelin talep etmişti. Genç Kököçin Asya üzerinden Argun'a giderken ona refakat etme görevi Marco Polo'ya verildiği bildirildi. Kököçin gelmeden önce Argun öldüğü için onun yerine Argun'un oğlu Gazan ile evlendi.

Kutluşah, Kutluşa veya Kutluğşah Frank kaynaklarında Cotlesse ), 13. yüzyılın sonlarında Moğol İlhanlı hükümdarı Gazan'ın generaliydi. Çok büyük ölçüde Hristiyan ülkesi Gürcistan'da ve özellikle Moğolların Suriye'yi işgali sırasında, 1303'teki rezil yenilgisi sürgüne gönderilmesine yol açana kadar aktifti. 1307'de Gilan'ın fethi sırasında öldürüldü.

Altan Debter, Altın Defter Moğolların erken dönem, günümüde kayıp tarihidir. Reşîdüddîn Fazlullah-ı Hemedânî, vakainamesi Câmiu't-Tevârîh'i yazarken buna erişebilmiştir. Bazıları Moğolların Gizli Tarihi'nin buna dayandığına inanır, ancak tarihçi David Morgan iki kaynağın geniş gerçekler ve olaylar üzerinde fikir birliğine varmasına rağmen "açıkça birbirinden oldukça bağımsız" olduğunu savunur. Aynı zamanda hala mevcut olan Shengwu qinzheng lu'ya da ilham kaynağı olmuştur.

Shengwu qizheng lu Cengiz Han ve oğlu Ögeday'ın hayatlarını anlatan bir Moğol kroniğinin Çince çevirisidir. Vakayinamenin büyük bir kısmı Moğol İmparatorluğu'nun artık kayıp olan bir devlet tarihi olan Altan Debter alınmıştır. Hem 14. yüzyılın başında Reşîdüddîn Fazlullah-ı Hemedânî tarafından yazılan Farsça Câmiu't-Tevârîh hem de Çince Yuan Tarihi, Altan Debter yararlanmıştır. Tarihçiler, mevcut üç eseri birleştirerek Altan Debter orijinal içeriğini yeterince yeniden yapılandırabilmişlerdir.