İçeriğe atla

Buz sahanlığı

Joinville Adası'ndan Antarktik Koya uzanan buz sahanlığı
Ross Buz Sahanlığının yakındançekilmiş fotoğrafı
Ross Buz Sahanlığının panoraması

Buz sahanlığı, kıta sahanlığının üstünde yüzen kalınlığı 2 metreden kalın buz kütleleridir. Kalınlıkları genellikle 100 ile 1.000 metre arasındadır. Buz sahanlığı kırılıp (buzağılama) oldukça büyük buzullar meydana getirir. Buz sahanlıkları sadece Antarktika, Gronland, Kanada ve Rusya'da bulunur.

Buz sahanlıkları, deniz buzunun aksine ankraj buzunun üstünde oluşur, dolayısıyla tektonik kıta sahanlığına temas eder.

Yerçekimi buzun üzerinde yarattığı basınç, merkezden kıyıya doğru bir gerginlik meydana getirir.[1] Bu mekanizma, kırılma veya buzağılama, buz sahanlıklarında kütle kaybının en büyük sebebi olduğu düşünülmekteydi, ancak NASA tarafından yapılan 14 Haziran 2013 tarihinde Science akademik dergisinde yayınlanan bir araştırma okyanus suyunun Antarktik buz sahanlığının altını eritip inceltmesinden dolayı olduğu bulgusuna vardı.[2]

Genellikle buz sahanlıklarının kıyı çizgisi büyük buzağılama unsurları arasında yıllar ya da onyıllar boyunca boyunca genişler. Yüzeyde kar yağışı ve tabanda erime buz sahanlığının kütle dengesinde büyük rol oynar.

Dünyanın en büyük buz sahanlıkları Antarktika'da Ross Buz Sahanlığı ve Filchner-Ronne Buz Sahanlığıdır.

Buz sahanlığı küçülmesi

Antarktik buz sahanlığı çevresindeki süreçler
Buzul-buz sahanlığı etkileri

Son birkaç yılda buzul bilimcileri, buz sahanlıklarında istikrarlı kırılma, erime ve ayrılma yoluyla küçülme gözlemlemektedirler.[3]

Ellesmere buz sahanlığı 20. yüzyılda %90 oranında küçülmüştür. 1986'da yapılan bir gözlem, 1959 ve 1974 arası Milne ve Ayles buz sahanlıklarından 48 km2 buzağılama gözlemlemiştir.[4] Ayles buz sahanlığı 13 Ağustos 2005'te tamamen buzağılayıp yok olmuştur. Ward Hunt buz sahanlığı, 1061-1962 yılları arasında 600 km2 buz kaybetmiştir.[5] 1967-1999 arası %27 küçülüş göstermiş ve 2002 yılında bölünme göstermiştir.[6][7]

Antarktika'daki Larsen Buz Sahanlığının iki bölmesi 1995-2002 arasında yüzlerce parçaya bölünmüştür. 2017 yılında Larsen Buz sahanlığı neredeyse ikiye bölünüp devasa bir buz adası buzağılamıştır.[8]

Her ne kadar buzağılayan buz sahanlıklarının tuzluluğunun fazlasıyla düşük olması sebebiyle küresel deniz seviyelerini arttırmayacağı düşünülse de eriyen su sadece ~%2.6 daha yoğundur. Dolayısıyla bu buz kütleleri erirse su seviyeleri artacaktır, dünyadaki bütün buz sahanlıkları erirse deniz deviyelerini 4 cm yükseltir.[9][10][11]

Antarktika buz sahanlıkları

Ana madde:Antarktika buz sahanlıkları listesi

Antarktik kıyı çizgisinin çok büyük bir bölümü buz sahalığı ile kaplıdır.[12] Toplam alanı 1.550.000 km2dir.[13]

Kaynakça

  1. ^ Greve, R.; Blatter, H. (2009). Dynamics of Ice Sheets and Glaciers. Springer. doi:10.1007/978-3-642-03415-2. ISBN 978-3-642-03414-5. 
  2. ^ "Warm Ocean, Not Icebergs, Causing Most of Antarctic Ice Shelves' Mass Loss". NASA. 24 Haziran 2013. 23 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2018. 
  3. ^ "Antarctic ice shelf 'hanging by thread': European scientists" 23 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. July 10, 2008. Yahoo! News.
  4. ^ Jeffries, Martin O.Ice Island Calvings and Ice Shelf Changes, Milne Ice Shelf and Ayles Ice Shelf, Ellesmere Island, N.W.T. 28 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Arctic 39 (1) (March 1986)
  5. ^ Hattersley-Smith, G. The Ward Hunt Ice Shelf: recent changes of the ice front. Journal of Glaciology 4:415–424. 1963.
  6. ^ Vincent, W.F., J.A.E. Gibson, M.O. Jeffries. Ice-shelf collapse, climate change, and habitat loss in the Canadian high Arctic 10 Eylül 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Polar Record 37 (201): 133–142 (2001)
  7. ^ NASA Earth Observatory (20 Ocak 2004). "Breakup of the Ward Hunt Ice Shelf". 16 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2019. 
  8. ^ Kropshofer, Katharina (9 Ekim 2017). "Scientists hope damage to Larsen C ice shelf will reveal ecosystems". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 6 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2018. 
  9. ^ "Melting of Floating Ice Will Raise Sea Level". physorg.com. 5 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2018. 
  10. ^ Noerdlinger, P.D.; Brower, K.R. (Temmuz 2007). "The melting of floating ice raises the ocean level". Geophysical Journal International. 170 (1). ss. 145-150. Bibcode:2007GeoJI.170..145N. doi:10.1111/j.1365-246X.2007.03472.x. 
  11. ^ Jenkins, A.; Holland, D. (Ağustos 2007). "Melting of floating ice and sea level rise". Geophysical Research Letters. 34 (16). ss. L16609. Bibcode:2007GeoRL..3416609J. doi:10.1029/2007GL030784. 
  12. ^ Bindschadler, R.; Choi, H.; Wichlacz, A.; Bingham, R.; Bohlander, J.; Brunt, K.; Corr, H.; Drews, R.; Fricker, H. (18 Temmuz 2011). "Getting around Antarctica: new high-resolution mappings of the grounded and freely-floating boundaries of the Antarctic ice sheet created for the International Polar Year". The Cryosphere. 5 (3). ss. 569-588. Bibcode:2011TCry....5..569B. doi:10.5194/tc-5-569-2011. ISSN 1994-0424. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2019. 
  13. ^ Depoorter, M. A.; Bamber, J. L.; Griggs, J. A.; Lenaerts, J. T. M.; Ligtenberg, S. R. M.; van den Broeke, M. R.; Moholdt, G. (3 Ekim 2013). "Calving fluxes and basal melt rates of Antarctic ice shelves". Nature (İngilizce). 502 (7469). ss. 89-92. Bibcode:2013Natur.502...89D. doi:10.1038/nature12567. ISSN 0028-0836. PMID 24037377. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Antarktika</span> kutup kıtası

Antarktika, Güney Yarımküre'nin en güneyinde bulunan ve Güney Kutbu'nu içeren kıta. Afrika ve Okyanusya'nın güneyinde olan ve içinde ülke bulunmayan tek kıta. Dünyanın en kurak yeridir, kıtanın bazı yerlerine 2 milyon sene yağmur yağmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Güney Okyanusu</span> okyanus

Güney Okyanusu ya da Antarktika Okyanusu, bazı coğrafya ve çoğu hidrografi kaynaklarına göre Antarktika kıtasını çevreleyen su kütlesidir. Bu okyanus, dünyanın dördüncü büyük ve en son tanımlanmış okyanusudur.

<span class="mw-page-title-main">Buzul çağı</span> yeryüzü ve atmosfer sıcaklığının uzun süren bir dönem boyunca azalarak kıtasal, kutup ve alp buzullarının genişlemesi ve varlığını sürdürmesi

Buzul çağı ya da buz çağı, Dünyanın ve atmosferinin sıcaklığının uzun süren dönem boyunca azalarak kıtasal, kutup ve alp buzullarının genişlemesi ve varlığını sürdürmesidir. Dünyanın iklimi, gezegende buzulların olmadığı sera dönemleri ile buzul çağları arasında gidip gelir. Dünya halen Kuvaterner buzullaşması içindedir. Buzul çağındaki soğuk iklimin bireysel darbeleri buzul dönemi ve buzul çağındaki aralıklı sıcak dönemlere ise buzullararası denir.

<span class="mw-page-title-main">Marie Byrd Toprakları</span>

Marie Byrd Toprakları, Antarktika'nın batısındaki topraklardır. Coğrafi olarak, batısında Ross Buz Sahanlığı ve Ross Denizi, doğusunda Ellsworth Toprakları ve Ronne Buz Sahanlığı, kuzeyinde Amundsen Denizi ve Pasifik Okyanusu bulunmaktadır. 158 ° batı ve 103 ° 24' batı boylamları arasında uzanır. Rockefeller Yaylası ve Eights Sahili arasındaki alanı da içeren bölge, 1928-1941 yılları arasında Amiral Richard E. Byrd liderliğinde düzenlenen seferlerde keşfedilmiştir. Amiral Byrd'ın 1929 yılında bölgenin kuzeybatısında kalan kısma eşinin adını vermiş olmasından dolayı bölgeye Marie Byrd Toprakları denilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Batı Antarktika buz tabakası</span> Batı Antarktikayı kaplayan kıtasal buz tabakasının bir bölümü

Batı Antarktika buz tabakası, Transantarktik Dağları'nın batısında uzanan ve Batı Antarktika'yı kaplayan Antarktika kıtasal buz tabakasının bir bölümüdür.

<span class="mw-page-title-main">Ross Bölgesi</span> Yeni Zelandanın üzerinde hak iddia ettiği Antarktika bölgesi

Ross Bölgesi veya Ross Bağımlılığı, Antarktika'da bulunan ve Yeni Zelanda tarafından hak iddia edilen bir bölgedir. 160° doğu ile 150° batı meridyenleri ve 60° güney boylamı arasında kalan bölge olarak tanımlanır. Bölge ismini Ross Denizi'nin kâşifi Sir James Clark Ross'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Erime suyu</span>

Erime suyu; okyanuslar üzerindeki buz sahanlıkları, yassı buzdağları ve buzullar dahil olmak üzere kar veya buzun erimesiyle salınan sudur. Erime suyu genellikle buzulların kar örtüsü oranının azaldığı ablasyon bölgesinde bulunur. Daha tehlikeli laharların oluşmasına benzer şekilde, volkan patlamaları sırasında erime suyu oluşabilir.

<span class="mw-page-title-main">Antarktika buz sahanlıkları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Antarktika buz sahanlıkları listesi. Buz sahanlıklarının %44'ü Antarktika kıyı şeridine bağlıdır. Toplam 1.541.700 km2 yüzölçümüne sahiptirler.

<span class="mw-page-title-main">McMurdo Boğazı</span>

McMurdo Boğazı, Antarktika'nın batısında bulunan bir boğazdır. Boğaz, Ross Denizi ile kuzeye, Haskell Boğazı üzerinden güneye Ross Buz Sahanlığı ile bağlanmaktadır. Büyük ölçüde McMurdo Buz Sahanlığı ile kaplı olup buz tıkanmış suları yaklaşık 55 kilometre uzunluğunda ve genişliğindedir ve Dünyanın en güneydeki su kütlesidir. Royal Society Dağları, batı kıyı şeridinde deniz seviyesinden 4.205 metreye yükselmektedir. Kutup kâşifleri için tarihi bir sıçrama noktası olan Ross Adası, doğu sınırını belirlemektedir. McMurdo Sound'un kıyı şeridinin yalnızca %10'undan azında buz bulunmamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">McMurdo Buz Sahanlığı</span>

McMurdo Buz Sahanlığı, Ross Buz Sahanlığı'nın kuzeyini oluşturan bir buz sahanlığıdır. Sahanlık, kuzeyde McMurdo Boğazı ve Ross Adası ile güneyde Minna Kayalıkları ile çevrilidir. Çalışmalar, bu özelliğin Ross Buz Sahanlığı'ndan oldukça farklı özelliklere sahip olduğunu ve bireysel isimlendirmeyi hak ettiğini göstermektedir. 1962-63 yıllarında bölgede araştırma yapan A.J. Heine, Ross Adası, Brown Yarımadası, Kara Ada ve Beyaz Ada'nın sınırladığı buz sahanlığının adını önerdi. Antarktika Adları Danışma Komitesi, bu ismin uygulanmasını güneydeki bitişik buz sahanlığını Minna Kayalıkları'nı dahil edecek şekilde genişletti.

<span class="mw-page-title-main">Prenses Astrid Sahili</span>

Prenses Astrid Sahili, Antarktika'da Kraliçe Maud Toprakları'nda bulunan bir kıyıdır. Kıyı, tamamen buz sahanlıkları ile sınırlanmıştır. İlk olarak Mart 1931'de Yüzbaşı H. Halvorsen tarafından keşfedildi ve 1932'de Norveç Prensesi Astrid'in adı verildi. İç kısımda 4.000 metreye kadar olan kıta buzulunun buzları bulunmaktadır. Bu kalın buzullar kıyı dağ sıraları tarafından yerinde tutulur. Prenses Astrid Sahili'nde, buzun bir kısmı dağlardan akar ve Prenses Astrid Sahili'ndeki nispeten düz araziye dökülür. Ayrıca, soğuk hava dağların üzerine dökülür ve çok güçlü ve kalıcı rüzgarlar yaratır, bu da karın buzulların tepelerinden yıkanmasını sağlar ve soluk mavi çıplak buz lekeleri bırakır. Sahil şeridinin üstünde çok daha pürüzsüz olan buz rafı var. Buzul buzu, tüm kış boyunca katılaşan deniz buzu kaotik yüzeyinin ötesindeki deniz yüzeyinde yüzer.

<span class="mw-page-title-main">Riiser-Larsen Denizi</span> deniz

Riiser-Larsen Denizi, Doğu Antarktika ve Güney Okyanusu'nda bulunan bir denizdir. Deniz, batıda Astrid Sırtı, doğuda Gunnerus Sırtı ve Kainanmaru Kıyısı ile sınırlı olup batıda Lazarev Denizi ve doğuda Kozmonotlar Denizi ile komşudur. Kuzey sınırı 65. güney enlemi olarak tanımlanmaktadır. Sovyetler Birliği tarafından önerilen isim hiçbir zaman Uluslararası Hidrografi Örgütü tarafından resmi olarak onaylanmadı.

<span class="mw-page-title-main">Buzulaltı gölü</span>

Buzulaltı gölü, bir buzulun altında, tipik olarak bir buz sahanlığı veya buz tabakasının altında bulunan bir göldür. Buzulatı gölleri, yerçekimi basıncının buzun erime noktasını düşürdüğü yerdeki ana kaya arasındaki sınırda oluşurlar. Zamanla, üstteki buz yılda birkaç milimetre oranında yavaş yavaş erir. Eriyen buz, buz ve havuzların altında yüksek ve düşük hidrolik basınç bölgelerinden akar ve milyonlarca yıl dış ortamdan izole edilebilecek bir sıvı su kütlesi oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Marguerite Körfezi</span>

Marguerite Körfezi, Antarktika Yarımadası'nın batısında bulunan bir körfezdir. Körfez, kuzeyde Adelaide Adası ve güneyde Wordie Buz Sahanlığı, VI. George Kanalı ve Alexander Adası ile komşudur. Antarktika Yarımadası'ndaki anakara sahili Fallières Sahili'dir. Körfezdeki adalar arasında Pourquoi Pas Adası, Horseshoe Adası ve Lagotellerie Adası bulunmaktadır. Marguerite Körfezi, 1909'da Jean-Baptiste Charcot'un liderliğindeki Fransız Antarktika Seferi tarafından keşfedildi.

<span class="mw-page-title-main">Antarktika vahası</span>

Antarktika vahası, Antarktika'da doğal olarak kar ve buz içermeyen geniş alanları kapsayan vahadır. Bu alanlar Antarktika Buz Tabakası ile buz tabakaları ve sahanlıkları ile çevrilidir.

<span class="mw-page-title-main">Halley Araştırma İstasyonu</span> Antarktikada bulunan Birleşik Krallıka ait araştırma istasyonudur.

Halley Araştırma İstasyonu, Antarktika'da bulunan Birleşik Krallık'a ait araştırma istasyonudur. İstasyon, 15 Ocak 1956 tarihinde Dünya atmosferini incelemek amacıyla açılmış olup Brunt Buz Sahanlığı'nda yer almaktadır. Günümüz istasyon olan Halley VI ise 5 Şubat 2013'te açıldı.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Antarktika Buz Örtüsü</span>

Doğu Antarktika Buz Örtüsü, Antarktika'daki iki büyük buz tabakasından biridir ve tüm gezegendeki en büyüğüdür. Bu coğrafi oluşum, uzunlamasına olarak 45° batı ve 168° doğu boylamları arasında uzanır.

Wilkes Toprakları krateri, Doğu Antarktika'daki Wilkes Toprakları buz tabakasının altında gizlendiği tahmin edilen, iki adet birbirinden ayrı çarpma krateri vakası için geçerli olma ihtimali bulunan gayriresmî bir terimdir. Bunlar, yayınlanmış başlıca referans kaynaklarda kullanılan terimlere göre aşağıda Wilkes Toprakları anomalisi ve Kütlesel yoğunlaşma başlığı altında verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Antarktik Kutup Çevresi Akıntısı</span>

Antarktik Kutup Çevresi Akıntısı, Antarktika çevresinde batıdan doğuya saat yönünde akan bir okyanus akıntısıdır. ACC için alternatif bir ad da Batı Rüzgarı Sürüklenmesi'dir. ACC, Güney Okyanusu'nun baskın döngüsüdür ve ortalama 100-150 Sverdrup veya muhtemelen daha da yüksek olduğu tahmin edilen bir taşınıma sahiptir. Bu durum ACC'yi Dünya'daki en büyük okyanus akıntısı kılar. Antarktika ile bağlantı kuran herhangi bir kara kütlesinin olmaması nedeniyle kutupsal olan bu akıntı, sıcak okyanus sularını Antarktika'dan uzak tutarak kıtanın devasa buz tabakasını korumasını sağlar.

<span class="mw-page-title-main">Britanya Arktik Keşif Gezisi</span>

1875-1876 Britanya Arktik Keşif Gezisi, İngiliz Deniz Kuvvetleri tarafından Grönland'ın batı kıyısındaki Smith Sound üzerinden Kuzey Kutbu'na ulaşma girişiminde bulunmak üzere Sir George Nares öncülüğünde gönderilen keşif gezisi.