Bulgaristanlı Doroteya
| Bulgaristanlı Doroteya | |
|---|---|
| Bosna Kraliçesi | |
| Hüküm süresi | 1377 – c. 1390 |
| Ölüm | c. 1390 |
| Eş(ler)i | I. Tvrtko Kotromaniç |
| Hanedan | Sratsimir |
| Babası | İvan Sratsimir |
| Annesi | Eflaklı Anna |
Bulgaristanlı Dorothea (Bulgarca: Доротея, Sırp-Hırvatça: Doroteja, Доротеја; ölüm c. 1390), Bosna'nın ilk kraliçesiydi. Bulgar çarı Ivan Sratsimir'in kızı Dorothea, kendisini 1374 yılında Bosna Banı I.Tvrtko ile evlendiren Macaristan Kralı I. Lajos tarafından rehin alındı. 1377'de kraliçe oldu ve Kral II. Tvrtko'nun annesi olabilir.
Esareti
Dorothea, Bulgaristan Çarı Ivan Sratsimir'in kızıydı. Annesi, Ivan Sratsimir'in ilk kuzeni ve ikinci eşi Eflaklı Anna idi. Dorothea, anne babası ve kız kardeşiyle birlikte 1365 yılında Ivan Sratsimir'in başkenti Vidin'i fethinin ardından Macaristan Kralı I. Lajos'un ordusu tarafından esir alındılar. Ailesiyle beraber, Hırvatistan'ın Bosiljevo kentindeki Humnik Kalesi'nde esir tutuldu.[1] Kalede dört yıl geçirdiler ve Bulgar Ortodoksluğundan Roma Katolikliğine geçmek zorunda kaldılar.[2]
Ivan Sratsimir serbest bırakıldı ve 1369'da Lajos'un vasalı olarak unvanları iade edildi, ancak Lajos, babalarının sadakatini sağlamak için Dorothea ve kız kardeşini Macar sarayında onurlu rehineler olarak tuttu.[3][4] Dorothea, kraliçe Bosnalı Elizabeth ve ana kraliçe Polonyalı Elizabeth'in bakımına verildi.[5] Mavro Orbini'ye göre Dorothea, Macar kraliçesinin nedimesiydi.[1] Kız kardeşi çocukken ölürken Dorothea, kralın korumasında kaldı.[3][6]
Kraliçeliği
Kral Lajos'un bir başka vasalı olan Bosnalı Ban I. Tvrtko, muhtemelen Dorothea'yı ilk kez Hırvatistan'da esaret altındayken duymuştu.[1] Lajos sonunda Tvrtko'nun onunla evlenmesini önerdi. Müzakereler Dorothea adına Lajos tarafından yürütüldü.[3] Dorothea'yı Bosna Bannes'i yapan evlilik, Aralık 1374'ün başlarında Macaristan'ın elindeki Syrmia'da Đakovo'da veya Ilinci'de kutlandı; Düğün şenlikleri kuşkusuz İlinci'de yapılmıştı.[7]
Ekim 1377'de Tvrtko Bosna Kralı olarak taç giydi ve Dorothea ülkenin ilk kraliçesi oldu. Bu nedenle devlet işlerinde Dorothea'ya danışıldı. Kocasının sözleşmelerine tanık oldu ve başlangıçta kayınvalidesi Jelena Šubić ile birlikte onlara saygı duyacağına yemin etti.[8] Kraliçe Dorothea'dan 1382 yılında Ragusa Cumhuriyeti'ne yapılan bir tüzükte Kral ve Kral'ın oğlunun, muhtemelen onun da oğlunun yanında bahsediliyor. Bu çocuk geleceğin Kralı II. Tvrtko olabilir.[9]
Kraliçe Dorothea, 1390'dan kısa bir süre önce, kocası Habsburg Hanedanı ile yeniden evlenmek için pazarlık yaparken öldü.[10]
Kaynakça
- ^ a b c Ćorović 2001, part 3, chapter 11.
- ^ Bozhilov & Gyuzelev 1999, s. 604-605.
- ^ a b c Fine 1994, s. 367.
- ^ Fine 1994, s. 370.
- ^ Ančić 1997, s. 187.
- ^ Andreev, Lazarov & Pavlov 1999, s. 209.
- ^ Živković 1981, s. 24.
- ^ Babić 1972, s. 107.
- ^ Živković 1981, s. 23.
- ^ Ćorović 2001, part 3, chapter 12.
Bibliography
- Ančić, Mladen (1997). Putanja klatna: Ugarsko-hrvatsko kraljevstvo i Bosna u XIV. stoljeću (Sırp-Hırvatça). Hrvatska akademija znanosti i umjetnosti.
- Andreev, Jordan; Lazarov, Ivan; Pavlov, Plamen (1999). Кой кой е в средновековна България [Who is Who in Medieval Bulgaria] (Bulgarca). Petar Veron. ISBN 978-954-402-047-7.
- Babić, Anto (1972). Iz istorije srednjovjekovne Bosne (Sırp-Hırvatça). Saraybosna: Svjetlost.
- Вожилов (Bozhilov), Иван (Ivan); Гюзелев, Васил (1999). История на средновековна България VII-XIV век (History of Medieval Bulgaria 7th-14th centuries) (Bulgarca). София (Sofya): Анубис (Anubis). ISBN 954-426-204-0.
- Bozhilov, Ivan; Gyuzelev, Vasil (1999). История на средновековна България VII-XIV век (History of Medieval Bulgaria 7th-14th centuries) (Bulgarca). Sofya: Anubis. ISBN 954-426-204-0.
- Ćorović, Vladimir (2001). Istorija srpskog naroda. Janus.
- Fine, John Van Antwerp Jr. (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. Michigan: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08260-4.
- Živković, Pavo (1981). Tvrtko II Tvrtković: Bosna u prvoj polovini xv stoljeća (Sırp-Hırvatça). Saraybosna: Institut za istoriju. ISBN 0-472-08260-4.
