İçeriğe atla

Buenaventura Durruti

Buenaventura Durruti
Buenaventura Durruti
Doğum14 Temmuz 1896
León, İspanya
Ölüm20 Kasım 1936
Madrid, İspanya
Meslekİspanyol anarşist, devrimci ve sendikalist
İmza

Buenaventura Durruti Dumange (14 Temmuz 1896, León - 20 Kasım 1936, Madrid), devrimci ve sendikalist İspanyol anarşist.

Hayatı

14 Temmuz 1896'da, León, İspanya'da sosyalist sendika UGT üyesi olan bir işçinin çocuğu olarak dünyaya geldi.

Devrimci konumu nedeniyle ihraç edileceği UGT'nin militanı olarak 1917'de devrimci genel greve katıldı. 1922'de Joan García Oliver ve Francisco Ascaso ile birlikte "Los Solidarios" grubunu kurdu. Bu grup 1923'te Gijón'da "Banco de España" soygununu düzenledi. Ayrıca Kardinal Juan Soldevil” y Romero suikastını da düzenledikleri kabul edilir. Kardinal, Aragon’da önde gelen işçi liderlerini katleden “pistoleros blancos” çetelerini finanse eden isimler arasında önemli yer tutuyordu. Durruti önce Arjantin'e ve sonra anarşist yoldaşları ile birlikte bu ülkede ilk saldırısını gerçekleştireceği Şili'ye geçti; saldırı İspanya'daki hapishanelerde tutulan yoldaşlarını kurtarmak üzere kaynak toplamak için gerçekleştirilen bir kampanyanın sonucuydu. Durruti yolculuğuna diğer Latin Amerika ve Avrupa ülkeleri ile devam etti.

1931'de İspanya'ya döndü ve CNT'de faistalara (FAI yandaşları) katıldı – II. Cumhuriyet'le kavgalı olarak- 1932 ve 1933 isyanlarında yer aldı.

İspanya Devrimindeki etkinliği

1936 yılında patlak veren devrimci Temmuz olaylarının en önemli öncülerinden biri oldu. Barselona şehrinin savunmasında “Nosotros” (Los Solidarios'un takipçisi) grubu ile birlikte yer aldı; burada hayatı boyunca arkadaşlık ettiği Francisco Ascaso, faşistler tarafından açılan ateş sonucu öldü. 20 Temmuz'da Barselona'daki ayaklanma bastırıldı ve CNT denetimi eline aldı. San Andrés Topçu Birliği parkının ele geçirilmesi ardından, CNT'nin önemli liderleri, Katalan Generalitat (hükûmeti) başkanı Lluis Companys ile bir görüşme yaptı. Sonraki gün CNT yerel Federasyonlar Toplantısı ardından yapılan ikinci görüşmede, CNT'nin diğer liderleri ile birlikte Durruti, diğer örgütlerin de kabul ettiği, Katalunya Antifaşist Milisler Merkez Komitesi 'nin oluşturulmasını önerdi. Katalunya'nın denetimini elinde bulunduran güç odağı Komite (özgürlükçüler, ulusalcı ve Marksist cumhuriyetçilerden oluşuyordu) oldu; çünkü burada alınan kararlar hükûmet tarafından onaylanıyordu. Yaşanan iç tartışmalardan yorgunluğu ve faşizme karşı savaşla karşı karşıya olmanın getirdiği yıpranmanın ardından Durruti, Anti Faşist Milisler Komitesi'nden (Taşımacılık birimi sorumlusu idi) cumhuriyetçi grup ile birlikte cepheye geçti. İlk işi Barselona'dan sonra, bir diğer anarşist merkez olan Zaragoza 'nın faşistlerden kurtarılması için savaşa katılmaktı. Ünlü Durruti Birliği'ni toplayarak Zaragoza'nın yolunu tuttu.

Buenaventura Durruti'nin mezarı Montjuïc

Komünist ajanlar, bu bölüğe silah, top vb. silahların verilmesine engel oldu. Bu yüzden gittiği yerlere birlikte götürdüğü insan sayısını sınırlı tutmak zorunda kaldı. Bu insanlar arasında devrim yapmada köylüler bağımsız görünüyordu: Toprak sahiplerinin elinden toprakları kolektifleştirilerek alınmıştı, özel mülkiyet kayboluyordu ve özgürlükçü sosyalizm yerleşiyordu. Aynı yılın Kasım ayında Durruti, birliği ile birlikte ayaklanan askerlerin saldırısını denetim altına almak üzere Madrid'e gitti (Madrid Cephesi).

Madrid Klinik Hastanesi yakınlarında, Princesa Sokağı'nda[1] bulunduğu sırada nereden geldiği bilinmeyen bir kurşunla ölümcül bir yara aldı. Durruti'yi yaralayan kurşunun nereden ateşlendiğine dair çeşitli hipotezler bulunuyor. Bunlardan bazıları kurşunun “naranjero” (Schmeisser MP28 II) adı verilen kendi silahından çıktığını iddia ediyor, diğerleri stalinist ajanlarca suikasta uğradığını işaret ediyor. Bir kaza olduğu iddiaları oldukça gerçeğe yakın görünüyor; bahsedilen silah modeli güvenlik bakımından oldukça yetersiz ve dipçiğinin yere çarpması ile kolayca ateş alabilir. Fakat Durruti hayattayken Madrid Cephesinde birlikte olduğu ve ölümü ardından Barselona'ya götürülürken de ona eşlik eden “Los Solidarios” döneminden beri arkadaşı olan Joan García Oliver, El Eco de los Pasos adlı biyografik kitabında bu varsayılan hikâyeye hiç inanmadığını anlatır; çünkü ona göre Durruti hayatında hiç "narajero" kullanmamıştır. García Oliver de onu bu silahla hiç görmemişti. Ayrıca Durruti'ye sürekli bir fotoğrafçı ve doktorun eşlik ettiğini hatırlatarak, fotoğraflarda buna dair bir iz dahi bulunmadığını söyler.

Sovyet taraftarı olmayan POUM lideri Andreu Nin suikastının NKVD tarafından gerçekleştirildiği gerçeği, Durruti'ninde SSCB rejimi tarafından öldürüldüğü şüphesini güçlendiriyor.

İspanyol yönetmen Luis Bunuel' in anılarında bahsettiğine göre, Durutti'nin ölümünden onun Durutti ordularına sağladığı disiplin konusundaki başarısını affedemeyen bir grup anarşistin sorumlu olduğu düşüncesi de o dönemde oldukça yaygındı.[1]

Durruti üzerine çalışmalar

Buenaventura Durruti İspanyol anarşizmi için büyük referanslardan biridir. Kişiliği üzerine geniş bir literatür bulunmaktadır. Bunlar arasında J.L. Gutiérrez Molina'nın bir çalışması ile birlikte, Abel Paz'ın “İspanyol Devriminde Durruti” adlı eseri vardır (Madrid, Anselmo Lorenzo Vakfı, 1996).

1999 yılında İspanyol-Fransız sinema prodüksiyonu olan “Buenaventura Durruti, anarşist” adlı filmde onun hakkındaki eserlerdendir.

Alıntılar

  • "Özgürlüğe giden, işçi sınıfının zaferi ile tiranlığa giden faşistlerin zaferi olmak üzere sadece iki yol vardır. Her iki tarafta kaybedeni neyin beklediğini biliyor. Faşizmi sonsuza kadar yok etmeye hazırız, hatta cumhuriyetçi hükûmete rağmen".
  • "Hiçbir hükûmet faşizmi yok etmek üzere savaşmaz. Burjuvazi, güç elleri arasında kayıp gittiğinde, ayrıcalıklarını tekrar kazanmak için faşizmi diriltir".
  • "İspanya’da, Amerika’da ve her yerde, sarayları ve şehirleri yaratan bizleriz, biz işçiler onların ellerindekini almak için başkarını da inşa edebiliriz ve daha iyilerini. Biz yıkımlardan hiç mi hiç korkmuyoruz. Dünya bizlere kalacak; bunda en ufak şüpheye yer yok. Burjuvazi tarih sahnesinden ayrılmadan önce kendi dünyasını yıkabilir. Biz yeni bir dünyayı burada, kalbimizde taşıyoruz. Bu dünya şu an büyüyor".
  • "Işığıyla aydınlatan tek kilise, alevler içinde yanan kilisedir".

Durruti üzerine çalışmalar

  • Buenaventura Durruti, anarşist Albert Boadella ve Els Joglars. Chicho Ferlosio. Müzik Michel Portal
  • Anarşinin Kısa Yazı, Buenaventura Durruti'nin Yaşamı ve Ölümü. Hans Magnus Enzensberger
  • Labirentteki Durruti. Miguel Amorós, ed. Muturreko Burutazioak, 2006.
  • Durruti'yi Öldüren Adam. Pedro de Paz, ed. Germanía, 2004.
  • Durruti'nin Ölümü. Joan Llarch, ed. Plaza & Janés, 1976.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Dış bağlantılar

Notlar

  1. ^ a b Son Nefesim, Luis Bunuel, s.211, İmge Yayınlari, Ekim 2005, ISBN 975-533-457-2

İlgili Araştırma Makaleleri

Anarşizm, toplumsal otoritenin, tahakkümün, erkin ve hiyerarşinin tüm biçimlerini bertaraf etmeyi savunan çeşitli politik felsefeleri ve toplumsal hareketleri tanımlayan sosyal bir terimdir. Anarşizm, her koşulda her türlü otoriteyi reddetmektir. Reddedilen bu otoritelere patriyarki ve kapitalizm de dahildir.

<span class="mw-page-title-main">Nestor Mahno</span> Ukraynalı anarşist devrimci

Nestor Mahno, Ekim Devrimi'nde Bolşevik çizgiyi kabul etmeyen Ukraynalı anarko-komünist devrimci.

<span class="mw-page-title-main">İspanya İç Savaşı</span> Cumhuriyetçiler ve Milliyetçiler arasında yaşanan ve 1936-1939 arası İspanyada olan savaş

İspanya İç Savaşı, 17 Temmuz 1936–1 Nisan 1939 tarihleri arasında, demokratik seçimle başa gelmiş İkinci İspanyol Cumhuriyeti’ne sadık Cumhuriyetçiler ile General Francisco Franco liderliğinde isyancı bir grup olan Milliyetçiler arasında yaşanmıştır. Savaşı Milliyetçiler kazanmıştır ve Franco, 1939’dan öldüğü yıl olan 1975’e kadar İspanya’yı yönetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Faşizm</span> Aşırı sağcı, otoriter, aşırı milliyetçiliği savunan ideoloji

Faşizm, ilk olarak İtalya'da Benito Mussolini tarafından oluşturulan, otoriter devlet üzerine kurulu radikal bir aşırı milliyetçi politik ideolojidir. İlkeleri ve öğretileri, La dottrina del fascismo adı altında Giovanni Gentile tarafından yazılmıştır. Benito Mussolini'nin kurucusu olduğu Ulusal Faşist Parti'nin İtalya'da iktidara gelmesinin ardından, faşizm birçok milliyetçi ideolojiye örnek olmuştur. Hitler'in nasyonal sosyalizmi ve Franco'nun falanjizmi, faşizmden çok etkilenmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Ulusal Emek Konfederasyonu</span>

Ulusal Emek Konfederasyonu anarkosendikalist ideolojik çizgide, özerk sendika konfederasyonu olarak İspanya Krallığı’nda örgütlenmiş konfederal bir birliktir. Anarşist toplumsal hareketler içinde önemli rol oynamış örgüt ayrıca ulusötesi yapıya sahip Uluslararası Emekçiler Birliği (AIT) üyesidir ve bu yüzden CNT-AIT adı ile de tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Uluslararası Tugaylar</span>

Uluslararası Tugaylar 1936-1939 yılları arasında meydana gelen İspanya İç Savaşı’nda Cumhuriyetçi güçlerin tarafında savaşmak üzere, farklı ülkelerden İspanya’ya gelen gönüllülerden oluşturulan cumhuriyetçi askeri birliklerdir. Tahminlere göre 53 ülkeden 32.000 gönüllü bu birliklere katılmıştır. Uluslararası Tugaylar ayaklanan İspanyol milliyetçi güçlerine ve bu isyancıları destekleyen Nazi Almanyası ile Faşist İtalya’ya karşı savaşa katıldılar.

<span class="mw-page-title-main">Anselmo Lorenzo</span> İspanyol anarşist

Anselmo Lorenzo, “İspanyol anarşistlerin büyükbabası” kabul edilen ilk İspanyol anarşistlerdendir.

<span class="mw-page-title-main">Antifaşizm</span>

Anti-faşizm; her türlü faşist ideoloji, politik hareket ve organizasyona karşı olan görüş. Aşırı sol hareketler -anarşizm, sosyalizm ve komünizm gibi- bu hareketin içinde yoğunlukta olur.

<span class="mw-page-title-main">İspanyol Komünist Partisi</span>

İspanya Komünist Partisi ya da İspanyol Komünist Partisi, İspanya'daki üçüncü büyük ulusal partidir. Izquierda Unida koalisyonunun en büyük partisidir ve İspanya'nın en büyük işçi sendikası olan İşçi Komisyonları (CC.OO) üzerinde etkilidir.

<span class="mw-page-title-main">Francisco Franco</span> İspanya diktatörü (1939–1975)

Francisco Franco Bahamonde,, 1936'da İkinci Cumhuriyet'in demokratik hükûmetine karşı gerçekleştirilen askerî darbenin liderlerinden biri olan İspanyol asker ve diktatördü. 1 Ekim 1936'da isyancı tarafın başkomutanı olarak atandı, taraftarları tarafından el caudillo (önder) ilan edildi ve çatışmanın sona ermesinden ölümüne kadar 1975'e kadar devlet başkanı olarak görev yaptı. Ayrıca 1938'den 1973'e kadar hükûmet başkanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Joaquín Rodrigo</span>

Joaquín Rodrigo Vidre,, İspanyol klasik müzik bestecisi ve piyano virtüözü.

İspanya'da eşcinsel evlilik, 2004'te İspanya'nın yeni seçilen sosyalist hükûmetinin başbakanı José Luis Rodríguez Zapatero önderliğinde, eşcinsel evliliğin ve eşcinsel çiftlerin evlat edinebilmesinin yasallaştırılması için kampanya başlatması sonucunda 2005 yılında yasallaştı. Birçok tartışmadan sonra, 30 Haziran 2005'te İspanya Parlamentosu'nda eşcinsel evliliğine izin veren bir yasa hazırlandı ve 2 Temmuz 2005'te yayımlandı. 3 Temmuz 2005'te eşcinsel evlilik İspanya'da resmîleşti.

<span class="mw-page-title-main">İspanya Komünist Partisi</span>

İspanya Komünist Partisi İspanya'daki üçüncü büyük ulusal partidir. Izquierda Unida koalisyonunun en büyük partisidir ve İspanya'nın en büyük işçi sendikası olan İşçi Komisyonları (CC.OO) üzerinde etkilidir.

<span class="mw-page-title-main">Franco İspanyası</span> İspanyanın 1939 yılında sona eren İspanya İç Savaşından 1975 yılında Francisco Franconun ölümüne kadar geçen dönemi

Franco İspanyası, İspanya'da kullanılan adıyla Franco Diktatörlüğü, resmî adıyla ise İspanyol Devleti 1939 yılında sona eren İspanya İç Savaşı'ndan 1975 yılında Francisco Franco'nun ölümüne kadar geçen dönemde İspanya'nın yönetildiği diktatörlük rejimidir.

<span class="mw-page-title-main">İspanyol milliyetçiliği</span> İspanyanın birliğini savunan siyasî ideoloji

İspanyol milliyetçiliği, İspanyolların bir millet olduklarını savunan ve kültürel birlikteliği amaçlayan milliyetçiliktir. Genel anlamda siyasal ve toplumsal hareketler ile İspanyol kültürüne, diline ve tarihine karşı bir sevgiden esinlenerek oluşmuştur. İspanyol milliyetçileri sık sık İspanya içindeki Bask ve Katalan milliyetçiliği gibi diğer milliyetçi hareketleri reddederler.

Juan Ambou Bernat İspanyol komünist devrimci ve İspanya Komünist Partisi üyesi siyasetçi. 1934 Asturias Madenci Ayaklanmasına ve İspanya İç Savaşına aktif olarak katılmıştır. Savaşın ardından sürgüne gitmiştir, burada da siyasetten kopmamıştır. Partisinin Genel Sekreteri Santiago Carrillo'nun Avrupa komünizmi siyasetine karşı çıkmış ve komünist ilkelerden kopulduğunu savunarak İspanya Halkları Komünist Partisi'nin kuruluşunda görev yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Francisco Largo Caballero</span> İspanyol politikacı ve sendikacı

Francisco Largo Caballero İspanyol bir politikacı ve sendikacıydı ve İspanyol Sosyalist İşçi Partisi'nin (PSOE) ve İşçi Genel Birliği'nin (UGT) tarihi liderlerinden biriydi. Caballero, 1936 ve 1937'de, İspanya İç Savaşı sırasında İkinci İspanya Cumhuriyeti Başbakanı olarak görev yaptı.

Kamulaştırıcı anarşizm (İspanyolca: anarquismo expropiador), Arjantin ve İspanya'daki bazı anarşist yakınlık grupları tarafından gerçekleştirilen bir uygulamaya verilen isimdir ve hırsızlık, soygun, dolandırıcılık ve para sahteciliğini içerir. Gerçekleştirilen soygunlar "burjuvaziye yönelik el koyma" olarak adlandırılıyordu. Bu akım, 1920 ile 1935 yılları arasında en yüksek noktasına ulaştı ve en ünlü uygulayıcıları arasında Buenaventura Durruti, Francisco Ascaso, Severino Di Giovanni, Miguel Arcángel Roscigna ve Lucio Urtubia bulunuyordu. Fransız illegalizminden farklıydı çünkü bir yaşam biçimi olarak değil, devrimci faaliyetleri finanse etmek, anarşist propagandayı desteklemek ve anarşist mahkûmların serbest bırakılmasını sağlamak gibi politik amaçlara ulaşmak için düşünülmüştü.

<span class="mw-page-title-main">Halk Cephesi (İspanya)</span>

Halk Cephesi, İkinci İspanya Cumhuriyeti döneminde çeşitli sol siyasi örgütler tarafından o yılki genel seçimlere katılmak üzere Ocak 1936'da kurulan bir seçim ittifakı ve paktıydı. İttifak Manuel Azaña tarafından yönetiliyordu. Katalonya'da ve Valensiya'da koalisyon Solcular Cephesi olarak bilinmekteydi.

<span class="mw-page-title-main">1936 İspanyol Devrimi</span>

İspanyol Devrimi, 1936'da İspanya İç Savaşı'nın patlak vermesiyle başlayan ve iki ila üç yıl boyunca başta Katalonya, Aragon, Endülüs ve Valensiya'nın bazı bölgeleri olmak üzere ülkenin çeşitli kesimlerinde anarşist ve daha geniş anlamda özgürlükçü sosyalist örgütlenme ilkelerinin yaygın bir şekilde uygulanmasıyla sonuçlanan bir işçi toplumsal devrimiydi. İspanya ekonomisinin büyük bir kısmı işçi kontrolü altına alındı; Katalonya gibi anarşistlerin kalelerinde bu oran %75'e kadar çıkıyordu. Fabrikalar işçi komiteleri aracılığıyla yönetildi ve tarım alanları kolektifleştirilerek özgürlükçü sosyalist komünler olarak yönetilmeye başlandı. Oteller, berber dükkanları ve restoranlar gibi birçok küçük işletme de kolektifleştirildi ve çalışanları tarafından yönetildi.