İçeriğe atla

Bubona

Antik Roma dininde, Bubona'nın sığır tanrıçası olduğu düşünülmektedir, ancak adını yalnızca Aziz Augustine anmıştır.

Augustine, Bubona ile isimleri işlevlerine karşılık gelen küçük Roma tanrılarından biri olarak alay eder [1] ve adını Latince bos (genitive bovis,[2] dolayısıyla İngilizce " sığır ") kelimesinden alır, bu da genellikle "öküz" anlamına gelir. Böyle tanrı ve tanrıçalardan bazıları:[3]

  • Bellona- savaşı yöneten anlamına gelen bellum kelimesinden gelir.
  • Pomona- meyve bahçesine önderlik eden pomum kelimesinden gelir.
  • Epona- at anlamına gelen epos kelimesinden

Augustine, Bubona'dan iki pasajda bahseder. Tanrılar ve tanrısal kişileştirmelerle ilgili pasaja ek olarak, onu Yahudilerin tek tanrısının aksine Romalılar için özel işlevlere sahip birkaç tanrı arasında listeliyor.[4]

Georg Wissowa [5], Pliny'nin bahsettiği bir sığır festivalinin ( ludi boum Causa) Bubona'ya adanmış olması gerektiğini düşündü.[6] Ayinleri kutlayanlara, sadece Pliny'de görünen bir başlık olan Bubetii de deniyordu.

Klasik gelenek

18. yüzyılda, resmi bahçeler genellikle tanrının bölgenin işlevine uygunluğuna göre seçilecek olan klasik tanrıların heykellerini içeriyordu: örneğin bir koru için Silvanus veya bir meyve bahçesi için Pomona, küçük bir koyun ağılı için Bubona kullanıldı [7]

Kaynakça

  1. ^ Augustine of Hippo, De civitate Dei 4.24, listing also Bellona, Cunina, Segetia, and Pomona. On Augustine's attitude toward his subject, see Arnaldo Momigliano, "The Theological Efforts of the Roman Upper Classes in the First Century B.C.," Classical Philology 79 (1984), p. 204, among others.
  2. ^ Giovan Battista Pellegrini, Toponomastica italiana (Hoepli, 1990), p. 64.
  3. ^ In the 1840s, Leonhard Schmitz asserted that images of Bubona were also placed in stables, but all the passages he cites that describe the practice name only Epona; see Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology (London, 1849), vol. 1, p. 515 online; this appears in other editions as well. See also Ludwig Preller, Römische Mythologie (Berlin, 1858), pp. 594–595, and Hermann Usener, Götternamen: Versuch einer Lehre von der Religiösen Begriffsbildung (Frankfurt, 1896), p. 77–78.
  4. ^ Augustine, De civitate Dei 4.34; Maijastina Kahlos, Debate and Dialogue: Christian and Pagan Cultures c. 360–430 (Ashgate, 2007), p. 139.
  5. ^ Georg Wissowa, Religion und Kultus der Römer (Munich, 1902), p. 165.
  6. ^ Ludos boum causa celebrantes Bubetios vocabant: Pliny, Natural History 18.3.12.
  7. ^ Batty Langley, New Principles of Gardening (1726), as cited by Mark Leone, "Interpreting Ideology in Historical Archaeology: The William Paca Garden in Annapolis, Maryland," in Ideology, Power, and Prehistory (Cambridge University Press, 1984), p. 28; John Dixon Hunt and Peter Willis, The Genius of the Place: The English Landscape Garden, 1620–1820 (MIT Press, 1988, 2000), p. 185.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Augustinus</span> Filozof, yazar ve doktor

Augustinus ya da Aurelius Augustinus, Aziz Augustinus ya da Hippo'lu Augustinus olarak da bilinen Hristiyan filozof ve tanrıbilimci.

İdeoloji, özellikle tamamen epistemik olmayan nedenlerle bir kişi veya grup tarafından benimsenen inanç veya felsefeler kümesidir. bu durumda "pratik unsurların teorik unsurlar kadar önemli olduğu" anlamına gelir. Daha önceden genellikle ekonomik, siyasi veya dini teorilere ve politikalara uygulanan terim, Karl Marx ve Friedrich Engels'e kadar uzanan bir geleneğe sahipti. Ancak daha yakın zamanlarda yapılan kullanımlarda terim genellikle ek olarak kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Juno (mitoloji)</span> Antik Roma evlilik ve doğurganlık tanrıçası

Juno veya Iuno, Roma mitolojisinde baş tanrı Jüpiter'in kız kardeşi ve eşi, aile ve doğum başta olmak üzere birçok alanda tezahürü ve ilgisi bulunan, eski ve güçlü bir tanrıçaydı. Yunan mitolojisindeki Hera'nın Roma mitolojisindeki dengi olarak da tanımlanabilir; aynı Hera gibi onun da kutsal ve sembolik hayvanı tavus kuşudur ve yine Hera gibi başında taç ile tasvir edilirdi. Etrüsk mitolojisindeki tanrıça Uni'nin ismini Latince bu tanrıçanın ismi olan Iunodan alır. Tanrıların kralı Jüpiter'in karısı ve tanrıların kraliçesidir. Aynı Jüpiter gibi şimşek gönderebilir. En önemli Roma tanrılarından Mars'ın da annesidir. Roma tarihi boyunca çeşitli dönemlerdeki olaylar Juno'ya atfeledilir veya çeşitli olaylarda yer aldığı iddia edilirdi.

<span class="mw-page-title-main">İbrahimî dinler</span> Orta Doğu dinleri

İbrahimî dinler, aynı zamanda İbrahimizm olarak da bilinir, İbrani din büyüğü ve atası İbrahim tarafından kurulan Yahudilik ile birlikte başlamış, monoteizm üzerine kurulu Semitik dinler grubudur. İlk İbrahimî din Yahudiliktir; sonrasında sırasıyla Hristiyanlık ve İslamiyet kurulmuştur. Yahudilik ve Hristiyanlık, kökenlerini İshak (Y'ishak) ve soyuna bağlarken İslamiyet, İsmail (Y'işmael) ve soyuna bağlar.

Karakter, bir kişinin, roman, tiyatro veya film gibi anlatı veya etkileyici bir sanat türünde sunum şekline denir. Eski yunanca olan kharaktêr (χαρακτήρ) kelimesinden türeyen kelimenin bu anlamdaki ilk kullanımı İngilizcenin restarasyon döneminde görülmüştür. Özellikle 1749 yılında Henry Fielding'in eseri olan The History of Tom Jones adlı kitapta gözüktükten sonra yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır. Karakter kelimesinin yaygın bir şekilde kullanımından sonra, "bir oyuncu tarafından oynanan kısmı" duygusu gelişmiştir. Karakter özellikle tiyatro veya sinemada bir oyuncu tarafından canlandırıldığı vakit insana ait olma özelliği içermektedir. Edebiyatda, karakterler, okuyuculara hikâye boyunca, kısımları anlamaları ve temaları düşünebilmeleri için kılavuz olurlar. 18.Yüzyılın sonlarından itibaren karakter ifadesi bir oyuncu tarafından etkili bir kimliğe bürünmeyi tanımlayabilmek için kullanılmıştır. 19.Yüzyıldan itibaren oyuncu ve yazarların karakter yaratmak sanatlarına karakterizasyon ismi verildi.

Yoel kitabı, Eski Ahit'in bir parçasıdır. Küçük peygamberler ya da kısaca Onikiler olarak bilinen on iki kehanet kitabından biridir. "Küçük" denmesinin sebebi, öneminin az olması değil, metnin kısalığıdır.

Johann Georg Hiedler Nazi Almanyası tarafından Adolf Hitler'in resmi olarak baba tarafından büyükbabası olarak kabul edildi. Hiedler'in gerçekte Hitler'in biyolojik baba tarafından büyükbabası olup olmadığı modern tarihçiler tarafından tartışılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">İsrail Diyarı</span>

İsrail Diyarı, Kenan bölgesinde bulunan ve sınırları kesin olarak belli olmayan coğrafî bölgeye Yahudiler tarafından verilen bir isimdir. Tanah metinleri dini ve tarihi terimleri, Kenan Diyarı, Vaadedilmiş Topraklar, Kutsal Topraklar ve Filistin'i içeriyor. Bu bölgenin sınırlarının tanımları, İbrani Kutsal Kitabı'ndaki pasajlar arasında değişiklik gösterir ve Yaratılış 15, Çıkış 23, Sayı 34 ve Hezekiel 47'de özel olarak bahseder. Kutsal Kitap'ın başka yerlerinde dokuz kez, yerleşik topraklar "Dan'dan Beerşeba'ya" ve üç kez "Hamat'ın girişinden Mısır çayına kadar" olarak anılır.

<span class="mw-page-title-main">Sol Invictus</span> Geç Roma güneş tanrısı

Sol Invictus, Roma İmparatorluğu'nun resmi güneş tanrısı ve askerlerin koruyucusuydu. MS 25 Aralık 274'te, Roma imparatoru Aurelian, onu geleneksel Roma kültlerinin yanında devlet dini haline getirdi. Bilim adamları, yeni tanrının eski Latin Sol kültünün Elagabalus kültü ile beraber yeniden canlanması veya tamamen yeni olup olmadığı konusunda tartışma halindedirler. Tanrı, Aurelian'dan sonra imparatorlar tarafından tercih edildi ve I. Konstantin döneminin son üçüncü yarısına kadar sikkelerinde göründü.

<span class="mw-page-title-main">Silvanus (mitoloji)</span>

,

<span class="mw-page-title-main">Aequitas</span>

Aequitas Latince adalet, eşitlik, uygunluk, simetri veya adalet kavramıdır. İngilizce "eşitlik" kelimesinin kökenidir. Antik Roma'da, ya yasal eşitlik kavramına ya da bireyler arasındaki adalete atıfta bulunabilir.

Summanus, gece gök gürültüsü tanrısıdır. Benzer vasıflara sahip Jüpiter gündüz zamanındaki şimşek ve gök gürültüsü tanrısıdır. Summanus'un kesin doğası Ovid için bile belirsizdi.

Antik Roma din ve mitinde Luna, Ay'ın ilahi düzenlemesidir. Bir tanrı olarak tasavvur edilen Güneş'in tanrısı Sol'un dişi tamamlayıcısı olarak sunulur. Luna bazen Roma üçlü tanrıçasının Proserpina ve Hecate ile birlikte bir yönü olarak temsil edilir.

<span class="mw-page-title-main">Vagitanus</span> mitolojik antik roma tanrısı

Antik Roma dininde, Vagitanus veya Vaticanus doğum tanrılarından biriydi. Adı Latincedeki bebek ve ağlama kelimelerinin benzeriydi. Vagitanus bu nedenle "insan konuşmasının başlangıcına başkanlık eden" tanrı olarak tanımlanmıştır.

Murcia, antik Roma'da az bilinen bir tanrıçaydı. Adı, Venüs'ün soyadı olarak geçiyordu.

<span class="mw-page-title-main">Mutunus Tutunus</span>

Antik Roma dininde, Mutunus Tutunus veya Mutinus Titinus, bazı açılardan Priapus ile eşdeğer olan fallik (phalus) bir evlilik tanrısıydı. Tapınağı, Roma'nın kuruluşundan bu yana, MÖ 1. yüzyıla kadar, Velian Tepesi'nde bulunuyordu.

Antik Roma dininde ve mitolojisinde, Caca veya Cacia olduğu dev Cacus'un kardeşidir, oğlu Vulcan'dır. Caca, Cacus'un yerini Herkül'e açıklayarak kardeşine ihanet eder.

<span class="mw-page-title-main">Tullio Levi-Civita</span> İtalyan matematikçi ve fizikçi (1873–1941)

Tullio Levi-Civita, ForMemRS, İtalyanca telaffuz: [ˈtulljo ˈlɛːvi ˈtʃiːvita]; 29 Mart 1873 - 29 Aralık 1941), mutlak diferansiyel hesap üzerine çalışmaları ve görelilik teorisine uygulamaları ile ünlü, ancak diğer alanlarda da önemli katkılarda bulunan İtalyan bir matematikçidir. Tensör hesabının mucidi Gregorio Ricci-Curbastro'nun öğrencisi idi. Çalışmaları hem saf hem de uygulamalı matematik, gök mekaniği, analitik mekanik ve hidrodinamik konularında temel makaleler içeriyordu.

<span class="mw-page-title-main">Angerona</span>

Roma dininde Angerona veya Angeronia, adı ve işlevleri çeşitli yollarla açıklanan eski bir Roma tanrıçasıydı. Bazen tanrıça Feronia ile özdeşleştirilirdi.

<span class="mw-page-title-main">Epona</span>

Gallo-Roman dininde Epona, atların, midillilerin, eşeklerin ve katırların koruyucusuydu. Pateralar ve bazı heykellerdeki tayların varlığıyla gösterildiği gibi, özellikle bir doğurganlık tanrıçasıydı. O ve atları bazen yaşam sonrası yolculukta ruhun liderleri olarak görülür. Roma'da ibadet edilen tek Kelt tanrısı da denir. Lakin Sulis Minerva'da Kelt kökenli olduğundan bu konu kesin değildir. Epona'ya ibadet, Roma İmparatorluğu'nda MS birinci ve üçüncü yüzyıllar arasında yaygındı. Bu alışılmadık bir durumdur, çünkü Kelt tanrılarının çoğu belirli bir bölge ile ilişkilendirilmiştir.