İçeriğe atla

Brucella melitensis

Brucella melitensis
B. melitensis kamçısıyla görüntülenmiş
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Üst âlem:Bacteria
Şube:Proteobacteria
Sınıf:Alphaproteobacteria
Takım:Rhizobiales
Familya:Brucellaceae
Cins:Brucella
Tür: B. melitensis
İkili adlandırma
Brucella melitensis
(Schmidt 1901) Meyer and Shaw 1920[1]
Sinonimler [2]
  • Bacterium abortus Schmidt 1901
  • Brucella suis Huddleson 1929
  • Brucella canis Carmichael and Bruner 1968
  • Brucella abortus (Schmidt 1901) Meyer and Shaw 1920
  • Brucella ovis Buddle 1956
  • Brucella neotomae Stoenner and Lackman 1957
  • Streptococcus melitensis Hughes 1893

Sinonim: Brucella abortus Alphaproteobacteria sınıfına ait Brucellaceae familyasından,Gram negatif alfa-proteobakteridir. Küçük, mikroaerofilik, spor oluşturmayan, yavaş büyüyen ve kokobasiller olarak karakterize edilmiş çubuk şeklinde patojen bir bakteridir.[3] Ayrıca bruselloza neden olan etkenlerden biridir.

Brucella abortus keşfi

1897'de Danimarkalı bir veteriner hekim olan L.F. Bernhard Bang brucella hastalığnı incelemiştir. Dr. Bang, abort olan sığırlardan Brucella abortus suşlarını izole edebilmiştir. B. Abortus patojeninin koyun, keçi ve atlara da bulaşabileceğini fark etmiştir. Böylece brucella hastalığı, Bang hastalığı olarak bilinmeye başlamıştır.[4] Sonuç olarak, Dr. Bang; sığır abortus basilinin (B. abortus), Bang hastalığının etken maddesi olduğunu keşfetmiştir.[4]

Bulaşma yolları

Brusella abortus, ihmal edilen endemik zoonotik bir hastalık olan brusellozun etken maddelerinden biridir. Zoonoz olan B. abortus'un sığırdan insana bulaşması, enfekte ineklerin, plesanta veya abortlanmış dokuları veya ürünleri ile doğrudan temas yoluyla gerçekleşebilmektedir.[5] İnsandan insana bulaşması nadirdir. Fakat anne sütü, B. abortus'un olası bir bulaşma kaynağıdır. Anneden fetüse veya emzirme yoluyla  transplasental geçiş olabilmektedir.[6]

İnsanlarda klinik belirtileri

Bruselloz, hayvancılık sektöründe çalışan insanlar, laboratuvar personeli, araştırmacılar, veteriner hekimler ve avcılar için meslek hastalığı olarak kabul edilmektedir. Subklinik seyirlerden dalgalı ateş, halsizlik, baş ağrısı, sırt ağrısı, yorgunluk, eklem yangısı, endokardit, menenjit, kemik iltihabı gibi semptomlar gözlenebilmektedir. Ayrıca yaşamı tehdit eden hastalıklar gibi çeşitli klinik belirtilere kadar değişen hem akut hem de kronik semptomlara neden olmaktadır.[5][6]

Sığırlarda klinik belirtileri

İlk kez sığırlardan izole edilmiş olan B. abortus, abort ve infertiliteye neden olmaktadır.[5]  Enfekte ineklerin klinik semptomları arasında abortus, zayıf ağırlık, azalan doğurganlık artışı ve süt üretiminde azalma yer almaktadır.[6] Ayrıca, boğanın üreme sistemine yerleşebilen bir organizmadır. Genital sistem hücreleri, bu zoonotik patojenin büyümesini artıran yüksek yoğunlukta eritritol içermektedir. Enfeksiyon orşit, epididimit, seminal vezikülit, ampulla iltihabı, libido azalması ve kısırlığa yol açabilmektedir.[7]

Dünyadaki yaygınlığı

Bruselloz, çiftlik hayvanları ve insanlar dahil olmak üzere çok çeşitli memelileri etkileyen dünya çapında bir zoonoz hastalıktır.[8] Bu enfeksiyon birçok gelişmekte olan ülkede insan enfeksiyonu için hala önde gelen risk faktörü olan pastörize edilmemiş süt veya süt ürünlerinin tüketiminden kaynaklanabilmektedir.[9] Düşük gelirli ve gelişmekte olan ülkelerde yıkıcı ekonomik kayıplara neden olmaktadır.[5]

Birçok Batı ülkesinde eradike edilmiştir. Fakat başta Akdeniz havzası olmak üzere; Arap Körfezi, Hint Yarımadası, Orta Asya ve bazı bölgelerde halen önemli halk sağlığı ve veteriner halk sağlığı sorunlarına neden olmaktadır.[10][11]

Genomik yapısı

Brusella'nın en ilgi çekici yönlerinden biri, çeşitli türlerinin genom düzeyinde %97 benzerlik göstermesidir.[12] Yıllar boyunca, Brucella türlerinin genomu, her iki kromozom arasında bağımsız karmaşık genetik rekombinasyonlar ve DNA lokuslarının translokasyonlarını gerçekleştirmiştir. B. abortus'un genom boyutu 3,3 Mb'dir. 2,1 ve 1,2 Mb boyutlarında iki dairesel kromozoma bölünmüştür.[13]

Dayanıklılığı

Brucella, birden fazla enfeksiyon yolu olan güçlü bir patojendir. Olumsuz koşullar altında bile memeli konakçıların içinde ve dışında uzun süre direnebilir. Asitlik ve 11 ila 14 °C arasındaki sıcaklık gibi olumsuz koşullarda bile gıdada 15 aya kadar veya 37 °C'nin altında 2-3 gün kalabilmektedir. Ayrıca, kışın 2 aydan fazla veya doğrudan güneş ışığına maruz kalırsa birkaç saatten fazla, abort olan enfekte fetüs ve kontamine gübrede hayatta kalabilmektedir.[14]

Patogenezi

Brucella spp. boyanma morfolojileri gram negatiftir. Brucella spp. zayıf boyanan, küçük gram-negatif kokobasillerdir (0,5-0,7 x 0,6-1,5 µm) ve çoğunlukla tek hücreli olarak görülürler ve "ince kum" gibi görünürler.

B. Abortus, organizmaya girip dokularda yayılmak için akıllı mekanizmalar kullanmaktadır. Organizma içinde uzun süre hayatta kalabilmektedir. Eksotoksin, endotoksin, lipopolisakkarit (LPS), kapsül, pilus ve sitolizin gibi klasik virülans faktörleri olmadan konakçı hücrelerde çoğalabilmektedir.[15]Brusella, makrofajlar ve dendritik hücreler tarafından yutulduğunda herhangi bir inflamatuar yanıt ortaya çıkarmadan solunum veya sindirim sisteminin mukozal bariyerlerine saldırabilmektedir.[16] Bununla birlikte, hem fagositik hem de fagositik olmayan hücreleri enfekte etme yeteneğine sahiptir.[17]

BvrR ve BvrS, Brucella'nın içselleştirilmesi üzerine konakçı hücre iskeletini değiştirerek, Brucella'nın istila için ihtiyaç duyduğu düzenleyici sistemin iki bileşenidir.[18] Tip IV salgılama sistemleri (T4SS'ler), fagozomun lizozomla birleşmesini önleyerek Brucella'nın hücre içinde hayatta kalmasına yardımcı olmaktadır.[19][20] LPS'nin Brucella yüzeyindeki bütünlüğü, güçlü endotoksik aktivite sergilemediğinden, bakterinin konak bağışıklığından kaçması için çok önemlidir.[21]

Brucella abortus konak hücre tarafından alındıktan sonra, başlangıçta endozomlar ve lizozomlarla etkileşime girdiği erken fagozomların içinde toplanmaktadır. Bu bölmelerde kaldıktan sonra bakterilerin çoğu bakterileri öldüren mekanizmalar tarafından yok edilmektedir. Sadece birkaç Brucella bakterisi, organizmanın konakçı hücre hayatta kalmasına yol açan fagozom-lizozom füzyonunu engelleyerek lizozomal bozulmayı önlemektedir. Daha sonra, Brucella hücre içi saldırısını; endoplazmik retikulumdan türetilen veziküllere yönlendirmektedir. Bununla birlikte; hücrelere herhangi bir sitotoksik etkisi olmadan, enfeksiyondan 12 saat sonra replikasyona başlamaktadır. Brucella yaşam döngüsünün son adımında, vakuol içeren replikatif Brucella, içselleştirmeden 48-72 saat sonra vakuol içeren otofajik Brucella'ya dönüştürülmektedir. Son olarak organizma içerisinde Brucella hücreden hücreye geçiş yapabilmektedir.[22]

Sığır aşıları

Sığırlarda bağışıklama için B. abortus'a karşı onaylanmış birkaç canlı zayıflatılmış canlı atenüe aşı mevcuttur. Bunlar; RB51, S19, 45/20 ve SR82'dir.[23][24]

B. abortus S19 tesadüfen elde edilmiş bir suştur.[22] Sığırlarda bruselloza karşı etkili, pürüzsüz atenüe bir aşı türüdür. Aşılanmış dişi sığırlarda düşüklere ve süt üretiminde azalmaya neden olabilmektedir. Hamile dişi sığırlarda kullanılamamaktadır. Ayrıca insanlarda önemli ölçüde enfeksiyona neden olabilmektedir. Ek olarak, bu suşta lipopolisakaritin (LPS) varlığı, anti-LPS antikor çapraz reaktivitesi nedeniyle aşıyla bağışıklık kazanmış hayvanlarla, doğal olarak enfekte olmuş hayvanlar arasında ayrım yapmayı zorlaştırmaktadır.[25] S19 suşu sığırlarda koruyucu etkinliği nedeniyle birçok ülkede kullanılmasına rağmen, yukarıda bahsedilen tanı ve güvenlik sorunları nedeniyle B. abortus RB51 kaba suşu ortaya çıkmıştır.[26]

RB51 aşısı; S19 aşısına göre sığırlarda daha az aborta neden olmaktadır. Ayrıca, B. abortus RB51, LPS'nin O-antijeninden yoksun bir mutant olması nedeniyle, aşılanmış ve enfekte olmuş sığırlar arasında ayrım yapılabilmektedir.[23] Ek olarak, sığırlarda abortus oluşumunu engellese de gebelik sırasında tam dozu ineklerde abortusa neden olabilmektedir.[27][28] Ayrıca S19 aşısına göre daha atenüe olmasına rağmen bu aşı insanlara bulaşıcıdır. En büyük dezavantajı ise insanlarda bruselloz tedavisinde kullanılan bir antibiyotik olan rifampisine dirençli olmasıdır.[22]

Kaynakça

  1. ^ Meyer KF, Shaw EB. (1920). "A comparison of the morphologic, cultural and biochemical characteristics of B. abortus and B. melitensis from cattle. Studies on the genus Brucella nov. gen". Journal of Infectious Diseases. 27: 173-184. 
  2. ^ "Species: Brucella melitensis". LPSN. 7 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2021. 
  3. ^ Pappas, Georgios (Kasım 2010). "The changing Brucella ecology: novel reservoirs, new threats". International Journal of Antimicrobial Agents. 36: S8-S11. doi:10.1016/j.ijantimicag.2010.06.013. ISSN 0924-8579. 
  4. ^ a b "Brucellosis: Evolution and expected comeback". International Journal of Veterinary Science and Medicine (İngilizce). 6: S31-S35. 1 Ocak 2018. doi:10.1016/j.ijvsm.2018.01.008. ISSN 2314-4599. 1 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  5. ^ a b c d Deng, Hongkuan; Zhou, Jian; Gong, Binbin; Xiao, Mingchao; Zhang, Miaomiao; Pang, Qiuxiang; Zhang, Xiufang; Zhao, Bosheng; Zhou, Xiaocui (Eylül 2019). "Screening and identification of a human domain antibody against Brucella abortus VirB5". Acta Tropica. 197: 105026. doi:10.1016/j.actatropica.2019.05.017. ISSN 0001-706X. 
  6. ^ a b c Mahmud, Araf; Khan, Md. Tahsin; Iqbal, Asif (Aralık 2019). "Identification of novel drug targets for humans and potential vaccine targets for cattle by subtractive genomic analysis of Brucella abortus strain 2308". Microbial Pathogenesis. 137: 103731. doi:10.1016/j.micpath.2019.103731. ISSN 0882-4010. 
  7. ^ Givens, M. D. (Haziran 2018). "Review: Risks of disease transmission through semen in cattle". Animal: An International Journal of Animal Bioscience. 12 (s1): s165-s171. doi:10.1017/S1751731118000708. ISSN 1751-732X. PMID 29665869. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  8. ^ Suárez-Esquivel, Marcela; Chaves-Olarte, Esteban; Moreno, Edgardo; Guzmán-Verri, Caterina (20 Ekim 2020). "Brucella Genomics: Macro and Micro Evolution". International Journal of Molecular Sciences. 21 (20): 7749. doi:10.3390/ijms21207749. ISSN 1422-0067. 
  9. ^ El-Wahab, Ekram W. Abd; Hegazy, Yamen M.; El-Tras, Wael F.; Mikheal, Ashraf; Kabapy, Ahmed F.; Abdelfatah, Mahmoud; Bruce, Mieghan; Eltholth, Mahmoud M. (2019). "A multifaceted risk model of brucellosis at the human–animal interface in Egypt". Transboundary and Emerging Diseases (İngilizce). 66 (6): 2383-2401. doi:10.1111/tbed.13295. ISSN 1865-1682. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  10. ^ Nejad, Ramin Bagheri; Krecek, Rosina C.; Khalaf, Omar H.; Hailat, Nabil; Arenas-Gamboa, Angela M. (21 Mayıs 2020). "Brucellosis in the Middle East: Current situation and a pathway forward". PLOS Neglected Tropical Diseases (İngilizce). 14 (5): e0008071. doi:10.1371/journal.pntd.0008071. ISSN 1935-2735. PMC 7241688 $2. PMID 32437346. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2022. 
  11. ^ Kılıç, Selçuk; Çelebi, Bekir; Turan, Meral (1 Ocak 2021). "Brucella melitensis and Brucella abortus genotyping via real-time PCR targeting 21 variable genome loci". Journal of Microbiological Methods (İngilizce). 180: 106125. doi:10.1016/j.mimet.2020.106125. ISSN 0167-7012. 
  12. ^ Suárez-Esquivel, Marcela; Chaves-Olarte, Esteban; Moreno, Edgardo; Guzmán-Verri, Caterina (2020). "Brucella Genomics: Macro and Micro Evolution". International Journal of Molecular Sciences (İngilizce). 21 (20): 7749. doi:10.3390/ijms21207749. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  13. ^ O'Callaghan, David; Whatmore, Adrian M. (1 Kasım 2011). "Brucella genomics as we enter the multi-genome era". Briefings in Functional Genomics. 10 (6): 334-341. doi:10.1093/bfgp/elr026. ISSN 2041-2649. 
  14. ^ Lucero, Nidia E.; Tenenbaum, Marina; Jacob, Nestor R.; Escobar, Gabriela I.; Groussaud, Pauline; Whatmore, Adrian M.YR 2010. "Application of variable number of tandem repeats typing to describe familial outbreaks of brucellosis in Argentina". Journal of Medical Microbiology,. 59 (6): 648-652. doi:10.1099/jmm.0.017525-0. ISSN 1473-5644. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  15. ^ "Invasion and intracellular trafficking of Brucella abortus in nonphagocytic cells". Microbes and Infection (İngilizce). 2 (7): 829-835. 1 Haziran 2000. doi:10.1016/S1286-4579(00)90368-X. ISSN 1286-4579. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  16. ^ Barquero-Calvo, Elías; Chaves-Olarte, Esteban; Weiss, David S.; Guzmán-Verri, Caterina; Chacón-Díaz, Carlos; Rucavado, Alexandra; Moriyón, Ignacio; Moreno, Edgardo (18 Temmuz 2007). "Brucella abortus Uses a Stealthy Strategy to Avoid Activation of the Innate Immune System during the Onset of Infection". PLOS ONE (İngilizce). 2 (7): e631. doi:10.1371/journal.pone.0000631. ISSN 1932-6203. PMC 1910614 $2. PMID 17637846. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2022. 
  17. ^ Miraglia, María C.; Rodriguez, Ana M.; Barrionuevo, Paula; Rodriguez, Julia; Kim, Kwang S.; Dennis, Vida A.; Delpino, M. Victoria; Giambartolomei, Guillermo H. (2018). "Brucella abortus Traverses Brain Microvascular Endothelial Cells Using Infected Monocytes as a Trojan Horse". Frontiers in Cellular and Infection Microbiology (İngilizce). 8. doi:10.3389/fcimb.2018.00200. ISSN 2235-2988. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  18. ^ "Regulation of Brucella virulence by the two-component system BvrR/BvrS". Veterinary Microbiology (İngilizce). 90 (1-4): 329-339. 20 Aralık 2002. doi:10.1016/S0378-1135(02)00218-3. ISSN 0378-1135. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  19. ^ Marchesini, María I.; Morrone Seijo, Susana M.; Guaimas, Francisco F.; Comerci, Diego J. (2016). "A T4SS Effector Targets Host Cell Alpha-Enolase Contributing to Brucella abortus Intracellular Lifestyle". Frontiers in Cellular and Infection Microbiology (İngilizce). 6. doi:10.3389/fcimb.2016.00153. ISSN 2235-2988. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  20. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  21. ^ "Brucella lipopolysaccharide acts as a virulence factor". Current Opinion in Microbiology (İngilizce). 8 (1): 60-66. 1 Şubat 2005. doi:10.1016/j.mib.2004.12.003. ISSN 1369-5274. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  22. ^ a b c "Pathogenesis and Immunobiology of Brucellosis: Review of Brucella–Host Interactions". The American Journal of Pathology (İngilizce). 185 (6): 1505-1517. 1 Haziran 2015. doi:10.1016/j.ajpath.2015.03.003. ISSN 0002-9440. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  23. ^ a b Olsen, Steven C.; Stoffregen, W. S. (1 Aralık 2005). "Essential role of vaccines in brucellosis control and eradication programs for livestock". Expert Review of Vaccines. 4 (6): 915-928. doi:10.1586/14760584.4.6.915. ISSN 1476-0584. 
  24. ^ "Brucellosis vaccines for livestock". Veterinary Immunology and Immunopathology (İngilizce). 181: 51-58. 15 Kasım 2016. doi:10.1016/j.vetimm.2016.03.011. ISSN 0165-2427. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  25. ^ Smith, Laurie D.; Ficht, Thomas A. (1 Ocak 1990). "Pathogenesis of Brucella". Critical Reviews in Microbiology. 17 (3): 209-230. doi:10.3109/10408419009105726. ISSN 1040-841X. 
  26. ^ Yang, Xinghong; Skyberg, Jerod A.; Cao, Ling; Clapp, Beata; Thornburg, Theresa; Pascual, David W. (1 Şubat 2013). "Progress in Brucella vaccine development". Frontiers in Biology (İngilizce). 8 (1): 60-77. doi:10.1007/s11515-012-1196-0. ISSN 1674-7992. PMC 3666581 $2. PMID 23730309. 
  27. ^ "Adverse events in humans associated with accidental exposure to the livestock brucellosis vaccine RB51". Vaccine (İngilizce). 22 (25-26): 3435-3439. 3 Eylül 2004. doi:10.1016/j.vaccine.2004.02.041. ISSN 0264-410X. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 
  28. ^ "Brucella abortus mutants lacking ATP-binding cassette transporter proteins are highly attenuated in virulence and confer protective immunity against virulent B. abortus challenge in BALB/c mice". Microbial Pathogenesis (İngilizce). 95: 175-185. 1 Haziran 2016. doi:10.1016/j.micpath.2016.04.009. ISSN 0882-4010. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Antibiyotik</span> bakteriyel enfeksiyonların tedavisinde ve önlenmesinde kullanılan ilaç

Antibiyotik, bakterilere karşı aktif olan bir tür antimikrobiyal maddedir. Bakteriyel enfeksiyonlarla savaşmak için en önemli antibakteriyel ajan türüdür ve antibiyotik ilaçlar bu tür enfeksiyonların tedavisinde ve önlenmesinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Bakterileri öldürebilir ya da büyümelerini engelleyebilirler. Sınırlı sayıda antibiyotik de antiprotozoal aktiviteye sahiptir. Antibiyotikler soğuk algınlığı veya gribe neden olan virüsler gibi virüslere karşı etkili değildir; virüslerin büyümesini engelleyen ilaçlar antibiyotik yerine antiviral ilaçlar veya antiviraller olarak adlandırılır. Mantarlara karşı da etkili değildirler; mantarların büyümesini engelleyen ilaçlara antifungal ilaçlar denir.

<span class="mw-page-title-main">Bruselloz</span>

Bruselloz, Malta humması veya Akdeniz humması, da denilen Brucella spp. bakterileri yüzünden ortaya çıkan bulaşıcı bir hastalıktır.

<span class="mw-page-title-main">Aşı (tıp)</span> belirli bir hastalığa karşı bağışıklık sağlamak için üretilen biyolojik ilaç

Aşı, belirli bir bulaşıcı veya malign hastalığa karşı aktif kazanılmış bağışıklık sağlayan biyolojik bir preparattır. Aşıların güvenliği ve etkinliği geniş çapta incelenmiş ve doğrulanmıştır. Bir aşı tipik olarak hastalığa neden olan bir mikroorganizmaya benzeyen bir ajan içerir ve genellikle mikrobun zayıflatılmış veya öldürülmüş formlarından, toksinlerinden veya yüzey proteinlerinden yapılır. Vücudun bağışıklık sistemi ajanı bir tehdit olarak tanır, yok eder ve bu sayede gelecekte karşılaşabileceği bu ajanla ilişkili mikroorganizmaları daha fazla tanır ve yok eder.

<i>Legionella</i>

Legionella, lejyoner hastalığına sebep olan bakterilerin yer aldığı bakteri cinsidir. Legionellaceae familyası sadece Legionella cinsinden ibarettir ve bu cinse ait bugüne kadar bildirilmiş 62 tür bulunmaktadır. En iyi bilinen türü olan Legionella pneumophila, gram negatif, kokobasil formunda, optimum üreme sıcaklığı 20-42 °C olan bir bakteridir. Ribozomal RNA analizi çalışmaları Legionellaceae familyasının Gamma Proteobacteria şubesine dahil olduğunu göstermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Cinsel yolla bulaşan hastalık</span> insan cinsel davranışı yoluyla bulaşan enfeksiyon

Cinsel yolla bulaşan hastalık (CYBH) veya cinsel yolla bulaşan enfeksiyon (CYBE), daha eski adıyla zührevi hastalık, özellikle vajinal seks olmak üzere anal seks, oral seks, bazen de sürtünme yoluyla cinsel ilişkiyle bulaşabilen enfeksiyonların genel adıdır. CYBE'ler genellikle başlangıçta semptomlara neden olmadığından başkalarına bulaştırma riskleri fazladır. İngilizce literatürde Cinsel yolla bulaşan enfeksiyon terimi, semptomatik hastalığı olmayan vakaları da kapsadığından cinsel yolla bulaşan hastalık veya zührevi hastalık terimlerinin yerine tercih edilmektedir. CYBE'lerin belirti ve bulguları olarak vajinal akıntı, penis akıntısı, cinsel organların üzerinde veya çevresinde ülserler ve pelvik ağrı sayılabilir. Bazı CYBE'ler kısırlığa neden olabilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Ateş (tıp)</span> vücut sıcaklığının yükselmesi ile karakterize olan yaygın tıbbi belirti

Ateş veya pireksi insanlarda, organizmanın enfeksiyona karşı savunma mekanizmasının bir belirtisidir ve vücut sıcaklığının hipotalamustaki sıcaklık set noktasının artması nedeniyle normal aralığı aşmasıyla ortaya çıkar. Normal sıcaklık için üzerinde mutabık kalınmış tek bir üst sınır yoktur: Kaynaklar insanlarda 37,2 ve 38,3 °C aralığında değerler kullanmaktadır. Set noktasındaki artış, artan kas kasılmalarını tetikler ve soğuk veya üşüme hissine neden olur. Bu durum, daha fazla ısı üretimine ve ısıyı koruma çabalarına yol açar. Set noktası sıcaklığı normale döndüğünde, kişi sıcak hisseder, kızarır ve terleme başlayabilir. Nadir olarak, ateş ateşli nöbeti tetikleyebilir, bu durum özellikle küçük çocuklarda daha yaygındır. Ateşler genellikle 41 ila 42 °C aralığını geçmez.

<span class="mw-page-title-main">MreB</span>

MreB, prokaryotik hücrelerin şeklini belirleyen temel bir protein olarak bilinir. Geçmişte hücre morfolojisinin peptidoglikanların senteziyle belirlendiği düşünülse de, günümüzde prokaryot hücrelerde bazı özgül proteinlerin bu süreçte önemli rol oynadığı ve peptidoglikanın yalnızca sınırlı bir etkiye sahip olduğu açıklığa kavuşmuştur. Hücre şeklini belirleyen bu proteinler, ökaryotik hücrelerdeki hücre iskeletinin temel bileşeni olan aktin ile benzerlik göstermektedir.

Mycoplasma agalactiae,  mikoplazma cinsine ait olan bir bakteri türüdür. Mikoplazma cinsine ait bakterilerin hücre zarını çevreleyen bir hücre duvarı yoktur. Hücre duvarı olmadığından penisilin, beta-laktam antibiyotikleri gibi hücre duvarı üretimini hedef alan antibiyotikler etki edememektedir. Mikoplazmalar bugüne dek keşfedilmiş en küçük bakterilerdir, oksijensiz yaşayabilir, çapları yaklaşık 0.1 µm kadardır.

CD14, bir insan genidir.

Mycoplasma arginini, Mycoplasmataceae ailesinin üyesi olan bir bakteri türüdür. Bu bakteri cinsi, kendi hücre zarlarını çevreleyen bir hücre duvarından yoksundur. Hücre duvarı olmadan, penisilin veya hücre duvarı üretimini hedefleyen diğer beta-laktam antibiyotikler gibi yaygın antibiyotiklerin birçoğundan etkilenmez. Mikoplazmalar; henüz keşfedilmiş en küçük bakteri hücreleridir, oksijen olmaksızın hayatta kalabilir ve genellikle yaklaşık 0,1 µm çapındadır.

<span class="mw-page-title-main">Viridiplantae</span>

Viridiplantae, yaklaşık 450.000-500.000 tür içeren ve hem karasal hem de sucul ekosistemlerde önemli roller oynayan ökaryotik canlılar grubudur. Öncelikle sucul olan yeşil algler ve içlerinden çıkan kara bitkilerinden oluşurlar. Yeşil algler, geleneksel sınıflandırmada kara bitkilerini içermez ve bu da yeşil algleri parafiletik bir grup yapar. Kara bitkilerinin yeşil alglerin içinden çıktığının anlaşılmasından bu yana, bazı yazarlar bitkileri de yeşil alglere atıyorlar. Hücre duvarlarında selüloz bulunan hücrelere ve klorofil a ve b içeren ve fikobilin içermeyen siyanobakterilerle endosimbiyozdan türetilen birincil kloroplastlara sahiptirler.

<span class="mw-page-title-main">Filozoa</span>

Filozoa, Opisthokonta içindeki monofiletik bir gruptur. Bunlar hayvanları ve onların en yakın tek hücreli akrabalarını içerir.

<span class="mw-page-title-main">Filasterea</span>

Filasterea, Ministeria ve Capsaspora'yı içeren önerilen bir bazal Filozoan kladıdır. Choanoflagellatea ve Hayvanların grubu olan Choanozoa'nın kardeş grubudur. İlk 2008'de olarak Shalchian-Tabrizi ve diğerleri tarafından, düzinelerce gen ile filogenomik bir analize dayanarak önerilmiştir. Filasterea'nın Opisthokonta'da Metazoa ve Choanoflagellata'dan oluşan klanın kardeş grubu olduğu bulundu; bu bulgu, ek, daha fazla takson açısından zengin, filogenetik analizlerle daha da doğrulandı.

<span class="mw-page-title-main">Holomycota</span>

Holomycota veya Nucletmycea, Holozoa'nın kardeş grubu olan temel bir Opisthokont klanıdır. Cristidiscoidea ve mantar (fungi) aleminden oluşur. Holomycota'nın en eski soyu olarak nükleeriidlerin, tek hücreli serbest yaşayan fagotrofik amiplerin konumu, hayvanların ve mantarların bağımsız olarak ortak bir tek hücreli atadan karmaşık çok hücreliliği edindiğini ve ozmotrofik yaşam tarzının daha sonra ortaya çıktığını göstermektedir. bu ökaryotik soyun ayrışmasında. Opisthosporidians, aphelidleri, Microsporidia ve Cryptomycota, üç endoparazit grubunu içeren yakın zamanda önerilen bir taksonomik gruptur.

<i>Kedi immün yetmezlik virüsü</i>

Kedi immün yetmezlik virüsü (FIV) dünya'da kedileri etkileyen bir Lentivirüs 'tür ve kedigillerin %2,5 ila %4,4'üne bulaşır. FIV, diğer iki kedi retrovirüsünden, kedi lösemi virüsünden (FeLV) ve kedi köpüklü virüsten (FFV) taksonomik olarak farklıdır ve insan bağışıklık yetmezlik virüsü (HIV) ile daha yakından ilişkilidir. FIV içinde, viral zarf (env) veya polimeraz (pol) için kodlama yapan nükleotid dizi farklılıklarına dayalı olarak beş alt tip tanımlanmıştır. FIV, AIDS benzeri bir sendroma neden olan tek primat olmayan lentivirüstür, ancak FIV, hastalığın taşıyıcıları ve aktarıcıları olarak uzun yıllar nispeten sağlıklı yaşayabildikleri için kediler için genellikle ölümcül değildir. Etkinliği belirsizliğini korusa da bir aşısı vardır. Kediler aşılamadan sonra FIV antikorları için pozitif test yapacaktır.

1977-1979 Rus gribi, Sovyetler Birliği tarafından ilk kez 1977'de bildirilen ve 1979'a kadar süren bir grip salgınıydı. Salgın Kuzey Çin'de Mayıs 1977'de başladı.Sovyetler Birliği'nden daha önce başladı. Salgın 25 yaş altında daha etkili oldu. Dünya çapında yaklaşık 700 bin ölümle sonuçlandı. 1946'dan 1957'ye kadar dünya çapında dolaşan bir virüs suşuna çok benzeyen bir H1N1 grip suşundan 1977-1979 Rus gribinin genetik analizi ve bazı olağandışı özellikleri, birçok araştırmacıyı virüsün bir laboratuvar kazası yoluyla halka yayıldığı veya canlılarda aşı denemesi sonucunda kazara yayıldığı yönünde spekülasyonlara neden oldu.

<i>Hafnia</i>

Hafnia, enterobacteriaceae familyasına ait bir bakteri cinsidir. Adı, Kopenhag’ın Latince adı olan Hafnia'ya atıfta bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Burkholderia pseudomallei</span>

.

Pleomorfizm mikrobiyolojide bazı mikroorganizmaların çevresel koşullara tepki olarak morfolojilerini, biyolojik işlevlerini veya üreme modlarını değiştirme yeteneğidir. Deinococcaceae bakteri ailesinin bazı üyelerinde pleomorfizm gözlenmiştir. Bakteriyoloji bağlamında pleomorfizmin modern tanımı daha önce sanıldığı gibi bu karakterlerin kalıtsal bir değişikliğinden ziyade tek tek hücrelerin morfolojisinin veya fonksiyonel işlevlerinin varyasyonuna dayanmaktadır.

Bruselloz aşısı sığır, koyun ve keçilerde bruselloza karşı kullanılan bir aşıdır. Modifiye bruselloz bakterisine dayanan zayıflatılmış bir aşıdır.