İçeriğe atla

Brook Taylor

Bu madde İngiliz matematikçi hakkındadır. Komedi yazarı için Tim Brooke-Taylor sayfasına bakınız. 19. yüzyıl diplomatı için Brook Taylor (diplomat) sayfasına bakınız.
Brook Taylor
Brook Taylor (1685-1731)
Doğum18 Ağustos 1685(1685-08-18)
Edmonton, Middlesex, England
Ölüm29 Aralık 1731 (46 yaşında)
Londra, İngiltere
Defin yeriSt Anne Churchyard[1]
51°30′45″N 0°07′56″W / 51.5123910°K 0.1322610°B / 51.5123910; -0.1322610
Milliyetİngiliz
VatandaşlıkBirleşik Krallık
EğitimSt John's College, Cambridge
Tanınma nedeniTaylor teoremi
Taylor serisi
EvlilikBayan Brydges, Sabetta Sawbridge
Çocuk(lar)Elizabeth Taylor
ÖdüllerFellow of the Royal Society
Kariyeri
DalıMatematik, Matematiksel analiz
Çalıştığı kurumSt John's College, Cambridge
Akademik danışmanlarıJohn Machin

Brook Taylor FRS (18 Ağustos 1685 – 29 Aralık 1731), en çok Taylor teoremini ve matematiksel analizde kullanımları için önemli olan Taylor serisini yaratmasıyla tanınan İngiliz bir matematikçiydi.

Cambridge Üniversitesi'ne bağlı Saint John Koleji'nde eğitim gördü. 1712 yılında Royal Society'e üye seçildi. Aynı yıl daha sonraki yıllarda Isaac Newton ile Gottfried Leibniz arasındaki sürtüşmeyi inceleyen komiteye seçildi. 13 Ocak 1714'ten 21 Ekim 1718'e kadar Royal Society sekreterliğini yürüttü.

Hayatı ve çalışmaları

Methodus incrementorum directa et inversa, 1715

Brook Taylor, Edmonton'da (eski Middlesex) doğdu. Taylor Patrixbourne, Kent'in milletvekili John Taylor[2] ve Durham Baroneti Sir Nicholas Tempest'in kızı Olivia Tempest'in oğluydu.[3]

1701'de Cambridge'deki St John's Koleji'ne fellow-commoner olarak girdi, 1709'da LL.B. ve 1714'te LL.D. derecesini aldı.[4] Taylor, John Machin ve John Keill'in yanında matematik eğitimi aldı ve Taylor'ın " salınım merkezi " problemine bir çözüm bulmasına yol açtı. Taylor'un çözümü, Johann Bernoulli'nin öncelik iddiasına itiraz ettiği Mayıs 1714'e[5] kadar yayınlanmadı.

Taylor'un Methodus Incrementorum Directa ve Inversa (1715) ("Doğrudan ve Dolaylı Arttırma Yöntemleri", "Direct and Indirect Methods of Incrementation"), yüksek matematiğe "sonlu farklar hesabı" adı verilen yeni bir dal ekledi. Taylor bu gelişmeyi, titreşen tellerdeki hareket biçimini belirlemek için kullandı. Taylor ayrıca astronomik kırılmanın ilk tatmin edici araştırmasını yazdı.[6][7] Aynı çalışma, Joseph-Louis Lagrange'in yararlılığını fark ettiği ve onu "diferansiyel hesabın ana temeli" olarak adlandırdığı 1772 yılına kadar önemi bilinmeyen, tanınmış Taylor teoremini içermektedir.[6][8]

Taylor'ın 1715 tarihli Linear Perspective adlı makalesinde, Taylor perspektifin ilkelerini daha anlaşılır bir biçimde ortaya koydu, ancak çalışma yazılarının çoğunu rahatsız eden kısalık ve belirsizlik sorunlarından mustaripti, bu da makalenin Joshua Kirby'nin (1754) ve Daniel Fournier'in (1761) incelemelerinde daha fazla açıklama gerektirdiği anlamına geliyor.[6][9]

Taylor, 1712'de Kraliyet Cemiyeti'ne üye olarak seçildi. Aynı yıl Taylor, Sir Isaac Newton ve Gottfried Leibniz'in iddialarını karara bağlamak için komiteye katıldı. 13 Ocak 1714-21 Ekim 1718 arasında dernek sekreteri olarak görev yaptı.

Taylor'ın çalışmaları 1715'ten itibaren felsefi ve dini bir eğilime girdi. Comte de Montmort ile Nicholas Malebranche'ın ilkeleri konusunda yazışmıştır. Aix-la-Chapelle'den 1719'da dönüşü üzerine yazılan bitmemiş eserler, On the Jewish Sacrifices ve On the Lawfulness of Blood, daha sonra makaleleri arasında bulundu.[6]

Taylor, Bernoulli'lere sahip çıkabilen Isaac Newton ve Roger Cotes ile birlikte birkaç İngiliz matematikçiden biriydi, ancak netlik eksikliği gösterimlerinin büyük bir bölümünü etkiledi ve Taylor fikirlerini tam ve net ifade edemediği için özü kaybetti.[6]

Yıllarca süren yoğun çalışmanın ardından 1717'de sağlığı bozulmaya başladı.[10]

Taylor, 1721'de Wallington, Surrey'den Bayan Brydges ile babasının onayı olmadan evlendi. Taylor'ın karısı bir erkek çocuk doğururken doğum sırasında öldükten sonra 1723'te evliliği babasıyla bir yabancılaşmaya yol açmaya başladı. Taylor'ın oğlu da hayatta kalmadı.

Sonraki iki yılı ailesiyle birlikte Bifrons'ta geçirdi ve 1725'te babasının onayıyla evlendi. Taylor, 1730'da doğum sırasında ölen Kent Olantigh'den Sabetta Sawbridge ile evlendi. Ancak, tek[11] kızı Elizabeth hayatta kaldı.

Taylor'un babası 1729'da öldü ve Taylor'ı Bifrons arazisini miras bıraktı.

Taylor, 29 Aralık 1731'de Londra'daki Somerset House'da 46 yaşında öldü.

Seçilmiş yazıları

Brook Taylor

Taylor'un torunu Sir William Young, 1793'te özel tirajlı Contemplatio Philosophica adlı bir ölüm sonrası eseri yayınladı (2 Bart., 10 Ocak 1815). Çalışmanın önünde bir biyografi[10] vardı ve Bolingbroke, Bossuet ve sayısız başka kişi tarafından kendisine gönderilen mektupları içeren bir ek vardı.

Taylor tarafından Phil. Trans. Cilt. xxvii'den xxxii'ye, manyetizma ve kılcal çekicilik deneylerinin hesaplarını içeren birkaç kısa makale yayınlandı. 1719'da Brook, perspektif üzerine çalışmasının iyileştirilmiş bir versiyonunu, 1749'da John Colson tarafından revize edilen New Principles of Linear Perspective yayınladı. Bir Fransızca çevirisi 1757'de yayınlandı. 1811'de bir portre ve kısa biyografi ile yeniden basıldı.

Onurlandırılması

Taylor, 1935'te Brook Taylor onuruna isimlendirilmiş Ay'da bulunan bir çarpma krateridir.[12]

Kaynakça

  1. ^ Find a Grave'de Brook Taylor
  2. ^ "TAYLOR, John (1655-1729), of Bifrons, Patrixbourne, Kent | History of Parliament Online". www.historyofparliamentonline.org. 17 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2021. 
  3. ^ Jopling, Joseph (1835). "Memoirs of the Life of the Author". Dr. Brook Taylor's Principles of Linear Perspective. Londra: M. Taylor. ss. v-xii. 13 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2021. 
  4. ^ "Taylor, Brook (TLR701B)". A Cambridge Alumni Database. Cambridge Üniversitesi. 
  5. ^ Phil. Trans., vol. xxviii, p. xi.
  6. ^ a b c d e  Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Taylor, Brook". Encyclopædia Britannica. 26 (11. bas.). Cambridge University Press. ss. 467–468. 
  7. ^ Methodus incrementorum directa & inversa. Londra: Gulielmi Innys. 1715a. s. 108. 15 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2021. 
  8. ^ "[L]e principal fondement du calcul différentiel". According to François-Joseph Fétis, (Google Kitaplar'da Biographie universelle…, s. PA194,, vol. 8, p. 194), the statement "the main foundation of differential calculus abstracted from any consideration of infinitely smalls and limits" was first printed in the Journal de l'École polytechnique, vol. 9, p. 5.
  9. ^ Both are disciples of Taylor's: Marlow Anderson, Victor J. Katz, Robin J. Wilson; Google Kitaplar'da Sherlock Holmes in Babylon: And Other Tales of Mathematical History, s. PA309,, p. 309
  10. ^ a b "Review of New Publications". The Gentleman's Magazine. Londra. Mayıs 1793. ss. 436-690. 18 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2020.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "179305GEN" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  11. ^ "Epitaph". The Gentleman's Magazine. Londra. Ekim 1772. s. 487. 17 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2020. 
  12. ^ Ay'da Brook Taylor'ın adını taşıyan bir krater

Konuyla ilgili yayınlar

Dış bağlantılar

Vikisöz'de Brook Taylor ile ilgili sözleri bulabilirsiniz.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Isaac Newton</span> İngiliz matematikçi ve fizikçi (1642–1727)

Isaac Newton, İngiliz fizikçi, matematikçi, astronom, mucit, simyacı, teolog ve filozoftur. 1687 yılında yayımladığı Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica (Doğa Felsefesinin Matematiksel İlkeleri) kitabıyla klasik fizik mekaniğinin temelini oluşturmuş ve bu eser, dünya tarihinin en önemli bilimsel kitaplarından biri olmuştur. Bu eserle birlikte kendi adıyla anılan evrensel kütleçekim yasası ve üç hareket yasasını ortaya koymuş ve kendisinin yaratmış olduğu bu etki, bilim tarihindeki kilometre taşlarından biri olmuştur. Newton'ın evrensel kütleçekimi ve hareketin üç kanunu, sonraki üç yüzyıl boyunca bilim dünyasına egemen olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">James Clerk Maxwell</span> İskoç fizikçi (1831-1879)

James Clerk Maxwell, İskoç teorik fizikçi ve matematikçi. En önemli başarısı, klasik elektromanyetik teorisinde daha önceden birbirleriyle ilişkisiz olarak gözüken elektrik ve manyetizmanın aynı şey olduğunu kendisine ait olan Maxwell Denklemleri'yle ispatlamasıdır. Bu denklemler elektrik, manyetik ve optik alanlarında kullanılır. Maxwell Denklemleri sayesinde bu alandaki klasik denklemler ve yasalar basitleştirilmiş oldu. Maxwell'in elektromanyetik alandaki çalışmaları, birincisi Isaac Newton tarafından gerçekleştirilmiş, "fizikteki ikinci büyük birleşme" olarak isimlendirilir.

<span class="mw-page-title-main">Pierre de Fermat</span> Fransız matematikçi ve avukat

Pierre de Fermat, neredeyse eşitlik (“adequality”) tekniği de dahil olmak üzere sonsuz küçük hesaplara yol açan erken gelişmeler için yaptığı katkılarla bilinen bir Fransız matematikçiydi. Özellikle, eğri çizgilerin en büyük ve en küçük koordinatlarını bulmanın özgün bir yöntemini keşfetmesiyle tanınır; bu, o zamanlar bilinmeyen diferansiyel kalkülüsünkine benzer ve sayı teorisi üzerine yaptığı araştırmadır. Analitik geometri, olasılık ve optiğe kayda değer katkılarda bulundu. En çok ışık yayılımı hakkındaki Fermat ilkesi ve Diophantus'un Aritmeticasının bir kopyasının kenarındaki bir notta açıkladığı sayı teorisindeki Fermat'nın Son Teoremi ile tanınır. Aynı zamanda Fransa'nın Toulouse Parlamentosu'nda avukattı.

<span class="mw-page-title-main">Edmond Halley</span> İngiliz fizikçi, gökbilimci ve matematikçi (1656-1742)

Edmond Halley, İngiliz gökbilimci, jeofizikçi, matematikçi, meteorolog, fizikçi ve mucit.

<i>Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica</i>

Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica genellikle basitçe Principia, olarak anılır, Sir Isaac Newton'un Newton'un hareket yasalarını ve evrensel çekim yasasını açıklayan bir kitabıdır. Principia Latince yazılmıştır ve üç cilttir. Principia, 5 Temmuz 1686'da o zamanki Royal Society Başkanı olan Samuel Pepys tarafından imprimatur olarak yetkilendirilmiş ve ilk olarak 1687'de yayımlanmıştır.

John Richard Nicholas Stone, Cambridge) İngiliz ekonomisttir. 1984 yılında Nobel Ekonomi Ödülü aldı.

<span class="mw-page-title-main">Abraham de Moivre</span> Fransız matematikçi (1667 – 1754)

Abraham de Moivre, bir Fransız matematikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Taylor teoremi</span>

Kalkülüste Taylor teoremi, türevi tanımlı bir işleve bir nokta çevresinde, katsayıları yalnızca işlevin o noktadaki türevine bağlı olan polinomlar cinsinden bir yaklaştırma dizisi üreten bir sonuçtur. Teorem, yaklaştırma hesaplamalarındaki hata payına ilişkin kesin sonuçlar da verebilmektedir. Brook Taylor adlı matematikçinin 1712 yılında yaptığı çalışmalarından ötürü ismi bu şekilde anılan teoremin aslında bundan 41 yıl önce James Gregory tarafından bulunduğu bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Arthur Stanley Eddington</span> İngiliz astrofizikçi (1882-1944)

Arthur Stanley Eddington, OM, FRS, 20. yüzyıl başlarında yaptığı çalışmalarla tanınan astrofizikçi. Eddington aydınlatma gücü ve yıldızların aydınlatma gücünün doğal sınırı, adını kendisinden alır.

<span class="mw-page-title-main">Isaac Barrow</span> İngiliz Hristiyan ilahiyatçı ve matematikçi

Isaac Barrow bir İngiliz Hristiyan ilahiyatçı ve matematikçiydi ve genellikle sonsuz küçük kalkülüsün geliştirilmesindeki erken dönem rolünden ötürü, özellikle, kalkülüsün temel teoreminin keşfi için itibar gösterildi. Çalışması, teğetin (tanjantın) özelliklerine odaklandı; Kappa eğrisinin teğetlerini ilk hesaplayan Barrow oldu. Ayrıca prestijli Lucasian Matematik Profesörlüğü'nün ilk sahibi olmasıyla da dikkat çekicidir, daha sonra bu görev öğrencisi Isaac Newton tarafından üstlenilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">George William Hill</span>

George William Hill, Amerikalı astronom ve matematikçi. Bağımsız ve büyük ölçüde bilim camiasından izole bir şekilde çalışarak gök mekaniğine ve adi diferansiyel denklemler teorisine önemli katkılarda bulunmuştur. Çalışmalarının önemi 1905 yılında Henri Poincaré tarafından açıkça kabul edilmiştir. Hill 1909 yılında matematiksel astronomi alanındaki araştırmaları nedeniyle Royal Society'nin Copley Madalyası ile ödüllendirildi. Hill küresi ile birlikte Hill diferansiyel denklemi ile tanınmaktadır.

De motu corporum in gyrum, Isaac Newton’un 1684 Kasım’ında Edmond Halley’e gönderdiği el yazısı müsveddelerin tahmin edilen başlığıdır. Newton bu müsveddeleri, Halley’in Newton’u problemler üzerine sorguladığı ve Halley’in fikirleri ve Sör Christopher Wren ile Robert Hooke dahil, onun Londra’daki bilimsel camiası hususlarında fikir jimnastiğinin yapıldığı o yıl içinde daha önce Halley tarafından yapılan bir ziyareti takiben göndermiştir.

<span class="mw-page-title-main">William Whewell</span> 19. yüzyıl İngiliz bilim insanı ve ilahiyatçısı

William Whewell İngiliz polimat, bilim insanı, Anglikan rahip, filozof, teolog ve bilim tarihçisiydi. Trinity College, Cambridge'in usta hocalarındandı. Orada öğrenciyken, hem şiir hem de matematik alanında fark yarattı.

<span class="mw-page-title-main">John Ray</span>

John Ray, İngiliz doğabilimci ve bitki bilimci. Bitki bilim mahlası Ray'dir.

Şerh [Scholia ] antik bir yazarın halihazırda var olan herhangi bir el yazmasına ilişkin, eserin köşelerine açıklama babında iliştirilmiş dilbilgisel, eleştirel veya açıklayıcı yorumlardır. Şerh (Scholia) üzerine çalışan kişiye yorumcu, tefsirci (scholiast) adı verilir. Kelimenin teyit edilmiş ilk kullanımı milattan önce birinci yüzyıla tarihlendirilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kirsti Andersen</span>

Kirsti Pedersen adıyla yayın yapan Kirsti Andersen, Danimarkalı bir matematik tarihçisidir. Adaylık sınavdan 1967'de başarılı olduğu Aarhus Üniversitesi'nde Bilim Tarihi doçenti olarak görev yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Florian Cajori</span> Amerikalı matematikçi (1859 – 1930)

Florian Cajori İsviçreli-Amerikalı bir matematik tarihçisiydi.

<span class="mw-page-title-main">John Theophilus Desaguliers</span> İngiliz filozof (1683-1744)

John Theophilus Desaguliers FRS, 1714'te Royal Society'de Isaac Newton'un deney asistanı olarak seçilen bir İngiliz doğa filozofu, din adamı, mühendis ve masondu. Oxford'da eğitim görmüş ve daha sonra Newton teorilerini ve bunların pratik uygulamalarını halka açık derslerde popüler hale getirmişti. Desaguliers'ın en önemli koruyucusu, Chandos 1. Dükü James Brydges idi. Bir Mason olarak Desaguliers, 1720'lerin başında Londra'daki ilk Büyük Loca'nın başarısında etkili oldu ve üçüncü Büyük Üstadı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">W. W. Rouse Ball</span> İngiliz matematikçi, bilim tarihçisi ve avukat (1850–1925)

Walter William Rouse Ball, W. W. Rouse Ball olarak da bilinir, İngiliz matematikçi, avukat ve 1878'den 1905'e kadar Trinity College, Cambridge'de öğretim üyesiydi. Aynı zamanda amatör bir sihirbazdı ve 1919'da dünyanın en eski sihir topluluklarından biri olan Cambridge Pentacle Club'ın kurucu başkanıydı.

<span class="mw-page-title-main">Edward John Routh</span>

Edward John Routh, 1831 yılında İngiltere'nin Yorkshire şehrinde doğmuş ve 1907 yılında ölmüş olan bir matematikçi ve fizikçidir. Routh, matematiksel fizik alanında özellikle mekanikte önemli çalışmalar yapmıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.