Durga Hinduizm'de bir Devi, ulu tanrıça, formudur. Bir aslanı süren ve birçok kolunda öldürücü silahlar taşıyan, yüzünde bunların tam tersi barışcı ve güven verici bir ifade taşıyan, elleri mudra şeklinde bir kadın olarak tasvir edilir. Tanrıçanın bu formu dişil ve yaratıcı enerjinin (Şakti) tecessümü yani cismanileşmesi, vücut bulmasıdır.
Hindistan Ulusal Kongresi, Hindistan'da bulunan bir siyasi partidir.
Hindular, kendilerini kültürel, etnik veya dini olarak Hinduizm'in yönlerine bağlı gören kişilerdir. Tarihsel olarak, terim aynı zamanda Hindistan alt kıtasında yaşayan insanlar için coğrafi, kültürel ve daha sonra dini bir tanımlayıcı olarak kullanılmıştır.
Aruna, Hinduizm'de de Surya'nın 'nın arabacısının adıdır. Yükselen Güneş'in kırmızımsı parlaklığının canlı örneğidir.
Karma yoga, Hinduizmdeki üç ruhani yoldan biridir, "eylem yogası" olarak da bilinir. Karma yoga için doğru eylem bir dua şeklidir. Hinduların ruhani uygulamalarındaki yollardan biridir, diğerleri Jnana yoga ve Bhakti yogadır. Hinduizmde bu üç yol birbirini dışlamaz, ancak Karma yoga, Jnana yoga ve Bhakti yoga arasındaki görece ağırlık kişiye göre değişir.
Jnana yoga, Hinduizm'de Moksha'ya götüren üç klasik yoldan (margas) biridir. Jnana yoga "bilginin yolu" veya "kendini gerçekleştirme yolu" olarak bilinir. Diğer ikisi karma yoga ve bhakti yogadır. Daha sonra Hinduizm içindeki yeni hareketler, dördüncü bir manevi yol olarak raja yogayı ekledi, ancak diğer üçünden farklı olarak raja yoga evrensel olarak kabul görmüş değildir.
Vaişnavizm, Şaivizm, Şaktizm ve Smartizm ile birlikte başlıca Hindu mezheplerinden biridir. Vişnu'yu tanrılar dahil tüm ruhların ve varlıkların kaynağı, kökeni ve dayanağı olan Mutlak Şahıs (Paramātman) ve Mutlak Varlık (Parabrahman) olarak betimlediği için Vaişnavizm olarak adlandırılır. Vaişnavizm'in temel metinleri arasında Vedalar, Upanişadlar, Bhagavad Gita, Pancharatra (Agama) metinleri, Naalayira Divya Prabhandham ve Bhagavata Purana yer alır.
Bu liste, insanların adını taşıyan ülkelerin bir listesidir.
Navagraha, Hinduizm ve Hindu astrolojisine göre Dünya'daki insan yaşamını etkileyen dokuz gök cismi ve tanrıdır. Terim nava'dan türetilmiştir ve graha. Dünya, Uranüs, Neptün ve Plüton Navagraha'ya dahil değildi. Ancak Güneş, Navagraha'nın bir parçasıdır. Hindu takviminde haftanın yedi günü de Navagraha'ya karşılık gelir. Hindistan'daki çoğu tapınağın Navagraha ibadeti için ayrılmış bir yeri vardır.
İlahi varlık, ilahi ya da kutsal kabul edilen doğaüstü varlıklardır. Dinler, taptıkları tanrı sayısına göre sınıflandırılabilir. Politeist dinler birden çok ilahi varlığı kabul ederken, monoteist dinler yalnızca bir tane ilahi varlığı kabul eder. Henoteist dinler, diğer tanrıları inkâr etmeden yalnızca bir ilahi varlığı kabul eder ve diğer inançları aynı ilahi ilkenin farklı yönleri olarak görür. Nonteist dinler, herhangi bir yaratıcıyı reddeder ancak bir panteonu kabul edebilir.
Varṇa, Hinduizm bağlamında, hiyerarşik kast sistemi içindeki herhangi bir sosyal sınıfı ifade eder. İdeoloji, dört varnayı tanımlayan ve sıralayan, mesleklerini, gerekliliklerini ve görevlerini veya Dharma'yı belirleyen Manusmriti gibi metinlerde özetlenmiştir.
- Brahmin : Vedik alimler, rahipler veya öğretmenler.
- Kşatriya : Hükümdarlar, idareciler veya savaşçılar.
- Vaişya : Ziraatçılar, çiftçiler veya tüccarlar.
- Şudra : Zanaatkarlar, işçiler veya hizmetliler.
İşvara Hinduizmde Mutlak Varlık, Mutlak Benlik; Yüce Tanrı'dır. Hindu felsefesinde İşvara; Yüce Benlik, Hükümdar, Rab, kral, kraliçe veya koca anlamına gelebilir. Orta Çağ Hindu metinlerinde, Hinduizm ekolüne bağlı olarak İşvara; Tanrı, Yüce Varlık, kişisel Tanrı veya özel Benlik anlamına gelir.
Panchatantra, bir çerçeve hikâye içinde düzenlenmiş, Sanskritçe ayet ve nesirde birbiriyle ilişkili hayvan masallarından oluşan eski bir Hint koleksiyonudur. Hayatta kalan en eski eser yaklaşık MÖ 200'e tarihlenmektedir ancak masallar muhtemelen çok daha eskidir. Metnin yazarı bilinmemekte ancak bazı düzeltmelerde Vishnu Sharma'ya ve bazılarında Vasubhaga'ya atfedildi ancak her ikisi de hayali takma adlar olabilir. Muhtemelen bir Hindu metnidir ve "hayal edebildiğimiz kadar eski hayvan masalları" içeren eski sözlü geleneklere dayanmaktadır.
Patanjali, Gonardiya veya Gonikaputra olarak da anılan Hindu yazar, mistik ve filozof bir Siddhar'dı. Hakkında çok az şey biliniyor ve hiç kimse tam olarak ne zaman yaşadığını bilmese de eserlerinin analizinden elde edilen tahminler MS 2. ve 4. yüzyıllar arasında yaşadığını gösteriyor.
Hint astronomisi, Hint alt kıtasında uygulanan astronomiyi ifade eder. Tarihi, tarih öncesi dönemlerden modern zamanlara kadar uzanır. Hint astronomisinin en eski kökleri, İndus Vadisi Uygarlığı dönemine veya daha öncesine kadar tarihlendirilebilir. Astronomi, daha sonra MÖ 1500 veya daha eski tarihlere dayanan Vedaların incelenmesiyle ilişkili "yardımcı disiplinlerden" biri olan Vedanga'nın bir disiplini olarak gelişti. Bilinen en eski metin, MÖ 1400-1200'e tarihlenen Vedanga Jyotisha'dır.
Budha Merkür gezegeni için kullanılan Sanskritçe kelimedir. Budha aynı zamanda Merkür gezegeninin tanrısıdır.
Şukra "berrak" veya "parlak" anlamına gelen bir Sanskritçe kelimedir. Ayrıca Vedik mitolojide asuralara danışmanlık yapan bir bilgenin adı vb. başka anlamları da vardır. Orta Çağ mitolojisinde ve Hindu astrolojisinde bu kelime Navagrahalardan biri olan Venüs gezegenini ifade eder.
Mangala, Hindu edebiyatında Mars gezegeninin kişileştirilmiş hali ve ismidir. Lohita olarak da bilinir. Öfkenin, saldırganlığın ve savaşın tanrısıdır. Vaişnavizm'e göre, toprak tanrıçası Bhumi ve Vişnu'nun oğludur ve Vişnu'nun onu Varaha avatarında kadim suların derinliklerinden yükseltmesiyle doğmuştur. Şaivizm'e göre, Şiva bir gün Kailaş Dağı'nda meditasyon yaparken alnından üç damla ter Dünya'ya düştü. Bu damlalardan kızıl tenli, dört kollu güzel bir bebek dünyaya geldi. Şiva, çocuğu yetiştirilmesi için Toprak Ana'ya teslim etti. Bhumi tarafından büyütülen bu çocuğa Bhauma adı verildi.
Şani veya Şanaişçara, Hinduizm'de Satürn gezegeninin ilahi kişileştirilmesidir, ve Hindu astrolojisindeki dokuz gök cismi (Navagraha) arasında yer alır. Şani'nin, Puranalar'da ikonografisi, koyu tenli, kılıç veya danda (asa) taşıyan ve bir bufalo veya bazen bir karga üzerinde oturan bir figürden oluşan erkek bir Hindu tanrısıdır. Şani, karma, adalet ve intikam tanrısıdır ve kişinin düşüncelerine, konuşmalarına ve eylemlerine bağlı olarak sonuçlara yol açar. Şani, uzun ömürlülüğün, sefaletin, üzüntünün, yaşlılığın, disiplinin, kısıtlamanın, sorumluluğun, gecikmelerin, hırsın, liderliğin, otoritenin, alçakgönüllülüğün, dürüstlüğün ve deneyimden doğan bilgeliğin kontrolcüsüdür. Aynı zamanda manevi çileciliği, kefareti, disiplini ve vicdanlı çalışmayı da ifade eder. Şani iki eşle ilişkilendirilir. Bunlar, değerli taş safirin kişileştirilmiş hali olan Neela ve bir gandharva prensesi olan Manda'dır.
Matsya Purana, Hinduizmdeki Sanskrit edebiyatının Puranik türündeki on sekiz büyük Puranasından (Mahapurana) biridir. Puranalar arasında en eski ve en iyi korunmuş olanlardandır. Vişnu'nun yarı insan yarı balık avatarının ardından isimlendirilmiş olan metinler, Vaişnavizm mezhebinin görüşlerini savunur. Metinler, 19. yüzyıl Sanskrit bilgini Horace Hayman Wilson tarafından "bir Şaivizm çalışması olsa da, yalnızca bundan ibaret değildir" şeklinde tanımlanmıştır. Metinler aynı zamanda çeşitli Hindu tanrı ve tanrıçalarını övmektedir.
. The Rosen Publishing Group. s. 127. ISBN 978-0-8239-3179-8.
Wikimedia Commons'ta Brihaspati ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur