İçeriğe atla

Brian Greene

Brian Greene
Dünya Bilim Festivali açılışı, Nisan 2008
Doğum9 Şubat 1963 (61 yaşında)
New York, ABD
MilliyetABD
Mezun olduğu okul(lar)Stuyvesant Lisesi
Harvard Üniversitesi
Oxford Üniversitesi
Kariyeri
DalıFizik
Çalıştığı kurumlarCornell Üniversitesi
Columbia Üniversitesi
Doktora
danışmanı		Graham G. Ross (Oxford Üniversitesi)
James Binney

Brian Randolph Greene[1] (d. 9 Şubat 1963), Amerikalı teorik fizikçi ve sicim kuramcısı. 1996'dan beri Columbia Üniversitesi'nde profesördür, 2008'de kurduklarından beri Dünya Bilim Festival'inde yöneticidir. Calibu-yau şekilleri ile alakalı olarak ayna simetrisi üzerinde çalıştı. Sicim kuramının günümüzdeki en önemli savunucularındandır.

Özellikle sicim kuramı ile ilgili popüler kitapları ile tanınmaktadır. Bu kitaplardan bazıları Evrenin Dokusu, Saklı gerçeklik ve Evrenin Zerafeti hatta bu kitabın konularını içeren bir belgeselde çekmiştir.

İlk Yılları

Greene, New York kentinde doğdu. .Stuyvesant Lisesi'ni[2] bitirdikten sonra 1980'de fizik üzerine çalışabilmek için Harvard Üniversitesinde okumaya başlamıştır.Orada lisans derecesini aldıktan sonra 1987'de Oxford üniversitesinde doktora derecesini aldı.Orada piyanist Jack Gibbions'la piyano çalıştı.

Kariyer

Alan Alda, Tracy Day ve Brian Greene, 2008 Dünya Bilim Festivali'ni duyuran basın toplantısında

1990 yılında Cornell Üniversitesi fizik fakültesine katıldı ve 1995 yılında profesörlüğe atandı.Sonraki yıl Columbia Üniversitesine profesör olarak katıldı. Columbia'da üniversitenin ISCAP'ında yöneticilik yapıyor ve süper sicim teorisini kozmolojik sorulara uygulayan bir araştırma programını yönetiyor.

Araştırmaları

Greene'nin çalıştığı alan kuantum yerçekimi teorisine bir aday olan sicim teorisidir. Sicim teorisi,standart modelin içerdiği farklı parçacıkların bir boyutta titreşen sicimlerin farklı açılarla titreşmesi ile oluşturduğunu açıklıyor.Sicim teorisinin kendine has diğer özelliği ise standart 4 boyut yerine çoklu boyutları kabul etmesidir. Sicim teorisine göre 10 uzaysal ve 1 zamansal boyut vardır. Sicim teorisinde bu birçok uzaysal boyutu neden algılamadığımızı açıklayan açıklamaları var. Bir neden bükülmüş olmaları diğer neden ise çok küçük olmaları. Brian Greene'nin alanında tanınmış olamasını sağlayan en önemli etken sicim teorisindeki kıvrılmış boyutların nasıl kıvrıldıklarını anlamamıza yardımcı olmasıdır.Bu şekillerin en önemlisi Calibu-Yau uzay şeklidir

Dünya bilim festivali

2008'de Tracy Day ile birlikte, bilim tarafından bilgilendirilmiş, onun değerini anlamış, heyecanından etkilenmiş, gelecekteki gelişmelere hazırlanmış genel bir toplum oluşturmak için dünya bilim festivalini kurdular. Dünya bilim festivalinin en önemli etkinliği, genellikle mayıs ayında olan New York'taki 5 gün festivalidir. Stephen Hawking, Edward O. Wilson, Sir Paul Nurse, James Watson, Anna Deavere Smith, Francis Collins, Philip Glass, Yo-Yo Ma, Oliver Sacks, Mary-Claire King, William Phillips, Paul Davies, Elizabeth Vargas, Sir Roger Penrose, Charlie Rose, Lisa P. Jackson, John Lithgow, Vinton Cerf, Glenn Close, Jeffrey Eugenides, Bill T. Jones, Joyce Carol Oates, Elaine Fuchs gibi isimler de festivale eşlik etmiştir. İlk 6 festival bir milyona yakın ziyaretçi topladı.

Bilimi anlatmak

Teorik fiziği, özellikle sicim teorisi ve fiziğin birleşik teorisini popülerleştirmek için yazdıkları sayesinde büyük bir kitle tarafından tanınıyor. 1999'da yayımlanan ilk kitabı "The Elegant Universe", süper sicim teorisini ve M teorisini popülerleştirdi. Kitap kurgu olmayan kitaplar kategorinde Pulitzer ödüllerinde finale kaldı ve 2000'de bilim kitapları için Aventis Ödülü'nün de kazananı oldu.[3] "The Elegant Universe" sonra aynı isimle televizyona aktarıldı ve Peabody ödülünü kazandı.

İkinci kitabı olan "Evrenin Dokusu" uzay zaman ve evrenin doğasıyla ilgilidir. Bu kitap da sonraları aynı isimle televizyona aktarıldı.

Üçünçü kitabı ocak 2011'de yayımlanan "Saklı Gerçeklik" büyük bir derinlikle çoklu evrenleri anlatıyor.

Yaşı küçük olan takipçileri için 2 eylül 2008'de yayımlanan "Icarus at the edge of time" adlı kitabında İkarus’un mitini fütürist biçimde yeniden anlatıyor.[4]

Kitaplarının popülerliği ve kamera karşısındaki doğal tavırları, medyada birçok kez görünmesini sağladı, bunlardan bazıları: Charlie Rose, The Colbert Report, The NewsHour with Jim Lehrer, The Century with Peter Jennings, CNN, TIME, Nightline in Primetime, Late Night with Conan O'Brien, and the Late Show with David Letterman. Bu Green’e 3rd Rock from the Sun televizyon dizisi için bilimsel dialoglarda John Lithgow’a yardım etmesinin ve içinde küçük bir rolü de olan "Frequency" filminin teknik danışmanı olmasının yolunu açtı. 2006'da zaman yolculuğu filmi olan "Deja-vu"’de teknik danışmanlık yaptı. Nisan 2011'de the Big Bang Theory dizinde de göründü.

25'ten fazla ülkede hem genel hem de teknik seviyede dersler verdi. 2012'de onun öğretme yetenekleri fark edildi ve American Association of Physics Teachers tarafından verilen Richtmyer Memorial Award’ı kazandı.[5]

Science Laureates of the United States Act of 2013 (H.R. 1891; 113th Congress) ABD kongresine sunuldu ve Green bir yorumcu tarafından Science Laureate pozisyonu için uygun adaylar arasına konuldu.[6]

Kişisel Yaşamı

Eski ABC yapımcısı Tracy Day ile evlidir.[7] 9 yaşından beri vejetaryendir; “etin ve o etin direkt geldiği hayvanın arasındaki ilişkiyi fark ettiğimde, dehşete kapıldım ve bir daha et yemeyeceğim dedim. Ve yemedim.” "[8] 1997'de vegan oldu.[9][10][11] endüstriyel hayvancılıkta yaşananları gördükten sonra :" bu durum gerçekten çok rahatsız edici.Bu nedenle endüstriyel hayvancılığı destekleyemem" demiştir.

Green, bilimin dinin bire bir yorumuyla uyumsuz olduğunu düşünüyor.[12]“Eğer tanrıyı, içinde bilimsel olarak yanıtlayamadığımız tüm sorunların geçici cevapları olan bir depo olarak görmek yerine, bilimin de içinde yer aldığını kapsayıcı bir yapı olarak görürsek ve bu bizi tatmin ve mutlu ederse,bırakın öyle olsun”[12] Green, ateizm'de onu etkileyen çok şey olduğunu çünkü dini bir açıklamaya ihtiyaç duymadığını açıkladı ama bunun bilimin dünyaya yayılmasında etkisi olup olmayacağı konusunda kararsız.[12]

Bibliyografya

Teknik makaleler

Genel kitleye yönelik kitaplar

  • 1999. The Elegant Universe: Superstrings, Hidden Dimensions, and the Quest for the Ultimate Theory.
  • 2005. The Fabric of the Cosmos: Space, Time, and the Texture of Reality.
  • 2008. Icarus at the Edge of Time.
  • 2011. The Hidden Reality: Parallel Universes and the Deep Laws of the Cosmos.

Kaynakça

  1. ^ "The Mathematics Genealogy Project - Brian Greene". 22 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2014. 
  2. ^ JR Minkel (Bahar 2006). "The String is The Thing - Brian Greene Unravels the Fabric of the Universe". Columbia Magazine. Columbia University. 23 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2007. 
  3. ^ "Profile of Brian Greene". Royce Carlton Incorporated. 23 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2008. 
  4. ^ "Amazon.com's catalog entry". 24 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2015. 
  5. ^ "Brian Greene Recognized as 2012 Recipient of the Richtmyer Memorial Lecture Award". American Association of Physics Teachers. 13 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2013. 
  6. ^ Marlow, Jeffrey (9 Mayıs 2013). "The Science Laureate of the United States". Wired Magazine. 11 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2013. 
  7. ^ Overbye, Dennis (3 Haziran 2008b). "An Overflowing Five-Day Banquet of Science and Its Meanings". New York Times. 7 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2015. 
  8. ^ "Scientists and inventors on vegetarianism". 3 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2015. 
  9. ^ Boss, Shira. "Brian Greene Has the World on a String". Columbia College Today. 9 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2011. 
  10. ^ "Consciousness Emerges in the Ash of Stellar Alchemy". Flickr. 10 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2011. 
  11. ^ "Was brian greene vegan". 1 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2015. 
  12. ^ a b c "Arşivlenmiş kopya". 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2015. 

Dış bağlantılar

Vikisöz'de Brian Greene ile ilgili sözleri bulabilirsiniz.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sicim teorisi</span> makro ve mikro kosmosun teorilerini birleştirmeye çalışan teori. (her şeyin teorisi)

Sicim teorisi, parçacık fiziğinde, kuantum mekaniği ile Einstein'in genel görelilik kuramını birleştiren bir teori. "Sicim" adı, klasik yaklaşımda "sıfır boyutlu noktalar" şeklinde tarif edilen atomaltı parçacıkların, aslında "bir boyutlu ve ipliksi varlıklar" olabileceği varsayımına dayanır.

<span class="mw-page-title-main">M teorisi</span>

İngilizce'deki açılımı membrane theory yani zar kuramıdır. Güncel paradigmanın tanımlamalarına göre, bir kuram olmadığından baş harfi ile anılır. Beş farklı sicim kuramını birleştirme çabasıdır ve her şeyin kuramı olmaya en muhtemel adaydır.

<span class="mw-page-title-main">Leonard Susskind</span> Amerikalı fizikçi

Leonard Susskind, Stanford Üniversitesi'nde teorik fizik profesörü ve Stanford Teorik Fizik Enstitüsü yöneticisidir. Araştırmaları sicim teorisi, kuantum kozmolojisi, kuantum statik mekaniği ve kuantum alan teorisini içerir. ABD Ulusal Bilimler Akademisi ve Amerikan Bilim ve Sanat Akademisi üyesi, Kanada’nın Perimeter Teorik Fizik Enstitüsünün kısmi üyesi ve Kore Modern Araştırma Enstitüsü’nün seçkin bir profesörüdür.

Takyon, ışıktan hızlı giden farazi parçacıklardır. İlk tanımı Arnold Sommerfeld'e atfedilmişse de, aslında ilk olarak George Sudarshan ve Gerald Feinberg tarafından yazılmıştır. Çoğu fizikçi için fiziğin bilinen yasaları ile tutarlı değildir, çünkü ışıktan daha hızlı parçacıkların olamayacağı tahmin edilmektedir. Takyonlar, Albert Einstein'in ünlü Genel görelilik yasasındaki v2 /c2 ifadesindeki cismin hızı (v) ışık hızından (c) büyük olursa ne olur sorusunun cevabıdırlar. Bu nedenle takyon parçacıklarının kütleleri reel sayı ile değil karmaşık sayılar ile ifade edilir aynı zamanda v daima c den büyük olacağından, takyonlar için en yavaş hız ışık hızıdır. Ancak tam olarak ışık hızında da olamazlar çünkü ışık hızında olursalar v2/c2 = 1 olacağından bu ifade tanımsız olur. Bununla birlikte, negatif kare kütle alanlar genellikle, "takyonlar" olarak adlandırılır ve aslında modern fizikte önemli bir rol oynamaya başlamıştır. Potansiyel tutarlı teoriler, ışıktan daha hızlı parçacıkların Lorentz değişmezinin kırılmasına dahil olanlara izin verir böylece özel göreceliğin altında yatan simetriye, ışığın hızı bir bariyer değildir, Böylece gerçek dünya için sınır olan ışık hızı burada da değerini korur. Buradan çıkarılacak sonuç ise, takyonların varlığının fizik ve matematik kurallarına aykırı olmadığıdır. Bunu takyonların varlığına delil olarak gösterenler vardır. Aynı (v)>(c) değerlerinin zaman denklemi içinde yerine konulması sonucunda zaman kavramının takyonlar için tıpkı kütle gibi imajiner olduğunu gösterir. Zaman gerçek olmadığı içinde zamanın oku olan entropi artışı söz konusu olmaz ve bu nedenle takyonlar evreni gerçek evrenin aksine büzüşmezler tam tersine sanal kütleleri nedeniyle çekim etkisine girmediklerinden evreni gererler. Böylece, başlanılan noktaya geri dönülen bir küresel evren modeli yerine takyon evreni için kenarları olmayan bir sonsuz evren söz konusudur. Ayrıca takyonların hızı enerjileri azaldıkça artar. Bu nedenle radyasyon yaydıkları varsayıldığında, azalan enerjileri nedeniyle sürekli hızlanırlar ve nihayet sıfır enerji için sonsuz hıza ulaşırlar. Enerji azaldıkça hızları arttığından dolayı kuvvet denilen etki hareketle aynı yönde olduğunda takyonların hızını arttırmaz tam tersine yavaşlatır. Birçok fizikçinin nötrino ve teorik takyonların özellikleri arasındaki olası bağlantıyı anlamaya çalışmış olduğuna dikkat etmek önemlidir.

<span class="mw-page-title-main">Teorik fizik</span> fizik biliminin bir branşı

Teorik fizik, fiziğin matematiksel modellemeler ve fiziksel nesnelerin soyutlandırılmaları çalışmaları ve doğa olaylarını açıklayan, gerçekselleştiren ve tahmin yürüten fizik dalıdır. Bu deneysel fiziğin zıttıdır ki deneysel fizik araçlarla bu olayları soruşturur.

<span class="mw-page-title-main">Steven Weinberg</span> Amerikalı teorik fizikçi (1933 – 2021)

Steven Weinberg Amerikalı teorik fizikçi. 1979'da Abdus Salam ve Sheldon Glashow ile birlikte zayıf etkileşim ile elektromanyetik etkileşimin birleştirilmesine ve temel parçacıklar arasındaki elektromanyetik etkileşime katkılarından dolayı Nobel Fizik Ödülüne layık görülmüştür

<span class="mw-page-title-main">Michio Kaku</span> Japon kökenli Amerikalı teorik fizikçi

Michio Kaku, City College of New York'ta teorik fizik alanında Henry Semat Profesörü unvanına sahip Japon kökenli Amerikalı teorik fizikçi. Bilimin popülerleşmesi ve insanlara ulaşması için çalışmaktadır. Fizik ve benzeri konular üzerine birçok kitap yazmış ve ekranlar aracılığıyla insanlara bilgi aktarımında bulunmuştur. Ayrıca birçok ağ günlüğüne yazı ve makaleler yazmaktadır. Çok satan kitaplar listesine giren İmkânsızın Fiziği (2008), Geleceğin Fiziği ve Zihnin Geleceği (2014) adlı üç adet eseri bulunmaktadır.

Kuantum kütleçekim kuramsal fiziğin bir dalı olup doğanın temel kuvvetlerinden üçünü tanımlayan kuantum mekaniği ile dördüncü temel kuvveti kütleçekimin kuramı olan genel göreliliğini birleştireceği düşünülen bir kuramdır.

<span class="mw-page-title-main">Boyut</span> matematiksel bir uzayda maksimum bağımsız yön sayısı

Fizik ve matematikte bir uzayın ya da nesnenin boyutu, gayriresmî olarak bu uzay ve nesne üzerindeki herhangi bir noktayı belirlemek için gereken minimum koordinat sayısı olarak tanımlanır. Bir doğru üzerindeki bir noktayı tanımlamak için bir koordinat gerektiğinden doğrunun bir boyutu vardır. Düzlem, kare ya da daire yüzeyinin iki boyutu vardır, çünkü bu yüzeyler üzerindeki herhangi bir noktayı tanımlamak için iki koordinata ihtiyaç vardır. Yine aynı şekilde küre, silindir ya da küpün içindeki bir noktayı tanımlamak için üç koordinat gerektiğinden bu boşluk üç boyutludur. İzafiyet Teorisi'nde ise zaman, dördüncü ve uzaysal olmayan boyut olarak eklenir.

Holografi ilkesi, bir uzayın hacminin kendi yüzeyi üzerine kodlanmış şekilde düşünülebileceğini ifade eden bir kuantum kütleçekimi ve sicim kuramı özelliğidir. İlk olarak Gerardus 't Hooft ortaya atmış ve yine Leonard Susskind; Hooft ile Charles Thorn'un fikirlerine kendininkilerini de ekleyerek net bir sicim kuramı yorumu haline getirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Enflasyon (kozmoloji)</span> Kozmolojide erken evrendeki uzayın üstsel genişlemesi üzerine teori

Evrensel şişme, kozmik enflasyon veya kozmolojik enflasyon, evren biliminde erken evrendeki uzayın üstsel genişlemesiyle ilgili bir teoridir. Enflasyona maruz kalınan çağ büyük patlamadan 10−36 saniye sonra 10−33 ile 10−32 saniyeleri arasında sürdü. Sonraki dönemde, evren genişlemeye devam etti ancak genişleme oranı düştü.

Savas Dimopoulos Stanford Üniversitesi'nde bir parçacık fizikçisidir. İstanbul'da Yunan bir ailenin çocuğu olarak doğdu ve daha sonra 1950'lerde ve 1960'larda Türkiye'de meydana gelen etnik gerginlikler nedeniyle Atina'ya taşındı. Dimopoulos, Houston Üniversitesi'nde lisans öğrencisi olarak okudu. Chicago Üniversitesi'ne gitti doktora çalışmaları için Yoichiro Nambu yanında çalıştı. Dimopoulos, 1979 yılında doktorasını tamamladıktan sonra 1980 yılında Stanford Üniversitesi'nde bir öğretim üyeliği pozisyonu almadan önce kısa süreli olarak Columbia Üniversitesi'ne gitti. 1981 ve 1982 yıllarında Michigan Üniversitesi, Harvard Üniversitesi ve Kaliforniya Üniversitesi, Santa Barbara ile ilişik kurdu. 1994 ile 1997 yılları arasında Stanford Üniversitesi'nden ayrıldı ve CERN tarafından istihdam edildi.

Çoklu evren veya çoklu kâinat, birbirinden farklı, gözlemlenebilir evrenlerin hipotezsel toplamı. Teleskop ile gözlemleyebildiğimiz bilinen evren yaklaşık 93 milyar ışık yılı genişliğindedir. Ancak bu evren, farazî çoklu evrenin çok küçük bir kısmına tekabül eder. Çoklu evren sonlu ve sonsuz var olan muhtemel evrenlerin hipotezsel bütünü olup bu evrenler var olan her şeyi - bütün mekân, zaman, madde ve enerji ile birlikte fizik kanunları ve fizikî değişimleri - kapsar. Bu evrenlere "alternatif evrenler" ya da "paralel evrenler" de denir.

<span class="mw-page-title-main">Kütleçekimsel tekillik</span> koordinat sistemine bağlı olmayan gökcisminin yerçekimi alanının sonsuz olarak ölçüldüğü konum

Kütleçekimsel tekillik ya da uzay-zaman tekilliği koordinat sistemine bağlı olmayan gökcisminin yerçekimi alanının sonsuz olarak ölçüldüğü konum olarak tanımlanır. Bu nicelikler, maddenin yoğunluğunun da dahil olduğu uzay-zaman eğriliklerinin skaler değişmeyen nicelikleridir. Uzay zamanın normal kuralları tekillik içinde var olamaz.

Teorik fizikte anti- de Sitter/ konformal alan teorisi yazışması iki çeşit fiziksel teori arasındaki tahmini ilişkidir. Bir tarafta kuantum yerçekimi teorilerinde kullanılan ve M- teorisi veya sicim teorisi ile formülize edilen anti-de Sitter uzayları (AdS) vardır. Yazışmanın diğer tarafında kuantum alan teorileri olan ve temel parçacıkları tanımlayan Yang-Mills teorilerine benzer teoriler içeren konformal alan teorileri vardır.

<span class="mw-page-title-main">Kozmik sicim</span>

Kozmik sicimler evrenin erken yıllarındaki simetri kırıcı değişimde simetrinin kırılmasıyla alakalı vakum manifoldunun topolojisinin bağlanmamasıyla oluşan kuramsal tek boyutlu topolojik bozukluklardır.

<span class="mw-page-title-main">Manyetik tek kutup</span>

Manyetik monopol, parçacık fiziğinde yalıtılmış tek bir manyetik kutbu olan kuramsal bir temel parçacıktır. Daha teknik terimlerle açıklanacak olursa, bir manyetik monopol net manyetik yükü olan bir parçacıktır. Bu teori köklerini manyetik monopollerin varlığını öngören parçacık teorileri, özellikle büyük birleşim ve süper sicim teorilerinden alır. Çubuk şeklindeki mıknatısların manyetik alanı ve elektromanyetikler manyetik monopollerden kaynaklanmazlar. Manyetik monopollerin varlığını kanıtlayan herhangi bir deneysel veri yoktur. Bazı yoğun madde sistemleri efektif manyetik monopol, quasi parçacığını veya matematiksel olarak manyetik monopollerle benzeşen bazı fenomenleri barındırır.

Sema Salur, günümüzde Rochester Üniversitesi'nde matematik profesörü olarak görev alan Türk-Amerikan bir matematikçidir. 2014–2015 dönemi Ruth I. Michler Anma Ödülü, Cornell Üniversitesi'nde yeni terfi almış doçentlere verilen bir yıl boyunca burs ödülü ve 2017'den itibaren verilmeye başlayan Ulusal Bilim Vakfı Araştırma Ödülü'nün sahibidir.

<span class="mw-page-title-main">Jan Zaanen</span>

Jan Zaanen, Hollandalı teorik fizikçidir. Leiden Üniversitesi'nde teorik fizik profesörü olarak görev yapmaktadır. Daha çok, güçlü korelasyonlu malzemede elektronlarla kuantum fiziğinin anlaşılmasına ve yüksek sıcaklık süperiletkenliği konularına yaptığı katkılarla tanınır. Zaanen'in çalışma alanları, elektronlar, spinler ve atomlar gibi sıradan bileşenlerden oluşan sistemlerde gerçekleşen kolektif kuantum fenomenlerinin yeni biçimlerinin araştırılmasıdır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.