İçeriğe atla

Brest-Litovsk Muharebesi

Brest-Litovsk Muharebesi
II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi
Tarih22 - 30 Haziran 1941[dn 1]
Bölge
Brest
Sonuç Alman zaferi
Taraflar
 Sovyetler Birliği Almanya
Komutanlar ve liderler
Sovyetler Birliği Pyotr Gavrilov Teslim
Sovyetler Birliği İvan Zubaçyov Teslim
Sovyetler Birliği Andrej Kižavataŭ (ölü)
Sovyetler Birliği Yefim Fomin (23-26 Haziran) İdam edildi[1]		Nazi Almanyası Fritz Schlieper
Güçler
3,000[2]-7,000-8,000[3] 17,000-20,000[2]
Kayıplar
2,000'den fazla ölü[4]
yaklaşık 6,800 esir[5]		 429 ölü, 668 yaralı[6]

Brest-Litovsk Muharebesi, 22 - 30 Haziran 1941 tarihleri arasında Barbarossa Harekâtı'nın ilk çatışmalarından biri olarak gerçekleşmiştir. Brest müstahkem mevkileri ve Brest Kalesi, Kızılordu tarafından Wehrmacht kuvvetleri karşısında savunuldu. Savunma, beklenenden daha uzun bir süre dayanmayı başardı. Hem Büyük Vatanseverlik Savaşı'nda, hem de Moskova'nın, Leningrad'ın ve Stalingrad'ın savunulmasında, Sovyet direncinin bir sembolü haline geldi. Bu direnme azmi, Alman savaş makinesini sonunda yenilgiye götüren sürecin başlarında yer aldı. Kızılordu birliklerinin bu savunması, 1965 yılında Brest Kalesi'ne Kahraman tahkimat unvanı verilerek onurlandırıldı.

Harekât öncesi

Bir 19. yüzyıl kalesi olan Brest Kalesi civarındaki arazi, 1939 yılı Eylül ayında Alman kuvvetleri tarafından Polonya istilası sırasında işgal edilmişti. Ancak aynı yıl imzalanan Alman-Sovyet Saldırmazlık Paktı çerçevesinde, Brest, Polonya'nın % 52'si ile birlikte Sovyetler Birliği'ne bırakılmıştı.[3] Bu durumda Almanların, silah kullanarak Polonya'dan aldıkları, fakat antlaşma gereği Sovyetler Birliği'ne bıraktıkları bu bölgeyi, şimdi yeniden silah kullanarak, bu kez Sovyetler Birliği'nden almaları gerekmektedir. Alman taarruz planına göre Alman Merkez Ordular Grubu'nun taarruz hattı olan Minsk-Moskova genel istikametinde olan Brest kenti ve kalesinin harekâtın ilk saatlerinde ele geçirilmesi gerekiyordu. Ayrıca ilerleyen birliklerinin ikmali için bu bölgeden geçen ana ulaşım hatlarına ihtiyaçları olacaktı. Brest kenti ve kalesi, bir yandan Bug Nehri geçişlerine, diğer yandan da Varşova - Moskova ana kara ve demiryolu hatlarına hakim durumdadır.

Kuvvetler

Savunmadaki Sovyet askerleri muvazzaf askerler, sınır muhafızları ve NKVD unsurlarından oluşan bir kuvvet olup[7] 6. Piyade Tümeni ve 42. Piyade Tümeni (General İvan Lazarenko),[8] NKVD Sınır Birliklerinden 17. Sınır Muhafız Müfrezesi'ne ve daha küçük bazı birliklere bağlı askerlerdir. Askeri sağlık personeli de dahil toplam olarak 7-8 bin kişilik bir kuvvettir.[3] Ayrıca bölgede 300 asker ailesi de bulunmaktadır. Tahkimata taarruz eden Alman kuvvetleri 31., 34. ve 45. Piyade tümenleri[3] ile General Guderian'ın 2. Panzer Grubu unsurlarıdır. Toplam 20 bin kişilik[2] bu kuvvet karşısında savunma, ilk 12 saat konumunu korumayı başarmıştır.[9]

Kuşatma

Kızıl Ordu'nun savunmadaki kuvvetleri, 22 Haziran 1941 sabahı Alman kuvvetleri taarruzu başladığında alarma geçirilmedi. Alman kuvvetlerinin Bug Nehri'ni geçişleri herhangi bir direnişle karşılaşmadan yapıldı. General Guderian'ın panzerleri arasında, nehrin tabanından ilerleyebilen şnorkelli tankların prototipleri olan tanklar da vardı. Nehrin doğu kıyılarındaki Sovyet tahkimatları ve siperleri büyük ölçüde yerleşilmemiş durumdaydı. Her iki taraf arasındaki ilk büyük çaplı çatışmalar, Sovyet savunmasının Alman birliklerince kuşatılması sırasında yaşandı. Alman taarruzunun başlarında hem Brest kenti hem de Brest Kalesi, Alman topçusu tarafından ateş altına alındı ve hava bombardımanına uğradı. Tahkimattaki garnizon böyle bir bombardıman için hazırlıklı ve eğitimli değildi, dolayısıyla ağır malzeme, personel kaybına yol açtı.[10] Sınırda, Brest kentinde ve kale bölgesinde şiddetli çatışmalar yaşandı. Bombardımanın başlamasından yarım saat sonra kaleye yönelik ilk Alman taarruzu başladı. Hazırlıksız yakalanan Sovyet savunması, kesintisiz bir savunma oluşturamadı ve savunmanın kilit bölgelerinde yalıtılmış direnek noktalarında savunmaya mecbur kaldı. Bazı askerler çekilmeyi başardı, fakat çoğunluk Alman kuvvetlerinin kuşatmasıyla çember içinde kaldı. Savunmanın bu çözülmesine karşın Alman kuvvetlerinin kaleyi kısa sürede ele geçirme girişimleri piyade tarafından engellendi ve Almanlar yönünden uzun bir kuşatma süreci başlamış oldu.[9] Doğu kalesi çevresinde 30 Haziran 1941 tarihindeki çatışmalarla ilgili olarak, 45. Piyade Tümeni Komutanı General Fritz Schlieper, Yüksek Komutanlık'a ayrıntılı bir rapor yazmıştı. Bu raporda, "Burada sadece piyade ile ilerlemek mümkün değildi. Çünkü, at nalı şeklindeki ateş mevzilerinden yapılan iyi düzenlenmiş tüfek ve makineli tüfek ateşi, ilerleyen piyadeyi engelliyordu. Tek bir çözüm vardı, Sovyet kuvvetleri, açlık ve susuzluk nedeniyle teslim olmaya zorlamak. Teslim olmaları yönündeki teklifimiz geri çevrilmiştir." demektedir.[9]

Savaşın ilk saatlerinde Sovyet askerleri, düşmanlarının sayısal üstünlükle giriştikleri beklenmedik taarruz karşısında kontrolü kaybettiler. Ayrıca ikmal hatları da kesilmişti. Buna karşın kısa bir bocalama ardından Alman komutanlığının beklediğinden daha sert bir direnme gösterdiler ve hatta karşı taarruzlara giriştiler. Almanlar bölgeye çeşitli çapta güçlü toplar, 15 cm. lik havan topları (Nebelwerfer 41) ve alev püskürtücüleri getirdiler. Göz yaşartıcı gaz da kullanılan bombardımana karşın Sovyet direnci kırılamadı. Kuşatma bölgesindeki sivillerin, makineli tüfek şarjörlerini doldurmada hatta tüfek elde savunmaya yardım ettikleri gözlenmiştir. Çocuklar, ikmal depolarından cephenin ön hatlarına mühimmat, silah ve erzak taşımakta, Alman hareketliliğini gözlemlemekte yardımcı oldular.[9]

Schlieper raporunda bazı ayrıntılar vermiştir. Bir istihkam taburuna, savunmasın kuzey kesimindeki kanat ateşini durdurmak için merkez kesimdeki bir binanın havaya uçurulması emri verildiğinden söz etmiştir. Patlayıcılar karşı binanın çatısından pencerelere taşındı ve fünyeler ateşlendi. Patlamaların ardından Sovyet askerlerinin çığlıklarını ve inlemelerini duyabiliyorduk. Fakat ateşe devam ettiler."[9] Yüzbaşı Rudolf Gschöpf, ";Ard arada giriştiğimiz inatçı mücadelelerle, sadece bir savunma hattını, o da kısım kısım ele geçirmeyi başarabildik. Merkez kesimdeki "subay orduevi"ndeki Sovyet askerlerinin direnci, ancak binanın havaya uçurulmasıyla sona erdirildi… Binanın duvarları gerisinde devam eden direniş, daha güçlü patlayıcılarla duvarların da yerle bir edilmesiyle kesildi."[9][11]

Molotov-Ribbentrop Paktı'nın gizli protokol haritası.

Kalenin bazı bölümleri 24 Haziran'da Alman kuvvetlerince ele geçirildiğinde kalan Sovyet birlikleri General İvan Zubaçov komutasında diğer birliklerle bağlantı kurmayı başardılar. General Zubaçov'un siyasi komiseri Yefim Fomin'dir.[1] Sovyet kuvvetleri 26 Haziran'da kuşatmayı yarma girişimde bulundularsa da ağır kayıplarla sonuçlanan bu girişim, Alman hatlarını geçmeyi başaramadı. Alman taarruzunun birinci haftası tamamlandığında Almanlar bölgeye 1,25 tonluk mermiler kullanan 540 mm.lik topları ve iki adet 600 mm.lik Karl-Gerät beton beton delici havanını da bombardımana kattılar. Dev havan mermileri 30 metre genişlikte kraterler açarak savunmaya büyük hasar verdirmiştir. Patlamaların doğrudan etkisi altında olmasalar bile oluşan şok, insanların akciğerlerini parçalıyordu.[12] Alman kuvvetleri 29 - 30 Haziran'da bir genel taarruz başlattılar. Taarruz, kalenin içlerine kadar ilerledi ve General Zubaçov'la siyasi komiseri General Yefim Fomin'in esir alınmasına yol açtı. General Zubaçov, Nazilerin Sovyet savaş esirlerini imha politikası doğrultusunda bir toplama kampına gönderildi ve orada öldü. Yefim Fomin ise hem bir siyasi komiser hem de bir Musevi olduğu için, Hitler'in Kommissarbefehl[13] gereği ele geçirildiği yerde infaz edildi.[14]

R. Gschöpf, 30 Haziran günü geç saatlerinde tümenin Brest'i tahliye emri aldığını yazmıştır. Tümenin büyük kısmı 2 Temmuz'da Brest'i tahliye etti.[11] Çatışmalar sonrası 30 Haziran'da 45. Tümen raporu, yüzü subay olmak üzere 7 bin tutsak alındığını bildirmektedir. Alman kayıpları 32'si subay olmak üzere 482 ölü ve binin üzerinde yaralıdır. Doğu Cephesi'nde 30 Haziran itibarıyla toplam Alman kayıplarının 8.886 olduğu göz önüne alındığında bu rakamın büyüklüğü ortaya çıkmaktadır. Brest Kalesi'ne yapılan saldırı, ölü olarak toplam kayıpların yüzde beşinden fazla kayba neden olmuştu.[15] Dokuz gün süren şiddetli çatışmaların sonunda Almanlar kalenin büyük bir kısmında kontrolü sağladılar. Bu durum stratejik hedeflere, en azından cephenin bu kesimindeki operasyon açısından, önemli bir gecikme ve hesaplanandan fazla kayıplarla ulaşılmış olduğu anlamına gelmektedir. Alman Yüksek Komutanlığı General Fritz Schlieper'den 22- 30 Haziran tarihleri arasındaki gelişmeler hakkında ayrıntılı bir rapor istedi. Rapor, 8 Temmuz'da Yüksek Komutanlık'a gönderildi.[16] Bu raporun bir kopyası, Kızıl Ordu tarafından 1942 yılı Mart'ında Livni'de, Alman 45. Piyade Tümeni arşivinde ele geçirilmiştir.[17] Esasen Brest Kalesi Muharebesi'nin 30 Haziran 1941 tarihinde sona erdiğini kabul etmek pek de doğru olmaz. Kale açıkça Alman kuvvetlerinin kontrolüne geçtikten sonra bile bodrumlarda gizlenen bazı Sovyet savaşçıları birkaç hafta boyunca Alman kuvvetleri için sorun yaratmaya devam etmiştir. Tecrit edilmiş bölgede direnme, eski zindanlarda, kalede ve Kobrin tahkimatında hâlen devam ediyordu. Haziran sonundan Temmuz sonuna kadar yıkıntı halindeki mahzenlerdeki tek tek ya da küçük gruplar halindeki Sovyet askerleri, makineli ve tüfek ateşini sürdürdüler. Esas cephe hattı 480 km. doğuya ilerlemiş bulunuyordu.[7] Direnmelerinin son günlerinde savunmacılar duvarlara yazılar yazdılar. Bu yazılarda, "Öleceğiz fakat tahkimatları bırakmayacağız", "Ölüyorum, fakat teslim olmayacağım." "Elveda anavatan. 20.07.41" gibi notlar düşülmüştür.[9] Bu savunmacılardan en çok tanınanı olan Binbaşı Piotr Gavrilov, 23 Temmuz'da ele geçirildi. Daha sonra Sovyetler Birliği Kahramanı olarak onurlandırıldı.[14][18][19] Savunmadaki Sovyet askerlerinin Ağustos ayı sonlarında imha edildiklerine ilişkin raporlar da vardır. Bu yüzden, Hitler ve Mussolini kaleyi ziyaret ettiklerinde çok sıkı güvenlik önlemleri alınmıştı. III. Reich'in genel karargahında bulunan bir taşın, Hitler'in, Brest köprüsü yıkıntılarından aldığı taş olduğu ileri sürülmektedir.[12][19] Direnişin son kalıntılarını da imha etmek için Alman Yüksek Komutanlığı, Bug Nehri'nin açılan bir kanalla, kalenin mahzenlerinin suyla doldurulması emri vermiştir.[19]

Kahraman tahkimat

Ana madde: Kahraman tahkimat

Tahkimattaki savunmanın direnci, Wehrmacht'ın Sovyet topraklarında derinlemesine ilerleyerek erken bir zafer kazanma şeklindeki planını fazla etkilememiştir. Alman birlikleri, tahkimatta hâlen direnme sürmekteyken bile ileri hareketlerini sürdürüp kuşatılmış olan tahkimatı cephe hattı gerisine bıraktılar.[7] Ancak STAVKA, Kasım ayı geldiğinde, Alman ilerleyiş istikametindeki köy ve kasabalardaki inatçı direnmenin önemini bu olayla daha açık bir şekilde görmüş oldu.[7]

Brest tahkimatında yaşananlar Stalin'in ölümüne kadar kamuoyuna açıklanmadı. Araştırmacı gazeteci Sergey Smirnov, yaşanan olayları anlatan kitabı "Brestskaya krepost"'u 1957 yılında yayınladı.[20] Smirnov, çatışmalarda ya da Nazi kamplarında ölen ve hayatta kalan Brest savunmasındaki insanların yaşadıkları hakkında araştırmalar yaptı. Nazi esir kamplarında savaşın sonuna kadar sağ kalmayı başaranlar savaştan sonra Sovyetler Birliği'ne geri döndü. Bu insanlar Sovyet yönetimi tarafından vatana ihanet ve düşmanla işbirliği şüphesiyle tutuklanmış ve GULAG çalışma kamplarına gönderilmişlerdir.[20] Bu suçlama, Stalin'in 270 No'lu emriyle gerçekleşti.

Stalin sonrası dönemde hem tahkimatta restorasyona gidildi hem de bu tahkimatlarda savaşanların itibarları iade edildi. Savunmacıların kahramanlığı ve bireysel dirençleri üzerinde gelişen bir propaganda oluşturuldu. Brest tahkimatındaki kahramanca direnmenin, tüm Alman tümenlerinin ileri hareketini yaklaşık bir ay engellediği ileri sürüldü. Abartılı olarak değerlendirilen bu yorumlar 2006 yılında Rus resmî yayın kuruluşu olan Moskova'nın Sesi Radyosunda, "Çatışmaların bir ay sonrasında dahi Brest tahkimatı direnmekteydi ve düşman kuvvetlerinin önemli bir bölümünü engellediği gibi yıpranmalarını da sağladı." şeklinde yinelenmiştir.[21]

Brest Tahkimatı Savunma Müzesi 1956 yılında, Brest Tahkimatı Kahramanlık Anıtı da 1971 yılında açıldı.[9] Almanya'nın teslim olmasının 20. yıldönümü olan 8 Mayıs 1965 tarihinde tahkimatlar, Kahraman Tahkimat olarak tanımlandı.[22]

Kaynakça

  • Ganzer, Christian: German and Soviet Losses as an Indicator of the Length and Intensity of the Battle for the Brest Fortress (1941). In: The Journal of Slavic Military Studies, Volume 27, Issue 3, p. 449-466.
  • Christian Ganzer: Remembering and Forgetting: Hero Veneration in the Brest Fortress. W: Siobhan Doucette, Andrej Dynko, Ales Pashkevich (ed.): Returning to Europe. Belarus. Past and Future. Warsaw 2011, str. 138-141.
  • Christian Ganzer, Alena Paškovič: „Heldentum, Tragik, Kühnheit.“ Das Museum der Verteidigung der Brester Festung.“ W: Osteuropa 12/2010, str. 81-96. [1]
  • Кристиан Ганцер (руководитель группы авторов-составителей), Ирина Еленская, Елена Пашкович [и др.]: Брест. Лето 1941 года. Документы, материалы, фотографии. Смоленск: Инбелкульт, 2016. ISBN 978-5-00076-030-7 [2] 30 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Dipnotlar

  1. ^ 30 Haziran'da Alman kuvvetleri duruma hakim olmuşlardı. Ancak mahzenlerde küçük gruplar halinde ya da tek tek direnme, haftalarca sürdü.

Kaynakça

  1. ^ a b Constantine Pleshakov, Stalin's Folly: The Tragic First Ten Days of World War II on the Eastern Front, Houghton Mifflin Books, 2005, 0-618-36701-2, Google Print, p.243 7 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ a b c Geoffrey Roberts, Stalin's Wars: From World War to Cold War, 1939-1953, ISBN 0300112041, Yale University Press, 2006, Google Print, p.87 14 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  3. ^ a b c d Robert Kirchubel, Operation Barbarossa 1941 (3): Army Group Center, Osprey Publishing, 2007, ISBN 1846031079, Google Print, p.44 14 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  4. ^ Christian Ganzer: Remembering and Forgetting: Hero Veneration in the Brest Fortress. In: Siobhan Doucette, Andrej Dynko, Ales Pashkevich (ed.): Returning to Europe. Belarus. Past and Future. Warsaw 2011, p. 138-145; here p. 139.
  5. ^ Christian Ganzer: German and Soviet Losses as an Indicator of the Length and Intensity of the Battle for the Brest Fortress (1941). In: The Journal of Slavic Military Studies, Volume 27, Issue 3, p. 449-466., here p. 463.
  6. ^ Christian Ganzer: German and Soviet Losses as an Indicator of the Length and Intensity of the Battle for the Brest Fortress (1941). In: The Journal of Slavic Military Studies, Volume 27, Issue 3, p. 449-466., here p. 458-459.
  7. ^ a b c d Evan Mawdsley, "Thunder in the East. The Nazi-Soviet War, 1941-1945", Oxford University Press, 2007, ISBN 9780340613924, Sh: 63
  8. ^ М.И. Глязер, Г.И. Олехнович, Т.М. Ходцева, Л.В. Киселёва, "Героическая оборона. Сборник воспоминаний об обороне Брестской крепости в июне - июле 1941 г.", Государственное издательство БССР, Редакция социально-экономической литературы, Минск, 1963, LCCN-68-050853, Предисловие 24 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  9. ^ a b c d e f g h (İngilizce) The defence of the Brest Fortress 1 Şubat 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Брестская крепость 31 Ocak 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  10. ^ Constantine Pleshakov, Stalin's Folly: The Tragic First Ten Days of World War II on the Eastern Front, Houghton Mifflin Books, 2005, ISBN 0618367012, Google Print, p.108 14 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  11. ^ a b Gschöpf, Rudolf «Mein Weg mit der 45. Infanterie-Division » Oberöstereichischer Landesverlag, 1955
  12. ^ a b Sweeting, C.,G.,Hitler's Person Pilot: Life and Times of Hans Baur Potomac Books Inc, 2001,ISBN 978-1574884029,page 167
  13. ^ Siyasi Subay Emri (Almanca: Richtlinien für die Behandlung politischer Kommissare)
  14. ^ a b Constantine Pleshakov, Stalin's Folly: The Tragic First Ten Days of World War II on the Eastern Front, Houghton Mifflin Books, 2005, ISBN 0618367012, Google Print, p.245 14 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  15. ^ Jason Pipes, 45.Infanterie-Division 8 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Feldgrau.com - research on the German armed forces 1918-1945
  16. ^ Ростислав Алиев “Брестская крепость, взгляд с немецкой стороны (in Russian) Фронтовая иллюстрация (Frontline Illustration) #5 2008 Moscow
  17. ^ Бешанов В.В. ”Бресткая крепость” Минск, 2004 (in Russian) p.130 ISBN 985-01-0428-7
  18. ^ Henry Sakaida, Heroes of the Soviet Union 1941-45, Osprey Publishing, 2004, ISBN 1841767697, Google Print, p.48 14 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  19. ^ a b c Albert Axell, Russia's Heroes, 1941-45, Carroll & Graf Publishers, 2002, ISBN 078671011X, Google Print, p.39-40 14 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  20. ^ a b Smirnov, S. S, Brestkaia Krepost, 1957
  21. ^ Tatyana Shvetsova, HOLY WAR 2 Kasım 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Voice of Russia, 16.03.2006
  22. ^ Constantine Pleshakov, Stalin's Folly: The Tragic First Ten Days of World War II on the Eastern Front, Houghton Mifflin Books, 2005, ISBN 0618367012, Google Print, p.275 14 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Ayrıca bakınız

  • Brest Kalesi (film)
  • Piotr Gavrilov
  • Efim Fomin

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Stalingrad Muharebesi</span> II. Dünya Savaşının dönüm noktası kabul edilen muharebe

Stalingrad Muharebesi, Stalingrad Meydan Muharebesi ya da Stalingrad Savaşı, II. Dünya Savaşı’nın Doğu Cephesi'nde, Mihver ordularıyla Kızıl Ordu arasında, Stalingrad kenti için yapılan savaştır. Hemen hemen tüm tarihçiler tarafından II. Dünya Savaşı’nın kesin dönüm noktalarından biri olarak kabul edilir. Bu savaş, tarafların tüm güç ve azimlerini ortaya koydukları, kıran kırana süren ve sonuçta, toplam kayıpların neredeyse iki milyona ulaşmasıyla askeri tarihin en kanlı savaşları arasında yer almaktadır. Savaşın sonu Almanya açısından bir yıkım oldu. Mihver güçlerin savaşı kendi lehlerine döndürmeleri çabasında bir dönüm noktasıydı. ve Doğu Cephesi'nde Alman zaferini olanaksız kıldı. Doğu Cephesi'ndeki Mihver kuvvetleri toplamının neredeyse dörtte biri bu muharebe sırasında kaybedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Barbarossa Harekâtı</span> Nazi Almanyasının 1941de Sovyetler Birliğini işgal harekâtı

Barbarossa Harekâtı, Alman Silahlı Kuvvetleri'nin 22 Haziran 1941 günü başlayan Sovyetler Birliği'nin işgali harekâtına Alman kaynaklarında verilmiş olan kapalı addır. Aynı zamanda II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'ni açan harekâttır. Tarihin en geniş çaplı askerî harekâtı olarak nitelendirilir.

<span class="mw-page-title-main">Moskova Muharebesi</span> Nazi Ordularının Moskova üzerine başlattıkları genel taaruzlar

Moskova Muharebesi veya Moskova Meydan Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, 1941 yılında Alman ordularının, bir duraklamanın ardından Moskova yönünde yeniden başlattıkları genel taarruzlarıdır. Moskova Muharebesi bazı tarihçiler tarafından II. Dünya Savaşı'nın dönüm noktalarından biri olarak kabul edilmektedir. Sovyet savunması, Hitler'in Barbarossa Operasyonu'nun önemli stratejik hedeflerinden biri olan Moskova'nın ele geçirilmesini engelleyerek savaşın uzamasına ve Barbarossa harekâtının başarısızlıkla sonuçlanmasına neden olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kış Fırtınası Harekâtı</span>

Kış Fırtınası Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Stalingrad Muharebesi sonucunda kuşatılan Mihver kuvvetleri kurtarmak için girişilen bir Alman taarruz harekâtıdır. Taarruz, 12 - 23 Aralık 1942 tarihleri arasında esas olarak Alman 4. Panzer Ordusu tarafından yürütülmüştür. Kızıl Ordu 19 ve 20 Kasım 1942 tarihlerinde başlattığı bir karşı taarruzla (Uranüs Harekâtı Stalingrad'daki Mihver kuvvetleri kuşatmıştı. Hitler'in kararıyla, esas olarak Alman 4. Panzer Ordusu'nun takviye edilmesiyle oluşturulan Don Ordular Grubu, dışarıdan bir yarma hareketiyle Kızıl Ordu kuşatmasına saldırmıştır. Stalingrad'da kuşatılmış bulunan Mihver kuvvetleri General Friedrich Paulus komutasında yeniden tertiplenirken Don Ordular Grubu da General von Manstein komutasına verilmişti. Don Ordular Grubu, B Ordular Grubu yerine geçtiği için aslında bütün bu teşkiller Mareşal von Manstein emrindedir. Bu arada Stavka, Kafkasya'da petrol sahalarını ele geçirmek için muharebe halindeki A Ordular Grubu'nu, geri çekilme hattını keserek tecrit etme planları içindedir. Bu harekât planına Satürn Harekâtı kapalı adı verilmiştir. Stalingrad'da kuşatılmış birliklerin, Kurtarma harekâtına kadar ikmali için tek çözüm Luftwaffe'nin hava köprüsüyle ikmal sağlamasıydı. Luftwaffe bu görevi yerine getirmekte başarısız oldu. Bu durumda, başarılı bir yardım hareketi ancak mümkün olduğunca erken başlarsa, işe yarar olabileceği açıkça ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Uranüs Harekâtı</span> II. Dünya Savaşı sırasında Stalingrad Cephesinin son evrelerinde gerçekleşen imhaya yönelik oprasyonunun gizli adıdır.

Uranüs Harekâtı II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Rumen 3. Ordusu, 4. Ordusu, Alman 6. Ordu ile 4. Panzer Ordusu'ndan bazı birliklerin Stalingrad ve batısında kuşatılmasıyla sonuçlanan bir Sovyet stratejik taarruzunun kapalı adıdır. Harekât, Stalingrad Muharebesi'nin son evrelerinde, Stalingrad ve civarındaki Mihver kuvvetleri imha etmeyi amaçlamıştır. Harekâta ilişkin planlar 1942 yılının Eylül ayı ortaları gibi erken bir tarihte oluşturulmaya başlanmıştı. Esas olarak Kafkasya'daki Mihver kuvvetlerini ve Stalingrad'a taarruz durumundaki B Ordular Grubu'nu kuşatmayı ve imha etmeyi, eş zamanlı olarak planlıyordu. Kızıl Ordu, Alman kuvvetlerinin Stalingrad içindeki yırtıcı çatışmalara çekmiş, zaman kazanmak için toprak vermiş, inatçı bir savunma sürdürerek bu kuvvetlerin gücünü zayıflatmış ve moral olarak yıpratmıştır. Öte yandan Mihver kanatlarının savunması, zayıf donanımlı ve fazlasıyla yayılmış Macar, Rumen ve İtalyan birlikleri tarafından tutulmaktaydı. Kızıl Ordu taarruzu da Rumen kuvvetlerin cephesi üzerinden yapılmıştır. Ayrıca bu birliklerin, Kızıl Ordu taarruzlarını göğüslemeyi sağlayacak ağır silahları yoktu ya da yetersizdi.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Seferi (1941-1942)</span> Wikimedia anlam ayrımı sayfası

Kırım Seferi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Alman ve Rumen ordularının Kırım Yarımadası'nın işgali ve Sivastopol'ün düşürülmesi için giriştikleri bir askeri seferdir. Barbarossa Harekâtı'nın başlarında Aşağı Dinyeper'e kadar ilerleyen Alman 11. Ordusu ve Rumen 3. Ordusu, Kırım'ı anakaraya bağlayan Perekop Kıstağı'nda Kızıl Ordu savunmasını 29 Ekim 1941'de aşmış, hızla Kırım işgal ederek Sivastopol'ü kuşatmıştır. Ancak Kızıl Ordu'nun Kırım Cephesi kuvvetlerinin Kerç Yarımadası'na 26 Aralık 1941'de bir çıkarma yapmaları üzerine Sivastopol taarruzu durdurulmuştur. Daha sonra Mihver kuvvetlerin Kerç Yarımadası'nda yerleşmiş olan Sovyet kuvvetlere taarruz etmiştir. Yenilgiye uğrayan Kızıl Ordu birlikleri geride tüm ağır silahlarını ve çok sayıda tutsak bırakarak denizden tahliye edilmiştir. Sivastopol'e ikinci taarruz 2 Haziran 1942 tarihinde başlatıldı ve bir aydan biraz fazla süren şiddetli çatışmalardan sonra 3 Temmuz 1942 tarihinde kent Alman-Rumen kuvvetlerinin eline geçti.

Vitebsk - Orşa Taarruzu, Kızıl Ordu'nun 1944 yılı yaz genel taarruzu Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın bir parçasıdır ve genelde Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Bobrusyk Taarruzu, Belarus Strateji Taarruz Harekâtı'nın bir alt taarruzudur ve genellikle Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Lublin-Brest Taarruzu, Kızıl Ordu'nun Belarus Stratejik Harekâtı kapsamında sürdürdüğü bir taarruz harekâtıdır. Harekât, 18 Temmuz - 2 Ağustos 1944 tarihleri arasında yapılmış olup Alman kuvvetlerini merkez ve doğu Polonya'dan çıkarmayı amaçlamaktadır. Genellikler Bagration Harekâtı olarak bilinir. 1. Belarus Cephesi'nin güney kanadı (sol) tarafından Alman Güney Ukrayna Ordular Grubu'na ve Merkez Ordular Grubu'na karşı icra edilmiştir.

Osovets Taarruzu, Kızıl Ordu'nun Beyaz Rusya Stratejik Taarruz Harekâtı'nın üçüncü evresinde gerçekleştirdiği bir taarruz harekâtıdır ve genellikle Bagration Harekâtı olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Königsberg Kuşatması</span> Taarruz harekâtı

Königsberg Kuşatması, II. Dünya Savaşı sırasında Sovyet kuvvetlerinin giriştiği Doğu Prusya Taarruzu'nun son harekâtıdır. Sovyet kaynaklarının da dahil olduğu bazı kaynaklarda Königsberg Taarruzu olarak geçmektedir. Sovyet 3. Belarus Cephesi kuvvetleri, kente taarruzun ardından dört gün süren sert çatışmaların ardından, bugün adı Kaliningrad olan kente kontrolü sağladılar. Kentin Sovyet birliklerince kuşatılması 1945 yılının Ocak ayı sonlarında başlamıştı. Königsberg ile Pillau limanı arasındaki kara köprüsünü elde tutmak / ele geçirmek için şiddetli çatışmalar yapıldı. Fakat 1945 yılının Mart ayına gelindiğinde Königsberg, artık esas cephe hattının yüzlerce kilometre gerisinde kalmıştı. Sovyet birlikleri üç gün süren taarruzlarıyla Alman mevzilerini savunulamaz duruma düşürünce, 9 Nisan 1945'te Alman birlikleri teslim oldu ve bölgedeki çatışmalar sona erdi.

<span class="mw-page-title-main">Raseiniai Muharebesi</span>

Raseiniai Muharebesi, II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi'nde, Litvanya sınırının 75 km. kuzeybatısındaki Kaunas civarında 23 - 27 Haziran 1941 tarihleri arasında gerçekleşmiş olan bir tank muharebesidir. Muharebe, General Erich Hoepner komutasındaki 4. Panzer Grubu karşısında General Kurkin komutasındaki 3. Motorize Kolordu ve General Şestapolov komutasındaki 12. Mekanize Kolordu arasında gerçekleşmiştir. Bu iki Sovyet mekanize kolordusu, Sovyet Kuzeybatı Cephesi Komutanı General Fiodor Kuznetsov'un, Wehrmacht kuvvetlerinin Neman Nehri geçişlerini engellemekle görevlendirdiği kuvvetlerdir. Muharebenin sonucunda Sovyet kolorduları hemen hemen tümüyle imha edildiler. Aynı zamanda Sovyet Kuzeybatı Cephesi'nin tüm zırhlı kuvvetleri de imha edilmiş oldu. Alman kuvvetlerinin önünde Daugava Nehri yönündeki hat açılmış oldu. Sovyet resmi tarihinde 22 - 27 Haziran arası tarihlerde, cephenin kuzey kesimindeki savaşlar, Baltık Stratejik Savunma Harekâtı'nın bir bölümü olan Sınır Savunma Savaşları olarak geçmektedir. Raseiniai Muharebesi de bu savaşlar çerçevesinde gerçekleşen en geniş kapsamlı muharebelerden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Smolensk Muharebesi (1941)</span> 2. Dünya Savaşında bir muharebe

Smolensk Muharebesi, Alman Merkez Ordular Grubu emrindeki, General Heinz Guderian komutasındaki 2. Panzer Grubu ile General Hermann Hoth'un 3. Panzer Grubu'nun Sovyet kuvvetlerine karşı II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde giriştiği başarılı bir kuşatma operasyonudur. Alman birliklerinin kuşatmaya aldığı Sovyet birlikleri dört Sovyet Cephesine bağlı bazı kuvvetlerdir. Bu muharebe içinde yer alan Sovyet kuvvetleri, Mareşal Semyon Timoşenko'nun Batı Cephesi, General Georgi Jukov'un Sovyet İhtiyat Cephesi, General Fyodor Kuznetsov'un Merkez Cephesi ve General Andrey Yeryomenko'nun Bryansk Cephesi kuvvetleridir. Harekâtın devamında Sovyet 16. Ordu'su, 19. Ordu'su ve 20. Ordu'su Smolensk'in hemen güneyinde kuşatıldı. Ancak 19. Ordu'nun büyük bir kısmı kuşatmadan sıyrılmayı başarmıştır. Sovyet askerlerinin büyük bir bölümünün çemberden kurtulması nedeniyle Hitler, Sovyetler Birliği'ni yenilgiye uğratmanın esas yönetimi olarak yürütülen kuşatma harekâtını durdurmuştur. Bunun yerine Sovyetler Birliği'ne ekonomik yönden ağır bir darbe vurmayı daha uygun bulmuştur.

Yelnya Muharebesi, Barbarossa Harekâtı'nın başlarında Alman kuvvetlerinin Yelnya kenti ve çevresine yönelik taarruzlarıyla kentin ele geçirilmesi ve ardından Kızıl Ordu'nun icra ettiği bir karşı taarruz harekâtıdır. Karşı taarruz harekâtı, Stavka tarafından Smolensk Muharebesi sırasında uygulamaya konulmuştur ve ve Sovyet kaynaklarında Yelnya Taarruz Harekâtı olarak geçmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Odessa Kuşatması (1941)</span>

Odessa Kuşatması, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Odessa kentinin Mihver kuvvetlerince kuşatılmasıdır. Kuşatma, Romanya kuvvetleri ile Alman 11. Ordu'su tarafından yapılmıştır. Odessa'daki Sovyet Karadeniz Donanması unsurlarının, bölgedeki 9. Ordu'nun ve bu ordunun sahil grubu olarak hızla tertiplenen Bağımsız Sahil Ordusu'nun sert direnişi nedeniyle kentin kuşatılması Romanya birliklerinin 73 gününü almıştır. Rumen birlikleri hem kuşatma hem de kentin alınması için girişilen dört taarruzda toplam 93 bin zayiat verdiler.

19. Ordu, Sovyetler Birliği'nin Kızıl Ordu'na bağlı bir kara ordusudur. II. Dünya Savaşı'nın hemen öncesinde 1941 yılı Haziran ayında teşkil edilmiş, 1945 ya da 1947 yılında lağvedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Duhovşçina Muharebesi</span>

Duhovşçina Taarruzu, Sovyet Kızıl Ordu kuvvetlerinin II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Barbarossa Harekâtı sırasında geliştirdikleri ilk geniş çaplı karşı taarruzlardan biridir. Yelnya Muharebesi ile aynı günlerde uygulamaya konulan taarruz, Smolensk'in kuzeyinde yer alan Duhovşçina yerleşimine yönelmişti. Muharebe Sovyet kaynaklarında Duhovşçina Taarruz Harekâtı olarak geçmektedir.

Velikiye Luki Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nda Sovyet Kalinin Cephesi kuvvetlerinin, Sovyet 1942 - 1943 Kış Seferi sırasında, Alman 3. Panzer Ordusu'na karşı, Velikiye Luki'yi geri almayı amaçlayan bir harekâttır. Operasyonun ayrıca Rjev-Syçevka Stratejik Taarruzu Harekâtı'nın kuzey kıskacını oluşturması da düşünülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Harkov Muharebesi</span>

İkinci Harkov Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nda Mihver kuvvetlerin Sovyet İzyum köprübaşına yönelik karşı taarruzlarına Alman Silahlı Kuvvetler Üst Komutanığı (OKW) Başkanı Wilhelm Keitel'in verdiği addır. Alman karşı taarruzu, 12 - 28 Mayıs 1942 tarihlerindeki Sovyet kuvvetlerinin İzyum köprübaşından başlatılan taarruzuna karşı yapılmıştır. Alman taarruzunun operatif hedefi, Sovyet taarruzlarının yürütüldüğü Donets Nehri üzerindeki Sovyet İzyum köprübaşını ortadan kaldırmayı amaçlamaktadır. Kızıl Ordu'nun 1941 -1942 kış karşı taarruzları Alman Merkez Ordular Grubu'nu Moskova önlerinden geri sürmüştü. Ancak bu karşı taarruzlar sırasında Stavka ihtiyat kuvvetlerinin tümünü kullanmıştı. Devamında sürpriz bir karşı taarruzla başarısızlığa uğrayan Kızıl Ordu Harkov Taarruzu da, Stavka'nın stratejik inisiyatifi pekiştirmek için giriştiği bir atılımdı.

<span class="mw-page-title-main">Brest Kalesi</span>

Brest Kalesi ya da bilinen eski adıyla Brest-Litovsk Kalesi, Brest, Belarus ya da eski adıyla Belarus Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nde bulunan 19. yüzyıl yapımı bir Rus kalesidir. 22 Haziran 1941 tarihinde II. Dünya Savaşı'nda Barbarossa Harekâtı'nın başlamasıyla Nazi Almanyası Sovyetler Birliği'ni işgal etmiştir. Savaşın Doğu Cephesi'ndeki Brest-Litovsk Muharebesi'ndeki savunmalarından dolayı Brest Kalesine 1965 yılında Kahraman Kale unvanı verilmiştir. Kahraman Kale unvanı Kahraman şehir unvanına karşılık geliyordu. On iki Sovyet şehri bu unvanı almaya hak kazanmıştır. Brest Kalesi, 135 metre yükseklikte bulunmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.