Breda-SAFAT Browning M1919 baz alınarak yapılmış bir makineli tüfektir.
12.7 ve 7.7mm lik mermiler ateşliyenilir ayrıca zırh delici mermilerde ateşliyebilir. 12.5 kg (28 lb) (7.7 mm) 29 kg (64 lb) (12.7 mm)[1]. 7.7 MM 900 mermi dakikada. 12.7 MM 700 Mermi dakikada
Messerschmitt Bf (Me) 109, II. Dünya Savaşı Alman avcı uçağı. Willy Messerschmitt tarafından 1930'larda tasarlanmıştır. Messerschmitt 109, ilk uçuşunu prototip Bf 109 V1 olarak Mayıs 1935'te yaptığı zaman döneminin en gelişmiş tek kişilik avcı uçağıydı. 1937 Şubatı’nda üretilmeye başlanan Jumo motorlu "B-1", Luftwaffe’de servise girdi. Jumo 210 motoru, "B", "C" ve "D" modellerinde de kullanıldı. Ocak 1939’dan 1942’nin başlarına dek üretimde kalan Bf 109 E modelinde Daimler-Benz DB 601 motoru kullanılmıştır. "G" modelinin üretimine 1942 Mayıs’ında başlanmıştır. Messerschmitt 109, yaklaşık 12.000 tanesi Bf 109 G olmak üzere toplam 35,000 civarında imal edilmiştir.
M61 Vulcan, ilk olarak 1946'da General Dynamics tarafından yapılmıştır. Mermilerinin çapı NATO standartlarına uygun olarak 20 mm'dir. İlk kullanıldığı uçak F-104'tür. İki modeli vardır: M61A1 ve M61A2. M61A1, 6 dönel namlulu ve 510 kartuşludur. Dakikada 6000'den fazla mermi ateşleyebilir. Yakın mesafeli havadan havaya görevlerde ve hava muharebesinde oldukça etkilidir.
A-10 Thunderbolt II, Amerikan Fairchild Republic şirketi tarafından üretilen; kara birliklerine yakın hava desteği sağlama görevi için ABD Hava Kuvvetleri için özel olarak geliştirilmiş bir saldırı uçağıdır. Orijinal takma adı "Warthog" olmasına rağmen II. Dünya Savaşı'nda kara birliklerine yakın hava desteği sağlamış olan P-47 Thunderbolt'a izafeten aynı isimle anılmaktadır.
3.7 cm KwK 36 L/46.5 (3.7 cm Kampfwagenkanone 36 L/46.5), Nazi Almanyası ordusu Wehrmacht tarafından II. Dünya Savaşı sırasında kullanılan orta sınıf SdKfz.141 Panzerkampfwagen III tankına monte edilen 3.7 cm çapında bir top türüdür.
7.5 cm leichte Infanteriegeschütz 18 Nazi Almanyası ordusu Wehrmacht tarafından II. Dünya Savaşı sırasında piyade birliklerine destek amacıyla kullanılan bir toptu. İlk olarak 1927 yılında Rheinmetall firması tarafından üretildi. Top mürettebatı zırhlı bir kalkan ile düşman ateşinde korunmaktaydı. Bu topun dağ topu sınıfında 7.5 cm le.GebIG 18 adında bir modeli de bulunuyordu. Bu modelin en büyük özelliği 9 veya 10 parçaya bölünebilmesi ve en ağır parçasının 74.9 olmasıydı. Böylece her türlü araziye özellikle sarp yerlere bile hayvanlar yardımıyla taşınabilmekteydi. Alman ordusunda her dağ taburunda bu toplardan ikişer adet bulunuyordu. 7.5 cm le.IG 18F modeli ise 1939 yılında üretilmeye başlandı. Bu model hava birlikleri için üretilmişti. 140 kiloluk 4 parçaya bölünüyordu. Bu modelin küçük tekerlekleri bulunuyordu ancak zırhlı kalkanı yoktu. Ayrıca le.IG 18 nin 7.5 cm Infanteriegeschütz L/13 adında modifiye edilmiş bir modeli daha vardı.7.5/18 dağ obüsündeki 18 ibaresi namlu uzunluğunu hesaplamada kullanılmaktadır.Yani namlu uzunluğu, çapı 75 mm olan obusün 18 katı değerindedir.
7,5 cm PaK 40, 7,5 sm çapında, Nazi Almanyası ordusu Wehrmacht tarafından, II. Dünya Savaşı sırasında kullanılan, en başarılı tanksavar toplarından biriydi. 1939-1941 yılları arasında Rheinmetall firması tarafından üretildi.
7.5 cm KwK 42 L/70 (7.5 cm Kampfwagenkanone 42 L/70)) 7.5 sm çapında Nazi Almanyası ordusu Wehrmacht tarafından II. Dünya Savaşı sırasında kullanılan tanksavar toplarından biriydi. Unterlüß de bulunan Rheinmetall AG firması tarafından geliştirildi ve üretildi. Bu top orta sınıf SdKfz.171 Panther tankı ve SdKfz.162/1 Jagdpanzer IV/70(A)/(V) tank imha ediciye monte edildi. Tank imha edicilere takılan modele7.5 cm PaK 42 (7.5 cm Panzerabwehrkanone 42) denildi.
3,7 cm FlaK 43, Nazi Almanyası ordusu Wehrmacht tarafından II. Dünya Savaşı sırasında kullanılan orta kalibre uçaksavar silahıydı. Diğer ülkelerden farklı olarak Almanlar 37 mm'lik bu silahları pek fazla kullanmadı.
FlaK 30 (Fliegerabwehrkanone 30) ve bunun gelişmiş modeli FlaK 38 Nazi Almanyası ordusu Wehrmacht tarafından II. Dünya Savaşı sırasında kullanılan hafif kalibre uçaksavar silahıydı. Bu silah, birçok çeşidi geliştirilen Almanların ana uçaksavar silahı idi. En dikkat çekici modeli dört adet Flakvierling 38 topunun bir arada olan FlaK 38 modeliydi. 1940 yılların başlarında 3.7 cm FlaK 43 modeliyle baş edemedi ve yerini bu silaha bıraktı.
7.5 cm KwK 40 (7.5 cm Kampfwagenkanone 40), Nazi Almanyası ordusu Wehrmacht tarafından II. Dünya Savaşı sırasında Alman orta sınıf SdKfz.161 Panzerkampfwagen IV (Ausf. F2 modelinden sonraki) tankı ve SdKfz.142 Sturmgeschütz III taarruz topu (Ausf. F modelinden sonraki) üzerine monte dilmiş 7.5 sm çapındaki toptu. Taarruz topuna monte dilen modeline Sturmkanone 40 denildi. L/43 namlu boyu 2150 mm (43kalibre*50=2150) ve L/48 modeli ise 2400 mm boyundaydı. Topun eletrikli ateşleme sistemi ve yarı otomatik doldurma sistemi bulunuyordu. Sadece bu top için üretilmiş mühimmatı kullanabiliyordu.
M-42 SSCB tarafından geliştirilen II. Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu tarafından 1942 yılından Büyük Vatanseverlik Savaşının sonuna kadar kullanılan 45 mm lik hafif sınıf yarı otomatik tanksavar topuydu. Resmî adı 45-mm tanksavar topu model 1942 (M-42).
M82, Heavy SASR (Special Application Scoped Rifle) özel amaçlı ağır dürbünlü tüfek. Amerikan Barrett Firearms şirketi tarafından geliştirilmiştir. Amerikan özel kuvvetleri dışında çeşitli ülkelerin silahlı kuvvetleri tarafından kullanılmaktadır. .50 kalibrelik (12.7mm) (.50 BMG) mermi kullanmaktadır. Şarjör kapasitesi genellikle 10'dur fakat 5 mermi alan versiyonları da vardır. Tüfeğin namlusu ufak bir sahra topu gibidir ve mermiyi ateşledikten sonra namlu geriye doğru kuvvetli bir tepme yaratır. Fakat kuvvet sahra toplarındaki gibi bir yayla emilir. Etkili menzili M82A1 versiyonunda 1800 m, M82A2 versiyonunda 2000 m,M82A3 versiyonunda 1968 m, M107 versiyonunda 1830 metredir. Şarjörü boş iken ağırlığı 14 kilogram, A1 versiyonunda 13.5 kg, M107 versiyonunda 12.9 kg, A2 versiyonunda ise 14.75 kilogramdır. .50 BMG mermisi çarptığı düşmanın uzuvlarını koparacak ve başını tamamen parçalayacak kadar güçlüdür. Hafif zırhlı araçları delebilir. Çok ağır olması sebebiyle bullpup tarzında olan M82A2 versiyonu üretimden kaldırılmıştır.
MiG-1 Rusça: (Микоян-Гуревич МиГ-1) II. Dünya Savaşı'nda Sovyetler Birliği'nin kullandığı bir avcı uçağı idi. Kullanımı oldukça zor olmasına rağmen MİG-3 için başarılı bir altyapı uçağı oldu. Yüksek irtifadaki başarılı uçuşları ile ün kazandı.
MiG-3 Rusça: (Микоян и Гуревич МиГ-3) II. Dünya savaşında Sovyetler Birliğinin kullandığı bir avcı uçağı idi. MİG-1'den türeyen başarılı bir avcı uçağı oldu. Yüksek irtifadaki başarılı uçuşları ile ün kazandı.
DIS-200 veya MiG-5,, Sovyetler Birliğinin II. Dünya Savaşında kullanmak istediği Mikoyan Gurevich Tasarım Bürosu'un bir prototip idi. Çift motorlu ve çift kuyruklu kombine uçaktan sadece iki adet üretildi. Keşif ve bombardıman için de düşünüldü ama bu asla hayata geçmedi.
Ordnance QF 3 inç obüs, bir tür obüs olup II. Dünya Savaşı sırasında Birleşik Krallık Ordusuna ait tanklara monte edilmiş bir top türüdür. HE sınıfı mermi atan bu tank topu piyade birliklerine "yakındestek" vermek için tasarlanmıştır.
BL 13,5 inç Mk V topu 1912 yılında Orion sınıfı süper-dretnot savaş gemileri için ana silah olarak tasarlanan İngiliz ağır donanma topuydu. Silahın namlu iç çapı (kalibresi) 13,5 inç (343 mm), namlu uzunluğu ise 15,39 metreydi.
MG 81, II.Dünya Savaşı sırasında Luftwaffe uçaklarında esnek kurulumlarda kullanılan, 7.92×57mm Mauser kemerle beslenen bir Alman makineli tüfeğiydi ve bu kapasitede eski davul şarjör beslemeli MG 15'in yerini aldı.
Polikarpov ITP, II. Dünya Savaşı sırasında tasarlanmış bir Sovyet avcı prototipiydi. Uçağın geliştirilmesi, 1941 sonbaharında Almanların Moskova'ya ilerlemesininden dolayı tasarım bürosunun boşaltılmasıyla uzamıştır. İkinci prototip tamamlandığında Sovyetler Birliği'nde eşdeğer veya daha iyi performansa sahip avcı uçakları zaten üretimdeydi ve ITP programı iptal edildi.
Grumman XP-50, çift motorlu bir ağır önleme uçağı için Amerika Birleşik Devletleri Hava Kolorduları'nın düzenlediği yarışmaya katılan Grumman XF5F Skyrocket avcı uçağının kara için geliştirilmiş bir modeliydi. Amerika Birleşik Devletleri Hava Kolorduları, 25 Kasım 1939'da XP-50 olarak adlandırılan uçak için bir ilk örnek siparişi verdi, ancak yarışmada Lockheed XP-49'a kaybetti.