İçeriğe atla

Brandenburg sınıfı zırhlı


SMS Kurfürst Friedrich Wilhelm
Gemi sınıfı
Kullanıcılar: Alman İmparatorluğu
Osmanlı İmparatorluğu Osmanlı İmparatorluğu
Sonra gelen:Kaiser Friedrich III sınıfı zırhlı
İnşa edilme:1890—94
Görev dönemi:1893—1938
Tamamlanmış:4
Batmış:1
Sökülen:3
Genel karakteristik
Sınıf ve tipi Brandenburg sınıfı zırhlı
Deplasman 10.500 ton
Uzunluk 379 ft (116 m)
Genişlik 64 ft (20 m)
Çekiş 26 ft (7,9 m)
İtme gücü 2 şaftlı, üçlü genleşme tipi buhar motoru
10.000 ihp (7.500 kW)
Hız 17 knot (31 km/sa; 20 mil/sa)
Menzil 10 knot (19 km/sa; 12 mil/sa) hızla 4.500 deniz mili (8.300 km)
Kişi kapasitesi 568
Silah donanımı 4 × 28 cm (11 in) / 40 Kalibre silah
2 × 28 cm (11 in) / 35 kalibre silah
8 × 10,5 cm (4,1 in) silah
8 × 8,8 cm (3,5 in) silah
3 × 45 cm (18 in) torpido tüpü
Zırh Kemer 305–406 mm (12–16 inç)
taret 230 mm (9 inç)
güverte 76 mm (3 inç)

Brandenburg sınıfı, Alman İmparatorluğu'nun okyanus ötesi ilk dört ön dretnot zırhlının dahil olduğu sınıf. Bu gemiler aynı zamanda kablosuz iletişim yapabilen ilk Alman savaş gemileridir. Bu sınıfta üretilen savaş gemilerinin adları SMS Brandenburg, SMS Kurfürst Friedrich Wilhelm (daha sonra Barbaros Hayreddin), SMS Weißenburg (daha sonra Turgut Reis) ve SMS Wörth'tür. Dört geminin inşasına 1890 yılında başlandı, üçü 1893'te tamamlanırken SMS Weißenburg 1894'te bitirildi. Öncü gemi olan Brandenburg 9,3 milyon marka, Kurfürst Friedrich Wilhelm ise 11,23 milyon marka mal oldu.[1] Birleşik Krallık Kraliyet Donanması, bu gemileri alaya alarak "balina avcıları" olarak nitelendirmiştir.[2]

Sınıfa adını veren SMS Brandenburg ve üç kardeş gemisi kariyerleri boyunca birçok görevde bulundular. 1900 yılında Çin'deki Boxer Ayaklanması'nı bastırmak üzere sefere çıktılar; bu seferin ardından büyük ölçüde modernize edildiler. 1910 yılında, Kurfürst Friedrich Wilhelm ve Weißenburg, Osmanlı Donanması'na satılarak sırasıyla Barbaros Hayreddin ve Turgut Reis adlarını aldılar. Barbaros Hayreddin 1915 yılında Birleşik Krallık'ın HMS E11 denizaltısınca batırıldı, Weißenburg ise 1938'de emekliye ayrılıp 1956-1957'de söküldü. Brandenburg ve Wörth ise Almanlar tarafından I. Dünya Savaşı'nda kıyı koruması göreviyle kullanıldı. İkisi de Mayıs 1919'da hurdaya çıkarıldı.

Tasarım

Brandenburg sınıfı zırhlılar, Alman Donanması tarafından üretilen ilk okyanus ötesi zırhlılardır. Bu sınıftaki gemiler, sadece Alman kıyılarının korunması için tasarlanmış olan Siegfried ve Odin sınıfı sahil koruma gemilerinin ardından inşa edildiler.[2] Gemilerin tasarım çalışmaları 1888 yılının sonlarında Koramiral Alexander Graf von Monts'ın yönetimi altında başladı. Graf von Monts aynı zamanda Reichstag'ın gerekli fonları ayırmasını da sağladı. O dönemde henüz yeni taç giyen II. Wilhelm'in atadığı ilk donanma komutanı von Monts idi.[3]

Brandenburg sınıfı, Alman İmparatorluğu'nun Açık Deniz Filosu'nun temelini oluşturmuştur. Bu sınıfın inşası, Alman Donanması'nın stratejik yaklaşımında da bir değişimi işaret ediyordu. Almanların daha çok yabancı tasarımlara dayanan, geleneksel gemi inşa sanayisi yaklaşımının terk edildiği Brandenburg sınıfının tasarımında, yeni zırh tipleri gibi bazı deneysel öğeler de yer almaktaydı. Brandenburg ve Wörth'te farklı katmanlarda farklı malzemelerden oluşan kompozit zırhlar kullanılırken, Kurfürst Friedrich Wilhelm ve Weißenburg'da Krupp'un çelik-nikel alaşımı zırh plakaları kullanılmıştı.[4]

Genel özellikler

Brandenburg sınıfı gemilerin su altındaki uzunlukları 113,9 m, su üstü uzunlukları ise 115,7 metreydi. Gemilerin genişlikleri inşa edildikleri dönemde 19,5 metreydi, modernizasyonları esnasında torpido ağlarının eklenmesi ile 19,74 m oldu. Gemilerin su çekimi burunda 7.6 m, kıçta da 7.9 m idi. Brandenburg gemilerinin tasarım deplasmanı 10.013 tondu, savaş zamanı ise tam yüklü olarak 10.670 ton deplasmana sahiplerdi.[5]

O dönemde Alman savaş gemilerinde gövde, standart olarak hem enine hem boyuna olacak şekilde kareler halinde çelik plakalarla kaplanır, ardından da perçinlenirdi. Gemiler 13 su geçirmez kompartımandan oluşuyordu, gemi teknesinin yüzde 48'i çift tekne olarak inşa edilmişti. Alman donanması gemileri harika açık deniz tekneleri olarak görüyordu, teknelerin dinamik özellikleri de iyiydi. Gemilerin kumandaları iyi tepki veriyordu, dönüş çapları ise sınıflarına göre ortalamaydı. Gemilerin sert dümen hareketlerindeki hız kaybı %30 azaltılmış, ağırlık merkezleri ise 1,05 m aşağı çekilmişti. Buna rağmen gemiler yüksek hızda hareket ederken yunuslama hareketi fazlaydı, silah güvertesine deniz suyu geliyordu.[5] Brandenburg sınıfı gemilerde mürettebat 38 subay ve 530 askerdi, filo bayrak gemisi görevindeyken ise mürettebata 9 subay ve 54 asker ekleniyordu.[6]

Makineler

Brandenburg sınıfı gemiler üç silindirli üç genleşmeli buharlı motorlara sahipti; pervaneleri 5 m (16 ft) çapında ve üç kanatlı idi. Her pervanenin kendine ait makine dairesi vardı. On iki adet enine silindirik kazan, üç hazne ile motora 12 atm basıncında buhar veriyordu. Kazanlar da iki kazan dairesine ayrılmıştı. Motorlar 10.000 beygir gücünde (7500 kW) tasarlanmıştı, buna rağmen Friedrich Kurfürst Wilhelm 9.686, Wörth ise 10.228 beygir gücüne ulaşıyordu. Gemiler 16,5 knot 30,6 km/sa; 19,0 mil/sa) hıza uygun olarak tasarlandı, Brandenburg 16,3 kn (30,2 km/sa; 18,8 mil/sa) ile daha yavaş, Kurfürst Friedrich Wilhelm ve Wörth ise 16,9 kn (31,3 km/sa; 19,4 mil/sa) ile daha hızlı oldu. Gemiler 650 ton kömür taşıyacak şekilde tasarlandılar, fakat gövdedeki bazı boşluklar 1.050 ton kömür yüklemeye olanak veriyordu. Bu kömür miktarı, gemilerin 10 kn (19 km/sa; 12 mil/sa) hızla 4.300 deniz mili (8.000 km) menzile ulaşması için yeterliydi. Gemideki elektrik ihtiyacı üç adet jeneratör ile karşılanıyordu. Bazı ekipmanlar gemiden gemiye farklılık gösteriyordu; güç çıkışı 67 voltta 72,6 ila 96,5 kW arasında değişiyordu. Gemilerin yalnızca bir tane dümeni bulunuyordu.[5]

Silahlar

Brassey's Naval Annual 1902'deki bir çizim

Aynı dönemin iki ikiz tarette toplam dört büyük top taşıyan zırhlılarına göre Brandenburg sınıfı zırhlılar üç tarette taşıdıkları altı toplarıyla sıra dışı bir tasarımdı.[2] Geminin ön ve arka taretleri daha uzun namlulu olan 28 cm K L/40[Not 1] toplara sahipken, orta tarette 28 cm K L/35 namlulu toplar bulunmaktaydı.[5] Kısa namlular, taretin geminin iki yanını da ateş altına alabilmesi için gerekliydi.[2] L/40 topları, -5 dereceyle +25 derece arası yükseliş sağlayan Drh.L. C/92 tipi taretlere monteliydi. İki namlu tipi de zırh delici (AP) ve patlayıcı (HE) mermi kullanabiliyordu. Topların atış hızı dakikada 2 mermiydi, 240 kg ağırlığındaki mermileri ateşlemek için 73 kg RPC 12 sevk barutu kullanılıyordu. L/40 topunun namlu çıkış hızı 820 m/s, maksimum yükselişte menzili ise 15.900 metreydi.[7] L/35 namlusu ise barut gazlarının mermiyi itmesi için daha kısa mesafe sağlaması sebebiyle 685 m/s'lik daha düşük bir namlu çıkış hızına, dolayısıyla yaklaşık 14.400 metrelik daha kısa bir menzile sahipti.[8] 12.000 metre mesafede AP mermiler 160 mm'lik bir gemi kemer zırhını delebiliyordu.[7] Mühimmat depolarının kapasitesi toplam 352 mermiydi.[5] Yeni bir yaklaşım olan orta taret konsepti, ateşlendiğinde etrafındaki gemi üstyapısına zarar verdiği için ilerleyen zamanlarda terkedildi.[2]

Brandenburg sınıfının ikincil silahları orijinal tasarımlarda geminin ön üstyapısı etrafında yer alan kazamatlara monteli yedi 10,5 cm SK L/35 seri atışlı toptan oluşuyordu.[5] 1902-1904 yılları arasındaki modernizasyonda ise gemilere birer 10,5 cm'lik top eklendi.[2] 10,5 cm'lik toplar için modernizasyon öncesi toplam 600 mermi taşınmaktayken, modernizasyonda cephanelikler genişletilerek toplam mühimmat kapasitesi 1.184 mermiye çıkartıldı.[5]

Gemilerde ayrıca kazamatlara monteli sekizer adet 8,8 cm SK L/39 seri atışlı top bulunuyordu.[5] Bu toplardan dördü burun tarafındaki sponsonlarda, diğer dördü ise gemi üstyapısının arka tarafında yer alıyordu.[2] Bu toplar için modernizasyon öncesi toplam 2.000 atımlık mühimmat taşınmaktaydı. Modernizasyon sonrası 8,8 cm SK L/39'lar için taşınan mühimmat miktarı 2.384 mermiye arttırıldı.[5] Bu toplar 13,8 kg'lık mermiler kullanmaktaydı; namlu çıkış hızları 590 m/s, atış hızı dakikada 15 mermi, muharebe menzilleri ise 10.500 metre dolayındaydı. Silah kundakları elle hareket ettiriliyordu.[9]

Gemilerde ayrıca hepsi su üstü kesiminde hareketli kundaklara monteli altışar adet 45 cm'lik torpido tüpü bulunuyordu. Dört tüp geminin yanlarına, biri buruna, sonuncusu ise kıç tarafına monte edilmişti. Tüpler için toplam 16 torpido taşınmaktaydı.[5] Bu torpidolar 5,1 metre uzunluktaydılar, 87,5 kg'lık TNT savaş başlığı taşımaktadırlar. Farklı menziller için iki farklı hıza ayarlanabilen torpidolar, 26 knot (48 km/sa; 30 mil/sa) hızda 800 metre, 32 knot (59 km/sa; 37 mil/sa) hızda ise 500 metre menzile sahiptiler.[10] Her gemide modernizasyon sırasında tüplerden birer tanesi kaldırıldı.[2]

Zırh

Weißenburg ve Kurfürst Friedrich Wilhelm çelik-nikel alaşımlı Krupp zırhı ile zırhlanmışlardı; ancak teslimat sorunları sebebiyle Brandenburg ve Wörth'te kompozit bir zırha yer verilmiştir. Kompozit zırh, çelik kaplamalı dövme demir plakalar ve tahta plakaların iki kat tabaka demir ile desteklenmesinden oluşuyordu. Krupp'un çelik-nikel alaşımı zırhı ise çelik tabakaların üst kısımlarına karbon eklemeye yarayan Harvey prosedürü ile üretiliyordu. Bu tip çelik, daha yüksek dayanımı sayesinde daha ince zırh tabakaları kullanılmasına ve geminin daha fazla kısmının zırhlanabilmesine olanak sağlıyordu.[4] Brandenburg'un ön ve orta ana bataryalarının olduğu barbetleri gibi bazı kısımlarında da Krupp zırhı kullanılmıştı. Her dört geminin de zırhlı kemerlerinin arka kısmına tik ağacından destek plakaları konulmuştu.[5]

Brandenburg sınıfı gemiler 60 mm kalınlığında güverte zırhına sahipti. Öndeki komuta kulesi yanlarda 300 mm, tavanında ise 30 mm zırha sahipti. Geminin su hattı üstünde kalan zırhlı kemeri ortada 400 mm kalınlığındaydı, ön ve arka kısımlarda ise kalınlığı 300 mm'ye azalıyordu. Tik ağacı destek plakaları da dahil edildiğinde, geminin en kalın zırha sahip bölümünde zırh kalınlığı 600 mm'ye ulaşıyordu. Su hattı altında ise zırh kayda değer ölçüde daha inceydi; su hattı altında zırhın en kalın olduğu bölüm 200 mm kalınlığındaydı, bu kalınlık ön ve arkaya doğru 180 mm'ye dek azalıyordu. Geminin kupolaları 50 mm kalınlığında tavana, üç adet 40 mm'lik katmandan oluşan 120 mm'lik de duvarlara sahipti. Geminin barbetlerinde 210 mm'lik tahta plakalarla desteklenmiş 300 mm'lik zırhlı plakalar yer almaktaydı.[5]

İnşa

Sınıfın ısmarlanan ilk gemisi A,[5][Not 2] yani Brandenburg, 1890 yılında Stettin'in AG Vulcan Stettin tersanesinde kızağa kondu, 21 Eylül 1891 tarihinde ise denize indirildi. Denize indirildikten sonra donatımı tamamlanan gemi, 19 Kasım 1893'te Alman donanmasına teslim edildi.[11] Wörth, B gemisi olarak sipariş edildi;[5] Kiel'de Friedrich Krupp Germaniawerft tersanesinde Brandenburg ile eş zamanlı olarak kızağa kondu. Sınıfındaki gemilere kıyasla Wörth'ün inşaatı ilk dönemde yavaş ilerledi. Wörth, kardeş gemisine göre gecikerek 2 Ağustos 1892 tarihinde ancak denize indirilebildi; ancak donatımı daha hızlı tamamlanarak 31 Ekim 1893 tarihinde sınıfında hizmete giren ilk gemi olarak donanmaya katıldı.[11] C gemisi olarak sipariş edilen Weißenburg, 1890 yılında AG Vulcan tersanesinde kızağa kondu ve 14 Aralık 1891 tarihinde denize indirildi. 5 Haziran 1894'te donanmaya katıldı ve böylece sınıfının en geç göreve başlayan gemisi oldu.[11] Kurfürst Friedrich Wilhelm, sınıfın dördüncü ve son gemisi idi. D gemisi olarak sipariş edildi,[5] 1890 yılında Kaiserliche Werft Wilhelmshaven tersanesinde kızağa kondu. 30 Haziran 1891 tarihinde denize indirildi. Sınıfının denize indirilen ilk gemisi olan D, kardeş gemisi Brandenburg ile aynı günde donanmaya katıldı.[11]

Yüzyılın bitiminde ciddi bir modernizasyon için gemiler Werft Wilhelmshaven tersanesine alındı. İlk olarak Wörth, 1901 yılında modernizasyona girdi. 1902 yılında Weißenburg, 1903'te Brandenburg ve 1904'te de Kurfürst Friedrich Wilhelm modernizasyondan geçti.[5] Modernizasyonda kıç kısmına bir komuta kulesi daha eklendi.[12] Geminin ortasındaki kambur küçültüldü.[2] Bu değişiklikler 500 ila 700 ton arasında değişen ağırlık azalmasıyla sonuçlandı.[12]

Hizmet geçmişi

Brandenburg

Brandenburg sınıfı gemiler, hizmete girişlerinin ardından daha eski dört Sachsen sınıfı zırhlı firkateyn ile beraber I. Savaş Filosuna atandılar.[13] 1901-1902 yıllarında filodaki Sachsen sınıfı gemiler daha yeni olan Kaiser Friedrich III sınıfı zırhlılarla değiştirilmişti.[14]

Brandenburg sınıfının katıldığı ilk büyük operasyon, 1900 yılında I. Bölük'ün Çin'deki Boxer Ayaklanması'nı bastırma görevi oldu.[2] Alman denizaşırı gücü, Mareşal Alfred von Waldersee komutasındaki dört Brandenburg sınıfı zırhlı, altı kruvazör, on ikmal gemisi, üç torpido bot ve altı deniz piyade alayından oluşuyordu.[15] Amiral Alfred von Tirpitz, gereksiz ve maliyetli olduğu gerekçesiyle bu gücün konuşlandırılmasına karşı çıkmıştı. Filo Pekin kuşatmasının bitmesinden sonra Çin'e vardığı için, Kiaochow çevresindeki yerel ayaklanmaların bastırılmasında görev aldı. Operasyon, Alman hükûmetine 100 milyon marktan daha pahalıya mal oldu.[16]

Brandenburg sınıfı gemiler 1905 yılındaki modernizasyonlarının ardından tekrar donanmaya katıldılar; ancak 1906 yılında HMS Dreadnought'un göreve başlamasıyla modern teknolojinin gerisinde kaldılar. Sonuç olarak aktif görev süreleri sınırlı kaldı.[2] 12 Eylül 1910'da sınıfın daha gelişmiş iki gemisi olan Kurfürst Friedrich Wilhelm ve Weißenburg Osmanlı İmparatorluğu'na satılarak sırasıyla Barbaros Hayreddin ve Turgut Reis adlarını aldılar.[12] I. Dünya Savaşı'nın başlamasıyla Brandenburg ve Wörth kıyı savunma görevlerine atandılar; ancak bu görevleri 1915'te sona erdirildi ve gemiler aktif hizmetten çekildiler. Aynı yıl Brandenburg Libau'da, Wörth ise Danzig'de kışla gemi görevine verildi.[2] Brandenburg'u hedef gemisi olarak yeniden inşa etmek üzere için planlar yapılmasına rağmen bu düşünce uygulanmadı. Brandenburg ve Wörth 13 Mayıs 1919'da donanma envanterinden düşülerek parçalanmak üzere satıldılar.[13] İki gemi de merkezi Berlin'de bulunan Norddeutsche Tiefbauges gemi söküm şirketi tarafından satın alındı; Brandenburg Danzig'e çekildi ve kardeş gemisi Wörth ile beraber hurda olarak söküldü.[12]

8 Ağustos 1915'te Barbaros Hayreddin, Çanakkale'deki Türk savunmasını desteklemek üzere Çanakkale Boğazı'ndan geçerken İngiliz denizaltısı HMS E11 tarafından torpidolanarak batırıldı.[17] Geminin mürettebatından 253 kişi öldü.[2] 19 Ocak 1918'de muharebe kruvazörü Yavuz Sultan Selim ve hafif kruvazör Midilli Çanakkale'den ayrılarak İngiliz gemilerine saldırmak üzere yola çıktılar. Osmanlı gemileri hızlı saldırılarıyla HMS Raglan ve HMS M28'i batırdıktan sonra Çanakkale'ye dönüşe geçtiler. Dönüş yolunda Midilli beş mayına çarpıp battı, Yavuz Sultan Selim ise üç mayına çarparak hasar aldı ve iskeleye doğru yatmaya başladı. Gemi kaptanının hatalı emirleri sonucu Yavuz Sultan Selim karaya oturdu. Gemi, 25 Ocak'ta Turgut Reis bölgeye ulaşıp kurtarma çalışmasına başlayana dek karaya oturmuş durumda neredeyse bir hafta geçirdi. Turgut Reis, aynı günün öğleden sonrasında Yavuz Sultan Selim'i yedeğe alarak kurtardı.[18] Turgut Reis I. Dünya Savaşı'nın ardından aktif hizmetten ayrıldı. 1924 yılında eğitim gemisi olarak atanan Turgut Reis,[12] 1933 yılında bu görevden alındı ve 1956-1957 yıllarında söküldü.[19]

Notlar

  1. ^ Alman İmparatorluk Donanması literatüründe "K" harfi Kanone (top) anlamındadır, L/40 ise top namlusunun uzunluğunu belirtir. Bu örnekte, L/40 topun 40 kalibre uzunluğunda olduğunu belirtir, yani top namlusunun uzunluğu topun namlusunun iç çapının 40 katıdır.
  2. ^ Ismarlanan Alman savaş gemileri, geçici isimler ile adlandırılıyorlardı; filoya eklenen yeni gemilere harf kodları veriliyordu, daha eski gemilerin yerine hizmete girecek olanlar ise "Ersatz (yerine hizmete gireceği gemi)" olarak adlandırılıyorlardı.

Kaynakça

Özel
  1. ^ Weir, s. 23
  2. ^ a b c d e f g h i j k l m Hore, s. 66
  3. ^ Herwig, s. 24
  4. ^ a b Herwig, s. 25
  5. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p Gröner, s. 13
  6. ^ Gröner, s. 13 - 14
  7. ^ a b DiGiulian, Tony (25 Mart 2009). "Germany 28 cm/40 (11") SK L/40". Navweaps.com. 22 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2009. 
  8. ^ Gardiner and Gray, s. 140
  9. ^ DiGiulian, Tony (22 Mart 2007). "German 8.8 cm/30 (3.46") SK L/30 8.8 cm/30 (3.46") Ubts L/30" (İngilizce). Navweaps.com. 6 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2009. 
  10. ^ DiGiulian, Tony (21 Nisan 2007). "German Torpedoes Pre-World War II" (İngilizce). Navweaps.com. 9 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2009. 
  11. ^ a b c d Gardiner, Chesneau ve Kolesnik, s. 247
  12. ^ a b c d e Gröner, s. 14
  13. ^ a b Gardiner and Gray, s. 141
  14. ^ Herwig, s. 45
  15. ^ Herwig, s. 106
  16. ^ Herwig, s. 103
  17. ^ Halpern, s. 119
  18. ^ Bennett, s. 47
  19. ^ Gardiner and Gray, s. 390
Genel

Ayrıca bakınız

  • Dağılma Dönemi Osmanlı Donanması


İlgili Araştırma Makaleleri

7.5 cm KwK 42 L/70 (7.5 cm Kampfwagenkanone 42 L/70)) 7.5 sm çapında Nazi Almanyası ordusu Wehrmacht tarafından II. Dünya Savaşı sırasında kullanılan tanksavar toplarından biriydi. Unterlüß de bulunan Rheinmetall AG firması tarafından geliştirildi ve üretildi. Bu top orta sınıf SdKfz.171 Panther tankı ve SdKfz.162/1 Jagdpanzer IV/70(A)/(V) tank imha ediciye monte edildi. Tank imha edicilere takılan modele7.5 cm PaK 42 (7.5 cm Panzerabwehrkanone 42) denildi.

<i>Barbaros Hayreddin</i> (zırhlı) Alman zırhlısı

Barbaros Hayreddin veya SMS Kurfürst Friedrich Wilhelm, okyanus ötesi sefer yapabilen bir Alman zırhlısıdır. Alman İmparatorluk Donanması ve sonrasında Osmanlı donanması'nda görev yapmıştır. Geminin orijinal adı Prusya dükü ve Brandenburg seçici prensi olan I. Frederick Wilhelm'den gelmektedir. Brandenburg sınıfının dördüncü ön dretnot gemisi idi. 1890 yılında Kaiserliche Werft Wilhelmshaven'da inşa çalışmaları başladı, 1891'de denize indirildi ve 1893'te tamamlandı. Geminin yapımı 11,23 milyon marka mal oldu. Brandenburg sınıfı savaş gemileri üç zırhlı tarette taşıdıkları altı ana top ile, diğer donanmaların iki tarette dört top taşıyan gemilerine kıyasla daha modern bir tasarımdı.

<i>Turgut Reis</i> (zırhlı)

Turgut Reis veya SMS Weißenburg, Alman İmparatorluğu Donanması'nın ilk okyanus ötesi savaş gemilerinden biridir. Alman İmparatorluğu Donanması'nın ardından son olarak Osmanlı donanmasında görev yapmıştır. Alman İmparatorluğu'nda 1890'larda yapılan Brandenburg sınıfı dört ön-dretnot zırhlısından üçüncüsüdür. 1890 yılında AG Vulcan firmasının Stettin tersanesinde inşası başlamış, 1891'de denize indirilmiş, 1894 yılında tamamlanmıştı. Brandenburg sınıfı zırhlılar, üç adet ikiz tarette taşıdıkları altı büyük kalibre top ile, dönemin standardı olan iki adet ikiz taret taşıyan zırhlılardan farklıydılar. İngiliz Kraliyet Donanması, bu gemilere "whaler" adını vermişti. Turgut Reis, kendisiyle aynı sınıftan gemiler olan SMS Brandenburg, SMS Wörth ve SMS Kurfürst Friedrich Wilhelm ile aynı yıllarda suya indi.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı İmparatorluğu'nun zırhlı savaş gemileri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Osmanlı İmparatorluğu'nun zırhlı savaş gemileri listesinde, Osmanlı İmparatorluğu'na ait olan ve olması planlanan zırhlılar yer alır. Jön Türkler'in 1908 yılında Osmanlı'da güç kazanmasının ardından İttihat ve Terakki cemiyeti iktidara yükseldi; güçlü bir Osmanlı Donanması hazırlamak için planlara başlandı. 1910 yılında yapılan Osmanlı Donanması geçit töreninde ciddi eksiklik açıkça görülmüştü. Girişilen zırhlı gemi inşa çalışmaları Abdülkadir'de olduğu gibi başarısızlıkla sonuçlanmıştı, bunun için Donanma Cemiyeti kuruldu; yerel bağışlar toplanması yoluyla gemi alımını hedeflemekteydi. Bu çabalara rağmen donanma kötü durumda kaldı. Donanmanın yetersizliği, Birinci Balkan Savaşı'nda kesin olarak görüldü. Bu savaşta Osmanlı Donanması, Yunan Donanması tarafından İmroz ve Mondros Deniz Muharebesi'nde iki defa yenilgiye uğratıldı.

<i>Abdülkadir</i> (zırhlı) tamamlanmayan ön dretnot savaş gemisi

Abdülkadir, Osmanlı İmparatorluğu tarafından 1890'da sipariş edilen, 1892'de İstanbul'daki Tersâne-i Âmire'de yapımına başlanan ancak inşası tamamlanmadan 1909'da hurdaya çıkartılan ön dretnot savaş gemisidir. On yıldan uzun bir aranın ardından Osmanlılar tarafından inşasına başlanan ilk büyük gemi olan Abdülkadir, aynı zamanda kendi sınıfının da ilk gemisiydi. Ana silah olarak dört 28 cm top taşıması ve kemer zırhının 230 mm kalınlıkta olması planlanmıştı. Maddi kaynak sorunu nedeniyle inşası yavaş ilerleyen geminin iki yıl sonunda yalnızca gövde iskeleti tamamlanabildi. 1906'da çalışmalara son verildiğindeyse yalnızca gövdenin bir kısmı plakalarla kaplanmış durumdaydı. Yapımı tamamlanamayan gemi, 1909 yılında hurdaya ayrılarak parçalandı.

SMS <i>Brandenburg</i>

SMS Brandenburg, Alman Donanması'nın 1890'ların başında inşa edilen Brandenburg sınıfı dört pre-dreadnought zırhlısından ilkidir. Sınıftaki diğer gemiler SMS Kurfürst Friedrich Wilhelm, SMS Weißenburg ve SMS Wörth'tür. Brandenburg, Alman Donanması için inşa edilen ilk pre-dreadnought gemidir. Donanma daha önce sadece kıyı savunma gemileri ve zırhlı fırkateynler inşa etmişti. Geminin omurgası 1890'da AG Vulcan tersanesinde serildi. 21 Eylül 1891'de denize indirilen gemi donatımının tamamlanmasının ardından 19 Kasım 1893'te Alman Donanması'na katıldı. Brandenburg ve üç kardeş gemisi, taşıdıkları altışar topla dönemin dört top taşıyan zırhlılarına kıyasla daha modern tasarımlardı. Geminin adı Almanya'nın Brandenburg ilinden gelmektedir.

SMS <i>Wörth</i>

SMS Wörth, Alman Donanması'nın 1890'ların başında inşa edilen Brandenburg sınıfı dört ön dretnot zırhlısından biridir. Sınıftaki diğer gemiler SMS Brandenburg, SMS Kurfürst Friedrich Wilhelm ve SMS Weißenburg zırhlılarıdır. SMS Wörth, Alman Donanması için inşa edilen ilk okyanus aşırı gemilerden ve ilk ön dretnot gemidir. Geminin omurgası Mayıs 1890'da Kiel'deki Germaniawerft tersanesinde serildi. 6 Ağustos 1892'de denize indirilen gemi, donatımının tamamlanmasının ardından 31 Ekim 1893'te Alman Donanması'na katıldı. Wörth ve üç kardeş gemisi, taşıdıkları altışar ağır topla dönemin dört ağır top taşıyan zırhlılarına kıyasla daha modern tasarımlardı. Geminin adı 1870-71 Fransa-Prusya Savaşı'nın başındaki Wörth Çatışması'ndan gelmektedir.

<i>Deutschland</i> sınıfı zırhlı Alman İmparatorluk Donanması için inşa edilen beş ön dretnot savaş gemisinden oluşan gemi sınıfı

Deutschland sınıfı, Alman İmparatorluk Donanması için inşa edilen beş ön dretnot savaş gemisinden oluşan gemi sınıfıdır. Sınıf Deutschland, Hannover, Pommern, Schlesien ve Schleswig-Holstein gemilerinden oluşmaktaydı. 1903-1908 arasında inşa edilen gemiler, daha önceki Braunschweig sınıfı zırhlılara çok benzerdi; ancak daha iyi koruma sağlayan zırhları vardı. İngiliz Kraliyet Donanması'nın devrimci gemisi HMS Dreadnought'un hizmete girişiyle daha inşaları tamamlanamadan teknolojinin gerisinde kalan Deutschland sınıfı, Alman donanmasına katılan son ön dretnot gemiler oldular. Deutschland sınıfının ardından inşa edilen Nassau sınıfı zırhlılar ise Almanya'nın ilk dretnot sınıfı oldu.

<span class="mw-page-title-main">Almanya'nın zırhlı kruvazörleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Kaiserliche Marine, 19. yüzyılın sonlarında çeşitli kruvazör tipleri denedi, küçük avisolar ve daha büyük korumalı kruvazörler bunlara dâhildi. Bütçe kısıtlamaları nedeniyle yurt dışı hizmetlerine veya iç hizmet filosuna özel kruvazörler hazırlanamadı. Sonuç olarak gemi inşa şubesi, her iki görevi de yerine getirebilecek uygun gemilerin üretilmesini planladı. İlk olarak 1886 yılında Irene sınıfı iki adet korumalı kruvazörün inşasına başlandı. Korumalı kruvazörler geliştirilerek daha da güçlendirildi ve Fürst Bismarck ile bu gelişimin doruğuna ulaşılarak Almanya'nın ilk zırhlı kruvazörü denize indirildi. Fürst Bismarck'ın inşası ilk Alman korumalı kruvazöründen 10 yıl sonra, 1896 yılında başlamıştı.

SMS <i>Blücher</i> Alman İmparatorluk Donanmasının son imal edilen zırhlı kruvazörü

SMS Blücher, Alman İmparatorluk Donanması'nın son imal edilen zırhlı kruvazörü. Alman istihbaratınca, hatalı olarak İngiliz Invincible sınıfı kruvazörlerine ait olduğu zannedilen özelliklere göre tasarlanan Blücher, önceki zırhlı kruvazörlere göre daha büyük olup, daha fazla ağır silah taşısa da büyüklük ve silah bakımından Birleşik Krallık ile Alman donanmalarında zırhlı kruvazörler yerine getirilen muharebe kruvazörleriyle rekabet edebilecek konumda değildi. Gemi, ismini 1815 yılındaki Waterloo Muharebesi'nde Prusya kuvvetlerine komuta eden Generalfeldmarschall Gebhard Leberecht von Blücher'den almıştı.

<i>Feth-i Bülend</i> sınıfı zırhlı korvet

Feth-i Bülend sınıfı, 1860'larda ve 1870'lerde Osmanlı donanması için inşa edilmiş iki zırhlı savaş gemisini içeren bir gemi sınıfıdır. Sınıftaki ilk gemi Feth-i Bülend, Birleşik Krallık'ta inşa edildi ve Haliç'teki Tersane-i Amire'de inşa edilen ikinci gemi Mukaddeme-i Hayr için temel görevi gördü. Gemilerin tasarımı daha önce yine Birleşik Krallık'ta inşa edilen Avnillah sınıfına dayanıyordu. Ortadan bataryalı zırhlı korvetler Feth-i Bülend ve Mukaddeme-i Hayır ana silah olarak kazamatlarda yer alan namludan dolma dört 222 mm Armstrong top taşımaktaydı.

<i>Avnillah</i> sınıfı zırhlı korvet Osmanlı Donanmasının zırhlı savaş gemisi sınıfı

Avnillah sınıfı, Osmanlı donanması için 1860'larda inşa edilen iki zırhlı korvet savaş gemisinden oluşan bir gemi sınıfıdır. Sınıfta yer alan gemiler Avnillah ve Muin-i Zafer'dir. İki gemi İngiltere'de 1868 ve 1870 arasında inşa edildi. Gemi ortasındaki kazamatlara monte edilmiş dört adet 230 mm çapında top taşıyorlardı.

<i>Lütf-i Celil</i> sınıfı zırhlı korvet

Lütf-i Celil sınıfı, 1860'ların sonlarında Osmanlı donanması için Fransa'da inşa edilmiş bir çift zırhlı korvet tipi savaş gemisidir. Sınıf, Lütf-i Celil ve Hıfzu'r-Rahman gemilerinden oluşmaktaydı. İki gemi de başlangıçta Mısır Eyaleti tarafından sipariş edilmiş; ancak yapım aşamasında iken Osmanlı İmparatorluğu'na devredilmiştir. İki gemi de döner taretli gemi türündeydi ve ön taretinde iki 229 mm Armstrong top, arka taretinde ise iki 178 mm Armstrong top taşıyordu.

<i>Osmaniye</i> sınıfı zırhlı fırkateyn

Osmaniye, 1860'larda Osmanlı donanması için inşa edilmiş dört zırhlı fırkateynden oluşan bir gemi sınıfıdır. Sınıf; öncü gemi Osmaniye ile Aziziye, Orhaniye ve Mahmudiye'den oluşmaktaydı. Osmanlı İmparatorluğu için inşa edilecek demir zırhlı tipteki ilk gemilerdi. İlk üçü Robert Napier and Sons, dördüncüsü ise Thames Iron Works tarafından olmak üzere tamamı Birleşik Krallık'ta inşa edildi. Gemiler borda toplu zırhlılardı; taşıdıkları birer 229 mm top üst güvertenin ön kısmında, geri kalan on dörder 203 mm ve onar 36 librelik Armstrong top ise geminin bordalarında dizilmişti.

<i>Osmaniye</i> (zırhlı fırkateyn)

Osmaniye, Robert Napier and Sons tarafından Osmanlı donanması için 1860'lı yıllarda Birleşik Krallık'ta inşa edilen Osmaniye sınıfı zırhlı fırkateynlerin öncü gemisi olan bir zırhlı savaş gemisiydi. Adını Padişah I. Osman'dan alan gemi, bordalara dizili on dört 203 mm ve on 36 libre Armstrong topa ek olarak, burunda bir adet 229 mm Armstrong top taşıyordu.

<i>Aziziye</i> (zırhlı fırkateyn)

Aziziye, Osmanlı donanması için 1860'lı yıllarda Robert Napier and Sons tarafından Birleşik Krallık'ta inşa edilen, Osmaniye sınıfı dört zırhlı fırkateynin ikincisi olan zırhlı savaş gemisiydi. İnşasına 1863'te başladı, Ocak 1865'te denize indirildi ve aynı yılın Ağustos ayında hizmete girdi. Adını Padişah Abdülaziz'den alan gemi, bordalara dizili on dört 203 mm ve on 36 libre Armstrong topa ek olarak, burunda bir adet 229 mm Armstrong top taşıyordu. Kariyeri boyunca sınırlı aktif hizmet gördü. 1877-78'deki 93 Harbi esnasında "riske atmak için çok değerli olması" sebebiyle donanma komutanlığı tarafından yedekte tutuldu. 1880'li yılları hizmet dışında geçirdi. 1890'lı yılların başında kapsamlı şekilde yeniden inşa edildi ve daha modern bir barbet gemiye dönüştürüldü. Bununla birlikte, 1897'de Osmanlı-Yunan Savaşı'nın başında bakımsız durumdaydı ve bu savaşta hiçbir çatışmada yer almadı, savaştan sonra ise silahsızlandırıldı. 1904'ten 1909'a kadar kısa bir süre kışla gemisi olarak kullanılmasından başka aktif hizmet görmedi. 1923 yılında hurda olarak gemi sökücülere satıldı ve parçalandı.

<i>Orhaniye</i> (zırhlı fırkateyn)

Orhaniye, Osmaniye sınıfı zırhlı fırkateyn sınıfının üçüncüsü gemisidir. 1860'larda Robert Napier and Sons tarafından Osmanlı donanması için Birleşik Krallık'ta inşa edilen bir zırhlı savaş gemisidir. Omurgası 1863 yılında serilen gemi, Haziran 1865'te denize indirildi. Orhaniye, ilk tasarlandığı haliyle burunda tek bir 229 mm Armstrong top ile bordalara dizili on dört 203 mm ve on 36 librelik top Armstrong top taşımaktaydı. Osmaniye sınıfı gemiler, 1877-1878 yıllarında gerçekleşen 93 Harbi sırasında gemiyi Akdeniz'de güvenli bir şekilde tutuldu Gemi, 1880'leri Haliç'te geçirdi. 1890'ların başında kapsamlı şekilde yeniden inşa edilerek daha modern bir barbetli gemiye dönüştürüldü. Buna rağmen 1897'de Osmanlı-Yunan Savaşı başladığında bakımsızlık ve mürettebatın eğitim eksikliği nedeniyle Yunan gemileriyle çatışmaya girmeye uygun durumda değildi. Sonuç olarak hiçbir çatışmada yer almadı ve savaştan sonra silahları söküldü. 1909'da aktif hizmetten çıkarıldıktan sonra kışla gemisi olarak kullanıldı. 1913'te hurda olarak satıldı ve parçalandı.

<i>Mahmudiye</i> (zırhlı fırkateyn)

Mahmudiye, Osmanlı donanması için 1860'lı yıllarda Birleşik Krallık'ta inşa edilen, Osmaniye sınıfı dört zırhlı fırkateynin sonuncusu olan zırhlı savaş gemisiydi. Geminin inşaatı 1863'te başladı, Aralık 1864'te denize indirildi. Osmaniye sınıfında Thames Ironworks and Shipbuilding Company'de inşa edilen tek gemi olan Mahmudiye, adını Sultan II. Mahmud'dan alıyordu. Gemi bordalara dizili on dört 203 mm ve on 36-libre Armstrong topa ek olarak, burunda bir adet 229 mm Armstrong top taşıyordu. Gemi kariyeri boyunca sınırlı aktif hizmet gördü. 1877-78'deki 93 Harbi esnasında riske atmak için çok değerli olması sebebiyle donanma komutanlığı tarafından yedekte tutuldu. Gemi 1880'li yılları hizmet dışında geçirdi. 1890'lı yılların başında yeniden inşa edildi ve daha modern bir barbetli gemiye dönüştürüldü; ancak yeniden inşasının hemen ardından başlayan 1897 Osmanlı-Yunan Savaşı'nın başında bakımsız durumdaydı. Bu savaşta hiçbir çatışmada yer almadı ve savaştan sonra silahsızlandırıldı. 1909'dan 1913'e kadar kısa bir süre kışla gemisi olarak kullanılmasından başka aktif hizmet görmedi. 1913 yılında hurda olarak gemi sökücülere satıldı ve parçalandı.

<i>Çesma</i> 1880lerde Rus İmparatorluk Donanması için inşa edilen Yekaterina II sınıfının ikinci gemisi olan zırhlı.

Çesma, 1880'lerde Rus İmparatorluk Donanması için inşa edilen Yekaterina II sınıfının ikinci gemisi olan zırhlıdır. Adını, 1770'te gerçekleşen Çeşme Deniz Muharebesi'ndeki Rus zaferinden almakta olup planlanandan daha ağır inşa edildiğinden dolayı zırh kuşağının çoğu su hattının altında kalmıştı. Rus şirketleri, Donanma Genel Komutanlığının istediği gelişmiş zırh ve makineleri üretemediği için bu parçalar Birleşik Krallık ve Belçika'dan ithal edildi. Çesma, kariyerini Rus Karadeniz Filosu'nun bir parçası olarak geçirdi.

Scharnhorst sınıfı zırhlı, II. Dünya Savaşı'ndan hemen önce inşa edilmiş bir Alman zırhlısı sınıfıdır. Nazi Almanyası'nın Kriegsmarine gemisinin ilk ana gemileri, iki gemiden oluşuyordu: Scharnhorst ve Gneisenau.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.