İçeriğe atla

Bozkır

Moğolistan Bozkırı
Batı Kazakistan'da ilkbahar başlarında bozkırdan bir görünüm

Bozkır veya step, fiziki coğrafyada kurakçıl otsu bitkilerden oluşan, sıcak ve ılıman iklimlerdeki ağaçsız ekolojik bölge.[1]

Kıtaların iç bölgelerinde yağış miktarı 500–300 mm'ye düştüğü zaman ormanlar yerini otsu bitkilere ve çalılara bırakır. Bozkır kuşağı denen bu bölgelerde görece kurak, ama çok sıcak olmayan yazları çok soğuk kışlar izler. Doğu Avrupa'nın güneyinden Asya'nın içlerine doğru uzanan bozkır kuşağı Kuzey Amerika'nın ortabatısında preri, Güney Amerika'da pampa adıyla anılır.[1] Kuraklığın süresine göre buralarda birkaç santimetre yüksekliğindeki otlardan, soğanlı ve yumrulu bitkilere kadar değişen bitki türleri yetişir. İçinde yetişen bitki türlerine göre adlar alan bu alanlarda günümüzde daha çok buğday tarımı yapılır.[1] Bu bozkır kuşağından sonra iç bölgelerdeki çöller başlar.[1]

Ilıman meralar, iklim ve bitki örtüsü gibi faktörlere bağlı olarak farklı özellikler gösteren ekosistemlerdir. İklimsel faktörler, özellikle yağış ve sıcaklık, ilmi meraların oluşumunda ve sürdürülebilirliğinde büyük bir rol oynamaktadır.

Ilıman meralar, sıcak ve nemli iklimlerde, özellikle tropikal bölgelerde sıkça görülürler. Bu ekosistemler, bitki örtüsü olarak genellikle otlar ve diğer küçük bitkilerden oluşur. İlmi meralar, dünya üzerindeki biyolojik çeşitliliğin önemli bir parçasıdır ve birçok hayvan türü için yaşam alanı sağlarlar.

Ilıman meraların çeşitli ekolojik hizmetleri vardır. Bunlardan en önemlisi, toprak erozyonunu önlemeleridir. Bu ekosistemler, toprağı korumak için kök sistemleri ve bitki örtüsü kullanarak suyu emerler ve toprağın kaymasını önlerler. Ayrıca, ilmi meralar, karbon depolama, su döngüsü, habitat sağlama ve toprak verimliliği gibi diğer ekolojik hizmetleri de sağlarlar. Ancak, günümüzde insan faaliyetleri nedeniyle ilmi meralar büyük tehdit altındadır. Tarım, ormanlık alanların yok edilmesi, aşırı otlatma, ormansızlaşma ve iklim değişikliği gibi faktörler, ilmi meraların azalmasına ve yok olmasına neden olmaktadır. Bu nedenle, ilmi meraların korunması ve sürdürülebilirliği için çeşitli önlemler alınması gerekmektedir. Bu önlemler arasında, ilmi meraların korunması ve restorasyonu için doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımı, ağaçlandırma projeleri, kontrollü otlatma ve ormansızlaşmanın durdurulması gibi uygulamalar yer almaktadır. Ayrıca, iklim değişikliği ile mücadele etmek için de önlemler alınması gerekmektedir. Bu, fosil yakıt kullanımının azaltılması, yenilenebilir enerji kaynaklarına geçiş ve sera gazı emisyonlarının azaltılması gibi uygulamaları içermektedir. Sonuç olarak, ilmi meralar ekolojik çeşitliliğin önemli bir parçasıdır ve birçok hayvan türü için yaşam alanı sağlarlar. Ancak, insan faaliyetleri nedeniyle ilmi meralar büyük tehdit altındadır ve korunmaları gerekmektedir.[2][3]

Bozkır Ekosistemlerinin Dünya Üzerindeki Dağılımı

Güney Amerika

Arjantin: Arjantin'de Pampas olarak bilinen geniş bozkır alanları bulunmaktadır. Pampas, tarım ve hayvancılık için ideal koşullara sahip olup, ülke ekonomisinin önemli bir parçasını oluşturur. Bu bölgede buğday, mısır ve soya fasulyesi gibi ürünlerin yanı sıra büyükbaş hayvancılık da yaygındır.

Avrupa

Ukrayna: Ukrayna, geniş bozkır alanları ile bilinir. Bu bölgeler, zengin toprak yapısıyla (çernozyom) dikkat çeker ve bu sayede tarımsal üretimde büyük bir rol oynar. Ukrayna bozkırlarında buğday, arpa, mısır ve ayçiçeği gibi ürünler yaygın olarak yetiştirilir.

Rusya: Rusya'nın güney bölgelerinde yaygın olarak bozkır bitki örtüsü görülür. Bu alanlar, geniş tarım arazilerine ev sahipliği yapar ve hayvancılık için de elverişlidir. Özellikle Stavropol ve Rostov bölgeleri, buğday ve arpa üretimi ile öne çıkar.

Orta Asya

Kazakistan: Kazakistan, geniş bozkır alanlarına sahiptir. Bu alanlar, tarım ve hayvancılık için önemli ekonomik faaliyetlerin merkezidir. Özellikle buğday ve koyun yetiştiriciliği öne çıkar.

Özbekistan: Özbekistan'da bozkır bitki örtüsü yaygındır ve bu bölgeler tarımsal üretimde önemli bir rol oynar. Pamuk, tahıl ve sebze üretimi yaygındır.

Kırgızistan: Kırgızistan'da dağlık bölgelerde ve ovalarda bozkır bitki örtüsü görülür. Bu alanlar, hem hayvancılık hem de bitkisel üretim açısından değerlidir. Koyun, sığır ve tahıl üretimi öne çıkar.

Kuzey Amerika

ABD: ABD'nin Great Plains bölgesinde yaygın olarak bozkır bitki örtüsü bulunur. Bu alanlar, dünyanın en geniş ve verimli tarım alanlarından birini oluşturur. Mısır, buğday ve soya fasulyesi üretimi yoğun olarak yapılır.

Kanada: Kanada'da Prairie adı verilen bozkır alanları bulunmaktadır. Bu bölgeler, tahıl üretimi için önemli olup, biyolojik çeşitlilik açısından da zengindir. Buğday ve arpa gibi ürünlerin yanı sıra, büyükbaş hayvancılık da yaygındır.

Kaynakça

  1. ^ a b c d Nijman, Jan (2020). Geography: Realms, Regions, and Concepts (20. bas.). Wiley. ISBN 978-1119607410. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 12 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Mayıs 2023. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

4. ^ Bozkır Bitki Örtüsü Nerelerde Görülür?

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Tarım</span> bitki ve hayvan evcilleştirme bilimi.

Tarım veya ziraat, bitkisel ve hayvansal ürünlerin üretilmesi, bunların kalite ve verimlerinin yükseltilmesi, bu ürünlerin uygun koşullarda muhafazası, işlenip değerlendirilmesi ve pazarlanmasını ele alan bilim dalıdır. Diğer bir ifade ile insan besini olabilecek ve ekonomik değeri olan her türlü bitkisel-Hayvansal ürünün bakım, besleme, yetiştirme, koruma ve mekanizasyon faaliyetlerinin tamamı ile durgun sularda veya özel alanlarda yapılan balıkçılık faaliyetlerinin tümüdür.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Anadolu Bölgesi</span> Türkiyenin doğusundaki coğrafi bölgesi

Doğu Anadolu Bölgesi, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. Anadolu topraklarındaki konumunda doğuda yer alması nedeniyle Birinci Coğrafya Kongresi tarafından 1941 yılında böyle isimlendirilmiştir. Ülkenin, nüfus yoğunluğu ve nüfusu en az olan bölgesidir. Bunda bölgenin yüzölçümünün büyük olması başlıca etkilerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Güneydoğu Anadolu Bölgesi</span> Türkiyenin güneydoğusundaki coğrafi bölgesi

Güneydoğu Anadolu Bölgesi, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. Güneydoğu Torosların güneyinden Suriye sınırına kadar olan yerleri kaplar. Bölge doğu ve kuzeyden Doğu Anadolu Bölgesi, batıdan Akdeniz Bölgesi, güneyden Suriye ve kısa bir sınırla da Irak ile çevrilidir.

<span class="mw-page-title-main">Ege Bölgesi</span> Türkiyenin Ege Denizi kıyısındaki coğrafi bölgesi

Ege Bölgesi, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. İsmini kıyısında olduğu Ege Denizi'nden alır. Ege ve İç Batı Anadolu olmak üzere iki bölüme ayrılır. Kuzeyde Marmara, doğuda İç Anadolu, güneyde Akdeniz bölgeleriyle ve batıda Ege Denizi'yle çevrilidir. Türkiye'nin en uzun kıyı şeridine sahip bölgesidir. Tarihi mekanlar çoktur. Efes Antik Kenti, Laodikya Antik Kenti, Sardis Antik Kenti, Stratonikenia Antik Kenti, Tralleis Antik Kenti, Blaundus Antik Kenti, Aizanoi Antik Kenti gibi birçok tarihi mekan vardır. Ege Bölgesi'nin iklimi Akdeniz İklimi'dir.

<span class="mw-page-title-main">Yulaf</span>

Yulaf (Avena), bol nişastalı taneleri (tohumları) için yetiştirilen bir tarım bitkisi. Daha çok hayvan yemi olarak kullanılan bu tahıldan insanların beslenmesinde de yararlanılır. Bir yulaf tarlası, buğday ya da arpa başaklarına benzemeyen, salkım biçimindeki dağınık başakları sayesinde öbürlerinden kolayca ayırt edilebilir. Sapçıkların ucunda bulunan başakcıkların her biri iki ya da üç tohum içerir. Dışları kılıfta örtülü olan bu tohumların ikisini birden yeniden zarsı iki yaprak kuşatır.

<span class="mw-page-title-main">Kızılırmak, Çankırı</span> Çankırının ilçesi

Kızılırmak: Çankırı ilinin bir ilçesidir. Çankırı şehir merkezine olan uzaklığı 56 km'dir.

<span class="mw-page-title-main">Tahıl</span>

Tahıl ya da hububat genellikle buğdaygillerden hasat edilen ürünlere ve onların tohumlarına verilen addır.

<span class="mw-page-title-main">Marmara Bölgesi</span> Türkiyenin Marmara Denizi çevresindeki coğrafi bölgesi

Marmara Bölgesi, Türkiye'nin 7 coğrafi bölgesinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Biyom</span> Bir çevre ile ilişkili organizmalar topluluğu

Biyom, bulundukları fiziksel çevreye ve ortak bir bölgesel iklime tepki olarak oluşmuş biyolojik bir topluluktan oluşan biyocoğrafik bir birimdir. Bir diğer tanıma göre, biyosferin aynı iklim koşullarında ve aynı bitki örtüsünün egemen olduğu çok geniş bölümlerini belirten çevrebilim terimidir. Yeryüzündeki birbirine bitişik, benzer yayılmış yaşam alanları olarak da tanımlanabilir. Biyomlar birden fazla kıtaya yayılabilir. Biyom, habitattan daha geniş bir terimdir ve çeşitli habitatları içerebilir.

<span class="mw-page-title-main">Palas, Sarıoğlan</span> Sarıoğlan´nın mahallesi, Kayseri, Türkiye

Palas, Kayseri ilinin Sarıoğlan ilçesine bağlı mahalledir.

<span class="mw-page-title-main">Antik Yunanistan'da tarım</span>

Antik Yunanistan'da tarım, ülke ekonomisinin başlıca kaynağıydı. Nüfusun hemen hemen %80'lik bir bölümü çeşitli tarım işleriyle uğraşıyordu. Yunan kentlerinin hemen hepsinde yetişen zeytin halkın günlük yaşamında önemli bir yer tutuyordu. Buna bağlı olarak zeytinyağı üretimi de gelişmişti. Zeytinin yanı sıra topraklarda lahana, soğan, fasulye gibi sebzeler ve pek çok tahıl türü yetiştirilirdi. Sulama, zararlı otları yolma, mahsul toplama, ekin ve hasat zamanları yapılacak her işi köleler yapardı. Pek çok kişinin geçimini sağladığı tarım Yunan kültürün biçimlenmesinde de büyük rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Akçaşehir, Karaman</span> Karaman merkez ilçesinde bir belde

Akçaşehir Karaman iline bağlı bir kasabadır. 28 Şubat 1967 tarihinde belediye teşkilatı kurulmuştur. Güneydoğusundaki Ayrancı ilçesine 20, kuzeyindeki Karapınar ilçesine 38, doğusundaki Ereğli ilçesine 53 km uzaklıkta bulunur. Söz konusu il ve ilçelere asfaltlanmış kara yolları aracılığı ile ulaşım yapılabilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sultansazlığı Millî Parkı</span> Türkiyede bir ulusal park

Sultan sazlığı, İç Anadolu Bölgesinde Kayseri il sınırları içerisinde Develi, Yahyalı ve Yeşilhisar ilçelerinin oluşturduğu üçgen içerisinde bulunmaktadır.

Kahverengi bozkır toprakları, Orta kuşakta, karalarının iç bölgelerinde, karasal iklim ve bozkır bitki örtüsü altında gelişen toprak türü. Eski sınıflandırmaya göre yerli (zonal) topraklar grubuna dahildir. Oluşumunda iklim, bitki örtüsü ve anakaya etkilidir.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de tarım</span>

Türkiye'de tarım, istihdam, ihracat ve ulusal gelire yaptığı katkı ile önemli bir sektördür.

Türkiye'de yetiştirilen tarım ürünleri, Cumhuriyetin ilk yıllarında Türkiye'deki nüfusun büyük çoğunluğu tarım sektöründe çalışmaktaydı. Ancak bu dönemdeki tarım anlayışı daha çok geleneksel yöntemler eşliğinde yapılıyordu. Tarımın bu şeklide yapılmasında ülkenin yeni kurulmuş olması ve farklı dönemlerde farklı devletlerle topyekün savaşlar yapmasından kaynaklanan ekonomik darlıktır. İlerleyen dönemlerde devletin tarım politikaları değişmiş ve daha farklı tarım yöntemleri uygulanmıştır. Bu farklı yöntemlerle birlikte tarımda makineleşme de artmıştır. Tarımda makineleşmenin artmasına paralel olarak da göçler yaşanmıştır. 1950-1960 yılları arasında uygulanan ekonomi politikası ile çiftçiye verilen tarım kredileri artmıştır ve tarım ürünleri için yüksek fiyat politikası izlenmiştir. Genel olarak 1950'li yıllardan sonra Türkiye'de tarım arazilerinin genişletilmesi, makine kullanımının artması ile sulama ve gübreleme gibi çalışmalar hızlanmıştır. Türkiye'de tarımsal faaliyetler ve buna bağlı olarak da yetiştirilen tarımsal ürünler bölgeden bölgeye göre farklılıklar göstermektedir. Bu farklılıkların temel sebepleri arasında Türkiye'nin eğimli ve yüksek bir arazi yapısına sahip olması başta gelmektedir. Türkiye'nin özel ve matematik konumu tarımsal faaliyetleri kısıtlamasına sebep olduğu gibi çeşitli olmasına da katkı sağlamaktadır. Türkiye'nin orta kuşakta bulunması ve dört mevsimi yaşaması da tarımsal çeşitliliği arttıran etmenlerdendir. Türkiye'de aktif nüfusun 1/4'ü tarım sektöründe çalışmakta ve milli gelirin yüzde 10'u tarımsal faaliyetlerden sağlanmaktadır. Türkiye'de ekili dikili alanlarda en fazla tahıllar, daha sonra ise endüstri bitkileri ile sebze ve baklagiller gelmektedir. Türkiye'de yetiştirilen fındık, fıstık, incir, üzüm, tütün ve çeşitli sebze meyveler ihracatta pay sahibidir. Ayrıca Türk sanayisi de çoğunluklu olarak ham maddesi tarımsal faaliyetlere dayanan ürünlerden oluşmaktadır. Türkiye'de tarımı destekleyen kayda değer kuruluşlara Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü, Toprak Mahsulleri Ofisi ve Ziraat Bankası örnek verilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Kapsamlı tarım</span>

Kapsamlı tarım, yaygın tarım, kaba tarım veya ilkel tarım; alan büyüklüğüne oranla az miktarda insan gücü, gübre ve anaparanın kullanıldığı tarım yöntemidir. Genellikle koyun ve sığır otlatmak için kullanılmakta olup buğday ve arpa yetiştirilmesine de olanak sağlamaktadır. Toprağın yaşı bu tür tarım alanlarında verimin düşmesine neden olmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kırgızistan'da tarım</span>

Tarım, Kırgızistan'da ekonomi için önemli bir sektördür.The World Factbook'a göre toplam GSYİH'nin %18'ini ve toplam işgücünün %48'ini oluşturuyor. Arazinin %6,8'i ekim için kullanılırken; %44'ü hayvancılık amaçlı mera olarak kullanılıyor. Kırgızistan'ın dağlık yapısı, hayvancılığı tarım ekonomisinde önemli bir yerde tutuyor.

Yezdekan, İran'ın Batı Azerbaycan Eyaleti, Hoy şehri ilçesinin orta kesiminde bir köydür.

Ilıman meralar, iklim ve bitki örtüsü gibi faktörlere bağlı olarak farklı özellikler gösteren ekosistemlerdir. İklimsel faktörler, özellikle yağış ve sıcaklık, ilmi meraların oluşumunda ve sürdürülebilirliğinde büyük bir rol oynamaktadır.