Botomaçi (Japonca: ぼたもち veya 牡丹餅) veya ohagi (おはぎ), tatlı pirinç ve tatlı azuki fasulyesi hamuruyla hazırlanmış bir Japon tatlısıdır. Tatlı pirincin yaklaşık altı saat ıslatılmasıyla yapılır. Daha sonra pirinç pişirilir ve önceden oluşturulmuş pirinç topları etrafında kalın bir azuki ezmesi ile birleştirilir.
Pirinç, Buğdaygiller familyasından Oryza sativa veya daha az yaygın olarak Oryza glaberrima türüne ait bitki ve bu bitkinin tohumlarıdır. Yabani pirinç adı genellikle terim her ne kadar yabani ve evcilleştirilmiş olsa da Zizania ve Porteresia cinslerinin türleri için kullanılır ayrıca ilkel veya ekilmemiş Oryza çeşitleri için de kullanılabilir.
Sütlaç, çeşitli mutfak kültürlerinde bulunabilen bir tatlı.
Japon mutfağı, Japonya'ya özgü yemek pişirme tarzıdır. Japonya'nın geleneksel mutfağı (washoku), miso çorbası ve diğer yemekler ile pilav üzerine kuruludur ve mevsimlik malzemelere vurgu yapılmaktadır. Garnitürler genellikle balık, salamura sebze ve et suyunda pişirilmiş sebzelerden oluşur. Japonya bir ada ülkesi olduğundan dolayı balık ile diğer deniz ürünleri içeren yemeklere de çok sık rastlanmakta olup genellikle ızgara yapılır, ancak aynı zamanda saşimi veya suşi olarak çiğ olarak da servis edilir. Deniz ürünleri ve sebzeler de tempura olarak hafif bir hamurda kızartılır. Pirinç dışında, soba ve udon gibi erişteler de bir temel gıda maddesidir. Japonya'da ayrıca, oden adı verilen et suyunda balık ürünleri veya sukiyaki ve nikujagada sığır eti gibi birçok kaynatılmış yemek bulunur.
Sake, Japonların pirinç ve tahıl tozundan yapılan ulusal içkisidir. Rakı ve tatlı şaraba da benzetilmektedir. Genellikle Beyaz şarap rengindedir. %18-20 oranında alkol içerir. Şaraba nazaran hafif ekşimsi bir tadı vardır. İçimi de şarabı anımsatır.
Miso, fermente edilmiş bir Japon yiyeceği. Geleneksel Japon yemeği miso çorbasında da (misoşiru) kullanılır. Soya fasulyesi, pirinç veya arpanın, deniz tuzu ve ko-ji adlı mantarla fermentasyonu ile elde edilen bir çeşit hamurdur. Normalde tuzlu bir tadı vardır ama kullanılan malzemeler ve fermantasyon yöntemine bağlı olarak tadı farklı biçimlerde ortaya çıkar. Bu çeşitlilik içinde bazı misolar tatlı da olabilir. Japon beslenmesinde önemli bir konumu vardır, diyet yiyeceği olarak da kullanılır.
Muhallebi, süt kullanılarak yapılan ve soğuk servis edilen bir çeşit tatlı. Sakızlı muhallebi, su muhallebisi gibi çeşitleri bulunmaktadır. Efsanelerde tatlının kökeni Sasani İmparatorluğu'na dayandırılmaktadır.
Gyūdon, dashi, soya sosu ve mirin ile tatlandırılmış hafif tatlı bir sosla kaynatılmış biftek ve soğan ile kaplanmış bir kase pirinçten oluşan bir Japon yemeğidir. Ayrıca çoğunlukla shirataki erişte de bulunur ve bazen çiğ yumurta veya yumuşak haşlanmış yumurta ile kaplıdır. Japonya'da çok popüler bir gıda olan ve genellikle beni shōga, shichimi ve miso çorbası ile birlikte servis edilir.
Matcha, özel olarak yetiştirilen ve işlenen öğütülmüş bir yeşil çay tozudur. Geleneksel olarak, klasik Japon çay seremonisinde kullanılır. Ayrıca, wagashi tatlısı türlerine, yeşil çaylı dondurmaya, soba adlı yemeğe gıda ilavesi olarak kullanılmaktadır. Maçça tozuna da “Maçça” denir.
Anmitsu, agar jölenin küçük küpleinden yapılan popüler bir Japon tatlısıdır. Tatlı azuki fasulyesi ezmesi veya anko, haşlanmış bezelye, genellikle gyūhi ve şeftali dilimleri, mikan, ananas parçaları ve kiraz gibi çeşitli meyvelerle bir kapta servis edilir.
Daifuku, azuki fasulyesinden yapılan tatlı dolgulu kırmızı fasulye ezmesi ile doldurulmuş küçük yuvarlak bir mochiden oluşan bir Japon tatlısıdır. Birçok çeşidi olup en yaygın olanı, beyaz, solgun yeşil veya anko ile doldurulan soluk pembe renkli mochidir. Geleneksel olarak mochitsuki yöntemiyle yapılmasına karşın mikrodalga fırınında da pişirilebilir.
Shiruko, geleneksel bir Japon tatlısıdır. Haşlanmış ve ezilmiş azuki fasulyesinin tatlı bir lapası olup mochi ile birlikte servis edilir. Kestaneli veya mochi yerine yapışkan pirinç unlu hamur gibi değişik stilleri bulunmaktadır.
Taiyaki, balık şeklinde bir Japon kekidir. Adını ve şeklini taiden almaktadır. En yaygın dolgu, şekerli azuki fasulyesinden yapılan kırmızı fasulye ezmesidir. Diğer yaygın dolgu maddeleri, muhallebi, çikolata, peynir veya tatlı patates olabilir. Hatta bazı dükkanlar taiyakiyi okonomiyaki, gyoza dolgusu veya içinde bir sosis ile birlikte satmaktadır.
Imagawayaki, özellikle Japon festivallerinde yenilen bir Japon tatlısıdır. Özel bir tavada hamurdan yapılır ve tatlı azuki fasulyesi ezmesi ile doldurulur, ancak vanilya muhallebi, farklı meyve sarnıçları ve reçelleri, köri, patates, mayonez farklı et ve sebze dolguları gibi daha geniş çeşitlilikte dolguların kullanımı giderek daha popüler hale gelmektedir. Imagawayaki, dorayakiye benzer, ancak dorayaki pişirildikten sonra dolgu etrafında iki ayrı kreptir ve sıklıkla soğuk olarak servis edilir.
Bir pirinç keki, tek bir nesne halinde şekillendirilmiş, yoğunlaştırılmış veya başka şekilde birleştirilmiş pirinçten yapılan herhangi bir gıda maddesi olabilir. Pirincin yenildiği birçok farklı kültürde çok çeşitli pirinç kekleri mevcuttur ve özellikle Asya'da yaygındır. Yaygın varyasyonlar arasında pirinç unuyla yapılan kekler, öğütülmüş pirinçten yapılanlar ve birlikte sıkıştırılmış veya başka bir bağlayıcı madde ile birleştirilmiş tam pirinç tanelerinden yapılanlar bulunur. Pirinç kekleri genellikle çeşitli türlerde.
Kore mutfağından yemeklerin listesi aşağıda sıralanmaktadır.
Bupyeon (부편), geleneksel düğünlerde kullanılan buharda pişirilmiş pirinç keki (tteok) türüdür. Güney Gyeongsang Eyaleti, Miryang şehrine özgü bir tatlıdır.
Siru-tteok, ufalanmış kırmızı fasulyeden ve beyaz pirinçten yapılan yemek çeşitlerine verilen addır. Bu yemek çeşidi, yapışkan pirinç veya pirinç ununun hamur haline getirilerek kırmızı fasulye ya da soya fasulyesi ile beraber buharda pişirilmesiyle yapılır.
Zırva tatlısı veya Zırvâ esas malzemesi nişasta, kuru üzüm, kuru incir, kuru kayısı olan tatlıdır. Osmanlı mutfağında bulunur. Osmanlı Devleti fetihlerle yeni topraklara kazandıkça, zırva da malzemesini değiştirmiştir. Bal, pekmez, hurma ve daha sonraları ceviz, çam fıstığı gibi maddelerin katılması ile aşure kıvamında bir tatlı haline gelmiştir. Bartın mutfağında yapılan çeşidi vardır.
Manjū, geleneksel bir Japon şekerlemesidir. Genellikle tatlı bir dolgusu olan küçük, yoğun bir çörektir. Birçok şekil ve çeşidi bulunmaktadır.
Uirō veya uirō-mochi (外郎餅), yapışkan pirinç unu ve şekerden yapılan buharda pişirilmiş geleneksel bir Japon kekidir. Mochiye benzer şekilde çiğnenebilir ve hafifçe tatlıdır. Lezzetleri arasında azuki fasulyesi ezmesi, yeşil çay (matcha), yuzu, çilek ve kestane bulunur. Nagoya özellikle uirōsuyla ünlüdür ve özellikle Yamaguchi ve Odawara'da olmak üzere diğer bölgesel versiyonları da vardır, ancak Odawara'nın uirōsu daha çok bir ilaç olarak bilinir. Japonya genelindeki geleneksel Japon şekerleme dükkanlarından satın alınabilir.