Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Afrika'da 145 Dünya Mirası belirlemiştir. Bu sit alanları 35 ülkede yer almaktadır.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.
Ayasofya Katedrali Kiev'de şehrin sembollerinden biri olan, temeli 11. yüzyıl başında atılmış tarihi yapı.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Güney Kore'nin, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 14 Eylül 1988'de onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.
Rusya'daki Vladimir ve Suzdal'ın Beyaz Anıtları, 1992 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak listelenen bir alandır. Miras Alanı, Zalesye'nin 12. ve 13. yüzyılın sonlarından kalma sekiz Orta Çağ anıtına ev sahipliği yapmaktadır. Bunlara Rus Ortodoks kiliseleri ve manastırın yanı sıra bir kale ve tarihi kapı da dahildir:
Boris ve Gleb Kilisesi, 1152 yılında, Nert Nehri üzerindeki Kideksha'da, "Aziz Boris'in kamp yerinin" bulunduğu alana, Prens Yuri Dolgorukiy'nin emri üzerine kurulmuş bir kilisedir. Muhtemelen bir ahşap saray kompleksinin bir parçasıydı, ancak 1155 yılında Kiev Büyük Prensi oluşundan birkaç yıl önce sadece Dolgorukii tarafından kullanıldı. Suzdal'ın dört kilometre doğusunda yer alan köy, önemli bir kasabaydı. Moğollar tarafından yıkldı ve önemini kaybetti.
Vladimir'deki Meryem'in Ölümü Katedrali, 13. ve 14. yüzyıllar arasında, Orta Çağ Rusyasının ana kilisesi idi. Bir Dünya Mirası Alanı olan Vladimir ve Suzdal'daki Beyaz Anıtların bir parçasıdır.
Suzdal Kremlini, tarihi 10. yüzyıla kadar gide Rus şehri Suzdal kentinin en eski kesimidir. Diğer Rus Kremlinleri gibi, orijinalinde bir kale idi ve kentin dini ve idari merkezi idi. Özellikle, Doğuş Katedrali ile dikkat çekmektedir. Bir Dünya Mirası Alanı olan Vladimir ve Suzdal'daki Beyaz Anıtların bir parçasıdır.
Nerl Nehri üzerindeki Meryem'in Şefaati Kilisesi bir Ortodoks kilisesi ve Orta Çağ Rusya'sının simgesidir.
Vladimir Altın Kapısı, 1158-1164 yılları arasında inşa edilmiştir ve antik Rusya şehir kapısının korunmuş halidir. Tarihi yapının içinde yer alan bir müzede, 13. yüzyılda gerçekleştirilen Moğol istilası ile ilgili eserler sergilenmektedir.
Aziz Demetrius Katedrali, eski Rus kenti Vladimir'de yer alan bir katedraldir. 1191'de Vladimir-Suzdal Knezliği'nin Büyük Prensi Vsevolod the Big Nest'in hükümdarlığı sırasında Selanikli Aziz Demetrius'un onuruna inşa edildi.
Kideksha, Rusya'nın, Vladimir Oblastı'ndaki Suzdalsky Bölgesi'nde, Suzdal'ın 4 kilometre doğusunda, Kamenka ve Nerl Nehirlerinin birleştiği yerde bulunan bir kasabadır.
Suzdal Rusya'nın Vladimir Oblastında yer alan bir kasabadır. Bu kasaba, Vladimir şehrinin 26 km kuzeyinde yer almaktadır. Kasabanın nüfusu 2010 sayımına göre 10,535'tir.
Vladimir Guberniyası, Rus İmparatorluğu'nun guberniyalarından biriydi. Guberniya, günümüz Vladimir Oblastı'nı kapsamaktaydı. Guberniyanın merkezi Vladimir idi.
Konstantin Vsevolodovich, III. Vsevolod Yuryeviç ve Maria Shvarnovna'nın en büyük oğlu olarak 1216–1218 yıllarında Vladimir prensi.
Yaroslavl Knezliği, 1218-1463 yılları arasında var olup 14. yüzyılın ortalarına kadar Vladimir-Suzdal Knezliği'nin bir parçasıyken mevcut Vladimir-Suzdal Knezi ölünce oğullarından birine Yaroslavl Knezliği miras kaldı ve böylece knezlik bağımsız oldu. Devlet bir Doğu Slav knezliği olup başkenti Yaroslavl'dı.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kabul edilen UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Sovyetler Birliği, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 12 Ekim 1988'de onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
Rusya
Vladimir Oblastı
