Dere otu, maydanozgiller (Apiaceae) familyasından anavatanı Asya olan tek yıllık bir bitki türüdür. Bitkinin botanikteki adı ise Anethum Graveolens'tir ve bu cinsteki tek türdür. Anavatanı Avrupa'nın güneyi ve Asya'nın batısıdır. Türkiye'de de yabani olarak bulunduğu gibi, kültür bitkisi olarak bahçelerde de yetiştirilir. Dereotu, yaprakları ve tohumlarının yemeklere tat vermek için ot veya baharat olarak kullanıldığı Avrasya'da yaygın olarak yetiştirilmektedir.
Halep çamı, Pinaceae (çamgiller) familyasından Akdeniz bölgesine özgü bir çam türü.
Hazar Denizi dünyanın en büyük gölü veya eksiksiz bir deniz olarak sınıflandırılan dünyanın en büyük iç su kütlesidir. Adını Hazar Kağanlığı'ndan almıştır. Güneydoğu Avrupa ve güneybatı Asya'dadır ve dünyanın en büyük tuzlu su gölüdür. Hem deniz, hem de göl özelliklerini taşımaktadır. Petrol yataklarınca zengindir. Tektonik göllere örnektir. Endoreik bir havza olarak, Avrupa ile Asya arasında, Kafkasya'nın doğusunda, Orta Asya'nın geniş bozkırlarının batısında ve Batı Asya'daki İran platosunun kuzeyinde yer almaktadır. Denizin yüzey alanı 371.000 km2 ve hacmi 78.200 km3'tür. Tuzluluk oranı yaklaşık %1,2 olup, bu oran çoğu deniz suyunun tuzluluğunun yaklaşık üçte biri kadardır. Kuzeydoğuda Kazakistan, kuzeybatıda Rusya, batıda Azerbaycan, güneyde İran ve güneydoğuda Türkmenistan ile sınırlanmıştır. Hazar Denizi çok çeşitli canlı türlerine ev sahipliği yapmaktadır ve en çok havyar ve petrol endüstrileriyle tanınmaktadır. Petrol endüstrisinden kaynaklanan kirlilik ve Hazar Denizi'ne akan nehirler üzerine inşa edilmiş barajlar, denizde yaşayan organizmaları olumsuz etkilemiştir.
Gobi Çölü, Orta Asya'da, Moğolistan Cumhuriyetinin güneyi ve Çin'e bağlı Sin-Kiang ve Kansu eyaletlerinin yakınlarındaki bölgeleri de içine alan geniş çöl. Etrafını kayalık sıradağlar çevirmiştir. Güneyde Altun Dağ, Bei ve Yin Dağları, batıda Tanrı Dağları, kuzeyde Altay ve Hangay Dağları yer alır. Çölün uzunluğu 1600 km olup, genişliği 480–965 km arasında değişir.
Leylak, zeytingiller (Oleaceae) familyasından, 20'ye yakın türü bulunan, bahçe ve parkların süslenmesinde çok kullanılan soğuklara oldukça dayanıklı ağaççıkların ortak adı.
Accipiter nisus veya Atmaca, Accipiter cinsine bağlı bir kuş türüdür.
Bataklık yaban mersini, fundagiller (Ericaceae) familyasından kuzey yarımkürenin ılıman dağlık bölgelerinde yetişen bir yaban mersini türü.
Japon çamı, servigiller (Cupressaceae) familyasından anavatanı Japonya ve Çin olan bir ağaç türü.
Eptesicus japonensis, Vespertilionidae familyasıdan bir yarasa türüdür.
Gobi ayısı, Ursus arctos gobiensis(Moğolca'da Мазаалай olarak bilinir), Moğolistan'ın Gobi Çölü'nde bulunan boz ayı 'un bir alt türüdür. Tehlikede Olan Türler Listesi'nde ve IUCN standartlarını kullanan Londra Zooloji Topluluğu tarafından tehlike altında olarak arşivlenmiştir. Günümüzde yaklaşık 20 tane yetişkin Gobi ayısı bulunmaktadır. Gobi ayıları ağırlıklı olarak kök, çilek ve diğer bitkiler, bazen kemirgenler yediğine dair kanıtlar vardır fakat büyük memeliler yediğini gösteren hiçbir kanıt bulunmamaktadır. Diğer boz ayı alt türlerine göre farklı olarak küçük yetişkin erkekler yaklaşık 96.0-138.0 kilogram ve kadınlar yaklaşık 51.0-78.0 kilogram arasındadır. Gobi kahverengi ayısı, bazen Tibet mavi ayısı ile aynı alt türe ait olarak sınıflandırılır. Bu morfolojik benzerliklere ve çöl yerleşiminde bulunan Gobi ayısının mavi ayının kalıntı popülasyonunu oluşturduğu inancına dayanır. Bununla birlikte,nadiren Tibet mavi ayısı, Gobi ayısının kendi alt türü olarak sınıflandırılır. İki türde Asya boz ayısına yakından benzemektedir.
Akdeniz nal burunlu yarasası, memeliler (Mammalia) sınıfının, yarasalar (Chiroptera) takımının, nal burunlu yarasagiller (Rhinolopidae) familyasından bir yarasa türüdür. Akdeniz bölgesi, balkan yarımadası ve İtalya'nın bir bölümünde bulunur.
Nalburunlu yarasa ya da Nalburun yarasa, Rhinolophidae yarasa familyasını oluşturan yarasalara verilen isimdir. Yaşayan tek cinsi olan Rhinolophus dışında soyu tükenmiş bir cins olan Palaeonycteris de tanımlanmıştır. Bazen Rhinolophidae familyası içinde de sınıflandırılan Hipposideridae familyası ile yakın akrabadır. Nalburunlu yarasalar altı alt cinse ve birçok tür grubuna ayrılırlar. Tüm nalburunlu yarasaların ortak atası 34 ila 40 milyon yıl önce yaşamıştır ancak bu familyanın coğrafi kökeni belirli değildir ve familya biyocoğrafyasını ortaya koyma çabaları sonuçsuz kalmıştır. Genetik kanıtların gösterdiği birçok tür kompleksinin olma olasılığının yanı sıra daha önceden ayrı bir tür olarak tanımlanmış yarasaların aslında başka taksonlardan çok az genetik farklılık göstermesi sonucu taksonomileri karmaşıktır. Çoğunlukla tropikal ve subtropikal bölgeler olmak üzere Afrika, Asya, Avrupa ve Okyanusya kıtalarında, Eski Dünya'da yaşarlar.
Himalaya boz ayısı, Himalaya kızıl ayısı, isabelline ayısı veya Dzu-Teh olarak da bilinir, kahverengi ayının bir alt türü ve kuzey Afganistan, kuzey Pakistan, kuzey Hindistan, batı Çin ve Nepal'de yaşayan ayı türü. Bu bölgelerdeki en büyük memelidir ve erkekleri 2,2 m (7 ft) uzunluğa ulaşırken, dişileri biraz daha küçüktür. Bu ayılar hepçildirler ve kış aylarında kış uykusuna yatarlar. Himalaya boz ayısı, Boz ayıların bir türü olarak IUCN tarafından nesli tükenme tehlikesi Asgari endişe altındaki türler sınıflandırılırken, bu alt türler son derece tehlikededir.
Sideritis akmanii, Sideritis cinsine bağlı bir bitki türüdür. Dünya'da yalnızca Türkiye'de Afyon ilinde yayılış yapar. İlk olarak 1996 yılında Türk botanikçileri Zeki Aytaç, Ali A. Dönmez ve Murat Ekici tarafından tanımlanmıştır. Bu tür, Ankara Üniversitesi'nde bir botanikçi olan ve aynı alanda bitkiyi ilk toplayan Prof. Dr. Yıldırım Akman'ın onuruna adlandırılmıştır.
Gobi büyük kahverengi yarasası, bir vesper yarasa türüdür. Afganistan, Çin, Hindistan, Moğolistan, Pakistan ve Rusya'da bulunur. Rus zoolog Profesör Kont Nikolay Alekseyevich Bobrinski ilk olarak 1926'da Gobi Çölü'ndeki Altay Dağları'ndan gelen örneği tanımladı.
Salix cinerea, Salicaceae (Söğütgiller) familyasından bir ağaç türüdür.
Myotis tschuliensis, düz burunlu yarasalar familyasından bir yarasa türüdür. 1935 yılında tanımlanan türün 1984'te saçaklı yarasanın alttürü olduğu kabul edildi. 2019 yılında yeniden ayrı bir tür olduğu tespit edildi. Saçaklı yarasaya kıyasla daha büyüktür ve daha uzun ön dişleri vardır.
Petralona mağarası, ayrıca Kızıl Taşlar Mağarası olarak da bilinir, Yunanistan'ın Halkidiki yarımadasındaki Selanik şehrinin yaklaşık 35 kilometre (22 mi) güney doğusunda, Petralona köyünün yaklaşık 1 kilometre (0,62 mi) doğusunda, Katsika Dağı'nın batı eteğinde deniz seviyesinden 300 m (984 ft) yükseklikte yer alan bir karstik oluşumdur. 1960 yılında fosilleşmiş bir arkaik insan kafatası bulunduğunda bölge halkın dikkatini çekti. Mağara, erozyon nedeniyle kayada yarıklar oluşmasından sadece bir yıl önce (1959) tesadüfen keşfedilmişti. Etkileyici sarkıt ve dikit oluşumlarıyla dikkat çeken ve yoğun miktarda fosil barındıran mağara kısa sürede jeologları ve paleontologları kendisine çekti. Onlarca yıl süren kazılardan sonra mağara halka açıldı ve bilimsel çalışmalara ait belgeler bitişikteki bir arkeoloji müzesinde sunulmaya başlandı.
Küçük kahverengi yarasa veya küçük kahverengi myotis Kuzey Amerika'da bulunan, nesli tükenmekte olan fare kulaklı bir küçük yarasa türüdür. Küçük vücut ölçüsüne ve parlak kahverengi kürke sahiptir. Görünüş olarak, Indiana yarasası, kuzey uzun kulaklı yarasa ve yakından ilişkili olduğu Arizona myotis dahil olmak üzere diğer bazı fare kulaklı yarasalara benzemektedir. Adı benzemesine rağmen, küçük kahverengi yarasa, farklı bir cinse ait olan büyük kahverengi yarasa ile yakından ilişkili değildir.
Kafkas uzunkulaklı yarasası veya Uzunkulaklı Kafkas yarasası, uzun kulaklı yarasa (plecotini) familyasından bir yarasa türüdür. İlk olarak 1965 yılında İsviçre ve Avusturya'da kahverengi uzun kulaklı yarasa ile gri uzun kulaklı yarasa arasında bir tür olarak tanımlandı. Sonrasında 2002 yılında sırasıyla Fransa ve Avusturya'da tanımlandı. Alpler, Kafkasya, Doğu Karadeniz, Anadolu, Hırvatistan, Bosna-Hersek ve Orta Doğu'da dağılım gösterir. Kahverengi uzun kulaklı yarasa gibi Avrupa'daki diğer uzun kulaklı yarasa türlerinden beyaz alt kısımlarıyla farklılık gösterir.