İçeriğe atla

Blue Origin

Blue Origin
EndüstriHavacılık ve Uzay
Kuruluş8 Eylül 2000
KurucuJeff Bezos
Genel merkezi
Kent, Washington
,
ABD
Önemli kişilerBob Smith (CEO)
Çalışan sayısı3500 (2021)
Web sitesiblueorigin.com

Blue Origin, Jeff Bezos tarafından kurulan ve merkezi Washington'da bulunan havacılık ve uzay araştırma şirketi. 2000 yılında Jeff Bezos tarafından kurulan şirket, CEO Bob Smith tarafından yönetiliyor ve yeniden kullanılabilir fırlatma araçlarıyla uzaya erişimi daha ucuz ve daha güvenilir hale getirmeyi hedefliyor.[1][2]

Blue Origin, yörünge altı ve yörünge boşluğuna erişim için roketle çalışan dikey kalkış ve dikey iniş (VTVL) araçlarına odaklanarak çeşitli teknolojiler geliştiriyor. Şirketin adı, başlangıç noktası olarak mavi gezegen Dünya'ya atıfta bulunuyor.[3]

Başlangıçta yörünge altı uzay uçuşuna odaklanan şirket, Teksas Culberson'deki tesislerinde New Shepard aracının birçok prototipini tasarladı, inşa etti ve uçurdu. Alan Shepard'ın adını alan New Shepard'ın gelişimsel test uçuşları Nisan 2015'te başladı ve uçuş testleri devam ediyor. Şirket, henüz ticari yolcu uçuşlarına başlamadı ve ne zaman başlayacakları için kesin bir tarih açıklamadı.

Mayıs 2019'da Jeff Bezos, Blue Origin'in uzay vizyonunu açıkladı ve 2024 yılına kadar hazırlanması planlanan "Blue Moon" olarak bilinen aya iniş planını açıkladı.[4]

Fırlatma araçları

New Shepard

New Shepard tamamen yeniden kullanılabilir bir fırlatma aracıdır. Adını astronot Alan Shepard'dan almıştır. Fırlatma aracı roket iticisi ve mürettebat kapsülü olmak üzere 2 aşamadan oluşmaktadır. 1 BE-3PM motoru roketin ilk aşamasına güç vermektedir. New Shepard, bir destek roketi ve bir mürettebat kapsülünden oluşan bir rokettir. Kapsül en fazla altı yolcuyu veya kargoyu taşıyabilecek kapasiteye sahiptir.

New Glenn

New Glenn geliştirilme aşamasında olan bir fırlatma aracıdır. Adını astronot John Glenn'den almıştır. Fırlatma aracının iki aşamadan oluşması planlanmaktadır. 7 BE-4 motoru roketin ilk aşamasına, 2 BE-3U motoru roketin ikinci aşamasına güç verecektir.

Roket motorları

BE-3PM

Uzun adı BE-3 Propulsion Module (itici modulü) olan bu motor New Shepard'ın ilk aşamasında kullanılmaktadır. Sıvı hidrojen ve sıvı oksijen ile çalışmaktadır.

BE-3U

Uzun adı BE-3 Upper Stage (üst seviye) olan test aşamasındaki bu motor New Glenn'in ikinci aşamasında kullanılacaktır. Sıvı hidrojen ve sıvı oksijen ile çalışacaktır.

BE-4

BE-4 sıvı metan ve sıvı oksijen ile çalışan test aşamasında bir motordur. İlk defa ULA'nın Vulcan roketinin ilk aşamasına güç veren bu roket motoru gelecekte New Glenn'in ilk aşamasında da kullanılacaktır.

BE-7

"Blue Moon" Ay'a iniş aracı için geliştirilmekte olan bu motor sıvı hidrojen ve sıvı oksijen ile çalışacaktır.

Uçuşlar

Uçuş No. Tarih Araç Yükseklik Sonuç Notlar
1 5 Mart 2005 Charon315 ft (96 m)[5]Başarılı
2 13 Kasım 2006 Goddard279 ft (85 m)[6]Başarılı İlk roket gücü olan test uçuşu[7]
3 22 Mart 2007 Goddard ♺[8]Başarılı
4 19 Nisan 2007 Goddard ♺[9]Başarılı
5 6 Mayıs 2011 PM2 [10]Başarılı [11]
6 24 Ağustos 2011 PM2 ♺ Başarısız [11]
7 19 Ekim 2012 New Shepard kapsülü Başarılı Rampa ayrılışı test uçuşuşu,[12]
8 29 Nisan 2015 New Shepard 1 3.068.000 ft (935 km) Kısmen Başarılı Uçuş 93,5 km yüksekliğe, kapsül kurtarıldı, inişte yükseltici patladı[13]
9 23 Kasım 2015New Shepard 2 329.839 ft (100,535 km)[14]Başarılı Alt yörünge uzay uçuşu ve iniş[15]
10 22 Ocak 2016 New Shepard 2 ♺333.582 ft (101,676 km)[]Başarılı Alt yörünge uzay uçuşu ve yeniden kullanılan bir yükselticinin inişi[16]
11 2 Nisan 2016 New Shepard 2 ♺ 339.178 ft (103,381 km)[17]Başarılı Alt yörünge uzay uçuşu ve yeniden kullanılan bir yükselticinin inişi[18]
12 19 Haziran 2016 New Shepard 2 ♺ 331,501 ft (0,101042 km)[19]Başarılı Alt yörünge uzay uçuşu ve yeniden kullanılan bir yükselticinin inişi: Aynı roketin dördüncü fırlatma ve inişi. Blue Origin, kalkış ve inişi canlı bir şekilde yayınladı.[19]
13 5 Ekim 2016 New Shepard 2 ♺ Yükseltici: 307,458 ft (0,093713 km)

Kapsül: 23,269 ft (0,007092 km)[20]

Başarılı Alt yörünge uzay uçuşu ve yeniden kullanılan bir yükselticinin inişi. Uçuş sırasında durdurma sisteminin başarılı testi. Aynı roketin beşinci ve son fırlatma ve inişi(NS2).[21]
14 12 Aralık 2017 New Shepard 3 Yükseltici: 322,032 ft (0,098155 km)

Kapsül: 322,405 ft (0,098269 km)[22]

Başarılı 100 km'nin biraz altına uçuş ve iniş. NS3'ün ve yeni Mürettebat Kapsülü 2.0'ın ilk uçuşu.[23]
15 29 Nisan 2018 New Shepard 3 ♺ 351.000 ft (107 km)[24]Başarılı Alt yörünge uzay uçuşu ve yeniden kullanılan bir yükselticinin inişi.[25]
16 18 Temmuz 2018 New Shepard 3 ♺ 389,846 ft (0,118825 km)[26]Başarılı Alt yörünge uzay uçuşu ve yeniden kullanılan bir yükselticinin inişi. Yüksek irtifada uçuş sırasında durdurma sisteminin başarılı testi. Uçuş süresi 11 dakikaydı.[26]
17 23 Ocak 2019 New Shepard 3 ♺ Yaklaşık 3.507.000 ft (1.069 km)[]Başarılı Alt yörünge uçuşu, 18 Aralık 2018'den ertelendi. Sekiz NASA araştırma ve teknoloji yükü uçuruldu.[27][28]
18 2 Mayıs 2019 New Shepard 3 ♺ Yaklaşık 346,000 ft (0,105461 km)[29]Başarılı Alt yörünge uçuşu. Maksimum Yükselme Hızı: 2,217 mph (3,568 km / sa),[29] süre: 10 dakika, 10 saniye. Yük: 38 mikro yerçekimi araştırma yükü (dokuz tanesi NASA sponsorluğunda).
19 11 Aralık 2019 New Shepard 3 ♺ Yaklaşık 3.428.000 ft (1.045 km)[30]Başarılı Alt yörünge uçuşu, Yük: Club for the Future'dan kartpostallar dahil olmak üzere çoklu ticari ve araştırma (8'i NASA sponsorluğunda) yükleri[30][31][32]
20 13 Ekim 2020 New Shepard 3 ♺ Yaklaşık 346,000 ft (105.4 km) Başarılı Aynı kapsül / yükselticinin 7. uçuşu. Yerleştirilen 12 yük arasında Space Lab Technologies, Southwest Research Institute, Club for the Future için kartpostallar, tohumlar ve Artemis programını desteklemek üzere gelecekteki ay iniş teknolojilerini test etmek için SPLICE dahil olmak üzere NASA için birden fazla yük bulunuyordu.[33]
21 14 Ocak 2021 New Shepard 4 350,858 ft (106 km) Başarılı NS4 roketi için mürettebatsız kalifikasyon uçuşu ve NS4 için "RSS İlk Adım" kapsülünün ilk uçuşu.[34]
22 14 Nisan 2021 New Shepard 4 348,753 ft (106 km) Başarılı Astronot Rehearsal ile birlikte NS4'ün ikinci uçuşu.[35]

Kaynakça

  1. ^ "ft blueorigin". 31 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "Kent's Blue Origin racks up another successful New Shepard launch into space". 14 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ "Gradatim Ferociter! Jeff Bezos explains Blue Origin's motto, logo … and the boots". 27 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ "Jeff Bezos aims Blue Origin at the Moon". 10 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Blue Origin Charon Test Vehicle isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  6. ^ "Blue Origin". 5 Temmuz 2007. 5 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2019. 
  7. ^ Graczyk, Michael (14 Kasım 2006). "Private space firm launches 1st test rocket". Associated Press. 7 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2007. 
  8. ^ Boyle, Alan (March 23, 2007). "Rocket Revelations". MSNBC. January 19, 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: January 29, 2008. 
  9. ^ "Recently Completed/Historical Launch Data". FAA AST. 11 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2008. 
  10. ^ "Recently Completed/Historical Launch Data". FAA AST. 11 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2011. 
  11. ^ a b "Blue Origin has a bad day (and so do some of the media)". 19 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011. 
  12. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; bo20121022 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  13. ^ Harwood, Bill (30 Nisan 2015). "Bezos' Blue Origin completes first test flight of 'New Shepard' spacecraft". Spaceflight Now via CBS News. 9 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2015. 
  14. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; bbc isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  15. ^ Pasztor, Andy (24 Kasım 2015). "Jeff Bezos's Blue Origin Succeeds in Landing Spent Rocket Back on Earth". Wall Street Journal. 15 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2015. 
  16. ^ "Launch. Land. Repeat". 24 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2016. 
  17. ^ April 2016, Calla Cofield 04. "Launch. Land. Repeat. Blue Origin's Amazing Rocket Liftoff & Landing in Pictures". Space.com (İngilizce). 4 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2020. 
  18. ^ Calandrelli, Emily (2 Nisan 2016). "Blue Origin launches and lands the same rocket for a third time". 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2016. 
  19. ^ a b Boyle, Alan (19 Haziran 2016). "Jeff Bezos' Blue Origin live-streams its spaceship's risky test flight". GeekWire. 20 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2016. 
  20. ^ "New Shepard In-flight Escape Test". Blue Origin (İngilizce). 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2020. 
  21. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; sn20161005 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  22. ^ "Crew Capsule 2.0 First Flight". Blue Origin (İngilizce). 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2020. 
  23. ^ "Blue Origin flies next-generation New Shepard vehicle". SpaceNews.com (İngilizce). 13 Aralık 2017. 17 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2020. 
  24. ^ "Apogee 351,000 Feet". Blue Origin (İngilizce). 27 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2020. 
  25. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2021. 
  26. ^ a b Marcia Dunn (19 Temmuz 2018). "Jeff Bezos' Blue Origin launches spacecraft higher than ever". Associated Press. 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2018. 
  27. ^ Clark, Stephen. "Blue Origin reschedules New Shepard launch for Wednesday – Spaceflight Now" (İngilizce). 20 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2019. 
  28. ^ "Blue Origin New Shepard: Mission 10 (Q1 2019) - collectSPACE: Messages". www.collectspace.com. 23 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2019. 
  29. ^ a b Clark, Stephen. "Blue Origin 'one step closer' to human flights after successful suborbital launch – Spaceflight Now" (İngilizce). 2 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2019. 
  30. ^ a b "New Shepard sets reusability mark on latest suborbital spaceflight". SpaceNews.com (İngilizce). 11 Aralık 2019. 17 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2020. 
  31. ^ Boyle, Alan (8 Aralık 2019). "Watch Blue Origin send thousands of postcards to space and back on test flight" (İngilizce). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  32. ^ "New Shepard Mission NS-12 Updates". Blue Origin (İngilizce). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  33. ^ "New Shepard Mission NS-13 Launch Updates". Blue Origin (İngilizce). 22 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2021. 
  34. ^ "Blue Origin tests passenger accommodations on suborbital launch". Spaceflight Now (İngilizce). 14 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2021. 
  35. ^ "Dress Rehearsal Puts Blue Origin Closer to Human Spaceflight". spacepolicyonline.com (İngilizce). 14 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021. 
 Bu madde bir . Bu maddeyi geliştirerek veya özelleştirilmiş birini koyarak Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">SpaceX</span> Amerikan özel havacılık şirketi

SpaceX, merkezi ABD'nin Kaliforniya eyaletindeki Hawthorne şehrinde bulunan bir Amerikalı uzay taşımacılığı şirketidir. SpaceX; Falcon 9, Falcon Heavy, Starlink, Dragon Kargo, Starship gibi uzay misyonu araçlarını bünyesinde bulundurmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Falcon 9</span> Merkezi Kaliforniyanın Hawthorne şehrinde olan SpaceX şirketi tarafından tasarlanıp geliştirilen yeniden kullanılabilir bir fırlatma araçları ailesi

Falcon 9, merkezi Kaliforniya'nın Hawthorne şehrinde olan SpaceX şirketi tarafından tasarlanıp geliştirilen yeniden kullanılabilir bir fırlatma araçları ailesidir. Bu fırlatma araçları ailesi Falcon 9 v1.0, Falcon 9 v1.1, Falcon 9-R'den oluşmaktadır. Bu yörüngeye iki aşamada çıkan aracın her iki aşaması için de güç, yakıt olarak sıvı oksijen (LOX) ve roket-sınıfı kerosen (RP-1) kullanan roket motorları tarafından sağlanır. Falcon 9'un şu anki haliyle alçak Dünya yörüngesine 13150 kilogram (28990 lb) ağırlığında ve yer istasyonu transfer yörüngesine 4,850 kilogram (10,690 lb) ağırlığında görev yüklerini taşıyabilmektedir. Her üç Falcon 9 aracı da orta ölçekteki fırlatma sistemleri sınıfındadır.

Vega, Avrupa Uzay Ajansı'nın kullandığı, İtalya Uzay Ajansı ve Avrupa Uzay Ajansı'nın ortaklaşa geliştirdiği ArianeSpace tarafından kullanılan bir harcanabilir fırlatma sistemidir. Geliştirilmesi 1998'de başladı ve 13 Şubat 2012 tarihinde Guyana Uzay Merkezi'nde ilk fırlatma gerçekleşti. ArianeSpace 2018'in sonuna kadar Vega'yı kullanmak istediğini belirtmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Falcon 1</span> SpaceX şirketi tarafından özel sermaye ile geliştirilmiş ve üretilmiş olan, bir harcanabilir fırlatma sistemi

Falcon 1, SpaceX şirketi tarafından özel sermaye ile geliştirilmiş ve üretilmiş olan, bir 'harcanabilir fırlatma sistemidir. Yörüngeye-iki-aşamalı-çıkan türdeki roket her iki aşama için de yakıt olarak LOX/RP-1 karışımını kullanmaktadır, ilk aşamada tek bir Merlin motoru ve ikinci aşamada ise tek bir Kestrel motoru kullanılmaktadır. Roket baştan sona SpaceX tarafından tasarlandı ve özel sermaye ile geliştirilerek yörüngeye çıkabilen ilk başarılı sıvı-yakıt-itkili fırlatma aracı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Merlin (roket motoru ailesi)</span>

Merlin, SpaceX tarafından Falcon 1 ve Falcon 9 fırlatma araçlarında kullanılmak üzere geliştirilmiş olan bir roket motorları ailesidir. SpaceX, Merlin motorlarını ayrıca Falcon Heavy fırlatma aracında da kullanmayı planlamaktadır. Merlin motorları gaz-üreteci güç döngüsü içinde roket yakıtı olarak RP-1 ve Sıvı oksijen kullanır. Merlin motoru en başta denizden kurtar(ıl)ma ve tekrar kullanım için tasarlanmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Falcon (roket ailesi)</span>

Falcon roket ailesi, Space Exploration Technologies (SpaceX) şirketi tarafından geliştirilen ve işletilen bir dizi fırlatma aracıdır. Tamamen 21. yüzyılda tasarlanmış ilk yörüngesel fırlatma araçlarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Draco (roket motoru ailesi)</span>

Draco, SpaceX tarafından fırlatma araçlarında ve uzay kapsüllerinde kullanılmak üzere tasarlanmış olan Hipergolik sıvı yakıtlı roket motoru ailesidir. Şimdiye kadar iki çeşidi üretilmiştir : Draco ve SuperDraco.

<span class="mw-page-title-main">Falcon Heavy</span>

Falcon Heavy, SpaceX tarafından tasarlanmış ve üretilmiş, kısmen yeniden kullanılabilen bir ağır yük fırlatma aracıdır. Falcon Heavy, Falcon 9 fırlatma aracının bir uyarlamasıdır ve Falcon 9 roket çekirdeğinin yanı sıra, Falcon 9 ilk aşamasından türetilmiş olan, fazladan iki adet sonradan eklenen roketten oluşmaktadır. Bu yapılandırma Alçak Dünya yörüngesine (ADY) çıkarılabilen görev yükü miktarını yaklaşık 54 tona yükseltecektir, bununla karşılaştırılacak olursa Falcon 9 v1.1 aracı 13 ton'a kadar görev yükünü ADY'ye çıkarabilmektedir. Falcon Heavy için ilk fırlatma 6 Şubat 2018 tarihinde başarılı olarak gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Fırlatma aracı</span> uzaya bir obje taşımayı sağlayan roket

Uzay yolculuğu alanında fırlatma aracı ya da taşıyıcı roket bir görev-yükünü Dünya'nın yüzeyinden uzaya taşımak için kullanılan bir rokettir. Bir fırlatma sistemi fırlatma aracından, fırlatma rampasından ve diğer çeşitli altyapı bileşeninden oluşmaktadır. Genelde taşıyıcı roketler yörüngeye yapay uydu yerleştirmek için kullanılırken, araştırma roketi gibi bazı uzay uçuşları Yörünge-altı uzay uçuşu olarak sınıflandırılır. Bazı roketler ise bir uzay aracının Dünya'nın yörüngesinden tamamen kurtulamasını sağlarlar.

<span class="mw-page-title-main">Naro-1</span>

Naro-1 veya daha önceki adıyla Korea Space Launch Vehicle (KSLV), Güney Kore yapımı iki kademeli katı yakıtlı bir fırlatma roketidir. Naro-1, Güney Kore'nin ilk fırlatma roketi olup aynı zamanda yörüngeye ulaşan ilk Güney Kore yapımı fırlatma aracıdır.

<span class="mw-page-title-main">Space Launch System</span>

Space Launch System (SLS), NASA tarafından geliştirilen tek kullanımlık aşırı ağır yük fırlatma aracıdır. SLS, 2022 itibarıyla operasyonel hizmetteki herhangi bir roketten daha fazla yük taşıma kapasitesine ve aynı zamanda daha fazla havalanma itiş gücüne sahiptir. Artemis aya iniş programının ana fırlatma aracı olan SLS, mürettebatlı Orion uzay aracını ay ötesi yörüngeye fırlatmak için tasarlanmıştır. İlk mürettebatsız görev olan Artemis 1, 16 Kasım 2022'de fırlatıldı.

<span class="mw-page-title-main">Electron (roket)</span> Roket

Electron, Yeni Zelanda havacılık şirketi Rocket Lab tarafından geliştirilen ve ticari küçük uydu başlatma segmentini (CubeSats) kapsayan iki aşamalı bir fırlatma aracıdır. Aracın Rutherford motorları, yörünge roketine güç sağlayan ilk elektrikli pompa besleme motorudur.

<span class="mw-page-title-main">SpX-DM1</span>

SpX-DM1, SpaceX'in Dragon 2 kapsülü için test uçuşudur. Kapsül gelecekte insanları Uluslararası Uzay İstasyonuna (ISS) taşıyacak kapsüldür. Bu uçuş, kapsülün insan kullanımına güvenliğini test eden insansız uçuştur. 2 Mart 7:49 AM UTC 2019'da fırlatılmıştır. 3 Mart'ta, kalkıştan 24 saat kadar sonra ISS'e yanaşmıştır. Görev 8 Mart 13:50 UTC 2019'da kapsülün denize başarılı bir iniş gerşekleştirmesiyle sona ermiştir.

<span class="mw-page-title-main">GSLV Mk III</span> Fırlatma aracı

Geosenkronize Uydu Fırlatma Aracı Mark III ya da diğer bir adıyla Fırlatma Aracı Mark 3 (LVM3), Hint Uzay Araştırma Organizasyonu (ISRO) tarafından geliştirilen üç aşamalı orta kaldırma fırlatma aracıdır. Öncelikle iletişim uydularını jeostasyonel yörüngeye fırlatmak için tasarlanmış olup, Hint İnsan Uzay Uçuşu Programı kapsamında mürettebatlı misyonlar ve Chandrayaan-2 gibi özel bilim misyonları için fırlatma aracı olarak tanımlanmıştır. GSLV Mk III, benzer şekilde adlandırılan GSLV Mk II'den daha yüksek bir yük kapasitesine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Rocket Lab</span> Havacılık ve Uzay taşımacılığı şirketi

Rocket Lab, 2006 yılında Peter Beck tarafından Yeni Zelanda'da kurulan ve finanse edilen havacılık ve uzay taşımacılığı işletmecisidir.

<span class="mw-page-title-main">RL10</span>

RL10, itici gazlar olan kriyojenik sıvı hidrojen ve sıvı oksijen yakan, Aerojet Rocketdyne tarafından Amerika Birleşik Devletleri'nde inşa edilen sıvı yakıtlı kriyojenik bir roket motorudur. Modern versiyonlar vakumda motor başına 110 kilonewton (25.000 lbf) kadar itme gücü sağlar. Atlas V'in Centaur üst fazı ve Delta IV'ün DCSS'si için üç RL10 versiyonu üretildi. Uzay Fırlatma Sisteminin Keşif Üst Fazı, OmegA roketinin üst fazı ve Vulcan roketinin Centaur V'i için üç versiyon daha geliştirilmektedir.

Blue Origin Goddard, Blue Origin'in New Shepard programında ilk kez 13 Kasım 2006'da uçan geliştirme aracının adıdır. Roketçiliğin öncüsü Robert H. Goddard'ın adını taşıyan araç, bir alt ölçek göstericisidir ve ilk uçuşu sırasında yaklaşık 85 m (279 ft) yüksekliğe kadar uçmuştur. Özel uzay aracı girişimi milyarder kurucusu Jeff Bezos tarafından finanse ediliyor.

Oliver Daemen, 20 Temmuz 2021'de yapılan Blue Origin NS-16 uzay uçuşu görevinin mürettebatında yer alan Hollandalı bir uzay turistidir. Gerçekleşen uçuş sırasında 18 yaşındaydı ve yolculuğun sonunda uzaya giden en genç insan unvanına sahip oldu.

<span class="mw-page-title-main">Firefly Aerospace</span>

Firefly Aerospace, Austin, Teksas merkezli, yörüngeye ticari fırlatmalar için fırlatma araçları geliştiren bir Amerikan özel havacılık firmasıdır. Şirket, DADA Holdings tarafından yönetilen 75 milyon dolarlık A Serisi yatırım turunu Mayıs 2021'de tamamladı. Mevcut şirket, eski Firefly Space Systems şirketinin varlıklarının Mart 2017'de EOS Launcher tarafından satın alınmasıyla kuruldu ve daha sonra Firefly Aerospace olarak yeniden adlandırıldı.

Delta IV Heavy, Delta IV ailesinin en büyük türü olan harcanabilir ağır yük fırlatma aracıdır. Bu, SpaceX'in Falcon Heavy'sinin arkasında, çalışan dünyanın en büyük kapasiteli ikinci fırlatma aracıdır ve onu CNSA'nın Long March 5'i yakından takip eder. United Launch Alliance tarafından üretilmiştir ve ilk 2004 yılında fırlatılmıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.