Bleomisin
Klinik verisi | |
---|---|
Ticari adlar | Blenoxane |
AHFS/Drugs.com | Monografi |
MedlinePlus | a682125 |
Lisans veri | |
Gebelik kategorisi |
|
Uygulama yolu | intravenous, intramuscular, subcutaneous, intrapleural[2] |
İlaç sınıfı | Glycopeptide antibiotic |
ATC kodu |
|
Hukuki durum | |
Hukuki durum |
|
Farmakokinetik veri | |
Biyoyararlanım | 100% and 70% following intramuscular and subcutaneous administrations, respectively, and 45% following both intraperitoneal and intrapleural administrations[2] |
Eliminasyon yarı ömrü | two hours[2] |
Boşaltım | Kidney (60–70%)[2] |
Tanımlayıcılar | |
| |
CAS Numarası |
|
PubChem CID | |
DrugBank | |
ChemSpider | |
UNII |
|
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
CompTox Bilgi Paneli (EPA) | |
Kimyasal ve fiziksel veriler | |
Formül | C55H84N17O21S3 |
Mol kütlesi | Error in {{değer}}: parametre 1 geçerli bir sayı değil. g·mol−1 |
3D model (JSmol) | |
| |
|
Bleomisin, kanser tedavisinde kullanılan antitümöral etkili bir ilaçtır. Streptomyces verticillus isimli bakteri tarafından üretilen bir antibiyotik olan bleomisinin, pulmoner toksik etkileri yüzünden kullanımı kısıtlıdır. Hücrelerde serbest radikaller oluşturarak DNA zincirlerinde kırılmalara neden olur.
Tıbbi Kullanımlar
Kanser
Bleomisin, çoğunlukla kanser tedavisinde kullanılır.[5] Bu, testis kanseri, over (yumurtalık) kanseri ve Hodgkin hastalığını içerir ve daha nadiren Non-Hodgkin hastalığında da kullanılır. Bleomisin, damar içine, kas içine veya cilt altına enjekte edilebilir.
Diğer Kullanımlar
Ayrıca, kanser nedeniyle oluşan plevral efüzyonun (akciğer zarında sıvı birikimi) tekrarlamasını önlemek amacıyla göğüs boşluğuna uygulanabilir.[5] Ancak, plevrayı skarlaşmaya uğratmak için genellikle daha iyi bir seçenek olarak kabul edilir.[6][7]
Bleomisin potansiyel olarak bakteriyel enfeksiyonlara karşı etkili olabilse de, toksisitesi bu amaçla kullanılmasını engeller. Siğil tedavisinde de araştırılmıştır, ancak faydası belirsizdir.[8]
Yan Etkiler
En yaygın yan etkiler grip benzeri belirtilerdir ve ateş, döküntü, dermatografi (ciltte kabarıklık), hiperpigmentasyon, saç dökülmesi, titreme ve Raynaud fenomeni (el ve ayak parmaklarında renk değişikliği) gibi belirtileri içerir. Bleomisinin en ciddi komplikasyonu, doz arttıkça görülen akciğer fibrozisi ve akciğer fonksiyonlarının bozulmasıdır.
Bleomisinin oksijen toksisitesine duyarlılık yarattığı ve akciğer hasarında proinflamatuar sitokinler IL-18 ve IL-1beta'nın rol oynadığına dair son çalışmalar bu durumu desteklemektedir.[9] Bu nedenle, bleomisin ile daha önce tedavi görmüş hastaların genel anestezi gerektiren bir işlemden önce anestezi uzmanına bu durumu bildirmeleri önemlidir.
Bleomisinin oksijen hassasiyeti ve ek oksijen tedavisi sonrası akciğer fibrozisi gelişme olasılığı nedeniyle, ilacı kullanan hastaların (yüzme dalış) yapıp yapamayacakları sorgulanmaktadır.[10] Ayrıca, bleomisinin tat alma duyusunu da bozduğu bulunmuştur.
Kümülatif Doz
Bleomisinin yaşam boyu toplam dozu 400 üniteyi aşmamalıdır.[11] Akciğer toksisiteleri, özellikle akciğer fibrozisi, genellikle 400 üniteden fazla bleomisin kullanımıyla ilişkilidir.[11]
Etkime Mekanizması
Bleomisin, DNA sarmallarında kırılmalara neden olarak etki eder.[12] Bazı çalışmalar, bleomisinin DNA sarmallarına timidin eklenmesini de engellediğini öne sürmektedir. Bleomisinin DNA'yı parçalaması, oksijen ve metal iyonlarına bağlıdır (en azından in vitro ortamda).
DNA zincirinin kesilmesindeki kesin mekanizma henüz çözülememiştir, ancak bleomisinin metal iyonları (özellikle demir) ile şelasyon yaparak bir tür pseudoenzim oluşturduğu ve bu pseudoenzimin oksijen ile reaksiyona girerek DNA'yı kesen serbest radikaller (süperoksit ve hidroksit) ürettiği düşünülmektedir.
Alternatif bir hipoteze göre, bleomisin DNA zincirinde belirli bölgelere bağlanarak bazlardan bir hidrojen atomu çekip Criegee tipi yeniden düzenlemeye neden olur veya alkaliye duyarlı bir lezyon oluşturarak zincir kırılmasına yol açar.[13]
Biyosentez
Bleomisinin biyosentezi, aglikonların glikozilasyonu ile tamamlanır. Doğal olarak oluşan bleomisin analogları iki ila üç şeker molekülüne sahiptir ve bu analogların DNA parçalama aktiviteleri değerlendirilmiştir.[14][15]
Tarihçe
Bleomisin ilk olarak 1962 yılında Japon bilim insanı Hamao Umezawa'nın Streptomyces verticillus kültür süzüntülerini tararken antikanser aktivite bulmasıyla keşfedildi. Umezawa, keşfini 1966 yılında yayımladı.[16]
İlaç, 1969 yılında Japonya'da Nippon Kayaku tarafından piyasaya sürüldü. ABD'de ise bleomisin, Temmuz 1973'te FDA onayı aldı. Başlangıçta ABD'de Bristol-Myers Squibb'in öncüsü olan Bristol Laboratories tarafından Blenoxane marka adıyla piyasaya sunuldu.
Molekül DSÖ'nün Temel İlaçlar Listesi'nde yer almaktadır.
Kaynakça
- ^ "Bleomycin Use During Pregnancy". Drugs.com. 9 Ağustos 2019. 16 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2020.
- ^ a b c d "Bleomycin- bleomycin sulfate injection, powder, lyophilized, for solution". DailyMed. 31 Aralık 2019. 23 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2020.
- ^ "Bleo-Kyowa Powder for solution for injection - Summary of Product Characteristics (SmPC)". (emc). 31 Ağustos 2018. 16 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2020.
- ^ "Bleomycin". European Medicines Agency (EMA). 16 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2024.
- ^ a b "Bleomycin Sulfate". The American Society of Health-System Pharmacists. 8 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2015.
- ^ Shaw P, Agarwal R (2004). Shaw PH (Ed.). "Pleurodesis for malignant pleural effusions". The Cochrane Database of Systematic Reviews, 1. ss. CD002916. doi:10.1002/14651858.CD002916.pub2. PMID 14973997. (Geri çekilmiş, bkz. DOI:10.1002/14651858.CD002916.pub3, PMID 24259053 )
- ^ Thomas R, Murray K, Lee YC (April 2018). "Treatment Approaches for Malignant Pleural Effusion". JAMA. 319 (14). ss. 1507-1508. doi:10.1001/jama.2018.1323. PMID 29634827.
- ^ Kwok CS, Gibbs S, Bennett C, Holland R, Abbott R (September 2012). "Topical treatments for cutaneous warts". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 9 (9). ss. CD001781. doi:10.1002/14651858.CD001781.pub3. PMC 8101088 $2. PMID 22972052.
- ^ Thompson M. "Bleomycin and Anaesthesia" (PDF). Anaesthesia Western Australia. 8 Eylül 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2017.
- ^ Huls G, ten Bokkel Huinink D (February 2003). "Bleomycin and scuba diving: to dive or not to dive?". The Netherlands Journal of Medicine. 61 (2). ss. 50-53. PMID 12735422.
- ^ a b "bleomycin [TUSOM | Pharmwiki]". tmedweb.tulane.edu. 2 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2022.
- ^ Takimoto CH, Calvo E (2008). "Principles of Oncologic Pharmacotherapy". Pazdur R, Wagman LD, Camphausen KA, Hoskins WJ (Ed.). Cancer Management: A Multidisciplinary Approach. 11th. 3. UBM Medica LLC. 15 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Hecht SM (January 2000). "Bleomycin: new perspectives on the mechanism of action". Journal of Natural Products. 63 (1). ss. 158-168. doi:10.1021/np990549f. PMID 10650103.
- ^ Hindra, Yang D, Teng Q, Dong LB, Crnovčić I, Huang T, Ge H, Shen B (March 2017). "Genome Mining of Streptomyces mobaraensis DSM40847 as a Bleomycin Producer Providing a Biotechnology Platform To Engineer Designer Bleomycin Analogues". Organic Letters. 19 (6). ss. 1386-1389. doi:10.1021/acs.orglett.7b00283. PMID 28256838.
- ^ Yang D, Hindra, Dong LB, Crnovcic I, Shen B (August 2017). "Engineered production and evaluation of 6'-deoxy-tallysomycin H-1 revealing new insights into the structure-activity relationship of the anticancer drug bleomycin". The Journal of Antibiotics. Cilt 71. ss. 97-103. doi:10.1038/ja.2017.93. PMID 28831149.
- ^ Umezawa H, Maeda K, Takeuchi T, Okami Y (September 1966). "New antibiotics, bleomycin A and B". The Journal of Antibiotics. 19 (5). ss. 200-9. PMID 5953301.