İçeriğe atla

Bizans para sistemi

Bizans para sistemi, Batı'nın yıkılmasından sonra Doğu Roma İmparatorluğu'nda kullanılan para çoğunlukla iki tür sikkeye aitti: altın solidus ve açıkça değer verilen bronz para çeşitleri. İmparatorluğun sona ermesiyle para birimi sadece gümüş stavrata ve küçük bakır paralar ile altın para basılmadı.[1]

İkonografya

II. Justinianos'un Solidus'u, ikinci hükümdarlığı, 705 sonrası

Erken Bizans sikkeleri, Roma döneminin sonlarına doğru devam eder: ön tarafında, şimdi profilden ziyade tam yüz, imparatorun başı, diğer tarafında çoğunlukla haç gibi bir Hristiyan sembolü ya da bir Zafer ya da bir melek (birbirlerine birleştirme eğilimli iki tane). II. Justinianos'un altın paraları ile başlamak üzere, ön tarafında İsa'nın büstü,[note 1] diğer tarafına imparatorun yarım ya da boydan imparatorun portresi konuldu.

Anastasius 40 nummi (M) ve 5 nummi (E)

II. Justinianos'un tarzı İkonoklazm sonunda sonraya kadar yaşamıştır ve imparatorluğun sonuna kadar çeşitli varyasyonları ile bu tarz kalmıştır.

10. yüzyılda, imparatoru tasvir eden önceki paralar yerine, "anonim folles" olarak adlandırılanlar basıldı. İsimsiz folles, ön tarafında İsa'nın büstü ile "İsa, İmparatorların İmparatoru" olarak çevrilebilecek XRISTUS/bASILEU/bASILE" yazısı yer aldı.

Bizans sikkeleri izledi ve en ileri uç noktaya, değerli madeni paranın zamanla daha da inceltilmesi ve genişlemesi eğilimi gösterdi. Geç Bizans altın paraları elle bükülebilen ince tabakalardı.

Bizans sikkeleri imparatorluğun sonuna kadar devam eden bir prestiji vardı. Avrupalı hükümdarlar, bir kez kendi sikkelerini çıkarmaya başladıklarında, ön yüzünde hükümdarın tam portresi ile Bizans desenlerinin basitleştirilmiş bir versiyonunu takip etme eğilimindeydiler.

Ölçüler

I. Aleksios reformları

I. Manuil scyphate (kupa şeklindeki) İperpiron.

Önceki para değiştiren olan IV. Mihail (1034-41), 1034'te Bizans'ın tahtını kabul etti ve hem tetarteron nomisma hem de histamenon nomisma'yı yavaş yavaş değerini düşürme sürecini başlattı. Azaltma ilk başta kademeli olmakla birlikte daha sonra hızla ivmelendi. IX. Konstantinos (1042-1055) döneminde 21 karat (% 87.5 saf), X. Konstantinos (1059-1067) döneminde 18 karat (% 75), Romen Diyojen (1068-1071) döneminde 16 karat (% 66.7), VII. Mihail (1071–1078) döneminde 14 karat (% 58), III. Nikiforos (1078–1081) döneminde 8 karat (% 33) ve I. Aleksios'un ilk on bir yılı boyunca 0 - 8 karat. I. Aleksios (1081-1118) döneminde değerini düşmüş solidus (tetarteron ve histamenon) kullanımına son verildi ve yaygın olarak 4.45 gramlık iperpiron olarak adlandırılan altın bir daha yüksek ayarda sikke (genellikle .900-.950) oluşturuldu. İperpiron, solidus'dan biraz daha küçüktü.

İperpiron'un üçte biri değerinde ve % 25 altın ve % 75 gümüş electrum aspron trachy ile birlikte billon aspron trachy ya da stamenon[3] -% 7 gümüş ile kaplı iperpiron'nun 48'de biri- ve aspron trachy'nin 18 ve 36'de biri bakır tetarteron ve noummion piyasaya sürüldü.[4]

II. Andronikos reformları

I. Andronikos'un Billon trachy'si, 12. yüzyıl

II. Andronikos döneminde iperpiron temelli yeni bir sikke devreye girdi. Onlar, bakır assaria, tournesia and follara ile birlikte,[5] gümüş miliaresion veya iperpiron'un 12'de biri bazilika ve iperpiron'un 96'sı billon politika idi.[4]Basilikon Venedik parasının kopyasıydı ve 1304 yılından itibaren elli yıl dolaşımda kaldı.[6]

İperpiron 1350'lere kadar düzenli basıldı ve dolaşımda kaldı, bundan sonra sadece bir hesap parası olarak kaldı. 1400'den sonra Bizans sikkeleri önemsizleştikçe İtalyan parası dolaşımdaki en büyük sikke haline geldi.

Trachy olarak bilinen bu scyphate (kupa şeklindeki) paralar hem elektrum'dan (değeri düşürülmüş altın) hem de billon'dan (değeri düşürülmüş gümüş) elde edildi. Bu gibi sikkelerin kullanılmasının tam nedeni bilinmemekle birlikte genellikle daha kolay istiflenmek üzere şekillendirildiği üzerine teori vardır.

1367 reformu

II. Manuil tarafından basılan yarım stavraton, 1391–1423.

Bizans'ın bu son evresi boyunca altın sikke basımı bırakıldı ve düzenli gümüş basımı başlatıldı. Stavraton'un değerleri 1, yarım, sekizlik,[1] ve on altılıktı.[6][7] Ayrıca bakır follaro ve tornesse'de basıldı.[8]

Göreceli değerler

I. Anastasius[9](495 CE sonrası)
SolidiFollesYarım follesDecanummiaPentanummiaNummi
Solidus14208401680336016,800
Follis1420124840
Half follis18401212420
Decanummium1168014121210
Pentanummium1336018141215
Nummus116,800 140120110151

Ayrıca bakınız

  • Roma para sistemi
  • Orta Çağ Bulgar para sistemi
  • bezant

Kaynakça

Notlar
  1. ^ İlk İsa tasviri, 450-457 yılları arası Doğu Roma ya da Bizans imparatorluğu yapan senatör Flavius Valerius Marcianus'un altın solidusinde görülür. Doğu Roma İmparatoru ve onun imparatoriçesi Aelia Pulcheria kutsama lütfunda bulunan İsa'yı tasvir eder. Ancak bu tür İsa tasvirlerinin yaygınlaşması çok yıllar sonra olacaktır.[2]
Özel
  1. ^ a b "The Story of Constantine XI; The Last Byzantine Emperor (1448-1453 AD)". 8 Mayıs 2008. 11 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2018. 
  2. ^ Banning, Edward (18 Nisan 1987). "Byzantine Coins Led Way In Using Christ's Image". The Globe and Mail. s. C20. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2018. 
  4. ^ a b "History 303: Comnenian and Palaeogian Ages". Tulane.edu. 31 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2013. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2018. 
  6. ^ a b "The Basilicon Episode (1304–ca. 1367)". Doaks.org. 8 Mayıs 2008. 3 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2018. 
  7. ^ "Manuel II Paleologus". Dirtyoldcoins.com. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2013. 
  8. ^ "The Stavraton Period (14th–15th centuries)". Doaks.org. 8 Mayıs 2008. 7 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2018. 
  9. ^ "History 303: Justinian and Heraclius". Tulane.edu. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2013. 
Genel

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Para</span> devletçe bastırılan, üzerinde değeri yazılı kâğıt veya metalden ödeme aracı, nakit

Para, mal ve hizmetlerin değiş-tokuşu için kullanılan araçlardan en yaygın olanı. Para sözcüğü ile genellikle madenî para ve banknotlar kastedilmekle birlikte; ekonomide, vadesiz mevduatlar ve kredi kartları da parayı meydana getiren unsurlardan sayılır. Vadeli mevduat, devlet tahvili gibi değişim araçları ise para benzeri olarak değerlendirilir.

<span class="mw-page-title-main">Nümismatik</span> Paraları inceleyen dal

Nümismatik veya meskûkât, sikke veya kâğıt para koleksiyonculuğu ve paraları inceleyen çalışma sahası. Sikkecilik olarak da adlandırılır. Bu alanda uzman kişilere "nümismat" adı verilir. Nümismatik; kaybolmuş uygarlıkların, kentlerin ve yerleşim yerlerinin kesin olarak belirlenmesine katkı sağlar, tarihsel süreç içinde yok olmuş anıt ve yapılara ilişkin kanıtları bizlere anlatır. İmparatorların saltanatlarının başlangıç tarihlerinin, almış oldukları unvanların, imparatorluk dönemleri boyunca yaptıkları işlerin, kazandıkları zaferlerin ya da yenilgilerin kesin biçimde belirlenmesine yardımcı olur. Aynı zamanda nümizmatik Antik Sikke darbında kullanılan madenin türüne göre o toplumun, o dönemdeki ekonomik durumu konusunda ciddi ipuçları sağlamaktadır. Bir arkeoloğun kazı çalışmasında bulabileceği en iyi şeylerden biri Antik Sikkedir. Bulunmuş olan bir Antik Sikke yapılan arkeolojik çalışma katmanı için anında bir tarih sağlayabilir. Ek olarak Antik Sikkeler ticaret, ekonomi, sosyal organizasyon, mitoloji, ideolojiler, şahsiyetler, liderlik, askeri, önemli olayları anlatmaktadır. Antik Sikkelerin hangi devlet döneminde, hangi yıllarda, hangi İmparator adına darb edildiği gibi bulgular tarihsel gerçeklerin ortaya çıkarılmasında önemli rol oynamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Madenî para</span> altın, gümüş, bakır, bronz, alüminyum vb. madenlerin alaşımından yapılan para

Madenî para veya eski dilde sikke; altın, gümüş, bakır, bronz, alüminyum vb. madenlerin alaşımından yapılan para. İlkel çağlardan beri ticarette geçerli olan değiş-tokuş yöntemleri yerine, daha kullanışlı bir değişim aracı olarak icad edilmiştir. Sikke kavramı daha çok tarihî madenî paraları tanımlamak için kullanılır. Günümüzde madenî paraları tanımlamak için bozuk para kavramı da kullanılır ancak bozuk para kavramı her zaman 'sadece' madenî paraları kapsamayabilir.

<span class="mw-page-title-main">Akçe</span> Osmanlı Devletinin ilk zamanlarından itibaren bastırılan ve kullanılan gümüş para birimi

Akçe, Osmanlı Devleti'nin ilk zamanlarından itibaren bastırılan ve kullanılan gümüş para birimidir. İlk akçe Bursa'da Orhan Gazi tarafından 1327 yılında bastırılmıştır. Akçe Osmanlı Devleti'nin temel para birimiydi. Bu para biriminde ilk dönemlerde üzerine basılı bir tarih bulunmamasıyla birlikte, padişah I. Bayezid ile birlikte akçeler üzerine tarih basılma uygulamasına geçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Amerikan doları</span> Amerika Birleşik Devletlerinin para birimi

Amerikan doları veya Birleşik Devletler doları, 1792 Para Yasası ile yürürlüğe girmiş, Amerika Birleşik Devletleri'nin resmî para birimidir. Dünya ticareti üzerinde en yaygın kullanılan para birimi olmasıyla da bilinir. Serbest dalgalanan bir para birimidir.

<span class="mw-page-title-main">Tağşiş</span>

Tağşiş, değerli madenlerin içerisine daha değersiz olanlarına katılarak gerçek değerinin düşürülmesi işlemidir. Böylece üzerinde yazılı olan değer aynı kalsa da gerçek değeri düşmektedir. Örneğin altın için “Ayar” kavramı içerisine katılan yabancı madenlerin oranını ifade eder. Ayar yükseldikçe altının oranı artmaktadır. Altına genellikle bakır katılır. Fakat bu durum rengini değiştirerek kızıllaşmasına neden olur. Günümüzde bozuk paraların gerçek değeri ihmal edilir. Çünkü göreceli olarak değersiz madenlerden imal edilirler. Önemli olan üzerindeki nominal değerdir.

<span class="mw-page-title-main">Denarius</span> Para, Gümüş sikke

MÖ 211'den itibaren Roma Para sistemine dahil olan denarius, küçük Gümüş Sikke'lerdir ve yavaşça itibarı azaldığı için yerine çıkarılan antoninianus'lara kadar tedavüle çıkan en yaygın para olarak kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Solidus</span>

Solidus Latince solid Antik Roma orijinli bir altın sikke'dir. İlk defa İmparator I. Konstantin tarafından 309–10 arasında bastırılmış olup, Bizans İmparatorluğu 'nda 10. yüzyıla kadar kullanılmıştır. Bu sikke Roma İmparatorluğu'nun ana altın parası olan aureus'la yer değiştirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">As (sikke)</span> Roma çağında kullanılan bir sikke

As, Roma Cumhuriyeti ve Roma İmparatorluğu'nda kullanılan, önce gümüş, sonra bakırdan basılan bir sikke olup adını ağırlık birimi eşsesinden alır. Zamanla değer kaybetmekten kurtulamamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Aureus</span>

Aureus, 25 gümüş denarii değerindeki Antik Roma altın sikkesi. Aureus, MÖ 1. yüzyıldan solidus ile yer değiştirdiği MS 4. yüzyıla kadar düzenli olarak basılmış bir sikkedir. Aureus, gümüş bir denarius'la aşağı yukarı aynı ebatlarda olmasına rağmen altının yoğunluğu nedeniyle daha ağırdır.

<span class="mw-page-title-main">Aksaray Müzesi</span>

Aksaray Müzesi 1969 yılında Zinciriye Medresesi'nde kurulmuş ve civardan eser toplanmıştır. Daha sonra Acemhöyük, Aşıklı Höyük, Musular ve Güvercinkayası Höyüğü kazılarının yapılmasıyla yeni bir binaya ihtiyaç duyulmuş ve 2004 yılında yeni bir bina inşa edilmiştir. Sergilenmekte olan eserler akeramik Neolitik çağdan Osmanlı Çağı'na kadar uzanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Düka</span>

Düka Avrupa'da Geç Orta Çağ'dan 20. yüzyıla dek kullanılmış, altın ya da gümüş içerikli madeni para. Alım gücü ve metalik içeriği değişkenlik göstermiş düka, Venedik Cumhuriyeti'nin altın dükaları; zamanın Bizans İperpiron'u, Floransa florini veya çağdaş Büyük Britanya sterlini veya ABD Doları gibi uluslararası alanda kabul görmüştür.

İperpiron geç Orta Çağ'da Bizans parası, Bizans İmparatorluğu sikkesi olarak solidusun yerini almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Bizans ekonomisi</span>

Bizans ekonomisi, Akdeniz'de birçok yüzyıl boyunca en sağlam ekonomilerden biri olmuştur. Konstantinopolis, bazı zamanlar Avrasya'nın tamamına ve Kuzey Afrika'ya kadar genişleyen ticaretin ana merkezi olmuştur. Bazı Bilim insanları, 7. yüzyılda Arapların gelişine kadar, Doğu Roma İmparatorluğu'nun dünyanın en güçlü ekonomisi olduğu düşünürler. Bununla birlikte, Arap fetihleri, bir dönem gerileme ve durgunluğa katkıda bulunan servetlerin önemli bir tersini temsil edecektir. V. Konstantinos'in reformları, 1204 yılına kadar süren bir canlanmanın başlangıcını işaret eder. 10. yüzyıldan 12. yüzyılın sonuna dek, Bizans İmparatorluğu'nda lüks bir görüntü görülür ve gezginler, Başkent'in birikmiş servetinden etkilenirler. Tüm bunlar, ekonomik bir felaket olan Dördüncü Haçlı Seferi'nin gelişiyle birlikte değişti. Paleologos Hanedanı ekonomiyi yeniden canlandırmaya çalıştı ancak geç Bizans devleti ne yabancı ne de yerli ekonomik güçlerin tam kontrolünü ele geçiremeyecekti.

<span class="mw-page-title-main">Tremissis</span> Geç Antik Çağdan kalma, küçük ve saf altın bir kuruş

Tremissis ya da tremis Geç Antik Çağ'ın küçük bir katı altın parasıydı. Semissis ile analoji ile oluşturulan "bir birimin üçte biri" anlamına gelen adı, katsayıya göre değerini göstermiştir. İmparator I. Theodosius tarafından 380'lerde Roma parasına girmiş ve başlangıçta 8 silika değerindeydi.

<span class="mw-page-title-main">Thaler</span>

Thaler, Erken Modern Dönem'de Kutsal Roma İmparatorluğu ve Habsburg Monarşisi'nin eyalet ve bölgelerinde basılan büyük gümüş sikkelerden biridir. Dolar ve Samoalı tālā adları thalerden gelir.

<span class="mw-page-title-main">Argenteus</span> Gümüş bir sikke

Argenteus, Roma İmparatorluğu'nda 294 civarında Diocletianus'un para reformu sırasında Tetrarşi altında oluşturulan ince bir gümüş para birimidir. Neron zamanının dinarı ile benzer ağırlık ve inceliğe sahipti. Madeni para, arka yüzündeki Roma rakamı XCVI ile gösterildiği gibi, bir Roma poundunun 1/96'sı ağırlıkta üretildi.

<span class="mw-page-title-main">Libertas</span>

Libertas, Roma tanrıçası ve özgürlüğün kişileştirilmesidir. Geç Cumhuriyet'te siyasallaşmış bir figür haline geldi. Populares fraksiyonunu destekleyen paralarda ve daha Jül Sezar'ın suikastçılarının paralarında yer aldı. Bununla birlikte, Galba'nın Nero'nun ölümünden sonraki kısa hükümdarlığı sırasında yaptığı "Halkın Özgürlüğü" paraları gibi imparatorluk dönemine ait sikkeler üzerinde bazen görünür.

<span class="mw-page-title-main">Sol Invictus</span> Geç Roma güneş tanrısı

Sol Invictus, Roma İmparatorluğu'nun resmi güneş tanrısı ve askerlerin koruyucusuydu. MS 25 Aralık 274'te, Roma imparatoru Aurelian, onu geleneksel Roma kültlerinin yanında devlet dini haline getirdi. Bilim adamları, yeni tanrının eski Latin Sol kültünün Elagabalus kültü ile beraber yeniden canlanması veya tamamen yeni olup olmadığı konusunda tartışma halindedirler. Tanrı, Aurelian'dan sonra imparatorlar tarafından tercih edildi ve I. Konstantin döneminin son üçüncü yarısına kadar sikkelerinde göründü.

<span class="mw-page-title-main">Follis</span> Geç Antik Çağ parası, Diocletianus tarafından hizmete sunulmuştur

Follis Roma ve Bizans geleneklerinde bir tür madenî paradır.