İçeriğe atla

Biyoteknoloji riski

Biyoteknoloji riski, genetiğiyle oynanmış biyolojik ajanlar gibi biyolojik kaynaklardan gelebilecek bir varoluşsal risk biçimidir.[1][2] Bu kadar yüksek sonuç veren bir patojenin kökeni kasıtlı bir yayma (biyoterörizm veya biyolojik silahlar şeklinde), kazara serbest bırakma veya doğal olarak meydana gelen bir olay olabilir.

Nick Bostrom'un 2008 tarihli Küresel Felaket Riskleri antolojisinde biyoteknoloji ve biyogüvenlik üzerine bir bölüm yayınlandı ve bunlar viral ajanlar da dahil olmak üzere riskleri kapsıyordu.[3] O zamandan beri, CRISPR ve gen sürücüleri[a] gibi yeni teknolojiler tanıtıldı.

Patojenleri kasıtlı olarak tasarlama yeteneği, en iyi araştırmacılar tarafından işletilen üst düzey laboratuvarlarla sınırlandırılmış olsa da, bunu başaracak teknoloji (ve diğer şaşırtıcı biyomühendislik özellikleri) hızla daha ucuz ve daha yaygın hale gelmektdir. Bu tür örnekler arasında insan genomunu dizilemenin azalan maliyeti (10 milyon dolardan 1000 dolara), büyük genetik bilgi veri kümelerinin birikmesi, gen sürücülerinin keşfi ve CRISPR'nin keşfi sayılabilir.[4] Biyoteknoloji riski bu nedenle Fermi paradoksu için güvenilir bir açıklamadır.[5]

İşlev kazanımı mutasyonları

Araştırma

Patojenler, virülans veya toksisite de dahil özelliklerini değiştirmek için kasıtlı veya kasıtsız olarak genetik olarak modifiye edilebilir.[2] Kasıtlı olduğunda, bu mutasyonlar patojeni bir laboratuvar ortamına uyarlamaya, bulaşma mekanizmasını veya patogenezi anlamaya veya tedavi edicilerin (therapeutics) geliştirilmesine hizmet edebilir. Bu tür mutasyonlar biyolojik silahların geliştirilmesinde de kullanılmıştır ve çift kullanım riski patojenlerin araştırılmasında endişe kaynağı olmaya devam etmektedir.[6] En büyük endişe genellikle yeni veya artan işlevsellik kazandıran işlev kazancı mutasyonları ve bunların serbest bırakılma riski ile ilişkilidir. Virüsler üzerinde işlev kazanımı araştırmaları 1970'lerden beri devam etmektedir ve grip aşıları (influenza vaccines) hayvan konakçılarından seri olarak geçirildikten sonra kötü şöhrete kavuşmuştur.[]

Fare çiçeği

Bir grup Avustralyalı araştırmacı, biyolojik haşere kontrolünün bir aracı olarak kemirgenleri sterilize etmek için bir virüs geliştirmeye çalışırken fare çiçeği virüsünün özelliklerini kasıtsız olarak değiştirdi.[2][7][8] Modifiye edilmiş virüs, aşılanmış ve doğal olarak dirençli farelerde bile oldukça ölümcül hale gelmiştir.[9]

Grip

2011 yılında iki laboratuvar, kuş gribi virüslerinin mutasyona uğramış siperleri hakkında raporlar yayınlayarak, dağ gelincikleri arasında hava yoluyla bulaşabilen varyantları tanımladı. Bu virüsler, doğal H5N1'in küresel etkisini sınırlayan bir engeli aşıyor gibi görünmektedir.[10][11] 2012'de bilim adamları, hava yoluyla yayılmaya izin veren mutasyonları belirlemek için H5N1 virüs genomunun nokta mutasyonlarını daha da taradı.[12][13] Bu araştırmanın belirtilen amacı, sürveyansı iyileştirmek ve pandemiye neden olma riski taşıyan grip virüslerine (influenza viruses) hazırlanmak olsa da,[14] laboratuvar suşlarının (strains) kendilerinin kaçabileceği konusunda önemli bir endişe vardı.[15] Marc Lipsitch ve Alison P. Galvani, PLOS Medicine'de, bilim adamlarının kuş gribi virüslerini memelilerde bulaşabilir hale getirmek için manipüle ettikleri deneylerin, risklerinin faydalarından daha ağır basıp basmadığı konusunda daha yoğun bir incelemeyi hak ettiğini savunan bir makale yazdı.[16] Lipsitch ayrıca influenzayı en korkutucu "potansiyel pandemik patojen" olarak tanımladı.[17]

Düzenleme

2014'te Amerika Birleşik Devletleri, influenza, MERS ve SARS'a yönelik işlev kazanımı araştırmalarına ilişkin bir moratoryum başlattı.[18] Bu, bu havadaki patojenlerin oluşturduğu belirli risklere yanıt olarak gerçekleşti. Bununla birlikte, birçok bilim insanı, bunun antiviral tedaviler geliştirme yeteneklerini sınırladığını savunarak moratoryuma karşı çıktı.[19] Bilim adamları, MERS'in üzerinde çalışılabilmesi için laboratuvar farelerine adapte edilmesi gibi işlev kazanımı mutasyonlarının gerekli olduğunu savundu.

Ulusal Biyogüvenlik Bilim Danışma Kurulu aynı zamanda, endişe verici işlev kazanımı araştırmalarını kullanan araştırma teklifleri için kurallar oluşturmuştur.[20] Kurallar, riskler, güvenlik önlemleri ve olası faydalar için deneylerin nasıl değerlendirileceğini ana hatlarıyla özetlemektedir; tabi finansmandan önce.

Virüsler de dahil patojenlerden genetik materyale kolay erişim riskini en aza indirgemek için erişimi sınırlamak amacıyla, Uluslararası Gen Sentez Konsorsiyumu üyeleri, düzenlenmiş patojen ve diğer tehlikeli diziler için siparişleri tarar.[21] Patojenik veya tehlikeli DNA siparişleri, müşteri kimliği için doğrulanır, müşteriler devlet izleme listelerinde ve yalnızca "açıkça yasal olarak araştırma yapan" kurumlara yasaklanır.

CRISPR

CRISPR düzenlemesindeki şaşırtıcı derecede hızlı ilerlemelerin ardından, Aralık 2015'te uluslararası bir zirve, güvenlik ve etkinlik sorunları ele alınana kadar insan gen düzenlemesine devam etmenin "güvenilmez" olduğunu ilan etti.[22] CRISPR'ın varoluşsal riske neden olabileceği mekanizmalardan biri, ekosistem yönetiminde "devrim yaratma" yeterliliğine sahip olduğu söylenen gen sürücüleridir.[23] Gen sürücüleri, genleri orman yangını gibi vahşi popülasyonlara yayma potansiyeline sahip yeni bir teknolojidir. Sıtma paraziti P. falciparum'u geriletmek için sıtmaya karşı direnç genlerini hızla yayma potansiyeline sahiptirler.[24] Bu gen sürücüleri ilk olarak Ocak 2015'te Ethan Bier ve Valentino Gantz tarafından tasarlandı – bu düzenleme CRISPR-Cas9'un keşfiyle teşvik edildi. 2015'in sonlarında DARPA, kontrolden çıkıp biyolojik türleri tehdit ederse gen sürücülerini durdurabilecek yaklaşımları araştırmaya başladı.[25]

Ayrıca bakınız

Notlar

  1. ^ Gen sürücüsü, bir dizi genin farklı versiyonları arasındaki göreceli kalıtım şansına bir önyargı getiren ve organizma için dezavantajlı olsa bile bir popülasyonda diğerlerinin pahasına hızla yayılmasını sağlayan bir genetik unsur. Gen sürücülerinden, hastalık taşıyan böcekler gibi tüm popülasyonların genetik modifikasyonu için yararlanılabilir.

Kaynakça

  1. ^ "Existential Risks: Analyzing Human Extinction Scenarios" [Varoluşsal Riskler: İnsan Neslinin Tükenme Senaryolarını Analiz Etme]. nickbostrom.com (İngilizce). NickBostrom. 16 Mayıs 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2016. 
  2. ^ a b c Noun, Ali; Chyba, Christopher F. (2008). "Chapter 20: Biotechnology and biosecurity". Bostrom, Nick; Cirkovic, Milan M. (Ed.). Global Catastrophic Risks [Küresel Felaket Riskleri] (İngilizce). Oxford University Press. 
  3. ^ Bostrom, Nick; Cirkovic, Milan M. (29 Eylül 2011). Global Catastrophic Risks: Nick Bostrom, Milan M. Cirkovic: 9780199606504: Amazon.com: Books. Amazon.com: Books. ISBN 978-0199606504. 
  4. ^ "Risk of Biotechnology". futureoflife.org. FLI – Future of Life Institute. 29 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2016. 
  5. ^ Sotos, John G. (15 Ocak 2019). "Biotechnology and the lifetime of technical civilizations" [Biyoteknoloji ve teknik uygarlıkların ömrü]. International Journal of Astrobiology (İngilizce). 18 (5). ss. 445-454. arXiv:1709.01149 $2. Bibcode:2019IJAsB..18..445S. doi:10.1017/s1473550418000447. ISSN 1473-5504. 
  6. ^ Kloblentz, GD (2012). "From biodefence to biosecurity: the Obama administration's strategy for countering biological threats" [Biyolojik savunmadan biyogüvenliğe: Obama yönetiminin biyolojik tehditlere karşı koyma stratejisi.]. Int Aff (İngilizce). 88 (1). ss. 131-48. doi:10.1111/j.1468-2346.2012.01061.x. PMID 22400153. 
  7. ^ Jackson, R; Ramshaw, I (Ocak 2010). "The mousepox experience. An interview with Ronald Jackson and Ian Ramshaw on dual-use research. (Interview by Michael J. Selgelid and Lorna Weir.)" [Fare çiçeği deneyimi. Ronald Jackson ve Ian Ramshaw ile çift kullanımlı araştırma üzerine bir röportaj. (Michael J. Selgelid ve Lorna Weir'in röportajı.)]. EMBO Reports (İngilizce). 11 (1). ss. 18-24. doi:10.1038/embor.2009.270. PMC 2816623 $2. PMID 20010799. 
  8. ^ Jackson, Ronald J.; Ramsay, Alistair J.; Christensen, Carina D.; Beaton, Sandra; Hall, Diana F.; Ramshaw, Ian A. (2001). "Expression of Mouse Interleukin-4 by a Recombinant Ectromelia Virus Suppresses Cytolytic Lymphocyte Responses and Overcomes Genetic Resistance to Mousepox" [Bir Rekombinant Ectromelia Virüsü Tarafından Fare İnterlökin-4'ün Ekspresyonu Sitolitik Lenfosit Yanıtlarını Bastırır ve Fare Çiçeğine Karşı Genetik Direncin Üstesinden Gelir]. Journal of Virology (İngilizce). 75 (3). ss. 1205-1210. doi:10.1128/jvi.75.3.1205-1210.2001. PMC 114026 $2. PMID 11152493. 
  9. ^ Sandberg, Anders. "The five biggest threats to human existence" [İnsan varlığına yönelik en büyük beş tehdit]. theconversation.com (İngilizce). The Conversation. 1 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2014. 
  10. ^ Imai, M; Watanabe, T; Hatta, M; Das, SC; Ozawa, M; Shinya, K; Zhong, G; Hanson, A; Katsura, H; Watanabe, S; Li, C; Kawakami, E; Yamada, S; Kiso, M; Suzuki, Y; Maher, EA; Neumann, G; Kawaoka, Y (2 Mayıs 2012). "Experimental adaptation of an influenza H5 HA confers respiratory droplet transmission to a reassortant H5 HA/H1N1 virus in ferrets". Nature. 486 (7403). ss. 420-8. Bibcode:2012Natur.486..420I. doi:10.1038/nature10831. PMC 3388103 $2. PMID 22722205. 
  11. ^ "The Risk from Super-Viruses – The European". theeuropean-magazine.com. The European Magazine. 12 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2016. 
  12. ^ Herfst, S; Schrauwen, EJ; Linster, M; Chutinimitkul, S; de Wit, E; Munster, VJ; Sorrell, EM; Bestebroer, TM; Burke, DF; Smith, DJ; Rimmelzwaan, GF; Osterhaus, AD; Fouchier, RA (22 Haziran 2012). "Airborne transmission of influenza A/H5N1 virus between ferrets" [Gelincikler arasında influenza A/H5N1 virüsünün hava yoluyla bulaşması.]. Science (İngilizce). 336 (6088). ss. 1534-41. Bibcode:2012Sci...336.1534H. doi:10.1126/science.1213362. PMC 4810786 $2. PMID 22723413. 
  13. ^ "Five Mutations Make H5N1 Airborne" [Beş Mutasyon H5N1'i Havaya Taşıdı]. the-scientist.com (İngilizce). The Scientist. 3 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2016. 
  14. ^ "Deliberating Over Danger" [Tehlike Üzerinde Müzakere]. the-scientist.com (İngilizce). The Scientist. 1 Nisan 2012. 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2016. 
  15. ^ Connor, Steve (20 Aralık 2013). "'Untrue statements' anger over work to make H5N1 bird-flu virus MORE dangerous to humans" [H5N1 kuş gribi virüsünü insanlar için DAHA tehlikeli hale getirmek için çalışmaya duyulan 'doğru olmayan ifadeler' öfkesi]. independent.co.uk (İngilizce). The Independent. 18 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2016. 
  16. ^ Lipsitch, M; Galvani, AP (Mayıs 2014). "Ethical alternatives to experiments with novel potential pandemic pathogens" [Yeni potansiyel pandemik patojenlerle deneylere etik alternatifler.] (İngilizce). 11 (5). PLOS Medicine. ss. e1001646. doi:10.1371/journal.pmed.1001646. PMC 4028196 $2. PMID 24844931. 
  17. ^ "Q & A: When lab research threatens humanity". hsph.harvard.edu. Harvard T.H. Chan. 15 Eylül 2014. 26 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2016. 
  18. ^ Kaiser, Jocelyn; Malakoff, David (17 Ekim 2014). "U.S. halts funding for new risky virus studies, calls for voluntary moratorium" [ABD yeni riskli virüs çalışmaları için finansmanı durdurdu, gönüllü moratoryum çağrısı yaptı]. sciencemag.org (İngilizce). Science. 9 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2016. 
  19. ^ Kaiser, Jocelyn (22 Ekim 2014). "Researchers rail against moratorium on risky virus experiments" [Araştırmacılar, riskli virüs deneylerinde moratoryuma karşı yakındı]. sciencemag.org (İngilizce). Science. 9 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2016. 
  20. ^ Kaiser, Jocelyn (27 Mayıs 2016). "U.S. advisers sign off on plan for reviewing risky virus studies" [ABD'li danışmanlar, riskli virüs çalışmalarını gözden geçirme planını imzaladı]. sciencemag.org (İngilizce). Science. 16 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2016. 
  21. ^ "International Gene Synthesis Consortium (IGSC) - Harmonized Screening Protocol - Gene Sequence & Customer Screening to Promote Biosecurity" [Uluslararası Gen Sentez Konsorsiyumu (IGSC) - Uyumlaştırılmış Tarama Protokolü - Biyogüvenliği Teşvik Etmek için Gen Dizisi ve Müşteri Taraması] (PDF). genesynthesisconsortium.org (İngilizce). International Gene Synthesis Consortium. 19 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2016. 
  22. ^ "Scientist Call For Moratorium on Human Genome Editing: The Dangers Of Using CRISPR To Create 'Designer Babies' : LIFE : Tech Times". Techtimes.com. 6 Aralık 2015. 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2016. 
  23. ^ ""Gene Drives" And CRISPR Could Revolutionize Ecosystem Management" ["Gen Sürücüleri" ve CRISPR, Ekosistem Yönetiminde Devrim Yapabilir]. blogs.scientificamerican.com (İngilizce). Scientific American Blog Network. 17 Temmuz 2014. 21 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2016. 
  24. ^ Ledford, Heidi; Callaway, Ewen (23 Kasım 2015). "'Gene drive' mosquitoes engineered to fight malaria" [Sıtmayla savaşmak için tasarlanmış 'gen sürücü' sivrisinekleri]. nature.com (İngilizce). Nature News & Comment. doi:10.1038/nature.2015.18858. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2016. 
  25. ^ Begley, Sharon (12 Kasım 2015). "Why FBI and the Pentagon are afraid of gene drives" [FBI ve Pentagon neden gen sürücülerinden korkuyor?]. statnews.com (İngilizce). Stat News. 14 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2016. 

Web bağlantıları

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kuş gribi</span> Virüs kaynaklı bulaşıcı hastalık

Kuş gribi. Virüs kaynaklı ölümcül bir hayvan hastalığıdır. Virüsün H5N1 adındaki türevi insanları da öldürebilir.

<span class="mw-page-title-main">Grip</span> Yorgunluk, kırıklık, kas ağrıları, ateş vb. belirtileri olan, bulaşıcı, salgın hastalık

Grip, influenza veya enflüanza, viral bir hastalıktır. Sağlıklı insanlarda ortalama bir haftada geçmesine rağmen; vücut direncini düşüren kronik hastalığı olan kişilerde ve yaşlılarda pnömoni (zatürre), meningoensefalit, myokardit gibi ölümle sonuçlanabilecek hastalıklara yol açabilir. Bu tür risk grubundaki kişilere "yüksek risk grubundaki kişiler" denir.

Mutasyon ya da değişinim, bir canlının genomu içindeki DNA ya da RNA diziliminde meydana gelen kalıcı değişmelerdir. Mutasyona sahip bir organizma ise mutant olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Ebola</span> Ölümcül virüs

Ebola virüsü, insanlarda ve insandışı primatlarda viral hemorajik ateş şeklinde ciddi hastalık formlarına yol açan virüstür. Dünya Sağlık Örgütü tarafından 4. Risk Grubu Patojen olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Virüs</span> canlı ve ya cansız arası mikroskobik enfeksiyon etkeni

Virüs, sadece canlı hücreleri enfekte edebilen ve böylece replike olabilen mikroskobik enfeksiyon etkenleri. Virüsler; hayvanlardan ve bitkilerden, bakterilerin ve arkelerin de içinde bulunduğu mikroorganizmalara kadar her türlü canlı şekillerine bulaşabilirler.

<span class="mw-page-title-main">Domuz gribi</span> Bir virüsün sebep olduğu, solunum yolları enfeksiyonu ile meydana çıkan, bazen öldürücü olan hastalık

Domuz gribi, Orthomyxoviridae ailesinden, herhangi bir virüs tarafından oluşmuştur. Domuzlarda oluşan virüse çok benzediği için adına Domuz Gribi denmektedir. Hastalık tıp alanında İngilizce swine influenza virus kelimelerinin baş harflerinin bir araya getirilmesiyle kısaca SIV olarak adlandırılır. Bilinen tüm SIV tipleri ya Influenzavirus A (çoğunlukla) ya da Influenzavirus C (ender) tipindedir. Aşısı bulunmaktadır. 2009 salgınına neden olan virüs, influenza A virüsünün alt türlerinden biri olan H1N1'dir.

Viral vektör, moleküler biyologlar tarafından hücre içine genetik malzeme ulaştırmak için kullanılan bir araçtır. Bu işlem canlı organizmanın içinde veya hücre kültüründe yapılabilir. Virüsler, enfekte ettikleri hücrelerin içine genomlarını verimli şekilde taşımak için özelleşmiş moleküler mekanizmalar evrimleştirmiştir. Bir virüs tarafından genlerin aktarımı transdüksiyon olarak adlandırılır, bu yolla enfekte olmuş hücrelerin de transdüklenmiş olduğu söylenir. Moleküler biyologlar bu mekanizmayı ilk defa 1970'lerde kontrol altına almayı becermiştir. Paul Berg bakteriyofaj lambda DNA'sı içeren değiştirilmiş bir SV40 virüsü kullanarak kültürlenmiş maymun böbrek hücrelerini enfekte etmiştir.

Genetik çeşitlilik, bir biyolojik çeşitlilik düzeyi olup bir türün gen havuzundaki genetik özelliklerinin toplam sayısını gösterir. Genetik çeşitlilik, çeşitlenen genetik özelliklerin eğilimini tanımlayan genetik değişkenlik terimi ile aynı şey olmayıp bundan ayrılır.

<span class="mw-page-title-main">CRISPR</span> Gen Değişimleri veya Yapay Gen Aktarımı

CRISPR, DNA dizilimleri kümesidir.

Genetik materyali RNA olan virüslere RNA virüsü denir. Nükleik asitleri genellikle tek iplikçikli RNA (tiRNA) yapısındadır ancak çift iplikçikli olanlar da mevcuttur (çiRNA). Önemli insan hastalıklarına neden olan RNA virüslerine örnekler: ebola virüsü, SARS, nezle, grip, hepatit C, batı nil virüsü, çocuk felci ve kızamık.

<span class="mw-page-title-main">Antijenik sapma</span> Bir virüsün iki veya daha fazla farklı suşunun birleşerek yeni bir alt tür oluşturması süreci

Antijenik sapma, bir virüsün iki veya daha fazla farklı suşunun ya da iki veya daha fazla değişik virüsün suşlarının, bir araya gelerek orijinal virüslerden daha farklı bir antijenik özellik kazanan yeni virüslerin ortaya çıkması sürecidir. Bu terim genellikle grip virüsleri için kullanılsa da, koyunlardaki visna maedi virüsü gibi farklı virüslerde demeydana gelebilir. Antijenik sapma, reassortman ya da viral sapma vakalarında oluşan, genotipik ve fenotipik değişimle sonuçlanan bir durumdur.

Antijenik kayma virüslerdeki antikor-bağlanma bölgelerini kodlayan genlerin içindeki mutasyon birikimini içeren mekanizmaların çeşitliliğidir. Bunun sonucunda, popülasyonu enfekte eden virüs suşundan farklı suşlar oluşur, eski suşlara karşı kazanılan bağışıklık yeni suşlar için geçerli değildir. Antijenik kayma Grip A ve Grip B virüslerinin her iki türünde de meydana gelir.

Grip mevsimi, grip salgınlarının yaygınlığı ile karakterize edilen yıllık tekrarlanan bir dönemdir. Mevsim, her yarımkürede yılın soğuk yarısında gerçekleşir. Grip etkisi bazen coğrafi olarak tahmin edilebilir ve hatta izlenebilir. Her mevsimde ana grip aktivitesinin başlangıcı lokasyona göre değişmekle birlikte, herhangi bir spesifik yerde bu küçük salgınlar genellikle zirveye yaklaşık 3 haftada çıkar ve diğer 3 haftada önemli ölçüde azalmaktadır.

Shi Zhengli, yarasa kökenli SARS benzeri koronavirüsleri araştıran Çinli bir virologdur. Shi, Wuhan, Jiangxia Bölgesi'nde bulunan bir biyogüvenlik seviyesi 4 (BSL-4) laboratuvarı olan Vuhan Viroloji Enstitüsü'nde (WIV) Yeni Ortaya Çıkan Bulaşıcı Hastalıklar Merkezi'ni yönetmektedir. 2017'de Shi ve meslektaşı Cui Jie, SARS koronavirüsünün Yünnan'ın ücra bir bölgesindeki yarasa popülasyonundan kaynaklandığını keşfetti. Yarasa koronavirüsleri ile yaptığı çalışmalar nedeniyle COVID-19 salgını sırasında popüler basında "Yarasa Kadın" adıyla öne çıktı.

Zanamivir, grip hastalığına neden olan influenza A ve B virüslerinin tedavi edilmesinde ve önlenmesinde kullanılan bir ilaçtır. Bir nöraminidaz inhibitörüdür ve Avustralyalı biyoteknoloji firması Biota Holdings tarafından geliştirilmiştir. 1990'da Glaxo'ya lisans verildi ve 1999'da ABD'de sadece grip tedavisinde kullanılmak üzere onaylandı. 2006 yılında, influenza A ve B'nin önlenmesi için onaylandı. Zanamivir, ticari olarak geliştirilen ilk nöraminidaz inhibitörüdür. Halen GlaxoSmithKline tarafından Relenza ticari adı altında oral inhalasyon için toz formunda pazarlanmaktadır.

1977-1979 Rus gribi, Sovyetler Birliği tarafından ilk kez 1977'de bildirilen ve 1979'a kadar süren bir grip salgınıydı. Salgın Kuzey Çin'de Mayıs 1977'de başladı.Sovyetler Birliği'nden daha önce başladı. Salgın 25 yaş altında daha etkili oldu. Dünya çapında yaklaşık 700 bin ölümle sonuçlandı. 1946'dan 1957'ye kadar dünya çapında dolaşan bir virüs suşuna çok benzeyen bir H1N1 grip suşundan 1977-1979 Rus gribinin genetik analizi ve bazı olağandışı özellikleri, birçok araştırmacıyı virüsün bir laboratuvar kazası yoluyla halka yayıldığı veya canlılarda aşı denemesi sonucunda kazara yayıldığı yönünde spekülasyonlara neden oldu.

1957-1958 Asya gribi pandemisi, güney Çin'deki Guizhou'da ortaya çıkan küresel bir influenza A virüsü alt tipi H2N2 salgınıydı. 1957-1958 pandemisinin neden olduğu ölüm sayısının dünya çapında 1 ila 4 milyon arasında olduğu tahmin ediliyor ve bu da salgını tarihin en ölümcül pandemilerinden biri yapıyor. On yıl sonrasında, yeniden sınıflandırılan H3N2 virali, Hong Kong grip pandemisine (1968–1969) neden oldu.

H5N1 aşısı, influenza A virüsü alt tipi H5N1'e karşı bağışıklık sağlamayı amaçlayan bir influenza aşısıdır.

Virolojide influenza A virüsü alt tipi H1N1 (A/H1N1), influenza A virüsünün bir alt tipidir. İnsanlardaki başlıca H1N1 suşları salgınları arasında 1918 İspanyol gribi salgını, 1977 Rus gribi salgını ve 2009 domuz gribi salgını yer alır. Bu, alt tipleri virüs suşlarını H1N1, H1N2 vb. olarak sınıflandırmak için kullanılan antijenler olan hemaglutinin (H) ve nöraminidaz (N) glikoproteinlerini içeren bir ortomiksovirüstür. Hemaglutinin kırmızı kan hücrelerinin bir araya toplanmasına neden olur ve virüsü enfekte olmuş hücreye bağlar. Nöraminidaz, virüs parçacıklarının enfekte olmuş hücre boyunca hareket etmesine yardımcı olan ve konakçı hücrelerden tomurcuklanmaya yardımcı olan bir tür glikozit hidrolaz enzimidir.

İnfluenza A virüsü alt tipi H5N1 (A/H5N1), insanlarda ve diğer birçok türde hastalığa neden olabilen influenza A virüsünün bir alt tipidir. H5N1 alt tipinin A tipi yüksek derecede patojenik kuş gribi virüsü için HPAI A(H5N1) adı verilen, kuşlara uyarlanmış bir H5N1 suşu, yaygın olarak kuş gribi olarak bilinen H5N1 gribinin oldukça patojenik nedensel ajanıdır. Özellikle Güneydoğu Asya'daki birçok kuş popülasyonunda enzootiktir. HPAI A(H5N1)'in bir türü, ilk olarak Asya'da ortaya çıktıktan sonra küresel olarak yayılır. Epizootik ve panzootiktir, on milyonlarca kuşu öldürür ve yayılmasını durdurmak için yüz milyonlarca kuşun itlaf edilmesine yol açar. Popüler medyada "kuş gribi" ve H5N1'e yapılan birçok atıf bu türe atıfta bulunmaktadır.