Birleşik Krallık'ta hemşireliğin tarihi

Birleşik Krallık'ta hemşireliğin tarihi, 1850'lerden beri mesleğin gelişimi ile ilgilidir. Hemşireliğin tarihi, tapınaklarda ve ibadet yerlerinde hastalara bakılan antik çağa kadar uzanır. Erken Hristiyanlık döneminde Birleşik Krallık'ta hemşirelik, Hristiyan Kilisesi'ndeki bazı kadınlar tarafından üstleniliyordu ve hizmetleri evde hasta bakımına kadar genişliyordu. Bu kadınların bugünün standartlarına göre gerçek bir eğitimi yoktu, ancak deneyimler onlara özellikle şifalı otların ve halk ilaçlarının kullanımında değerli beceriler kazandırdı ve bazıları çağlarının hekimleri olarak ün kazandı. Hemşirelerin dinsel doğasının kalıntıları, özellikle kıdemli bir kadın hemşirenin "sister" (Türkçe: Kız kardeş) unvanının muhafaza edilmesiyle, bugün Britanya'da halen sürmektedir.^[1]

Hemşirelik eğitimi öncesinde, hemşirelik genellikle geçici ve düşük ücretliydi. Londra gönüllü hastanelerinde 6 gün için ödeme haftada 6 şilin ile 9 şilin arasındaydı ve bazı yemek ve konaklama yerleri vardı. Londra dışında ücret çok daha düşüktü. Birkaç hemşire eğitimli olarak tanımlandı. Hastanelerdeki tesisler zayıftı, ancak bazıları hemşirelere yemek sağlamaya başladı. 'Sister' (kız kardeş) ifadesi, hemşirelerden ayrı olarak işe alınan ve daha çok saygı gören, dürüst ve vicdanlı bir şekilde hastaların refahına adanmış dindar rahibelerin varlığının bir sonucu olarak ortaya çıktı.

1866'da 11 büyükşehir atölyesinde ortalama 20 sterlin 18 şilin maaşla toplam 53 hemşire çalışıyordu.^[2]

Florence Nightingale, modern hemşirelik mesleğinin kurucusu olarak kabul edilmektedir.^[3] 1846'da Almanya Kaiserwerth'te kurulana kadar hemşireler için hiçbir hastane eğitim okulu yoktu. Nightingale orada, 1860 yılında Londra'daki St Thomas Hastanesi'nde, hastaneye hemşirelik hizmeti sağlamaktan çok hemşireleri eğitmek için tasarlanan ilk hemşirelik okulunu kurmasını sağlayan eğitimi aldı.

Rusya'ya karşı Kırım Savaşı'nda Nightingale, Türkiye'deki askerî hastanelere kadın hemşirelerin girişini denetlemek üzere Sir Sidney Herbert tarafından atandı. Kasım 1854'te Nightingale, on hemşire ve on dindar "kız kardeş", Anglikan ve Katolik bir grupla Scutari'deki Kışla Hastanesine geldi. Başlangıçta doktorlar hemşirelerin orada olmasını ve yardımlarını istemediler, ancak on gün içinde İnkermann Savaşı'ndan yeni vakalar geldi. Nightingale derme çatma hastanede doktorların enfekte olmuş paçavraları yeniden kullandığına, askerlerin yıkanmamış ve kanamalı olduğuna tanık olunca dehşete kapıldı. Sıhhi protokolleri uygulamaya koydu ve zayiat oranını yüzde elli azalttı.

Nightingale, Ağustos 1856'da Kırım Savaşı'ndan döndüğünde, kendisini halkın dikkatinden uzak tuttu. Nightingale, 1860'ta Ordu istatistiklerine ve karşılaştırmalı hastane istatistiklerine yaptığı katkılardan dolayı, İstatistik Cemiyeti'ne seçilen ilk kadın oldu.

Tıp mesleğinin devlet kaydı 1858'de başladığında, birçok gözlemci benzer bir hemşirelik sistemi ihtiyacına işaret etti. O yıl, Hemşirelik Kaydı (1902'de İngiliz Hemşirelik Dergisi olarak yeniden adlandırıldı), "... eğitimli hemşirelerin kaydı sorusunun mesleğin ve halkın önünde kısa ve öz bir biçimde ortaya konmasını istedi. ". Hemşireliğin düzenlenmesine yönelik destek, 1860 yılında organize hemşire eğitiminin kurulmasıyla daha da yaygınlaşmaya başladı.

1880'lerde, Hastaneler Birliği (NHS Konfederasyonunun erken bir versiyonu) hemşirelerin kayıt ilkesine bağlıydı. Önde gelen hastanelerin başrahiplerinden oluşan Başhemşire Komitesi, tescil konusunda hemfikirdi, ancak Hastaneler Birliği tarafından desteklenenin aksine üç yıllık eğitim süresine ilişkin görüşlerinde farklılık vardı. 1887'de Hastaneler Birliği, kadın bakıcılara hükmetti ve yasal olmayan bir gönüllü kaydı oluşturdu. Bu noktada Matronlar Komitesi, Hastaneler Birliği'ni destekleyen bir grup ile yeni sicile karşı çıkan ve kendilerini tıp mesleği ile daha yakın bir şekilde hizalamaya çalışan Ethel Gordon Fenwick liderliğindeki başka bir grup arasında bölündü. Florence Nightingale, tesadüfen, hiçbir grubu desteklemedi ve hemşirelik için herhangi bir düzenlemeye karşı çıktı, hemşirenin temel niteliklerinin öğretilemeyeceğine, incelenemeyeceğine veya düzenlenemeyeceğine inanıyordu.

1887'de Ethel Gordon Fenwick ile bağlantılı hemşire grubu, "... tanınmış bir mesleğe üye olan tüm İngiliz hemşireleri birleştirmeyi ve doktorları ve cerrahları tatmin edecek şartlarda kayıtlarını sağlamayı amaçlayan" İngiliz Hemşireler Derneği'ni kurdu.

Bu nedenle, artık iki ayrı gönüllü kayıt vardı. Hastaneler Birliği tarafından tutulan liste tamamen idari bir liste iken, BNA tarafından oluşturulan sicil daha açık bir kamu koruma alanına sahipti.

1892'ye gelindiğinde, gönüllü hastanelerde, başhemşirenin bağımsız bir operasyonun başı olduğu, kendi personelini kontrol ettiği ve doğrudan hastane komitesine rapor verdiği kabul edildi.

1901'de iş yerlerinde çalışan 3.170 ücretli hemşire ve yaklaşık 2.000 gözetim memuru vardı - 20 hasta için yaklaşık bir hemşire. İngiltere ve Galler'de toplamda yaklaşık 63.500 kadın hemşire ve 5.700 erkek hemşire hem kurumlarda hem de çoğunluğu hastaların evlerinde çalışıyordu. Erkeklerin neredeyse tamamı akıl hastalıkları hemşireleriydi ve hemşire eğitim okullarına kabul edilmediler. İş yerlerindeki hemşirelere yılda yaklaşık 17 sterlin ödeniyordu. 1902'de hastane hemşirelerine yılda yaklaşık 19 sterlin ödeniyordu, ancak sağlanan bakım, çamaşırhane, üniforma ve konaklama masrafları yılda 30 sterlin civarındaydı. Evde yapılan işlerde haftada iki gine, verilen yemekle birlikte normal maaşlıydı ve iş daha kolaydı. Hastanelerde normal çalışma 2 saatti.^[4]

Kraliçe Victoria'nın kızı Prenses Helena, mesleğin desteklenmesinde ve meşrulaştırılmasında merkezi bir rol oynadı. Helena'nın hemşireliğe sıkı bir ilgisi vardı ve 1887'de kurulan İngiliz Hemşireler Derneği'nin Başkanı oldu. 1891'de "Kraliyet" ön ekini aldı ve ertesi yıl Kraliyet Şartı'nı aldı. Hem Florence Nightingale hem de önde gelen halk figürlerinin karşı çıktığı bir konu olan hemşire kayıtlarının güçlü bir destekçisiydi.^[5] Helena 1893'te yaptığı bir konuşmada, Derneğin, "tüm yaşamları hastalara, acı çekenlere ve ölmekte olanlara adanmış olan fedakar ve fedakar kadınların eğitimini ve statüsünü iyileştirmek" için çalıştığını açıkça belirtti. Aynı konuşmasında, karşılaştıkları muhalefet ve yanlış beyan konusunda uyarıda bulundu. Eğitimli hemşirelerin mesleki statüsünü geliştirme ve garanti altına alma aracı olarak tescilden yana olmasına rağmen, Privy Konseyi ile birleşmesi, resmi bir hemşire sicili yerine bir liste tutmasına izin verdi.^[6]

Kraliçe Victoria'nın 1901'de ölümünün ardından, yeni Kraliçe Alexandra, Helena'nın Ordu Hemşirelik Servisi Başkanı olarak değiştirilmesinde ısrar etti. Rütbeye uygun olarak Helena, Alexandra'nın lehine istifa etmeyi kabul etti ve Ordu Hemşirelik Rezervi'nin başkanlığını sürdürdü.^[7] Sadece sosyete hanımları tarafından yaratılan bir eser olduğu düşünülse de, Helena verimli ve otokratik bir rejim uyguladı - "Herhangi biri Majesteleri ile aynı fikirde olmayacaksa, o sadece 'Bu benim dileğim, bu yeterli' dedi."^[8]

Dernek, 1919 Hemşire Kayıt Yasasının ardından kademeli olarak düşüşe geçti; 1904 ve 1918 arasında altı başarısız girişimden sonra, İngiliz parlamentosu resmi hemşire kaydına izin veren tasarıyı kabul etti.^[9] Sonuçta Kraliyet Hemşirelik Koleji (RCN) kuruldu ve dernek hakimiyetini kaybetti. Helena, derneğin önerilen yeni kolej ile birleştirilmesini destekledi, ancak dernek müzakerelerden çekildiğinde bu başarısız oldu. Bununla birlikte, Prenses Helena diğer hemşirelik organizasyonlarında aktif kaldı.^[10]

Nightingale, Hemşirelik Üzerine Notlar kitabında özetlenen ilkelerle profesyonel hemşireliğin temellerini atmıştır.^[11] Askerlere uygulanan kötü bakımın kamuoyuna duyurulan ifşası, hasta ve yaralı askerlere ve reformculara enerji verdi. Kraliçe Victoria, 1860'ta ordu hemşirelerini ve cerrahlarını eğitmek için Royal Victoria Hastanesi'ne bir hastane inşa edilmesini emretti. Hastane 1863'te Netley'de açıldı ve askeri hastaları kabul etti ve onlarla ilgilendi. 1866'dan başlayarak, hemşireler resmi olarak Askeri Genel Hastanelere atandı.

Ordu Hemşirelik Servisi (ANS: Army Nursing Service), 1881'den itibaren hemşirelerin çalışmalarını denetledi. Bu askeri hemşireler, 1879'dan 1881'e kadar Birinci Boer Savaşı'ndan (genellikle Zulu Savaşı olarak adlandırılır) başlayarak denizaşırı ülkelere gönderildi.^[12] Ayrıca 1882'de Mısır Seferi ve 1883-1884 Sudan Savaşı sırasında hizmet etmek üzere gönderildiler. Sudan Savaşı sırasında, Ordu Hemşirelik Servisi üyeleri, Nil üzerindeki hastane gemilerinde ve Kahire'deki Kale'de hemşirelik yaptı. Yaklaşık 2000 hemşire, Avustralya, Kanada ve Yeni Zelanda'nın kolonyal ordularının bir parçası olan hemşirelerin yanı sıra, 1899-1902 Anglo-Boer Savaşı olan ikinci Boer Savaşı sırasında görev yaptı. Çadır sahra hastanelerinde görev yaptılar. İngiltere'den 23 ordu hemşiresi salgın hastalıklar nedeniyle öldü.^[13]

Mart 1902'de, Kraliçe Alexandra'nın İmparatorluk Askeri Hemşirelik Hizmeti (QAIMNS) kuruldu ve Başkan olan Kraliçe Alexandra'nın adını aldı.^[14] 1949'da QAIMNS, İngiliz Ordusu'nda bir kolordu haline geldi ve Kraliçe Alexandra'nın Kraliyet Ordusu Hemşirelik Kolordusu olarak yeniden adlandırıldı. Kuruluş 1950'den beri hemşire yetiştiriyor ve 1992'de erkeklerin katılmasına da izin verildi.

Kraliçe Alexandra'nın Kraliyet Ordusu Hemşirelik Birliği, tescilli bir hayır kurumudur. Kraliçe Alexandra, 1902'den 1925'teki ölümüne kadar başkandı. Ertesi yıl yerine Kraliçe Mary geçti.

• Ulusal Hemşireler Konseyi kuruldu.
• Birinci Dünya Savaşı sonucunda birçoğu hayatını hemşireliğe adayan çok sayıda bekar kadın oldu.
• 1915'te Hemşirelik Koleji kuruldu.
• 1919'da Hemşire Kayıt Yasası ve Sağlık Bakanlığı kuruldu.^[15]

Devlet tescili için baskı 1890'lar boyunca arttı, ancak düzenleyici sistemin istenen biçimi ve amacı konusunda meslek içindeki anlaşmazlıklar nedeniyle zayıfladı. 1902'de Ebelerin Kayıt Yasası ebelerin devlet yönetmeliğini oluşturdu ve iki yıl sonra hemşirelerin kayıtlarını değerlendirmek için bir Avam Kamarası Seçim komitesi kuruldu.

Komite 1904'te rapor verdi ve kayıt için ayrıntılı ve ikna edici bir vaka ortaya koydu. Ancak hükûmet raporun üzerine herhangi bir işlem yapmadı. Sonraki on yıl içinde, yönetmelik oluşturmak için bir dizi Özel Üye Yasası çıkarıldı, ancak hiçbiri Parlamento'da önemli bir destek sağlayamadı.

Birinci Dünya Savaşı

1914'te Birinci Dünya Savaşı'nın başlangıcında, askeri hemşireliğin Britanya'daki kadınlar için hâlâ yalnızca küçük bir rolü vardı; Kraliçe Alexandra'nın İmparatorluk Askeri Hemşirelik Hizmeti'ne (QAIMNS) ve Prenses Mary'nin Kraliyet Hava Kuvvetleri Hemşirelik Hizmetine 10.500 hemşire kaydoldu. 1902 ve 1918 tarihli bu hizmetler kraliyet sponsorluğuna sahipti. Ayrıca Kızılhaç'a kayıtlı 74.000 Gönüllü Yardım Müfrezesi (VAD) hemşiresi vardı.^[16] Yeni hemşirelik hizmetleri için oluşturulan rütbeler Baş Matron, Rahibe ve Personel Hemşireleriydi. Kadınlar savaş boyunca istikrarlı bir şekilde katılım sağladı. 1914'ün sonunda, QAIMNS'in 2.223 düzenli ve yedek üyesi vardı ve savaş bittiğinde QAIMNS'de 10.404 eğitimli hemşire vardı.^[13]

Grace McDougall (1887–1963), 1907'de Britanya'daki ev muhafızlarına yardımcı olarak kurulan İlk Yardım Hemşireliği Yeomanry'nin (FANY) enerjik komutanıydı. McDougall bir noktada Almanlar tarafından yakalandı ancak kaçtı. İngiliz ordusu onlarla hiçbir şey yapmak istemedi, böylece Belçika ve Fransız orduları için hastaneler ve yaralı temizleme istasyonları çalıştırdılar.^[17][18]

Birinci Dünya Savaşı, kısmen hemşirelerin savaş çabalarına yaptıkları özel katkı nedeniyle ve aynı zamanda kadınların daha genel olarak topluma artan katkısının bir yansıması olarak hemşirelik yönetmeliğinin oluşturulmasına son ivmeyi sağladı. Hemşirelik Koleji (daha sonra Kraliyet Hemşirelik Koleji) 1916'da kuruldu ve üç yıl sonra, bir Parlamento Üyesi (MP) Binbaşı Richard Barnett'i bir düzenleyici sistem kurmak için özel bir yasa tasarısı sunmaya ikna etti. Tasarı nihayet Aralık 1919'da kabul edildi ve o zamanlar hala Birleşik Krallık'ın bir parçası olan İngiltere / Galler, İskoçya ve İrlanda için ayrı Hemşire Kayıt Yasaları kabul edildi. Bu yasalar, İngiltere ve Galler Genel Hemşirelik Konseyi'ni ve 1979'da UKCC ve Ulusal Hemşirelik Kurullarını oluşturacak yasal değişikliklere kadar sağlam kalan diğer organları kurdu. Ethel Gordon Fenwick, İngiliz sicilindeki ilk hemşiredir.

Ulusal İltica İşçileri Sendikası, 1918'de Prestwich Hastanesi, Whittingham Hastanesi ve Bodmin Hastanesinde grevler düzenledi. 1919'da 48 saatlik çalışma haftasını desteklemek için tüm Londra akıl hastanelerinde grev düzenlemekle tehdit etti. Eğitimli Hemşireler Meslek Birliği 1919'da kuruldu.^[19]

1921 Sayımında 111.501 kadın ve 11.000 erkek hemşire olduklarını açıkladı. Kayıt rejimi, çok küçük hastanelerin eğitim vermesini engelledi. İlk ulusal sınav 1925'te yapıldı. Adayların yaklaşık % 40'ı başarısız oldu.

İşçi Partisi, mesleğe ilişkin ilk politika beyanını 1926'da hazırladı, 48 saatlik çalışma haftası, eğitim okullarının hastanelerden ayrılmasını ve mesleğin Sendika hatlarında örgütlenmesi gerektiğini savunuyordu.^[20]

• Ulusal Erkek Hemşireler Derneği Vakfı.
• Kraliyet Hemşirelik Koleji kraliyet tüzüğünü kazandı.

1931 Sayımında 138.670 kadın ve 15.000 erkek hemşire olduklarını açıkladı. Kadınların % 88'i bekar,% 5'i evli ve % 7'si dul ya da boşanmıştı.

1930'da gönüllü hastanelerdeki hemşireler Londra'da iki haftada 117 saat, illerde 119 saat çalıştı. 1936'da Londra İlçe Meclisi hemşireler için standart 54 saatlik çalışma haftası uygulaması başlattı ve 1938'de iki haftada 96 saatlik çalışma başladı.^[21]

1935'te ilçe meclisleri, kronik hastalıkların bakımında yardımcı hemşireler için eğitim kursları başlattı.

1937'de Sendikalar Kongresi, iki haftada 96 saatlik çalışma talep eden ve hemşirelerin evlerinin imkanlarının iyileştirilmesini talep eden "Hemşireler Sözleşmesi" ni kabul etti.^[22] O sırada bir hemşire iki haftada ortalama 104 saat çalışıyordu. Athlone Kontu, hemşireler için "işe alma, eğitim ve kayıt ve hizmet hüküm ve koşulları" düzenlemelerine ilişkin bir araştırma komitesine başkanlık etmek üzere atandı. Her yıl yaklaşık 12.000 yeni işe ihtiyaç duyulduğu tespit edildi. Daha yüksek maaş, iki haftada 96 saat çalışma ve dört haftalık tatil ve hemşirelerin yaşamları üzerindeki mantıksız kısıtlamaların kaldırılmasını önerdi. Daha fazla yerli personeli savundu ve bu iyileştirmelerin karşılanabilmesi için gönüllü hastanelere kamu fonlarından hibe verilmesi gerektiğini savundu.^[23]

• Hemşire Maaşları Komitesi Ekim 1941'de Lord Rushcliffe'nin başkanlığında kuruldu.^[24]
• Devlete kayıtlı hemşirenin rolü, üç yerine iki yıllık eğitimle resmen kabul edildi.
• Horder Komitesi daha az hemşirelik okulu ve teftiş başlatılmasını tavsiye ediyor.
• Penisilin sivil kullanıma açıldı.
• Tıbbi deneyime sahip terhis edilmiş hizmet adamları mesleğe katıldıkça erkek hemşire sayısı artmıştır. 1949'da yaklaşık 1300 kayıtlı erkek hemşire vardı.^[25]
• Ulusal Sağlık Hizmeti (NHS) 1948'de başlatıldı. Hemşirelik için Whitley Konseyleri kuruldu.

İkinci Dünya Savaşı 1939-45

Silahlı kuvvetler, savaşın başında 5000 eğitimli hemşireye ihtiyaçları olduğunu tahmin ediyordu. Beklenen hava saldırısı zayiatlarının bakımı için 67.000'e kadar ihtiyaç olduğu düşünülüyordu. Bu, istihdamdaki eğitimli hemşire sayısından daha fazlaydı. 7000 eğitimli hemşire, 3000 yardımcı hemşire ve ayrıca hemşirelik yardımcılarından oluşan bir Sivil Hemşirelik Rezervi kuruldu. Yardımcılara işe başlamadan önce hastanede elli saat eğitim verildi. Protestoların ardından ev işlerini yapmamaları kararlaştırıldı. Sivil Hemşirelik Rezervinden 6.200'ü Haziran 1940'ta hastanelerde çalışıyordu.

Sağlık Bakanlığı, eğitim gören hemşirelik öğrencilerine savaştan önce gönüllü hastanelerin ödediğinin iki katı kadar, 40 sterlinlik bir maaş garanti etti.^[26]

Savaş sırasında hemşireler, Kraliçe Alexandra'nın İmparatorluk Askeri Hemşirelik Hizmeti'ne (QAIMNS) mensuptu. (QAIMNS'e ait olan hemşirelere gayri resmi olarak "QA" adı verilir.) Ordu Hemşirelik Servisi üyeleri, II.Dünya Savaşı sırasında her denizaşırı İngiliz askerî harekâtında ve İngiltere'deki askerî hastanelerde görev yaptı. II.Dünya Savaşı'nın başında, hemşireler eşdeğer rütbeli subay statüsüne sahipti, ancak subay değillerdi. 1941'de İngiliz Ordusu'nun geri kalanında kullanılan yapıya uygun acil durum komisyonları ve bir rütbe yapısı oluşturuldu. Hemşirelere rütbe rozetleri verildi ve artık Teğmenden Tuğgenerala kadar rütbelere terfi edebiliyorlardı.^[27] Savaş sırasında hemşireler tüm tehlikelere maruz kalmış, bir kısmı da esir olmuştur.

• İngiliz hemşire eğitimine büyük miktarda Karayip girişi oldu.
• Sakinleştiricilerin kullanımı, ruh sağlığı hemşireliğinde dönüşüm sağladı.
• Erkek hemşireler 1951'de ana hemşirelik siciline katıldı.
• Edinburgh Üniversitesi, klinik hemşire öğretmenleri için ilk kursu yürüttü.
• 1959 Ruh Sağlığı Yasası, psikiyatri hastanelerinin yasal olarak ayrılmasını kaldırdı ve bu hastaların herhangi bir hastaneye yatırılmasına izin verdi.
• 1959'a gelindiğinde çoğu hastane hemşiresi iki haftada 88 saat çalışıyordu.^[28]

Steril sarf malzemelerinin mevcudiyeti, pansumanlar ve şırıngalar gibi ekipmanların yıkanmasına ve sterilizasyonuna son verdi. Edinburgh, hemşirelikte birinci dereceyi başlattı. Charlotte Bentley ve bir meclis üyesi olan Irene Ward birlikte çalıştı "1961 Hemşireler (Değişiklik) Yasası"nı meclisten geçirdi.^[29]

• 1963 Hemşirelik Yasası, yerel makamlara kayıt ve daha fazla denetim getirdi.
• Salmon raporu, hemşire derecelendirme için reform çağrısında bulundu.^[30]
• Hemşire Cicely Saunders, 1967'de ilk bakımevini kurdu.
• 1967 Kürtaj Yasası ile hamileliğin sonlandırılması yasal hale geldi.

• Hemşireler daha iyi ücret talep ederek Downing Street'e yürüdü ve yüzde 58'e varan artış kazandı.
• Manchester Üniversitesi ilk hemşirelik profesörünü atadı.
• Royal College of Nursing (RCN) bir sendika haline geldi.
• Hemşirelik Süreci, ölçme, planlama, uygulama ve değerlendirmeye dayalı bir sistem oluşturdu.
• Vardiya modellerinde reform başladı.

Briggs Komitesi, RCN'nin kendi başına düzenlemeden ziyade hemşire eğitiminin kalitesi ve doğası ve hemşireliğin NHS içindeki yeri ile ilgili konuları ele alma baskısı nedeniyle 1970 yılında kuruldu. 1972'de rapor edildi ve mesleki eğitimde bir dizi değişiklik önerdi. Hemen hemen sonradan akla gelen bir düşünce olarak Briggs, mevcut düzenleyici yapının (Birleşik Krallık'ta dokuz ayrı kurum içeren) birleşik bir merkez konsey ve eğitim için özel sorumluluklara sahip dört ülkenin her birinde ayrı kurullarla değiştirilmesini de tavsiye etti. Değiştirilmiş Briggs önerilerinin Hemşireler, Ebeler ve Sağlık Ziyaretçileri Yasası 1979'un25 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. temelini oluşturmasından önce altı yıllık tartışma ve gecikme yaşandı. Bunun nedeni, yetki devri, Hazine'nin kaygıları, meslekler arasında fikir birliği eksikliği (özellikle ebelerden) ve yasayı yürürlüğe koymak için parlamento zamanını bulma konusunda hükûmetin iradesinin olmamasıydı.

• Ücret, NHS'nin durumu, klinik derecelendirme ve kayıtlı hemşirenin kaldırılması üzerine toplu toplantılar yapıldı.
• Birleşik Krallık Hemşirelik, Ebelik ve Sağlık Ziyaretleri Merkez Konseyi (UKCC), 1983'te mesleğin yeni düzenleyici organı oldu.

1983'te UKCC kuruldu. Temel işlevleri, Birleşik Krallık'taki hemşirelerin, ebelerin ve sağlık ziyaretçilerinin kaydını tutmak, tescil ettirenlere rehberlik sağlamak ve profesyonel suistimal şikayetlerini ele almaktı. Aynı zamanda, Birleşik Krallık ülkelerinin her biri için Ulusal Kurullar oluşturulmuştur. Ana işlevleri, hemşirelik ve ebelik eğitim kurslarının kalitesini izlemek ve bu kurslarda öğrencilerin eğitim kayıtlarını tutmaktı.

Bu yapı, UKCC'nin varlığının sona erdiği ve işlevlerinin yeni bir Hemşirelik ve Ebelik Konseyi (NMC) tarafından devralındığı Nisan 2002'ye kadar küçük değişikliklerle ayakta kaldı. İngiliz Ulusal Kurulu da kaldırıldı ve kalite güvence işlevi NMC tarafından yürütüdü. Diğer Ulusal Kurullar da kaldırıldı, ancak her ülkede işlevlerini devralacak yeni organlar oluşturuldu, örneğin İskoçya'daki NES gibi.^[31]

• Proje 2000 kapsamındaki eğitim reformları uygulanmaya başlandı.
• Kayıt sonrası eğitime başlandı.
• Hemşire liderliğindeki yardım hattı NHS Direct kuruldu.

• Sağlık reformları NHS Planında ortaya konuldu5 Şubat 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
• Hemşirelik ve Ebelik Konseyi, 2002'de UKCC'den görevi devraldı.
• "Agenda for Change" hemşireler için yeni bir ödeme yapısının yolunu açtı.
• Hemşire işverenleri, Çalışanların Yaşamlarını İyileştirme başlığı altındaki personel dostu politikalar için denetlendi.
• 2005 yılında hemşire sayısı 397.500'e ulaştı (tüm zamanların en yüksek seviyesi).
• Hemşirelik öğrencilerine üç yıllık eğitimleri boyunca "süpernumary" statüsü verildi.
• Artan finansman sayesinde 2006 yılında 383.000 nitelikli hemşire ve ebe NHS tarafından istihdam edildi ve 1997'ye göre % 24'lük bir kazanç sağlandı.^[32]
• 2001 yılına gelindiğinde, yeni kaydolan hemşirelerin yaklaşık yarısı, 1990'dak i% 10'a kıyasla özellikle Filipinler, Hindistan, Güney Afrika, Avustralya ve Nijerya'dan gelen göçmenlerdi.
• 2009'da Sağlık Asistanları (HCA'lar) komisyon almaya hak kazandı.

• 2017'de öğrenci hemşire bursu İngiltere ve Galler'de kaldırıldı ve hemşire derecesi başvurusu yapanların sayısında % 23'lük bir düşüş oldu. Kuzey İrlanda bursu elinde tuttu ve başvurular, bir lisans hemşirelik programında görevlendirilen her bir yer için yılda ortalama 10 başvuruda sabit kaldı.^[33]
• 2016 AB referandumunun ardından Avrupa ülkelerinden hemşire başvuruları % 96 oranında düştü.^[34]

• Abel-Smith Brian . Hemşirelik mesleğinin tarihi (Heinemann, 1960.)
• Abel-Smith Brian . Hastaneler 1800–1948: İngiltere ve Galler'de Sosyal Yönetim Üzerine Bir Araştırma (Heinemann, 1964).
• Allan, P. and Jolley, M. Hemşirelik, Ebelik ve Sağlık Ziyaretleri 1900'den beri (Faber, 1982).
• Baly, Monica E., ed. (2. baskı 1995) Hemşirelik ve Sosyal Değişim çevrimiçi8 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; uzmanlar tarafından İngiliz hemşireliğinin bilimsel tarihi
• Baly, M. (1986) Florence Nightingale and the Nursing Legacy (Croom Helm, 1986)
• Baly, M. Kraliçe Enstitüsünün Tarihi: 100 Yıl 1887–1987 (Croom Helm, 1987)
• Bendall, E. ve Raybould, E. İngiltere ve Galler Genel Hemşirelik Konseyi 1919-1969 Tarihi (HK Lewis, 1969)
• Bostridge, M. Florence Nightingale. Kadın ve Efsanesi (Penguin, 2008)
• Bradshaw, Ann. "Yeterlilik ve İngiliz hemşireliği: tarihten bir bakış." Journal of Clinical Nursing 9.3 (2000): 321–329.
• Bradshaw, Ann. The Project 2000 hemşire: İngiliz genel hemşireliğinin yeniden yapımı, 1978-2000 (Whurr, 2001).
• Cowell, B. ve Wainwright, D. Mavi Kapının Arkasında: Kraliyet Ebeler Koleji Tarihi 1881–1981 (1981) Londra: Bailliere Tindall.
• Davis, C., ed. Hemşirelik Tarihini Yeniden Yazma (1980) Londra: Croom Helm.
• Dingwall, Robert, Anne Marie Rafferty, Charles Webster, editörler. Hemşireliğin Sosyal Tarihine Giriş (1988) çevrimiçi10 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Dingwall, R. ve Mclntosh, J., eds. Hemşirelik Sosyolojisinde Okumalar (1978) Edinburgh: Churchill Livingstone.
• Helmstadter, Carol ve Judith Godden, editörler. Bülbül Öncesi Hemşirelik, 1815-1899 (2011)
• McBride, Brenda. Sessiz Kahramanlar: İkinci Dünya Savaşı Hemşirelerinin Hikayesi (1985)
• McEwen, Yvonne. In the Company of Nurses: The History of the British Army Nursing Service in the Great War (2014)
• McGann, Susan. Hemşirelerin savaşı: profesyonel hemşireliğin gelişimini etkileyen sekiz kadın üzerine bir çalışma, 1880–1930. Scutari Press, 1992.
• Maggs, Christopher J., ed. Hemşirelik tarihi: Son teknoloji (Routledge, 1987)
• Anne, Susan. Çalıntı Kızları, Bakire Anneler: Viktorya Dönemi Britanya'daki Anglikan Kardeşlikleri (Leicester University Press, 1999)
• Santos, EV ve Stainbrook, E. "19. Yüzyılda Psikiyatri Hemşireliği Tarihi," Tıp Tarihi Dergisi (1949) 4 # 1 s. 48–74.
• Scull, A. Delilik Müzeleri: 19. Yüzyıl İngiltere'sinde Delilik Toplumsal Örgütü (1979) Londra: Allen Lane.
• Smith, FB The Peoples Health 1830–1910 (Croom Helm, 1979)
• Smith, FB Florence Nightingale: İtibar ve Güç (Croom Helm, 1982).
• Solano, Diana ve Anne Marie Rafferty. "Tarihten ders çıkarılabilir mi? İngiliz emperyal hemşire işgücü piyasasının kökenleri: Bir tartışma makalesi. " Uluslararası hemşirelik çalışmaları dergisi 44.6 (2007): 1055–1063.
• Summers, A. "Gurur ve Önyargı: Kırım Savaşında Bayanlar ve Hemşireler", Tarih Atölyesi (1983) 16: 33-56. Ayıkla23 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Summers, A. Melekler ve Vatandaşlar: Askeri Hemşireler Olarak İngiliz Kadınlar 1854–1914 (Routledge & Kegan Paul, 1988)
• Tatlı, Helen. "Bağlantılar Kurmak, İlişkileri Yeniden Kurmak: Britanya'da Hemşirelik Tarihçiliğini Keşfetmek," Cinsiyet ve Tarih (2007) 19 # 3 s. 565–580.
• Thomas, Rob, "Birleşik Krallık'ta Hemşireler için İşgücü Piyasası: 1997-2006," Öğretim İşletme ve Ekonomi (2008) 12 # 2 çevrimiçi1 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Tooley, Sarah A.Britanya İmparatorluğunda Hemşirelik Tarihi - Birincil Kaynak Sürümü (2014)
• Webster, C. "Hemşirelik ve Erken Ulusal Sağlık Hizmetinin Krizi," Hemşirelik Tarihi Bülteni (1985) 7: 4-12.
• Beyaz kırmızı. Hemşirelikte Siyasi Sorunlar: Dünü, Bugünü ve Geleceği (John Wiley and Sons. 1985)