İçeriğe atla

Bir Köpek

Başlığın diğer anlamları için Köpek (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Bir Köpek ya da Köpek
(Perro semihundido ya da El perro)
Sanatçı Francisco Goya
Yıl 1819 - 1823
Tür Duvara yağlı boya (Tuvale aktarıldı)
Boyutlar 131,5 cm × 79,3 cm (518 in × 312 in)
Konum Prado Müzesi, Madrid

Bir Köpek[1][2] ya da kısaca Köpek[3] (İspanyolca: İspanyolca: Perro semihundido, diğer adıyla İspanyolca: El perro), İspanyol ressam Francisco de Goya'nın 1819 yılında aldığı evin duvarlarına dekorasyon amaçlı çizdiği Kara Resimler'den biri. Goya'nın bu çalışması evin üst katında, kapı girişinin sol tarafında yer alıyordu.[4]

Eser, diğer Kara Resimler ile birlikte 1873 yılında Frédéric Émile d'Erlanger emriyle, Salvador Martínez Cubells tarafından tuvale aktarıldı.[5] d'Erlanger Belçikalı bir bankerdi. Aktarılan resimleri 1878 yılında Paris'te açılan "Evrensel Sergi"'de satmak istiyordu. Fakat, bankerin planları gerçekleşmedi, resimler alıcıların ilgisini çekmedi ve satış yapamadı. Bütün resimler elinde kalınca onları 1876 yılında Prado Müzesi'ne bağışladı.

Yarı Batık Köpek sade ve süssüz bir eserdir. Goya, bu resimde eğik toprağın içine saklanmış ya da batmış bir köpeğin sadece başının görünmesini betimledi. Köpeğin bu hali ve yukarı doğru bakışı bu resmin yalnızlığı anlattığı yorumlarına sebep oldu.

Analiz

Bu eserle ilgili farklı yorumlar yapıldı. Bitmemiş bir resim olduğunu iddia edenler olduğu gibi köpeğin çevresini saran boşluk sebebiyle yaşadığının farkında olmadığını söyleyenler oldu.

Her şeye rağmen bu eserin resim geleneklerinden kopuşun simgelerinden biri olduğu açıktır. Goya'nın köpeği resim sanatında konunun bağımsızlığının uç örneklerinden biridir. Renklerin kullanımının basitliği, çok geniş bir alana yayılmış az sayıda öğe kullanımı, dik olarak çizilmiş olması ile fark yaratmıştır.

Antonio Saura tabloyu "dünyadaki en güzel resim" olarak gördüğünü açıkladı. Rafael Canogar ise "görsel bir şiir" gibi bulduğunu söylediği Yarı Batık Köpek'in batıdan çıkan ilk sembolist resim olduğunu iddia etti. Bu çalışmayı Antoni Tapies ve Francis Bacon'ın çalışmaları ile karşılaştırdı.

Benzerleri

Caspar David Friedrich'in Deniz Kenarında Keşiş isimli tablosu, 1808-1809

Caspar David Friedrich, Berlin'deki Şehir Müzesi'nde sergilenen Deniz Kenarında Keşiş isimli tablosunda Goya'yla benzer bir konuyu işledi. Friedrich bu resmi Yarı Batık Köpek'in çizilmesinden yaklaşık on sene önce Almanya'da çizdi. Eserde, yatay olarak üç değişik renk alanına bölünmüş olan manzaranın tam ortasında ufak bir insan şekli vardır. Yakından bakıldığında bu insanın bir rahip ya da keşiş olduğu anlaşılır. Friedrich'in kendi tarzının dışında olan bu eseriyle Goya'nın köpeği karşılaştırıldığında Goya'nınkinin kompozisyonu ve sahnelenmesinin daha dikkat çekici ve kural kırıcı olduğu görülür.[6]

Notlar

  1. ^ Rapelli, Paola. Goya: Tutkulu Bir İroni Ustası. Dost Kitabevi, 2001. Sayfa 101. ISBN 975-8457-86-1
  2. ^ Goya. Boyut Yayınları, 2009. Sayfa 95. ISBN 978-975-23-0192-4
  3. ^ Goya: 1746-1828. Yapı Kredi Yayınları, Nisan 2011. Sayfa 226. ISBN 978-975-08-1928-5
  4. ^ "Evin içindeki resimlerin düzeni". 25 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2008. 
  5. ^ Valeriano Bozal (2005), sayfa 247
  6. ^ Hagen, sayfa 75.

Bibliyografya

  • Bozal, Valeriano, Francisco Goya, vida y obra, Madrid, Tf. Editores, 2005. ISBN 84-96209-39-3.
  • D'ors Führer, Carlos ve Morales Marin, Carlos, Los genios de la pintura: Francisco de Goya, Madrid, Sarpe, 1990. "Seçilmiş Çalışmaları" bölümü, sayfa 83-93. ISBN 84-7700-100-2
  • Glendinning, Nigel, Francisco de Goya, Madrid, Cuadernos de Historia 16, 1993.
  • Hagen, Rose-Marie ve Hagen, Rainer, Francisco de Goya, Colonia, Taschen, 2003. ISBN 3-8228-2296-5

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Francisco Goya</span> İspanyol ressam and printmaker (1746-1828)

Francisco José de Goya y Lucientes, Romantizm akımının önde gelen isimlerinden olan İspanyol ressam ve gravür sanatçısı. 18'inci yüzyıl sonları ve 19'uncu yüzyıl başlarının en önemli İspanyol sanatçısı olarak kabul edilir. Resimleri, çizimleri ve gravürleri, çağdaş tarihsel çalkantıları yansıttı ve önemli 19. ve 20. yüzyıl ressamlarını etkiledi. Goya, genellikle Eski Ustaların sonuncusu ve modernlerin ilki olarak anılır.

<span class="mw-page-title-main">Kara Resimler</span>

Kara Resimler, İspanyol ressam Goya'nın, Sağırın Beşi adıyla bilinen evinin iki katındaki duvar sıvasına, dekorasyon amacıyla yağlı boya ile çizdiği 14 tablodan oluşan bir duvar resmi serisidir. Evi Şubat 1819'da satın alan Goya, resimleri 1819 ile 1824 arasında çizdi. 1873'te tuvale aktarılan resimler, Madrid'deki Prado Müzesi'nde muhafaza edilmektedir.

<i>2 Mayıs 1808</i>

2 Mayıs 1808,, İspanyol ressam Francisco de Goya'nın tablosu. Eser, eş resmi 3 Mayıs 1808 ile birlikte Madrid'deki Prado Müzesi'nde sergilenmektedir. Ressam, bu iki eseri 1814 yılında iki ay arayla çizmiştir.

<i>3 Mayıs 1808</i> İspanyol ressam Francisco Goyanın tablosu

3 Mayıs 1808 ya da Madrid'de 3 Mayıs 1808, İspanyol ressam Francisco Goya'nın 1814 yılında tamamladığı tablosudur. Eser şu anda, Madrid'deki Prado Müzesi'nde sergilenmektedir. Goya bu çalışmayı, Fransızların 1808'de Madrid'i işgali sırasında, Napolyon'un ordularına direnen İspanyolların anısına çizdi. Bu direniş aynı zamanda Yarımada Savaşı'nın tetikleyicisiydi. İspanyol ressamın, aynı boyutlardaki eş çalışması 2 Mayıs 1808 de tıpkı bu tablo gibi İspanya'nın geçici hükûmeti tarafından, Goya'nın önerisi ile, ressama ısmarlandı. Goya, Aragonca yazdığı bir mektupta bu tabloları yapma amacını şöyle açıkladı:

<i>Çocuklarını Yiyen Satürn</i>

Çocuklarını Yiyen Satürn ya da kısaca Satürn, İspanyol ressam Goya'nın, Sağırın Beşi adıyla bilinen evinin iki katındaki duvar sıvasına, dekorasyon amacıyla yağlı boya ile çizdiği 14 tablodan oluşan ve Kara Resimler olarak adlandırılan duvar resmi serisine ait bir tablodur. Serinin geri kalanıyla birlikte 1819 - 1823 yılları arasında çizilmiştir. Resimde Yunan tanrısı Kronos'un, kendi yerine geçmelerinden korktuğu çocuklarını doğumlarının hemen ardından yiyerek öldürmesi anlatılır. Goya'nın ölümünden sonra tuvale aktarılan resim, Madrid'deki Prado Müzesi'nde sergilenmektedir.

José de Madrazo y Agudo, İspanyol ressam ve gravür sanatçısı. Hem barok hem de neoklasik tarzda eserler üretti. Oğlu Federico Madrazo, torunu ise Raimundo Madrazo'dur.

<i>Madrid Alegorisi</i>

Madrid Alegorisi (İspanyolca İspanyolca: Alegoría de la villa de Madrid, İspanyol ressam Francisco de Goya'nın 1809 yılında yaptığı yağlı boya tablosu. Eserin yapıldığı dönemde İspanya, Fransızlar tarafından işgal altındaydı. Ülkenin kralı, Fransa İmparatoru Napolyon Bonapart'ın baskısı ve İspanya kraliyet ailesini esir alması sonucunda erkek kardeşi Joseph Bonaparte olmuştu. Goya tıpkı bir önceki kral IV. Carlos'un olduğu gibi I. Joseph'in de saray ressamıydı. Ressam, Madrid Alegorisi'ni ilk çizdiğinde tablonun sağ tarafındaki ovale Joseph'in portresini yerleştirmişti ve Madrid şehrini temsil eden kadın figürü eserin son halindeki kadar belirgin değildi. Böylece Goya, kralın şehre göre önceliğini vurguluyordu. Şehir, krala olan sadakatini ise ayağının ucunda Joseph'e dönmüş bir şekilde duran köpek ile gösteriyordu.

<i>Savaşın Felaketleri</i>

Savaşın Felaketleri, İspanyol ressam Francisco de Goya'nın 1810 ile 1815 yılları arasında çizdiği 82 gravürden oluşan bir dizi resimdir. Serideki resimlerde savaşın korkunçluğu olduğu gibi ve etkileyici şekilde anlatılmıştır. Baskı resimlerde, İspanyol Bağımsızlık Savaşı sırasında işlenen acımasız suçlar ayrıntılı şekilde betimlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Akılsız Yaratıklar</span>

Akılsız Yaratıklar ya da Atasözleri, Francisco de Goya tarafından 1815 ile 1823 yılları arasında, bakır levha üzerine asitle yapılmış kalıplardan oyma baskı yoluyla elde edilip hakkâk kalemi ve perdah ile düzeltilerek çizilen, 22 adet gravürden oluşan resim serisidir.

Köpek şu anlamlara gelebilir:

<i>Giyinik Maya</i>

Giyinik Maya veya Giyinik Maja İspanyol ressam Francisco Goya'nın 1802 ile 1805 yılları arasında çizdiği tahmin edilen tablo. 95 cm uzunluğunda 188 cm genişliğinde olan tablo uzun yıllar boyunca San Fernando Sanat Akademisi'nde kaldıktan sonra 1910 yılında Prado Müzesi'nin koleksiyonuna alındı.

<i>Çıplak Maya</i> İspanyol ressam Francisco de Goyanın 1790 ile 1800 yılları arasında tamamladığı tahmin edilen tablosu

Çıplak Maya ya da Çıplak Maja, İspanyol ressam Francisco de Goya'nın 1790 ile 1800 yılları arasında tamamladığı tahmin edilen tablosudur. Eser şu anda Madrid'deki Prado Müzesi'nde sergilenmektedir. Ressam bu tabloyu, İspanyol engizisyonunun çıplak kadın resimlerinin yapılmasını yasakladığı bir dönemde, İspanya başbakanı Manuel de Godoy'un isteği üzerine yaptı. Resim, Godoy'un koleksiyonuna 12 Kasım 1800 tarihinde katıldı.

<span class="mw-page-title-main">Manolo</span>

Manololar, on dokuzuncu yüzyılın başlarından itibaren Madrid sanat dünyası içerisinde yer alan, katıksız ve kibar Kastilya aksanıyla İspanyolca konuşan, özenli kıyafetleri ile dikkat çeken insanlara verilen isimdir. Manoloların kadınlarına maya (maja), erkeklerine ise majo denmektedir. Manolo kelimesi İspanyolca bir isim olan "Manuel"'in değiştirilmesi sonucunda oluşturulmuştur. Genellikle toplumun alt tabakalarından gelmelerine rağmen tarz sahibi, enerji dolu, her zaman iyi göründüklerine emin olan insanlardı. Kendilerini aristokrat gibi göstermek için büyük çaba harcayan manoloları bir süre sonra gerçek aristokratlar da taklit etmeye başladılar. Fransa'nın İspanya büyükelçisi J.-F. de Bourgoing gezi notlarına 1788 yılında mayalarla ilgili şunları yazdı:

Eugenio Lucas Velázquez, romantik İspanyol ressamdır. Savaş manzaralarını ve insan figürlerini içeren tablolar ile freskler çizmiştir.

<i>Balkondaki Mayalar</i>

Balkondaki Mayalar ya da Balkondaki Majalar, İspanyol ressam Francisco Goya'nın 1808 - 1812 yılları arasında çizdiği yağlı boya tablosu. Eser, şu anda özel bir koleksiyondadır.

<i>Victorine Meurent İspanyol Kıyafetleri İçinde</i>

Victorine Meurent İspanyol Kıyafetleri İçinde ya da Miss V. İspanyol Kıyafetleri İçinde, Fransız ressam Édouard Manet'nin 1862 yılında tamamladığı tablosu. Eser, 1863 yılında açılan Reddedilenler Salonu'nda ressamın diğer iki eseri Kırda Öğle Yemeği ve Majo Kıyafetleri İçindeki Genç Adam ile birlikte sergilendi. Tablodaki model, Manet'nin uzun yıllar boyunca favori ressam modeli olan Victorine Meurent'dir.

<i>San Isidro Festivali</i>

San Isidro Festivali, İspanyol ressam Francisco de Goya'nın 1819 yılında aldığı, Sağırın Beşi olarak bilinen, evinin duvarlarına dekorasyon amaçlı çizdiği Kara Resimler'den biri. Goya'nın bu çalışması evin zemin katında, kapı girişinin sağ tarafında yer alıyordu.

<span class="mw-page-title-main">San Fernando Güzel Sanatlar Kraliyet Akademisi</span>

San Fernando Güzel Sanatlar Kraliyet Akademisi, İspanya’nın başkenti Madrid'in Calle de Alcalá bölgesinde yer alan bir müze ve sanat galerisidir.

<i>Deniz Kenarında Keşiş</i>

Deniz Kenarında Keşiş, Alman romantik ressam Caspar David Friedrich'in yağlı boya tablosu. Tablo 1808 ile 1810 yılları arasında Dresden'de çizildi ve ilk olarak ressamın Meşe Ormanında Manastır isimli tablosuyla birlikte Berlin Akademisi'nin 1810 sergisinde sergilendi. Bu sergide Friedrich'in talebi doğrultusunda Deniz Kenarında Keşiş, diğer tablonun üstüne asılmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Lazaro Galdiano Müzesi</span>

Lazaro Galdiano Müzesi, İspanya'nın başkenti Madrid'de bulunan kamuya açık müze. Müze zengin bir iş insanı, gazeteci, sanat meraklısı olan Lázaro Galdiano'nun özel koleksiyonundan oluşmakta olup, Serrano Caddesi 6 numaradadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.