Bice Mizzi

Bice Mizzi Vassallo (doğum adı Beatrix Vassallo; Bice Vassallo ve Bice Mizzi olarak da bilinir; 11 Kasım 1899 - 22 Şubat 1985), neslinin önde gelen piyanistleri arasında kabul edilen Maltalı bir piyanistti.^[1] Aynı zamanda besteci Paolino Vassallo ve Maria Anna nee Grech'in kızı ve eski Malta Başbakanı Enrico Mizzi'nin karısı olarak da bilinir.

Bice Vassallo, çalışmalarına erken müzik kariyerinde sürekli bir itici güç olan babası Maltalı besteci Paolino Vassallo'nun rehberliğinde başladı.^[2] Onun yönetiminde piyano ve keman çalıştı.^[1] Sonunda bu iki müzik aleti arasında seçim yapması için ona rehberlik etti. Bice Vassallo keman yerine piyanoyu seçti ama yine de kemana olan sevgisini sürdürdü.^[3]

Bice, sırasıyla 1908 ve 1909'da Kraliyet Müzik Akademisi İlişkili Kurulu ve Kraliyet Müzik Koleji'nden Pianoforte (alt ve üst bölüm) sınavlarında bir ayrıcalıkla ödüllendirildi.

İlk önemli performansını Mayıs 1909'da Manoel Tiyatrosu'nda bir klasik müzik resitalinde sergiledi. Bu performans Malta Piskoposu Pietro Pace'in himayesinde gerçekleşti ve Aziz Joseph Sliema Rahibeleri'nin yardımlarıyla düzenlendi.^[1] Çeşitli gazeteler bu performansla ilgili incelemeler yayınladı:

"Pjanista ta'dauc il ftit snin u ta 'dic il ħila hecc cbira ftit haun f'id-dinja u għalhekk għandna biex niftaħru u biex nifirħu" (Çok genç ve çok yetenekli bir piyanist bu dünyada çok az var ve bu yüzden gururlu ve mutlu olmalıyız).^[4] "Bice è un piccolo Mozart" (Bice küçük bir Mozart'tır).^[5]

Ayrıca St. Vincent de Paul Valletta Derneği'nin yardımıyla bir konser verdi.^[1] Bu vokal ve enstrümantal konser 1 Mayıs 1910 Pazar günü Cospicua'daki Sinematograf Tiyatrosu'nda gerçekleşti.^[6]

Haziran 1911'de 11 yaşındayken, Palermo'daki Conservatorio di Musica Vincenzo Bellini'deki 'Scarlatti Salonu'nda sahne alarak kariyerinin en önemli performanslarından birini verdi. Bu konser, H. E. Castelreale Prensesi himayesinde gerçekleştirildi.^[7] Milan'ın Rassegna Melodrammatica'sından bir eleştirmen, Bice'nin performansından sonra şunları yazdı: "Palermo'daki Kraliyet Müzik Konservatuarı'nın Scarlatti Salonu'nda, kahramanının 11 yaşındaki Malta'dan Bice Vassallo olduğu bir konser düzenlendi. O gerçek bir piyano dahisi olarak tanımlanabilir. Seçkin, ama utangaç bir seyirci ona tam bir zafer için tam bir onur verdi.

1912'de Valletta'daki Kraliyet Opera Binası'nda sahne aldı.^[1] Aşağıdaki yerel bir gazeteden bir alıntıdır:

"Bice Vassallo, li tant żgħira tista 'tokgħod mal kbar pjanisti ta barra, għad ġurnata tkiegħed isimha ma ta dauk li għall ħila tagħhom ma jmutu katt" (Çok genç olan Bice Vassallo, büyük yabancı piyanistler arasında yeri olan biri olacak. Günün adı, yetenekleri nedeniyle asla ölmeyecek olanlar arasına yazıldı).^[8]

1914'te Valletta'daki Kraliyet Opera Binası'ndaki bir başka konserin ardından genç piyanist hakkında şu sözler söylendi:

"Gel de Chiamare la pianista quattordicenne? Noi la chiameremmo fenomenale "(On dört yaşındaki piyaniste ne denir? Ona olağanüstü diyeceğiz.)^[9]

1923'te, babasının öldüğü yıl, Londra'daki Wigmore Hall'da bir resital verdi. "Bice Vassallo è vanto ed onore di Malta" (Bice Vassallo, Malta'nın gururu ve şerefidir.)^[10]

18 Ekim 1946'da, Valletta'daki British Institute'da Francesco Bellizzi yönetimindeki Maltalı besteci Carmelo Pace'in verdiği bir konserde sahne aldı.^[11] Bir diğer dikkat çekici performansı ise 1952'de Floriana'daki Phoenicia Otelindeki Üniversite Salonu'nda verdiği performans oldu.

26 Haziran 1926'da Bice Mizzi Vassallo, o zamanlar Milliyetçi partinin lideri olan Enrico Mizzi ile ^[12] evlendi. Kocası, birkaç ay sonra vefat etmeden kısa bir süre önce 1950'de Malta Başbakanı oldu.^[13]

25 Temmuz 1927'de Bice ve Enrico Mizzi'nin bir oğulları oldu ve ona Enrico'nun babası Fortunato Mizzi'nin (1844-1905) anısına^[14] Fortunato (1927-2017) adını verdiler.^[15] Fortunato Mizzi (Natolino olarak da bilinir) 1952'de rahip olarak atandı ve daha sonra 1955'te Azzjoni Socjali Hareketi'ni (MAS - Sosyal Eylem Hareketi) kurdu.^[16][17]

Bice ve oğlu, Enrico Mizzi ile olan ailevi ilişkileri nedeniyle hayatları boyunca zor zamanlar geçirdi. 1940 yılında, Malta'nın II. Dünya Savaşı'na katılımı konuşulmaya başladığında, Enrico İtalyan sempatisi olduğu iddiasıyla tutuklandı ve Kordin'deki Fort Salvatore'da tutuklu kaldı ve ardından Rabat'taki Aziz Agatha Manastırı'na transfer edildi. 19 Haziran 1940 tarihli bir mektupta Bice, kocasının neredeyse her gün ona yazdığı için neden tüm mektuplarını almadığını merak ettiğini yazar "Mi meraviglio come mai non ricevi le mie lettere perchè fin'ora ho scritto semper quasi ogni giorno" (Neden mektuplarımı almadığını merak ediyorum çünkü şimdiye kadar her zaman neredeyse her gün yazdım).^[18]

Bice ve oğlunun, Enrico'yu ziyaret ederken Rabat'ta sokaklarda yürürken sözlü hakaretlere uğradığı, üzerlerine patates kabukları ve yumurta kabukları döküldüğü zamanlar oldu.^[3] Şubat 1942'de, o zamanki Malta Valisi Sir William Dobbie, Enrico Mizzi'yi 47 Malta vatandaşıyla birlikte Uganda'ya sınır dışı etme emri çıkardı.^[19] 1945 yılına kadar sürgün grubunun ülkeye geri dönmesine izin verilmedi.^[20] Kocası hızla siyasete girdi ve 2-4 Eylül'de yapılan 1950 seçimlerinde başbakan seçildi. Bu başarı kısa sürdü, çünkü 4 aydan kısa bir süre sonra 20 Aralık 1950'de 65 yaşında öldü. Devlet cenazesi gerçekleştirildi ve o tarihe kadar görevde iken ölen tek başbakan oldu.^[21]

Bice, hayatı boyunca kocasının dikkatini ulusun hizmetindeki görevinden asla ayırmamaya kararlıydı. Kocasıyla yaptığı gibi, daha sonra kendini oğlunun rahiplik ve sosyal çağrısına adadı. Bu, Malta adalarının savaş sonrası en büyük zorluklardan geçtiği bir zamandı.

Bice Mizzi Vassallo, sonraki yıllarda kendini öğretmeye adadı.^[3] Büyük bir hevesle ders verdi ve ülkenin en iyi piyanistlerinden bazılarına ders verdi.^[22] Piyano öğretmek, özellikle 1950'de kocasının ölümünden sonra, gelir elde etmenin bir yolu olarak özellikle önemliydi.^[23] Kocası beş parasız ölmüştü ve kocasından emekli maaşı alması biraz zaman aldı. Okul günlerinde öğle yemeğinde sık sık onlara katılan oğlu Fortunat'ın okul arkadaşı Joe Felice Pace, Bice'i hayatını tamamen ailesine adayan, kendini tamamen çabalarına adayan, kariyerini bir kenara bırakan altın kalpli bir çelik kadın olarak nitelendirdi. Felice Pace, 1960'ların sonlarında yurtdışında bir dizi konser vermeye davet edildiği bir örneği de not düşer. Uzun bir süre düşündükten sonra, nihayet daveti reddetti çünkü oğlunu iki hafta yalnız bırakamayacağını hissetti, çünkü bunun görevine engel olacağından endişeliydi. Ayrıca günlerinin sabahları piyano dersleri vermekten ibaret olduğunu ve daha sonra öğle ile 12:30 arasında kendi keyfi için çalacağını, özellikle de en sevdiği besteci Chopin olduğunu ifade eder. Daha sonra öğle yemeği için dururdu ve mutfağa kendisi ve oğlu Fortunat katılırdı.^[2] Daha sonra öğleden sonra derslerine devam ederdi.

Bice Mizzi Vassallo, 22 Şubat 1985'te 85 yaşında öldü.^[3]

1987 yılında, Malta Ulusal Kadın Konseyi^[24] Bice Mizzi Vassallo'nun onuruna Bice Mizzi Vassallo Müzik Yarışması'nı başlattı; Cynthia Turner, 2021'deki ölümüne kadar jüri paneline başkanlık etti.^[25] Yarışma 2 yılda bir gerçekleşmekte ve kurulduğu günden bu yana kesintisiz devam etmektedir.^[25]

Pembroke'daki Bice Mizzi Vassallo İlköğretim Okulu^[26] ve aynı bölgedeki sokaklar^[27] ve Santa Lucija kasabası^[28] adını Bice Mizzi Vassallo'dan almıştır.