Bicâye Kuşatması
| Bicâye kuşatması (1555) | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1515-1577 Osmanlı-İspanya Savaşı | |||||||||||
 Piri Reis'in çizimiyle Cezayir ve Bicâye (aşağıda) | |||||||||||
| |||||||||||
| Taraflar | |||||||||||
 Osmanlı İmparatorluğu |  İspanya Krallığı | ||||||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||||||
| Salih Reis | Alonso Peralta  | ||||||||||
| Güçler | |||||||||||
| 5-6.000 asker 14 top 4 kadırga | 1.000 | ||||||||||
| Kayıplar | |||||||||||
| Hafif | 300 ölü, 600 esir, 100 yaralı | ||||||||||
Bicâye Kuşatması ya da Becaye Kuşatması, 1515-1577 Osmanlı-İspanya Savaşı'nda evre.
Cezayir-i Garp Eyaleti Beylerbeyi Salih Paşa komutasındaki Osmanlı birliği Cezayir kıyısındaki son İspanyol kalelerinden Bicâye'yi 16-28 Eylül 1555 tarihinde kuşatarak fethetti.[1]
Kuşatma öncesi
Fas'ta Saadi Hanedanı'nın 1549'da Fes'i ele geçirerek Osmanlı İmparatorluğu'yla müsbet ilişkiler içinde olan Vattasîler'den ülke yönetimini devralmaları Osmanlı İmparatorluğu-Fas ilişkilerindeki önemli dönüm noktalarından biri oldu. Osmanlıların önce Tilimsan'a yönelik Fas saldırısını püskürtmeleri, ardından ise 1554 yılında Fes'i ele geçirmeleri Saadilerin İspanya Krallığı'yla ittifak arayışına yönelmelerine neden oldu ve 1555'in ilk aylarında bu ittifak resmîleşti[2] Bu bağlamda, Saadiler'in İspanya Krallığı'nın Cezayir kıyılarındaki son askerî mevcudiyetleri Vahran ve Bicâye Osmanlıların Tilimsan ve Fas'a yönelik harekâtlarında cephe gerisini tehlikeye atan unsurlara dönüştü.
Keza aynı dönemde, 1515'ten beri Osmanlı İmparatorluğu ile İspanya Krallığı (İmparator V. Karl'ın 1556'da tahttan feragatına kadar Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu çatısı altındaydı) arasındaki savaş hali devam ediyordu. Zira; 1547 yılında imzalanan İstanbul Antlaşması'yla bir süreliğine duran çatışmalar İspanya Krallığı'nın 1550 Haziran'ında bir donanma göndererek Tunus'taki Osmanlı kalesi Mehdiye'yi ele geçirmesiyle bütün cephelerde yeni bir savaşa dönüşmüştü.
Bu nedenle, Cezayir-i Garp Eyaleti Beylerbeyi Salih Paşa Fas'la mevcut askerî gerginliğe eğilmeden önce cephe gerisini güvence altına almak için Cezayir kıyısındaki son İspanyol kalelerini ele geçirmeyi hedefledi.[3]
Kuşatma
Salih Reis komutasında içlerinde 3.000 Arap gönüllüsünün de bulunduğu Osmanlı birliği karadan ilerleyip 1510 yılında inşa edilmiş olan kaleyi 16 Eylül'de kuşatırken, 4 Osmanlı kadırgası da kuşatmaya denizden destek verdi. İspanyol kale komutanı Alonso Peralta ülkesinden yardım çağrısına yanıt alamadı. Salih Reis ise 14 topuyla kaleyi dövmeye başladı. 28 Eylül'deki taarruzda Osmanlılar kaleyi ele geçirirken, 600 İspanyol da esir alındı. Komutan Alonso Peralta ise yaralı 120 askeriyle birlikte İspanya'ya kaçtı.[4]
Kuşatma sonrası
Salih Reis Bicâye'de Ali Reis komutasında 600 leventten oluşan bir garnizon bıraktı ve müteakip yıl İspanyolların bölgedeki son kaleleri olan Vahran'ı ele geçirmeyi hedefledi.
Ülkesine kaçan Alonso Peralta ise Bicâye kalesini iyi savunmayıp kaybettiği için İspanya'da divanıharp tarafından suçlu bulunarak 4 Mayıs 1556'da Valladolid'de idam edildi.
Kaynakça
- ^ The Mediterranean and the Mediterranean world in the age of Philip II Fernand Braudel p.933- [1] 24 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "A History of the Maghrib in the Islamic Period", Jamil M. Abun-Nasr, Cambridge University Press (1987), s.157
- ^ "Fas Seferi (1551-1578)", Türk Silahlı Kuvetleri Tarihi, c.3, k.3, Genelkurmay Başkanlığı ATASE Başkanlığı, Ankara (1978), s.50
- ^ "Türkiye Tarihi", Yılmaz Öztuna, Tinduruf Basımevi, İstanbul (1965), c.6, s.41
