Bessie Smith
| Bessie Smith | |
|---|---|
 1936 yılında Smith | |
| Genel bilgiler | |
| Unvanı | Blues İmpratoriçesi |
| Doğum | 15 Nisan 1894 Chattanooga, Tennessee, Amerika Birleşik Devletleri |
| Ölüm | 26 Eylül 1937 (43 yaşında) Clarksdale, Mississippi, Amerika Birleşik Devletleri |
| Tarzlar |
|
| Meslekler |
|
| Çalgılar | Vokal |
| Etkin yıllar | 1912-1937 |
| Müzik şirketi |
|
| İlişkili hareketler |
|
Bessie Smith (15 Nisan 1894 - 26 Eylül 1937) Caz Çağı'nda çok tanınan Amerikalı bir blues şarkıcısıydı. "Blues İmparatoriçesi " lakaplı, 1920'lerin ve 1930'ların en popüler kadın blues şarkıcısıdır. Genellikle döneminin en büyük şarkıcılarından biri olarak kabul edilir ve hem blues şarkıcıları hem de caz vokalistleri üzerinde büyük bir etkisi olmuştur.[1]
Chattanooga, Tennessee'de doğan Smith, ebeveynleri öldüğünde küçüktü. Kendisi ve kardeşleri sokak köşelerinde performans göstererek hayatta kaldı. Turneye başladı ve Ma Rainey'in de dahil olduğu bir grup ile sahne aldı, sonrasında kariyerine solo devam etti. Columbia Records ile başarılı kayıt kariyeri 1920'lerde başladı, ancak performans kariyeri, 43 yaşında onu öldüren bir araba kazası nedeniyle yarıda kaldı.
Erken dönem
1900 nüfus sayımı, ailesinin Bessie Smith'in Chattanooga, Tennessee'de 15 Nisan 1894'te [2][3] doğduğunu bildirirken, 1910 nüfus sayımı Smith'in 16 yaşında ve doğum tarihinin ve sonraki belgelerde görünen ve Smith ailesi tarafından doğum günü olarak belirtilen 15 Nisan 1894 doğum tarihini verir.1870 ve 1880 nüfus sayımları üç büyük üvey kardeşi olduğunu bildirdi, ancak daha sonra Smith'in ailesi ve akranları ile yapılan görüşmelerde, kardeşleri olarak onlardan hiç bahsetmiyor.
Bessie, bir işçi ve yarı zamanlı Baptist vaiz olan Laura ve William Smith'in kızıydı (1870 nüfus sayımında Moulton, Lawrence County, Alabama'da " müjde bakanı" olarak listelendi). Kızı onu hatırlayamayacak kadar küçükken öldü. Bessie dokuz yaşına geldiğinde annesi ve bir erkek kardeşi de ölmüştü. Ablası Viola kardeşlerine bakma sorumluluğunu üstlendi.[4] Sonuç olarak, Bessie, ailesi ölümünden ve ablasının bakımını üstlenmesinden dolayı eğitimini alamadı.[5]
Ebeveynlerinin ölümü ve yoksulluğu nedeniyle Bessie "sefil bir çocukluk" yaşadı.[6] Yoksul ailelerine para kazanmak için Bessie ve erkek kardeşi Andrew, Chattanooga sokaklarında dolaşırlar . Bessie erkek kardeşi gitar çalarken şarkı söyler ve dans ederdi. Sık sık "bozuk para karşılığı sokak köşelerinde" performans sergilediler ve alışıldık konumları, şehrin Afrikalı-Amerikalı topluluğunun kalbindeki On üçüncü ve Elm sokaklarındaki Beyaz Fil Salonunun önü idi.
1904'te en büyük erkek kardeşi Clarence evden ayrıldı ve Moses Stokes'in sahibi olduğu küçük bir gezici gruba katıldı. Clarence'in dul eşi Maud, "Bessie yeterince yaşlı olsaydı, onunla birlikte giderdi" dedi. "Bu yüzden ona söylemeden gitti, ama Clarence bana o zaman bile hazır olduğunu söyledi. Tabii ki, o sadece bir çocuktu. " [7]
Clarence, 1912'de Stokes grubuyla Chattanooga'ya döndü ve grup yöneticileri Lonnie ve Cora Fisher ile kız kardeşi için bir seçme düzenledi. Şirket zaten popüler şarkıcı Ma Rainey'i içerdiği için Bessie vokalistten çok dansçı olarak işe alındı.[6] Çağdaş hesaplar, Ma Rainey'nin Smith'e şarkı söylemeyi öğretmese de, muhtemelen bir sahnede varlığını geliştirmesine yardım ettiğini gösteriyor.[8] Smith sonunda koro dizilerinde performans sergiledi ve Atlanta'daki "81" Tiyatrosunu ana üssü yaptı. Ayrıca siyahlara ait Theatre Owners Booking Association (TOBA) devresindeki gösterilerde performans sergiledi ve en önemli cazibe merkezlerinden biri olacaktı.
Kariyeri
Smith, 1913 civarında Atlanta'nın "81" Tiyatrosunda kendi oyununu oluşturmaya başladı. 1920'ye gelindiğinde Güney'de ve Doğu Kıyısı boyunca bir itibar kazanmıştı. O zamanlar, şarkıcı Mamie Smith tarafından Okeh Records için kaydedilen 100.000'den fazla "Crazy Blues" kopyasının satışı (ilişkisiz) yeni bir pazara işaret ediyordu. Kayıt endüstrisi, ürününü siyahlara yöneltmemişti, ancak plağın başarısı kadın blues şarkıcılarının aranmasına yol açtı.
Bu yeni piyasadan yararlanmak umuduyla Smith, kayıt kariyerine 1923'te başladı.[9] Bessie Smith, 1923'te Columbia Records'a, onun yıllar önce performans sergilediğini görmüş olan yetenek ajanı Frank Walker tarafından imzalandı. Columbia ile 15 Şubat 1923'teki ilk oturumu Dan Hornsby tarafından tasarlandı. 1923'ün çoğunda kayıtları Columbia'nın normal A serisinde yayınlandı. Şirket bir " yarış kayıtları " serisi oluşturduğunda, Smith'in "Cemetery Blues" (26 Eylül 1923) şarkısı ilk yayınlandı. İlk albümü "Gulf Coast Blues" ile desteklenen "Downhearted Blues " un her iki tarafı da hit olmuştu (ortak yazarı Alberta Hunter'ın "Downhearted Blues" un önceki bir kaydı Paramount Records tarafından yayınlanmıştı).[10]
Smith popülerliği arttıkça, Theatre Owners Booking Association (TOBA)'da başrol oyuncusu oldu ve TOBA, 1920'lerde en çok ilgi çeken yer haline geldi.[11] Kışın yoğun bir tiyatro programında çalışan ve yılın geri kalanında çadır gösterilerinde sahne alan Smith, kendi zamanının en yüksek maaşlı siyahi şovmeni oldu ve 72 fit uzunluğundaki kendine ait demiryolu arabasıyla seyahat etmeye başladı.[12][6] Columbia'nın tanıtım departmanı ona "Blues Kraliçesi" unvanını verdi, ancak ulusal basın kısa süre sonra Smith'in unvanını "Blues İmparatoriçesi" olarak yükseltti. Smith'in müziği, işçi sınıfından kadınların saygıya layık olmak için davranışlarını değiştirmek zorunda olmadıklarını dolaylı yoldan savunarak bağımsızlık, korkusuzluk ve cinsel özgürlüğü vurguladı.[13]
Başarısına rağmen ne kendisi ne de müziği tüm çevrelerde kabul görmedi. Bir zamanlar Black Swan Records için seçmelere katılmıştı (WEB Du Bois yönetim kurulundaydı) ve çok sert ve kaba görüldüğü için kabul görmedi.[13] Black Swan Records ile uğraşan işadamları, Bessie Smith'in stilinin Mamie Smith'ten daha sert ve kaba olmasından ötürü kendisinin en başarılı diva olmasına oldukça şaşırdılar.[14] Beyaz ve siyah hayranları bile onu "kaba" bir kadın olarak görüyordu (yani, işçi sınıfı ve hatta " düşük sınıf ").
Smith, kayıtlar akustik olarak yapılırken alınan ilk seanstan itibaren [15] güçlü bir kontralto sesine sahipti. Elektriksel kaydın keşfedilişi, sesinin gücünü daha da belirgin hale getirdi. İlk elektrik kaydı 5 Mayıs 1925'te kaydedilen "Cake Walking Babies [From Home]" idi.[16] Smith ayrıca ayrılmış Güney'deki istasyonlarda bile yeni radyo yayın teknolojisinden yararlandı. Örneğin, Ekim 1923'te Memphis, Tennessee'de bir tiyatroda sadece beyazlardan oluşan bir seyirciye konser verdikten sonra, radyo dinleyicileri tarafından iyi karşılanan WMC istasyonunda gece geç saatlerde bir konser verdi.[17] Danny Barker ve Thomas Dorsey gibi müzisyenler ve besteciler, dinleyicisini etkileme ve hareket ettirme yeteneği nedeniyle Smith'in varlığını ve sunumunu bir vaizle karşılaştırdı.[18]
Columbia için 160 kayıt yaptı ve buna gününün en başarılı müzisyenleri, özellikle Louis Armstrong, Coleman Hawkins, Fletcher Henderson, James P. Johnson, Joe Smith ve Charlie Green de eşlik etti. 1927'de Dorsey Brothers orkestrası ile "Alexander's Ragtime Band " gibi Smith'in bir dizi kaydı, kısa bir süre içinde kendi çıkış yıllarının en çok satan kayıtları arasında yer aldı.[19][20]
Broadway
Smith'in kariyeri, kayıt endüstrisini neredeyse işsiz bırakan Büyük Buhran ve vodvilin sonunu getiren filmde sesin ortaya çıkışı nedeniyle kısa kesildi. Ancak performans göstermeyi asla bırakmadı. Ayrıntılı vodvil gösterilerinin günleri sona ermişti, ancak Smith turneye devam etti ve ara sıra kulüplerde şarkı söyledi. 1929'da bir Broadway müzikali olan Pansy'de yer aldı . Oyun bir fiyaskoydu; en iyi eleştirmenler Smith'in müzikalin tek varlığı olduğunu söyledi.
St. Louis Blues
Kasım 1929'da Smith, besteci WC Handy'nin aynı adı taşıyan şarkısına dayanan St. Louis Blues' isimli, başrol olarak oynadığı tek filmde boy gösterdi. Dudley Murphy'nin yönettiği ve Queens, Astoria'da çekilen filmde, başlık şarkısını Fletcher Henderson'un orkestrası, Hall Johnson Korosu, piyanist James P. ile kaydetti ve bu kayıt kendisinin önceki kayıtlarından çok farklıydı.
Swing dönemi
1933'te, Smith'in yanında ayrıca Billie Holiday'e de akıl hocalığı yapan John Henry Hammond, Smith'ten Okeh için dört kısım kaydetmesini istedi (1925'te Columbia Records tarafından satın alındı). Onu, "Philadelphia'daki Ridge Bulvarı'ndaki bir konuşma evinde hostes olarak çalışarak" yarı belirsiz bir ortamda bulduğunu iddia etti.[21] Smith, Ridge Caddesi'ndeki Art's Cafe'de çalıştı, ancak ne bir hostes olarak ne de 1936 yazına kadar çalıştı. 1933'te Okeh kısımlarını yaptığında hala turneye çıkıyordu. Hammond, seçici hafızası ve karşılıksız süslemeleriyle biliniyordu.[22]
Smith, son kayıtları olan bu Okeh kısımlarındaki her parça için 37.50 $ 'lık telifsiz bir ücret ödedi. 24 Kasım 1933'te yapılan bu albümler, blues sanatını swing çağına uygun bir şeye kaydırırken performanslarında yaptığı dönüşümün de bir ipucu olarak görülür . Nispeten modern olan eşlik dikkat çekicidir. Grupta tromboncu Jack Teagarden, trompetçi Frankie Newton, tenor saksafoncu Chu Berry, piyanist Buck Washington, gitarist Bobby Johnson ve basçı Billy Taylor gibi swing dönemi müzisyenleri vardı. Bitişikteki stüdyoda Ethel Waters ile kayıt yapan Benny Goodman uğradı ve kendisinin kaydı bir kısımda zar zor duyuluyordu. Hammond sonuçlardan tamamen memnun değildi ve Smith'in eski blues sesini yeniden kullanmasını tercih etti. Wesley Wilson tarafından yazılan "Take Me for a Buggy Ride" ve "Gimme a Pigfoot (And a Bottle of Beer)" en popüler kayıtları arasındaydı.[4]
Ölüm
Otomobil Kazası
26 Eylül 1937'de Smith, Memphis, Tennessee ve Clarksdale, Mississippi arasında US Route 61'de bir araba kazasında ağır yaralandı.[6] Sevgilisi Richard Morgan araba kullanıyordu ve önünde yavaş giden bir kamyonun hızını yanlış değerlendirdi. Olay yerindeki patinaj izleri, Morgan'ın kamyonun sol tarafında sürerek kaçmaya çalıştığını, ancak kamyonun arkasına yüksek hızda yan yana çarptığını gösterdi. Kamyonun bagaj kapısı Smith'in eski Packard aracının ahşap tavanını kesmişti. Yolcu koltuğunda oturan Smith, muhtemelen sağ kolu veya dirseği camdan dışarıdayken, darbenin tüm ağırlığını aldı. Morgan yaralanmadan kurtuldu.
Olay yerindeki ilk kişi bir Memphis cerrahı olan Dr. Hugh Smith'di (ilişkisi yok). 1970'lerin başında Hugh Smith, Bessie'nin biyografi yazarı Chris Albertson'a deneyiminin ayrıntılı bir açıklamasını verdi. Bu, onun ölümünü çevreleyen olaylarla ilgili en güvenilir görgü tanığının ifadesidir.
Hugh Smith olay yerine vardığında yolun ortasında belirgin ağır yaralarla yatan Smith'i inceledi. Yarım litre kan kaybettiğini tahmin etti ve hemen büyük bir travmatik yaralanma olduğunu fark etti: Sağ kolu dirseğinden neredeyse tamamen kesilmişti.[23] Bu yaralanmanın tek başına onun ölümüne neden olmadığını belirtti. Işık zayıf olmasına rağmen, sadece küçük kafa yaralanmaları gözlemledi. Ölümünü, yandan silkeleyerek çarpışmayla bağlantılı olarak vücudunun tüm sağ tarafındaki geniş ve şiddetli ezilme yaralanmalarına bağladı.[24]
Dr. Smith'in bir balıkçı ortağı olan Henry Broughton, Bessie Smith'i yolun kenarına taşımasına yardım etti. Dr. Smith, kolundaki yarayı temiz bir mendille sardı ve Broughton'dan ambulans çağırmak için yoldan yaklaşık 150 metre uzakta bir eve gitmesini istedi. Yaklaşık 25 dakika sonra Broughton geri döndüğünde, Bessie Smith şoktaydı.
İkinci Kaza
Zaman, ambulans belirtisi olmadan geçti, bu yüzden Hugh Smith, Bessie'yi arabasıyla Clarksdale'e götürmelerini önerdi. Hugh Smith ve Broughton, yüksek hızda yaklaşan bir arabanın sesini duyduklarında arka koltuğu temizlemeyi neredeyse bitirmişlerdi. Smith uyarmak için ışıklarını yaktı, ancak karşıdan gelen araba yavaşlayamadı ve kendi arabasına tam hızda girdi. Arabasını, Bessie Smith'in devrilmesine neden olan Packard'ı tamamen mahvetti. Karşıdan gelen araba, Hugh Smith'in arabasından sağdaki hendeğe doğru sekerek Broughton ve Bessie Smith'i zar zor kurtardı.[25]
Hızla giden arabadaki genç çift, hayati tehlike oluşturan yaralanmalara maruz kaldı. Daha sonra Clarksdale'den iki ambulans geldi - biri siyah hastaneden, Broughton tarafından çağrıldı, ikincisi beyaz hastaneden, kaza kurbanlarını görmemiş olan kamyon şoförünün raporuna göre hareket edildi.
Bessie Smith, <span typeof="mw:Entity" id="mw6Q"> </span>Sağ kolunun kesildiği Clarksdale'deki G. T. Thomas Afro-Amerikan Hastanesi 'ne götürüldü. O sabah bilinci yerine gelemeden öldü. Ölümünden sonra, Clarksdale'deki sadece beyazların tedavi edildiği bir hastane onu kabul etmeyi reddettiği için öldüğüne dair sık sık tekrarlanan fakat şimdi önemini yitirmiş bir hikâye ortaya çıktı. Caz yazarı ve yapımcısı John Hammond , DownBeat dergisinin Kasım 1937 sayısında bir makalede bu açıklamayı verdi. Smith'in ölümünün koşulları ve Hammond tarafından bildirilen söylenti, Edward Albee'nin 1959 tarihli tek perdelik oyunu The Death of Bessie Smith'in temelini oluşturdu.[6][26]
Hugh Smith, Albertson'a "Bessie Smith'in içinde bulunduğu ambulans beyaz bir hastaneye gitmezdi; bunu unutabilirsiniz" dedi. " Derin Güney Pamuk Kemerinde, hiçbir ambulans şoförü ya da beyaz şoför, beyazlar için bir hastaneye siyah bir kişiyi götürmeyi bile düşünmezdi." [27]
Smith'in cenazesi bir haftadan biraz daha sonra, 4 Ekim 1937'de Philadelphia'da düzenlendi. Başlangıçta, vücudu Upshur'un cenaze evine götürüldü. Onun ölüm haberi Philadelphia'daki siyah toplulukta yayılırken, vücudu 3 Ekim Pazar günü tabutunun önünden geçen tahmini 10.000 yaslıyı barındırmak için OV Catto Elks'e taşındı.[28] Çağdaş gazeteler cenazesine yaklaşık yedi bin kişinin katıldığını bildirdi. Sharon Hill'deki Mount Lawn Mezarlığı'ndaki cenaze törenine çok daha az sayıda kişi katıldı.[29] Jack Gee, görüşmediği karısı için bir mezar taşı satın alma çabalarını engelledi, bu amaçla toplanan parayı bir veya iki kez cebe indirdi.[30]
İşaretsiz mezar
Smith'in mezarı, çocukken Smith için ev işi yapan şarkıcı Janis Joplin ve Juanita Green tarafından ödenen ve 7 Ağustos 1970'te bir mezar taşı dikilene kadar işaretsiz kaldı.[31] Dory Previn , Mythical Kings and Iguanas albümü için Joplin ve mezar taşı hakkında "Stone for Bessie Smith" adlı bir şarkı yazdı. Afro-Amerikan Hastanesi (şimdi Riverside Oteli ), Mississippi Blues Patikası üzerindeki dördüncü tarihi işaretin adandığı yerdi.[32]
Kişisel hayat
Smith, 1923'te Philadelphia'da yaşıyordu.[6] 7 Haziran 1923'te ilk plağı yayınlanırken evlendiği güvenlik görevlisi Jack Gee ile tanıştı. Smith, evlilik sırasında günün en yüksek maaşlı siyahi şovmeni oldu, bazen 40'a varan kumpanyanın yer aldığı kendi şovlarını yönetti ve kendi özel yapım demiryolu vagonunda turneye çıktı. Evlilikleri, Bessie için çok sayıda kadın seks partneri de dahil olmak üzere, her iki tarafta da sadakatsizlikle doludu. [33] Gee paradan etkilendi, ancak iş hayatını veya Smith'in biseksüelliğini göstermesine asla alışmadı. Smith 1929'da, Gee'nin başka bir şarkıcı olan Gertrude Saunders ile olan ilişkisini öğrendiğinde, ikisi de boşanmak istemese de ilişkiyi bitirdi.
Smith daha sonra Lionel Hampton'ın amcası olan ve eski bir arkadaşı olan Richard Morgan ile nikahlı bir evlilik yaptı. Ölümüne kadar onunla kaldı.[4]
Müzikal temalar
"Jail House Blues", "Work House Blues", "Prison Blues", "Sing Sing Prison Blues" ve "Send Me to the 'Lectric Chair" gibi şarkılar, zincir çeteler, hükümlü, kira sistemi ve idam cezası gibi gününün sosyal meselelerini eleştirel bir şekilde ele aldı. . "Poor Man's Blues" ve "Washwoman's Blues", bilim adamları tarafından Afro-Amerikan protesto müziğinin erken bir biçimi olarak görülüyor.[34]
Onun müziğini dinledikten ve sözlerini inceledikten sonra, Smith'in Afro-Amerikan işçi sınıfı içinde bir alt kültürü vurguladığı ve kanalize ettiği ortaya çıkmıştır. Ek olarak, Smith şarkı sözlerine yoksulluk, ırk içi çatışma ve kadın cinselliği gibi sosyal konular üzerine yorumlar eklemişti. Onun lirik samimiyeti ve kamusal davranışları, Afrikalı-Amerikalı kadınlar için uygun ifadeler olarak geniş çapta kabul görmedi; bu nedenle çalışmaları, Afro-Amerikan deneyiminin doğru bir temsili olarak değil, genellikle tatsız veya yakışıksız olarak belirtiliyordu.
Smith'in çalışması, işçi sınıfından kadınları günlük yaşamlarındaki stres ve memnuniyetsizlikle başa çıkmanın bir yolu olarak içki içme, parti yapma ve cinsel ihtiyaçlarını karşılama haklarını benimsemeye teşvik ederek elitist normlara meydan okudu. Smith Afrikalı-Amerikalıların daha geniş bir vizyon için savunduğu kadınlık ötesinde evcimenlik, dindarlık ve uygunluk ; bağımsızlık, küstahlık ve cinsel özgürlük yoluyla güçlenmeyi ve mutluluğu aradı.[13] Smith birçok azınlık grubunun sesi ve zamanının en yetenekli blues sanatçılarından biri olmasına rağmen, müziğindeki temalar erken gelişmişti ve bu da birçok kişinin çalışmasının ciddi bir şekilde tanınmayı hak etmediğine inanmasına neden oldu.
Hit Kayıtları
ABD'de 1936'ya kadar resmi bir ulusal kayıt tablosu yoktu. Aşağıdaki kavramsal pozisyonlar sonradan Joel Whitburn tarafından formüle edilmiştir.
| Yıl | Teklisi | ABD Pop [35] [37] |
|---|---|---|
| 1923 | "Downhearted Blues" | 1 |
| " Gulf Coast Blues " | 5 | |
| " Aggravatin 'Papa " | 12 | |
| "Baby Won't You Please Come Home" | 6 | |
| "T'ain't Nobody's Biz-Ness if I Do" | 9 | |
| 1925 | "The St. Louis Blues " | 3 |
| "Careless Love Blues" | 5 | |
| "I Ain't Gonna Play No Second Fiddle" | 8 | |
| 1926 | "I Ain't Got Nobody" | 8 |
| "Lost Your Head Blues" | 5 | |
| 1927 | "After You've Gone" | 7 |
| "Alexander's Ragtime Band" | 17 | |
| 1928 | "A Good Man Is Hard to Find" | 13 |
| "Empty Bed Blues" | 20 | |
| 1929 | "Nobody Knows You When You're Down and Out" | 15 |
78 RPM Teklileri - Columbia Records
| A-3844 | "Gulf Coast Blues" | 1923-02-16 |
| A-3844 | "Down Hearted Blues" | 1923-02-16 |
| A-3877 | "Aggravatin' Papa" | 1923-04-11 |
| A-3877 | "Beale Street Mama" | 1923-04-11 |
| A-3888 | "Baby Won't You Please Come Home" | 1923-04-11 |
| A-3888 | "Oh Daddy Blues" | 1923-04-11 |
| A-3898 | "Keeps on A Rainin All Time" | 1923-02-16 |
| A-3898 | "Tain't Nobody's Bizness if I Do" | 1923-04-26 |
| A-3900 | "Outside of That" | 1923-04-30 |
| A-3900 | "Mama's Got the Blues" | 1923-04-30 |
| A-3936 | "Bleeding Hearted Blues" | 1923-06-14 |
| A-3936 | "Midnight Blues" | 1923-06-15 |
| A-3939 | "Yodeling Blues" | 1923-06-14 |
| A-3939 | "Lady Luck Blues" | 1923-06-14 |
| A-3942 | "If You Don't, I Know Who Will" | 1923-06-21 |
| A-3942 | "Nobody in Town Can Bake a Jelly Roll Like My Man" | 1923-06-22 |
| A-4001 | "Jail House Blues" | 1923-09-21 |
| A-4001 | "Graveyard Dream Blues" | 1923-09-26 |
| 13000 D | "Whoa, Tillie, Take Your Time" | 1923-10-24 |
| 13000 D | "My Sweetie Went Away" | 1923-10-24 |
| 13001 D | "Cemetery Blues" | 1923-09-26 |
| 13001 D | "Any Woman's Blues" | 1923-10-16 |
| 13005 D | "St Louis Gal" | 1923-09-24 |
| 13005 D | "Sam Jones' Blues" | 1923-09-24 |
| 13007 D | "I'm Going Back to My Used to Be" | 1923-10-04 |
| 13007 D | "Far Away Blues" | 1923-10-04 |
| 14000 D | "Mistreatin' Daddy" | 1923-12-04 |
| 14000 D | "Chicago Bound Blues" | 1923-12-04 |
| 14005 D | "Frosty Mornin' Blues" | 1924-01-08 |
| 14005 D | "Easy Come Easy Go Blues" | 1924-01-10 |
| 14010 D | "Eavesdropper Blues" | 1924-01-09 |
| 14010 D | "Haunted House Blues" | 1924-01-09 |
| 14018 D | "Boweavil Blues" | 1924-04-07 |
| 14018 D | "Moonshine Blues" | 1924-04-09 |
| 14020 D | "Sorrowful Blues" | 1924-04-04 |
| 14020 D | "Rocking Chair Blues" | 1924-04-04 |
| 14023 D | "Frankie Blues" | 1924-04-08 |
| 14023 D | "Hateful Blues" | 1924-04-08 |
| 14025 D | "Pinchbacks, Take 'em Away" | 1924-04-04 |
| 14025 D | "Ticket Agent Easy Your Window Down" | 1924-04-05 |
| 14031 D | "Louisiana Low Down Blues" | 1924-07-22 |
| 14031 D | "Mountain Top Blues" | 1924-07-22 |
| 14032 D | "House Rent Blues" | 1924-07-23 |
| 14032 D | "Work House Blues" | 1924-07-23 |
| 14037 D | "Rainy Weather Blues" | 1924-08-08 |
| 14037 D | "Salt Water Blues" | 1924-07-31 |
| 14042 D | "Bye Bye Blues" | 1924-09-26 |
| 14042 D | "Weeping Willow Blues" | 1924-09-26 |
| 14051 D | "Dying Gambler's Blues" | 1924-12-06 |
| 14051 D | "Sing Sing Prison Blues" | 1924-12-06 |
| 14052 D | "Follow the Deal on Down" | 1924-12-04 |
| 14052 D | "Sinful Blues" | 1924-11-11 |
| 14056 D | "Reckless Blues" | 1925-01-14 |
| 14056 D | "Sobbin' Hearted Blues" | 1925-01-14 |
| 14060 D | "Love Me Daddy Blues" | 1924-12-12 |
| 14060 D | "Woman's Trouble Blues" | 1924-12-12 |
| 14064 D | "Cold in Hand Blues" | 1925-01-14 |
| 14064 D | "St Louis Blues" | 1925-01-14 |
| 14075 D | "Yellow Dog Blues" | 1925-05-06 |
| 14075 D | "Soft Pedal Blues" | 1925-05-14 |
| 14079 D | "Dixie Flyer Blues" | 1925-05-15 |
| 14079 D | "You've Been a Good Ole Wagon" | 1925-01-14 |
| 14083 D | "Careless Love" | 1925-05-26 |
| 14083 D | "He's Gone Blues" | 1925-06-23 |
| 14090 D | "I Ain't Goin' to Play No Second Fiddle" | 1925-05-27 |
| 14090 D | "Nashville Women's Blues" | 1925-05-27 |
| 14095 D | "I Ain't Got Nobody" | 1925-08-19 |
| 14095 D | "J.C.Holmes Blues" | 1925-05-27 |
| 14098 D | "My Man Blues" | 1925-09-01 |
| 14098 D | "Nobody's Blues but Mine" | 1925-08-19 |
| 14109 D | "Florida Bound Blues" | 1925-11-17 |
| 14109 D | "New Gulf Coast Blues" | 1925-11-17 |
| 14115 D | "I've Been Mistreated and I Don't Like It" | 1925-11-18 |
| 14115 D | "Red Mountain Blues" | 1925-11-20 |
| 14123 D | "Lonesome Desert Blues" | 1925-12-09 |
| 14123 D | "Golden Rule Blues" | 1925-11-20 |
| 14129 D | "What's the Matter Now?" | 1926-03-05 |
| 14129 D | "I Want Every Bit of It" | 1926-03-05 |
| 14133 D | "Jazzbo Brown from Memphis Town" | 1926-03-18 |
| 14133 D | "Squeeze Me" | 1926-03-05 |
| 14137 D | "Hard Driving Papa" | 1926-05-40 |
| 14137 D | "Money Blues" | 1926-05-04 |
| 14147 D | "Baby Doll" | 1926-05-04 |
| 14147 D | "Them Has Been Blues" | 1926-03-05 |
| 14158 D | "Lost Your Head Blues" | 1926-05-04 |
| 14158 D | "Gin House Blues" | 1926-03-18 |
| 14172 D | "One and Two Blues" | 1926-10-26 |
| 14172 D | "Honey Man Blues" | 1926-10-25 |
| 14179 D | "Hard Time Blues" | 1926-10-25 |
| 14179 D | "Young Woman's Blues" | 1926-10-26 |
| 14195 D | "Back Water Blues" | 1927-02-17 |
| 14195 D | "Preachin' the Blues" | 1927-02-17 |
| 14197 D | "Muddy Water" | 1927-03-02 |
| 14197 D | "After You've Gone" | 1927-03-02 |
| 14209 D | "Send Me to the 'Lectric Chair" | 1927-03-03 |
| 14209 D | "Them's Graveyard Words" | 1927-03-03 |
| 14219 D | "There'll Be a Hot Time in Old Town Tonight" | 1927-03-02 |
| 14219 D | "Alexander's Ragtime Band" | 1927-03-02 |
| 14232 D | "Trombone Cholly" | 1927-03-03 |
| 14232 D | "Lock and Key Blues" | 1927-04-01 |
| 14250 D | "A Good Man Is Hard to Find" | 1927-09-27 |
| 14250 D | "Mean Old Bed Bug Blues" | 1927-09-27 |
| 14260 D | "Sweet Mistreater" | 1927-04-01 |
| 14260 D | "Homeless Blues" | 1927-09-28 |
| 14273 D | "Dyin' by The Hour" | 1927-10-27 |
| 14273 D | "Foolish Man Blues" | 1927-10-27 |
| 14292 D | "I Used to Be Your Sweet Mama" | 1928-02-09 |
| 14292 D | "Thinking Blues" | 1928-02-09 |
| 14304 D | "I'd Rather be Dead and Buried in my Grave" | 1928-06-16 |
| 14304 D | "Pickpocket Blues" | 1928-02-09 |
| 14312 D | "Empty Bed Blues Pt1" | 1928-03-20 |
| 14312 D | "Empty Bed Blues Pt2" | 1928-03-20 |
| 14324 D | "Put It Right Here" | 1928-03-20 |
| 14324 D | "Spider Man Blues" | 1928-03-19 |
| 14338 D | "It Won't Be You" | 1928-02-12 |
| 14338 D | "Standin' in The Rain Blues" | 1928-02-12 |
| 14354 D | "Devil's Gonna Git You" | 1928-08-24 |
| 14354 D | "Yes Indeed He Do" | 1928-08-24 |
| 14375 D | "Washwoman's Blues" | 1928-08-24 |
| 14375 D | "Please Help Me Get Him Off My Mind" | 1928-08-24 |
| 14384 D | "Me and My Gin" | 1928-08-25 |
| 14384 D | "Slow and Easy Man" | 1928-08-24 |
| 14399 D | "Poor Man's Blues" | 1928-08-24 |
| 14399 D | "You Ought to be Ashamed" | 1928-08-24 |
| 14427 D | "You've Got to Give Me Some" | 1929-05-08 |
| 14427 D | "I'm Wild About that Thing" | 1929-05-08 |
| 14435 D | "My Kitchen Man" | 1929-05-08 |
| 14435 D | "I've Got What It Takes" | 1929-05-15 |
| 14451 D | "Nobody Knows You When You're Down and Out" | 1929-05-15 |
| 14451 D | "Take It Right Back" | 1929-07-25 |
| 14464 D | "It Makes My Love Come Down" | 1929-08-20 |
| 14464 D | "He's Got Me Goin'" | 1929-08-20 |
| 14476 D | "Dirty No Gooder's Blues" | 1929-10-01 |
| 14476 D | "Wasted Life Blues" | 1929-10-01 |
| 14487 D | "Don't Cry Baby" | 1929-10-11 |
| 14487 D | "You Don't Understand" | 1929-10-11 |
| 14516 D | "New Orleans Hop Scop Blues" | 1930-03-27 |
| 14516 D | "Keep It to Yourself" | 1930-03-27 |
| 14527 D | "Blue Spirit Blues" | 1929-10-11 |
| 14527 D | "Worn out Papa Blues" | 1929-10-11 |
| 14538 D | "Moan Mourners" | 1930-06-09 |
| 14538 D | "On Revival Day" | 1930-06-09 |
| 14554 D | "Hustlin' Dan" | 1930-07-22 |
| 14554 D | "Black Mountain Blues" | 1930-07-22 |
| 14569 D | "Hot Springs Blues" | 1927-03-03 |
| 14569 D | "Lookin' for My Man Blues" | 1927-09-28 |
| 14611 D | "In the House Blues" | 1931-06-11 |
| 14611 D | "Blue Blues" | 1931-06-11 |
| 14634 D | "Safety Mama" | 1931-11-20 |
| 14634 D | "Need a Little Sugar in My Bowl" | 1931-11-20 |
| 14663 D | "Long Old Road" | 1931-06-11 |
| 14663 D | "Shipwreck Blues" | 1931-06-11 |
Ödülleri ve Onurları
Grammy Onur Listesi
Smith tarafından alınan üç kayıt, en az 25 yaşında olan ve "niteliksel veya tarihsel önemi" olan kayıtları onurlandırmak için 1973'te verilen bir ödül olan Grammy Onur Listesi'ne alındı.
| Bessie Smith: Grammy Onur Listesi Ödülü [38] | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kaydedildiği Yıl | Başlık | Tür | Etiket | Takdim Edilen Yıl |
| 1923 | "Downhearted Blues"" | Blues (tekli) | Columbia | 2006 |
| 1925 | "St. Louis Blues" | Caz (tekli) | Columbia | 1993 |
| 1928 | "Empty Bed Blues" | Blues (tekli) | Columbia | 1983 |
Ulusal Kayıt Tescili
2002 yılında, Smith'in " Downhearted Blues " kaydı, Kongre Kütüphanesi Ulusal Kayıt Koruma Kurulu tarafından Ulusal Kayıt Siciline dahil edildi.[39] Yönetim kurulu yıllık olarak "kültürel, tarihsel veya estetik açıdan önemli" kayıtları seçer.[40]
"Downhearted Blues", 2001 yılında Recording Industry of America ve National Endowment for the Arts tarafından Yüzyılın Şarkıları listesine dahil edildi. Rock 'n' roll'u şekillendiren 500 şarkıdan biri olarak Rock and Roll Hall of Fame'de bulunmaktadır.[41]
Endüksiyonlar
| Teşvik Edilen Yıl | Kategori | Notlar |
|---|---|---|
| 2008 | Nesuhi Ertegün Caz Onur Listesi | Lincoln Center'da Caz, New York |
| 1989 | Grammy Yaşam Boyu Başarı Ödülü | |
| 1989 | Rock and Roll Onur Listesi | "Erken etkiler" |
| 1981 | Big Band ve Jazz Hall of Fame | |
| 1980 | Blues Onur Listesi |
1984'te Smith, Ulusal Kadınlar Onur Listesi'ne alındı.[42]
ABD Posta Pulu
ABD Posta Servisi, 1994'te Smith'i onurlandıran 29 sentlik bir hatıra pulu çıkardı.
Dijital Yeniden Düzenleme
Orijinal gramofon kayıtlarının çoğundaki teknik hatalar (özellikle sesinin görünen perdesini artıran veya azaltan kayıt hızındaki farklılıklar), onun cümle, yorum ve sunumunun "ışığı ve gölgesini" yanlış temsil ediyordu. Performanslarının oktavını değiştirdiler (bazen yarım ton kadar yükseltildi veya alçaltıldı). Bazı ana kayıtlardaki "merkez delik", ana diskin gerçek ortasında olmamıştı, bu nedenle ticari olarak piyasaya sürülen kayıtlar iş mili etrafında dönerken tonda, perdede, tuşta ve ifadede geniş farklılıklar vardı.
Bu tarihsel sınırlamalar göz önüne alındığında, çalışmasının dijital olarak yeniden düzenlenmiş mevcut sürümleri, Smith'in performanslarının ses kalitesinde önemli iyileştirmeler sağlıyor. Bazı eleştirmenler, American Columbia Records kompakt disk sürümlerinin, son dönem John RT Davies tarafından Frog Records için yapılan sonraki transferlerden biraz daha düşük olduğuna inanıyor.[43]
Popüler Kültürde
JD Salinger'ın 1948 tarihli kısa öyküsü " Blue Melody " ve Edward Albee'nin 1959 tarihli "Bessie Smith'in Ölümü" adlı oyunu Smith'in yaşamı ve ölümüne dayanıyor, ancak şiirsel ruhsat her iki yazar tarafından da üstlerine alındı; örneğin, Albee'nin oyunu, ölümünden önce tıbbi tedavisinin koşullarını ya da yokluğunu bozuyor ve bunu ırkçı tıp pratisyenlerine atfediyor.[44] Hem Salinger hem de Albee ile ilgili koşullar, Smith'in biyografi yazarı tarafından daha sonraki bir tarihte çürütülene kadar geniş çapta yayıldı.[45] HBO, 16 Mayıs 2015'te Queen Latifah'ın oynadığı Smith, Bessie hakkında bir film yayınladı [46]
Her Haziran, Chattanooga'daki Bessie Smith Kültür Merkezi, şehrin Riverbend Festivali kapsamında Bessie Smith Strut'a sponsorluk yapıyor.[47][48]
Jackie Kay'in, Şubat 2021'de yeniden yayınlanan ve BBC Radio 4'te Haftanın Kitabı olarak yer alan, yazar tarafından kısaltılmış bir versiyonda okunan 1997 biyografisine konu oldu.[49][50]
Kaynakça
- ^ "Bessie Smith: Controversy". SparkNotes. 4 Ekim 1937. 18 Mart 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2015.
- ^ Blues: A Regional Experience. Santa Barbara, Kaliforniya: Praeger. 2013. s. 50. ISBN 978-0313344237. 8 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021.
- ^ Blues Empress in Black culture: Bessie Smith and the Emerging Urban South. Champaign, Illinois: University of Illinois Press. 2010. s. 152. ISBN 9780252092374.
- ^ a b c Bessie. New Haven: [Yale University Press]. 2003. ISBN 0-300-09902-9. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "Albertson2003" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: ) - ^ Spreadin' Rhythm Around: Black Popular Songwriters, 1880–1930. New York: Schirmer Books. September 1998. s. 289. ISBN 978-0-02-864742-5.
- ^ a b c d e f Moore (9 Mart 1969). "Blues and Bessie Smith". The New York Times. ss. 262, 270. Erişim tarihi: 27 Nisan 2020. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "Moore 1969" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: ) - ^ Albertson, 2003, p. 11.
- ^ Albertson, 2003, pp. 14–15.
- ^ The Blues: From Robert Johnson to Robert Cray. Dubai: Carlton Books. 1997. s. 12. ISBN 978-1-85868-255-6. 24 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021.
- ^ Mother of the Blues: A Study of Ma Rainey. University of Massachusetts Press. 1981. s. 89. ISBN 0870233947.
- ^ Kernfield, Barry, (Ed.) (2002). "Bessie Smith". The New Grove Dictionary of Jazz. 2nd. 3. Londra: MacMillan. s. 604. ISBN 9780195387018.
- ^ Albertson, 2003, p. 80.
- ^ a b c Women and Rhetoric between the Wars (İngilizce). Southern Illinois University Press. 2013. ss. 143-158. ISBN 9780809331390. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "Women and Rhetoric 2013" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: ) - ^ Louis Armstrong: Master of Modernism. New York, NY: W.W. Norton & Company. 2014. ss. 53. ISBN 978-0-393-06582-4.
- ^ "Bessie Smith: The Empress Of The Blues". World Music Network. 31 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2018.
- ^ Albertson, Chris. CD booklet. Bessie Smith, The Complete Recordings Vol. 2. Columbia COL 468767 2.
- ^ "Hit on Radio". The Chicago Defender. 6 Ekim 1923. s. 8.
- ^ Louis Armstrong: Master of Modernism. New York, NY: W.W. Norton & Company. 2014. ss. 52. ISBN 978-0-393-06582-4.
- ^ The American Song Book: The Tin Pan Alley Era. Oxford: Oxford University Press. 2016. s. 73. ISBN 978-0-19-939188-2.
- ^ Corliss (24 Aralık 2001). "That Old Christmas Feeling: Irving America". Time Magazine. New York. 11 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2020.
- ^ John Hammond on Record: An Autobiography. Penguin Books. 1981 [1977]. s. 120. ISBN 9780140057058.
- ^ Albertson, Bessie, pp. 224–225.
- ^ "Blues Legend Bessie Smith Dead 50 Years". Schenectady Gazette. 26 Eylül 1987. 11 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2010.
- ^ Bessie: Empress of the Blues. Londra: Sphere Books. 1972. ss. 192-195. ISBN 0-300-09902-9.
- ^ Albertson (1972), p. 195.
- ^ One Blood: The Death and Resurrection of Charles R. Drew. Chapel Hill, North Carolina: University of North Carolina Press. 1997. s. 67. ISBN 978-0-8078-4682-7.
- ^ Bessie: Empress of the Blues. Londra: Sphere Books. 1972. s. 196. ISBN 0-300-09902-9.
- ^ Albertson, Chris (1975). Bessie: Empress of the Blues. London: Sphere Books. 0-349-10054-3
- ^ Resting Places: The Burial Sites of More Than 14,000 Famous Persons. 3rd (Kindle). McFarland & Company. 19 Ağustos 2016. ss. Kindle locations 43874-43875. ISBN 9781476625997. 2 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021.
- ^ Albertson, Bessie, pp. 2–5, 277.
- ^ Albertson, Bessie, p. 277.
- ^ "Historical Marker Placed on Mississippi Blues Trail". Pittsburgh Post-Gazette. Associated Press. 25 Ocak 2007. 4 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2007.
- ^ Devi (25 Haziran 2012). "Bessie Smith: Music's Original, Bitchinest Bad Girl". HuffPost. 18 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2017.
- ^ Hip Hop's Amnesia: From Blues and the Black Women's Club Movement to Rap and the Hip Hop Movement. Lexington Books. 2012. s. 78. ISBN 9780739174920. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021.
- ^ Pop Memories: 1890–1954. Record Research. 1986. ISBN 9780898200836.
- ^ "Joel Whitburn Criticism: Chart Fabrication, Misrepresentation of Sources, Cherry Picking". Songbook. 3 Mart 2013. 17 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2015.
- ^ Joel Whitburn's methodology for creating pre-1940s chart positions has been criticized,[36] and those listed here should not be taken as definitive.
- ^ "Grammy Hall of Fame". Grammy.org. 7 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2015.
- ^ "About This Program | Library of Congress". Library of Congress. Washington, DC, 20540 USA. 8 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Librarian of Congress Names 50 Sound Recordings to the Inaugural National Recording Registry". Library of Congress. Washington, D.C., 20540 USA. 2 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "500 Songs That Shaped Rock". Rock & Roll Hall of Fame. 5 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2014.
- ^ "Smith, Bessie". National Women's Hall of Fame. 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Gayford (22 Haziran 2018). "The 100 greatest jazz recordings". The Daily Telegraph. 1 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2015.
- ^ Bessie. New Haven: Yale University Press. 2003. ss. 258. ISBN 0300099029.
- ^ Salinger. Simon & Schuster. 2013. ss. 213. ISBN 978-1476744834.
- ^ "'Bessie' Starring Queen Latifah to Premiere This Spring on HBO – Ratings". TVbytheNumbers.Zap2it.com. 8 Ocak 2015. 9 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2015.
- ^ "Bessie Smith Strut". Bessiesmithcc.org. 16 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2018.
- ^ "Chattanooga Events-Bessie Smith Strut". Chattanooga.events. 16 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2018.
- ^ Empire (15 Şubat 2021). "Bessie Smith by Jackie Kay review – a potent blues brew". The Guardian. 31 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021.
- ^ "Bessie Smith by Jackie Kay". BBC Radio 4. 22 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2021.
- Bessie Smith: The Complete Recordings, Volumes 1–5 (Liner notes). Sony Music Entertainment. 1991.
- Bessie. New Haven: Yale University Press. 2003. ISBN 0-300-09902-9.
- All-Night Party: The Women of Bohemian Greenwich Village and Harlem, 1913–1930. Chapel Hill, North Carolina: Algonquin Books. 2004. ISBN 978-1-56512-381-6.
- The Bessie Smith Companion: A Critical and Detailed Appreciation of the Recordings. New York: Da Capo Press. 1982. ISBN 0-306-76202-1.
- Blues Legacies and Black Feminism: Gertrude 'Ma' Rainey, Bessie Smith, and Billie Holiday. New York: Pantheon Books. 1998. ISBN 0-679-45005-X.
- Out of Chattanooga: The Bessie Smith Story. Chattanooga: Ebco. 1 Ocak 1994.
- Bessie Smith. New York: Viking. 1985. ISBN 0-670-80642-0.
- Backwaterblues: In Search of Bessie Smith. Amherst, Massachusetts: Rose Island. 2000. ISBN 0-9707089-0-4.
- Bessie Smith. New York: Absolute. 1997. ISBN 1-899791-55-8.. Reprinted 2021, London: Faber & Faber, 978-0571362929
- Bessie Smith. Chicago: Raintree. 2003. ISBN 0-7398-6875-6.
- Bessie Smith. Paris: Éditions du Limon. 1994. ISBN 2-907224-31-X.
- Bessie Smith. Londra: Cassell. 1959.
- All You Need is Love: The Story of Popular Music. New York: Grossman Publishers, Viking Press. 1976. ISBN 0-670-11448-0.
- Early Jazz, Its Roots and Musical Development. Paperback. 1. New York: Oxford University Press. 1968. ISBN 0-19-504043-0.
- Blue Empress: Bessie Smith and the Emerging Urban South in Black Chattanooga. Chicago: University of Illinois Press. 2008. ISBN 978-0-252-07545-2.
- Byron, Tony, (Ed.) (1991). Bluesland: Portraits of Twelve Major American Blues Masters. New York: Dutton. ISBN 0-525-93375-1. r eksik
|soyadı1=(yardım)
Dış bağlantılar
- "Bessie Smith." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc.
- Bessie Smith biyografi yazarı Chris Albertson ile röportaj
- Discogs'ta Bessie Smith diskografisi
- Find a Grave'de Bessie Smith
- Discography of American Historical Recordings'de Bessie Smith kayıtları .
