İçeriğe atla

Besleyici film tekniği

NFT sisteminde zengin besinli su kanallarına yerleştirilen bitkiler
Ev yapımı bir NFT hidroponik sistem

Besleyici film tekniği (NFT), bitki büyümesi için gerekli olan tüm çözünmüş besinleri içeren çok yüzeysel su akışında kanallar olarak da bilinen su geçirmez bir olukta bitkilerin çıplak köklerinden yeniden dolaştırıldığı hidroponik bir tekniktir.

Tarih

NFT'ye 1970 yılında Allen Cooper tarafından İngiltere Littlehampton'daki Glasshouse Bitkileri Araştırma enstitüsünde öncülük edildi.[1] İdeal sistemde devridaim akımının derinliği çok az olup su filminden birazcık daha fazladır bu nedenle 'besin filmi' olarak adlandırılır. Bu, kanalın dibinde gelişen kalın kök matının yeterli hava almasını sağlar.

Açıklama

Düzgün tasarlanan bir NFT sistemi, doğru kanal eğimini, doğru akış hızını ve doğru kanal uzunluğunu kullanmaya dayanır. Bitki kökleri yeterli miktarda su, oksijen ve besin maddelerine maruz kalır. Daha önceki üretim sistemlerinde bu gereksinimlerin sağlanmasında bir çelişki vardı çünkü birinin aşırı veya eksik miktarları, diğerlerinden birinin veya her ikisinin dengesizliğine neden oluyordu.

NFT, tasarımı sayesinde, basit NFT kavramının her zaman hatırlanması ve uygulanması koşuluyla, sağlıklı bitki büyümesi için her üç gerekliliğin aynı anda karşılanabileceği bir sistem sağlar. Bu avantajların sonucu, uzun bir mahsul süresi boyunca daha yüksek kaliteli ürün verimi elde edilir. NFT'nin bir dezavantajı, elektrik kesintisinin bir sonucu olarak akıştaki kesintilere karşı çok az ara belleğe sahip olmasıdır. Ancak, genel olarak, daha verimli tekniklerden biridir. []

Aynı tasarım özellikleri tüm geleneksel NFT sistemleri için geçerlidir. 1: 100'lük eğimli kanallar tavsiye edilirken, pratikte, yerel olarak çökmüş alanlarda besin filmlerinin göllenme olmadan akmasını sağlamak için yeterince doğru kanallar için bir taban oluşturmak zordur. Sonuç olarak, 1:30 ile 1:40 arasındaki eğimlerin kullanılması tavsiye edilir. Bu, yüzeyde küçük düzensizliklere izin verir ancak bu eğimlerde bile göllenme ve su basması meydana gelebilir. Eğim, zemin tarafından sağlanabilir veya banklar veya raflar kanalları tutabilir ve gerekli eğimi sağlayabilir. Her iki yöntem de kullanılır ve genellikle saha ve ürün gereksinimleri tarafından belirlenen yerel gereksinimlere bağlıdır.

Debiler

Genel bir kılavuz olarak, her oluk için debi dakikada 1 litre olmalıdır. Bitki dikiminde oranlar bunun yarısı olabilir ve 2 lt/dak'lık üst sınır maksimum yaklaşık olarak görünür. Bu aşırılıkların ötesindeki debiler genellikle beslenme sorunları ile ilişkilidir. Kanal uzunluğu 12 metreyi aştığında birçok mahsulün yavaş büyüme oranları gözlemlenmiştir. Hızla büyüyen mahsullerde yapılan testler oksijen seviyeleri yeterli kalırken oluk boyunca azotun tükenebileceğini göstermiştir. Sonuç olarak kanal uzunluğu 10–15 metreyi geçmemelidir. Bunun mümkün olmadığı durumlarda oluğun ortasına başka bir besin beslemesi yerleştirilerek ve her bir çıkıştan akış hızları 1 lt/ dak'ya düşürülerek büyümedeki azalmalar ortadan kaldırılabilir.[2] Esas olarak plastik veya paslanmaz çelik pompa ve bileşenleri kullanarak hijyenik koşulları korumak ve NFT sistemlerinde ağır metal kirlenmesini önlemek için özen gösterilmelidir.[3]

Patates minitubers

Çoğu patates çeşidi bitki doku kültüründe muhafaza edilir ve dikim malzemesi miktarını artırmak için mikro çoğaltma yöntemleri kullanılır. Doku kültürü bitkileri tarla toprağına ekildiklerinde kötü performans gösterdiklerinden bunun yerine minitüberler olarak adlandırılan yumrular oluşturmak için seralara veya eleklere ekilirler. Birçok ülkede, doku kültürü bitkilerinden minitüberlerin üretimi için NFT veya aeroponik sistemlerin kullanılması yaygındır. Yumru kökler patates mahsulü yetiştirmek için hasattan 6 ila 14 ay sonra tarlaya ekilir. Tarlada yetiştirilen bu patateslerin bu ilk mahsulü, tüketilmek yerine daha fazla patates üretmek için genellikle yeniden ekilir.[4]

Tartışma

NFT'nin önde gelen savunucularından biri, The ABC of NFT kitabını yayınlayan İngiltere'deki Glasshouse Mahsulleri Araştırma İstasyonunda çalışan bilim adamı Dr. Allen Cooper'dı.[5] NFT sistemleri 1980-1990 döneminde Birleşik Krallık'taki ticari yetiştiricilerin önemli bir kısmı tarafından kullanıldı ancak Avrupa'da yalnızca marul için kullanıldı. Hollandalı yetiştiriciler devridaim çözümü tarafından yayılan yüksek hastalık riski nedeniyle özellikle NFT'yi reddetti. NFT bitkilerin suya her zaman sınırsız erişimini sağlar ancak meyve veren mahsullerin dikkatlice sınırlı su kaynaklarından yararlanabileceği artık kabul edilmektedir. Marul gibi yapraklı bitkiler sınırsız su kaynaklarından yararlanır ve hala yaygın olarak NFT kullanılarak yetiştirilir ama şimdi domates, dolmalık biber ve salatalık gibi en ticari sera ürünleri dünyadaki en önemli ortam olan taşyünü ile bir çeşit asal ortamla hidroponik olarak yetiştirilir. NFT ev kullanımı için çok popüler bir sistem olmaya devam ediyor.

Kaynakça

  1. ^ Hydroponic Food Production. CRC Press. 2004. s. 157. ISBN 0-931231-99-X. 
  2. ^ "Archived copy". 30 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2010. , Hydroneeds.com.au
  3. ^ "Index of /NFT". 3 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2013. , GVHI.co.nz
  4. ^ Frost, Groves, and Charkowski. (2013). "Integrated Control of Potato Pajthogens Through Seed Potato Certification and Provision of Clean Seed Potatoes". Plant Disease. 97. ss. 1268-1280. 
  5. ^ The ABC of NFT. Londra: Grower Books. 1979. ISBN 0958673500. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Hidrolik</span>

Hidrolik kelimesi (hydraulics) Yunan dilindeki ὑδϱαυλικός (hydraulikos) kelimesinden gelir. Bu kelime de kök olarak su (ὕδωϱ) ve boru (αὐλός) kelimelerinden gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kök</span>

Kök, kara hayatına uymuş olan gelişmiş bitkilerde, genel olarak toprak içerisine doğru büyüyen ama nadiren toprak üstünde de bulunan bir organdır.

<span class="mw-page-title-main">Erozyon</span> toprağı bir yerden başka bir yere taşıyan dışsal süreçler

Erozyon, diğer adıyla aşınım, yer kabuğunun üzerindeki toprakların, başta akarsular olmak üzere türlü dış etkenlerle aşındırılıp, yerinden koparılması, bir yerden başka bir yere taşınması ve biriktirilmesi olayına denir.

<span class="mw-page-title-main">Gübre</span> verimi artırmak için toprağa dökülen hayvansal dışkı.

Gübre, bitkinin beslenmesinde gerekli olan kimyasal elementleri sağlamak için toprağa ilave edilen herhangi bir madde.

<span class="mw-page-title-main">Patates</span> patlıcangiller familyasından yumruları yenen otsu bitki türü

Patates, patlıcangiller (Solanaceae) familyasından yumruları yenen otsu bitki türüdür. Patates sözcüğü Amerika yerlilerinin dilinden İspanyolca aracılığıyla çeşitli Avrupa dillerine geçmiş, Türkçeye İtalyanca ve Yunancadan girmiştir. Türkçe eş anlamlısı olarak çisil sözcüğü bulunmaktadır. Kıbrıs ağzında patatese badadez denilmektedir. Boyu 70–80 cm'ye varan, beyazımsı-pembemsi çiçekler açan, yumruları hariç zehirli köklü bir bitkidir. Patatesi diğer sebzelerden ayıran en büyük özelliği tohum ile üreme yerine Vejetatif üreme yapmasıdır. Yani patates ile geri dönüşüm kullanılarak elde edilmesidir. Örneğin: bir patates parçasını toprağın altına koyduğunuzda bu önce kendiliğinden patates bitkisi olur sonra patatesler toprağın altında çoğalırlar.

<span class="mw-page-title-main">Şalgam</span>

Şalgam, yaprakları da yenebilen geniş köklü bir bitki.

<span class="mw-page-title-main">Darı</span>

Darı, Buğdaygiller (Poaceae) familyasından, tohumları buğday gibi besin maddesi olarak kullanılabilen, bir veya çok yıllık bitki. Türkiye'de Güneydoğu Anadolu, İç Anadolu, Karadeniz, Ege, Marmara ve Doğu Anadolu bölgelerinde yetiştirilip; insan gıdası ve hayvan yemi olarak kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">İncir</span>

İncir, dut familyası'ndaki küçük ağaç türleri olan Ficus caricanın yenilebilir meyvesidir. İncir, Akdeniz ve batı Asya'ya kadar yerlisi ağacı olup eski zamanlardan beri yetiştirilir. Şimdi hem meyvesi hem de süs bitkisi olarak dünya çapında yaygın olarak yetiştirilir. Ficus carica 800'den fazla tropikal ve subtropikal bitki içeren Ficus cinsinin tip türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Devridaim makinesi</span>

Devridaim makinesi, kelimesi kelimesine alındığında kendi kendine sonsuza dek çalışan makineleri tanımlar. Ancak daha geniş tanımı, enerji girişinden daha fazla enerji çıkışı sağlayan sistemleri kapsar. Bu çeşit makineler, fiziğin temel yasalarından biri olan, enerjinin yoktan var edilemeyeceğini ve yok edilemeyeceğini belirten enerjinin korunumunu ihlal ederler. En sık rastlanan devridaim makineleri, sürtünme ve hava direncine rağmen hareketini sürdürebildiği iddia edilen makinelerdir. Enerjinin korunumu kanununa göre bu tarz makineler çalışamaz.

<span class="mw-page-title-main">Sulama</span>

Sulama, mahsullerin, peyzaj bitkilerinin ve çimenlerin büyümesine yardımcı olmak için toprağa kontrollü olarak su verilmesidir. Sulama, 5.000 yılı aşkın bir süredir tarımın ana özelliklerinden biri olmuştur ve dünya çapında birçok kültür tarafından geliştirilmiştir. Sulama, kuru alanlarda ve ortalamanın altında yağış alınan zamanlarda mahsullerin yetiştirilmesine, peyzajın korunmasına ve bozulmuş toprakların yeniden yeşillendirilmesine yardımcı olur. Bu kullanımlara ek olarak sulama, mahsulleri dondan korumak, tahıl tarlalarında yabani ot büyümesini engellemek ve toprak konsolidasyonunu önlemek için de kullanılır. Ayrıca hayvanları serinletmek, tozu azaltmak, kanalizasyon suyunu bertaraf etmek ve madencilik faaliyetlerini desteklemek için de kullanılır. Yüzey ve yüzey altı sularının belirli bir yerden uzaklaştırılmasını sağlayan drenaj ise genellikle sulama ile birlikte incelenir.

<span class="mw-page-title-main">Mibzer</span>

Mibzer veya tohum ekici tohum atmak için kullanılan bir tarım aletidir. Tarımda kullanılan bu alet, Ürünlerin üretimi için tohumları toprak içine içine yerleştirip eken ve belirli bir derinliğe gömer. Bu, tohumların toprakta eşit olarak dağılmasını sağlar.

<span class="mw-page-title-main">Tatlı patates</span> Yenebilir bitki türü

Tatlı patates, kahkahaçiçeğigiller (Convolvulaceae) familyasından anavatanı Orta Amerika olan, yumruları yenen, nişastalı ve tatlı bitki türüdür. Taze yaprakları ve filizleri de yenilebilir. Büyük, nişastalı, tatlı yumrulu kökleri kök sebze olarak kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Akuaponik</span>

Akuaponik, geleneksel akuakültür (akuatik canlılardan olan balık, kerevit, karides üretimi) ile hidroponiğin (topraksız tarım/ bitkilerin su ve besin eriyikleri ile beslenmesi) birleşmesi ile sürdürülebilir gıda üretim sistemi alternatiflerindendir. Akuakültürde zamanla suyun kirliliği balık için zararlı düzeye gelir. Bu su, hidroponik sistemde yetişen ürünlere, sistemi tıkayacak partiküller filtrelenip gönderilerek, bitkinin ihtiyaç duyduğu hayati besin maddelerini almasına, aynı zamanda akuakültürde yetişen canlıların suyunun temizlenerek kapalı devre simbiyotik yaşamın oluşmasını sağlar. Akuaponik terimi de akuakültür ve hidroponik kelimelerinin birleşiminden meydana gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hidroponik</span> Hidrokültürün bir alt dalı

Hidroponik, toprak kullanmadan su içinde mineral besin çözümleri kullanarak bitki yetiştirme yöntemidir. Hidrokültürün bir alt kümesidir. Kara bitkileri mineral besin solüsyonunda veya perlit, çakıl, mineral yünü, genişletilmiş kil ve hindistan cevizi kabuğu gibi nötr bir ortamda kendi kökleri ile yetiştirilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Toplam çözünmüş katı maddeler</span>

Toplam çözünmüş katı maddeler (ingilizce: total dissolved solids veya TDS), bir sıvıda bulunan moleküler, iyonize edilmiş veya mikro-granüler süspansiyon halinde bulunan inorganik ve organik bileşiklerin kombine içeriğinin bir ölçüsüdür. Bunu TDS metre adında bir cihaz gösterir. Genellikle, operasyonel tanımda, maddelerin iki mikrometre gözenekli bir filtreden süzülüp atılmaya yetecek kadar küçük olması gerekir. Tuzluluk, TDS tanımını oluşturan bazı iyonları içerdiğinden, toplam çözünmüş katı maddelerin normalde tatlı su sistemleri için uygunluğu tartışılmaktadır. TDS'nin başlıca uygulaması, akarsular, nehirler ve göller için su kalitesinin incelenmesidir, ancak TDS genellikle birincil kirletici olarak düşünülmemektedir. Bu, içme suyunun estetik özelliklerinin bir göstergesi olarak ve geniş bir dizi kimyasal kirleticilerin varlığının bir toplam göstergesi olarak kullanılır. Alınan sularda TDS için birincil kaynaklar, tarımsal ve konut akışı, kil zengin dağ suları, toprak kirliliğinin süzdürülmesi, endüstriyel veya kanalizasyon atık su arıtımı tesislerinden kaynaklanan su kirliliği kaynaklı noktalardır. En yaygın kimyasal bileşenler, besin maddesi akışı, genel yağmursuyu akışı ve kalsiyum, fosfatlar, nitratlar, sodyum, potasyum ve klorürdür. Çözünür bir mikro granül oluştuğu sürece, kimyasallar katyonlarca, daha az moleküllü, katyonlar, anyonlar, moleküller ya da yığışmalar olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Ekim nöbeti</span>

Ekim nöbeti (münavebe), bir tarlaya aynı ürünleri arka arkaya ekilmemesi, farklı bitkilerin bir düzen içinde birbirinin peşi sıra ekilmesini ifade eden tarım yöntemidir.

<span class="mw-page-title-main">Aeroponik</span>

Aeroponik, toprak veya agrega ortamı kullanılmadan bitkilerin hava veya sis ortamında yetiştirilmesi. "Aeroponik" kelimesi Yunanca aer ve ponos anlamlarından türetilmiştir. Aeroponik kültür hem geleneksel hidroponik, aquaponik hem de in-vitro büyümesinden farklıdır. Büyütme ortamı olarak sıvı besin çözeltisini ve bitki büyümesini sürdürmek için gerekli mineraller kullanan hidroponikden veya su ve balık atıklarını kullanan aquaponikden farklı olarak aeroponik büyütme ortamı olmadan yapılır. ‹Bakınız TfM› Bazen bir çeşit hidroponik olarak düşünülür çünkü besinleri iletmek için aeroponikte de su kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Dikey tarım</span> modern tarım türü

Dikey tarım ürünleri dikey yığılı katmanlarda ürün yetiştirme uygulamasıdır. Hidroponik, aquaponik ve aeroponik gibi topraksız tarım tekniklerini ve bitki yetiştirmeyi en uygun yapmayı hedefleyen kontrollu-ortam tarımını birleştirir. Dikey tarım sistemlerini barındıran bazı yaygın kullanılan yapı seçenekleri arasında binalar, nakliye konteynerleri, tüneller ve terk edilmiş maden galerileri sayılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Yumru</span>

Yumrular, bazı bitki türlerinde besinler için depolama organı olarak kullanılan genişlemiş yapılardır. Bitkinin kalıcılığı için, bir sonraki büyüme mevsiminde yeniden büyümeye yönelik enerji ve besin sağlamak ve eşeysiz üreme aracı olarak kullanılırlar. Gövde yumrularını, kalınlaşmış rizomlar veya stolonlar oluşturur. Gövde yumruları olan yaygın bitki türleri arasında patates ve yam bulunur. Bazı kaynaklar ayrıca tanım kapsamında modifiye olmuş yan kökleri de kabul eder; bunlar tatlı patateslerde, manyokta ve yıldız çiçeğinde bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Myzus persicae</span>

Yeşil şeftali yaprak biti, yeşil sinek veya şeftali-patates yaprak biti olarak bilinen Myzus persicae Hemiptera takımına ait küçük yeşil bir yaprak bitidir. Şeftali ağaçlarının en önemli yaprak biti zararlısıdır, büyümenin azalmasına, yaprakların buruşmasına ve çeşitli dokuların ölümüne neden olur. Ayrıca salatalık mozaik virüsü (CMV), patates virüsü Y (PVY) ve tütün aşındırma virüsü (TEV) gibi bitki virüslerinin taşınması için bir vektör görevi görür. Patates virüsü Y ve patates yaprak kıvırcıklığı virüsü, itüzümü/patates ailesinin (Solanaceae) üyelerine ve çeşitli mozaik virüsleri diğer birçok gıda ürününe geçebilir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.