İçeriğe atla

Besic

İran Devrim Muhafızları Ordusu
Besic Gücü
Etkin4 Kasım 1979 - günümüz
Ülke İran
Bağlılıkİran Devrim Muhafızları Ordusu
TipiMilis
Büyüklükbilinmiyor
Parçasıİran Silahlı Kuvvetleri
KarargâhTahran
Komutanlar
KomutanGeneral Gülemrıza Süleymani
Nişanlar
Bayrak

Besic (Farsça: بسيج), Ayetullah Humeyni tarafından Kasım 1979'da İran'da kurulan, gönüllü milis teşkilatı. Örgütün resmi adı Besic Direniş Gücü'dür (Farsça: نیروی مقاومت بسیج).

Besic, günümüzde İslam Devrimi Muhafızları Ordusu'nun bir alt koludur ve devlete çalışan gönüllü gençlerden oluşur. İran yasalarının hiçbir kısmında Besicin barış zamanında silahlanma gibi bir yetkisi bulunmamasına rağmen silahlı bir gücü oluşturmuştur. İslam Cumhuriyeti yasalarında Besic yargının yaptırım kolunu oluşturabilileceğine dahil maddeler bulunduğu için Polis hiçbir zaman Besici sokaklardaki yaptırımından alı koyamamış ancak yıllardan beri Polis-Besic arasında tartışmalar yaşanmıştır.

2009 yılında Mahmut Ahmedinejad'ın cumhurbaşkanlığı seçimini kazandığını ilan etmesini takiben çıkan olaylarda Besic ana baskı kolunu oluşturmuş resmi bir makam olmadıkları için işledikleri cinayetlerin sorumluluğu hiçbir organ tarafından kabul edilmemiştir. Besicin hiçbir üniformasının bulunmadığına istinaden ülkede onlara takılan lakap "sivil kıyafetliler" olmuştur. olaylarda kimi zaman Besice bağlı kuvvetler özellikle protestocuların veya protestolar sırasında kaçtıkları apartmanları basmış evlerede ciddi hasralar meydana getirmişlerdir. olayları takiben ev sahipleri muhalifet liderlerinin desteği ile çeşitli davalar açmış sonunda ise Besic komutanı Ayetullah Talib "onlar Besic değildir, besicin adını karalamak için yabancı güçler tarafından gönderilmiş besic üniforması giyen ajanlar" açıklaması getirmiş ancak bu sözdeki ana eleştiri noktası besicin üniformasının bulunmaması olmuştur.[1] iddialara göre yıllardan beri camileri kendileri karargâh olarak seçen Besic güçleri camilerin bodrum katlarında tutukladıkları rejim muhaliflerine işkence uyguluyor ve gayri resmi Devrim Muhafızları hapishaneleri gönderiyor.

Kaynakça

  1. ^ ""Ahmedinejad'dan büyükbaş teşbihi", NTVMSNBC, 23 Kasım 2006". 26 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Mahmud Ahmedinejad</span> 6. İran cumhurbaşkanı

Mahmud Ahmedinejad, İran'ın altıncı cumhurbaşkanı. Ayrıca, ülkedeki muhafazakâr siyasi gruplardan oluşan bir koalisyon olan İslamî İran İnşaatçılar İttifakı'nın ana siyasi lideriydi ve 2003'ten 2005'e kadar Tahran belediye başkanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">İran İslam Devrimi</span> 1979 yılında İrandaki monarşinin yıkılıp İslam Cumhuriyetinin kurulmasıyla sonuçlanan devrim

İran Devrimi veya İslam Devrimi, 1979 yılında İran'ın Muhammed Rıza Pehlevi liderliğindeki bir monarşiden, Ayetullah Ruhullah Humeyni yönetiminde İslam hukuku ve Şiî mezhebi görüşlerini esas alan İslam Cumhuriyeti kurulmasına dönüşen popüler hareketin adıdır.

<span class="mw-page-title-main">Büveyhîler</span> İranda eski bir hanedan

Büveyhîler, İran ve Irak'ta hakimiyet sağlayan Deylemi kökenli İrani ve Şii karakterli bir hanedandır. Deylemlilerin kurduğu en güçlü hanedan olarak sayılır. İlk önce Kuzey İran'a sahip olmuş daha sonra güneye çekilmişlerdir. Sasanilerin yıkılışından sonra İran'ın çoğunu ele geçiren ilk bağımsız İrani devlettir.

<span class="mw-page-title-main">Kudüs Gücü</span>

Kudüs Gücü, İran Devrim Muhafızları Ordusuna bağlı özel kuvvetlerdir.

<span class="mw-page-title-main">İslam Devrimi Muhafızları Ordusu</span> 1979 İslam Devriminden sonra kurulan İran Silahlı Kuvvetlerinin paramiliter şubesi

İslam Devrimi Muhafızları Ordusu, İran Silahlı Kuvvetlerine bağlı kara, hava, deniz ve füze kuvvetleri bulunan büyük bir ordudur. Halk ağzında ve özellikle İran diasporasında ordu mensubu kişilere organizasyona duydukları hayranlığı belirtmek için Farsçada "muhafızlar" anlamına gelen Pasdaran denilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">2009 İran cumhurbaşkanlığı seçimi</span>

2009 İran cumhurbaşkanlığı seçimi 12 Haziran 2009 tarihinde. İran'da yapılan onuncu cumhurbaşkanlığı seçimidir. İran'da seçimle iş başına gelen en yüksek görevlerden biri olan cumhurbaşkanı, ülkenin silahlı kuvvetlerine ve dış politikasına karışamaz.

<span class="mw-page-title-main">2009 İran cumhurbaşkanlığı seçimi protestoları</span> Mahmud Ahmedinejadın yeniden seçilmesine karşı düzenlenen protestolar

İran'da 2009 yılında yapılan Cumhurbaşkanlığı Seçiminin ardından seçimi hileli olduğu düşenen Mir Hüseyin Musavi ve Mehdi Kerrubi taraftarları başkent Tahran'da ve ülkenin diğer büyük şehirlerinde gösteriler düzenlediler. Ancak bu gösterilere karşılık olarak Tahran'da onbinlerce kişi Mahmut Ahmedinejad'ın zaferini desteklemek için toplandı. Cumhurbaşkanı Ahmedinejad ülkedeki huzursuzlukları reddederek "futbol maçından sonraki tutkular" olarak niteledi. Bazı kaynaklar İran İslam Katılım Öncülüğünün merkezinin basıldığını ve tutuklamalar yapıldığını duyurdu.

<span class="mw-page-title-main">Nida Ağa-Sultan'ın ölümü</span>

Nida Ağa-Sultan , Rejim karşıtı bir gösteride öldürülen İranlı protestocu, Felsefe öğrencisi.

<span class="mw-page-title-main">Ahmed Kesrevi</span>

Ahmed Kesrevi, İranlı tarihçi ve siyaset yazarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Muhafızlar (Rusya)</span>

Kızıl Muhafızlar çoğunlukla fabrika işçileri, köylülerden oluşan paramiliter gönüllü oluşumlardı. Kazaklardan ve kısmen Sovyet iktidarının korunması için askerlerden ve denizcilerden oluşuyordu. Kızıl Muhafızlar, çökmekte olan Rus İmparatorluk Ordusu'nun geçici askerî gücü ve Ekim Devrimi sırasında ve Rus İç Savaşı'nın ilk aylarında Bolşeviklerin bir oluşumuydu. Çoğu, 1917 Rus Devrimi döneminde oluşturuldu ve bazı birimler 1918'de Kızıl Ordu olarak yeniden düzenlendi. Kızıl Muhafız oluşumları, Finlandiya, Polonya, Estonya, Ukrayna ve diğerleri gibi çağdaş Rusya Federasyonu dışındaki bölgeler de dahil olmak üzere eski Rusya İmparatorluğu'nun büyük bölümünde örgütlenmişti. Merkezileşmemişlerdi ve yerel bir siyasi partinin ve yerel Sovyet üyelerinin kararıyla oluşturulmuşlardı. Sovyetlerin gücünü korumak ve genişletmek için mücadele ederek, "tüm gücü Sovyetlere" verecek yeni bir devletin yaratılmasına yardımcı oldular.

<span class="mw-page-title-main">İmam Humeyni Uluslararası Havalimanı</span> Tahran, İrandaki önemli uluslararası havalimanı

İmam Humeyni Uluslararası Havalimanı Tahran’ın 40 km güneyinde ve Tahran-Kum ve Tahran-Saveh otobanlarının üzerinde yer alan havalimanı. Bu havalimanı İran’ın en büyük havalimanıdır. Havalimanının adı, 1979 yılındaki İran İslam Devriminin lideri Ruhullah Humeyni'den gelmektedir. Bu havaalanının yıllık kapasitesi 5,4 milyon yolcu ve 120 bin ton yüktür ve yolcu kapasitesinin 5,6 milyon kişiye kadar yükseltme imkânı vardır. Bu havaalanının resmi açılışından sonra bütün uluslararası uçuşlar Mehrabad Havalimanından bu havalimanına geçirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed Bakır Galibaf</span> İranlı muhafazakâr politikacı, profesör ve eski hava kuvvetleri pilotu

Muhammed Bakır Kalibaf, Eski Tahran Büyükşehir Belediye Başkanı, Eski İran Polis Teşkilatı Başkanı, Eski İran Devrim Muhafızları Hava Kuvvetleri Komutanı.

<span class="mw-page-title-main">Said Celili</span> İranlı siyasetçi

Said Celili, İran'ın Ulusal Güvenlik Yüksek Konseyi eski başkanı ve eski nükleer başmüzakerecisi.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed Ali Caferi</span>

Muhammed Ali Caferi, İranlı asker. İran Devrim Muhafızları Ordusu Komutanı. 2 Eylül 2007 tarihinde İran Dini Lideri Ali Hamaney tarafından, Tümgeneral Yahya Rahim Safevi'nin yerine Devrim Muhafızları Komutanı olarak atandı.

<span class="mw-page-title-main">İran Kolluk Kuvvetleri</span> İran İslam Cumhuriyetinin üniformalı polis gücü

İran İslam Cumhuriyeti Kolluk Kuvvetleri veya İran İslam Cumhuriyeti'nin Disiplin Kuvvetleri, NAJA olarak kısaltılır, İran'da üniformalı polis gücüdür. Kuvvet İran Shahrbani (Šahrbānī), Jandarma (Žāndārmerī) ve İslami Devrim Komiteleri birleştirerek 1992 yılında kuruldu, tek olarak yürürlüğe giren, bu 60.000'den fazla polis gücü sınır devriye kadrosu da dahil olmak üzere, İçişleri Bakanlığı altında hizmet vermektedir. Polis-110 birimi kentsel alanlarda hızlı müdahale faaliyetleri konusunda uzmanlaşmıştır ve dağıtıcı toplamalarda kamu düzenine göre tehlikeli kabul görür. Deniz polisinin 100 kıyı yakınında devriyesi ve 50 limanda tekneleri vardır. 2003 yılında, yaklaşık 400 kadın 1979 İran Devrimi'nden bu yana polisin ilk kadın üyeleri oldu.

<span class="mw-page-title-main">2013 İran cumhurbaşkanlığı seçimi</span>

2013 İran cumhurbaşkanlığı seçimi, İran İçişleri Bakanlığı tarafından 14 Haziran 2013 tarihinde yapılan seçimlerdir. Altı adayın katıldığı seçimi Hasan Ruhani kazandı. 2005 - 2010 yılları arasında İran'ın Dışışleri Bakanlığını yapan ve Ahmedinejad tarafından görevine son verilen Manuçehr Muttaki, 2013 seçimleri için adaylığını resmen açıklayan ilk isim oldu.

<span class="mw-page-title-main">Mehdi Bazergan</span> 75. İran Başbakanı

Mehdi Bazergan, İranlı akademisyen, uzun zamandan beri demokrasi yanlısı bir eylemci ve İran'ın geçici hükûmetinin başındaydı ve 1979 İran Devrimi'nden sonra İran'ın ilk başbakanı oldu. Kasım 1979'da İran rehine krizi olayını protesto etmek ve hükûmetinin bunu önleme konusundaki başarısızlığının ardından başbakanlık görevinden istifa etti.

<span class="mw-page-title-main">Hüseyin Aştari</span>

Hüseyin Aştari, 2015'ten beri İran'ın polis şefi ve İran İslam Cumhuriyeti Kolluk Kuvvetleri'nin baş komutanı olarak görev yapan İranlı bir subaydır.

Müslüman Halk Cumhuriyeti Partisi veya İslam Halkın Cumhuriyetçi Partisi, Şii din adamı ve Azerbaycan Türkü olan Ayetullah Şeriatmadari ile bağlantılı kısa ömürlü bir partidir. Parti, İslam devrimi sırasında, yani 1979'da, İslamcı ve teokratik İslami Cumhuriyetçi Parti'ye karşı daha ılımlı ve liberal özellikler üzerine inşa edildi.

Kültür Devrimi, İran akademisinin Batılı ve İslami olmayan etkilerden devrimci ve politik İslam ile uyumlu hale getirilmek üzere arındırıldığı, İran Devrimi'ni takip eden bir dönemdi. İran'daki yüksek öğrenimde Ayetullah Humeyni'nin İran'daki İslam devletine karşı çıkan birçok laik ve solcu güç olduğundan, kültürel devrim bazen üniversite kampüslerinin ele geçirilmesinde şiddet içeriyordu. İslam Cumhuriyeti'nin kullandığı resmi ad "Kültür Devrimi"dir.