İçeriğe atla

Bertrandon de la Broquiere

Bertrandon de la Broquiere
[[Dosya:boyut;max-width:262px">
Bertrandon de la Broquière
Kişisel bilgiler
Doğum c. 1400
Akitanya düklüğü
Ölüm 9 Mayıs 1459
Lille
Mesleği Kaşif, gezgin, tarihçi, diplomat

Bertrandon de la Broquiere (c. 1400 – 9 Mayıs 1459) 1432 ve 1433 yıllarında Kudüs'e hac ziyareti gerçekleştirmiş olan Burgundiyalı seyyah.[1] Kaleme aldığı Le Voyage d'Outre-Mer (Denizin ötesine seyahat) adlı seyahatname, uğradığı bölgelerin siyasi vaziyetinden orada yaşayan halkların geleneklerine kadar ayrıntılı bilgiler içerir. Eser, olası bir yeni haçlı seferini kolaylaştırmak için Burgundiya dükünün isteği üzerine Fransızca yazılmıştır. çeşitli yerler hakkında ayrıntılı bilgiler verir.

Yaşamı

Bertrandon, muhtemelen on beşinci yüzyılın başlarında Akitanya düklüğünde dünyaya geldi. Onun 1421'den önceki hayatı bilinmiyor. Bertrandon'a 1421'de Burgundiya dükü Philip tarafından esquire unvanı verildi. O hızlı bir şekilde yerine getirdiği bir dizi görev sonucu dükün güvenini kazandı ve 1423'te baş esquire unvanını aldı.

Kutsal topraklara gerçekleştirdiği hac seyahati,1432'nin şubat ayından 1433 yılının ortalarına kadar sürdü. Döndüğünde çok saygı görülen biri haline geldi. 1442'de Dük, Bertrandon'u Artois şehrinin zenginlerinden Jean de Bernieules'in kızı Catherine ile evlendirdi. 1443'te Bertrandon'a Schelde Nehri'nin sol tarafında yer alan oldukça stratejik bir kale olan Rupelmonde'nin yönetimini bıraktı. Bertrandon 1452'te Gent isyancılarına karşı yapılan Gavere Muharebesi'nde dükün yanında hazır bulunmuş ve ertesi yıl barış şartlarını kararlaştıracak olan komitede lord sıfatıyla yer almıştır.

Seyahati

Bertrandon, Şubat 1432'de Gent'ten yola çıkmış, Champagne ve Burgonya üzerinden İtalya'ya geçmiştir. Roma'da papa IV. Eugenius tarafından kabul edildikten sonra 25 Mart'ta Venedik'e gitmek için yola koyulmuştur. Venedik'ten kalkan gemi onu, çoğu Burgundiyalı hacılarla birlikte Mora, Korfu, Rodos ve Kıbrıs'a uğradıktan sonra Yafa Limanı'na ulaştırmıştır. Burada hacılardan alınagelen yüklü haracı Memlük Sultanı Baybars'a ödedikten sonra Kudüs'e varmış, hac farizasını yerine getirdikten sonra Şam üzerinden Anadolu'ya geçmiştir. Esir edilmemek için Türk elbiseleri giyen ve yanındaki bir Memlük'ten Türkçe cümleler de öğrenen Bertrandon Mekke'den dönen Müslüman Türk hacılarla birlikte Karamanoğlu Beyliği'nin topraklarından geçerek İstanbul'a varmıştır. Bizans başkentinden Osmanlı'nın egemenliği altındaki Balkanlara uğrayan Bertrandon bölgedeki Osmanlı fütühatı ve Türkler hakkında çok değerli bilgiler vermiştir:

''...Büyük bir refah içinde bulunan Türk köylüleri, Hristiyan köylülerin çoğunun aksine olarak hiçbir zaman yalın ayak gezmezler, dizlerine kadar çıkan sarı çizme giyerler; Türkler erken kalkar ve işlerine erken giderler; sükunet ve büyük bir gayretle iş görürler; Rumlar, Sırplar ve Bulgarların aksine Türkler, evlerinin kendilerine mahsus olan kısmında evcil hayvan bulundurmazlar; hiçbir Türk temizce yıkanmadan evinden çıkmaz; bir hayvanın yediği yemeği bir Türk yemez; bir tavuk kesmek istediği takdirde bile onu bir müddet temiz yiyecekle besler; merhamet sahibi olan Türk, harpte mecburiyet altında insan öldürür; tabiateiî sükûtî olmasına ve çalışmakla sertleşmiş bulunmasına rağmen şiir kabiliyeti yüksek, ilme meyil ve istidadı çoktur...".[2]

Bertrandon; Bulgaristan, Makedonya, Arnavutluk, Sırbistan, Macaristan ve Avusturya gibi toprakları geçtikten sonra seyahatini bitirir. Bertrandon, Seyahati sonunda Dük Philip'e Kuran'ın latince bir çevirisi ve çeşitli kıyafetler sunmuştur. Dük, Kuran'ı piskopoz John Germain'e gönderirken kıyafetleri saklamıştır.

Kaynakça

  1. ^ Christopher Tyerman, God's War: A New History of the Crusades (Penguin, 2007), 846.
  2. ^ "1.Cilt, Sayfa 166, İ.Hakkı Uzunçarşılı, Osmanlı Tarihi" (PDF). 21 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">II. Bayezid</span> 8. Osmanlı padişahı (1481–1512)

II. Bayezid veya II. Beyazıt, Osmanlı İmparatorluğu'nun sekizinci padişahı. Babası Fatih Sultan Mehmed, annesi Emine Gülbahar Hatûn'dur. Yavuz Sultan Selim'in babasıdır. Tahta geçtiğinde 511.000 km²si Asya'da, 1.703.000 km²si Avrupa'da olmak üzere toplam 2.214.000 km² olan imparatorluk toprakları ölümünde yaklaşık 2.375.000 km²ydi.

<span class="mw-page-title-main">İbn-i Cübeyr</span> Endülüslü Arap seyyah ve şair

Tam adı; Ebul'l Hüseyn Muhammed İbni Ahmed İbni Cübeyr El-Kinani. Orta Çağ Endülüs asıllı şair ve yazar olarak ün yapmıştır, 539 yahut 540/1144 veya 1145 yılında İspanya'nın Valensiya veya Hatib şehrinde dünyaya geldi. Eldeki kaynaklara göre 740 yılında İspanya'ya gelen arap kabilelerinden birine mensuptu. Babasının kültürlü ve üst düzey bir devlet memuru olduğu, kendisinin de bir süre Muvahhidler'den bir emirin sekreterliği ile Granada valisinin nezdinde kâtiplik yaptığı bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Pasarofça Antlaşması</span>

Pasarofça Antlaşması, 1715-1718 Osmanlı-Avusturya-Venedik Savaşı'na son veren, yukarı Sırbistan, Belgrad ve Banat yaylasının Avusturya'ya; Dalmaçya, Bosna ve Arnavutluk kıyılarının Venedik'e verilmesi, Mora Yarımadası'nın Osmanlılarda kalması gibi maddeler içeren 21 Temmuz 1718'de imzalanan antlaşmadır. Antlaşma, Osmanlı Sultanı III. Ahmed (1703-1730) zamanında, Mora-Tuna kavşağında Sırbistan'ın Pasarofça kasabasında yapıldı.

<span class="mw-page-title-main">Hac (İslam)</span>

Hac, Müslümanlar için kutsal olan Mekke çevresinde Kâbe ve diğer kutsal yerlerin ziyaret edilmesi ve ilgili dinî gerekliliklerin yerine getirildiği ibadettir.

<span class="mw-page-title-main">Haçlı Seferleri</span> Orta Çağda Avrupalı Katoliklerin Orta Doğuyu ele geçirmek için Müslümanlara karşı başlattığı seferler

Haçlı Seferleri veya Haçlı Akınları, Orta Çağ döneminde Hristiyan Latin Kilisesi tarafından başlatılan, desteklenen ve bazen de yönetilen bir dizi dini savaştı. Bu askeri seferlerin en iyi bilinenleri, 1095 ile 1291 yılları arasında Kudüs ve çevresini Müslüman yönetiminden geri almayı amaçlayan Kutsal Topraklara yapılan seferlerdir. 1099'da Kudüs'ün ele geçirilmesiyle sonuçlanan Birinci Haçlı Seferi'nden başlayarak düzinelerce askeri sefer düzenlendi ve yüzyıllar boyunca Avrupa tarihinin odak noktasını oluşturdu.

<span class="mw-page-title-main">Burgonya</span> 4 departmandan oluşan Fransız bölgesi

Burgonya, Côte-d'Or, Nièvre, Saône-et-Loire ve Yonne departmanlarından oluşan Fransız bölgesidir. Dijon, Nevers, Mâcon ve Auxerre, Burgonya'nın büyük şehirleri arasında yer alırlar. Fransa'nın eski bölgelerinden olup Kuzeyde Champagne, Doğuda Franche-Comté, Batıda Allier ve Nivernais, güneyde ise Lyonnais ile çevrilidir.

<span class="mw-page-title-main">Kıbrıs Krallığı</span> Orta çağda kurulmuş bir krallık

Kıbrıs Krallığı, Üçüncü Haçlı Seferi sırasında, 1192 yılında Lüzinyanlı Guy tarafından Kıbrıs adasında kurulmuş bir Haçlı devletidir. 1489 yılında Kıbrıs'ın kraliçesi olan Caterina Cornaro tarafından adanın Venedik'e satılmasıyla varlığı sona ermiştir.

<span class="mw-page-title-main">VIII. İoannis</span>

VIII. İoannis Paleologos, VIII. İoannis 1416'da babası imparatorluk görevine başlarken ortak imparator olarak ilan edilmiş; 1425 ile 1448 arasında, tek Bizans imparatoru olarak hüküm sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Pedro Tafur</span>

Pedro Tafur, İspanyol gezgin.

<span class="mw-page-title-main">Emin el-Hüseynî</span> Filistinli Müslüman lider

Muhammed Emin el-Hüseyni, Filistinli bir Arap milliyetçisi ve Filistin Mandası'nda Müslüman liderdi. 1921-1948 yılları arasında Kudüs başmüftüsü olarak görev yapmış ve Arap Yüksek Komitesi'nin kurucusudur.

<span class="mw-page-title-main">II. İbrahim (Karamanoğulları beyi)</span> Karamanoğullarının 17. Hükümdarı

Karamanoğlu II. İbrahim Bey, Karamanoğulları Beyliği'nin 17. beyi. 1423 ve 1464 yılları arasında beylik yapan İbrahim Bey'in dönemi Osmanlı Devleti ile Karamanoğulları Beyliği ilişkilerinin en gergin olduğu dönemdir. Alimleri ve edipleri himaye eden İbrahim Bey, kendisiyle görüşen Fransız seyyahı Bertrandon de la Broquiere tarafından otuz iki yaşında yakışıklı bir hükümdar olarak kaydedilir.

<span class="mw-page-title-main">I. Charles (Burgonya dükü)</span>

Charles, Fransızca Charles le Téméraire, Burgonya'nın Valois Hanedanından son dükü (1467-1477). Burgonya'nın Fransa'dan bağımsız bir krallık olması için uğraşmış ve Fransa Kralı XI. Louis ile siyasi ve askeri mücadele içine girmiştir. Bu mücadele kendisinin Lorraine Dükü'nün hizmetinde olan İsviçre paralı askerleri tarafından Nancy savaşında öldürülmesi ve topraklarının parçalanıp bir kısmının Fransa otoritesine geri kalanının da Habsburg İmparatorluğuna bırakılmasıyla sonuçlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Burgonya Düklüğü</span>

Burgonya Düklüğü, Duché de Bourgogne (Fransızca) veya Hertogdom Bourgondië (Felemenkçe), Frank Krallığı'nın parçalanmasıyla 877'de bağımsız siyasi bir yapıya kavuşmuş ve 1477'ye kadar bağımsızlığını muhafaza edebilmiştir. Bu süre zarfında farklı hanedanlar dukalığı yönetmiştir. Dokuzuncu yüzyılın sonunda kurulan üçüncü Burgonya Krallığı'nı yöneten hanedanlık 956'da sona erdikten sonra bir Robertiyen ailesi tarafından yönetilen Burgonya, bu ailenin 1361'de sona ermesiyle birlikte, 1364'te Fransız kralı II. Jean'ın dördüncü oğlu Cesur Filip'e verilmiştir.

Kara Yülük Osman Bey, Akkoyunlu devletinin kurucusu ve ilk hükümdarı.

Philippe de Mézières askerlikle başladığı meslek hayatına şövalye, şansölye, kral danışmanı, öğretmen, arabulucu, yazar ve Haçlı seferleri konusunda bir ideolog olarak devam etmiştir. Hizmetinde olduğu Macar Kralı Karoly Robert'in oğlu Calabria Dükü Andrew'in öldürülmesinden sonra 1346'da Aydınoğulları'na karşı düzenlenen, İzmir (Smyrna) Haçlı Seferi'ne katılmış ve bu saldırıda aldığı görevden dolayı şövalye nişanı almıştır. Bir yıl sonra Kudüs'e hac yapmak için geçmiştir. Bu seyahat onun hayatının dönüm noktasıdır. 1347'de Müslümanların hâkimiyetindeki Kudüs'ü gören Mézières, ileride buraların ele geçirilmesi için kitaplar yazacaktır. Kudüs dönüşü Kıbrıs'a uğrayan Mézières'in ilgisi bundan sonra adaya yönelmiştir. Buradayken ileri de Kıbrıs Kralı olacak olan genç Peter ile tanışan Mézières, onun isteği ile 1348-49 tarihinde, yapılacak bir Haçlı seferine destek aramak için batıya seyahat etmiştir. Papa VI. Clement ve Normandiya Dükü'nden yardım istese de bu konuda başarılı olmamıştır. 1359'da I. Peter, Kıbrıs Kralı olduğunda yeniden Kıbrıs'a dönmüştür. Kral da onu 1360 yılında şansölye yapmıştır. Burada Mézières, Papalık elçisi ve 1364 yılında İstanbul Latin Patriği olacak olan Karmelit keşişi Peter Thomas ile yakın bir dostluk kurmuştur. Mézières, sonraları Peter Thomas'ın biyografisini de yazmıştır. I. Peter'in yeni bir haçlı seferi için 1362 ve 1365 yılları arasında yaptığı Avrupa seyahatinde Peter Thomas ile birlikte onun yanında yer almıştır. 1340'lardaki seyahatine nazaran bu sefer ki Avrupa seyahatinden kazançlı dönmüşlerdir. Papa V. Urban batı krallarına bir mektup göndererek aralarındaki husumetlere son vermelerini ve yapılacak olan Haçlı seferini desteklemelerini istemiştir. Ayrıca V. Urban 1363'te Haçlı seferi için resmi bir çağrı da yayınlamıştır. Aldıkları desteğin akabinde Mézières 1365'te I. Peter ile birlikte İskenderiye seferine de katılmıştır. Ancak sonuçtan memnun kalmamış, umduğunu bulamamıştır. Mézières, İskenderiye'nin fethini ve yöneticiliğinin kendisine verilmesini beklerken, kent Hristiyanların yağmasından sonra I. Peter ve adamları tarafından terk edilmiştir. Bunu takiben destek bulmak için yeniden bir Avrupa seyahati düzenlemiştir fakat bu sefer Kıbrıs'ın da tehlikede olmasına rağmen destek toplayamamıştır. 1366'da yakın dostu Peter Thomas ölmüştür. 1369'da ise en büyük destekçilerinden olan Kıbrıs Kralı I. Peter uykusunda kendi adamları tarafından öldürülmüştür. Bu olaylar onun aktif görev aldığı Haçlı seferlerinden uzaklaşmasına neden olmuştur. 1370'lerde Fransa Kralı V. Charles'ın ölümüne değin çeşitli diplomatik görevler almıştır. Ayrıca VI. Charles'ın eğiticisi olarak görev yapmıştır. V. Charles'ın 1380'de ölümüyle pozisyonunu kaybetmiş ve ölümüne kadar yaşayacağı Paris'teki Celestine Manastırına çekilmiştir. Bu dönemde kutsal toprakların kurtarılması maksadıyla eserler üretmiştir. Nicolae Jorga tarafından Philippe de Mezieres'in bir biyografisi yazılmıştır.

Gelibolu Antlaşması, Ocak 1403'te veya Şubat başında akdetilmiştir, Balkanlar'daki Osmanlı topraklarının hükümdarı Süleyman Çelebi ile başlıca Hristiyan bölgesel güçleri Bizans İmparatorluğu, Ceneviz Cumhuriyeti, Venedik Cumhuriyeti, Hospitalier Şövalyeleri ve Nakşa Dükalığı arasında bir barış antlaşmasıdır. Ankara Muharebesi sonrasında akdetilen bu antlaşma ile Süleyman, kardeşleriyle veraset mücadelesinde kendi konumunu güçlendirmeye çalışırken, Hristiyan devletlere büyük tavizler getirdi, özellikle kaybettiği toprakları geri alan Bizanslılar Osmanlı hükümdarı üzerinde nominal bir üstünlük elde etti. Hükümleri Süleyman'ın yanı sıra Osmanlı veraset mücadelesinin galibi olan I. Mehmed tarafından onurlandırıldı, ancak Mehmed'in 1421'deki ölümünden sonra çöktü.

<span class="mw-page-title-main">1423-1430 Osmanlı-Venedik Savaşı</span> Osmanlı İmparatorluğu ile Venedik Cumhuriyeti arasında 1423-1430 yılları arasında Selanik‘te yapılmış savaş

1423-1430 Osmanlı-Venedik Savaşı, Osmanlı Devleti ile Venedik Cumhuriyeti arasında Selanik'in hakimiyeti sorunundan kaynaklanan savaş. Selanik'in bizzat Osmanlı Padişahı II. Murad komutasındaki Türk ordusu tarafından kuşatılarak alınmasıyla Osmanlı Devleti'nin zaferiyle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı-Macar Savaşı (1426-1428)</span>

1426-1428 Osmanlı-Macar Savaşı, 1426 ve 1428 arasında Osmanlı Devleti ile Macar Krallığı arasında süren ve Osmanlıların zaferiyle biten savaş.

<span class="mw-page-title-main">Radoslav Pavloviç Radinoviç</span>

Radoslav Pavlović, Pavlović-Radinović hanedanından Bosnalı bir asilzade idi. Abisi Petar'ın 1420'de Osmanlılarla olan çatışmada ölmesinden sonra Radoslav, Pavlović hanedanın liderliğini üstlendi, dük unvanını devraldı ve 1421 civarında kendisine Bosna Grand Dükü unvanı verildi. 1426'da Konavle'nin kendisine ait olan kısmını 18.000 perper'e Ragusa Cumhuriyeti'ne sattı, ancak 1430'da satılan topraklar üzerinde Birinci Konavle Savaşı'nı başlattı ve 1432'de savaşın başından itibaren durumun kabulüyle sona erdi. 1435'te Dük Sandalj Hranić'in ölümünden sonra yeni durumdan yararlanmaya çalıştı, ancak karısının erkek kardeşi Stjepan ile bir çatışmada Trebinje çevresindeki güney kısımlarını kaybetti.1441'de öldü ve yerine oğlu Ivaniš Radoslavić Pavlović geçti.

<span class="mw-page-title-main">Rodos Kuşatması (1444)</span> 1444 Kuşatma

Rodos kuşatması, Hospitalier Şövalyeleri ile Memlûk Devleti arasında gerçekleşen bir çatışmadır. Memluk filosu 10 Ağustos 1444'te Rodos adasına çıkmış ve kalesini kuşatmıştır. Kentin batı surlarında ve Mandraki limanında çatışmalar yaşanmıştır. 18 Eylül 1444'te Memlükler adadan çekilerek kuşatmayı kaldırmışlardır.