İçeriğe atla

Berthe Morisot

Berthe Morisot
Berthe Morisot
Genel bilgiler
Doğum adıBerthe Marie Pauline Morisot
Doğum14 Ocak 1841(1841-01-14)
Bourges, Fransa
Ölüm2 Mart 1895 (54 yaşında)
Paris, Fransa
UyrukFransız
Evlilik(ler)i
Eugène Manet
(e. 1874; ö. 1892)
ÇocuklarıJulie Manet
EbeveyniEdmé Tiburce Morisot; Marie Joséphine Cornélie Thomas
AlanıResim
Etkin yıllar1858-1895
Katıldığı akımlarİzlenimcilik
EtkilendikleriÉdouard Manet, Stéphane Mallarmé
Ünlü yapıtları"Beşik", "Trocadero'dan Paris Manzarası", "Öğle Yemeği Sonrası", "Yaz Günü
İmzası

Berthe Marie Pauline Morisot (d. 14 Ocak 1841, Bourges - ö. 2 Mart 1895, Paris), bir Fransız ressamı ve Paris'te İzlenimcilik (Empresyonizm) akımıyla tanınan ressam çevresinin üyesiydi.

1864'te Morisot ‘un eserleri ilk kez çok saygın Salon de Paris'(türkçe: Paris Salonu)‘nda sergilendi. Hükümet sponsorluğundaki ve Akademisyenler tarafından değerlendirilen Paris Salonu, Paris'teki Académie des beaux-arts (türkçe: Güzel Sanatlar Akademisi) 'nin yıllık resmi sergisi idi. 1874'e kadar altı ardışık yıl daha Paris Salonda eserleri[1] sergilenmek üzere seçildi.

1874’de eserleri, kendi sergilerinin ilkinde Paris Salonuna "reddedilen" izlenimci ressamlar Paul Cézanne, Edgar Degas, Claude Monet, Camille Pissarro, Pierre-Auguste Renoir ve Alfred Sisley'inde eserlerinin bulunduğu fotoğraf sanatçısı Nadar stüdyosunda sergilendi. Morisot, 1874 ile 1886 arasında aşağıdaki sekiz izlenimci sergiden biri hariç hepsine katıldı.[2]

Édouard Manet'nin erkek kardeşi Eugène Manet ile evlenerek iş arkadaşının aynı zamanda akrabası oldu.

Gustave Geffroy tarafından 1894'te Marie Bracquemond ve Mary Cassatt ile birlikte empresyonizmin “ üç büyük kadınlar” ından (Fransızca: "les trois grandes dames") biri olarak tanımlandı.[3]

Yaşamının başları ve eğitimi

Berthe Morisot, Mme Morisot ve kızı Mme Pontillon dersteyken portreleri (Sanatçının Annesi ve Kız Kardeşi – Marie-Joséphine & Edma) 1869/70

Morisot, Fransa Bourges 'da varlıklı bir burjuva ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası Edmé Tiburce Morisot, Cher departmanı 'nında vali (kıdemli yönetici) idi ve École des Beaux Arts 'da mimarlık okumuştu.[4] Annesi Marie-Joséphine-Cornélie Thomas, eski rejim'in en üretken Rokoko ressamlarından Jean-Honoré Fragonard' ın büyük yeğeniydi.[5] İki ablası Yves (1838-1893) ve Edma (1839-1921) ile 1848 doğumlu Tiburce adında küçük bir erkek kardeşi vardı. Aile, Morisot'un çocuk olduğu 1852'de Paris'e taşındı.

Burjuva ailelerin kızlarının sanat eğitimi alması olağandı bu yüzden Berthe ve kız kardeşleri Yves ve Edma, Geoffroy-Alphonse Chocarne ve Joseph Guichard tarafından özel olarak eğitildiler. Morisot ve kız kardeşleri önce babalarının doğum gününe babalar için bir resim yapmak için ders almaya başladılar.[4] 1857'de Rue des Moulins'de kızlar için bir okul işleten Guichard, Edma ve Berthe'yi 1858'den resimleri kopyalayarak öğrendikleri Louvre galerisine tanıştırdı. Morisotların müzede denetlenmeden çalışmaları sadece yasak değil aynı zamanda da resmi eğitimden de tamamen mendiler.[6] Guichard onları Gavarni'nin eserleriyle de tanıştırdı.[7]

Sanat öğrencileri olarak Berthe ve Edma, 1869'da Edma'nın deniz subayı Adolphe Pontillon ile evlenip Cherbourg 'a taşınmasına ve resim yapmak için daha az zamanı olmasına kadar yakın bir şekilde birlikte çalıştılar. Evlilikten sonra Edma, Berthe kadar resme vakit ayıramadı. Birbirlerine yazdıkları mektuplardan anlaşıldığı kadarı ile çok iyi anlaşıyorlar ve birbirlerini çok özlüyorlardı. Ayrıca Berthe, Edma'nın kendisinden uzakta olmasından ve sanat ile ilgilenememesinden büyük üzüntü duyuyordu. Kız kardeşler arasındaki mektuplar, Berthe'nin aralarındaki mesafeden duyduğu pişmanlık ve Edma'nın resimden çekilmesiyle vurgulanan sevgi dolu bir ilişkiyi gösterir. Edma, Berthe'nin devam eden çalışmalarını gönülden destekledi ve aileleri her zaman yakın kaldı. Edma "... Sık sık seninleyim, sevgili Berthe, senin stüdyonundayım ve yıllardır paylaştığımız o atmosferi solumak için sadece çeyrek saat de olsa uzaklaşmayı seviyorum ..." diye yazdı.[8][9][10]

Kız kardeşi Yves, 1866'da bir vergi müfettişi Theodore Gobillard ile evlendi ve Edgar Degas tarafından "Bayan Theodore Gobillard" (Metropolitan Sanat Müzesi, New York) olarak resmedildi.[8][9][11]

Louvre'da bir kopyacı olarak Morisot, Manet ve Monet gibi diğer sanatçılarla tanıştı ve arkadaş oldu.[6] 1861'de Barbizon okulu 'nun önemli manzara ressamı ve figür resminde de başarılı Jean-Baptiste-Camille Corot ile tanıştı. Yaşlı ressam Corot'un etkisiyle Morisot açık havada plein air çalışma yöntemini benimsedi.[12] Kendisinden daha yaşlı Camille Corot Morisot'a ve kız kardeşine resim konusunda yol gösterip onları ressamlar ve eğitmenlerle tanıştırdı.

1863'te başka bir Barbizon ressamı olan Achille Oudinot [fr] ‘dan ile eğitim aldı. 1863-64 kışında Aimé Millet bünyesinde heykel eğitimi aldı ancak heykellerinin hiçbiri günümüze ulaşmadı.[7]

Buğday Tarlası, Musée d'Orsay

Fragonard'ın renkleri kullanımı ve etkileyici, kendinden emin fırça darbeleri ileriki dönem ressamları etkileyecekti.[13]

Morisot ve İzlenimcilik

Berthe Morisot, Beşik, 1872, Musée d'Orsay

Ressamın eserlerinin Paris Salonu'nda ilk sergilenişi 1864 yılında, iki manzara resminin kabulu ile oldu. O sırada 23 yaşındaydı. İlk izlenimci sergisinin açılmasından bir sene öncesi olan 1873 yılına kadar, çoğunlukla iyi eleştiriler aldığı eserleri, senelik olarak açılan Paris Salonu sergilerinde gösterilmeye devam etti.

1868 yılında ise Morisot, Édouard Manet ile tanıştı. Manet, genç ressama özel bir ilgi gösterdi. Onun pek çok resmini de yaptı. Bunların arasında, babasının ölümü sebebiyle yas kıyafeti giymiş bir haldeyken çizilen portresi de vardı. Aralarındaki benzerlik birbirlerine ilgi duymalarına sebep oluyordu. Manet, bir keresinde noel hediyesi olarak ressama şövale hediye etti. Bir keresinde, Morisot'un bir Salon'a kabul edilmiş bir tablosunun Salon'a nakli sırasında Manet o resme müdahalede bulundu. Bunun sebebi Morisot'un kendi kendine yaptığı bir eleştiriyi, düzeltme yapması için bir davet kabul etmesiydi. Bu düzeltmeleri kadın ressamı dehşete düşürdü.

Kırmızı Önlüklü Çocuk

Çoğunlukla ikisi arasındaki ilişkide, Manet'nin usta ve diğerinin çırak olduğu kabul edilse de, ilişkilerinin karşılıklı faydaya ve öğrenmeye dayandığına dair kanıtlar vardır.[14] Morisot, kendine ait, fark edilir bir tarz geliştirmişti. Manet'nin de ressama ait bu stili ve düzensel kararları kabul ve takdir ediyordu. Hatta, ressama ait bazı karakteristikleri kendi çalışmalarında kullandı.

Manet'yi açık alanda resim yapmaya ikna eden Morisot oldu. Morisot, bunu Corot ile tanıştığından beri uyguluyordu.[15] Ayrıca, Manet'yi daha sonra izlenimciler olarak tanınacak ressam grubu ile tanıştıran da gene Berthe oldu.

1874 yılında, Morisot, Manet'nin erkek kardeşi Eugene ile evlendi. Çiftin Julie isimli bir kızları oldu. Julie Manet, annesinin resimlerinin de kahramanı oldu. 1987 yılında ise "İzlenimcilerle büyümek: Julie Manet'nin güncesi" isimli bir kitap yayınladı.

Morisot, diğer izlenimciler gibi çoğunlukla günlük hayat tecrübeleri üzerine çizdi. Eserlerinde ondokuzcu yüzyılın sınıfı ve cinsiyeti üzerindeki kültürel sınırlamaları görülebilir. Kent ve sokak manzaraları çizmekten çoğunlukla kaçınan ressam aynı şekilde çıplak da çizmedi. İzlenimci bir diğer kadın ressam olan Mary Cassatt gibi çoğunlukla ev hayatına ve portrelere yöneldi. Ailesinin ve kişisel arkadaşlarının portrelerini yapmayı tercih ediyordu. 1872'de çizdiği Beşik isimli tablosunda çocuk odası modası ile ilgili de bilgi veriyordu. Bu tarz resimlerinde, kadın izleyicilerine hitap eden, moda ve reklam konularına da değindi.

Çalışmaları sadece manzara, portre, bahçeler ve sandal gezileri üzerine değildi. Ayrıca, tıpkı arkadaşları Pierre-Auguste Renoir ve Mary Cassatt gibi aile ve ev hayatının rahatlığı ve samimiyeti üzerine de çizdi.

Édouard Manet, Menekşe Buketi ile Berthe Morisot (babası için yas tutarken), 1872, d'Orsay Müzesi

Kişisel yaşamı

Morisot seçkin bir aileden geliyordu, bir hükûmet görevlisinin kızı ve ünlü Rokoko sanatçısı Jean-Honoré Fragonard ‘ın büyük yeğeni idi.[16] Uzun zamandır arkadaşı ve meslektaşı Édouard Manet ile 1868 ‘da tanıştı. Manet'nin tanıştırmasıyla Morisot, 1874'te Édouard'ın erkek kardeşi Eugène Manet ile evlendi. 14 Kasım 1878'de annesi, Renoir ve amcası Édouard dahil olmak üzere diğer empresyonist sanatçılara sıklıkla poz veren tek çocuğu Julie ‘yi doğurdu.

Morisot ve Édouard Manet arasındaki yazışmalar sıcak bir sevgi gösteriyordu ve Manet ona Noel hediyesi olarak bir şövale verdi. Morisot sık sık Manet için poz verdi ve Morisot'un Repose (Berthe Morisot'un Portresi) ve Bir Buket menekşe ile Berthe Morisot gibi)" birkaç portre resmi vardır.[17] Morisot, kızı Julie'nin hastalığına bakarken pnömoni kaptığı için 2 Mart 1895'te Paris'te öldü ve kızı Julie 16 yaşında yetim kaldı. Passy mezarlığına (Fransızca:Cimetière de Passy)defnedildi.

Galeri

  • Lorient'teki Liman, Ulusal Sanat Galerisi, Washington, DC 1869
    Lorient'teki Liman, Ulusal Sanat Galerisi, Washington, DC 1869
  • Ressamın annesi ve kız kardeşi okurken, Ulusal Sanat Galerisi, Washington, DC, 1869-70
    Ressamın annesi ve kız kardeşi okurken, Ulusal Sanat Galerisi, Washington, DC, 1869-70
  • Balkonda, New York 1872
    Balkonda, New York 1872
  • Okurken, Cleveland Sanat Galerisi, 1873
    Okurken, Cleveland Sanat Galerisi, 1873
  • Kelebek Kovalama, Musée d'Orsay, Paris 1874
    Kelebek Kovalama, Musée d'Orsay, Paris 1874
  • Baloda, Musée Marmottan Monet, Paris 1875
    Baloda, Musée Marmottan Monet, Paris 1875
  • Tuvalet Masasındaki Kadın, 1875
    Tuvalet Masasındaki Kadın, 1875
  • Eugene Manet, özel koleksiyon, 1875
    Eugene Manet, özel koleksiyon, 1875
  • Yemek Odası, Ulusal Sanat Galerisi, Washington, DC, 1875
    Yemek Odası, Ulusal Sanat Galerisi, Washington, DC, 1875
  • Yaz Günü, Ulusal Galeri, Londra, 1879
    Yaz Günü, Ulusal Galeri, Londra, 1879
  • Bateaux sur la Seine, 1879
    Bateaux sur la Seine, 1879
  • Kış, Dallas Sanat Galerisi, 1880
    Kış, Dallas Sanat Galerisi, 1880
  • Güllerin içindeki çocuk, 1881, Wallraf-Richartz Müzesi, Köln
    Güllerin içindeki çocuk, 1881, Wallraf-Richartz Müzesi, Köln
  • Rose Trémière, Musée Marmottan Monet, Paris, 1884
    Rose Trémière, Musée Marmottan Monet, Paris, 1884
  • Kafesli kız, 1885
    Kafesli kız, 1885
  • Banyo, Clark Sanat Enstitüsü, Massachusetts 1885-86
    Banyo, Clark Sanat Enstitüsü, Massachusetts 1885-86
  • Julie Manet, Musée Marmottan Monet, Paris 1893
    Julie Manet, Musée Marmottan Monet, Paris 1893

Notlar

  1. ^ Denvir, 2000, pp. 29–79.
  2. ^ Solomon, Tessa (27 Temmuz 2020). "The Women of Impressionism: Berthe Morisot, Mary Cassatt, and Other Pioneering Figures Who Shaped the Movement". ARTnews.com (İngilizce). 28 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2020. 
  3. ^ Geffroy, Gustave (1894), "Histoire de l'Impressionnisme", Le Vie Artistique, s. 268 .
  4. ^ a b Adler, Kathleen (1987). Berthe Morisot. Ithaca, New York: Cornell University Press. ss. 9. ISBN 0801420539. 
  5. ^ Higonnet, p. 5
  6. ^ a b Harmon, Melissa Burdick. "Monet, Renoir, Degas...Morisot the Forgotten Genius of Impressionism." Biography, vol. 5, no. 6, June 2001, p. 98. EBSCOhost
  7. ^ a b Higonnet, Anne (1990). Berthe Morisot. New York: Harper & Row, Publishers. ss. 11-25. ISBN 0-06-016232-5. 
  8. ^ a b "Yves peinte par Degas". 12 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2021. 
  9. ^ a b Stuckey et al, s. 16
  10. ^ "Women in the Act of Painting, 9 November 2012, Edma and Berthe by Nancy Bea Miller". 28 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2021. 
  11. ^ "Berthe Morisot by Anne Higonnet, Berthe Morisot, at Google Books. Page 32". 15 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2021. 
  12. ^ Garb, T. (2003). "Morisot, Berthe(-Marie-Pauline)". Grove Art Online.
  13. ^ Higonnet, sayfa 5
  14. ^ Turner, 2000, sayfa 319.
  15. ^ "Berthe Morisot (1841-1895)". 1 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  16. ^ "Berthe Morisot | French painter". Encyclopædia Britannica. 30 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2018. 
  17. ^ Valentinovna), Brodskai︠a︡, N. V. (Natalʹi︠a︡. Impressionism. New York. ISBN 9781780428017. OCLC 778448857. 

Kaynakça

  • Denvir, B. (2000). The Chronicle of Impressionism: An Intimate Diary of the Lives and World of the Great Artists. London: Thames & Hudson. OCLC 43339405
  • Higonnet, Anne (1995). Berthe Morisot. Berkeley: University of California Press. ISBN 0-520-20156-6
  • Turner, J. (2000). From Monet to Cézanne: late 19th-century French artists. Grove Art. New York: St Martin's Press. ISBN 0-312-22971-2
  • Manet, Julie, Rosalind de Boland Roberts, and Jane Roberts. Growing Up with the Impressionists: The Diary of Julie Manet. London: Sotheby's Publications, 1987

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Berthe Morisot ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İzlenimcilik</span>

İzlenimcilik veya empresyonizm, ışık, renk ve an kavramını öne çıkartan, doğadaki görünümlerin sürekli değişim içinde olduğundan herhangi bir zamanın herhangi bir anına denk gelen görünümün bir daha aynı şekilde görünemeyeceğini fikrini temel alan sanat akımdır.

<span class="mw-page-title-main">Pierre Auguste Renoir</span> Fransız heykeltıraş ve ressam (1841 – 1919)

Pierre Auguste Renoir, İzlenimcilik akımının başta gelenlerinden Fransız ressam.

Édouard Manet, Fransız ressam. 19. yüzyılda modern hayatı konu alan resimler yapmaya başlamış ilk ressamlardandır. Manet, gerçekçilik akımından izlenimciliğe geçişte önemli bir rol oynadı. İlk dönem başyapıtlarından Kırda Öğle Yemeği ve Olympia, kendisinden genç ressamlara esin kaynağı oldu. Daha sonraki yıllarda ise o ressamlar izlenimciliğin en önemli isimleri oldular. Günümüzde, bu iki resim, modern sanatın başlangıcı kabul edilir.

Claude Monet, Fransız empresyonist ressam. Oscar-Claude Monet veya Claude Oscar Monet olarak da bilinir. İzlenimcilik terimi, Monet'nin İzlenim: Gün Doğumu adlı resminden gelmektedir. İzlenimcilik, modern resim sanatındaki ilk büyük devrimci harekettir. Monet, resimlerinde fırça darbeleriyle oluşturduğu değişik renklerde noktalarla istediği izlenimi uyandıracak renk ve ışık etkisini yaratmayı başarmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Sisley</span>

Alfred Sisley, Empresyonist peysaj ressamıdır, Fransa'da doğdu ve hayatının çoğunu Fransa'da geçirdi ancak İngiliz vatandaşıydı. Manzara resmi yapan Empresyonistler arasında en tutarlısıydı. Nadiren figür tablosu yaptı ve Renoir ve Pissarro 'dan farklı olarak İzlenimciliğin sanatsal ihtiyaçlarını karşıladığını gördü.

<span class="mw-page-title-main">Edgar Degas</span> Fransız ressam (1834-1917)

Edgar Degas, tam adı Hilaire-Germain-Edgar Degas olan, Fransız ressam, heykeltıraş ve çizer. İzlenimcilik akımının kurucularından biri kabul edilse de ressam bu terimi reddedip gerçekçi olarak tanınmayı tercih ettiğini açıklamıştır. Tekniği başarılı bir ressam olan Degas, daha çok dans temalı resimleri ile tanındı. Çalışmalarının yarısından fazlası dansçılarla ilgiliydi. Bu çalışmaları aynı zamanda onun hareketin betimlemesindeki ustalığını gösteriyordu. Dans kadar at yarışları ve çıplak kadınlar çizmekte de başarılıydı. Portreleri de sanat tarihinin en başarılılarından kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Camille Pissarro</span> Fransız ressam (1830-1903)

Jacob-Abraham-Camille Pissarro, izlenimci Fransız ressam. İzlenimcilik ve Art izlenimcilik akımlarına yaptığı katkıların dışında meslektaşlarına özellikle de Paul Cézanne ve Paul Gauguin'e verdiği destekle tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Eugène Boudin</span> Fransız ressam (1824 – 1898)

Eugène Boudin, açık havada resim yapan ilk Fransız manzara ressamlarından biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Victorine Meurent</span> Fransız ressam (1844 – 1927)

Victorine Louise Meurent (1844-1927), Fransız ressam ve ünlü bir ressam modeli. Édouard Manet'nin favori modeli olarak ün kazanmış olsa da kendisi de tanınan bir ressamdı. Eserleri pek çok kez prestij sahibi bir sanat merkezi olan Paris Salonu'nda sergilendi. 1876 yılında, jürinin belirlediği çalışmaların sergilendiği sergiye eserleri kabul edildi. Aynı jüri bu sergi için Manet'nin resimlerini eledi.

<i>Balkon</i> (tablo)

Balkon, Fransız ressam Édouard Manet'nin 1868 - 1869 yıllarında yaptığı yağlı boya tablosu. Eser, şu anda Paris'teki Musée d'Orsay'da sergilenmektedir. Ressam, tabloyu ilk olarak 1869'daki Paris Salonu'nda sergilendi. Balkon o sene Salon'da sergilenen iki Manet tablosundan biriydi. Manet'nin sergilenmek üzere seçilen diğer resmi Atölyede Öğle Yemeği olmuştu. Tablonun sol tarafında oturarak poz vermiş olan model, ressam Berthe Morisot idi. Morisot daha sonraki yıllarda Manet'nin erkek kardeşi ile evlenerek aileye girdi.

<span class="mw-page-title-main">Orangerie Müzesi</span> Pariste sanat müzesi

Orangerie Müzesi, Paris'te bulunan bir sanat müzesidir. Müzede izlenimcilik, ard izlenimcilik ve Paris Okulu akımlarına ait tablolar sergilenir. Paul Cézanne, Henri Matisse, Amedeo Modigliani, Claude Monet, Pablo Picasso, Pierre-Auguste Renoir, Henri Rousseau, Chaim Soutine, Alfred Sisley ve Maurice Utrillo gibi ressamların eserleri müzede yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Mary Cassatt</span> Amerikalı ressam (1844 – 1926)

Mary Stevenson Cassatt, Amerikalı ressam.

<span class="mw-page-title-main">Orsay Müzesi</span> Pariste sanat müzesi

Orsay Müzesi veya orijinal dilinde Musée d'Orsay, Fransa'nın başkenti Paris'te bulunan bir devlet müzesidir. Sen Nehri'nin sol yakasında bulunan müze eski bir tren garıydı. Bina 1898 - 1900 yılları arasında inşa edildi. Orsay Müzesi'nde çoğunlukla Fransız sanatına ait, 1848 - 1915 yıllarında arasında yaratılmış heykeller, resimler, mobilyalar ve fotoğraflar bulunur. Müze daha çok içlerinde Monet, Degas, Renoir, Cezanne gibi ressamların eserlerinin bulunduğu geniş izlenimci koleksiyonu ile tanınır. Bu koleksiyon, müzenin 1986 tarihindeki açılışına kadar Galerie nationale du Jeu de Paume'de sergileniyordu.

<span class="mw-page-title-main">Reddedilenler Salonu</span>

Reddedilenler Salonu ya da Reddedilenler Sergisi, Fransa'da açılan Paris Salonu'na jüri tarafından kabul edilmemiş eserlerin sergilendiği sergi salonudur. Ayrıca, özel olarak 1863'teki Reddedilenler Salonu için de kullanılan bir terimdir.

Julie Manet, Fransız ressam ve sanat koleksiyoncusu.

Gustave Caillebotte, Fransız ressam. İzlenimcilik akımının hem üyesi hem de koruyucularından biridir. Gruptaki diğer sanatçılara göre gerçekçilik akımına daha yakın durmuştur. Caillebotte fotoğrafçılığa olan ilgisi ile de tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Paul Durand-Ruel</span> Fransız galerici (1831-1922)

Paul Durand-Ruel, İzlenimcilik sanat akımının içinde yer almış Fransız sanat simsarı. Durand-Ruel, ressamlarına maaş bağlayan ve kişisel sergiler düzenlemelerine destek veren ilk modern sanat tüccarlarındandır.

<span class="mw-page-title-main">Eva Gonzalès</span> Fransız ressam (1849 – 1883)

Eva Gonzalès, Fransız İzlenimci ressam.

<span class="mw-page-title-main">Ellen Andrée</span> Fransız oyuncu (1857-1925)

Ellen Andrée gerçek adıyla Hélène André ya da Hélène Andrée, 1879 yılından 20. yüzyılın başlarına kadar sahneye çıkmış ünlü Fransız tiyatro oyuncusudur. Oyuncu, sanat hayatı boyunca pek çok komedide rol aldı ve natüralist tiyatro gruplarında çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Eugène Manet</span> Fransız ressam (1833-1892)

Eugène Manet, Fransız ressamdır. Ağabeyi Édouard Manet'in veya karısı Berthe Morisot'un yüksek itibarını elde edemedi ve çabalarının çoğunu karısının kariyerini desteklemeye adadı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.