İçeriğe atla

Beroia Muharebesi

Bu madde Peçenekler ile Bizans İmparatorluğu arasında 1122 tarihli muharebe hakkındadır. Romalılar ile Gotlar arasındaki 250 tarihli muharebe için Beroe Muharebesi sayfasına bakınız.
Beroia Muharebesi

İmparator II. İoannis, savaşta Bizans kuvvetlerinin komutanı
Tarih1122
Bölge
Beroia, modern Bulgaristan 42°26′K 25°39′D / 42.433°K 25.650°D / 42.433; 25.650
Sonuç Mutlak Bizans Zaferi
Taraflar
Bizans İmparatorluğuPeçenekler
Komutanlar ve liderler
II. İoannis Bilinmiyor
Güçler
Bilinmiyor, 480 Vareg Bilinmiyor
Kayıplar
Bilinmiyor Bilinmiyor

Beroia Muharebesi, Peçenek ile imparator II. İoannis (h. 1118-1143) komutasındaki Bizans İmparatorluğu arasında 1122 yılında günümüz Bulgaristan'da bulunan Beroia'da gerçekleşmiş mücadeledir. Bizans ordusu savaşı kazanarak Peçeneklerin ayrı ve bağımsız bir halk olarak ortadan kaybolmasına yol açmışlardır.

Arka plan

1091'de, Peçenekler Bizans İmparatorluğu'nu işgal etti ve II. İoannis'in babası I. Aleksios (h. 1081-1118) tarafından Levounion Muharebesi'nde mağlup edildiler. Bu yenilgi, bağımsız bir güç olarak sefere katılmış olan Peçeneklerin ortadan kalkması anlamına geliyordu; çünkü hayatta kalanlar Bizans ordusuna katıldılar; ancak, bazı Peçenek grupları işgallere katılmamışlardı. 1094 yılında Kumanların saldırısına uğramış, geri kalan Peçeneklerin çoğu öldürülmüş ya da asimile edilmişlerdi. Bununla birlikte, bazı gruplar özerklik kullanmaya devam etti.

1122'de Peçenekler Rus bozkırlarından, Tuna sınırından Bizans topraklarına geçerek Bizans İmparatorluğu'nu işgal ettiler.[1] Michael Angold'a göre, Peçeneklerin bir zamanlar Kiev hükümdarı Vladimir Monomakh'in (h. 1113-1125) destek kuvvetleri olduğu düşünüldüğünde, işgallerinin onun müsamahası ile gerçekleşmesi muhtemeldir.[1] Oğuz ve Peçenek kalanlarının 1121 yılında Rusya'dan atıldığı kaydedilmiştir.[2] İstila, kuzey Balkanlar üzerindeki Bizans kontrolüne ciddi bir tehdit oluşturuyordu. İmparator II. İoannis sahadaki istilacılarla karşılaşmaya ve onları geri göndermeye kararlıydı, Selçuklu Türklerine karşı bulundurduğu saha ordusunu Küçük Asya'dan Avrupa'ya nakletti ve kuzeye yürümek için hazırlandı.

Muharebe

Hareket halinde atlı okçu. Kuzey İtalyan çizimi, 10. yüzyıl.

Bizans imparatoru güçlerini Konstantinopolis'in yakınlarında topladı ve en kısa sürede Peçenek ordusuyla karşılaşmak için hazırladı. Bu arada, Peçenekler Haemus Dağları'nı (Balkan Dağları) geçti ve Trakya'da Beroia kenti yakınlarında kamp kurdu. İlk başta imparator Peçenek şeflerine hediyeler sundu ve onlara çıkarlarına uygun bir antlaşma teklif etti. Peçenekler bu aldatmaca ile başarılı bir şekilde kandırıldı ve bu nedenle Bizanslılar aniden onların savunma araba kalesine büyük bir saldırı başlattıklarında şaşırdılar. Peçeneklerin at okçuları sürekli ok atarak dalgalar şeklinde savaştılar. Bir toplanma noktası, ok tedarik yeri ve son savunma noktası olarak araba kalesine güvendiler. Muharebe çok zordu ve İoannis bacağında bir okla yaralandı. Bununla birlikte, Bizanslılar Peçenekleri geri zorladı ve onları araba kalesinde bıraktılar.[3] İoannis, Bizans imparatorlarının seçkin ağır piyade kuvveti Vareg Muhafız Gücünü araba kalesine karşı ileri sürene kadar bu savunma etkili oldu. Kendine özgü Danimarka baltaları ile donanmış Vareg Muhafız Gücü, Peçenek araba kalesi çemberinden geçti, Peçenek pozisyonunu dağıttı ve onların kamplarından yaygın bir şekilde kaçmasına neden oldu. Bizans zaferi tamamlandı, kurtulan Peçenekler esir alındı ve Bizans ordusuna alındı.[4][5]

Neticesi

Beroia şehrinde Roma Amfitiyatrosu

Bizans zaferi, Peçenekleri bağımsız bir güç olarak etkili bir şekilde yok etti. Bir süre, Peçeneklerin önemli toplulukları Macaristan'da kaldı, ancak Peçenekler ayrı bir halk olmaktan çıktı ve Bulgarlar ve Magyarlar gibi komşu halklar tarafından asimile edildiler. Bizanslılar için zafer, Macarların 1128'de Tuna'daki Bizans karakolu Branitshevo'ya saldırması nedeniyle hemen barışa yol açmadı.[6] Ancak, Peçeneklere ve daha sonra Macarlara karşı kazanılan zafer, Balkan Yarımadası'nın büyük bir kısmının Bizans olarak kalmasını sağladı ve İoannis'in Küçük Asya ve Kutsal Topraklar'da Bizans gücünü ve nüfuzunu artırmaya odaklanmasını sağladı.

Ayrıca bakınız

  • Komninos dönemi Bizans ordusu

Kaynakça

Özel
  1. ^ a b Angold 1997, s. 184.
  2. ^ Curta 2006, s. 312.
  3. ^ Birkenmeier 2002, s. 90.
  4. ^ Cinnamus 1976, s. 16.
  5. ^ Choniates & Magoulias 1984, s. 11.
  6. ^ Angold 1984, s. 154.
Genel

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Miryokefalon Muharebesi</span> Anadolu Selçukluları ile Bizans arasında yaşanmış savaş

Miryokefalon (Myriokephalon) Muharebesi Anadolu Selçuklu Sultanı II. Kılıç Arslan ile Bizans imparatoru I. Manuil arasında yapılan savaştır. Anadolu'da Türk hakimiyetinin kabul edildiği savaştır. Anadolu'nun tapusunun alındığı savaş olarak da bilinir. Savaşın yapıldığı yerin neresi olduğu konusunda günümüzde farklı il ve ilçe belediyeleri sempozyum, konferans, çalıştay düzenleyerek sahiplenmeye çalışmaktadır. Savaşın yapıldığı yer konusunda akademi camiasında çeşitli çalışmalar ortaya konmuş fakat tam olarak tespiti yapılamamıştır.

<span class="mw-page-title-main">I. İoannis</span>

I. İoannis Çimiskes, Bizans imparatoru. 969-976 yılları arasında hüküm süren Çimiskes Balkanlar ve Suriye'yi egemenliği altına alarak imparatorlukta düzeni sağlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">II. İoannis</span> Bizans imparatoru (1118-1143)

II. İoannis Komninos ya da Comnenus 1118 ile 1143 yılları arasında Bizans imparatoru. Ayrıca "İyi İoannis" veya "Güzel İoannis" (Kaloïōannēs) olarak da bilinir, imparator I. Aleksios ile İrini Dukena'nın en büyük erkek çocuğu ve Komninos Restorasyonu boyunca hüküm süren ikinci imparatordur. İoannis, yarım yüzyıl önce Malazgirt Meydan Muharebesi'nden sonra imparatorluğunun uğradığı zararı telafi etmeye kararlı, dindar ve kendini adamış bir hükümdardı.

<span class="mw-page-title-main">Vareg Muhafızları</span>

Vareg Muhafızları, 10. yüzyıldan 14. yüzyıla kadar Bizans imparatorlarının kişisel korumalığını yapan Bizans ordusunun seçkin birliğidir.

İoannis Komnenos Vatacis, başka alfabelerle Batacis yazımıda kullanılır, I. Manuil ve II. Aleksios hükümdarlıklarının önemli askerî ve siyasi karakteridir. Yaklaşık 1132 yılında doğumludur ve I. Andronikos'a karşı başlattığı isyan sırasında doğal nedenlerle ölmüştür.

İoannis Çelepis Komninos Bizans İmparatoru I. Aleksios ile İrini Dukena'nin üçüncü oğlu olan İsaakios Komnenos'un oğludur.

Andronikos Kontostefanos Komninos, Latin dillerinde Andronicus Contostephanus, dayısı I. Manuil'in hükümdarlığında Bizans İmparatorluğu'nun general, amiral, siyasetçi ve önde gelen soylusu olarak önemli bir kişiliği.

Bizans-Selçuklu Savaşı Küçük Asya ve Suriye'deki güç dengesini Bizans İmparatorluğu'ndan Selçuklulara kaydıran bir dizi belirleyici muharebedir. Orta Asya'nın bozkırlarından gelen Selçuklular, Hunların yüzlerce yıl önce benzer bir rakip olan Roma karşısında uyguladıkları taktikleri tekrarladılar, ancak bu sefer yeni kabul ettikleri İslam'ın verdiği coşkuda vardı; Selçuklular birçok yönden Levant, Kuzey Afrika ve Küçük Asya'da Dört Halife, Emevîler ve Abbâsîler tarafından başlatılan Arap-Bizans savaşları'ndaki Müslümanların fetihlerine yeniden başladılar.

<span class="mw-page-title-main">Demetritzes Muharebesi</span> muharebe

Demetrices Muharebesi Bizans İmparatorluğu'nun ikinci şehri Selanik'i yağmalayan Norman Sicilya Krallığı ile Bizans ordusu arasında 1185 yılında gerçekleşen çatışmadır.

Bizans-Macar Savaşı Tuna'da 1127-1129 yılları arasında Bizans ve Macar kuvvetleri arasındaki savaştır. Bizans birincil kaynakları olan Kinnamos ve Honiatis, bu sefer hakkında çok az ayrıntı verirler; tarih belirtmemişler ve söyledikleri önemli ölçüde farklılık gösterir. Burada 1127-1129 arası sunulan kronoloji, Michael Angold ve diğer bilginlerin iznini takip eder, ancak John Fine olayları daha eski 1125-1126 tarihlerine yerleştirir. Bizanslı vakainüvis Nikitas Honiatis'a göre Bizans kenti Braničevo vatandaşları "ticaret yapmak için" Bizans İmparatorluğu'na "gelen Macarlara saldırdılar ve yağmaladılar, onlara karşı en kötü suçları işlediler". II. István, yaz aylarında imparatorluğa saldırdı. Birlikleri Belgrad, Braničevo ve Niş'i yağmaladılar ve Macaristan'a dönmeden önce Serdika ve Filippopolis çevresindeki bölgeleri talan ettiler. Buna cevap olarak II. İoannis, 1128 yılında Macaristan'a yürüdü, kraliyet birliklerini Haram Muharebesi'nde mağlup etti ve "Macaristan'ın en zengin toprakları olan Frangochorion'u ele geçirdi", bu topraklar günümüzde Sırbistan'dır. Macarlara karşı kazandığı zaferin ardından II. İoannis, Sırplara karşı ceza niteliğinde bir baskın başlattı. Bizanslılar için bunun tehlikesi, Sırpların kendilerini Macaristan ile aynı tarafa geçmeleriydi. Birçok Sırp esir alındı ve bunlar, askerlik karşılığı Küçük Asya'da Nikomedia'da iskan edildiler. Bu, kısmen Sırpları teslim olmaya teşvik etmek ve kısmen Doğudaki Bizans sınırını Türklere karşı güçlendirmek için yapıldı. Sırplar bir kez daha Bizans himayesini kabul etmek zorunda kaldılar. Macaristan'da ise, Haram Muharebesi'nde alınan yenilgi II. István'ın otoritesini sarsmıştı, kendilerini kral ilan eden 'Bors' ve 'İvan' isimli iki kontun başlattığı ciddi bir isyanla karşı karşıya kaldı. Her ikisi de nihayetinde mağlup edildi, İvan'ın başı vurulurken Bors Bizans'a sığındı. Hasta olup, anavatanında tedavi gören István, İoannis Kinnamos'a göre, hiçbir mücadeleye katılamadı. İoannis Kinnamos, István'ın Bizans İmparatorluğu'na karşı ikinci bir seferini yazar, İoannis Kinnamos, Stephen tarafından Bizans İmparatorluğu'na karşı ikinci bir kampanya yazar, Olomouc Dükü Václav komutasındaki Bohemya takviyeleri tarafından desteklenen Macar birlikleri Braničevo'yu bir saldırı ile alıp ve kalesini yıktı. Muhtemelen Kral Stephen otoritesini teyit etmek için için, Macarlar İoannis tarafından derhal yeniden inşa edilen Bizans sınır kalesi olan Braničevo'ya saldırarak, düşmanlığı yenilediler. Daha fazla Bizans askeri başarısı - Honiatis birkaç çatışmadan bahseder - barışın tesisi ile sonuçlandı. Kinnamos, barış kurulmadan önce gerçekleşen bir Bizans yenilgisini anlatır ve bu da seferin tamamen tek taraflı olmadığını gösterir. Ancak Macar kayıtları, Kral Stephen'ın tekrar mağlup edildiğini ve sonuç olarak Bizans şartları ile barış müzakere etmek zorunda kaldığı konusunda Honiatis ile anlaşır. Tarihçi Ferenc Makk, İmparator II. İoannis'in geri çekilmek zorunda kaldığını ve barış için taelpte bulunduğunu ve anlaşmanın Ekim 1129'da imzalandığını belirtir. Bizanslılar Braničevo, Belgrad ve Zemun'un kontrollerini onaylandılar ve ayrıca 1060'lardan beri Macarların elinde olan Syrmia bölgesini kurtardılar. Macar hak iddia eden Álmos'un, 1129'da ölmesi büyük sürtünme kaynağını ortadan kaldırdı.

<span class="mw-page-title-main">Svyatoslav'ın Bulgaristan'ı istilası</span>

Svyatoslav'ın Bulgaristan'ı istilası, Doğu Balkanlar'da 967/968'de başlayan ve 971'de biten bir çatışmaya atıfta bulunur ve Kiev Rusları, Bulgaristan ve Bizans İmparatorluğu'nu ilgilendirir. Bizanslılar, Rus hükümdarı Sviatoslav'ı Bulgaristan'a saldırmaya teşvik ederek, Bulgar güçlerinin yenilgisine ve ülkenin kuzey ve kuzeydoğusunun sonraki iki yıl boyunca Ruslar tarafından işgal edilmesine yol açtı. Müttefikler daha sonra birbirlerine döndü ve ardından gelen askeri çatışma Bizans zaferiyle sonuçlandı. Ruslar çekildi ve doğu Bulgaristan Bizans İmparatorluğu'na dahil edildi.

Konstantinopolis Muharebesi, 1147'de Konstantinopolis'in eteklerinde İkinci Haçlı Seferi'nin III. Konrad komutasındaki Alman haçlılar ile Bizans İmparatorluğu kuvvetleri arasında gerçekleşen büyük ölçekli çatışmadır. Bizans imparatoru I. Manuil, başkentinin hemen yakınında büyük ve asi bir ordunun varlığından ve liderlerinin düşmanca tavrından derinden endişeliydi. Benzer büyüklükte bir Fransız haçlı ordusu da Konstantinopolis'e yaklaşıyordu ve iki ordunun şehirde birleşmesi ihtimali Manuil tarafından büyük bir dikkatle izleniyordu. Haçlılarla daha önceki silahlı çatışmaların ardından ve Konrad'ın söylemlerini hakaret algılayan Manuil, güçlerinden bazılarını Konstantinopolis Surları'nın dışına dizdi. Alman ordusunun bir kısmı daha sonra saldırdı ve ağır bir şekilde mağlup edildi. Bu yenilginin ardından haçlılar hızlı bir şekilde İstanbul Boğazı üzerinden Küçük Asya'ya geçmeyi kabul ettiler.

Bolu Kuşatması, 1179 yılında, Şubat ile Mart ayları arasında Bizans-Selçuklu savaşlarının bir parçası olarak gerçekleşmiştir. Selçuklu ordusu karşısında Bizans zaferi ile sonuçlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">II. Petır</span> Bulgar hükümdarı

II. Petr, doğum ismi Theodor, ayrıca Theodor-Petr olarak da bilinir 1185 ile 1197 yılları arasında İkinci Bulgar İmparatorluğu'nun ilk imparatoru idi. Paristrion Bizans theması dağlarından zengin bir çobanın oğluydu. O ve küçük kardeşleri Asen ve Kaloyan'dan çoğu birincil kaynakta Ulahlar olarak bahsedilmiştir, ancak büyük olasılıkla karışık Ulah, Bulgar ve Kuman kökenliydiler.

<span class="mw-page-title-main">Şayzar Kuşatması</span> Kuşatma

Şayzar Kuşatması, 28 Nisan - 21 Mayıs 1138 tarihleri arasında gerçekleşmiştir. Bizans İmparatorluğu, Antakya Prensliği ve Urfa Kontluğu'ndan oluşan müttefik kuvvetleri Müslüman Suriye'yi işgal etti. Ana hedefleri Halep kentinden geri çekilen birleşik Hristiyan orduları, saldırı ile bir dizi müstahkem yerleşim yerlerini ele geçirdiler ve sonunda Münkız Emirliği'nin başkenti Şayzar'ı kuşattılar. Kuşatma şehri ele geçirdi, ancak kaleyi ele geçiremedi; Şayzar Emiri'nin tazminat ödemesi ve Bizans imparatorunun vasalı olmasıyla sonuçlandı. Bölgenin en büyük Müslüman prensi I. İmâdüddin Zengî'nin güçleri müttefik ordusuyla çatışmaya girdi, ancak müttefik ordusu savaş riskine girmeyecek kadar güçlüydü. Sefer, Bizans egemenliğinin kuzey Haçlı devletleri üzerindeki sınırlı doğasının ve Latin prensleri ile Bizans imparatoru arasında ortak amaç eksikliğinin altını çizdi.

<span class="mw-page-title-main">Levounion Muharebesi</span> Orta çağ muharebesi

Levounion Muharebesi 29 Nisan 1091'de Peçenekler'in, I. Aleksios komutasındaki Bizans İmparatorluğu ve Kuman birleşik güçleri tarafından mağlup edildiği muharebedir. Komninos Restorasyonu'nun ilk kesin Bizans zaferidir.

Sozopolis Kuşatması 1120'de Selçuklu Türklerinin elindeki Sozopolis kasabasının Bizans tarafından fethi ve Attaleia şehri ile Bizans iletişimini geliştirdi.

Laodikya kuşatması, 1119'da Selçuklu Türk şehri Laodikya'nın Bizans tarafından ele geçirilmesiyle sonuçlandı.

Hielyon-Leimoheir Muharebesi, Bizanslılar tarafından büyük bir Selçuklu Türk ordusunun neredeyse tamamen yok edildiğini çatışmadır. Selçuklu ordusu, Küçük Asya'da Menderes Vadisi'nde Bizans topraklarına baskınlar düzenleyerek birçok şehri yağmalamıştı. Bizans kuvveti Türkleri bir nehir geçişinde pusuya düşürdü.

Arkadiopolis Muharebesi, 970 yılında Bardas Skleros komutasındaki Bizans ordusu ile Rus ordusu arasında gerçekleşmiştir. Rus ordusunda müttefik Bulgar, Peçenek ve Macar birlikleri de bulunuyordu. Önceki yıllarda Rus hükümdarı Svyatoslav, Bulgaristan'ın kuzeyini fethetmiş ve artık Bizans'ı tehdit ediyordu. Rus kuvvetleri Trakya üzerinden Konstantinopolis'e doğru ilerlerken Skleros'un kuvvetleriyle karşılaştılar. Ruslardan daha az sayıda adama sahip olan Skleros, bir pusu kurup kuvvetlerinin bir kısmıyla Rus ordusuna saldırdı. Bizanslılar geri çekiliyormuş gibi davrandılar ve Peçenek birliklerini pusuya çekerek onları bozguna uğratmayı başardılar. Rus ordusunun geri kalanı ise Bizanslıların saldırıları sonucu ağır kayıplar vermiştir. Bu savaş, Bizans İmparatoru I. İoannis'in iç sorunlarını çözmesi ve büyük bir sefer düzenlemesi için zaman kazandırması bakımından önemliydi; bu sefer sonunda ertesi yıl Svyatoslav'ı yenmiştir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.