İçeriğe atla

Bernard Trevisan

Bernard Trevisan İtalyanca telaffuz: [ˈtreːvizan] (Bernard of Treviso, Bernardus Trevisanus) 1406-1490 yılları arasında yaşamış hayali bir İtalyan simyacıdır.[1] Biyografisi, 16. yüzyıldan kalma simya metinlerinin editörleri ve yorumcuları tarafından oluşturulmuştur.

Padua'da soylu bir ailede doğduğu, tüm hayatını ve aile servetini Felsefe taşı'nı aramak için harcadığı söylenir. Efsanevi karakter, Trierli Bernard adlı simyacı ile karıştırılması nedeniyle ortaya çıktı. Yakın tarihlerde yapılan bir çalışma, 1387'de ölen Trierli Bernard'ın bir kronolojisini de ortaya çıkarmıştır. Köln başpiskoposu olan hukuk mezunu ve din adamı Eberhard I von der Mark (1305-1387) ile özdeşleştirilmiştir.[2] Von der Marck ailesine dahil feodal bir kişilik olan Maria de Looz-Agimont (y. 1336-1410) ile 1346'da evlenmek için Kilise'deki görevinden istifa etti. 1366'dan itibaren Trier başpiskoposu II. Kuno von Falkenstein (y. 1320-1388) ile yakından bağlantılıydı.

Biyografi

Hayali Bernard Trevisan, kariyerine on dört yaşında bir simyacı olarak başlamıştı.[3] Servetlerini artırmak istedikleri için ailesinin iznini almıştı. İlk önce Gotfridus Leurier adında Cîteaux Manastırı'ndan bir keşişle çalıştı. Sekiz yıl boyunca tavuk yumurtası kabuklarından ve at gübresinde saflaştırılmış yumurta sarısından Felsefe taşı yapmaya çalıştılar.[4]

1430'larda Gilles de Rais'in çalışmaları üzerinde etkili olmuş olduğuna inanılıyor.[5]

Daha sonra Jabir ibn Hayyan ve Muhammed ibn Zakariya al-Razi'den öğrendiği damıtma ve kristalleştirme yöntemlerini kullanarak mineraller ve doğal tuzlarla çalıştı. Bunlar üzerinde başarıya ulaşamayınca, bitki ve hayvan materyallerine yöneldi ve sonunda insan kanı ve idrarını kullandı. Çoğu zaman dolandırıcılardan taşa yönelik sırlar ve ipuçları satın almak için servetini yavaş yavaş eritti. Geçmiş simyacıların bıraktığı ipuçlarını bulmak için Baltıklar, Almanya, İspanya, Fransa, Viyana, Mısır, Filistin, İran, Yunanistan, Türkiye ve Kıbrıs da dahil olmak üzere bilinen tüm dünyayı gezdi. Sağlığı, büyük olasılıkla simya ile uğraşırken yarattığı dumanlardan dolayı kötüleşiyordu. Rodos Adası'na yerleşti ve 1490'daki ölümüne kadar Felsefe taşı üzerinde çalışmaya devam etti.

Yazılarının ilk tam baskısı 1565'te Antwerp'te Fransızca olarak ve 1574'te Strasbourg'da Almanca olarak yayınlandı. Almanca baskısı birkaç kez yeniden basıldı.

Atfedilen eserler

On altıncı yüzyılda, birkaç simya eseri Bernard'a atfedilmişti. Örneğin, Trevisanus de Chymico miraculo, quod lapidem philosophiae appellant 1583'te Gerhard Dorn tarafından düzenlenmişti. The Answer of Bernardus Trevisanus, to the Epistle of Thomas of Bononia[6] ve The Prefatory Epistle of Bernard Earl of Tresne İngilizce olarak 1680'de Aurifontina Chymica'da yayınlandı.[7]

Kaynakça

  1. ^ Didier Kahn, (2003), “Recherches sur le Livre attribué au prétendu Bernard le Trévisan (fin du XVe siècle)”, en: Chiara Crisciani & Agostino Paravicini Bagliani (eds.) Alchimia e medicina nel Medioevo, SISMEL – Edizioni del Galluzzo, Firenze, pp. 265-336.
  2. ^ José Rodríguez Guerrero, (2014-2018), “El Correctorium alchimiae (ca.1352-1362) de Ricardus Anglicus y la versión de Bernardus Magnus de Tréveris”, Azogue 3 Aralık 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 8, pp. 216-270.
  3. ^ "Crucibles Summary CHP 1-4". online.redwoods.cc.ca.us. 4 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2022. 
  4. ^ A.E. Waite, The Lives of the Alchemystical Philosophers (Londra, 1888), 126.
  5. ^ Roland Villeneuve, Gilles de Rais p128, Editions Denoel 1955
  6. ^ Thomas of Bononia being described as physician to Charles VIII of France, king at the end of the fifteenth century.
  7. ^ "Databse of alchemy printed books". 4 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Kibre, Pearl (1970). ""Bernard of Trevisan"". Dictionary of Scientific Biography. ss. 22-23. ISBN 0-684-10114-9. 
  • Jaffe, Bernard (1976). Crucibles: The Story of Chemistry, from ancient alchemy to nuclear fission. 4.baskı. New York: Dover Publications Ltd. 
  • Kahn, Didier (2003). "Recherches sur le ‘Livre’ attribué au prétendu Bernard le Trévisan (fin du XVe siècle)", in "Alchimia e medicina nel Medioevo", Micrologus Library IX.
  • Gallina, Furio (2015). "Miti e storie di alchimisti tra il medioevo e l'età contemporanea", Resana: mp/edizioni.
  • José Rodríguez Guerrero, (2014-2018), “El Correctorium alchimiae (ca.1352-1362) de Ricardus Anglicus y la versión de Bernardus Magnus de Tréveris”, Azogue 3 Aralık 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 8, pp. 216–270.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Kimya, maddenin yapısını, özelliklerini, birleşimlerini, etkileşimlerini, tepkimelerini araştıran ve uygulayan bilim dalıdır. Kimya bilmi daha kapsamlı bir ifadeyle maddelerin özellikleriyle, sınıflandırılmasıyla, atomlarla, atom teorisiyle, kimyasal bileşiklerle, kimyasal tepkimelerle, maddenin hâlleriyle, moleküller arası ve moleküler kuvvetlerle, kimyasal bağlarla, tepkime kinetiğiyle, kimyasal dengenin prensipleriyle vb konularla ilgilenir. Kimyanın en önemli dalları arasında analitik kimya, anorganik kimya, organik kimya, fizikokimya ve biyokimya sayılır.

<span class="mw-page-title-main">Bilim</span> bilgiyi inşa eden ve organize eden sistematik sistem ve bu sistem tarafından üretilen bilgi kümesi

Bilim veya ilim, nedensellik, merak ve amaç besleyen, olguları ve iddiaları deney, gözlem ve düşünce aracılığıyla sistematik bir şekilde inceleyen entelektüel ve uygulamalı disiplinler bütünüdür. Kimi kullanımlarda bu tanımın "ilim" için geçerli olmadığının altını çizmek gerekir. Çünkü bilim somut, evrensel olayları kendine konu edinmişken ilim doğaötesi olaylarla da ilgilenebilir fakat somut kanıt sunmaz. Bilimi sınıflandıran bilim felsefecileri bilimi formal bilimler, sosyal bilimler ve doğa bilimleri olmak üzere üçe ayırır. Bilimin diğer tüm dallardan en ayırt edici özelliği, savunmalarını somut kanıtlarla sunmasıdır. Bu sayede bilim, bilinmeyen olguları açıklamamıza ve evreni idrak etmemize güçlü destek olur.

<span class="mw-page-title-main">Felsefe taşı</span> Efsanevi madde

Felsefe taşı, Simya ilmine göre dokunduğu her nesneyi altına dönüştüreceğine inanılan taştır. Kimya bilimine göre herhangi bir maddeyi altına dönüştürmek mümkün değildir. Zira altın bir bileşik değil bir elementtir. Bu taşı elde edebilmek için birçok formül ve deneme yapılmıştır. Bu çalışmalar altın elde etmekte başarısız olmuşlardır ama bu çalışmalar modern kimyanın temellerinin atılmasına vesile olmuştur.

Bartholomeus Anglicus erken 13. yüzyılda Pariste Fransisken düzeni üyesi skolastik bilim insanı. 1240 tarihli Orta Çağda en popüler kitaplardan biri ve ansiklopedinin atası kabul edilen De proprietatibus rerum incelemesinin yazarıdır. Bartholomeo ayrıca Łuków kilisesine psikopos olarak atanmış ve bu pozisyonda takdis edilmemesine rağmen üst düzey görevlerde bulunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kimya tarihi</span> kimya biliminin tarihi

Kimya tarihi, antik çağdan günümüze kadar uzanan zaman aralığında kimya biliminin ortaya çıkışı ve gelişimini konu alır. MÖ 1000 yılına gelindiğinde antik uygarlıklar ileride kimyanın çeşitli dallarının temelini oluşturacak teknolojileri kullanmaktaydı. Ateşin keşfi, cevherlerden metal elde edilmesi, çömlek ve sır yapımı, bira ve şarabın fermantasyon ile elde edilmesi, ilaç ve parfüm yapmak için bitkilerden kimyasalların özütlenmesi, yağın sabuna dönüştürülmesi, cam imâli ve bronz gibi çeşitli alaşımların üretimi bu teknolojiler arasında sayılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Simyacılar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bir simyacı, simya sanatında usta bir kişidir. Batı simyası Yunan-Roma Mısır'ı, Orta Çağ boyunca İslam dünyası ve ardından 13. yüzyıldan 18. yüzyıla kadar Avrupa'da gelişmiştir. Hint simyacıları ve Çin simyacıları sanatın Doğu çeşitlerine katkıda bulunmuşlardır. Simya, günümüzde hala az sayıda kişi tarafından ilgi duyulan bir alan olup simyacı karakterler son dönem kurgusal eserlerde ve video oyunlarında halen yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Simyacı Kleopatra</span>

Simyacı Kleopatra bir Yunan simyacı, yazar ve filozoftu. Pratik simya ile deneyler yaptı ancak aynı zamanda felsefe taşını üretebilen dört kadın simyacıdan biri olarak da kabul edildi. Bazı yazarlar, onu bir damıtma cihazı olan imbik'in mucidi olarak görüyor.

<span class="mw-page-title-main">Eugène Canseliet</span> Fransız yazar (1899 – 1982)

Eugène Léon Canseliet, Fransız yazar ve simyacıdır. Fulcanelli olarak bilinen gizemli simyacının öğrencisiydi. Ustasının kitaplarına önsöz yazmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Giovanni Mercurio da Correggio</span>

Giovanni Mercurio da Correggio İtalyan gezici bir vaiz, hermetikçi ve simyacıdır. Palm Pazar 1484'te Roma'da tuhaf ortaya çıkması nedeniyle, bazı bilim adamları tarafından gerçekte var olmadığına inanılıyordu, ancak bu, onun tuhaflıklarını doğrulayan diğer raporlarla tartışıldı. En önemli takipçisi, İtalyan hümanist şair ve simyacı Lodovico Lazzarelli idi ve Epistola Enoch adlı eserinde Correggio hakkında anlatımları vardır.

Fulcanelli (1920ler), kimliği hâlâ tartışılan bir Fransız simyacı ve ezoterik yazar tarafından kullanılan isimdi. Fulcanelli adı bir kelime oyunu gibi durmaktadır: Antik Roma ateş tanrısı Vulcan ile Tanrı anlamına gelen bir Kenanlı adı ve Kutsal Ateş anlamıyla El kelimesinin birleşiminden oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Basil Valentine</span>

Basil Valentine, varsayılana göre bir 15. yüzyıl simyacısı, muhtemelen Erfurt, Almanya'daki Benedictine Saint Peter Manastırı'nın Canon'u olan Basilius Valentinus isminin İngilizce halidir, ancak daha büyük olasılıkla bir veya birkaç 16. yüzyıl Alman yazarı tarafından kullanılan bir takma addır.

De Alchemia, ilk olarak 1541'de Johannes Petreius tarafından Nürnberg'de yayımlanan bir erken simya yazılarının koleksiyonudur. İkinci baskı, 1550'de Frankfurt'ta matbaacı Cyriacus Jacobus tarafından yayınlandı.

Psikoloji ve Simya, C. G. Jung'un Toplu Eserleri'nin 12.cildidir, Carl Jung'un simya, Hıristiyan dogması ve psikolojik sembolizm arasındaki analojileri incelemesidir.

<span class="mw-page-title-main">Heinrich Khunrath</span>

Heinrich Khunrath veya diğer adıyla Dr. Henricus Khunrath ; Alman doktor, hermetik filozof ve simyacı. Frances Yates onu John Dee felsefesi ile Gül-haçlılar arasında bir bağlantı olarak görüyordu. "Henricus Künraht" şeklinde yazılan adı, Baruch Spinoza'nın Tractatus Theologico-Politicus'un 1670 yayıncısı için bir takma ad olarak kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Pierre-Jean Fabre</span> Fransız hekim (1588 – 1658)

Pierre-Jean Fabre Fransız bir doktor ve simyacı. 1588'de Fransa'nın Castelnaudary şehrinde doğdu ve Fransa'nın Montpellier şehrinde tıp okudu. Paracelsus'un iatrokimyasal tıbbının uygulayıcısı oldu. 1610'dan başlayarak Castelnaudary'de hekimlik yaptı. Otuz Yıl Savaşları sırasında Orta Avrupa'da özellikle şiddetli olan veba konusunda uzman olarak ünlendi. Fabre, veba tedavisi için kimyasal ilaçlar hazırladı. Ayrıca bir dönem Fransa Kralı XIII. Louis'in özel doktoruydu.

<span class="mw-page-title-main">Leyden papyrus X</span>

Leyden papirüs X, MS 3. yüzyılın sonlarında veya belki de MS 250 civarında Yunanca yazılmış ve sahibiyle birlikte gömülmüş ve bugün Hollanda'da Leiden Üniversitesi'nde korunan bir papirüs kodeksidir.

<span class="mw-page-title-main">The Mirror of Alchimy</span>

Simyanın Aynası, Latincede Speculum Alchemiae olarak bilinmekte olan kısa bir simya kılavuzudur. 1597 yılında çevirisi yapılmıştır. İngilizce dilinde basılan ikinci simya metni olarak kabul edilmektedir. Uzun bir süre Roger Bacon'a (1214-1294) atfedilen eser, büyük olasılıkla on üçüncü ve on beşinci yüzyıllar arasında yazan kimliği belirsiz bir yazarın ürünüdür.

<span class="mw-page-title-main">Theatrum Chemicum Britannicum</span> Elias Ashmoleun derlediği İngilizce simya metinleri kitabı

İlk olarak 1652'de yayınlanan Theatrum Chemicum Britannicum, Elias Ashmole tarafından seçilen İngiliz simya literatürünün kapsamlı açıklamalı bir derlemesidir. Kitap, daha önce yalnızca özel el yazmalarında bulunan birçok eseri korudu ve kullanıma açtı. Thomas Norton, George Ripley, Geoffrey Chaucer, John Gower, John Lydgate, John Dastin, Abraham Andrews ve William Backhouse gibi kişilerin simya ayetlerini içeriyor.

<span class="mw-page-title-main">Theatrum Chemicum</span>

Latince: Theatrum Chemicum, altmış yılda altı cilt halinde yayınlanan erken dönem simya yazılarının bir özetidir. İlk üç cilt 1602'de, son altıncı cildin tamamı ise 1661'de yayınlandı. Latince: Theatrum Chemicum Batı dünyasında şimdiye kadar simya konusunda yayınlanmış en kapsamlı toplu çalışma olmaya devam ediyor.

<span class="mw-page-title-main">Sanat ve eğlencede simya</span>

Simyanın, hem simya metinlerinde hem de ana akım eğlencede görülen, sanatla uzun süredir devam eden bir ilişkisi vardır. Edebi simya, Shakespeare'den modern fantezi yazarlarına kadar İngiliz edebiyat tarihi boyunca görülmektedir. Burada karakterler veya olay örgüsü, simyasal bir magnum opus'u takip eder. On dördüncü yüzyılda Chaucer, Terry Pratchett'inkiler gibi son zamanlardaki fantezi eserlerinde hala görülebilen bir simya hiciv akımı başlattı.