İçeriğe atla

Beni Tay

Benî Tay (Arapçaبنو طيّ), büyük bir Arap kabilesidir.

Adını Tay bin Üded bin Zeyd'den alır; Kahtanilerin Kehlan koluna mensupturlar. Tay kabilesinin büyük bir kısmı Hristiyanlığı benimsedi. Daha sonraki yıllarda büyük kısmı Müslüman olan kabilenin Sa'lebe kolunun Haçlı seferlerine kadar Hristiyan kaldığı, Suriye’de Müslümanlara karşı Haçlılar'a yardım ettiği belirtilir.[1]

İslâm’dan önce meydana gelen olaylarda önemli rol oynayan Tay kabilesi şöhreti sebebiyle Suriye kaynaklarında mutlak anlamda Arap karşılığında kullanılır. Kabilenin büyük kısmı Irak sınırında kaldığı için Lahmîler ve İran ile gerçekleştirilen ilişkiler daha önemlidir. Lahmîlerin son kralı III. Nu'man Bin Münzir'in Tay kabilesine mensup iki kadınla evlenerek onlarla akrabalık kurmasına rağmen Taylılar, kabile menfaatleri gereği kendileri gibi Arap olan Lahmîlerin yerine onların siyasi hamisi konumundaki Sasani İmparatorluğu ile birlikte hareket ettiler. Bu kabileden İyâs bin Kabîsa, 602-611 yılları arasında Lahmîlerin başşehri Hîre'de Sasaniler adına bölge valiliği yaptı. Tarihte İran-Arap rekabetinin önemli olaylarından kabul edilen Zükâr Muharebesi'nde Tay kabilesinin de içinde yer aldığı, vali İyâs bin Kabîsa kumandasındaki İran ordusu Beni Bekir kabilesine yenildi. Bu yenilgiye rağmen Tay kabilesinin büyük çoğunluğunun Arap yarımadasının Irak sınırında yaşamayı sürdürdüğü bilinmektedir.[1]

Kaynakça

Özel
  1. ^ a b Apak 2011, s. 187-188.
Genel

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ömer</span> İslam Devletinin ikinci halifesi, sahabe

Ömer bin Hattab, İslâm peygamberi Muhammed'in sahâbesi ve İslâm Devleti'nin Ebû Bekir'den sonraki ikinci halifesidir. Ehl-i Sünnet, Ömer bin Hattab'ı zaman zaman "Ömer'ul-Farûk" diye anarlar. Şiiler ise Ömer'in hâlifeliğini tanımazlar. 23 Ağustos 634 tarihinde Râşidîn Halifeliği'nin ikinci hâlifesi oldu ve bu görevi, öldürüldüğü yıl olan 644'e kadar sürdürdü.

<span class="mw-page-title-main">Eyyûbîler</span> Orta Doğuda hüküm sürmüş olan geç dönem Orta Çağ Kürt devleti (1171–1250)

Eyyûbîler, Eyyûbîler Devleti veya Eyyûbî Sultanlığı, Zengî Devleti'nin komutanı ve daha sonradan Fâtımî Devleti'nin veziri olan Selahaddin Eyyubi'nin 1171 yılında kurduğu Eyyûbî Hanedanı'nın Mısır ve Suriye'de egemen olduğu Sünni Müslüman bir devlettir. En güçlü olduğu dönemde Mısır, Suriye, Irak, Hicaz, Filistin, Libya, Yemen ve Levant bölgelerini egemenliği altında tutmuştur. 1171'de Selahaddin Eyyubi tarafından Mısır'daki Şii Fâtımî Hâlifeliği'nin ortadan kaldırılmasının ardından doğan bir iktidar boşluğuyla tarih sahnesine çıkan devlet, 1187'de Hıttin Muharebesi ile Kudüs'ü Hristiyanlardan geri almış ve Orta Doğu'da önemli bir güç hâline gelmiştir. Hanedanlık, bölgedeki hâkimiyetini 13. yüzyılın ortalarına kadar sürdürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Ebû Bekir</span> İslam Devletinin ilk halifesi, sahabe

Ebû Bekir ya da tam adıyla Ebû Bekir Abdullah bin Ebî Kuhâfe Osmân bin Âmir el-Kureşî et-Teymî, İslam peygamberi Muhammed'in sahâbesi ve Dört Halife'nin ilki. Muhammed sonrası Müslüman toplumda 632-634 arası liderlik ve yöneticilik yapması, bu sebeple Muhammed'in halefi olması kendisine ilk halife unvanını kazandırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sasani İmparatorluğu</span> İslamın gelişinden önceki son Fars imparatorluğu, dördüncü büyük İran hanedanı (224–651)

Sasani İmparatorluğu, dördüncü büyük İran Hanedanı ve ikinci Pers İmparatorluğu'nun adıdır. Sasani İmparatorluğu, son Arşaklı hanedanı (Partlar) kralı IV. Artabanus'u yenmesinin ardından I. Ardeşir tarafından kurulmuş, son Sasani hükümdarı Şehinşah III. Yezdigirt'in (632-651), erken Halifelik'le yani ilk İslam Devleti ile girdiği 14 senelik mücadeleyi kaybetmesiyle sona ermiştir. İmparatorluğun sınırları bugünkü İran, Irak, Azerbaycan, Ermenistan, Afganistan, Türkiye'nin doğu bölgesi, Suriye'nin bir kısmı, Pakistan, Kafkaslar, Orta Asya ve Arabistan'ın bir kısmını kapsıyordu. II. Hüsrev'in hükümdarlığı (590-628) sırasında Mısır, Ürdün, Filistin ve Lübnan da kısa süreli olarak imparatorluğa dahil oldu. Sasaniler, imparatorluklarını 'İranşehr' ايرانشهر (Iranshæhr) 'İranlıların (Aryanların) memleketi' diye adlandırırlardı.

<span class="mw-page-title-main">Hâşimoğulları (Hicaz)</span> Arap kraliyet ailesi

Hâşimoğulları veya Hâşimîler, Hüseyin bin Ali tarafından kurulan Arap ailesi. İslam peygamberi Muhammed'in mensup olduğu Benî Haşim ailesine bağlı bir Kureyş boyu olduğunu iddia etmektedirler. Ayrıca kan bağı ve kabile birlikteliği yoluyla Kızıl Deniz boyunca kurulan hanedanların sahibi olan boy. Sülale ismini İslam peygamberi Muhammed'in büyük-büyükbabası Haşim bin Abdimenaf'dan alır. I. Dünya Savaşı esnasında İngiliz desteğiyle Osmanlı Devleti'ne isyan etmiş, Arap Yarımadası'nın kontrolünü eline geçirmiş, fakat birkaç yıl sonra Suudi Hanedanlığı'na yine bir isyanla kaybetmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Irak Selçukluları</span>

Irak Selçukluları, Büyük Selçuklu Devleti'nin sekizinci sultanı Sencer'in Oğuzlar tarafından yenilerek esaretinde hastalanarak öldükten sonra İki Irak 'ı yöneten Selçuklular.

Pazuki, farklı bölgelerde harflerle telaffuz edilen bir Türk kabilesinin adıdır. Pazuki, zamanla farklı kelimeler haline gelen Türkçe kelimeleri Bezuki, Bozuk, Bozuki, Pizuk, Bizik'e benzer, ancak genel olarak fonetik kökenleri Türkçedir. Türkçe Buzuk kelimesi aynı zamanda kabile bölünmelerinden biri olan Oğuz Türklerinin adıdır. Tarihin iniş ve çıkışları nedeniyle, bu kabile farklı bölgelere göç etmiş ve birçok dili kabul etmiştir ve uzak iklim ve topraklardaki bu göçler bu insanların zaman içinde birçok farklı kültür ve dili kabul etmesine neden olmuştur. Ve zamanla, bu insanların orijinal kimlikleri bir belirsizlik döneminde kalıyor, ancak bu kabilenin ana dili bu insanların çoğunun bu dili unuttuğu Türkçe idi.

<span class="mw-page-title-main">Gassânîler</span> Helenleşmiş Hristiyan Arap Krallığı (MS 220-638)

Gassânîler, 200-636 yılları arasında Suriye'de hüküm sürmüş Monofizit Hristiyan Arap devleti.

<span class="mw-page-title-main">Râşidîn Halifeliği</span> Kurulan ilk İslam halifeliği (632–661)

Râşidîn Halifeliği, İslâm peygamberi Muhammed'in halefi olan ilk halifeliktir. Muhammed'in MS 632'deki vefatından sonra ilk dört ardışık halifesi (halef) tarafından yönetildi. Bu halifeler, Sünni İslam'da topluca Râşidîn ya da "Doğru Yolda olan" halifeler olarak bilinirler. Bu terim Şîa'da kullanılmaz, çünkü Şii Müslümanlar ilk üç halifenin yönetimini meşru görmez.

<span class="mw-page-title-main">Hazrec</span>

Hazrec, İslâmiyet’ten önce Medine şehrinde yaşayan bir Arap kabilesinin ismi.

Kilâb b. Rebîâ ya da Benî Kilâb b. Rebîâ, Arapça: بنو كلاب بن ربيعة) 6. yüzyıl ortasından 9. yüzyıl ortalarına kadar Necid bölgesini, 7. yüzyıl ile 13. yüzyıl arasında da Kuzey Suriye'yi kontrol eden Arap kabilesidir.

Secah bint el-Hâris bin Süveyd, Peygamber olduğunu iddia etmiş Arap kadın.

<span class="mw-page-title-main">Lahmîler</span> Antik Arap monarşisi

Lahmî Krallığı ya da Benû Lehm, 300 ile 602 yılları arasında başkenti Hîre olan güney Irak'ta hüküm sürmüş Arap krallığı. Aralıklı ama genellikle Sasani İmparatorluğu'nun müttefiki ve kukla devletiydi ve Bizans-Sasani savaşlarına katılmıştır. Lahmî Krallığı daha ziyade Arap edebiyatını çeşitli suretlerle etkilemiş olmasıyla tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Hîre</span> İnsan yerleşimi

Hîre, günümüzde güney orta Irak'ta Kufe'de bulunan Mezopotamya'da antik bir şehir.

<span class="mw-page-title-main">Cerrâhîler</span>

Cerrâhîler Filistin, Belkā ve Kuzey Arabistan'da yaşayan ve X ve XI. yüzyıllarda bu bölgede önemli rol oynayan bir aile.

Kelb, Yemen menşeli büyük bir Kahtani Arap kabilesidir.

Mahzum, Mekke'de yerleşik Kureyş kabilesinin kolu olan Arap kabilesi.

Huzaa, güçlü Kelb ve Tanukhid da dahil olmak üzere, esas olarak Suriye ve kuzeybatı Arabistan'da yoğunlaşan, en azından 4. yüzyıldan, Bizans yönetimi zamanında, 12. yüzyıla kadar, erken İslam döneminde bir Arap kabile konfederasyonuydu. Suriye merkezli Emevi Halifeliği'nin (661-750) ilk halifeleri altında, Huzaa kabilesi, yönetim ve askeri alanda ayrıcalıklı bir konuma sahipti. İkinci Fitne (683-692) döneminde, Yemen'deki rakipleri olan Kays kabilesine karşı Yemen fraksiyonu olarak Güney Arabistan ve diğer kabilelerle ittifak kurdular. Bu ittifakı kurarken, Huzaa'nın liderleri, kuzey Arap ataları Ma'ad'ı bir kenara bırakarak, soylarını Güney Arap Himyer'e göre yeniden düzenlediler ve bu, ilk İslam alimleri arasında yüzyıllarca süren tartışmalara yol açtı.

Mezhic, Yemen kökenli bir Kahtani Arap kabilesi.

Bu sayfada 632 yılında kurulan Râşidîn Halifeliği'nde 632'den 640'a kadar yaşanan olaylar yer alıyor.