Mısır tanrıları Mısır mitolojisinde adı geçen tanrılardır.
Gılgamış Destanı, antik Mezopotamya'dan günümüze ulaşan en eski edebiyat eseri ve Piramit metinlerinden sonra en eski ikinci dini metin olarak kabul edilen destansı bir şiirdir. Gılgamış'ın yazınsal tarihi, Üçüncü Ur Hanedanlığı'ndan kalma Uruk Kralı Bilgamış hakkında yazılan beş Sümer şiiriyle başlar. Bu bağımsız hikâyeler, daha sonra Akadcada birleşik bir destan için kaynak olarak kullanılmıştır. "Eski Babilce" yorumu olarak bilinen bu birleşik destanın günümüze ulaşan ilk yorumu, MÖ 18. yüzyıla dayanır ve adını açılışından almıştır. Destanın sadece birkaç tableti günümüze ulaşmıştır. Sîn-lēqi-unninni tarafından derlenen daha sonraki Standart Babilce yorumu, MÖ 13. yüzyıldan 10. yüzyıla kadar uzanır ve Sha naqba īmuru açılışına dayanır. Bunun yaklaşık üçte ikisi daha uzundur ve on iki tabletlik yorum kurtarılmıştır. En iyi kopyalardan bazıları, MÖ 7. yüzyılda yaşamış olan Asur Kralı Asurbanipal'in kütüphane kalıntılarında keşfedilmiştir.
Marduk, antik Mezopotamya'daki geç dönem tanrılarından birinin adıdır. Hammurabi zamanında Babil, Fırat vadisinin politik merkezi olduğunda, Babil panteonunun başı olarak Marduk'a tapınılmaya başlanmıştır. Babil yaratılış destanı olan Enûma Eliş'te tanrıların en büyüğü ilan edilmiştir.Destana göre o aynı zamanda babil'in koruyucu tanrısıdır.
Ninhursag veya Ki, Sümer mitolojisindeki ana-tanrıça, Yer tanrıçasıdır. Genellikle Enlil'in kız kardeşi olarak gösterilir.
Utu, Akadca Şamaş adıyla da bilinen eski Mezopotamya Güneş tanrısıdır. Her gün dünyada olan biten her şeyi gördüğüne inanıldı ve adaletten ve gezginlerin korunmasından sorumluydu. İlahi bir yargıç olarak, yeraltı dünyasıyla ilişkilendirilebilirdi. Ek olarak, tipik olarak hava tanrısı Adad ile birlikte kehanet tanrısı olarak hizmet edebilirdi. Evrensel olarak birincil tanrılardan biri olarak kabul edilirken, özellikle Sippar ve Larsa'da saygı görüyordu.
Odin, Cermen mitolojisinde yer alan önemli bir tanrı. Odin ile ilgili günümüze ulaşan çoğu bilginin kaynağı olan İskandinav mitolojisi; Odin'i bilgelik, şifa, ölüm, kraliyet, bilgi, savaş, zafer, büyücülük, şiir, çılgınlık, şamanlık, ilham, şairlik, hava, rüzgar ile ilişkilendirir. İskandinav mitolojisine göre tanrıça Frigg'in kocasıdır. Genellikle en yüce Cermen tanrısı olarak kabul edilir. Eski İngilizce ve Eski Saksoncada Wōden, Eski Felemenkçede Wuodan ve Eski Yüksek Almancada Wuotan adıyla bilinir. Tüm bu adların kökeni ise Ana Almanca *Wōđanaz'dır. İngilizce dahil birçok Cermen dilinde çarşamba günü, bu tanrının adını taşır.
Anunnaki, antik Sümer, Akad, Asur ve Babillerin mitolojik geleneklerinde ortaya çıkan bir tanrı grubudur. Kaç Anunnaki olduğu ve hangi rolü üstlendiklerine dair açıklamalar hem değişkenlik gösterir hem de çoğu zaman tutarsızdır. Akad öncesi dönemden kalma en eski Sümer yazılarına göre Anunnaki, panteondaki en güçlü tanrılardır; gök tanrısı An ile yer tanrıçası Ki'nin torunlarıdır, asıl işlevleriyse insanlığın yazgısını belirmektedir.
Sümer mitolojisi, Sümerler'in yıkılışlarına kadarki dönemde din ve bilimle ilgili kültürünü içerir. Birçok tanrı ve tanrıçaları vardır ve onlar Sümer mitolojisini oluşturur. Bu tanrılar ve tanrıçalar Yaradılış Destanı, Tufan hikâyesi gibi edebî eserlerde açıkça belirtilmektedir.
Hellheim Cermen mitolojisinde yeraltı dünyası. Loki ve Angrboda'nın kızı tanrıça Hel bu dünyanın kraliçesidir ve burası onun adıyla anılır. Hel İskandinav kozmolojisindeki 9 diyardan biri olan Helheim veya Niflheimr olarak anılır. Efsanevi yerin Midgard'ın en kuzeyi ve aynı zamanda onun altındaki Yeraltı Dünyası olduğu söylenir. Haysiyetsizlik içinde (yaşlılık,kaza) ölenler Hellheim'a, savaşarak haysiyeti ile ölenler ise Valhalla'ya ve Frejya'nın salonu Folkvanger'a gidecektir. Bu da İskandinav mitolojisinde evrensel bir iyi ve kötü anlayışını simgeler.
Antik Mezopotamya Ölüler Diyarı veya Yeraltı Dünyası, daha çok Sümercede Kur, Irkalla, Kukku, Arali ya da Kigal ve Akadcada Erṣetu olarak bilinir, sakinlerinin "dünyadaki yaşamın karanlık bir örneğini" sürdürdüklerine inanıldığı yerin derinliklerinde bulunan karanlık, kasvetli bir mağaradır. İçecek ya da yiyecekleri sadece kuru tozdur ve ölen kişinin aile fertleri, libasyon içmeleri için serbest bırakılır. Sümer yeraltı dünyasında, antik dünyanın diğer yaşamdan sonra hayatlarından farklı olarak ölenin kesin bir yargısı yoktur ve ölüler yaşamdaki işlerinden dolayı ne cezalandırılır ne de ödüllendirilir. Bir insanın yeraltı dünyasında var olma niteliği, onun gömülme şartlarına göre belirlenir.
Nintinugga, Babil şifa tanrıçası ve Ninurta'nın eşidir. Akad mitolojisinin tanrıçası ile özdeştir ve Bau olarak bilinir. Daha sonra ise Gula ve tıbbi büyülerde Bēlet ya da Balāti olarak da bilinir. Bunların dışında "büyük şifacı" anlamınd Azugallatu olarak da bilinir. Nin-Karrak, Nin Ezen, Ga-tum-dug vee Nm-din-dug bilinen diğer adlarıdır. "Toprağın büyük şifacısı", "kara başlıların büyük şifacısı", "bitki yetiştiricisi", "hastaları iyileştiren kadın" ve "karada hayat yaratır" sıfatlarıyla bilinmekteydi ve bunlar, Nintinugga'yı iyileştirici güçlere sahip bir bitki örtüsü/doğurkanlık tanrıçası hâline getirmiştir. Anu'nun kızı ve Ninurta'nın karısıydı. Hegir-Nuna (Gangir) dahil yedi kızı vardı.
Semiramis, MÖ 9. yüzyılda yaşamış Asur kraliçesi ve tanrıçasıdır.
Proserpina, Yunan tanrıçası Persefoni'nin Latince adıdır.
Sümer, Babil ve Akad mitolojisinde Neti, yeraltı dünyasında yaşayan küçük bir tanrıdır. Yeraltı dünyasının baş bekçisi ve tanrıça Ereshkigal'in hizmetkarıdır. Neti, diyarın yedi kapısını açıp tanrıçayı kabul ettiği destansı "Inanna'nın Yeraltı Dünyasına İnişi" efsanesinde belirgin bir şekilde öne çıkmaktadır.
Ninshubur İnanna ile ilişikli Sukkal (Vezir) lakaplı Sümer tanrısıdır. Adı Sümerce " Subartu'nun Kraliçesi" anlamına gelir. Frans Wiggerman, bu ismin genellikle "Hizmetçilerin Kraliçesi" olarak anlaşıldığını öne sürüyor. Ninshubur İnanna'nın habercisi olarak Hermes ya da Iris ile de ilişkilendirilebilir.
Mami, Babil destanı Atra-Hasis'te ve diğer yaratılış efsanelerinde geçen bir tanrıçadır. Muhtemelen Ninhursag ile eş anlamlıydı. İnsanoğlunun çamurdan ve kandan yaratılmasında görev almıştır. Nintu efsanelerinin belirttiği gibi ilk yedi insan embiriyosunu yaratmıştır. Enki'nin önerisi üzerine tanrılar kendi aralarından birini öldürüp o tanrının kanını ve etini kil ile karıştırarak insanlığı yaratmak için kullandıklarında, o Belet İli olmuş olabilir. Belet-ili veya Nintu olarak da bilinir. Adının alternatif biçimleri Mama ve Mammitum'dur.
Mezopotamya tanrıları, bölge halkları tarafından tapınım gören tanrılardır.
Ishara modern Suriye'nin kuzey bölgelerinde bulunan belirsiz bir tanrıçadır. İlk olarak Ebla'da göründüğü ve buradan da Hurri panteonuna dahil edildiği söylenir.
