İçeriğe atla

Bedreddin Aynî

Bedreddin Aynî(1362-1451), Dönemin Hanefî fakihi ve başkadısı Aynî'nin tam adı Mahmûd b. Ahmed b. Mûsâ b. Ahmed b. Hüseyin b. Yûsuf b. Mahmud el-Bedr Ebû Muhammed Ebu's- Senâ b. Şihâb el-Halebî el-Aynî'dir. Künyesi Ebu's-Senâ ve Ebû Muhammed, lakabı Bedruddîn'dir. Kendisinin el-Aynî, diye isimlendirilmesi doğduğu şehrin o zaman Ayıntâb olarak adlandırılmasından kaynaklanmaktadır. Hicri 26 Ramazan 762 miladi 1362'de doğdu. Hicri 4 Zilhicce 855'te miladi 1451'de Mısır'da vefât etti. Cenâze namazını Yahya Munâvi Ezher'de kıldırdı. Kendinin yaptırdığı Medresetu'l-Ayniyye'ye defnedildi. Kendisi kısa boylu, uzun sakallı, zeki, hataları hemen düzelten, dinin keskin kılıcı, sarf ve nahivde söz sahibi, hadis ve tarih hafızı, fıkıh ve hadis de müçtehit, hızlı ve güzel yazan, sultanlara ilim öğreten ve onları ikâz eden bir şahsiyettir. Bir gecede Kuduri'nin Muhtasar'ını tercüme edebilecek kabiliyette bir alimdir. Kendisine taassub ve intihâl iftiraları atılmıştır. Fıkhen Hanefi, itikaden Maturidi'dir. Bursalı Tahir Efendi tarafından Osmanlı Devleti'nin hudutları içinde yaşamamasına rağmen Osmanlı alimi sayılmıştır.[1][2]

vi, Şeyh Zunnûn, Hayruddin Kasir, Siracuddin Ömer, Şeyh Mikail, Haydaru'r-Rûmi, Şemsuddin Rai, Celâluddin Siri, Muiz el-Hanefi, İbn Zeyn Arabi, Takiyyuddin Dicvi, Kutbuddin Halebi, Heysemi, Siracuddin Bulkini, Ahmed Ayntâbi,Kazvini, Bihisni, Kahtavi, Ebu'l-Feth Askalani ve Keşşafi vb.[3]

Tefsir ve Tecvid Keşşâf, Ebi'l-Leys, Medârik, Nûniyye ve Şatibiyye

Sarf,Nahiv ve Belağat İzzi, Hârûniyye ve Şerhi, Merah, Şadiye ve şerhi Caraberdi, Misbâh, Cümel(Cürcaniyye), Davu'l-Misbâh, Muğni, Teshil, Kafiye, Mufassal, Elfiyye, Şerhu'l-Mutavassit, Telhis, Tibyân-i Tîbî, Şerhu'l-Halhâli, Miftâh, Mutavvel ve Şeyhi Seyrâmi

Kaynaklar

  1. ^ "Bedruddin Aynî'nin "El-Binâye Şerhu'lHidâye" Adlı Eserinde Hadisle İstidlâl Metodu". 10 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Mâ'tûk, Sâlih Yûsuf, Bedruddîn el-Aynî ve Eseruhu fi İlmi'l-Hadis Dâru'l-Beşâiri'l-İslâmiyye. 
  3. ^ Sakallı, Talat, Bedruddin Ayni TDV Yay. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Fatıma</span> İslam peygamberi Muhammedin küçük kızı

Fatıma bint Muhammed, Fatımatü'z-zehra, İslam peygamberi Muhammed'in kızı, Ali bin Ebu Talib'in eşi.

<span class="mw-page-title-main">Ebu Hanife</span> Hanefî mezhebinin öncüsü ve imamı olan din bilgini

Ebû Hanîfe veya tam adıyla Ebû Hanîfe Numân bin Sâbit bin Zûtâ bin Mâh İslam dininin dört fıkıh mezhebinden birisi olan Hanefi mezhebinin kurucusu ve Sünni fıkhının en büyük üstâdlarından biri sayılan İslam fıkıh ve hadis bilgini. Asıl adı "Nu’man bin Sâbit" olup sevenlerince ismi "İmâm-ı Â’zam" unvanıyla birlikte anılır.

<span class="mw-page-title-main">Sünnilik</span> en yaygın İslam mezhebi

Ehl-i Sünnet ve'l-Cemâat, kısaca Ehl-i Sünnet ya da Sünnîlik, İslam dininin dünya üzerindeki iki büyük kolundan biri ve %77-80'lik bir oran ile en büyük mensubunun bulunduğu mezhepler grubudur. Zaman zaman Sünnî İslam veya Sünnî mezhebi ifadesi de kullanılır. Günümüzde Sünnîlik, kendi içerisinde günümüzde yaşayan iki akaid mezhebi, dört fıkıh mezhebini içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">İbn Kesir</span> Hadis ve tefsir bilgini, tarihçi

İbn Kesîr, Suriyeli muhaddis, müfessir ve tarihçi. Memlüklüler devrinde yaşamış tarih, tefsir ve fıkıh konusunda uzmanlaşmış tanınmış bir alimdir. İslam dünyasında kaynak bir tarih kitabı olan El Bidaye ve'n Nihayeyi yazmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mâtürîdî</span>

Mâtürîdî ya da tam adıyla Ebû Mansûr Muhammed bin Muhammed bin Mahmûd el-Mâtürîdî es-Semerkandî,, İslam dininin iki itikadi mezhebinden birisi olan Mâtürîdîlik mezhebinin kurucusu ve Hanefîlik mezhebine bağlı olanların itikad imamı sayılan İslâm alimi.

Abdullâh el-Hararî eş Şeybi el-Abderî , İslam alimi, muhaddis.

<span class="mw-page-title-main">Yusuf Hemedanî</span> Din bilgini

Yusuf Hemedani, (1048-1140) önde gelen din bilginlerindendir. Rey ile Hamedan arasında Bûzencird adlı bir köyde doğmuştur. Merv şehrinde türbesi bulunmaktadır. Ebû Yakûb Yusuf Hemedanî, Hoca Ahmed Yesevî ile Abdülhâlik Gucdüvânî'nin hocasıdır.

Muhammed Nur'ül Arabi, Son dönem melamiliğin piri. 1813-1887 arasında yaşamış sufi. Çeşitli sufi üstadlarından ders almış olan ve hayatının büyük kısmını Anadolu ve Rumeli topraklarında geçiren Seyyid Muhammed Nur, Abdülbaki Gölpınarlı tarafından Üçüncü Devir Melamiliği şeklindeki tanımlanan dönemin de öncüsü kabul edilmektedir.

Muhammed bin Ahmed el-Kurtubi,, Eserlerinde Ehl-i Sünnet'i savunan, başta Mu’tezile olmak üzere İmâmiye, Râfiziyye, Kerrâm’îyye gibi fırkaları eleştiren âmelde Malikî, i'tikatta Eş’ari olmakla birlikte, mezhep taassubuna karşı tavır takınan ve taklitçiliği bir metot olarak benimsemediğini dile getiren Endülüslü ve Arap, muhaddis, müfessir, fakih, dilci ve kıraat âlimi.

Teftazanî ya da tam adıyla Sadeddîn Messud b. Fahrüddîn Ömer b. Burhâneddîn Abdullâh el-Herevî el-Horâsânî et-Teftâzânî eş-Şâfiî, 14. yüzyıl'da yaşamış Fars mutasavvıf ve İslam düşünürü.

<span class="mw-page-title-main">Hanefilik</span> İslam mezhebi

Hanefîlik ya da Hanefî mezhebi, İslam dininin Sünnî (fıkıh) mezheplerinden biri. Hanefilerin itikatta (inançta) mezhepleri ise Mâtürîdîliktir. İsmini asıl adı Nûman bin Sâbit olan kurucusu Ebu Hanife'den (699-767) alır. Başta Türkiye, Türkmenistan, Özbekistan, Kazakistan ve Kırgızistan gibi Türkî ülkeler olmak üzere Balkanlar, Tacikistan, Afganistan, Suriye, Ürdün, Bangladeş ve Pakistan'da yaygındır. Dört Sünnî mezhebin nüfus açısından en genişidir. Takipçileri, Sünni nüfusun yarısından fazlasını oluşturmaktadır. Hanefîlik, günümüzde en çok bağlısı bulunan fıkıh mezhebidir. Mezhebin görüşleri El-İhtiyar adlı eserde bir araya toplanmıştır.

Bu liste, Kur'an'ın indirilmeye başladığı 7. yüzyıl'dan günümüze kadar literatürdeki müfessirleri ve varsa eserlerini toplu halde içermektedir. Müfessirin yaşadığı yüzyıl için, ölüm tarihi esas alınmıştır.

Muhammed Zahid Kevserî, Osmanlı dönemi din alimi, düşünür ve yazar.

<span class="mw-page-title-main">Küleynî</span>

Kuleynî, Şii hadis ve fıkıh bilgini.

İbn-i Salah Kürt hadis âlimi ve fakih. Şehrizor'da doğmuştur. Asıl adı Osman bin Abdürrahmân bin Osman bin Mûsâ bin Ebi’n-Nasr el-Kürdî eş-Şehrezûrî’dir. Künyesi, Ebû Amr, lakabı Takiyyüddin'dir ancak, 'İbn-i Salah' diye anılmıştır.

Bu sayfada İslâm peygamberi Muhammed'in ölümünden günümüze kadar hadis alanında çalışmış din alimleri (muhaddis) listelenmiştir. Liste alimlerin yaşadıkları yüzyıla göre hazırlanmış ve ölüm tarihleri esas alınmıştır.

Şerif er-Radî tam adıylaEbü’l-Hasen Muhammed b. el-Hüseyn b. Mûsâ, Şii âlim ve Nehсü'l Belâga adlı kitabın yazarı olan Arap edebiyatinin yazarı ve şairi.

İbnü'l-Mutahhar el-Hillî tam adıyla Cemâlüddîn el-Hasen bin Yusuf bin Ali İbnü'l-Mutahhar el-Hillî Iraklı Şii usul ilmi âlimi.

<span class="mw-page-title-main">Hasan Tusi</span>

Muhammed b. Hasan Tusi ; meşhur adıyla "Şeyh Tusi" hicri 385 / 460 yılında Tus şehrinde dünyaya gelmiştir. Hicri kameri dördüncü ve beşinci asırlarda yaşayan Şeyh Tusi, İranlı şii alim ve büyük fakihlerinden sayılmaktadır. 51 kadar eserinin olduğu belirtilmiştir. Şeyh Tusi, şiilerin büyüğü olarak da bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">İbn Âbidin</span> Osmanlı dönemi Hanefî fıkıh bilgini

İbn Âbidin, Osmanlı dönemi Hanefî fıkıh bilgini. Redd'ül-Muhtar adlı eseri ile tanınmıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.