İçeriğe atla

Beatrice Mtetwa

Beatrice Mtetwa
Beatrice Mtetwa in 2014
MilliyetZimbabveli
MeslekAvukat
Tanınma nedeniİnsan hakları çalışmaları
ÖdüllerCPJ Uluslararası Basın Özgürlüğü Ödülü (2005)
Uluslararası Ludovic – Trarieux İnsan Hakları Ödülü (2009)
Uluslararası Cesur Kadınlar Ödülü (2014)

Beatrice Mtetwa, insan hakları ve basın özgürlüğü konusunda çalışmalar yapan Zimbabveli avukat. The New York Times gazetesi 2008 yılında Mtetwa'yı ‘’Zimbabve’nin en iyi insan hakları avukatı’’ olarak nitelendirmiştir.[1]

Hukuk eğitimi

Mtetwa 1981 yılında Botsvana ve Svaziland Üniversitesi hukuk fakültesinden doktora derecesiyle mezun oldu. 1981-1983 yılları arasında Svaziland’da davacı avukatı olarak çalıştı.[2] 1983 yılında Zimbabve’ye yerleşti. Zimbabve’de 1989 yılına dek savcı olarak görev yaptı.[2] 1989 yılında kamu görevinden ayrılarak, bağımsız avukatlık yapmaya karar verdi. Kısa süre sonra da insan hakları hukuku konusunda uzmanlaşmaya başladı.[2] Davalarından birisinde Zimbabve’nin Özel Gönüllü Kuruluşlar Yasası’na karşı başarılı bir savunma gerçekleştirdi. Bu yasaya göre hükümet, sivil toplum kuruluşlarının yönetim kurulu üyelerini dağıtma ve değiştirme hakkına sahipti.[2] Devam eden yıllarda Mtetwa, 2000 yılındaki parlamento seçimlerinden sonra 37 bölgenin seçim sonuçlarına itiraz etti.[2] Mtetwa aktivizminin sebebini bir belgeselde şu şekilde açıkladı; “Ben hükümete isyan etmeye çalışmıyorum. Bunu herhangi bir çıkar, ün veya para için de yapmıyorum. Yapıyorum, çünkü bu yapılması gereken bir iş…’’[3]

Mtetwa yerel veya uluslararası alanda savunması dolayısıyla dikkatleri üzerine çekmiştir.[4] 2003 yılında Zimbabve’den tehcir edilen The Guardian gazetesinden muhabir Andrew Meldrum’un tehcirini durduran kararı, uçak kalkmadan sadece dakikalar önce Harare Uluslararası Havalimanı görevlilerine ileterek, tehcirin önüne geçmiştir.[5] Ayrıca 2005 Zimbabve Seçimlerinde akreditasyonsuz çalıştığı iddiasıyla tutuklanan Sunday Telegraph muhabirleri Toby Harnden ve Julian Simmonds’u savunarak beraat etmelerini sağladı.[4] 2008 yılının nisan ayında aynı gerekçeyle tutuklanan New York Times muhabiri Barry Bearak’ı da savundu ve beraat ettirdi.[1] Mtatwa, buna benzer şekilde 2008 Zimbabve Başkanlık Seçimleri esnasında tutuklanan birçok yerel gazetecinin de avukatlığını üstlendi.[6]

Saldırı ve tehditler

2003 yılında Mtetwa alkollü araç kullandığı iddiasıyla gözaltına alındı. Polis karakolunda üç saat sonra resmi bir suçlama olmaksızın salıverilen Mtetwa’nın serbest bırakılmadan önce dövüldüğü ve boğazının sıkılarak işkence edildiği bildirildi. Gözaltına alındıktan sonra iki gün konuşamayan Mtetwa, üçüncü gün, içinde tıbbi delilleriyle birlikte kendisine işkence yapan polisler hakkında suç duyurusunda bulundu.[4] 2007 yılında Mtetwa, bir gösteri yürüyüşü esnasında yine polis saldırısına uğradı ve kauçuk joplarla darp edildi.[6][7] Mtetwa, Gazetecileri Koruma Komitesi ile yaptığı bir röportajda kendisine yönelen potansiyel saldırıları önleme prosedürünü şöyle anlattı:

Uluslararası kariyeri

2005 yılında Gazetecileri Koruma Komitesi’nin verdiği CPJ Uluslararası Basın Özgürlüğü Ödülü’nü kazandı.[4] Ödülün gerekçesinde ‘’Mtetwa kişisel risk alarak yasaların özgür gazetecilere karşı silah olarak kullanıldığı bir ülkede gazetecileri ve basın özgürlüğünü savundu.’' cümlesine yer verildi.[4] 2008 yılında Benjamin Button Yaşam Boyu Başarı Ödülünü kazandı.[6] Beatrice Mtetwa sivil toplum kuruluşlarının yanı sıra birçok resmi kurumdan da ödül almıştır. 2009 yılında Avrupa Barosu İnsan Hakları Enstitüsünden Uluslararası Ludovic-Trarieux İnsan Hakları Ödülü'nü kazanmıştır. (Bu ödül avukatlarca, kariyeri boyunca kişisel feragatlerde bulunarak dünya çapında insan hakları savunuculuğu yapan, etkinliklerde bulunan avukatlara verilmektedir.)[8] 2010 yılında Amerikan Barosu Uluslararası İnsan Hakları Ödülü'ne layık bulunmuş,[2] 2011 yılında ise Case Western Üniversitesi'nin verdiği Inamori Etik Ödülü'nü kazanmıştır.[9] Son olarak da 2014 yılında Uluslararası Cesur Kadınlar Ödülü’yle onurlandırılmıştır.[10]

İlk olarak Kanada'daki St.Francis Xavier Üniversitesi'nden (2013) çeşitli platformlarda elde ettiği başarıları için, daha sonra Güney Afrika'da bulunan Rodos Üniversitesi’nden (2016) Zimbabve'deki insan hakları alanındaki çalışmaları dolayısıyla fahri doktora derecesiyle onurlandırılmıştır.

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ a b Barry Bearak (2008). "In Zimbabwe Jail: A Reporter's Ordeal". The New York Times. 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2011. 
  2. ^ a b c d e f "Mtetwa Wins 2010 International Human Rights Award". American Bar Association Section of Litigation. 2010. 20 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2011. 
  3. ^ "'Zimbabwe: Shadows and Lies'". PBS Frontline. 2004. 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2011. 
  4. ^ a b c d e f "IPFA 2005 - Beatrice Mtetwa". Committee to Protect Journalists. 2005. 3 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2011. 
  5. ^ "Zimbabwe's feisty freedom fighter". BBC News. 18 Ekim 2005. 7 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2011. 
  6. ^ a b c "CPJ to honor five international journalists". Committee to Protect Journalists. 16 Eylül 2008. 3 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2011. 
  7. ^ "Zimbabwe police assault lawyers". BBC News. 8 Mart 2007. 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2011. 
  8. ^ "Ludovic-Trarieux Prize site". 18 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2020. 
  9. ^ "Past Recipients". Case Western Reserve University. 10 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2012. 
  10. ^ "US Honors International Women of Courage". Voice of America. 4 Mart 2014. 5 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2014. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Gazetecilik, olayların, olguların, fikirlerin ve insanların etkileşimi üzerine toplumu en azından bir dereceye kadar doğru bilgilendiren raporların araştırılması, yayınlanması ve dağıtımıdır. Bir isim olarak gazetecilik mesleği, bilgi toplama yöntemleri ve editoryal edebi tarzlar için geçerlidir. Gazetecilik mesleğini yapan kişilere gazeteci denir.

<span class="mw-page-title-main">Robert Mugabe</span> 2. Zimbabve cumhurbaşkanı (hd. 1987-2017)

Robert Gabriel Mugabe, Zimbabveli siyasetçi. Mugabe, Afrika ülkesi Zimbabve'de 1987 ile 2017 yılları arasında devlet başkanlığı makamında bulunmuştur. Mugabe makamdaki son yıllarında dünyada görevdeki en yaşlı devlet başkanı olarak görev yapmıştır.

Sınır Tanımayan Gazeteciler, Paris kökenli, basın özgürlüğünü savunan uluslararası bir sivil toplum kuruluşudur. Robert Ménard, Rony Brauman ve gazeteci Jean-Claude Guillebaud tarafından 1985 yılında kuruldu. Jean-François Julliard 2008 yılına kadar genel sekreter olarak görev yaptı. İngiliz muhabirler organizasyondan bahsederken sıklıkla Fransızca ismini veya baş harflerini (RSF) kullanırlar. BM, UNESCO, Avrupa Konseyi ve Uluslararası Frankofoni Örgütü'nde danışman statüsündedirler. 10 farklı ülkede büroları ve 130 farklı ülkede muhabir ağları bulunmaktadır. Aldıkları fonlardan ve arka plan desteklerinden sonraki en önemli dayanakları, İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi'nin 19. maddesi olan "Her ferdin fikir ve fikirlerini açıklamak özgürlüğüne hakkı vardır. Bu hak fikirlerinden ötürü rahatsız edilmemek, memleket sınırları söz konusu olmaksızın bilgi ve fikirleri her araç ile aramak, elde etmek veya yaymak hakkını içerir." cümlesidir.

Zimbabve doları, 1980'den 12 Nisan 2009'a kadar Zimbabve'de kullanılan para birimi idi.

<span class="mw-page-title-main">Nedim Şener</span> Türk gazeteci

Nedim Şener, Türk gazeteci ve yazardır.

<span class="mw-page-title-main">Muharrem Erbey</span>

Muharrem Erbey, insan hakları konusunda çalışan avukat, PEN üyesi yazar, İnsan Hakları Derneği eski yöneticisi. KCK operasyonu kapsamında 24 Aralık 2009'da gözaltına alınan Erbey, Barış ve Demokrasi Partisi üyesi yedi belediye başkanının da bulunduğu 23 kişiyle birlikte 26 Aralık'ta tutuklandı. Kaldığı Diyarbakır D Tipi Cezaevi'nde açlık grevlerine de katıldı. Cezaevindeyken çeşitli ödüller aldı, adına kampanyalar yapıldı. 4 yılın ardından tahliye edildi. Günümüzde avukatlık yapmakta ve özellikle hasta tutuklularla ilgilenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Ni Yulan</span> Çin asıllı avukat, insan hakları savunucusu

Ni Yulan, insan hakları konusunda çalışmalarıyla tanınan Çinli avukat. Ni hukuk çalışmalarına 1986 senesinde başladı. Çin Tehciri, Weiquan Hareketi gibi marjinal grupları insan hakları ekseninde savunarak kendisini bu alanda ispat etti. Ni insan hakları konusundaki çalışmalarına 2001 yılında, 2008 Pekin Olimpiyatları dolayısıyla Pekin'deki bazı mahallelerin yıkılması sürecinde başladı. Ni komşularını, evlerini kurtarmaya çalışmak ya da en azından adil bir tazminat talebinde bulunmak için örgütledi. 2002 yılında Ni, komşusunun evinin yıkımını filme çekerken tutuklandı. Yargılanması sonucunda bir yıl hapis cezası aldı. 2002 yılında cezaevinde yapılan işkence sonucunda Ni sakatlandı ve bu tarihten itibaren tekerlekli sandalye kullanmaktadır. 2008 Pekin Olimpiyatları'ndan kısa süre sonra Ni mahallelerinden olmuş sakinler adına yaptığı çalışmalardan dolayı tekrar tutuklandı ve iki yıl hapis cezasına çarptırıldı. Serbest kaldıktan sonra artık kendi evi de yıkıldığı için bir çadırda yaşamaya başladı. 7 Nisan 2011'de, Ni ve kocası Çin Hükûmetinin muhalefete karşı ülke çapında yaptığı baskıya yönelik yaptıkları çalışmalar dolayısıyla polis tarafından gözaltına alındı. Çin yetkilileri, 29 Aralık 2011'de Yulan'ın hilekarlık davasında yargılanmasına karar verdiler. Nisan 2012'de Ni, "sorun yaratmak" ve "dolandırıcılık" nedeniyle iki buçuk yıl hapse mahkûm edildi. Kocası Dong Jiqin, benzer şekilde "sorun yaratmak" suçlamasıyla iki yıl hapse çarptırıldı. 2011 yılında Ni, Hollanda Hükûmeti tarafından verilen İnsan Hakları Lalesi Ödülü'ne layık görüldü. 2016 yılında Ni, Uluslararası Cesur Kadınlar Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Şadi Sadr</span>

Şadi Sadr Avukat, insan hakları aktivisti, deneme yazarı, gazeteci ve LGBT insan hakları savunucusu. Shadi Sadr İran Adalet Genel Müdürlüğünün kurucusu ve İcra Direktörüdür (JFI). Eserleri ünya çapında yayınladı ve ders verdi. 1965 Uluslararası Mahkemesinde hakim olarak görev yapıyor.

<span class="mw-page-title-main">Jestina Mukoko</span>

Jestina Mukoko Zimbabweli insan hakları aktivisti ve Zimbabve Barış Projesi yöneticisi. Eski bir gazeteci ve haber spikeri olan Mukoko Zimbabve Devlet Televizyonu'nda çalışmıştır. 2010 yılında Mukuko ülkesindeki kadın ve insan hakları konusundaki çalışmaları, cesareti ve liderliği dolayısıyla ABD Dışişleri Bakanlığı'nın verdiği Uluslararası Cesur Kadınlar Ödülü’ne layık görülmüştür. Ödülünü 10 Mart 2010 tarihinde düzenlenen bir törenle almıştır. Mukoko aynı yıl Colby Collage’da insan hakları eğitim ortağı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Jenni Williams</span>

Jennifer Louis Williams, Zimbabveli insan hakları eylemcisi.

<span class="mw-page-title-main">Sergey Dorenko</span>

Sergey Leonidovich Dorenko, Rus televizyon gazetecisi ve haber muhabiri.

Azerbaycan Cumhuriyeti Anayasası'nın uyarlanmasından sonra (1995), Azerbaycan'da yasal reformlar kapsamında demokratik ilkelere ve uluslararası hukukun gerekliliklerine uygun olarak yeni yasal düzenlemeler ve değişiklikler yapılmıştır. Genel olarak, Azerbaycan Anayasasında temel insan ve sivil hakları ve özgürlükleri ile ilgili 48 madde bulunmaktadır. Anayasanın 3. bölümü özellikle Azerbaycan vatandaşlarının insan hakları, mülkiyet hakları, eşitlik hakları, fikrî mülkiyet hakları, medeni haklar, sanıkların hakları, grev hakkı, sosyal güvenlik hakkı, oy kullanma hakkı ve ifade, vicdan ve düşünce özgürlüğü haklarını kapsamaktadır. 28 Aralık 2001 tarihinde Azerbaycan Cumhuriyeti Millet Meclisi, Azerbaycan Cumhuriyeti İnsan Hakları Komisyonu adında bir kurumun kurulması için anayasa kanununu kabul etti ve 5 Mart 2002'de cumhurbaşkanı bunun uygulanması, yasal çerçevesinin oluşturulması ve işleyişi hakkında bir kararname imzaladı.

Çoğu Azerbaycanlı, çeşitli bilgiyi zorunlu olarak hükûmet yanlısı ve hükûmet kontrolü altındaki televizyondan yayınlarından alıyor. Bir STK olan "Gazeteciler Özgürlüğü ve Güvenliği Enstitüsü (IRFS)" 2012 raporuna göre Azerbaycan vatandaşları Azerbaycan'daki insan hakları konuları ile ilgili nesnel ve güvenilir haberlere erişememekte ve halk kamu yararına olan konularda yetersiz bilgilendirilmektedirler. Yetkili güçler, ülke içindeki medya özgürlüğünü kısıtlamak için bir dizi kısıtlama getirmektedirler. Muhalefet, bağımsız medya kuruluşları ve gazetecilerin matbaalara ve dağıtım araçlarına erişimleri sınırlıdır. Bu kişiler uydurma suçlamalardan dolayı hapis cezası dahil olmak üzere hükûmetin susturma taktiklerine maruz kalabilmektedirler.

Cezayir'deki gazetecilerin çalışma koşulları, 1962 bağımsızlık savaşından bu yana gelişti. 1990'dan sonra, Basın Yasası kaldırılarak daha fazla basın özgürlüğü sağlandı. Ancak 1990'lardaki iç savaşla birlikte 70'ten fazla gazeteci Teröristler tarafından öldürüldü. Cezayir'de 1993 ile 1998 yılları arasında 60 gazeteci öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Eynulla Fetullayev</span>

Eynulla Fetullayev Azeri gazeteci ve haftalık bağımsız Rusça yayın yapan Realny Azerbaijan ve Azerice günlük yayın yapan Gündəlik Azərbaycan gazetelerinin genel yayın yönetmeni. Azerbaycan'da hükûmetin politikalarını eleştirdiği ve Hocalı katliamı hakkındaki yorumları nedeniyle dört yıl hapis yattı. Cezası Sınır Tanımayan Gazeteciler, Uluslararası PEN Kulübü ve Gazetecileri Koruma Komitesi tarafından kınandı ve Uluslararası Af Örgütü onu bir vicdan mahkûmu ve 2011'de davasını "öncelikli dava" olarak nitelendirdi.

Gazetecileri Koruma Komitesi, Amerika'nın kâr amacı gütmeyen sivil toplum kuruluşudur. Merkezi New York'tur. Komite basın özgürlüğünü destekliyor ve gazetecilerin haklarını savunuyor. American Journalism Review kuruluşu bu organizasyonu gazeteciliğin kızıl hacı olarak adlandırdı.

<span class="mw-page-title-main">Dmitri Muratov</span> Rus gazeteci ve televizyon sunucusu

Dmitri Andreyeviç Muratov, Rus gazeteci, Novaya Gazeta gazetesinin kurucusu ve genel yayın yönetmenidir. 2021 Nobel Barış Ödülü'nü, "demokrasinin ve kalıcı barışın ön koşulu olan ifade özgürlüğünü koruma çabaları" nedeniyle Maria Ressa ile birlikte aldı.

<span class="mw-page-title-main">Katsyarına Barıseviç</span>

Katsiaryna Barysevich, Belaruslu bir gazetecidir. Bağımsız haber sitesi Tut By'ın personel muhabiridir. Belarus için Avrupa Radyosu ve diğer medya kuruluşlarında çalıştı. 2020'de Raman Bandarenka'nın ölümünü bildirdi. 19 Kasım 2020'de Minsk'te tutuklandı.

Türk-Ermeni gazeteci Hrant Dink'in 19 Ocak 2007 tarihinde İstanbul'da öldürülmesinin ardından, 20. yüzyılın başlarından bu yana Türkiye'de öldürülen gazetecilerin çeşitli listeleri yayınlandı. Bu listelerden biri Türkiye Gazeteciler Cemiyeti tarafından yayınlandı. Listede 1909-2022 yılları arasında öldürülen 68 gazetecinin ismi yer almaktadır. "Hapisteki Gazeteciler Platformu" Nisan 2012'de 112 isim içeren bir liste yayınlamıştır. Ancak, ölümlerin kurbanların meslekleriyle doğrudan bağlantılı suikastlar olup olmadığını belirlemek için özellikle ilk vakalar hakkında ayrıntılı bilgi edinmek zordur.

İsrail-Hamas Savaşı'nda gazetecilerin öldürülmesi, diğer gazetecilere yönelik şiddet eylemleriyle birlikte, 1992'den bu yana İsrail-Filistin çatışmasında gazeteciler için en ölümcül ve 21. yüzyılda gazeteciler için en ölümcül dönemdir. Committee to Protect Journalists'e göre, 5 Nisan 2024 itibarıyla Gazze, İsrail ve Lübnan'daki çatışmalar 108 Filistinli, 3 Lübnanlı ve 2 İsrailli gazetecinin hayatına mal oldu. Gazze hükûmeti medya ofisi tarafından Temmuz 2024'te yapılan bir sayıma göre öldürülen Filistinli gazeteci sayısı 160'dır.