İçeriğe atla

Beçin Kalesi

Koordinatlar: 37°16′30″K 27°47′21″D / 37.27500°K 27.78917°D / 37.27500; 27.78917
Beçin Kalesi
Kalenin genel görünümü
Harita
Genel bilgiler
TürKale
KonumMilas, MuğlaTürkiye
Koordinatlar37°16′30″K 27°47′21″D / 37.27500°K 27.78917°D / 37.27500; 27.78917
TamamlanmaMÖ 4. yüzyıl

Beçin Kalesi Muğla'nın Milas ilçesinde bulunan tarihi kale.

Kale, Milas'ın 5 km. güneyinde, Ören karayolu üzerinde, ovaya hakim bir tepe üzerindeki yer almaktadır.

Adı bir Orta Çağ İtalyan belgesinde Pezona, İbn Battuta‘da Berçin, Menteşe ve Osmanlı kaynaklarında Peçin olarak geçer. Kalenin yer aldığı tepe üzerindeki insan yerleşimleri Tunç Çağı'nda başlasa da kale Bizans döneminde inşa edilmiştir. 14. yüzyılın ilk yarısına kadar küçük bir yerleşim olarak kalan Beçin bu tarihte Menteşe Beyliği tarafından fethedilerek başkent haline getirildi. Özellikle Menteşe beylerinden Ahmed Bey tarafından imar edilen kale içi yerleşiminin gelişmesi başkent buradan Balat'a taşınınca durdu. Osmanlı zamanında yönetim merkezi Muğla'ya taşınınca kale içi yerleşimi önemini tamamen yitirdi ve harap duruma geldi. Günümüzde kazı ve restorasyon çalışmaları yapılmakta olan kale UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesine dahil edilmiştir.

Menteşe Beyliği dönemi

Kaynaklarda Menteşe beylerinin oturduğu başkentler için farklı yerler zikredilir. Beyliğin kurucusu Menteşe Bey Fethiye'de, ondan sonra yerine geçen Mesud Bey ise Milas'ta oturmuştur. Mevlana'nın torunu Ulu Arif Çelebi Mesud Bey'i Milas'ta ziyaret etmiştir.

Mesud Bey'den sonra yerine geçen Orhan Bey, babasının yaklaşık 1320 yılındaki ölümünü müteakip Rodos‘a başarısız bir sefer düzenlemiştir. Seferden sonra ise kısa süreliğine kıyı bölgelerden daha içeride güvenli bir şehir olan Muğla'ya yerleşmiştir. Orhan Bey Muğla'dan sonra Beçin'e yerleşmiş ve burayı başkent yapmıştır. Paul Wittek, Orhan Bey‘in ovada yer alan Milas yerine ovaya hakim konumdaki Beçin Kalesi'nde kalmasını da kalenin stratejik önemine ve güvenliğinin yüksek olmasına bağlar.[1]

1332 yılında Muğla'yı ardından da Milas'ı ziyaret eden Arap seyyah İbn Battuta Orhan Bey'le Beçin'deki konağında görüşmüştür. İbn Battuta kaledeki mescidin inşa halinde olduğundan bahseder:

Beçin Şehir Meydanı
Bu Menteşe oğlu saygın sultan Şücaeddin Orhan Bey olup, yüzü ve hayatı güzel mükemmel bir hükümdardır. Genellikle Fakih ve bilginlere büyük bir değer verir onları sarayında ağırlardı. Bu hükümdar bize iyilikler gösterdi. Binek hayvanları verdi ve ihtiyaçlarımızı giderdi. Oturduğu yer, Milas yakınında, iki mil uzaklıkta Barçın şehridir. Burası yeni ve bir tepe üzerindedir. Orada güzel binalar ve camiler vardır. Sultan orada bir cuma caminin temelini attırmış olup yapılması henüz bitmemişti. Biz O'na bu şehirde rastladık. Orada Ahi Ali'nin zaviyesine indik.[2]

Orhan Bey'in ölümünden sonra beylik oğlu İbrahim Bey tarafından yönetilmiş o da ölünce oğulları beylik topraklarını paylaşmış ve beyliğin birliği bozulmuştur. Bu dönemde Beçine Musa Bey sahip olmuştur. Musa Bey ölünce yerine kardeşi Ahmed Gazi geçmiştir.

Osmanlı dönemi

Beçin, yaklaşık 1390 yılında Osmanlı hakimiyetine girdi. Bu tarihe kadar Menteşe Beyliği için önemli bir merkez olan Beçin, Osmanlı'nın yeni oluşturduğu sancağın başkentini Milas'a, 1425'ten sonra da Muğla'ya taşımasıyla önemini yitirdi. Nitekim Beçin'de Osmanlı devrine ait hiçbir yapıya rastlanmaz. 17. yüzyılda kaleyi gezen Evliya Çelebi, kaleiçi yerleşimin eskiden büyük bir şehir olduğunu[3] ama gezdiği şehrin ve kale surlarının harap durumda olduğunu yazmıştır. Evliya Çelebi kaleiçinde yirmi hane bulunduğunu, kalenin ise hapishane olarak kullanılıp bir dizdar ve yirmi askeri olduğunu yazmıştır.

18. yüzyıla Beçin tamamen terk edilmiştir. Bu asırda Milas'a gelen batılı seyyahlar Richard Pococke ve Richard Chandler'in eserlerindeki ifadeler de bunu destekler.

Kaledeki yapılar

Beçin, bulunduğu tepeyi tamamen çevreleyen surlar ve güneyindeki yerleşim alanlarından oluşur. Kale içindeki Roma dönemi yapıları tahrip olmuş, sadece bir şapel kalıntısı günümüze ulaşmıştır. Nispeten sağlam durumdaki yapılar Menteşe Beyliği zamanından kalmadır. Bu yapılar şunlardır:

  • Ahmed Gazi Medresesi
  • Orhan Camii
  • Kızıl Han
  • Kara Paşa Han
  • Yelli Camii ve medresesi
  • Mültezim Evi: 2000 yılında yapılan kazılarda ortaya çıkarılan yapı muhtemelen Osmanlı döneminde yaşamış bir vergi memurunun eviydi. Kazıda bulunan kömürleşmiş ahşap kısımlar ve eşyalar bu konağın bir yangın geçirdiğini göstermektedir. 2001 ve 2002 kazılarında ise 3 farklı noktada, meşin keseler içinde ve toplamda 30 kg.'dan fazla Osmanlı dönemine ait gümüş sikkeler bulunmuştur. Bu buluntu Türkiye'de bir kazıda ele geçmiş en büyük sikke miktarıdır.[4] Gümüş sikkelerin çoğunluğu III. Mehmed döneminde (1595-1603) diğerleri de 1520 ila 1617 yılları arasında darbedilmiştir. İçlerindeki tek altın sikke Kanuni devrine aittir. Osmanlı sikkelerinin dışında Kırım Hanlığına ve Avrupa devletlerine ait sikkeler de definenin kıymetli parçalarıdır. Arkeoloji literatürüne Beçin Definesi olarak geçen sikkeler, geçirdiği yangında bir kısmı erimiş olsa da toplamda 60.000'e yakını kurtarılmıştır.
  • İsimsiz zaviye: İç kalede, Ahmed Gazi Medresesi'nin doğusunda yer almaktadır. Kitabesi olmayan zaviye muhtemelen Ahmed Gazi döneminde inşa edilmiştir.
  • Büyük Hamam: İç kalede Ahmet Gazi Medresesinin kuzeyindedir. Osmanlı kayıtlarında Ahmed Gazi'nin vakıfları arasında sayılan hamam bu olmalıdır. Buna göre hamam 14. yüzyıl ikinci yarısında inşa edilmiştir.
  • Lokman Zaviyesi
  • Menteşe Mezarlığı
  • Yelli Hamamı
  • Orman Tekkesi
  • Emir Avlusu
  • Seymenlik Hamamı
  • Seymenlik Zaviyesi
  • Bey Hamamı
  • Bey Konağı
  • Deve (Üç göz) Hanı
  • Arınma Kuyusu
  • Bey Havuzu

Ulaşım

Beçin Kalesi, Milas şehir merkezinde yer alır. Muğla-Söke-Bodrum kavşağından Ören tabelasını takip ederek üç km. sonra kaleye ulaşılır. Kale Bodrum'a 50 km, Milas-Bodrum Havaalanı'na 17 km, İzmir'e 197 km. ve Muğla'ya 65 km uzaklıktadır.

Resimler

Kaynakça

  1. ^ Wittek, 1944, s.68.
  2. ^ İbn Battuta Seyahatnamesi, 2004, s.421.
  3. ^ ...taşra varuş gayet büyük bir şehr-i azim imiş..., Seyahatname, 9. cilt
  4. ^ Sanat Tarihi Dergisi, sayı 13/1, 2004, s.129-167

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Osman Gazi</span> Osmanlı Beyliğinin kurucusu ve ilk padişahı (1299–1324)

I. Osman veya bilinen adlarıyla Osman Gazi ya da Osman Bey, Osmanlı Beyliği ve Osmanlı Hanedanı'nın kurucusu ve beyliğin ilk padişahı olan Türk hükümdar ve komutandır. Yaşadığı dönemde liderliğini yaptığı beylik başlangıçta küçük bir Türk beyliği iken, ölümünden sonraki yüzyıllarda büyük bir imparatorluğa dönüştü. Dedesinin Süleyman Şah veya Gündüz Alp isimli olduğu ve soyunun Oğuzların Bozok koluna mensup Kayı boyuna dayandığı düşünülmektedir. Büyükannesi Hayme Hatun, babası Ertuğrul Gazi ve annesi Halime Hatun'dur. Tarihçi Âşıkpaşazâde'nin yazdığına göre Osman Gazi, bir taraftan kendisinin Oğuzların Üçok koluna mensup "Gök Alp" neslinden olduğunu ileri sürerken diğer taraftan da kendi dedesinin isminin "Kaya Alp oğlu Süleyman Şah" değil, "Kutalmışoğlu Süleyman Şah" olduğunu söylediği iddia edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Karesi Beyliği</span> Türk beyliği

Karesi Beyliği, Karesioğulları Beyliği, Karasi Beyliği veya Karasioğulları Beyliği, Anadolu Selçuklu Devleti'nin gerilemesinden sonra Oğuz boyları tarafından Balıkesir-Çanakkale ve Bergama yöresinde kurulan Anadolu Türk beyliğidir. Eşrefoğulları'ndan sonra en kısa hüküm süren beyliktir. Bu yöredeki ilk Türk devletidir.

<span class="mw-page-title-main">Orhan Gazi</span> 2. Osmanlı padişahı (1324–1362)

Orhan Gazi veya Orhan Bey, Osmanlı İmparatorluğu'nun ikinci padişahıdır. 1324 ile 1362 yılları arasında hüküm sürmüştür. Babası Osman Gazi'den 16.000 km² olarak aldığı beyliği, oğlu I. Murad'a 95.000 km² ila 100.000 km² arsa bıraktığı biliniyor.

<span class="mw-page-title-main">Nilüfer Hatun</span> Orhan Gazinin eşi ve Murad Hüdavendigarın validesi. Valide Hatun ( 1362 - 1383)

Nilüfer Hatun,, Yarhisar Tekfuru'nun kızı, Osmanlı Devleti'nin ikinci padişahı Orhan Gazi'nin eşidir. Rumeli Fatihi Süleyman Paşa ve Osmanlı Devleti'nin üçüncü padişahı I. Murad'ın annesidir. Bursa ve İznik'te büyük izler bırakmıştır. Bursa'nın Nilüfer ilçesinin ve Nilüfer Çayı'nın adı ondan gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Menteşe Beyliği</span> Anadoluda bir Türk beyliği

Menteşeoğulları Beyliği Anadolu Selçuklu Devleti'nin çökmesi ve dağılmasıyla başlayan Anadolu Beylikleri döneminde Güneybatı Anadolu’da kurulmuş bir Türk beyliğidir. Sınırları aşağı yukarı bugünkü Muğla iline denk gelen bu beyliğin hakimiyeti, 13. yüzyılın ortalarından 15. yüzyılın başlarına kadar devam etti. Diğer Anadolu Beylikleri gibi Osmanlı İmparatorluğu hakimiyetine girdi. Muğla ili Osmanlı Devleti'nin son dönemlerine kadar Menteşe Sancağı olarak anıldı.

<span class="mw-page-title-main">Milas</span> Muğlanın ilçesi

Milas, Muğla'nın 13 ilçesinden birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Germiyanoğulları Beyliği</span> Batı Anadoluda eski bir Türk beyliği

Germiyanoğulları Beyliği, Anadolu Selçuklu Devleti’nin çökmesi ve dağılmasıyla başlayan Anadolu Beylikleri döneminde Batı Anadolu’da Kütahya merkezli olarak kurulmuş bir beyliktir. Germiyan adının anlamı Farsçada "sıcak" anlamına gelen germâ sözcüğünden, yine Farsçadaki çoğul üretme takısı -yân ile türetilmiştir. "Ilıcalar" anlamına gelir. Germiyan aşiretinin menşei hakkında çeşitli görüşler vardır.

<span class="mw-page-title-main">Çamovalı, Milas</span> Milasın mahallesi

Çamovalı , Muğla ilinin Milas ilçesine bağlı bir mahalledir. Milas'a 18 km, Bodrum'a 40 km,Ören'e 45 km,Güllük'e de yaklaşık 20 km kadar mesafededir.

<span class="mw-page-title-main">Anadolu beylikleri</span> 13. yüzyıldan itibaren Anadolu’nun çeşitli bölgelerinde kurulmuş olan Türk ülkelerine verilen genel ad

Anadolu Beylikleri, Anadolu Türkmenlerinin 1071'deki Malazgirt Savaşı'ndan sonra Anadolu’da kurdukları devletlerdir. Savaşın hemen ardından, özellikle Doğu Anadolu Bölgesi ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde kurulan devletlere Birinci Dönem Anadolu Beylikleri denir. Anadolu'nun batı ucunda İznik'i başkent edinen, sonradan da Haçlı Seferleri nedeniyle başkentini Konya'ya taşıyarak Orta Anadolu merkezli olarak devam eden Anadolu Selçuklu Devleti’nin zayıflaması ve yıkılmasından sonra kurulan devletler ise İkinci Dönem Anadolu Beylikleri olarak ifade edilir.

<span class="mw-page-title-main">Ağaçlıhüyük, Milas</span>

Ağaçlıhüyük, Muğla'nın Milas ilçesine bağlı bir mahalledir.

<span class="mw-page-title-main">Taşlıca, Marmaris</span>

Taşlıca, Muğla ilinin Marmaris ilçesine bağlı mahalledir.

Muğla Ulu Cami, Muğla'da 14. yüzyıl Anadolu Selçuklu dönemine ait tarihi yapı. Muğla şehrindeki en eski camidir. Ayrıca Türkiye'deki önemli Selçuklu eserlerinden biridir.

Şücaeddin I. Süleyman Bey ya da yaygın kullanılan ismiyle I. Süleyman Paşa, tahmini olarak 1309-1340 yılları arasında hüküm sürmüş Candaroğulları Beyi. Oğlu İbrahim'in tertip ettiği bir zaviyenin vakfiyesine göre Padişah unvanını kullandığı bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Menteşe Sancağı</span> Osmanlı idari yapılanmasında bir birim

Menteşe Sancağı, Osmanlı Devleti zamanında günümüzdeki Muğla iline denk gelen sancak.

Menteşe Bey, Adını taşıyan Menteşe Beyliği'nin kurucusu ve ilk hükümdarı.

Menteşeoğlu Mesud Bey, Menteşe Beyliği'nin ikinci hükümdarı.

Menteşeoğlu Şücaüddin Orhan Bey, Menteşe Beyliği'nin üçüncü hükümdarı.

Tabae, Türkiye'nin güneybatısında Antik Karya'da bir kent, ancak tarihçi Strabon'a göre bu kent Karya sınırındaki bir ovada kurulmuş Firigya kentiydi. Günümüzde Denizli'nin Kale ilçesinin yaklaşık 5 km. güneyinde, Muğla'ya giden karayolunun sağında yer almaktadır. Burada yer alan antik kale ilçeye de adını vermiştir.

Bu sayfada 1330'lu yıllarda Osmanlı imparatorluğu'nda yaşanan olaylar yer alıyor.