Bay Bruskino
 | |
| Özgün isim | Il signor Bruschino, ossia Il figlio per azzardo |
|---|---|
| Müzik | Gioacchino Rossini |
| Libretto | Giuseppe Maria Foppa, |
| Gala | 27 Ocak, 1813 |
| İlk gösterim yeri | Teatro San Moise, Venedik |
| Oyuncular | |
Bay Bruskino (İtalyanca: Il signor Bruschino, ossia Il figlio per azzardo), Gioacchino Rossini tarafından bestelenen 1-perdelik operatik fars ("farsa giocosa per musica") veya komik operadır. Venedik'li şair Giuseppe Maria Foppa tarafından yazılan libretto "Alissan de Chazet ve E.T.M. Ourry" tarafından Fransızca yazılan Le fils par hasard, ou ruse et folie (Bir şans eseri oğul veya kurnazlık ve delilik) adlı bir tiyatro fars oyunundan uyarlanmıştır. Bu eserin prömiyer temsili 27 Ocak, 1813'te Venedik'te "Teatro San Moise Tiyatrosu"'nda yapılmıştır.
Hazırlanma, içerik ve temsiller
Toplam olarak 39 opera eseri besteleyip hazırlayan Gioacchino Rossini'nin 1810-1813 döneminde hazırladığı, "Evlilik Senedi (La Cambiale di Matrimonio)" ile başlayan bir perdelik komik opera serisinin dördüncüsü ve sonuncusudur.
Bu tip 1 perdelik operatik eserler 18. yüzyıllın sonlarında ve 19. yüzyılın başlarında Venedik operasever seyirciler tarafından çok sevilen ve tutulan janrda olan operalardı. Bu tip oyunlar küçük sayıda şarkıcı-oyuncular ile seyircilerle daha yakından, daha samimi bir ilişki kurmayı sağlamakta idi. Bu tip oyunlarda genel olarak 5-8 sayıda şarkıcı-oyuncu rol bulunmakta idi. Bunlardan ikisi birbirine aşık iki kişi (bu eserde Sofiya ve Florville), asgari iki tane komedi aktörü (bu eserde Bruskino baba, Gaudenzio ve Filiberte) ve bir veya daha fazla sayıda daha az önemli olan roller (bu eserde genç Bruskino, Marianna ve polis komiseri) bulunmakta idi. Bu tip operatik farslarda oyuncu-şarkıcılardan kendilerine göre anında uydurarak şahsi tuluat yapma şeklinde komedi yapmaları beklenmekte idi ve çok kere bu eserlerde oyuncu-şarkıcılar şahsi olarak dil sürçmeleri yaparlardı. Örneğin, bu oyunda baba Bruskino "Of. Burası ne sıcak" cümlesini çok kere tekrar etmektedir. Diğer opera janrı eserlerle karşılaştırıldığı zaman genellikle opera eserlerinde şarkı söyleme yeteneği gayet önemli görülmekte iken, kısa operatik fars oyunlarında tiyatro oyunculuğu ve komedi yetenekleri gayet önemli olmakta idi. Rossini'nin hazırladığı operatik fars eserlerinde aşırı duygusallığın da önemli olduğu kabul edilmektedir. Rossini bu eserinde yeni müziksel efektler kullanmıştır. Örneğin, uvertürde ikinci keman seksiyonun kemancılarına önlerinde bulunan nota sehpasına yaylarıyla vurma direktifi verilmiştir. Bu eserin enerjetik ve neşeli uvertürü modern müzik konserlerinde Rossini'nin popüler olarak konserlerede çalınan opera eseri üvertürlerinden birisi olmuştur. Genel olarak Rossini'nin bu eseri gayet hızla gelişen, neşeli, hayat dolu bir müziksel komedi olarak tasvir edilmiştir.[1]
Bu opera eseri 19. yüzyılın içinde ve 20. yüzyıl başlarında hiç popüler değildi. Kuzey Amerika'da ilk temsilleri 20. yüzyıl başlarında 9 Aralık 1932'de New York'taki Metropolitan Opera'da yapıldı. İngiltere'de ise prömiyer temsili 14 Temmuz 1960 bir amatör opera trupu olan Kent Operası tarafından sergilenildi. Günümüzdeki opera evlerinde de pek popüler değildir. Opera temsilleri hakkında 1996'dan itibaren gayet detaylı bilgiler toparlayıp yayımlayan "Operabase" websitesinin 2015/16 sezonunda temsil sayılarına göre istatistiklerinden elde edilen sıralamaya göre "Bay Bruskino" 21 temsille Rossini operaları arasında 20. sırada ve tüm opera eserleri arasında 529'uncu sıradadır.[2]
Roller
| Rol | Ses tipi | Prömiyerde roller, 27 Ocak 1813 (Orkestra şefi:-) |
|---|---|---|
| Gaudenzio, Özel öğretmen ve Sofiya'nın hamisi | bas | Nicola De Grecis |
| Sofiya | soprano | Teodolinda Pontiggia |
| Bruskino (baba) | bas | Luigi Raffanelli |
| Bruskino (oğul genç) | tenor | Gaetano Dal Monte |
| Florville, Sofiya'nın sevgilisi | tenör | Tommaso Berti |
| Filiberto, hancı | bas | Nicola Tacci |
| Marianna, oda hizmetçisi | soprano | Carolina Nagher |
| Polis Komiseri. | tenör | Gaetano Dal Monte |
| Uşaklar | Sessiz roller |
Konu özeti [1]
İçerikteki Zaman: 18. yüzyıl
İçerikteki Mekan: Fransa'da Gaudenzio'nun şatosu.
Sofiya ve Florville birbirlerine âşıktırlar. Ama Sofiya'nın eski özel öğretmeni ve sonra hamisi olan Gaudenzio bu çiftin evlenmelerine karşı çıkar ve hamisi olduğu Sofiya'nın böyle evlenme yapmasını kıza yasaklar. Buna neden Gaudenzio ile Florville'nin babası olan Senatör Florville ile birbirlerine ebedi düşman olmalarıdır. Florville'nin babası ölmüştür ve bu şekilde Sofiya ile evlenmesine bir engel ortadan kalkmıştır ama Gaudenzio inatla bu evlenme aleyhindedir. Gaudenzio, Sofiya'yanın kendinin eski bir arkadaşı olan baba Bay Bruskino'nun oğlu genç Bruskino ile evlenmesini istemektedir. Fakat Sofiya kendini nişanlandıkları genç Bruskino'yu hiç görmemiştir. Gaudenzio eski arkadaşı Bay Bruskino ile mektuplaşarak Sofiya'nın genç Bruskino ile nişanlanmasını kabul ettiğini Bruskino baba ve genç oğluna bildirmiştir.
Bay Bruskino, oğlu genç Bruskino'yu yeni nişanlısı ile buluşup nikâh kıydırıp evlenmek üzere Fransa'da Gaudenzio'nun şatosuna göndermiştir. Uzun olan yolda Genç Bruskino bir handa gecelemesi gerekmiştir. Genç Bruskino konakladığı handa kumar oynayarak elindeki parayı kaybedip ekstradan 400 frank kadar borçlanmış ve ne kumar borcunu ne de hancı Filiberto'ya konaklama borcunu ödeyememiştir. Bunun üzerine hancı genç Bruskino'yu borcunu ödeyinceye kadar tutuklayıp handan ayrılmasını önlemiştir. Genç Bruskino bu parayı istemek üzere babasının arkadaşı Gaudenzio'ya bir mektup yazmıştır.
Hancı Filiberto bu mektupla ve genç Bruskino'nun kendini tanıtmak için taşıdığı tanıtma mektubuyla birlikte borç parayı almak için Gaudenzio'nun şatosuna gelmiştir. Buraya gelmekte iken şans eseri Florville ile karşılaşmış, Florville kendini genç Bruskino'nun kuzeni olarak tanıtarak ondan durumu öğrenmiştir. Bu bilgiyi edinen Florville bir plan yaparak Gaudanzio'ya kendini genç Bruskino olarak tanıtmaya ve böylece onun hamisi olduğu Sofiya ile sahte genç Bruskino hüviyeti ile bir evlilik yapmayı sağlamaya karar vermiştir. Ne Sofiya ne de Gaudenzio genç Bruskino'yu şahsen tanımaktadır.
Florville bu planı uygulamaya başlayıp işleri planladığı gibi gitmekte iken Gaudanzio'nun şatosuna baba Bay Bruskino'nın gelmiş olduğu haberi gelir ve işler daha da karışır. Florville Bay Bruskino'yu o daha Gaudenzio ile görüşmeden önce bulur. Ona, kendisi ve Sofiya'nin birbirlerine âşık olduklarını ve 400 frank kumar borcu olan oğlunun Sofiya'ya kabul edilir bir talip olmayacağını anlatır. Zaten Bay Bruskino Gaudenzio'nun eski düşmanı Senatör Florville olan düşmanlığını oğluna da yapmasını makul görmemektedir. Bu nedenlerle baba Bruskino Florville'in kendi oğlu genç Bruskino olduğunu ilan etmekten çekinmez. Böylece Gaudanzio sahte genç Bruskino (gerçekte Florville) ile hamisi olduğu Sofiya'nın hemen kontratlar değiştirilerek nikâhının kıyılmasına kabul eder. Fakat tam bu işlemler sona erdikten sonra hancı Filiberto yanında gerçek genç Bruskino ile şatoya tekrar gelir. Gerçek boylece açığa çıktığında Gaudanzio artık hamisi olduğu Sofiya'nın sevdiği Florville ile evlenmesine itirazını bırakır ve iki aşığın ortaya çıkardıkları aldatmacaları da affeder. Finale de Florville Baba Bruskino'dan kendini affetmesini diler ve Gaudenzio ise arkadaşı olan baba Bruskino'nu kendi oğluna sempati göstermeyip ona iyi babalık yapmadığı için tenkit eder.
Orkestradaki çalgılar
Rossini, bu eserin partitur notalarında şu küçük orkestrayı öngörmüştür:
Resitatifler için
- 1 klavsen, (viyolonsel ve kontrabas)
Eserdeki müziksel parçalar
|
|
Seçilmiş ses kayıtları [4]
| Yıl | Roller (Gaudenzio, Sofiya, Bruskino baba, Marianna, Florville) | Opera evi ve Orkestra, Orkestra şefi | Marka |
|---|---|---|---|
| 1988 | Bruno Praticò, Patrizia Orciani, Natale de Carolis, Katia Lytting, Luca Canonici | Marcello Viotti, Orchestra dei Filarmonici di Torino | Audio CD: Claves CD 50-8904/05 ("Brilliant Classics" serisinde tekrar yayınlanmıştır.) |
| 1991 [5] | Samuel Ramey, Kathleen Battle, Claudio Desderi, Jennifer Larmore, Frank Lopardo | Ion Marin, English Chamber Orkestrasi | Audio CD: DG Cat: 477 5668 & 000875102 |
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- Bu madde kısmen İngilizce Wikipedia Il signor Bruschino maddesi kaynaklıdır. [4]28 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- ^ a b Osborne, Charles (1994), The Bel Canto Operas of Rossini, Donizetti, and Bellini, Londra: Methuen. ISBN 0931340713 (İngilizce)
- ^ "2015/2016 Operabase İstatistikleri". 21 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2017.
- ^ "YouTube" websitesinde Rossini: Il Signor Bruschino - Ouverture maddesinde uvertür. [1] 8 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Kaynak: "Operadis-opera-discography.org.uk" websitesinde Il signor Bruschino maddesi [2] 18 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Mayıs 1991'de Londra Henry Wood Konser Salonu'nda ses kaydı. [["Youtube.org" websitesinde Gioacchino Rossini IL SIGNOR BRUSCHINO maddesi. Online:[3] 8 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Dış kaynaklar
- Osborne, Richard (1998), "Il signor Bruschino", Kaynak:Stanley Sadie (Ed.), The New Grove Dictionary of Opera, Cilt. xxxx. Londra: MacMillan Publishers, Inc. ISBN 0-333-73432-7 ISBN 1-56159-228-5 (İngilizce)
- Gossett, Philip ve Brauner, Patricia (2001), "Il signor Bruschino" Kaynak: Holden, Amanda (ed.), The New Penguin Opera Guide, Londra: Penguin. ISBN 0-14-029312-4 (İngilizce)
Dış bağlantılar
- "IMSLP.org" websitesinde Il_signor_Bruschino_(Rossini,_Gioacchino) maddesinde sesler için ve tüm eser için partitür notaları ve genel enformasyon, Online: [5]29 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- "Rossinigesellschaft.de" websitesinde "Bruschino.html" maddesinde "Il Signor Bruschino" operasının orijinal İtalyanca librettosu. Online: [6]24 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İtalyanca)
- "Gioacchino Rossini IL SIGNOR BRUSCHINO" maddesi "YouTube" websitesinde audio kaydı. Online: [7]8 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Erişim tarihi:27.3.2017).
- "Rossini - Il Signor Bruschino - Pesaro 2012" maddesi "YouTube" websitesinde video kaydı Online: [8]8 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Erişim tarihi:27.3.2017).
Evlilik senedi (La cambiale di matrimonio) (1810) • L'equivoco stravagante' (1811) • L'inganno felice (1812) • Ciro in Babilonia (1812) • İpek Merdiven (La scala di seta) (1812) • Demetrio e Polibio (1812) • La pietra del paragone (1812) • L'occasione fa il ladro (1812) • Bay Bruskino (Il signor Bruschino) (1813) • Tancredi (1813) • Cezayir'de İtalyan kız (L'italiana in Algeri) (1813) • Aureliano in Palmira (1813) • İtalya'da bir Türk (Il turco in Italia) (1814) • Sigismondo (1814) • Elizabet, İngiltere kraliçesi (Elisabetta, regina d'Inghilterra) (1814) • Torvaldo e Dorliska (1815) • Sevil Berberi (Il barbiere di Siviglia) (1816) • La gazzetta (1816) • Otello (Rossini) (1816) • Külkedisi (La Cenerentola) (1817) • Hırsız Saksağan (La gazza ladra) (1817) • Armida (1817) • Adelaide di Borgogna (1817) • Musa Mısır'da (Mosè in Egitto) (1818) • Ricciardo e Zoraide (1818) • Adina (1818) • Ermione (1819) • Eduardo ve Cristina (1819) • Gölün Hanımı (La donna del lago) (1819) • Bianca e Falliero (1819) • II. Mehmet (Maometto II) (1820) • Matilde di Shabran' (1821) • Zelmira (1822) • Semiramis (1823) • Reims'e Seyahat (Il viaggio a Reims) (1825) • Korint kuşatması (Le siège de Corinthe) (1826) • Ivanhoé (1826) • Musa ve Firavun (Moïse et Pharaon) :Musa Mısır'da revize Paris versiyonu (1827) • Ory Kontu (Le comte Ory) (1828) • Giyom Tell (Guillaume Tell) (1829) • |  | |
