İçeriğe atla

Basil Valentine'in On İki Anahtarı

Basil Valentine'in On İki Anahtarı
Ein kurtz summarischer Tractat, von dem grossen Stein der Uralten
İkinci anahtar, 1618'den gravür.
YazarBasil Valentine
DilAlmanca
KonuSimya

Basil Valentine'in On İki Anahtarı, Basil Valentine'e atfedilen, geniş çapta çoğaltılmış bir simya kitabıdır. İlk olarak 1599'da, muhtemelen kitabın gerçek yazarı olan Johann Thölde tarafından yayınlandı.[1] Resimlerin eklendiği, alegorik olarak kelimelerle kodlanmış bir dizi simyasal işlem olarak sunulur. Anahtarları tartışan ilk Basil Valentine kitabı, Ein kurtz summarischer Tractat, von dem grossen Stein der Uralten ("Kısa Bir Özet Broşür: Kadimlerin büyük taşı hakkında"), 1599'dur.

Kitabın ilk bölümü, genel simya ilkelerinin bir tartışması ve felsefe taşı hakkında tavsiyelerdir. Ein kurtz summarischer Tractat'ın "Oniki Anahtar" alt başlığı altındaki ikinci yarısı on iki kısa bölümden oluşmaktadır. Her bölüm veya "anahtar", felsefe taşının yaratılabileceği süreçteki bir adımın alegorik bir açıklamasıdır. Her adımda, kritik içerik maddelerini belirtmek için kullanılan sembolik adlar (kod adı), tıpkı içerik maddelerinin dönüştürülmesi gibi değiştirilir. Anahtarlar hem gizleyecek hem de aydınlatacak şekilde yazılmıştır: yalnızca bilgili bir okuyucunun veya simya ustasının alegorik metnin ve onunla ilgili görüntülerin örtülü dilini doğru bir şekilde yorumlaması bekleniyordu.[2]

Resimler

1599 baskısı resimler içermez. Gravürler 1602 baskısında görünür. On iki adımın tamamı için gözden geçirilmiş gravürler Tripus Aureus'ta ("Altın Üçayak") görünür. Michael Maier tarafından yapılan bu 1618 Latince çevirisi, ilki Basil Valentine's olan üç eser içermektedir.[2]:153[3] Metinler resimlerden önce geldiği için, metinler birincil kabul edilmelidir.[2]:144

  • Basil Valentine'in On İki Anahtarı, Matthaeus Merian (1593–1650) tarafından oyulmuş ve Musaeum hermeticum koleksiyonunda yayınlanmış, Frankfurt: Apud Hermannum à Sande, 1678
  • İlk anahtar.
    İlk anahtar.
  • İkinci anahtar
    İkinci anahtar
  • Üçüncü anahtar
    Üçüncü anahtar
  • dördüncü anahtar
    dördüncü anahtar
  • beşinci anahtar
    beşinci anahtar
  • altıncı anahtar
    altıncı anahtar
  • yedinci anahtar
    yedinci anahtar
  • sekizinci anahtar
    sekizinci anahtar
  • dokuzuncu anahtar
    dokuzuncu anahtar
  • Onuncu anahtar
    Onuncu anahtar
  • onbirinci anahtar
    onbirinci anahtar
  • onikinci anahtar
    onikinci anahtar

Fizikokimyasal yorumlama

Simya yazılarının alegorik metni ve fantastik görsel imgeleri, yorumlanmalarını zorlaştırıyor. Yirmi birinci yüzyılda fizikokimyasal bir okuma önerildi. Kimyager ve tarihçi Lawrence M. Principe, krisopoetik sembolizm bilgisinden yararlandı ve Basil Valentine'in on iki adımına karşılık gelebilecek olası kimyasal süreçleri ve uygulamaları deneysel olarak test etti. Görsel olarak 1602 gravürlerine gönderme yapıyor.[2]:144 Principe, on iki anahtarın çeşitli türlerde açıklamalar içerebileceğini tahmin ediyor. İlk anahtarlardan bazıları, gerçek laboratuvar tekniklerinin ve gözlemlenen sonuçların açıklamalarını kodlayabilir. Diğer anahtarlar, neyin başarılabileceğine dair teorik tahminler olabilir: henüz başarılı bir şekilde gerçekleştirilmemiş deneyler için fikirler. Son anahtarlar, diğer yazarların metinsel emsallerine dayanan yöntemlerin açıklamaları olabilir.[2] :157–8

"Kimyanın babası" Robert Boyle'un da Basil Valentine'ın anahtarlarındaki adımları izleyerek altını buharlaştırdığına dair kanıtlar vardır.[4][5] Sir Isaac Newton, Basil Valentine'a atfedilen yazıları da ciddi bir şekilde inceledi.[6]

Kaynakça

  1. ^ John Maxson Stillman. "Basil Valentine. A Seventeenth Century Hoax." The Popular Science Monthly, 1912.
  2. ^ a b c d e Principe, Lawrence M. (2013). The Secrets of Alchemy. Chicago ve Londra: The University of Chicago Press. ISBN 9780226923789. :152–153
  3. ^ McLean, Adam. "12 Keys of Basil Valentine". 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2013. 
  4. ^ Keiger, Dale (February 1999). "All that glitters". Johns Hopkins Magazine. 4 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2013. 
  5. ^ Principe, Lawrence M. (1998). The aspiring adept : Robert Boyle and his alchemical quest : including Boyle' s "lost" Dialogue on the Transmutation of Metals. Princeton: Princeton university press. ISBN 0691050821. 
  6. ^ Brewster, David (1855). Memoirs of the life, writings, and discoveries of Sir Isaac Newton. Edinburgh: T. Constable and Co. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Isaac Newton</span> İngiliz matematikçi ve fizikçi (1642–1727)

Isaac Newton, İngiliz fizikçi, matematikçi, astronom, mucit, simyacı, teolog ve filozoftur. 1687 yılında yayımladığı Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica (Doğa Felsefesinin Matematiksel İlkeleri) kitabıyla klasik fizik mekaniğinin temelini oluşturmuş ve bu eser, dünya tarihinin en önemli bilimsel kitaplarından biri olmuştur. Bu eserle birlikte kendi adıyla anılan evrensel kütleçekim yasası ve üç hareket yasasını ortaya koymuş ve kendisinin yaratmış olduğu bu etki, bilim tarihindeki kilometre taşlarından biri olmuştur. Newton'ın evrensel kütleçekimi ve hareketin üç kanunu, sonraki üç yüzyıl boyunca bilim dünyasına egemen olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">James Clerk Maxwell</span> İskoç fizikçi (1831-1879)

James Clerk Maxwell, İskoç teorik fizikçi ve matematikçi. En önemli başarısı, klasik elektromanyetik teorisinde daha önceden birbirleriyle ilişkisiz olarak gözüken elektrik ve manyetizmanın aynı şey olduğunu kendisine ait olan Maxwell Denklemleri'yle ispatlamasıdır. Bu denklemler elektrik, manyetik ve optik alanlarında kullanılır. Maxwell Denklemleri sayesinde bu alandaki klasik denklemler ve yasalar basitleştirilmiş oldu. Maxwell'in elektromanyetik alandaki çalışmaları, birincisi Isaac Newton tarafından gerçekleştirilmiş, "fizikteki ikinci büyük birleşme" olarak isimlendirilir.

<span class="mw-page-title-main">Kabala</span>

Kabala veya Kabbalah, Yahudi mistisizminde ezoterik bir disiplin, düşünce okulu veya kurallar bütünüdür. Yahudilik'te üyelerine מְקוּבָּל [Kabaliste Mequbbāl] denir. Kabala'nın tanımı, onu takip edenlerin geleneğine ve amaçlarına göre değişiklik gösterir. Kabala, Yahudiliğin ilk yıllarına kadar uzanır; öyle ki, Hristiyanlığı kuran ilk Yahudilerden, Hristiyanlığa da geçmiştir. Yahudilik içindeki mistik dinî yorumların temelini oluşturur. Yahudi Kabalalar, değişmeyen, sonsuz ve ebedi Tanrı'ları Yehova'nın gizemi Ein Sof'u ve ölümlü, sonu olan Evren'in arasındaki ilişkiyi felsefî bir şekilde araştıran bir dizi ezoterik Yahudi öğretileridir.

<span class="mw-page-title-main">Simya</span> Ölümsüzlük iksiri ve Felsefe Taşını bulmayı amaçlayan sahtebilim

Simya veya alşimi hem doğanın ilkel yollarla araştırılmasına hem de erken dönem bir ruhani felsefe disiplinine işaret eden bir terimdir. Simya; kimya, metalurji, fizik, tıp, astroloji, semiotik, mistisizm, spiritüalizm ve sanatı bünyesinde barındırır.

<span class="mw-page-title-main">Fizik felsefesi</span>

Fizik felsefesi, klasik ve modern fiziğin içerisindeki teori ve yorumları inceleyen bir bilim felsefesi dalıdır. Fizik teorileri ve yorumlarından yola çıkarak sorduğu sorularla çeşitli cevaplara ulaşmayı amaçlamaktadır. Uzay ve zaman felsefesi, kuantum mekaniği felsefesi, termal ve istatistiksel felsefe gibi alt dallara ayrılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Felsefe taşı</span> Efsanevi madde

Felsefe taşı, Simya ilmine göre dokunduğu her nesneyi altına dönüştüreceğine inanılan taştır. Kimya bilimine göre herhangi bir maddeyi altına dönüştürmek mümkün değildir. Zira altın bir bileşik değil bir elementtir. Bu taşı elde edebilmek için birçok formül ve deneme yapılmıştır. Bu çalışmalar altın elde etmekte başarısız olmuşlardır ama bu çalışmalar modern kimyanın temellerinin atılmasına vesile olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Abraham de Moivre</span> Fransız matematikçi (1667 – 1754)

Abraham de Moivre, bir Fransız matematikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Fizik tarihi</span> fizik biliminin tarihi

Fizik, felsefe ürünü bir çalışma alanıdır ve bu yüzden 19. yüzyıla kadar doğa felsefesi diye adlandırıldı. Ünlü fizik bilgini Isaac Newton (1642-1726) bile temel yapıtını "Doğa Felsefesinin Matematiksel İlkeleri" olarak adlandırmış ve kendisini de bir doğa filozofu olarak görmüştür. Günümüzde ise fizik; madde, enerji ve bunların birbiri arasındaki ilişkiyi inceleyen bir bilim dalı olarak tanımlanır. Fizik bir bakıma en eski ve en temel kuramsal bilimdir; onun keşifleri doğa bilimleri'nin her alanı hakkındadır çünkü madde ve enerji; doğanın temel ögeleridir. Diğer bilim dalları genellikle kendi alanlarıyla sınırlıdır ve fizikten sonradan ayrılıp bir bilim dalı olmaya hak kazanmış diye düşünülebilinir. 16. yüzyılda fizik doğa bilimlerinden ayrılmış, Rönesans dönemi sonrasında hızla artan bilgi birikimi ile mekanik, optik, akustik, elektrik gibi alt bilim dalları ortaya çıkmıştır. Fizik günümüzde klasik fizik ve modern fizik olarak ikiye ayrılır.

İskenderiyeli Stephanus, Neo-Platonik gelenekteki felsefenin yanı sıra simya, astroloji ve astronomi üzerine de yazan bir Bizanslı filozof ve öğretmen. Mısır'ın Müslümanlar tarafından fethinden önce İskenderiye akademik geleneğinin son temsilcilerinden biriydi.

John Lawrence, hayvanlara etik muamelenin erken bir savunucusu olarak tanınan, politik ve tarımsal konularda yazılar yazan bir İngiliz yazardır.

<span class="mw-page-title-main">Kimya tarihi</span> kimya biliminin tarihi

Kimya tarihi, antik çağdan günümüze kadar uzanan zaman aralığında kimya biliminin ortaya çıkışı ve gelişimini konu alır. MÖ 1000 yılına gelindiğinde antik uygarlıklar ileride kimyanın çeşitli dallarının temelini oluşturacak teknolojileri kullanmaktaydı. Ateşin keşfi, cevherlerden metal elde edilmesi, çömlek ve sır yapımı, bira ve şarabın fermantasyon ile elde edilmesi, ilaç ve parfüm yapmak için bitkilerden kimyasalların özütlenmesi, yağın sabuna dönüştürülmesi, cam imâli ve bronz gibi çeşitli alaşımların üretimi bu teknolojiler arasında sayılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Simyacılar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bir simyacı, simya sanatında usta bir kişidir. Batı simyası Yunan-Roma Mısır'ı, Orta Çağ boyunca İslam dünyası ve ardından 13. yüzyıldan 18. yüzyıla kadar Avrupa'da gelişmiştir. Hint simyacıları ve Çin simyacıları sanatın Doğu çeşitlerine katkıda bulunmuşlardır. Simya, günümüzde hala az sayıda kişi tarafından ilgi duyulan bir alan olup simyacı karakterler son dönem kurgusal eserlerde ve video oyunlarında halen yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Simyacı Kleopatra</span>

Simyacı Kleopatra bir Yunan simyacı, yazar ve filozoftu. Pratik simya ile deneyler yaptı ancak aynı zamanda felsefe taşını üretebilen dört kadın simyacıdan biri olarak da kabul edildi. Bazı yazarlar, onu bir damıtma cihazı olan imbik'in mucidi olarak görüyor.

<span class="mw-page-title-main">Turba Philosophorum</span>

Filozoflar Meclisi olarak da bilinen Turba Philosophorum, Picatrix gibi Arapça'dan çevrilmiş en eski Avrupa simya metinleri arasında yer almaktadır. MS 900 yılında yazıldığı kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Basil Valentine</span>

Basil Valentine, varsayılana göre bir 15. yüzyıl simyacısı, muhtemelen Erfurt, Almanya'daki Benedictine Saint Peter Manastırı'nın Canon'u olan Basilius Valentinus isminin İngilizce halidir, ancak daha büyük olasılıkla bir veya birkaç 16. yüzyıl Alman yazarı tarafından kullanılan bir takma addır.

<span class="mw-page-title-main">Magnum opus (simya)</span>

Başyapıt veya Büyük İş, filozof taşını yaratmak için prima materia ile çalışma süreci için kullanılan simyasal bir terimdir. Hermetik gelenekte kişisel ve ruhsal dönüşümü tanımlamak için kullanılmış, laboratuvar süreçlerine ve kimyasal renk değişikliklerine bağlı, bireyselleşme süreci için bir model, sanat ve edebiyatta bir araç olarak kullanılmıştır. Magnum opus, süreçlere yeni sembolizm ve önem atfeden New Age ve neo-Hermetik hareketlerde ileriye taşınmıştır. Özgün süreç felsefesinin dört aşaması vardır:

George Starkey (1628-1665) veya George Stirk, Kolonyal Amerikalı bir simyacı, tıp doktoru ve Batı Avrupa'da geniş çapta gezen ve Robert Boyle ile Isaac Newton da dahil olmak üzere önde gelen bilim adamlarını etkileyen çok sayıda yorum ve kimyasal incelemenin yazarıdır. 1650'de New England'dan Londra, İngiltere'ye taşındıktan sonra Starkey, Eirenaeus Philalethes takma adıyla yazmaya başladı. Starkey İngiltere'de kaldı ve 1665'te Büyük Londra Vebası'ndaki ölümüne kadar tıp ve simya kariyerine devam etti.

<span class="mw-page-title-main">Musaeum Hermeticum</span>

Musaeum Hermeticum, ilk olarak 1625'te Lucas Jennis tarafından Frankfurt'ta Almanca olarak yayınlanan simya metinlerinin bir özetidir. 1678 Latin baskısı için ek materyal eklendi ve 1749'da yeniden basıldı. Amacı, toplu bir biçimde nispeten kısa ve daha az şekilde eski simya yazılarının bir koleksiyonunu sağlamaktı. Theatrum Chemicum veya Jean-Jacques Manget'nin Bibliotheca Chemica Curiosa'sı gibi büyük Hermetik bilgi depolarına bir ek olarak düşünülebilir. Geçmişe daha az bağlı ve daha eski ve geleneksel simya ustalarının eserlerinden daha az etkilenmiş olarak Simya'da farklı bir okulu temsil ediyor gibiydi.

<span class="mw-page-title-main">The Mirror of Alchimy</span>

Simyanın Aynası, Latincede Speculum Alchemiae olarak bilinmekte olan kısa bir simya kılavuzudur. 1597 yılında çevirisi yapılmıştır. İngilizce dilinde basılan ikinci simya metni olarak kabul edilmektedir. Uzun bir süre Roger Bacon'a (1214-1294) atfedilen eser, büyük olasılıkla on üçüncü ve on beşinci yüzyıllar arasında yazan kimliği belirsiz bir yazarın ürünüdür.

<i>Tripus Aureus</i>

Tripus Aureus veya The Golden Tripod, Michael Maier'in 1618'de Lucas Jennis tarafından yayınlanan bir simya kitabıdır. İçerisinde üç simya metni içerir: Basil Valentine'in "twelve keys ", Thomas Norton'un Ordinal of Alchemy (1477) ve The Testament of Cremer.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.