İçeriğe atla

Bartholomeus Anglicus

Bartholomeus Anglicus (1203 öncesi – 1272)[1] erken 13. yüzyılda Pariste  Fransisken düzeni üyesi skolastik bilim insanı. 1240 tarihli Orta  Çağda en popüler kitaplardan biri ve ansiklopedinin atası kabul edilen De proprietatibus rerum ("eşyaların özellikleri üzerine") incelemesinin yazarıdır.[2][3] Bartholomeo ayrıca Łuków kilisesine psikopos olarak atanmış ve bu pozisyonda takdis edilmemesine rağmen üst düzey görevlerde bulunmuştur.[1]

Gençlik zamanları

Bartholomeo'in gençlik yılları iyi bilinmemektedir. 13. yüzyılın başlarında doğmuştur ve ebeveynleri bilinmemektedir. İlk kayıt Pariste 1224 yılında bir öğretmen olduğunu gösterir, ancak Oxford Üniversitesinde öğrencilik yaptığı düşünülmektedir.[1]

Ansiklopedi

De proprietatibus rerum çalışması Saksonya Magdeburg okulda yazıldı. Öğrencilerin ve genel halkın kullanması düşünüldü.[1] Notları, Orta Çağ çalışmaları ve eğitimi hakkında geniç bilgiler vermektedir.

Orijinal Latin çalışması 1372 yılında Fransızcaya çevrilmiş ve Latin ve Fransız sürümlerinin el yazması bir dizisi mevcuttur. Sonraları bu çalışmalar çoğaltıldı. John Trevisa 1397'de İngilizce tercümesini yaptı. 1893'te Robert Steele tarafından özetlenerek Medieval Lore: an Epitome adı altında topladı.[4] 1988'de Trevisa'nın tercümesinin kritik bir baskısı ortaya çıktı.[5]

Bartholomeus Anglicus'un hayatının aşamaları (1486).

Çalışma 19 kitapta düzenlenmiştir. Kitapların konusu, sırasıyla aşağıdadır:

  • Kitap 1 De Deo Tanrı ve tanrının adları
  • Kitap 2 De proprietatibus angelorum Melekler, iyi ve kötü melekler
  • Kitap 3 De anima Ruh ve akıl üzerine
  • Kitap 4 De humani corporis Bedensel anlayış üzerine
  • Kitap 5 De hominis corpore Vücut kısımları üzerine
  • Kitap 6 De state hominis Günlük yaşam ve fizyoloji üzerine
  • Kitap 7 De infirmitatibus Tıp, hastalıklar ve zehirler üzerine
  • Kitap 8 De mundo Yer ve gök cisimleri üzerinde
  • Kitap 9 De temporibus Zaman ve hareket üzerine
  • Kitap 10 De materia et forma Madde, maddenin halleri ve ateş üzerine
  • Kitap 11 De aere Hava ve su üzerine
  • Kitap 12 De avibus Kuşlar üzerine
  • Kitap 13 De aqua Su ve balıklar üzerine
  • Kitap 14 De terra Coğrafya, yeryüzü ve yer yüzeyi üzerine
  • Kitap 15 De regionibus et provinciis Bölgeler ve yerler üzerine
  • Kitap 16 De lapidibus et metallis Kayalar, taşlar ve mineraller üzerine
  • Kitap 17 De herbis et arboribus Bitkiler ve ağaçlar üzeine
  • Kitap 18 De animalibus Kara hayvanları üzerinde
  • Kitap 19 De accidentibus Renkler, kokular, tatlar, maddeler, ölçüler, sayılar ve müzik üzerine.

Kaynakça

William Morris'in verdiği kaynaklar[6]

Gazzâlî

  • Ambrose
  • Anselmus
  • Archelaus(geographer)[kaynak belirt]
  • Aristotles
  • Augustinus Aziz Agustin
  • Aurora: Petrus Riga ile İncil'in bir metrik versiyonu
  • İbn Rüşd
  • Solomon ibn Gabirol
  • İbn-i Sina
  • Haymo of Faversham (ölüm 1244).[7]
  • Basileios
  • Bede (673-735)
  • Jean Beleth
  • Clairvauxlu Bernard
  • Bestriarium: Hayvanlar üzerine erken mitler bir koleksiyonu; Doğu kaynaklı. Bu çalışmanın birçok farklı formları vardır. Hepsi de Physiologus'un üzerine kurulmuştur.
  • Boethius, aritmetik tezi
  • Callisthenes pseudo: Alexander romance
  • Cassiodorus De Septem Disciplinis
  • Marcus Porcius Cato: Tarım
  • Calcidius: Platonun Timaeus (dialogue) eserinin tefsiri.
  • Marcus Tullius Cicero (107-44 MÖ)
  • Constantinus African Viaticum ve Pantegnayı yazdı, Salerno okulunda Avrupaya İslam tıbbını tanıttı.
  • Cyprian (ölüm 285). Süryani astrolog, sonradan Antakya psikoposu. Diocletian zulmünde Martyr'da öldü .
  • DAMASCENE (11. yüzyıl). Constantinus Afer tarafından aktarıldı. Bir hekim.
  • DAMASCENE, JOHN (12. yüzyılın sonu). Bir Arap hekim.
  • Damascius (c. 533). Aristo üzerine Suriyeli bir yorumcu, Perslere sığındı. I. Fotios tarafından aktarılan harikalar üzerine çalışıp yazdı.
  • Dioscorides Pedanius
  • Sahte Dionisos: De Coelesti Hierarchia ve de divinis nominibus
  • Aelius Donatus Gramerci.
  • EUFICIUS (c. 600). Gregory öğrencisiydi.
  • Fabius Planciades Fulgentius ya da Fulgentius of Ruspe, Gramerci.
  • Galen (131-210).
  • Gilbertus Anglicus Fransada bir İngilir hekim; COMPENDIUM MEDICINAE eserini yazmıştır.
  • Pope Gregory I Commentary on Job.[8]
  • HALY Constantius Afercanus'un tercümesi ilk tıbbi çalışma.
  • HERMES. In ALCHEMIA (şimdilerde kaybolmuştur).
  • Hippocrates (460-351 BC).
  • Huguccio (ölüm 1210). Dilbilgisi yazarı ve bir hukuk danışmanı.
  • HYGINUS, PSEUDO- (6. yüzyıl). Astronomi yazarı. [1]1 Haziran 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ?
  • Pope Innocent III. (ölüm 1216). "De Contemptu Mundi" vb. eserler yazdı.
  • Isaac Israeli ben Solomon (c. 660). Arap hekim, birçok Yunanca yazıyı Arapçaya tercüme etmiştir.
  • Isidore of Seville (ölüm 636). Sevilla psikoposu. Etimoloji üzerine 20 kitap yazdı, Orta Çağ'ın en popüler eserlerinden biridir.
  • Jacques de Vitry (ölüm 1240). Haçlı piskopos, sonradan kardinal sözcüsü. EXEMPLAR'ı (örnekler) ve Doğu ve Batı tarihi üzerine 3 kitap yazdı.
  • Jerome (340-420).
  • JOSEPH BEN GORION (900). Birçok efsane içeren Yahudi tarihinin kısaltması. Josippon
  • Josephus (37-95). Yahudi tarihçi.
  • JORATH. DE ANIMALIBUS. Süryani yazar (?).[9]
  • LAPIDARIUM. See MARBODIUS DE GEMMIS.[10] Bu isim altında birçok eserler yapılmıştır.
  • Pope Leo IX. (1054). Jacques Paul Migne, Patrologia'ya bakın.
  • Lucan (ölüm 65). Orta Çağ'ın en popüler Latin şairlerinden biri.
  • Aemilius Macer (6. yüzyıl). THE VIRTUES OF HERBS (otların hikmetleri) Altı dizelik kaybolmamış Floridus or De viribus (aut virtutibus) herbarum olarak bilinen şiir, Macarlara atfedilmiştir, Aslında Odo Magdunensis isimli Fransız hekim tarafından Orta Çağ'da üretilmiştir.
  • Macrobius (c. 409). Orta Çağlarda rüya tabiri gözde işlerdendi.
  • Martianus Capella (c. 400). Şiir yazarı, THE MARRIAGE OF MERCURY AND PHILOLOGIA, THE SEVEN LIBERAL ARTS, 5. yüzyılda kitapları okullarda standart hale geldi.
  • Mashallah ibn Athari (c. 1100).
  • METHODIUS, PSEUDO- (8. yüzyıl). DE AGARINI.
  • Michael Scot (c. 1235). Astronomi ile ilgili bazı Arapça kelimeleri ve Aristotales'in DE COELO, DE MUNDO DE ANIMA ve HISTORIA NATURALIS eserlerini yorumları ile beraber tercüme etti, .
  • MISALATH ASTROLOGUS (?).
  • Papias (sözlük yazarı) (c. 1053). Gramerci. [Milan, 1467]
  • Perspectiva Sciencia.[6][11]
  • Petrus Comestor (ölüm1198) Zamanın ustası lakabı takıldı. Dünyanın yaratılışı ile ilgili bir kitap yazdı
  • PHILARETUS (1100). Tıp yazarı.
  • Physiologus. Hayvan mitleri törelerinin bir Süryanice derlemesi. İlk olarak Batı Avrupada THEOBALDUS DE NATURIS XII olarak görülmüştür. ANIMALIUM. İskenderiye kökenli, 4. yüzyıldan önce yaşamıştır.
  • PLATEARIUS SALERNITANUS (c. 1100) Salernonun hekim ailelerinden biri.[12] Yaptığı iş PRACTICA olarak anılır. Otların hikmetleri adlı kitabı vardır. [Lugd., 1525, etc.]
  • Platon (430-348 MS). Timaeus (dialogue).
  • Pliny (ölüm79). Doğal tarih. Kendi ve Isidore'nin çalışması Orta Çağ doğasının iki baş kaynağıdır.
  • Priscian (c. 525). Gramerci ve fizikçi.
  • Ptolemaios (c. 130). İskenderiyeli astronom, o zamanlar Arapça tercümeleri ile tanınırdı. [Ven., 1509]
  • Rabanus Maurus (776-856) Alcuin'in öğrencisi. Benediktin, afterwards Mayence ve başpiskoposu, DE UNIVERSO MUNDO'yu yazdı. [1468; Col., 1627]
  • Muhammad ibn Zakariya al-Razi (ölüm 935). Arap hekim. [Ven., 1548]
  • Remigius of Auxerre (ölüm 908). Paris okulunda gramer öğretmeni. Gramer dört yüz yıl kullanımda kaldı. Marcianus Capella'yı yorumladı.
  • Richard of Saint Victor (ölün 1173). İskoçyalı teolog. [Ven., 1506]
  • Richard Rufus of Cornwall (c. 1225). Çok ünlü bir doktor, both at Oxford and Paris. Sonradan Fransiskenlere katılmıştır.
  • Robert Grosseteste (ölüm 1253), Ünlü psikopos.
  • SALUSTIUS (ölüm 363?). DE DIIS ET MUNDO. Coğrafyacı.
  • Schola Medica Salernitana (c. 1100).
  • SECUNDUS. Tıp yazarı. 4. yüzyılda kullanılan Pliny[13]
  • Gaius Julius Solinus (c. 100). Genel olarak düşünceler üzerine hesap yazdı—POLYHISTORIA
  • STEPHANUS (c. 600). Galen üzerine yorumcu.[14]
  • Walafrid Strabo (ölüm 847). A Benedictine, Abbot of Reichenau, Constance. Yorum yazarlarından biri.
  • SYMON CORNUBIENSIS (?).
  • Marcus Terentius Varro, M. T. (116-26 BC). Ünlü Gramerci.
  • Virgil (70-19 BC).
  • William of Conches (ölüm 1150). 1139'da Gramer üzerine Pariste konferans verdi,  DE NATURA'nın yazarı.
  • Zeno of Cyprus (c. 400), Tıp yazarı ve İskenderiyede öğretmen.

Kilise pozisyonları

Bartholomeo 1247 yılında Avusuryada bakan olarak seçildikten sonra 1255 yılında Bohemyada bakan olarak seçilmiştir. Bu atama Dük Boleslaw ve Krakówdaki katedral bölümü arasındaki ihtilafı çözümlemiştir. Papa IV Alexander 1256 yılında karpatların kuzeyine papalık elçisi ve Luków piskoposu olarak atamıştır. Muhtemelen 1259 yılında Moğolların ikinci Polonya istilası nedeniyle görevinde kutsanamamıştır. Bartholomeo 1262 yılında Saksonyaya bakan olarak atanmıştır ve 1272'de ölümüne kadar bu görevde kalmıştır in 1262 and served in that position until his death in 1272.

Bartholomeo bir yüzyıl sonra yaşamış başka Fransisken keşiş olan Bartholomeus de Glanvilla ile karıştırılmamalıdır.[15]

Kaynakça

  1. ^ a b c d "Bartholomaeus Anglicus".
  2. ^ "De proprietatib[us] rerum". Rakow Research Library Catalog. Corning Museum of Glass. 14 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2014. 
  3. ^ Steele 1893, s. 1
  4. ^ Steele 1893, ss. 6–7
  5. ^ Trevisa 1988
  6. ^ a b (Anglicus), Bartholomaeus; Morris, William (1907). Mediæval lore from Bartholomaeus Anglicus. Chatto and Windus. ss. 176-. Erişim tarihi: 24 Mart 2015. 
  7. ^ "Bartholomaeus Anglicus."
  8. ^ I, Pope Gregory (1844). Morals on the Book of Job. J.H. Parker. Erişim tarihi: 22 Mart 2015. 
  9. ^ Thorndike, Lynn (1923). A History of Magic and Experimental Science. Columbia University Press. ss. 423-. ISBN 9780231087957. Erişim tarihi: 22 Mart 2015. 
  10. ^ Marbode; Cornarius (1799). Marbodi Liber lapidum, seu de Gemmis. typis J. C. Dieterich. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2015. 
  11. ^ Smith, A. Mark, ed. and trans. (2001), written at Philadelphia, "Alhacen's Theory of Visual Perception: A Critical Edition, with English Translation and Commentary, of the First Three Books of Alhacen's De aspectibus, the Medieval Latin Version of Ibn al-Haytham's Kitāb al-Manāzir, 2 vols", Transactions of the American Philosophical Society, Philadelphia: American Philosophical Society, 91 (4–5), ISBN 0-87169-914-1, JSTOR 3657357 3657358 3657357, OCLC 47168716 , p.xx, note 32 is on p.cxxiii
  12. ^ Schulman, Jana K. (2002). The Rise of the Medieval World, 500-1300: A Biographical Dictionary. Greenwood Publishing Group. ISBN 9780313308178. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2015. 
  13. ^ Wallis, Faith (2010). Medieval Medicine: A Reader. University of Toronto Press. ss. 31-. ISBN 9781442601031. 23 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2015. 
  14. ^ Athens.), Stephanus (of (1998). Stephanus the Philosopher and Physician: Commentary on Galen's Therapeutics to Glaucon. BRILL. ISBN 9789004109353. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2015. 
  15. ^  Herbermann, Charles, (Ed.) (1913). "Bartholomaeus Anglicus". Katolik Ansiklopedi (İngilizce). New York: Robert Appleton Company. 
Bibliyoğrafya

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İbn Rüşd</span> Arap filozof, bilim insanı ve yazar (1126–1198)

İbn Rüşd, Endülüslü-Arap felsefeci, hekim, fıkıhçı, matematikçi ve tıpçı. Tercüme ve yorumlamalarıyla Aristo'yu Avrupa'ya yeniden tanıtmıştır. İslam felsefesinde Aristocu akım olan meşşailiğin temsilcilerindendir.

<span class="mw-page-title-main">İbn Sina</span> Fars tıp bilgini ve filozof (980–1037)

İbn Sînâ veya Ebu Ali Sînâ ya da Batılıların söyleyişiyle Avicenna, İslam'ın Altın Çağı döneminin en önemli doktorlarından, astronomlarından, düşünürlerinden, yazarlarından ve bilginlerinden biri olarak kabul edilen Fars polimat ve "polimerik erken tıbbın babası" olarak bilinen tabiptir.

<span class="mw-page-title-main">Fârâbî</span> Türk filozof, bilim adamı

Fârâbî, 8. ve 13. yüzyıllar arasındaki İslam'ın Altın Çağı'nda yaşamış ünlü filozof ve bilim insanıdır. Aynı zamanda gök bilimci, mantıkçı ve müzisyendir.

<span class="mw-page-title-main">Papa</span> Katoliklerin dinî lideri ve Vatikan Şehir Devletinin hükümdarı

Papa, Roma Başpiskoposu ve bu nedenle Roma Katolik Kilisesi'nin dünya çapındaki lideri. Katoliklere göre Havari Petrus'un halefidir.

Yahudi mistisizminin (Kabbala) en önemli eserleri arasında yer alan Zohar, Orta Çağ'da Aramice ve İbranice dillerinde yazılmış, Tevrat'ın mistik yorumu olan bir grup kitaptan oluşur. Tanrı'nın isimlerinin doğası, evrenin kökeni ve yapısı, ruhların doğası, günah, iyilik ve kötülük gibi konuları içeren Zohar'da kutsal metnin yorumları, teoloji, mistik kozmogoni, mistik psikoloji gibi alanlar bulunur.

<span class="mw-page-title-main">İslam'ın Altın Çağı dönemi bilim insanları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

İslam'ın Altın Çağı dönemi bilim insanları listesi, İslam'ın Altın Çağı'nda İslam coğrafyası içerisinde çalışmalarını yürüten bilim insanlarının listesidir. Formal bilimler, fiziksel bilimler, doğa bilimleri, sosyal bilimler, uygulamalı bilimler ve disiplinlerarası bilimler üzerine çalışan Müslüman bilim insanları, 8. yüzyılın ortalarından 15. yüzyılın sonlarına kadar uzanan dönemde çalışmalarını yürütmüşlerdir. İslam'ın Altın Çağı döneminde Müslüman bilim insanları içerisinde Arap, Fars, Türk, Kürt olduğu gibi, İslamiyet'i kabul edip Müslüman olan Çinli, Hintli, Yunanlı gibi çok değişik milletlere mensup bilim insanları da mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">İbnü'n-Nefîs</span> Arap bilim insanı ve polimat (1213–1288)

İbnü'n-Nefîs ya da tam künyesi ile Ebü'l-Hasen Alâüddîn Alî bin Ebi'l-Hazm İbnü'n-Nefîs el-Kareşî ed-Dımaşkî Arap İslam bilgini, bilim insanı. Birçok farklı dallarda çalışmaları bulunan İbn Nefis, hekim, anatomi uzmanı, fizyolog, cerrah, oftalmolog, psikolog, astronom, kozmolog ve jeolog idi. Bunların yanı sıra sosyal ve beşeri bilimlerde de birçok çalışmaları olan İbn Nefis, hafız, muhaddis, Şafii (mezhebi) hukukçusu, teolog, İslam filozofu, sosyolog, romancı, bilimkurgu yazarı, gramerci, dilbilimci ve tarihçi'dir. İbn Nefis Şam'da doğmuş, Kahire'de çalışmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ali bin Rıdvan</span>

Ebul Hasan Ali bin Rıdvan el-Mısri Mısırlı Müslüman doktor, fizikçi ve astronom olan bilim insanı. Gize'de doğmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Anthemios (matematikçi)</span> Bizanslı Rum bilim insanı ve mimar

Trallesli Anthemius, Konstantinopolis şehrinde bulunan Ayasofya Katedrali'ni, İsidoros ile birlikte tasarlayan Doğu Romalı mimar. Katedralin tasarımında, tamamen yeni bir mimari türü kullandı, bu da kiliseyi son derece istikrarsız hale getirmeye katkıda bulundu, bu yüzden yapının birkaç kez onarılması gerekti. İki odakta sabitlenmiş bir ip ile bir elipsin yapımını ve parabolün odak özelliklerini anlattı. Fizikte ışığın aynalardan yansımasını inceledi.

<span class="mw-page-title-main">I. Fotios</span>

I. Fotios, ayrıca Photius ya da Photios olarak da okunur, 858'den 867'e ve 877'den 886'ya kadar Konstantinopolis Patriği.

<span class="mw-page-title-main">Orta Çağ İslam dünyasında bilim</span> 8. yüzyıl ile 15. yüzyıl arasında İslam dünyasında geliştirilen ve uygulanan bilimsel etkinlikler

Orta Çağ İslam dünyasında bilim, İslam'ın Altın Çağı adı verilen ve 8. yüzyıl ile 14. yüzyıl-15. yüzyıl arasında İslam dünyasında geliştirilen ve uygulanan bilim. Bu dönemde Hint, Fars, Sabii ve özellikle Yunan uygarlıklarına ait eserler Arapçaya tercüme edildi. Bu çeviriler tüm bir Orta Çağ boyunca İslam uygarlığında yaşayan bilim insanlarının bilimsel gelişmelerde bulunmalarına ve bu gelişmeleri sonraki yüzyıllara taşımalarına olanak sağladı.

<span class="mw-page-title-main">John Trevisa</span>

John Trevisa (1342–1402) Kernevekeli yazar ve tercümen.

Liber Pontificalis (Latince: Papalık Kitabı) veya Papaların Kitabı) Petrus'dan başlayarak 15. yüzyıla kadar giden papaların biyografilerinin anlatıldığı kitaptır. Orijinal Liber Pontificalis Papa II. Hadrianus (867-872) veya Papa V. Stephanus (885-891) ile birlikte durdurulmuştu ancak daha sonrasında farklı bir stil ile Papa IV. Eugenius (1431-1447) ve daha sonra Papa II. Pius (1458-1464) ile birlikte devam edildi. Eleştirilmeden 8 ile 18. yüzyıl arasında öğretilmişse de daha sonrasında modern bilim eleştirisinin altına girmiştir. Fransız rahip Louis Duchesne ve diğerleri temelde yatan bazı yanlış yönlendirmeler olduğunu ve bu şekilde asıl kıymetini kaybettiğini söylemiştir. O zamanın önemli yazar ve rahipleri bu kitabın diğer baskıları için "Gayriresmî Papalık Propagandası" eleştirisini yapmışlardır ancak kitabın orijinale bağlı kalmışlardır.

Bithynialı Theodosius, kürenin geometrisi üzerine bir kitap olan Sphaerics 'i yazan bir Yunan astronom ve matematikçi.

<span class="mw-page-title-main">Orta Çağ İslam matematiği</span> yaklaşık 622 ile 1600 yılları arasında İslam medeniyeti altında korunan ve geliştirilen matematiğin bütünü

İslam'ın Altın Çağı'nda matematik, özellikle 9. ve 10. yüzyıllarda, Yunan matematiği ve Hint matematiği üzerine inşa edilmiştir. Ondalık basamak-değer sisteminin ondalık kesirleri içerecek şekilde tam olarak geliştirilmesi, ilk sistematik cebir çalışması (Hârizmî tarafından yazılan Cebir ve Denklem Hesabı Üzerine Özet Kitap adlı eser ve geometri ve trigonometride önemli ilerlemeler kaydedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Romanus</span> Papa

Romanus, 4 ay gibi kısa bir süreliğine Katolik Kilisesinin papası ve Papalık Devleti'nin başı oldu. Doğum, papa ilan edildiği ve öldüğü tarih tam olarak bilinmemektedir. Kısa saltanatı Katolik Kilisesi içindeki kapışmanın olduğu ve Orta İtalya'da şiddet ve kargaşanın hüküm sürdüğü bir zamana denk geldi. Papalığı azledilince sona erdi ve bir manastıra kapatıldı.

<span class="mw-page-title-main">Papa Seçilmiş Stephanus</span> 752de papa olarak seçilen Roma piskoposu (ö. 752)

Papa seçilen Stephanus, Mart 752'de Papa Zacharias'ın yerine seçilen Romalı bir rahiptir. Takdis edilmeden önce öldüğü için, meşru bir papadan ziyade yalnızca seçilmiş-papa olarak görülmektedir.

Abu-Abdullah Muhammed ibn İsa Māhānī Mahan'da doğan ve Abbasi Halifeliği Bağdat'ta aktif olan İranlı matematikçi ve astronomdur. Bilinen matematiksel çalışmaları arasında Öklid'in Elementleri, Arşimet'in Küre ve Silindir Üzerine ve İskenderiyeli Menelaus'un Sphaerica üzerine yorumları ve iki bağımsız inceleme yer alır. Arşimet'in ortaya koyduğu, bir küreyi belirli bir oranda iki cilde bölme sorununu çözmeye çalıştı, bu daha sonra 10. yüzyıl matematikçisi Ebu Ca'fer el-Hazin tarafından çözüldü. Astronomi üzerine hayatta kalan tek çalışması azimutların hesaplanması üzerineydi. Ayrıca astronomik gözlemler yaptığı biliniyordu ve arka arkaya üç ay tutulmasının başlangıç zamanlarına ilişkin tahminlerinin yarım saat içinde doğru olduğunu iddia etti.

Bernard Trevisan İtalyanca telaffuz: [ˈtreːvizan] 1406-1490 yılları arasında yaşamış hayali bir İtalyan simyacıdır. Biyografisi, 16. yüzyıldan kalma simya metinlerinin editörleri ve yorumcuları tarafından oluşturulmuştur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.