İçeriğe atla

Barok mimari

Barok mimari, 16. ve 18. yüzyıllarda gelişen ve müzik, resim ve edebiyat alanından sonra mimaride de kendine önemli ölçüde yer edinen akımdır.[1] İtalyan kiliselerinde gücünü tanrı ve mitoloji taslaklarından alan ve işlemeli duvarlar, görkemli bahçelerle donatılmış mimari yapıdır.[1]

Paris'te önemli bir yere sahip olan Versay Sarayı barok mimarisinin en popüler örneklerinden biri olarak kabul edilmektedir.

Versailles Aziz Louis Katedrali
Schönbrunn Sarayı, Viyana

Barok döneminde Paris'in kraliyet gücünü temsil eden Versailles Sarayı her prensin örnek aldığı bir yapı olarak göze çarpar. Barok devri yapıları prenslerin sahip oldukları kudreti gösterirler. Prenslerin bu yüzden malikanelerine verdikleri önem ve onlara harcadıkları para muazzamdı. Aynı zamanda bu dönemin binaları yaratıcının sanatsal gücünün ve mimari anlayışının da bir göstergesiydi.Bu dönemde sanat doğayı taklit etme değil, aksine onu biçimlendirme olarak anlaşılmıştır.Bu dönemde yapılan barok sarayları, fıskiyeli havuzları, görkemli heykelleri, bahçeleri, süslü ve muazzam salonları, duvar işlemeleri, tanrı ve mitoloji konulu resimleri bu dönemin mimarisinde yer alan temel unsurlardı. Bu dönemin şaşaalı görünüşü Barok mimarisinde kendini net olarak belli eder. Viyana, Potsdam, Dresden, Würzburg, Salzburg gelişmelerini bu dönemin prenslerinin mutlakiyetçi rejimlerine borçludur. Parklar içine kurulan görkemli şatolara halkın değil girmesi yaklaşması bile yasaktı. Kim saraya dahil değilse tebaa(kul) sayılıyordu. Bu göz kamaştırıcı ve süslü yapılar bu dönemden başka hiçbir dönemde bu kadar zerafete ve görkeme sahip olmamıştır. Bu dönem mimar ve yapıları şöyledir:

Barok mimarisinin öncüleri ve özellikleri

Michelangelo'nun geç dönem Romen yapıları, özellikle de St. Peter's Bazilikası, Barok mimarisinin dikkate değer öncülerinden sayılabilir. Öğrencisi Giacomo della Porta Roma'da bu eser üzerinde çalışmaya devam etmiş, özellikle de erken dönem Barok'un en önemli kilise dış cephesi örneklerinden sayılan Carlo Maderno'nun Santa Susanna (1603)'sına yol açan Cizvit kilisesi Il Gesu'ya imza atmıştır.

Barok mimarisinin karakteristik özellikleri şöyle sıralanabilir:

  • Kiliselerde kimi zaman oval formlu ve daha geniş sahınlar
  • Tamamlanmamış veya kasten yarım bırakılmış mimari ögeler
  • Işığın dramatik kullanımı; güçlü aydınlık ve gölge kontrastları (chiaroscuro etkileri) veya değişik pencereler aracılığıyla düzenli bir aydınlatma. (bkz. Weingarten Manastırı kilisesi)
  • Süs ve renklerin zengin kullanımı (putti veya çoğu zaman altınla kaplanmış, ahşaptan figürler)
  • Geniş skalalı tavan freskleri
  • Sıklıkla dramatik bir merkezi projeksiyonla karakterize edilmiş harici cepheler
  • İçeride resim, heykel ve sıva (özellikle geç dönem Barok'ta) için uygun bir kabuk
  • Trompe l'oeil (tasvir edilen objelerin 3 boyutlu görsel illüzyon yaratması için fazlasıyla gerçekçi görüntüler içeren resim tekniği) gibi yanıltıcı efektler ve resimle heykelin harmanlanması
  • Bavyera, Çek, Polonya ve Ukrayna Baroku'nda armut şekilli kubbeler
  • Katolik ülkelerde özellikle veba salgınının bitişine şükretmek amacıyla dikilmiş Veba Sütunları

Kaynakça

  1. ^ a b Lyons, John D. (2019). The Oxford handbook of the Baroque. New York, NY: Oxford University Press. ISBN 978-0190678449. 

Ayrıca bakınız


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Barok</span>

Barok, Avrupa'da yaygınlaşan sanatta bir anlatım biçimidir. Barok kelimesi, Portekizce düzensiz inci anlamına gelen barroco sözcüğünden türemiştir. Barok sözcüğü, birbirinden ayrı iki şeyi tanımlar; sanat tarihinde, Rönesans ile klasikçilik arasında kalan bir dönemi ve bütün çağlarda verilmiş bazı eserlerin tarzını, başlangıcı ve bitişi için kesin bir tarih verilememekle birlikte 14. ve 18. yüzyıllar arasında oluşup şeklini almış bir dönemdir. Mimarlık, müzik, resim ve heykelin etkileyici temalar altında birleştirilmesi amacını güder. Abartılı hareket duygusu ve net gözüken detayları ile dönemin müzik ve edebiyatında da kendini gösterir. Yoğun bir etki bırakan bu anlatım biçimi, kendi alanında fazla eser verildiğinden dolayı bir dönem adı olarak anılmaya başlanmıştır. 1699'da İtalya'da kilise etkisinde doğmuş ve tüm Avrupa'ya yayılmıştır.

Gotik, kendine has özelliği olan bir sanat anlayışı ve yazı şekli. Gotik yazılar ilk baskı denemelerinde denenmiş, çoğunlukla Almanlar tarafından kullanılan bir yazı stilidir. Gotik sanatı 12. yüzyılın ikinci yarısında Romanesk sanatının değişmesiyle, Latin sanatına bir tepki olarak ortaya çıkmıştır. Orta Çağı kapatan, Rönesansı başlatan akımdır. Gotik tarzı, yalnız mimarlıkta tesirli olmayıp; heykelcilik, resim, yazı, süs ve hatta gündelik eşyada da etkili olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Gian Lorenzo Bernini</span> İtalyan heykeltıraş, mimar ve ressam (1598-1680)

Gian Lorenzo Bernini, İtalyan heykeltıraş ve mimar. 17. yüzyıl Romasında, Barok tarzında çalışan bir heykeltıraştı.

<span class="mw-page-title-main">Lecce</span> İtalyanın Apulia bölgesinde, Lecce iline bağlı ilçe (komün)

Lecce, güney İtalya'nın Puglia Bölgesi'nde ve kendi ismini taşıyan Lecce ilinin merkezi olan bir şehir ve bir komün. Lecce, barok stili mimari eserler açısından oldukça zengindir. Barok tarzı mimarinin altın çağında yapılan, günümüzde iz bırakan yapı örneklerini Lecce'de görmek mümkündür. Salento Güzel sanatlar ve folklor Müzesi Heykel ve Roma Dönemi kalıntıların sergilendiği Bölgesel Müzeye Lecce ev sahipliği yapar.

<span class="mw-page-title-main">Siraküza</span> İtalyanın Sicilya bölgesinde, Siracusa iline bağlı ilçe (komün)

Siraküza veya Sırakuza, İtalya'nın Sicilya Özerk Bölgesi'de Antik Yunan çağında bir koloni devlet olarak kurulmuş, günümüzde Siraküza ilinin merkezi olan kent.

<span class="mw-page-title-main">Versay Sarayı</span> Paris civarındaki Fransız sarayı

Versay Sarayı ya da Versailles Sarayı, tarihi bir Fransız şatosudur. Sarayın ilk binasının yapımına 1661'de başlanmıştır, daha sonra değişik zamanlarda genişletilmiştir. Saray, günümüzde müze olarak kullanılır. Versailles sarayı çok geniş planlanmış olması yönüyle tipik Fransızdır. Roma İmparatorluğu'ndan sonra ilk kez bu sarayda büyük ölçüler kullanılmıştır. Bunun nedeni ise zengin ve merkezi krallık yönetimiydi. İtalya, Almanya ve İngiltere'de siyasi ortamlar farklı olduğu için Versailles sarayı gibi saraylar uzun süre yapılamadı.

<span class="mw-page-title-main">Fransa mimarisi</span>

Fransız mimarisi veya Fransa mimarisi, Fransız ve yabancı asıllı mimarların Fransa Cumhuriyeti coğrafi sınırları içinde tasarladığı veya inşa ettiği mimari eserlere verilen genel isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Mantova</span> Mantova iline bağlı komün (Lombardiya, İtalya)

Mantua, kuzeybatı İtalya'da Lombardiya bölgesinden ismini taşıdığı Mantova ili'nin merkezi olan önemli bir şehridir. Mantua belediye sınırları içinde alanı 63,97 km² olup bu sınırlar içindeki nüfusu 48.648 kişidir ve nüfus yoğunluğu 756 kişi/km² olur. Fakat Mantua şehrinin etrafında Mantua'ya bağlı şehirleşmiş büyük Mantua beldeleriyle birlikte nüfusun 100.182 kişi olduğu tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Parma</span> Parma iline bağlı komün (Emilia-Romagna, İtalya)

Parma, İtalya'da Emilia-Romagna bölgesinde bulunan ve aynı ismi taşıyan Parma ilinin merkezi olan bir şehirdir. Parma'nın Etrüsk asıllı ismi antik Romalılar tarafından da kullanılmış ve Roma ordularının kullandığı yuvarlak kalkanlar da Parma olarak anılmışlardır. Parma şehrinin ortasında Parma Çayı adlı bir akarsu geçmektedir. Günümüzde Parma şehri jambonu, özel "Parmesan" peyniri (Parmıgiano-Reggiano), şehrin çok güzel ve değişik mimarisi ve şehrin etrafındaki kırsal alanın güzelliği ile tanınmıştır. Parma'da bulunan Parma Üniversitesi Avrupa'nın en eski üniversitelerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Les Invalides</span> Pariste bina kompleksi

Les Invalides ya da Hôtel national des Invalides, Paris'te bulunan, içinde pek çok farklı yapı barındıran, büyük ölçüde Fransa'nın askeri tarihiyle ilintili olan bir anıttır. 24 Şubat 1670 tarihinde, XIV. Louis'nin emriyle yapılmasına karar verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ca' d'Oro</span>

Ca' d'Oro Venedik, Büyük Kanal'daki en güzel saraylardan biri olarak kabul edilir. Sarayların en eskilerinden biri, duvarlarının yaldızlanması ve krom rengi kaplı olması dolayısıyla Ca' d'Oro olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Versay</span> Fransada komün

Versay, Paris'in Batı banliyösündeki bir Fransız şehri. Paris'e 17,1 km uzaklıkta yer alır. İdari bakımdan İle-de-France bölgesinin Yvelines departmanınında bulunan bir komündür ve Yvelines departmanının merkez kentidir.

<span class="mw-page-title-main">André Le Nôtre</span> Fransız peyzaj mimarı (1613-1700)

Andre Le Notre, 1645 ile 1700 yılları arasında Kral Louis XIV'in peyzaj ve bahçe mimarlığını yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sassari</span> Sassari iline bağlı komün (Sardinya, İtalya)

Sassari, İtalya'nın ana yarımadası batısında Akdeniz'de bulunan bir ada olan Sardinya Adası'nın kuzey-batısında ama sahilde bulunmayan bir kent ve aynı adlı Sassari ilinin merkezidir. Sassari belediyesi sınırları içinde nüfus 127 637 kişi ve varoşlarıyla metropoliten bölgede yaklaşık 300.000 kişi olup böylece Sassari Sardinya Özerk Bölgesi bölgesinin ikinci büyük şehridir.

<span class="mw-page-title-main">Caserta</span> İtalyanın Campania bölgesinde, Caserta iline bağlı ilçe (komün)

Caserta, güney İtalya'nın Campania bölgesinde aynı ismi taşıyan Caserta ili merkezi olan bir komündür ve bir şehirdir. Caserta İtalya'da önemli bir tarım, ticaret ve sanayi şehri ve komünüdür. Şehrin Belediye Başkanı Carlo Marino'dur.

<span class="mw-page-title-main">Orvieto</span> İtalyanın Umbria bölgesinde, Terni iline bağlı ilçe (komün)

Orvieto, merkezi İtalya'nın Umbria bölgesinde güneybatısında Terni iline bağlı 20.253 kişi nüfuslu bir yerleşim yeri ve bir komündür.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan mimarisi</span>

Azerbaycan mimarisi Azerbaycan'daki mimari gelişmeyi ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Aynalar Salonu</span>

Aynalar Salonu, Versay Sarayı'nın ana galerisidr.

<span class="mw-page-title-main">Pietro da Cortona</span>

Pietro da Cortona, İtalyan Barok Dönemi ressamı ve mimar. Çağdaşları ve rakipleri olan Gian Lorenzo Bernini ve Francesco Borromini ile birlikte Barok mimarinin ortaya çıkışındaki kilit isimlerden biri olmuştur. Aynı zamanda önemli bir iç dekorasyon tasarımcısıydı. Maniyerist Andrea Commodi'nin stüdyosunda Floransa'da eğitim almış Toskana ressamı ve mimarı. c. 1612, Commodi Cortona'yı Roma'ya götürdü ve onu meslektaşı Baccio Ciarpi'nin atölyesine yerleştirdi. 1620'lerde Cortona, en önemli erken patronları haline gelen Papa VIII. Urban'ın iyi arkadaşları Sacchetti ile temasa geçti. c. 1623-1624, onlar için Bacchus'un Zaferi'ni verdi ve c'de. 1629, Sabine Kadınlarının Tecavüzü, Cortona'nın Venedik renkçiliğine ve gevşek fırça işçiliğine yakın yakınlığını gösteren iki eser. 1633'te Cortona, Urban'ın ailesi olan Barberini için çalışıyordu ve onlar için Roma'daki palazzolarının büyük salonunda en önemli eserlerinden biri olan VIII. Quadratura çerçevesinin içinde ve dışında örülen figürlerle bu dinamik kompozisyon, tavan boyama tarihindeki en büyük başyapıtlardan biridir. Cortona'nın Grand Duke Ferdinand II de' Medici tarafından yaptırılan Floransa Palazzo Pitti'deki (1637-1647) ve Papa Masum X için boyanmış Roma Palazzo Pamphili (1651-1654) freskleri de daha az coşkulu değildir.

<span class="mw-page-title-main">Quirinal Tepesi</span> Romanın yedi tepesinden birisi

Quirinal Tepesi, tarihi şehir merkezinin Kuzeydoğu'sunda bulunan Roma'nın yedi tepesi'nden birisi. Tepe, günümüzde İtalya Cumhuriyeti Cumhurbaşkanın resmi konutu olan Quirinal Sarayı'na ev sahipliği yapar; bu sebeple bir metonimi olarak "Quirinal" modern İtalya'da Devlet bürokrasisi anlamında da kullanılır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.