Bira, dünyadaki en eski ve en yaygın alkollü içeceklerden biridir. Su ve çaydan sonra en popüler üçüncü içecek‘tir. Bira tahıldan üretilirː Yaygın olarak malt arpa kullanılır ama buğday, mısır ve pirinç de kullanılan ürünler arasındadır. Şıradaki(malt-su karışımı), nişasta şekerlerinin fermantasyonu birada etanol ve karbondioksiti açığa çıkarır ve köpüklü bira oluşur.
İçki ya da alkollü içecek, etanol içeren bir içecektir. Likör, viski, cin, votka, rom, tekila, şarap, bira, vermut; dünyada yaygın olarak tüketilen içkilerdendir. Alkollü içeceklerin tarihi'nin Neolitik dönemli erken bir tarihe kadar uzanması düşünülmektedir. Alkollü içeceklerin tüketimi, birçok kültürde önemli bir sosyal rol oynar. Çoğu ülkede alkollü içeceklerin üretimini, satışını ve tüketimini düzenleyen yasalar vardır. Düzenlemeler, yüzde alkol içeriğinin etiketlenmesini ve bir uyarı etiketinin kullanılmasını gerektirebilir. Yasal içki içme yaşı dünya genelinde 15 ile 21 yaş arasında değişir. Bazı ülkeler bu tür faaliyetleri tamamen yasaklıyor, ancak alkollü içecekler dünyanın birçok yerinde yasaldır. Alkolün sağlık üzerindeki olumsuz etkileri birçok ülkelerde önemli sorun hâline gelmiştir.
Sake, Japonların pirinç ve tahıl tozundan yapılan ulusal içkisidir. Rakı ve tatlı şaraba da benzetilmektedir. Genellikle Beyaz şarap rengindedir. %18-20 oranında alkol içerir. Şaraba nazaran hafif ekşimsi bir tadı vardır. İçimi de şarabı anımsatır.
İçecek, içerek tüketilen ve alkollü ve alkolsüz olmak üzere ikiye ayrılan sıvı gıdaların tümü.
Kvass ya da kvas, kelimesinin etimolojik kökeni eski doğu slav dilinde "maya" anlamına gelen "квасъ, kvasŭ, kelimesine dayanır. Belaruscada: квас, kvas, сиривець, siriviets; Litvanyacada: gira; Rusçada: квас, kvas; Ukrayincede: квас, хлібний квас or сирівець, kvas, khlibnyy kvas ya da syrivets; İngilizcede zaman zaman "Ekmek İçeceği" olarak adlandırılmıştır. Ukrayincede kvass kelimesi bölgeler arasında değişerek "ekşi" ya da "mayalamak" anlamlarına gelmektedir.
Alman mutfağı, Alman ulusunun yemek tarzından ileri gelmektedir. Yüzyıllar boyunca bölgeden bölgeye gerçekleşen sosyal ve politik değişiklikler etkisiyle mutfak gelişimini sürdürmüştür. Almanya'nın güney bölgeleri olan Bavyera ve Svabya, birçok ortak yemek kültürünü paylaşmaktadır. Malzeme ve yemekler eyaletlere göre değişmektedir. Hem ulusal, hem bölgesel nitelikte birçok önemli yöresel yemek bulunmaktadır. İlk zamanlar yöresel haldeki birçok yemek, günümüzde değişiklikler geçirerek ülke çapına yayılmışlardır. Alman mutfağı heterojen toplum yapısı ve karışık kültürü ile çeşitlilik göstermektedir.
Tibet mutfağı, çevre ülkelere göre büyük farklılıklar göstermektedir. Bunun nedeni, yüksek bir rakıma sahip bu ülkede yalnızca birkaç tarım ürününün yetişebiliyor oluşudur. Yetiştirilen en önemli ürün olan arpadan yapılan hamur (tsampa), Tibet'in ulusal yemeğidir. Bu, ya şehriyeyle karıştırılıp ya da momo denen hamur köftesi biçiminde sunulmaktadır. Et yemekleri genellikle yak, keçi ve koyun etinin baharatlı haşlanmış patatesle pişirilmesinden elde edilir. Hardal tanesi, Tibet'te yetiştirilen ürünlerdendir ve bu nedenle Tibet mutfağında önemli bir yere sahiptir. Yak yoğurdu, yağ ve peynir sık tüketilen gıdalardandır. İyi hazırlanmış yoğurt, prestij göstergesi olarak kabul edilmektedir.
Elma şarabı, elma suyunun fermantasyonu ile elde edilen alkollü içecek. Pek çok dilde şarap olarak anılmasına rağmen rengi ve kıvamı biraya daha yakındır. Soğuk içilir ve içine buz atılabilir. Alkol oranı %2 ile %8,5 arasında değişir. Ek olarak alkole sahip olmayan alkolsüz elma şarabı da mevcuttur.
Buzlu çay veya ice tea, genellikle bir bardakta buzlu olarak servis edilen soğuk çay türü. Şekerli veya şekersiz olabilmektedir. Buzlu çay siyah, yeşil, karışık olabilir, limon, şeftali, karpuz ve çilek gibi meyve aroması içerebilmektedir. Çoğu buzlu çay, aromasını çay yapraklarından alırken, yeşil çay ve bitki çayı da bazen soğuk olarak servis edilir. Buzlu çay bazen çay yapraklarının daha düşük bir sıcaklıkta özellikle uzun süre demlenmesiyle yapılır.
Buğday birası, genellikle üst fermentasyon yoluyla üretilen ve önemli oranda buğday maltı içeren biraları tanımlamak için kullanılan genel bir terimdir. Genel olarak Alman stili weizenbier, Belçika stili witbier ve Amerikan stili wheat ale olmak üzere üç türde üretilir. Berliner Weisse, lambik ya da gose gibi ekşi biraların yapımında da önemli oranda buğday maltı kullanılmaktadır.
Schooner, Alman buğday birası servisinde kullanılan bir bardak çeşidine verilen addır. Pek çok ülkede farklı şekil ve boyuttaki bardakları tanımlamak için de kullanılır.
Bira musluğu, fıçı bira musluğu ya da bira makinesi musluğu gibi isimler ile bilinen, özellikle fıçı biradaki biranın serbest kalmasını sağlayan vana ve musluğa verilen isimdir. Ayrıca başka bağlamlarda yine büyük miktardaki biranın, istenen ebatlardaki daha küçük bardaklara servis edilmesini sağlayan valf, vana, tapa ya da fıçı tapaları içinde aynı isim kullanılıyor olabilir. Aslında terim, geleneksel ahşap fıçılarda bulunan vana ya da tapalar için türetilmiştir. Bir musluktan servis edilen bira ise fıçı bira ya da ale olarak bilinir. Ahşap fıçıların yerini günümüzde İngilizce keg adı verilen, alüminyum veya çelikten imal edilen fıçı(ya da varil)lar almıştır. Kullanıldıkları varil ya da fıçıya göre pek çok farklı tür ya da stilde bira musluğu bulunmaktadır.
Çavdar birası, arpa maltının yanı sıra kayda değer oranda çavdar maltı ya da sek çavdar kullanılarak üretilen özel tahıl biralarını tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Çavdar biralarında şerbetçi otundan gelen acılık, çavdarın kendisinden gelen acılığı ve ekşimsiliği daha da artırmamak amacıyla genelde orta düzeyde tutulur.
Damacana, tipik olarak 20 ila 60 litre kapasiteli sert bir kaptır. Bunlar öncelikle sıvıları, çoğunlukla su veya kimyasalları taşımak için kullanılır. Aynı zamanda, genellikle bira veya şarabın içindeki içeceklerin fermantasyonu için de kullanılırlar.
Kulplu bardak; kahve, sıcak çikolata, çorba veya çay gibi sıcak içecekleri içmek için kullanılan bir fincan (kupa) türüdür. Genellikle çay veya kahve fincanının bulunmadığı ortamlarda tercih edilmektedir.
İçecek karışımları, karışık içecek ve kokteylleri içeren alkolsüz maddelerdir. Karışımlar içeceği seyrelterek içindeki alkolü hacimce düşürür. Karışımlar bourbon viski, bira, şarap, votka, brendi, viski, rom, tekila gibi içecekler ile karıştırılabilir. Lezzetleri değiştirirler, geliştirirler, daha tatlı, daha ekşi veya daha lezzetli hale getirebilirler. Bazı karıştırıcılar içeceğin dokusunu veya kıvamını değiştirerek onu daha kalın veya sulu hale getirir. İçecek karışımları, içeceğin rengini veya görünümünü değiştirerek dekoratif amaçlı da yapabilir. Ayrıca, daha uzun süre dayanması için bir içeceğin hacmini de artırır.
Pint bardağı, bira içmek için kullanılan bir bira bardağı türüdür. 568 ml ve 473 ml kapasiteli bardakları mevcuttur. Bu bardaklar tipik olarak bira servis etmek için ve ayrıca sıklıkla elma şarabı için kullanılır.
Elma şarabı, Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'da elmalardan yapılan filtrelenmemiş, şekersiz, alkolsüz bir içecek için kullanılan isimdir. Amerika Birleşik Devletleri'nde tipik olarak "elma şarabı" olarak anılsa da, diğer yerlerde elma şarabı olarak bilinen ve ABD'de "sert elma şarabı" olarak adlandırılan alkollü içecekle karıştırılmamalıdır.
Kadeh, içki içmeye yarayan bardaklara ve kimi kutsal ayinlerde kullanılan ayaklı kaba verilen isim.
Altlık, içecek altlığı, içki altlığı ya da bira altlığı üzerine içecek konulan bir eşyadır. Altlıklar masanın veya içeceğin konulduğu herhangi bir yerin yüzeyini korurlar. Ayrıca içeceğin üstüne konan altıklar içeceğin bitmediğini göstermek ya da kirlenmeyi önlemek için kullanılabilir. Altlıklar sıcak içeceklerin yüzeyi yakmasını da önleyebilir.
Çay bardakları
Bira bardağında servis edilmiş elma şarabı