İçeriğe atla

Barad

Barad
Arapçaبراد
Köy
ÜlkeSuriye Suriye
İlHalep
İlçeAfrîn İlçesi
NahiyeAfrîn Nahiyesi
Zaman dilimiUTC+02.00 (DAS)
 • Yaz (YSU)UTC+03.00 (DAYS)

Barad ya da KaprobaradaKuzey Suriye'de antik bir yerleşim. Erken Bizans döneminde önemli bir merkezdi. 5. ve 6. yüzyılda en parlak dönemini yaşadığı bilinen yerleşimin bu döneminden günümüze kilise, manastır ve konut harabeleri kalmıştır.

Konum

Kuzey Suriye'nin antik köyleri arasında en kuzeyde bulunan Barad, Halep'in yaklaşık 40 kilometre kuzeybatısında bulunmaktadır.[1]

Tarihi

2. ve 3. yüzyılda özellikle zeytin tarımı ve ticaretinin yapıldığı önemli bir yerleşimdi. Bölgenin yakınında bu döneme ait hamam kalıntıları bulunmuştur. 4. yüzyıla gelindiğinde büyük evlerin inşa edildiği arazi, 7. yüzyılda terk edilmeye başlamıştır. Orta Çağ'da bölgenin terk edilmiş vaziyette olduğu düşünülmektedir. 1905 yılında bölgeye seyahat eden Gertrude Bell notlarında burasının kısmen Kürtlerce iskan edildiğini aktarmaktadır.[2]

Şehir

6. yüzyılda en parlak dönemini yaşayan şehirden geriye zengin sınıfın kaldığı düşünülen büyük evlerin yanı sıra 4 adet kilise, bir manastır ve ziraat amaçlı kullanılan bazı yapılar kalmıştır.

Julianos kilisesi

561 yılından kalma Kuzey Barad Basilikası kalıntıları

Bölgedeki en önemli yapının üç nefli sütunlu bazilika olduğu bilinmektedir. Julianos tarafından 395 - 402 yılları arasında Julianos tarafından inşa ettirilmiştir. Julianos, bölgede aktif olduğu bilinen diğer mimar Markianos Kyris ile birlikte özellikle 5. yüzyılın ilk çeyreğinde yapı inşa eden en önemli mimarlar arasındadır. Bir Roma tapınağının yerine inşa edilen kilise ciddi biçimde hasar görmüş durumdadır. Yeniden inşa edilen yapıda tapınağın mimari parçalarının devşirme olarak kullanıldığı görülmektedir.[3] Julianos kilisesinin ortasında bölgede bilinen en erken Bema bulunmaktaydı, bu mimari öge zamanla değişime uğramıştır.[4]

Kuzey kilisesi

Kuzey kilisesi Julianos kilisesine nispeten daha iyi durumda günümüze ulaşmıştır. Milattan sonra 561 yılına tarihlenen bu bazilika, doğu yönünde bir apsis ile sona ermektedir ve birçok açıdan kendisinden yaklaşık 100 yıl önce inşa edilen Qalb Loze bazilikasına benzemektedir.[5] Bu çeşit mimari plana ayrıca 602 yılına tarihlenen şeyh süleyman bazilikası ve Ruweiha'da bulunan Bizzos kilisesinde rastlanmaktadır.[6]

Manastır

Güneyde bulunan ve 6. yüzyıla tarihlenen diğer bir kilise tek nefli ve dikdörtgen biçimli bir apsise sahiptir. Bu kilisenin bölgede bulunan bir manastıra ait olduğu düşünülmektedir.

Roma döneminden kalma yapılar

Bugünkü köyün kuzeyinde bir Roma hamamının kalıntıları bulunmuştur. Kuzey Suriye'nin antik köylerinden 6 tanesinde bu çeşit hamamlara rastlamak mümkündür.[7]

Kaynakça

  1. ^ "Barad, Syria page. fallingrain.com". 6 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2018. 
  2. ^ Gertrude Bell: Am Ende des Lavastromes. Durch die Wüsten und Kulturstätten Syriens. Gabriele Habinger (Hrsg.), Promedia, Wien 1991, S. 251, Originalausgabe: The Desert and the Sown, 1908
  3. ^ Beyer, S. 50
  4. ^ Strube, 1996, S. 37, 42
  5. ^ Strube, 2002, S. 205–207
  6. ^ Friedrich Wilhelm Deichmann: Qalb Lōze und Qal’at Sem’ān. Die besondere Entwicklung der nordsyrisch-spätantiken Architektur. Bayerische Akademie der Wissenschaften. Sitzungsberichte, Jahrgang 1982, Heft 6, C. H. Beck, München 1982, S. 28
  7. ^ Warwick Ball: Rome in the East. The Transformation of an Empire. Routledge, London/New York 2000, S. 219 f, ISBN 0-415-11376-8

Konuyla ilgili yayınlar

  • Ross Burns: Monuments of Syria. A Historical Guide. I. B. Tauris, London/New York 1992, S. 58 f
  • Hermann Wolfgang Beyer: Der syrische Kirchenbau. Studien zur spätantiken Kunstgeschichte. Walter de Gruyter, Berlin 1925, S. 38, 50 f, 93
  • Frank Rainer Scheck, Johannes Odenthal: Syrien. Hochkulturen zwischen Mittelmeer und Arabischer Wüste. DuMont, Köln 2009, S. 290 f, ISBN 3770113373
  • Christine Strube: Die „Toten Städte“. Stadt und Land in Nordsyrien während der Spätantike. Philipp von Zabern, Mainz 1996, S. 36 f, 42, ISBN 3805318405
  • Christine Strube: Baudekoration im Nordsyrischen Kalksteinmassiv. Bd. II. Kapitell-, Tür- und Gesimsformen des 6. und frühen 7. Jahrhunderts n. Chr. Philipp von Zabern, Mainz 2002, S. 205–207

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İmrahor Camii</span>

İmrahor İlyas Bey Camii veya Studios Manastırı, Hagios İoannes Prodromos Kilisesi, günümüze ulaşabilen en eski Bizans Dönemi dini yapısıdır. İstanbul'un Fatih ilçesi, Yedikule semtinde, İmam Aşir Sokak'ta bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Köln Katedrali</span> Dini bir mekan

Köln Katedrali, Almanya'nın Köln kentinde bulunan tarihi katedral. Hristiyanlığın Katolik mezhebi için açılmış bir ibadethanedir. 1248 yılında yapımına başlanan katedralin yapımı 632 yıl sürmüş ve 1880 yılında hizmete açılmıştır. Gotik tarzdaki katedral 7000 m² alanda, 157 m'yi bulan yüksekliği ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü Dünya Mirası Alanları dizelgesinde yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Kümbet Camii</span>

Kümbet Camii ya da Havariler Kilisesi, Kars'ta yer alan tarihi bir yapı. 10. yüzyılda Ermenilerin katedral kilisesi olarak inşa edilen yapı, Doğu'nun Ayasofya'sı diye nitelendirilir. Ermeni Kırımı'ndan sonra camiye çevirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Apsis (mimarlık)</span>

Apsis, Hristiyanlığın dini mabetleri olan kiliselerin sunak odasını kapsayan, çoğunlukla yarım daire ya da çokgen, çok nadir durumlarda dikdörtgen planlı bir yapı unsurudur. Apsisler antik döneme ait bazilikalarda yaygın olarak da mimari öğe olarak kullanılmıştır. Apsisler, yapının cephesinde dışa doğru göbekli bir yapı olabildiği gibi, bina içlerinde ya da dikdörtgen planlı duvarlarla da sarılı olabilir. Apsislerin çatısı çoğunlukla yarım kubbe biçiminde olur, ancak düz çatılı apsisler de mümkündür. Çoğunlukla kiliselerin yan neflerinden, yan şapellerinden veya apsislerinden açılan küçük apsislere ise, mimarlıkta apsidiyol denir.

Şar ya da Komana, Adana'nın en kuzeyinde Tufanbeyli ilçesine bağlı Şarköy'de bulunan bir örenyeridir. Eski dönemde Hitit'ler tarafından kullanılan dini bir merkez olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">San Vitale Kilisesi</span> İtalyada bir bazilika

San Vitale Kilisesi veya Aziz Vitale Kilisesi, Ravenna'da, muhtemelen 537 yılında yapımına başlanmış, 547 yılında aziz Vitalis'e adanmış, Geç Antik - Erken Bizans döneminin en önemli kiliselerinden biridir. Yapıda Bizans İmparatorluğu mimari formlarının yanı sıra, o zamana özgü tipik italyan mimarisinin izlerini de görmek mümkündür.

<span class="mw-page-title-main">Santa Sabina</span> Romada bazilika

Santa Sabina bazilikası, Roma'da Aventine Tepesi üzerinde bulunan tarihi bir kilisedir. Tiber Nehri'nin kuzeyi ve Circus Maximus'un doğusunda konumlanan Santa Sabina bilinen en eski Roma Bazilikasıdır. Bu haliyle orijinal kolonadlı dikdörtgen plan şemasını hala korumaktadır. Diğer birçok kiliseye kıyasen, örneğin Santa Maria Maggiore, Santa Sabina'nın geçirdiği restorasyonlar onun orijinal dekorasyonunu bozmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ba'uda (Cebel Barisha)</span>

Ba'uda ya da Baude bir erken bizans dönemi yerleşimi olan Ba'uda Suriye'nin kuzeybatısında terkedilmiş köylerin bulunduğu arazide yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Basufan</span>

Basufan, Suriye'nin kuzeyinde ücra bir köy. Bölgede Kuzey Suriye'nin ölü şehirleri olarak UNESCO listesine giren yerleşimlerden birine ait 491 yılına tarihlenen bir Bizans kilisesi bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">İşhani Manastırı</span>

İşhani Manastırı, tarihsel Gürcistan’ın güneybatı kesiminde orta çağ Gürcü Ortodoks manastırıdır. Bugün Türkiye’nin sınırları içinde, Artvin ilinin Yusufeli ilçesine bağlı İşhan köyündedir.

<span class="mw-page-title-main">Matani Manastırı</span>

Matani Manastırı Gürcistan'ın Kaheti bölgesindeki Ahmeta Belediyesine bağlı Matani köyünün 3.5 km batısında konumlanmış bir Orta Çağ Gürcü Ortodoks manastırıdır.

<span class="mw-page-title-main">Vaçnadziani Manastırı</span>

Kutsal Vaçnadziani veya Vaçnadziani Manastırı, Doğu Gürcistan'ın Gurcaani belediyesindeki Vaçnadziani köyünün yanında konumlanmış eski bir Gürcü Ortodoks manastırıdır. Ana Kilise, Bütün Azizler manastırından sonra adlandırılmıştır. Ayrıca 9. yüzyılda piskoposluk bölgesinin ana kilisesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Eski Şuamta</span>

Eski Şuamta Gürcistan'ın Kaheti bölgesindeki bir Gürcü Ortodoks manastırıdır. Manastır, deniz seviyesinden yaklaşık 1015 metre yükseklikte yer almaktadır. Ormanlık bir dağda konumlanmış olan manastır, Telavi kasabasının beş kilometre batısında inşa edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Zemo Krihi Kilisesi</span>

Zemo Krihi Başmelek Kilisesi, Batı Gürcistan'ın tarihi ve kültürel Raça bölgesindeki dağlık Ambrolauri belediyesinde konumlanmış bir 10-11. yüzyıl kilisesidir. Yapı, taş oymalar, freskler ve Orta Çağ Gürcü yazıtları ile bezenmiş, çıkıntılı apsisli bir salon kilisesidir. 1991'deki Raça depreminde neredeyse tamamen yıkılan kilise, 2009 yılında yeniden inşa edilmiştir. Kilise, Ulusal Öneme Sahip Taşınmaz Kültür Anıtları listesine eklenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Çabukauri Bazilikası</span>

Çabukauri Bazilikası Doğu Gürcistan'ın Kaheti bölgesinde yer alan, harabe durumda bir Hristiyan kilisesidir. Nekresi tarihi yerleşim bölgesinde, Nekresi manastır kompleksinin yaklaşık 1.5 kilometre kuzeybatısında konumlanmıştır. 4 veya 5. yüzyıla tarihlenen üç koridorlu, büyük Çabukauri bazilikası, Gürcistan'daki en eski Hristiyan kilise yapılarından biridir. 1998 yılında ortaya çıkarılmıştır. Bazilika, Gürcistan'ın Ulusal Öneme Sahip Taşınmaz Kültür Anıtları listesine eklenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Müstahkem kilise</span>

Müstahkem kilise, daha ziyade savunma mimarisinden bilinen mimari ögeleri kendisinde barındıran kiliseleri tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Bu kiliseler, gözcü kulesi, siper yahut tepe mazgallarına sahip olabilirler.

<span class="mw-page-title-main">Aya Tekla Yeraltı Kilisesi</span> Mersin, Silifke yakınlarındaki bir yeraltı kilisesi öreni

Aya Tekla Yeraltı Kilisesi (Meryemlik) Mersin ilinin Silifke ilçesi yakınlarında yer alan bir yeraltı kilisesi örenidir.

<span class="mw-page-title-main">Tekla</span> MS. 1. yüzyılda yaşamış hristiyan azize ve havari Pavlusun öğrencisi

Azize Tekla, İkoniumlu Tekla ya da yaygın bilinen adıyla Aya Tekla apokrif Pavlus metinlerine göre, havari Pavlus'un MS 1. yüzyılda Ikonium'da yaşamış öğrencisi. Katolik Kilisesince azize, Doğu Ortodoks Kilisesince ise şehit olarak anılmaktadır. Doğu Kiliseleri'nde Azize'nin anısı 24 Eylül'de kutlanırken Batı'da O 23 Eylül'de anılıyor. İkonografik olarak genellikle aslan, yabani hayvanlar ve yakılmak üzere atıldığı ateşler arasında betimlenir.

<span class="mw-page-title-main">Dar Kita</span>

Dar Kita, Suriye'nin kuzeybatısında Kuzey Suriye'nin Antik Köylerinin bulunduğu bölgede bulunan antik bir yerleşim. Bölgede Bizans döneminde kalma üç kilise bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Bizans mimarisi</span> Uyanış mimarisi akımı

Bizans Uyanış çoğunlukla dini, kurumsal ve kamu binalarında görülen bir mimari uyanış hareketidir. Özellikle İstanbul ve Ravenna Eksarhlığı olmak üzere 5. ila 11. yüzyıllardan kalma Doğu ve Ortodoks Hristiyan mimarisiyle ilişkili Bizans stilinin unsurlarını içerir. Yeni Bizans mimarisi 1840'larda Batı Avrupa'da ortaya çıktı ve 19. yüzyılın son çeyreğinde Rusya İmparatorluğu'nda ve daha sonra Bulgaristan'da zirveye ulaştı. Yeni Bizans ekolü Yugoslavya'da I. Dünya Savaşı ile II. Dünya Savaşı arasında etkindi.