İçeriğe atla

Bar Kohba İsyanı

Bar Kohba Ayaklanması

İsyan öncesi ortadoğudaki Roma eyatlerinin haritası.
Tarih132-136
Bölge
Yahudiye
SonuçRoma İmparatorluğu'nun kesin zaferi. Yahudiler katledildi, köle edildi, sürüldü. Yahudilerin Kudüs'e girmesi yasaklandı. Yahudiye adı Suriye Filistini olarak değiştirildi.
Taraflar

Roma İmparatorluğu

  • Roma Ordusu
  • Suriye Filistini

Yahudiye

  • Yahudiler
  • Yahudi İsyancılar
  • Yahudi Gönüllüler
Komutanlar ve liderler

Hadrianus
Tineius Rufus
Sextus Julius Severus
Publicius Marcellus
T. Haterius Nepos

Q. Lollius Urbicus

Simon bar Kohba

Akiva ben Josef
Güçler
Legio X Fretensis
legio VI Ferrata
Legio III Gallica
Legio III Cyrenaica
Legio XXII Deiotariana
Legio X Gamina
Toplam 12 Lejyon
60.000-120.000		 400.000 Yahudi isyancı ve gönüllü[1]
Kayıplar
Çok büyük kayıp.
XXII Deiotariana lejyonu imha edildi.		 580.000 Yahudi öldürüldü.
50 Yahudi kalesi yıkıldı.
1.000 kadar Yahudi köyü yerle bir edildi.
Kalan Yahudiler idam ve sürgün edildi.
Yahudiye adı Suriye Filistini olarak değiştirildi. Simon bar Kohba kılıçtan geçirildi. İsyan liderleri kazıklara oturtuldu veya yakılarak idam edildi. Geri kalan esirler Roma'ya ve Britanya'nın çeşitli bölgelerinde hapishanelere gönderildi.

Bar Kohba Ayaklanması (132-136) (İbranice: מרד בר כוכבא mered bar kokhba), Yahudiye topraklarında Roma İmparatorluğu'na karşı yapılmış üçüncü büyük ayaklanması ve Yahudi-Roma savaşlarının sonuncusudur. Bu ayaklanma ayrıca İkinci Yahudi-Roma savaşı, İkinci Yahudi ayaklanması, 115-117 yılları arasında gerçekleşen Kitos Savaşı dikkate alındığında Üçüncü Yahudi-Roma savaşı veya Üçüncü Yahudi ayaklanması olarak da bilinir.

Dönemin Yahudilerince "mesihvari özellikleri bulunan" Şimon Bar Kohba bu ayaklanmanın lideriydi. Ayaklanma sonucunda Yahudiye'nin bazı bölümlerinde iki yıl süreyle bağımsız bir ülke kurulması başarılmasına rağmen en nihayetinde Roma 12 birlikli ana ve yedek ordularıyla bu devleti yıktı. Roma, Yahudilerin (9 Av bayramı hariç) Kudüs'e girmesini yasakladı.

İsa'yı mesih olarak kabul eden Yahudiler (İlk Hristiyanlar) Bar Kohba ayaklanmasını desteklemedi; buna rağmen bu Yahudilerin de Kudüs'e girişi yasaklandı.[] Savaşın sonunda Hristiyanlıkla Yahudilik arasında belirgin farklılıklar oluşmaya başladı.

Öncesi

70'te gerçekleşen Büyük İsyan'ın ardından, Roma İmparatorluğu bölgeyi kontrol altında tutan şövalyelerini geri çekip onun yerine bölgeye X Fretensis olarak bilinen ordu birliklerini yerleştirdi.

130'da İmparator Hadrianus, Kudüs'ü ziyaret ettikten sonra Yahudilere sıcak davranıp şehri tekrar kurma sözü verdi. Önceleri bu duruma sevinen bölgedeki Yahudiler, İmparatorun kutsal tapınağın olduğu yere Jüpiter tapınağını inşa etmek istediğini öğrenince ihanete uğradıklarını hissettiler.[2]

Bölgeye VI Ferrata birliği ilave edildi. 131'de bölgenin valisi Tineius Rufus, Kudüs'ün bulunduğu yere Aelia Capitolina isimli şehri kurma projesine başladı. "Tapınağı sabanlamak" günah olduğundan Yahudiler Roma'ya sırt çevirdi. Helenistik felsefeye göre vücudu bozmak yanlış olduğundan Romalılar sünneti yasaklayınca Yahudilerle Roma İmparatorluğu arasındaki gerginlik daha da arttı.

Ayaklanma

Bar Kohba İsyanı zamanına ait bir gümüş sikke

Yahudi bilge Rabbi Akiva Sayılar 24:17'ye dayanarak ("Yakup'un soyundan yıldız gelsin"[3]) Şimon Bar Kohba'nın mesih olabileceğini savundu. ("Bar Kohba", Aramice "Yıldız'in oğlu" demektir.)

Bar Kohba yerine İsa'yı kendilerine mesih seçen Yahudilerin bu dönemde (dini açıdan) Yahudilerden kopup Hristiyanlığı başlattıkları düşünülür.

Yahudi liderler Birinci Yahudi-Roma savaşında yapılan hataları tekrarlamamak için bu ayaklanmayı özenle tasarladı. 132'de Bar Kohba önderliğinde Modi'in'de başlayan ayaklanma tüm yurtta yayıldı ve Kudüs'teki Roma garnizonu püskürtüldü.

"İsrail'in kurtuluş çağı"

İki buçuk yıl bağımsız bir devlet olmayı başaran bu devletin hükümdarlığını Şimon Bar Kohba yaptı ve devlet başkanı unvanına sahip oldu. "İsrail'in kurtuluş çağı" ilan edildi, belgeler imzalanıp yüklü miktarda gümüş ve bakır paralar basıldı.

Bu dönemde Sanhedrin'in başkanlığını Rabbi Akiva yapıyordu ve Tanrı'ya kurban adakları tekrar başladı.

Roma Tepkisi

Bu ayaklanma Roma'yı hazırlıksız yakaladı. Hadrianus, Roma Britanyası'ndan general Sextus Julius Severus ve ordularını çağırttı. Bu ordu, 60 yıl öncesinde ayaklanmaları bastıran Titus'un ordusundan çok daha büyüktü. Roma büyük kayıplar verdi ve XXII Deiotariana birliği dağıtıldı.[4][5]

Üç senelik bir mücadelenin ardından Kudüs'ü Roma'ya kaybeden Bar Kohba Betar kalesine çekildi ve kısa bir zaman sonra bu kale de kuşatma altına alındı. Kudüs Talmud'unda anlatıldığına göre can kaybı yüklü miktardaydı: "kanlar atlarının burunlarına yükselene kadar öldürmeye devam ettiler".[6] Ayrıca Talmud'da Roma'nın Yahudilerin ölülerini Betar'a gömme yasağının 17 sene sürdüğünü anlatır.

Sonrası

Cassius Dio'ya göre 580.000 Yahudi öldürülüp 50 kale ve 985 köy yerle bir edildi.[7][8] Talmud ise ölüleri milyonlarla açıklar. Talmud'da adı geçen rakamlar zamanında o kadar Yahudi olmadığı için gerçekçi değildir. Cassius Dio ayrıca birçok Romalı askerden haber alınamadığını belirtip Hadrianus'un senato açılışında her zaman söylediği "Siz ve çocuklarınız sağlıklıysa, ben ve ordumuz da sağlıklıdır" cümlesini sarf etmediğinden bahseder.[2]

Yahudileri ayaklanmaların kaynağı olarak gören Hadrianus, Yahudiliği kökten silmeye çalıştı. Tora kanunlarını ve İbrani takvimini yasakladı ve dini liderleri öldürttü. Yahudilerin kutsal yazıtlarını Tapınak Dağı'nda törenlerle yaktı. Tapınağın olduğu yere biri kendisi ve biri Jüpiter olmak üzere iki heykel diktirdi. Yahudiliği hafızalardan silmek için bölgenin adını haritadan sildi. Bölgenin adını Yahudiye'den, zamanında Yahudilerin azılı düşmanları olan Filistlerden esinlenerek Suriye Filistini koydu,[9][10] ve Filistin adı bugüne kadar devam etti. Kudüs'ü pagan şehrine çevirip Yahudilerin girmesini yasakladı.

Uzun vadede etkileri ve Tarihi önemi

Antik İsrail

I. Konstantin savaşın yasını Ağlama Duvarı'nda tutmak için senede bir defaya mahsus olmak üzere (9 Av'da) Kudüs'ün kapılarını Yahudilere açtı. Yahudiler, yaklaşık 2000 yıl dağınık halde yaşarken, bölgedeki Yahudi nüfusu dönemden döneme farklılıklar gösterdi.

Modern tarihçilere göre, Bar Kohba isyanı, Yahudi tarihini etkileyen önemli bir unsurdur; büyük kayıplar yüzünden bu yıldan başlayarak Yahudi diasporası başlamıştır. Aynı tarihçiler, Birinci Yahudi-Roma savaşı'na kıyasla bu ayaklanma sonrasında daha çok Yahudi'nin öldürüldüğünü, sürüldüğünü veya köle olarak satıldığını belirtilir. Bu olaylardan sonra Yahudiliğin dini merkezi bu bölgeden Babil'e kaydı. Celile'de 2-4. yy arasında Kudüs Talmudu derlendi ve Safed Yahudiliğin (özellikle 15. yüzyılda Kabbala konusunda) dini merkezlerinden biri oldu.

Ayaklanmadan yenilgiyle çıkan Yahudilerin dini öğretilerinde değişiklikler görülmeye başlandı. Daha tutucu olmaya başlayan Yahudiler mesihlik kavramını daha soyut ve ruhani algılamaya başladılar. Talmud çağlarında Bar Kohba için sahte mesih deyip aşağılamalarına rağmen modern çağda Bar Kohba gelenekçilik ve milliyetçilikte önemli ikonlardan biri haline geldi.

Sonraki Roma'ya karşı ayaklanmalar

  • 351'de ayaklanan Yahudiler ağır hasarla yenilgiye uğradılar.[11]
  • 438'de İmparatoriçe Eudocia Yahudilerin tapınak bölgesine girmesini yasaklayınca, Celile'deki Yahudi cemaati Yahudileri sürgün hayatına son vermeye çağırdı.[11][12]
  • Yahudiler, Sasani İmparatorluğu ile birlik olup 614'te Kudüs'ü beş yıl süreyle Bizans İmparatorluğu'ndan geri aldılar.

Kaynakça

  1. ^ 22 Şubat 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde [https://web.archive.org/web/20150222041753/http://www.livius.org/le-lh/legio/ix_hispana.html arşivlendi. [1]]
  2. ^ a b Cassius Dio, The Roman History
  3. ^ Çölde Sayım 24:17: ‘Onu görüyorum, ama şimdilik değil, Ona bakıyorum, ama yakından değil. Yakup soyundan bir yıldız çıkacak, İsrail’den bir önder yükselecek. Moavlılar’ın alınlarını, Şetoğulları’nın başlarını ezecek.
  4. ^ L. J. F. Keppie (2000) Legions and veterans: Roman army papers 1971-2000 Franz Steiner Verlag, ISBN 3-515-07744-8 s 228-229
  5. ^ livius.org account 17 Mart 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(Legio XXII Deiotariana)
  6. ^ (Ta'anit 4:5)
  7. ^ The 'Five Good Emperors' 11 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (roman-empire.net)
  8. ^ Mosaic or mosaic?—The Genesis of the Israeli Language 2 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. by Zuckermann, Gilad
  9. ^ Erwin Fahlbusch, Geoffrey William Bromiley (2005). The encyclopedia of Christianity, Volume 4. Wm. B. Eerdmans Publishing,. ISBN 9780802824165. 30 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2010. This is the first time that the land of hte Bible was called Palestine. (İncil topraklarının Filistin olarak adlandırılması ilk bu zaman oldu) 
  10. ^ "History of the Term Palestine". 30 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2011. 
  11. ^ a b Katz, Shmuel, Battleground, (1974), page 96
  12. ^ Avraham Yaari, Igrot Eretz Yisrael (Tel Aviv, 1943), p. 46.

Ayrıca bakınız

İlgili Araştırma Makaleleri

Talmud, Yahudi medeni kanunu, tören kuralları ve efsanelerini kapsayan dinî metinlerdir. İbranice lamad (öğrenmek) kökünden gelir. Mişna ve Gemara bölümlerinden müteşekkildir. Talmud'un iki versiyonu vardır: 3. ila 5. yüzyıla ait olduğu kabul edilen ancak daha eski dokümanları da içeren Babil Talmudu ve daha eski olan Filistin ve Yeruşalayim (Kudüs) Talmudu.

<span class="mw-page-title-main">Hadrianus</span>

Publius Aelius Traianus Hadrianus, 117 ile 138 yılları arasında Roma imparatoruydu. Hadrianus, Hispania Baetica'da bir İtalik yerleşim yeri olan ve İspanya'daki modern Sevilla'ya yakın olan Italica'da doğdu. Aelia gensinin kolu olan Aeli Hadriani, doğu İtalya'daki Hadria kasabasından geliyordu. Nerva-Antoninus hanedanının bir üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Yahudiye (eyalet)</span>

Yahudiye Eyaleti, Yahudiye, Samarya ve Edom bölgelerinin tümüne yayılmış ve Yahudilerin yaşadığı bir Roma eyaletiydi. Adını Herod Archelaus'un Yahudiye Tetrarşisinden almıştır, ancak bu Roma eyaleti çok daha geniş bir bölgeyi kapsıyordu. "Yahudiye" ismi, MÖ 6'ncı yüzyıldaki Yehuda Krallığı'ndan gelmiştir. Yahudilerin, bağımsızlık uğruna Romalılara karşı gerçekleştirdikleri Bar Kohba İsyanı'nından sonra ismi "Suriye Filistini" olarak değiştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Adiabene</span> Kuzey Mezopotamyada bir krallık (MÖ 164 - MS 379 civarı)

Adiabene, isim klasik Süryanice'den türetilmiştir: ܚܕܝܐܒ‎, Ḥaḏy’aḇ veya Ḥḏay’aḇ, merkezi Arbela (Erbil) olan, eski Asur'daki bir Yahudi (Uydu) devletiydi.

<span class="mw-page-title-main">Büyük İsyan</span>

Büyük İsyan veya Birinci Yahudi-Roma Savaşı, Yahudiler tarafından Roma İmparatorluğu'na karşı yapılan üç büyük isyanın ilkidir. Yahudi yerleşim yerlerinin yok edilmesine, halkının yerinden edilmesine, toprağın Roma askeri kullanımı için tahsis edilmesine, Kudüs Tapınağı ve yönetiminin tahrip edilmesine yol açan, milattan sonra gerçekleşen ilk büyük savaştı.

<span class="mw-page-title-main">Simon bar Kohba</span> Yahudi askerî lider

Simon bar Kohba, 132 yılında Roma İmparatorluğu'na karşı Yahudilerin yapmış olduğu Bar Kohba Ayaklanması'nın lideriydi. Ayaklanma sonucu kurduğu Yahudi devletinin üç yıl süreyle başkanlığını yaptı; bu devlet iki yıllık bir savaşın ardından Romalılar tarafından 135 yılında fethedildi.

<span class="mw-page-title-main">Yahudi-Roma savaşları</span>

Yahudi–Roma savaşları, Birinci Yahudi-Roma savaşı (67–73) diye de tanımlanır. İbranice: המרד הגדול, ha-Mered Ha-Gadol), Yahudiye eyaletindeki Yahudilerin Roma İmparatorluğu'na karşı gerçekleştirdiği üç isyandan birincisidir. Kitos Savaşı - 115-117 Yahudi-Roma savaşlarının ikincisine verilen isimdir. Sirenayka, Kıbrıs, Mezopotamya ve Mısır'da diaspora Yahudileri tarafından başlatılıp kontrolden çıkan bu ayaklanmada genel çapta Roma vatandaşları ve Yahudi asileri katledilmiştir. İkinci Yahudi-Roma savaşı, 132-136 arası gerçekleşen Bar Kohba İsyanı'dır. Bu ayaklanma, Yahudiye topraklarında Roma İmparatorluğu'na karşı yapılmış Yahudilerin üçüncü büyük ayaklanması ve Yahudi-Roma savaşları'nın sonuncusudur. Dönemin Yahudilerince "mesihvari özellikleri bulunan" Şimon Bar Kohba bu ayaklanmanın lideriydi. Ayaklanma sonucunda Yahudiye'nin bazı bölümlerinde iki yıl süreyle bağımsız bir ülke kurulması başarılmasına rağmen en nihayetinde Roma 12 birlikli ana ve yedek ordularıyla bu devleti yıktı. Roma, Yahudilerin Kudüs'e girmesini yasakladı.

Av İbrani takvimine göre resmi yılın on birinci ayıdır ve dini yılın beşinci ayıdır. 30 gün süren bu ay Gregoryen takviminde Temmuz-Ağustos aylarına düşer. İsmini Babilceden alan bu ay Tora'da adı geçmeyen tek aydır; Talmud'da ise 3.yy'dan sonraki yazılarda görülür.

<span class="mw-page-title-main">Sanhedrin</span> Aramicede "toplantı, mahkeme" anlamına gelen Yahudilerin mahkemesi

M.Ö. 165'ten Doğu Roma İmparatorluğu tarafından kaldırıldığı M.S. 425'e kadar Roma Filistini'nde çalışan Yahudi Konseyi. Asıl olarak Yahudilerin en yüksek düzeydeki mahkemesi olmasına rağmen çeşitli kaynaklarda Sanhedrin'in dini, yargılama ve yasama işlevleri hakkında birçok belgeye rastlanmıştır. Yeni Ahit'in birçok kitabında da İsa'nın çarmıha gerilmesiyle, ayrıca elçi Petrus ile yoldaşı Yuhanna hakkında hüküm verilmesiyle ilişkisi olduğu belirtilmiştir. Talmudların kaynaklarına göre Sanhedrin 71 bilgeden oluşan ve bunların belirli zamanlarda Kudüs Tapınağı'nda, yasama, yargı, diyanet ve tören işlevlerini yerine getirdiği bir kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Makkabiler</span> Yahudiyenin kontrolünü ele geçiren Yahudi asi savaşçı grubu

Makkabiler, Selevkos İmparatorluğu'na bağlı uydu devlet olan Yahudiye'nin kontrolünü eline geçiren Yahudi asi ordusudur. MÖ 164 ila MÖ 63 yılları arasında Haşmonayim hanedanlığı olarak Yahudilik dinini tekrar hayata geçirip İsrail Diyarının sınırlarını genişletti ve Helenizmin etkisini azalttı.

<span class="mw-page-title-main">Yohanan Hurkanus</span>

Yohanan Hurkanus Haşmonayim (Makkabiler)in MÖ 2. yüzyılda lideriydi. Görünen o ki, "Hurkanus" ismini tahta geçtiği zaman almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Yahudilikte Yeruşalim</span> Yeruşalimin Yahudilikteki önemi

Yahudilikte Yeruşalim veya Yahudilikte Kudüs, MÖ 10. yüzyıldan beri Yahudilerin odağı ve ruhani merkezi olmuştur; 4 kutsal şehirden en kutsalıdır:

<span class="mw-page-title-main">Yahudi diasporası</span> İsrail diyarı dışında yaşayan Yahudiler

Yahudi diasporası, günümüz Yahudilerinin ataları olan inançlı İbranilerin anavatanı Kenan topraklarından zorla çıkartılıp, dünyanın diğer bölgelerine zorunlu göçe mecbur bırakılmaları ile başlayan, Yahudilerin 'İsrail Diyarı' dışındaki oluşumu. Modern İbranicede "dağınık" anlamına gelen Tefutzot (תפוצות) kelimesi Alman asıllı Amerikan akademisyen Simon Rawidowicz tarafından 1930'larda kullanılmaya başlandı.

<span class="mw-page-title-main">Kiştuş Savaşı</span>

Kiştuş Savaşı (115-117) Yahudi-Roma savaşlarının ikincisine verilen isimdir. Sirenayka, Kıbrıs, Mezopotamya ve Mısır'da diaspora Yahudileri tarafından başlatılıp kontrolden çıkan bu ayaklanmada genel çapta Roma vatandaşları ve Yahudi asileri katledilmiştir. Ayaklanma en sonunda, savaşa adını veren Lusius Quietus komutanlığındaki Roma lejyoner kuvvetlerince bastırıldı; Quietus adı zamanla bozulup "Kitos" halini aldı.

<span class="mw-page-title-main">Üçüncü Tapınak</span>

Üçüncü Tapınak veya Hezekiel Tapınağı, Hezekiel kitabında mimari olarak tasvir edilen tapınaktır. Hezekiel burası için, ebedi mabet ve Kudüs'te bulunan Tapınak Tepesi'ndeki İsrail'in Tanrısı'nın kalıcı mekanı demektedir.

<span class="mw-page-title-main">Anti-Yahudilik</span>

Anti-Yahudilik, Yahudi dini inanç ve geleneklerine karşı duyulan karşıtlık ve nefrettir. Günümüzdeki çoğu araştırmacıya göre Anti-Yahudilik, Antisemitizm'in bir koludur.

Hristiyan Yahudiler, Hristiyanlık dinini benimsemiş, etnik olarak Yahudi olan insanlardır. Özellikle İkinci Tapınak döneminde Yahudiye'de ortaya çıkan Yahudi dinî mezhebi Hristiyanlığın ilk takipçileriydi. Başlangıç döneminde bu topluluk, İsa'yı Mesih olarak kabul eden Yahudilerden oluşuyordu. Hristiyanlığın yayılması ve değişime uğramasından sonra Hristiyan Yahudiler, bu dinin sadece bir kolunu oluşturur duruma geldiler.

<span class="mw-page-title-main">Gustaf Dalman</span>

Gustaf Hermann Dalman, Luteryen mezhebine mensup, Alman bir ilahiyatçı ve şarkiyatçı. I. Dünya Savaşı'ndan önce Osmanlı Filistininde birçok araştırma yapıp veri topladı. Ayrıca, Osmanlı Filistininde yaşayan çiftçiler, çobanlar, kaya ve bitkiler, evler, tarım eşyaları, seramikler, küçük arkeolojik kalıntılar hakkında toplayabileceği her bilgiyi toplamaya çalıştı. Kendisi, Tanah dönemi Aramicesi ve Tanah sonrası dönemin Aramicesi alanında yapılan araştırmaların öncüsüdür. 1894'te bu konuda bir dilbilgisi kitabı, 1901'de bir sözlük ve başka çalışmalar yayımladı.

Akiva ben Yosef, Rabbi (haham) Akiva olarak da bilinen, önde gelen bir Yahudi bilgesiydi ve birinci yüzyılın sonları ile ikinci yüzyılın başlarının bir tannasıydı. Haham Akiva, Mişna'ya ve Midrash halakha'ya önde gelen katkıda bulunanlardan biriydi. Talmud'da Rosh la- Hahamim olarak anılır. Bar Kohba isyanının ardından Romalılar tarafından idam edildi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.