İçeriğe atla

Baladlar (Chopin)

Frédéric Chopin'in Dördüncü Baladı, Op. 52. İmza el yazması, 1842, Bodleian Library .

Frédéric Chopin'in dört baladı, 1831 ile 1842 yılları arasında bestelenmiş solo piyano için tek hareketlik parçalardır. Standart piyano repertuarındaki en önemli ve en zorlu parçalardan bazıları olarak kabul edilmektedirler.[1][2][3]

Balad No.1

Sol minör Balade No. 1, Op. 23, 1835'te Paris'te tamamlandı.[4]

Balad No.2

Fa majör Balade No. 2, Op. 38, 1836'dan 1839'a kadar Fransa'nın Nohant kentinde ve İspanya'nın Mallorca adasında bestelendi.

Balad No.3

A ♭ majörde Balade No. 3, Op. 47, 1841'de Nohant'ta bestelendi.[5]

Balad No.4

Fa minör Balade No. 4, Op. 52, 1842'de Paris ve Nohant'ta bestelendi ve revize edildi.[5]

Kayıtlar

Dört balad, Arthur Rubinstein, Vladimir Ashkenazy, Dinu Lipatti, Sviatoslav Richter, Martha Argerich, Emanuel Axe, Andrei Gavrilov, Yundi Li, Seong-Jin Cho, Murray Perahia ve Krystian Zimerman dahil olmak üzere birçok piyanist tarafından çalınmıştır.[6] The Guardian, Krystian Zimerman'ın Deutsche Grammophon ile kaydını "anahtar kayıt" olarak tanımlamıştır.[6]

Kaynakça

  1. ^ "Chopin: Complete Music Analysis - Ballades". ourchopin.com. 7 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2020. 
  2. ^ Chopin: the Man and his Music. 1921. s. 414. ISBN 1-60303-588-5. Erişim tarihi: 5 Ocak 2010.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  3. ^ Chopin: the Four Ballades. Cambridge University Press. 1992. doi:10.1017/CBO9780511611650. ISBN 9780511611650. 26 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2023.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  4. ^ Fréderic Chopin: A Research and Information Guide. 2nd. New York and London: Routledge. 2015. ss. xxviii. ISBN 978-0-415-99884-0.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  5. ^ a b "Ballades". Narodowy Instytut Fryderyka Chopina. 24 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  6. ^ a b "Building a classical library - Chopin: Four Ballades". The Guardian (İngilizce). 11 Ağustos 2000. 9 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2020. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Baladlar (Chopin) ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
  • Ballades (Chopin): Scores at the International Music Score Library Project

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Johannes Brahms</span>

Johannes Brahms Alman piyanist, orkestra şefi ve 19. yüzyılın ikinci yarısının en önemli Romantik dönem bestecilerindendir. Hamburg'da Lutheran bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi ve profesyonel yaşamının çoğunu Viyana'da geçirdi. Bazen Johann Sebastian Bach ve Ludwig van Beethoven ile müziğin "Üç B"sinden biri olarak gruplandırılır, bu yorum aslında on dokuzuncu yüzyıl orkestra şefi Hans von Bülow tarafından yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İdil Biret</span> Türk piyanist

İdil Biret,, Türk piyano sanatçısı.

<span class="mw-page-title-main">Mieczysław Karłowicz</span> Polonyalı besteci ve orkestra şefi

Mieczysław Karłowicz, Geç romantik dönem Polonyalı besteci ve orkestra şefi.

<span class="mw-page-title-main">Sergey Prokofyev</span>

Sergey Sergeyeviç Prokofyev, (Rusça: Серге́й Серге́евич Проко́фьев; Sergey Sergeyeviç Prokofyev; birçok değişik müzik türünü ustalıkla icra edebilen, bu özelliği ile 20. yüzyılın en önemli yorumcularından sayılan ünlü piyanist ve besteci.

Dmitri Şostakoviç genellikle bestelerini ve ara sıra diğer bestecilerin müziklerini opus numaralarıyla kataloglamıştır. Bu uygulamaya erken eserlerinden fa♯ minör Scherzo ile başlamış ve hayatının sonuna kadar devam etmiştir. Bununla birlikte, gençlik eserlerinin çoğu, sanatsal olgunluğundan bitmemiş eserleri ve çok sayıda tamamlanmış eseri opus numarasız kalmıştır. Şostakoviç'in bir esere atanan eser numarasını aldığı, sonra başka birine verdiği veya bitmiş bir kompozisyonun numaralandırılması konusunda kararsız olduğu durumlar da vardır. Konuyu daha da karmaşık hale getiren şey, 1930'larda kendi müziğini derlerken yaptığı bir hatadır. Bu karmaşaya 'The Youth of Maxim' ve 'Girl Friends' film müziklerine aynı opus numarası vermiş olması yol açmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig Spohr</span>

Ludwig Spohr veya Almanya dışında bilinen ismiyle Louis Spohr bir Alman besteci, keman virtüözü ve orkestra şefi, müzikolog ve müzik öğretmeni idi. Zamanında besteci olarak Beethoven kadar ünü bulunmaktaydı. Besteci olarak Alman müzik dramının gelişmesinde en önemli tarihsel müzik bestecileri ile aynı sırada tutulmaktadır. Oratoryo besteleme de çok yüksek müzik seviyelere ulaşmış ve 19. yüzyılda çok popüler olan operalar bestelemiştir. Orkestra besteleri dolayısıyla Mozart ile kıyaslanmıştır. Virtüöz kemancı olarak zamanın hükümdarlarının hayran olduğu konserler sunmuştur. Ayrıca orkestra şefliğinde ve müzik teorisi ve müzik eğitimi için hazırladığı kitaplar ile zamanında çok isim kazanmıştır. Ancak 20. yüzyılda Spohr biraz unutulmuş ve "Unutulmuş Usta" olarak anılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Eugen d'Albert</span>

Eugen Francis Charles d'Albert, İskoçya'da doğup İngiltere'de eğitim gören ama sonra Almanya ve İsviçre'de da yaşayan piyanist ve besteci.

Chopin noktürnleri Polonyalı klasik batı müziği bestecisi ve virtüöz piyanisti Frédéric Chopin tarafından 1827-1846 döneminde solo piyano için bestelenmiş 21 kısa piyano müziği parçalarıdır. Bu besteler genel olarak solo piyano için bestelenmiş en güzel müzik eserlerinden olduğu kabul edilmektedir ve günümüzde piyano konserleri repertuvarında önemli bir yer almaktadırlar. Noktürnler tipi piyano kompozisyonlarının ilk bulucusu Chopin değildir. Chopin bu tip piyano kompozisyonunu, İrlandalı besteci ve piyanist John Field tarafından ilk defa bulunan tipte kompozisyona dayandıran; bu beste tipini geliştiren ve müzik dinleyici halka tanıtıp sevdiren bestecidir.

<span class="mw-page-title-main">Dört Mevsim (Vivaldi)</span>

Dört Mevsim, İtalyan besteci Antonio (Lucio) Vivaldi'nin en meşhur ve en sık seslendirilen eseridir. 1720'li yılların başlarında Il cimento dell'Armonia e dell'Inventione (Uyum ve Buluş Arasındaki Çekişme) başlığı ve Op. 8 eser sayısıyla yazılmış olan on iki konçertonun ilk dördünden oluşur. İlk kez 1725 yılında Amsterdam'da Fransız-Hollandalı yayımcı Michel-Charles Le Cène tarafından yayımlanmış ve kendi zamanında da en bilinen eserlerden biri olmuştur. Ayrıca Vivaldi konçertolara eşlik eden soneler yazarak o döneme göre müzikal devrim yapmış, programlı müzik türünün en eski ve en detaylı örneklerinden birini yaratmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Do majör</span> do notası üzerine kurulan majör gam

Do majör, klasik batı müziğinde do notası üzerine kurulan majör gam. İçinde diyez ve bemol geçmez, anahtarına hiçbir diyez-bemol konmayan tek Majör gamdır. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Do-Re-Mi-Fa-Sol-La-Si. Eksen (tonik) sesi Do, Alt çeken sesi Fa ve Çeken (dominant) sesi Sol idir. Alt çeken tonalitesi Fa Majör, çeken tonalitesi Sol Majör, ilgili minörü la minör ve paralel minörü do minördür. Ton çemberinde Fa Majör ile Sol Majör'ün arasında yer alır.

Piyano baladı, 19. yüzyıl romantik müziğinde bale anlatım tarzında yazılmış, içine genellikle lirik ögeler serpiştirilmiş solo piyano eseri. İlk örneği Chopin'in 1836 tarihli Ballade No. 1 adlı çalışmasıdır. Bunu Clara Schumann'ın aynı yıl yayımlanan Soirées musicales adlı eseri takip etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Macar Dansları (Brahms)</span>

Macar Dansları Johannes Brahms tarafından bestelenmiş 21 dans müziğini barındıran eser. Yazımı 1880 yılında tamamlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Koral Fantazi</span>

Piyano, koro ve orkestra için do minör fantezi, Op. 80, 1808 yılında Ludwig van Beethoven tarafından bestelenmiştir. Koro için yazılan kısım Christophe Kuffner'in bir şiiri üzerine yazılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">La cetra</span>

La cetra Antonio Vivaldi'nin Op. 9 eser sayılı, keman için on iki konçertodan oluşan serinin adıdır. İki solo keman içeren Si-bemol Majör 9. konçerto hariç, tümü solo keman, yaylılar ve sürekli bas içindir. Eser, lir benzeri bir çalgı olan Cetra'nın adını almıştır ve dönemin Kutsal Roma-Germen İmparatoru VI. Charles'a ithaf edilmiştir. 1727'de Amsterdam: Michel-Charles le Cene yayın evi tarafından basılmış ve yayımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Il cimento dell'armonia e dell'inventione</span>

Il cimento dell'armonia dell'inventione (Uyum ve Buluş arasında Çekişme) Antonio Vivaldi tarafından 1723-1725 yılları arasında bestelenmiş ve 1725 yılında yayımlanmış on iki konçertodan oluşan Op. 8 eser sayılı konçerto serisinin adıdır. Tümü keman solo, yaylılar ve sürekli bas içindir. İlk dört konçerto Dört Mevsim olarak bilinir ve Vivaldi'nin en ünlü eserleridir.

<span class="mw-page-title-main">Mélanie Bonis</span> Fransız besteci (1858 – 1937)

Mélanie Hélène Bonis, bilinen adıyla Mel Bonis, Fransız geç romantik dönem bestecisi. Solo ve dört el piyano, org parçaları, oda müziği, melodiler, koro müziği ve orkestra için çalışmalar dahil olmak üzere 300'den fazla eser besteledi. Öğretmenleri Cesar Franck, Ernest Guiraud ve Auguste Bazille'in de bulunduğu Paris Konservatuvarı'na katıldı.

Klasik Müziğin En Büyük 50 Parçası, Londra Filarmoni Orkestrası tarafından şef David Parry ile kaydedilen klasik eserlerden bir seçkidir. Londra'daki Abbey Road Studios, Royal Festival Hall ve Henry Wood Hall'da kaydedilen albüm, Kasım 2009'da dijital formatta ve 2011'de 4'lü CD set olarak yayınlandı. Klasik Müziğin En Büyük 50 Parçası 200.000'den fazla kopya sattı ve üç yılı aşkın süredir iTunes'daki en iyi 10 klasik albümden biri olarak geçirdi.

<span class="mw-page-title-main">Altı Flüt Konçertosu, Op. 10 (Vivaldi)</span>

Antonio Vivaldi'nin Op. 10 eser sayılı, flüt, yaylılar ve sürekli bas için bir dizi konçertosudur. Yaklaşık 1729'da Amsterdam yayıncısı Michel-Charles Le Cène tarafından yayınlanmıştır.

Mia Nicolai, Hollandalı şarkıcı. 2023 Eurovision Şarkı Yarışması'nda Hollanda'yı Dion Cooper ile birlikte temsil etmesi planlanıyor.

Natalia Karp, Polonyalı bir konser piyanistidir. Holokost'tan sağ kurtuldu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.