İçeriğe atla

Balık konservesi

Konserve balık çeşitleri

Konserve balıklar bir balık işleme ürünüdür. İşlenmiş, kapağı mühürlenmiş konserve kutusu ve teneke kutu gibi hava geçirmez bir kapta ısıya maruz kalmış balık etidir.[1]

Konserve bir gıda koruma ürünüdür ve bir ila beş yıl arasında değişen raf ömrü bulunuyor.[2]

Balıklar mikropların gelişebildiği seviyelerde düşük asit oranına sahiptir. Kamu güvenliği açısından düşük asitli (pH 4,6'dan büyük) gıdalar yüksek sıcaklıkta (116-130 °C) sterilizasyona ihtiyaç duyarlar. Kaynama noktasının üstündeki sıcaklıklara ulaşmak için basınçlı pişirme gerekir. Sterilizasyondan sonra içerik mikroorganizmaların içeri girmesini ve çoğalmasını önleyebilir. Sterilizasyon dışında koruyucu olarak başka hiçbir yöntem güvenilir değildir. Örneğin Clostridium botulinum (botulizme neden olur) mikroorganizması sadece kaynama noktasının üzerindeki sıcaklıklarda yok edilebilir.[3]

Balıkların bozulmasını önlemek ve raf ömrünü uzatmak için koruma teknikleri gerekir. Bozulma bakterilerinin aktivitesini ve balık kalitesi kaybına neden olan metabolik değişiklikleri engellemek için tasarlanmıştır. Bozulma bakterileri bozulmuş balıklarla ilişkili hoş olmayan kokuları ve tatları üreten özel bakterilerdir.

Somon

Kaliforniya'da Sacramento Nehri 'deki bir mavnada 1864 yılında kurulan ilk endüstriyel ölçekli somon konserve işletmesi

Somon balığı konserve fabrikası ticari olarak somon konservesi yapan bir fabrikadır. Genelde balık konservesi uygulamasına öncülük eden bir balık işleme endüstrisidir. On dokuzuncu yüzyılda Kuzey Amerika'nın Pasifik kıyısında kuruldu ve daha sonra dünyanın somon balığına kolay erişimi olan diğer bölgelerine yayıldı.[4]

Konserve öncesinde balıkları korumak için balıklar tuzlandı. Cobb, 19. yüzyılın başında Rusların St Petersburg'da yakalanan tuzlanmış somon pazarladığını söylüyordu. Kısa süre sonra Northwest Fur Company Kolumbiya Nehri'nden tuzlu somon pazarlamaya başladı. Daha sonra Hudson's Bay Company ile birleşti ve somon Avustralya, Çin, Havai, Japonya ve Doğu Amerika'da pazarlandı. Daha sonra bazı somon salterleri somon avcılığına çevrildi.[5][6]

Kuzey Amerika'daki ilk endüstriyel ölçekli somon konservesi 1864 yılında Andrew S. Hapgood ile birlikte dört Hume kardeşi tarafından Sacramento Nehri'ndeki bir mavnada kurulmuştur. 1866'da Hume kardeşleri işi Kolumbiya Nehri'nin 50 mil içerisindeki bir alana taşıdılar. Kuzey Amerika somon konservelerinin tarihi Kolumbiya nehri üzerindeki tarihleriyle örneklenmiştir. Birkaç yıl içinde Hume kardeşlerin her birinin kendi konserve fabrikası vardı. 1872'de Robert Hume bir dizi konserve imalathanesi işletiyordu. Tesis konserve işlerini yapmak için düşük ücretlerle çalışmaya istekli Çinliler getirdi ve yerel Amerikan yerlilerinin balık tutmasını sağladı.[7] 1883 yılına kadar somon konserveciliği Kolumbiya Nehri'ndeki en büyük endüstri haline geldi ve 1,700 gillnet teknesi ile başta Chinook olmak üzere toplam 39 konserve fabrikasına yılda 15,000 ton somon veriyordu.

Sardalya

Tuzlu suda tipik sardalye konservesi
Kapalı
Açılmış

Sardalya (veya pilchards) birçok farklı şekilde konserve edilir. Konserve fabrikasında, balıklar yıkanır, kafaları çıkarılır. Daha sonra balıklar, kızartılarak veya buharda pişirilerek pişirilir, daha sonra kurutulur. Bunlar daha sonra zeytin, ayçiçeği veya soya fasulyesi yağı, su veya bir domates, biber veya hardal sosunda paketlenir.[8]

Süpermarketlerdeki konserve sardalyalar aslında sprattus (örneğin "çaça" balığı) veya yuvarlak ringa balığı olabilir. Balık boyutları türlere göre değişmektedir. Kaliteli sardalye, ambalajdan önce kafa ve solungaçları çıkarmalıdır. Değilse, sindirilmemiş veya kısmen sindirilmiş yiyecek veya dışkıdan arındırılmalıdır.[9]

Sardalya tipik olarak, kolay açılmak üzere çektiği küçük bir teneke kutuya sıkıca paketlenir, bir çekme tırnağı (bir içeceğin nasıl açıldığına benzer şekilde) ya da kutunun altına tutturulmuş bir anahtarla açılır. Bu nedenle, kolay taşınabilir, bozulmayan, kendi kendine yeten bir yiyecek olma erdemine sahiptir.[10]

Ton balığı yemeklik bitkisel yağlarda, salamurada, suda veya çeşitli soslarda konserve edilir. Amerika Birleşik Devletleri'nde konserve ton balığı bazen ton balığı olarak adlandırılır ve sadece uzunkanat orkinos (albacore) olarak satılabilir. 1980'lerin başında, Avustralya'da konserve ton balığı büyük olasılıkla "thunnus maccoyii"; 2003'ten itibaren genellikle sarifin, yazılı orkinos veya tongol orkinos gibi pazarlandı.

Tunalar genellikle konserve için işlendikleri yerden uzak dururlar, bu nedenle düşük ara koruma bozulmasına yol açabilir. Ton balığı tipik olarak elle tutulur ve daha sonra 45 dakika ile üç saat arasında öngörülen süreler için önceden pişirilir. Balıklar daha sonra temizlenir ve filetolanır, konserve edilir ve mühürlenir, koyu lateral kan eti genellikle evcil hayvan maması (kedi veya köpek) için ayrı ayrı konserve edilir. Mühürlenmiş kutunun kendisi daha sonra 2-4 saat ısıtılır ("tekrar pişirme" olarak adlandırılır).[11]

Uluslararası standart maksimum histamin seviyesini kilogram başına 200 miligram olarak belirler. 53 çeşit tatlandırılmamış konserve ton balığı ile yapılan Avustralyalı bir araştırmada, bazılarının "kapalı" lezzetleri olmasına rağmen, güvenli histamin seviyesini geçemedi. Konserve ton balıklarında bulunan omega-3 yağ asitleri seviyesi oldukça değişken olabilir, çünkü bazı yaygın üretim yöntemleri omega-3 yağlarını yok eder.

Bir zamanlar Avustralya standartlarında, ton balığı kutularının en az% 51 oranında ton balığı eti içermesini gerektiriyordu, ancak bu düzenlemeler 2003 yılında iptal edildi.[12] Kalan ağırlık genellikle yağ veya sudur. Amerika Birleşik Devletleri'nde, Gıda ve İlaç İdaresi (FDA) bir kutudaki ton balığı miktarını düzenler. 2008 yılında, bazı ton balığı kutuları, "daha yüksek ton balığı maliyeti" nedeniyle 6 onstan (170 g) 5 onsa (140 g) düştü. Amerika Birleşik Devletleri'nde konserve ton balıklarının% 52'si sandviçlerde,% 22'si salatalarda,% 15'i güveçlerde ve kurutulmuş, paketlenmiş öğün karışımlarında kullanılmaktadır.

Fotolar

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2021. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2019. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2019. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2019. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2021. 
  6. ^ https://www.pinterest.com/ossomework/canned-fish/ []
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2019. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2019. 
  9. ^ https://www.researchgate.net/publication/280945477_Nearly_two_centuries_of_fish_canning_an_historical_look_at_european_exports_of_canned_fish []
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2019. 
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2007. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2019. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sardalya</span>

Sardalya veya sardalye,, Clupeidae familyasından ticarî değeri yüksek bir balık türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Orkinos</span>

Orkinos, Ton balığı olarak da bilinir, uskumrugiller (Scombridae) familyasından Thunnus, Euthynnus ve Katsuwonus cinslerini oluşturan boyu 4,3 metre, ağırlığı 800 kilograma ulaşabilen göçmen balık türlerine verilen ad.

<span class="mw-page-title-main">Balıkçılık</span>

Balıkçılık; denizlerde, göllerde ve akarsularda balıkların ve diğer deniz ürünlerinin çeşitli yöntemlerle avlanmasıdır. Balığın yanı sıra midye, karides, ıstakoz, pavurya, istiridye ve ahtapotun hatta balina gibi deniz memelilerinin avlanması da balıkçılık kapsamına girer. Gölet, havuz ya da denizlerdeki suni tesislerde balık ve diğer deniz hayvanlarının üretilmesi de balıkçılığın bir parçasıdır. Amatör balıkçılık, ticari balıkçılık, zanaatkar balıkçılık, rekreasyonel balıkçılık, kültür balıkçılığı gibi balıkçılık yöntemleri bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Somon Balığı</span>

Sombalığı, som balığı ya da somon olarak adlandırılan balıkların hepsi Salmoniformes sınıfının Salmonidae familyasına ait olsalar da aslında bu familyanın farklı cinslerindenlerdir: Salmo, Salmothymus, Stenodus ve Oncorhynchus.

<span class="mw-page-title-main">Uzunkanat orkinos</span>

Ton balığı, uskumrugiller (Scombridae) familyasının orkinos cinsine ait bir balık türü. Dünyaca çok önemli bir gıda balığıdır.

<span class="mw-page-title-main">Palamut (balık)</span>

Palamut, genellikle sıcak ve ılık denizlerde, hem açıkta hem de kıyı bölgelerinde yaşayan kemikli balık türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Balık eti</span> bir çok canlı tarafından tüketilen yemek çeşidi

Balık eti, deniz, nehir, göl ve diğer tatlı sularda yakalanan soğuk kanlı solungaçları ile solunum yapan hayvanların besin olarak kullanılan etleridir. Midye, yengeç, karides, ıstakoz gibi etleri yenen birçok kabuklu deniz ürünleri mevcuttur ancak bunlar balık eti sayılmaz. Bunlar balık etiyle birlikte deniz ürünleri olarak sınıflandırılır. Birçok balık türü insanlar tarafından yakalanır ve dünyanın hemen her yerinde gıda olarak tüketilir. Balık ürünleri, insanlık tarihi boyunca önemli bir protein ve diğer besin kaynağı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Saşimi</span> Japon yemeği

Saşimi, bir Japon mutfağı yemeğidir. İnce dilimlenmiş, çoğunlukla deniz mahsulü çiğ et ile yapılır.

<span class="mw-page-title-main">Kolumbiya Nehri</span>

Kolumbiya Nehri ya da Columbia Nehri, Kuzey Amerika'da Pasifik Kuzeybatısı'nın en büyük nehridir ve uzunluğu 2,000 km'dir. ABD'nin dördüncü en büyük nehridir. Kanada'nın Britanya Kolumbiyası eyaletindeki Rocky Dağlarında doğan nehir, Amerika Birleşik Devletleri'nin Washington eyaletine geçer ve Oregon eyaletiyle sınır oluşturduktan sonra Büyük Okyanus'a dökülür. Drenaj havzası kabaca Fransa büyüklüğündedir ve Amerika Birleşik Devletleri'nin yedi eyaletine ve bir Kanada eyaletine kadar uzanır. Hacim bakımından Amerika Birleşik Devletleri'nin dördüncü büyük nehri olan Kolumbiya, Pasifik'e dökülen Kuzey Amerika nehirleri arasında en büyük debiye sahip olanıdır. Kolumbiya, dünyadaki nehirler arasında 36. en büyük debiye sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Kültür balıkçılığı</span>

Kültür balıkçılığı, okyanus ve deniz sularında gıda veya diğer amaçlar için sucul canlıların yetiştirilmesi, okyanusların kapalı bölümlerinde, deniz suyunun doldurulduğu tanklar ve göletlerde yapılan özel yetiştiriciliktir. Tuzlu su havuzlarında balık ve karides gibi kabuklu su ürünleri, istiridye, deniz yosunu yetiştirme işi de kültür balıkçılığının bir türüdür.

<i>Babam</i> 2017 yapımı Türk filmi

Babam, yönetmenliğini Nihat Durak'ın senaristliğini Nail Pelivan'ın yaptığı sinema filmi. Çekimleri Temmuz (2017) sonlarına doğru Gelibolu, Çanakkale'de başladı. Yaklaşık 6 hafta süren çekimler Ağustos sonlarına doğru tamamlandı. Filmin adı ilk olarak "Sardalya Kokusu" olarak belirlendi. Çekimler devam ederken son hafta filmin senaristi filmin adının "Babam" olarak değiştirildiği duyurdu.

<span class="mw-page-title-main">Konserve açacağı</span>

Konserve açacağı, teneke kutuları açmak için kullanılan bir cihazdır. Hollanda'da en az 1772'den beri gıdaların korunması teneke kutular kullanılarak sağlanmış olsa da, ilk konserve açacakları 1855'te İngiltere'de ve 1858'de ABD'de patentlenmesine kadar ortada bir patent durumu bulunmuyordu. Bu ilk açıcılar temelde bir bıçak çeşidiydi, buna karşın 1855 tasarımı günümüzde üretilmeye devam edilmektedir. Bilinen ilk keskin döner kesme diskinden oluşan konserve açacağı 1870'te icat edildi, ancak normal tüketici için kullanımı çok zordu. 1925 yılında çığır açan, kesme çarkını kutunun halkası üzerinde tutmak için ikinci bir tırtıklı tekerleğin eklendiği bir tasarım ortaya çıktı. Bu kullanımı kolay tasarım, en popüler konserve açacağı modellerinden biri haline gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Konserve kutusu</span>

Bir konserve bankası, teneke, teneke kutu, çelik teneke kutu, çelik ambalaj veya kutu, ince metallerden oluşan ürünlerin dağıtımı veya depolanması için kullanılan bir konteynerdir. Birçok kutu "ucu" açarak kesmeyi gerektirir; diğerleri çıkarılabilir kapaklara sahiptir. Kutular çeşitli içerikleri tutar: yiyecekler, içecekler, yağlar, kimyasallar vb. Konservelerden et konservesi, balık konservesi, deniz lahanası, rumtopf, kondense süt, tuzlu salatalık, surströmming, kokteyl kiraz, konserve bezelye, konserve mısır, konserve mantar, salatalık turşusu, konserve domates, korunmuş limon saklanır. Çelik kutular halk arasında teneke olarak adlandırılan kalaysız çelikten yapılır. Ürün çeşidine göre de kutu iç yüzeyi lak ya da benzeri kaplama malzemeleri ile kaplanarak çeliğin korozyonu önlenmiş olur. Bazı lehçelerde, alüminyum kutular bile "teneke kutular" olarak adlandırılmaktadır. 1901 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde, Amerikan teneke kutularının% 90'ını üreten American Can Company kuruldu.

Et konservesi, pişirilikten sonra konserve edilerek saklanan et yemeklerine verilen isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Meyve konservesi</span>

Meyve konserveleri, genellikle cam reçel kavanozlarında saklanan meyve, sebze ve şeker müstahzarlarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Libby's</span> Konserve gıda markası

Libby's, İsviçre'nin Cenevre kentinde bulunan Libby's Brand Holding'in sahip olduğu konserve yiyecek ve içecek markasıdır ve dünyadaki çeşitli firmalara lisanslıdır.

Dardanel, Niyazi Önen tarafından 1984 yılında kurulan ve deniz ürünleri, dondurulmuş gıda, konserve gıda ile hazır yemek üretimi yapan Çanakkale merkezli gıda şirketi. Şirket, Türkiye'nin ilk konserve ton balığı üreticisidir.

<span class="mw-page-title-main">Yırtıcı balıklar</span>

Yırtıcı balıklar, başka balıkları ve hayvanları yiyerek beslenen etobur balıklardır. Yırtıcı balıklar arasında levrek, turna balığı, alabalık ve somon sayılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Balık konserveleme</span>

Balık konserveleme, balık eti ve diğer balık ürünleri'nin raf ömrünü artırma yöntemidir. En yaygın balık işleme'lerinden biridir. Balıkları konservelemenin eski yöntemleri kurutma, tuzlama, turşulama ve tütsülemeni içeriyordu. Bu tekniklerin tümü bugün hala kullanılmaktadır, ancak daha modern soğutma, donma ve konserve teknikleri büyük önem kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Surströmming</span> Balık yemeği

Surströmming, 16. yüzyıldan bu yana geleneksel İsveç mutfağına özgü olan, genellikle ilkbaharda Baltık Denizi'nin soğuk sularından elde edilen bir tür ringa balığı olan strömming ile yapılan fermente bir balık yemeğidir.